장음표시 사용
51쪽
s PARS II. DIs VTAT. miliaribus quos habent quidam haec accipere possunt,& in homine
spargere. a' o. Quod vero ab inhabitantibus,& homines obsidentibus santi ex duobus videtur recte posse colligi. primum est, si qui haec reue- uelant, nullum cum daemonibus pactum habeant: alterum . si in iis dem signa obseruata sint alia quae, quod a daemonibus obsideantur, intinuent. I alia plerunque sunt,interni cruciatus, vagi motus prinximis S sibi allata detrimenta, &c.
uuae linguaru cientia, ct an sita ilia prodat inhabitantes in homini
Cientia etiam peregrinorum Idiomatum, & linguarum notitia latentes in hominibus spiritus produnt.Et merito. Res clara erit si tria constituamur: primum est,fieri natu raliter non posse, ut quam quis ignorat, utatur lingua, aut idio mate. Alteru: Nulluidioma esse. quod ignorent, aut mox scire non valeant daemones. Tertium. Omnem actionem, quae in hominibus obseruatur causam aliquam aqua fiat,habere. ay2. De primo nulla controuersia est. Communis hic omnium K e. m. in. est sensus & consensus. Hunc confirmat magnus, quem in addiscendis linguis, suscipimus, labori ut taceatur inter benescia, quae singulari Dei munere Apostolis olim collata sunt, numerari donum lim
a s. Sic nec dubium est idiomata omnia nosse daemones. Distunt illa homines consuetudine eorum,cum quibus vivunt, quid in igia tur Daemones disceret, qui semper inter homines versantur'obser. uant quae loquunturi notant quae aguntia' . Certissimum quoque est, omnem, quae in hominibus d prehenditur, actionem causam aliquam habere. Cum enim actio effectus & opus sit agentis, agens autem in numero causarum conis stituatur, fieri nequit, ut aliqua, cuius nulla causa dari possit,detur actio.
ass. Ab aliquo igitur est sermo peregrinus in hominibus, qui iulum sonant. At a quoi omnino a spi ritu sue mente. quid ita ' quia
sermo omnis. eius, quod in mente,siue spiritu latet. nuncius est: qua.
propter prorsus necessarium est, ut, sicut lanus ignem, ita mentem prodat & spiritum. a 96. A quo vero spiritu erit 'profecto non ab humano.Homo noest, qui peregrinum serput sermonem. Quod non didicit, non loquitur
52쪽
i DE DAEMONIACI s. quitur homo: peregrinum sermonem no didicit: peregrinum ergo sermonem non loquitur. Haec superius constitutum fuit. . 297. A spiritu igitur externo estiOmnino est,& quidem Angelo,
vel bono. vel malo. Angeli,ut caetera hominis membra, ita possunt impellere linguam; ita partes omnes, quae ad vocem sormadam sunt nece Sriae.
298. Verum quemadmodum superius demonstratum est, ex sinei bonos & malos spiritus deprehendi & distingui in Occultorum re. γρ, M. uelatione- ita hic finis est,qui loquentes peregrina lingua in hominibus spiritus prodit. 29'. Loquebantur olim variis linguis Apostol sed diuino spiritu instructi quia sic Christi regnum propagandum erat & amplifican ARMdum:sic gentes ad Christi fidem conuertendae.Non hoc propositum est, in obsessis mal is Spiritibus. propriam gloriam, cum Dei iniuria,
- α hominu m interitum,quaerunt versipelles. i3oo. L si & aliud hic discrimen. Non poterant vlla externa vi co-i Apostoli, ut varijs linguis loquerentur. cogi possunt,& coguntur aud raro, ab Exorcistis Obsessi, seu potius latentes in ipsis daemones, ut etiam inuiti loquantur. .. 3or. Sed & Apostoli linguas, quibus loquebantur, reuera norant; -intelligebat etiam significationes vocum. Loquuntur varijs linguis daemoniaci; sed nec linguas norunt; nec, quid vocibus significetur, intelligunt. sor. Hoc signo nostris temporibus saepius daemones deprehenduntur. Deprehensus est eodem olim ille, qui Candidatum quendam Constantij Imperatoris possidit . quamuis enim Candidatus Francam tantum&latinam linguam nosset; tamen B.Hilarioni Sy-iro,quo ipsum rogabat, sermone respondebar,& quidem ita per se. μωμHilaticto,tcste Hieronymo, ut non stridor,non aspirati non idioma albquod Palestini deesset eloquii. 3o3. Ad hoc Idiomatum signum reseruntur,quae cum ipso magna habent assinitatem. Primum est, stientia legendi, nullo studio comparata Quemadmodum linguarum cognitio sine studio non habetur;ita nec lcgendi scientia. quocirca ut ii la, ita quoque haec inhabitantes daemones prodit. 3o . Alterum est. sine studio atque labore parta, scientia scribendi. Eadem huius. atque praecedentium duorum ratio est: quocirca non errant, qui hinc obsessos homines dcfiniunt. 3os. Tertium est,cognitio reria natural tu, nec propria inuentione comparata, nec ab ullo magistro accepta. Sicut peritia linguarum;
53쪽
.3 ΡΑRs II. DIs PUTAT.ita scientia rerum naturalium,operam nostram studium atqueddi. gentiam requirit;quae si desint,no sine ratione ipsa daemones autho. res habere putatur.3os. artum est, peritia cantandi in eo, qui cantum non addidicit. Cum hac forte non math coniunxerim Arithmeticam, cum magnam inter se coniunctionem habeant. Neutra haec hominibus conagenita est. quapropter si in hominibus inueniantur, nullo pi sceden. te studio;& nec Deum. nec bonos Angelos authores habeant; opera latentium in hominibus malorum spirituum aestimari possent.
Defix generibus corporaliumsignorum, qua qu.mmis non omnino pro dant latentes in hominibu spirat , magnas tamen si 'itionesgenerantia
hominum corporibus etiam signa quaedam sunt, ex quiribus latentes Spiritus deprehenduntur. quamquam enim soriora illis tanta quam spiritibus magis propria sunt; in cora poribus tamen aliquando quaedam effciunt,qui vix alios, quam daemones authores h a re possunt. 3o8. In his primum est,barbare & in coditae voces;clamores item,& vlulatas prorsus bellu ini. Quemadmodum enim, quos certo obissessos esse scimus,lias voces;clamores& vlulatus scimus edidisse; ita ex his in suspitionem latentium daemonum non sine ratione veni
sos. Alterum esse potest horribilis&truculentus vultus, quem qui de daemonio suspecti sunt reserunt. Quales enim ipsi sunt daemonet tales formas plerunque estingunt. Quocirca cum truces sint di crudeles; vultum humanum ita interdit deformant, ut summum intuentibus horrorem incutiat. 3io. Sit tertium membroru,ut ita dicam, mipor quida & iuncti num sere omnium vitalium priuatio,atq; perpetua quidam q. somnolentia. Quemadmodum aliquando se suria, atque nimia corpo. ris agitatione; ita interdum hac contrariam tarditate & stuporeAp, ritus manifestantisti. Ad haec accedit summa inquietudo;qualis eorum est,qui uno aliquo loco nequeunt consistere,& solitudines quaerunt, di desertis locis delectantur. Neque enim pauci etiam nostris temporibus, in
ueniuntur, quos his modis daemones exercent.
m. Potcit his quintu ad dic vi resil sc icet in corpore humano,non humanae. Tales sunt eorum,qui quasvis lacerant vestes,vincula dis rumpupli
54쪽
rumpunt, frangunt catenas; onera item ad quae hominum robur nosumcit, gestant vix haec minorem. quam quae superioribus Capitibus allata sunt. Obs sit hominis fidem faciunt. 3is. Denique persecutiones,cruciatus atq; tormenta,qui quidam patiuntur magnum hic argumentum faciunti ut si verbi causa nune in ignem dei jciantur homines nunc in aquammunc ex alto loco agatur pricipites, nunc se cultris lacerent;nunc laqueo atque aliis ratio- unibus vitam sbi adimere conentur. Huius generis obsessum Sacra scriptura proponit. si Haec atque his similia signa a daemonibus excitari posse dubium non est Paret illi ad nutum, ut in scholis loquimur, materia corporalis. Cum igitur in materia corporali haec fiant omnia; opera
daemonum fieri non temere creditur.3is. Veruntamen omnino certa & indubitata haec lana non sunt. quoniam non daemones tantum, verum etiam, praeter daemones,
alios authores de causas habere possunt, quemadmodum de plerisq; Cap. vigesimo secundo demonstratum est. 3is. Si tamen non ex infirmitate naturali, aut tristitia aliqua pr recta esse constaret,nec hominum quorundam nocendi libidine al- Iata multa quoque ex ijs concurrerent; deniq; accederent illorum pleraque, quorum Capitibus praecedentibus mentio facta est, haud Rue argumentum subministrabunt.
Designu, quae Hrerum surarum usim in rimoniam obseruantur. O latentes in ipsis II iratus pro να. . Raeter signa,quq daemonum quasi actiones sunt,de quibus hactenus,alia iuueniuntur,quae ipsos ex eo produnt, quodo ad Verba quaedam prolata,aut res aliquas adhibitas pati viis r i, deantur, & ij.qui obsessi sunt, trepident,concucitantur,in voces prorumpant, & omnino sibi vim inferri, magnis argumentis
318. Ad haec signa elicienda,quamuis sint, qui res quasdam prosa nas Valere Velint, nos tamen sacras utilius&rectius adhiberi credis mus: de quibus etiam hoc Capite. I9. Sacrarum autem rerum hie duplex est usus. nunc obsessi quidam iubentur proferre, nunc quaedam ipsis, silentibus adhibentur. Prioris generis sunt Inuocatio diuini nominis, aut alicuius Sanct rum Dei,nominis Iesu prolatio,Psalmi aut alicuius piae orationis r
55쪽
opera. Daemones sunt. qui hos tremores & trepidationes excitant. Daemones, qui Vociferantur,&vlulatus edunt. Daemones, qui in in aurem insusurrantes sacra Verba mendacij arguunt. Obsessi nihil hic nisi membra sua, inviti,& quandoq; ignorantes,accommodant. Et hactenus designis. .
Te obfissorum hominum mistera conditone, ob mala, q/M Damones, partim corpori ,partim animabud a serunt.
iser esse homines, qui a Spiritibus nequam obsidentur, duhiam non est, unde miseria haec sit, siue accidat, inquirendum est. In priori enim omnes consentiunt, qui vel sciunt,quid sit homines esse obsessos,vel aliquando obsessos viderunt. Quis unquam fuit,qui obsessis non condoluit' ipsoru
3r . Miseria vero ex duoru altero semper est,ex malis quae hominibus asseruntv r, & bonis, quibus priuantur. ubi vel nullum asser- '. tur malum, vel nullius boni iactura sit, quamuis sibi miseri videantur, reuera tamen miseri non sunt. 328. Nunc,quoniam reuera miseri sunt Demoniaci,videndu est, utrum vel mala patiantur, vel bonorum faciant iacturam, vel simul cum bonorum iactura aduersa& mala sustineant. 329. Nec opus multis' Mala obsesessis afferri certum est boni ipso' priuari certu m est. duobus igitur nominibus sunt miseri. 33o. Verum,quoniam & malum multiplex est; di bonorum varia sunt genera; quot & quibus bon s miseros homines priuant daemo--it. nes' quot etia, & quae mala sunt, quae ad portantiHoc secundu prius discutiamus, postea alterum persequemu r. 33r. Mala igitur vel corporum sunt, Vel animorum . quae&quamia daemones corporibus afferant superius demonstratum est, dicamus igitur, quibus rebus incommodent animabus, siue quae ipsis mala inserant. 3; E. Et quidem duplicia afferri fortassis dixerint,qui mores atq; studia obsessorum diligenter expendent, unum erit internus animi cap. 4. dolor, qui ex tanta, quantam Obsessi perpetiuntur miseria, percupitur: alterum diuina offensa, quam peccando obsessi videntur in
33s. Ita forsitan quida.Sed tamen, utrumq; hoc malu obsessis daris mones no offerunt. Esto causa sint doloris,& tristitiae,quano parua, ex lata sua miseria homines percipiunt, sed tame diuinam offensar
56쪽
si P Α R s II. D I s Ρ V Υ Α Υ. hominibus non conciliant propterea, quod hominibus: Vt peccent, causa non sint,nec hominibus peccatum ullo modo possint asscribi, quod in ipsis reiidente, operan tur daemones. 334. Non negamus hoc loco, plurima peccata per obsessos committi.Nunquid audimus blasphemiasῖdetractiones'couitia ξcalumnias8 nunquid videmus mortem aliquibus interdum afferri 3 vulne. ra instigii An sorte haec non peccata 3 utique. diuina quoque haec iram prouocant:sed quamuis per obsessos,non tamen ab obsessis hic
33s. Haec omnia daemonum sunt opera qua propi , non miseris obsessis, sed infaelicibus daemonibus tribuenda, dmodum
alias tribuimus ijsdem reuelationem occultorum, sermonem ignotum, linguam peregrinam, membrorum tremorem, atque his sumi lia. 336. Vnum est,quod obsessorum dicere possumus, quod, scilicet.
ipsorum membris atque corporibus nequam spiritus utantur: lingua ad formandam vocem, ore ad euomendas blasphemias, manu ad mortem & vulnera asseren da.&c. 337. Sed tamen, nec tum ita membris hominum quemadmodum ijsdem ipsi homines utuntur. Dum suis utuntur homines, actiones vere membris possunt tribui, ipsi illa ad agendum mouent, de veremebra agunt. Dum vero ijs in obscssis ututur spiritus nec proprie iis operationes possunt tribui. nec vere ipsa sunt quae agunt membra, sed aguntur potius & impelluntur ab inhabitantibus daemonibus. 3ό8. Haec causa est ut peccatum hominum non sit, quodcunque tandem hic committitur:sed nec hominibus vitio vertatur, aut d decori, qualecunq; etiam flagitiu committant. quemadmodu vitio non datur securi quod ille latro ad homines trucidandos utatur. 39. Haec causa est. vi ad resarcienda damna non teneantur obsess, si quae per i flos allata sunt. Sicuti non ipsi su ni qui peccant, ita necipli damna asserunt aut corporibus aut sortunis. Quod si qui ad damnorum restitutionem que per obsessos asseruntur tenentur.illi tenentur,ad quos obsessorum cura quouis modo spectabit, &quorum negligentia, quam cauere poterant & debebant, damna allata
34o. Haecdenique causa est,cur de Obsessis supplicia non sit ma tur, quamuis maxima per ipsos committantur flagitia. An sorte iusta sunt ibi supplicia, ubi nulla delicta s Si pro quantitate delictorii , quantitas debet esse suppliciorum,nulla erunt supplicia, ubi nulla,
quod hic accidit,sunt delicta. F 3 i. Porro
57쪽
DR DAEMONIACI s. ns t. Porro quamuis peccatisobsessos liberemus,non liberamus tamen ab omnibus quaedam sunt quae ipsi committunt a quibus n5 minus. quam n5 obsessi,sunt excusandi.Talia sunt, quae& per ipsos, &ab ipsis, funt, & propria ipsorum voluntate perpetrantur.3 a. Neque enim semper molesti sunt obsessis daemonest quandoque sibi relinquutu r,& molestias nullas patiuntur. Tunc quemadmodum possunt apud Deum mereri bene ι ita &diuinam iram,
3 3. Exauctore igitur operum peccata daemonu & Obse rum
hominum distinguenda sunt. Si daemones habent auctoreS, daem num sunt,non hominum peccata. At hominum sunt,no daemonum; quorum ipsi homines causa existunt.
3 4. Errant igitur plurimum qui quscunq; ab obsessis hominubus flagitia fieri conspiciunt,illa mox ipsis Obsessis tribuunt huicq;
Obsessorum miseriam metiuntur. Quam esset misera ipsorum conditiorii quaecunque per obsessos sunt, ipsorum culpa sunt; quomodo Deum E peccato excusabimus. qui iustissimas ob causas mota tales huic miseriae ut daemonibus possideantur, saepe subiicit 3 Et Sancti quidam viri, Deoque charissimi inueniuntur quirimonum V ν thcarnificinam,in suorum peccatorum vindictam. Deo postularunt; an sorte etiam postula rut,ut Deum peccatis offenderent in haec illis
pro peccati m expiatione exercitatio & vexatio tribueretur, quam
sine Dei grauissima offensa sustinere non es et possibile83 3. Errant quoque. qui omnia,quae per obsessos fiunt daemoniistius obsidentibus tribuunt; omnibus censent veniam dandam. Non omnia daemonibus tribuenda . non omnibus venia danda. pleraque
contriti cordis significatione; sacramentali confessione, dignisque paenitentiae fructibus sunt expianda. 3 6. Errant, qui culpas ipsas partiuntur, partimque censent daemonibus . partim obsessis tribuendam. quamuis sorte in aliquibus partitio haec locum habere possit,no tamen habet in omnibus. qua dam tote daemonibus sunt tribuendae qusdam obsessis totae. 34 . Dictis addendum est,quod quamuis peccatorum daemones in Obsessis hominibus causa non sint , nec vi tam per se culpam ipsis affricent, ad peccata tamen multum, eosdem possint promouere& impellere.Nec mirum. Si possunt,quos non possident quidni poterunt, quos possidenti' 8. Quot vero impellunt ex iis, quos non possidenti Id Christi satis superque docet oratio; dum principes huius mundi ipsos vocat. docet oratio B. pauli, qui&principes vocat polcitatis adit, &
58쪽
lat cupiditatu Principes,quibus concupiscitur omne quod transit. 3 9. Et ad quot, quamq; diuersa impellunt peccata P Excitant in alijs odium fraternum. quoniam, ut Apostolus loquitur: qui odit fratrem suum homicida est & diabolus homicida fuit ab initio. In alijs studium mentiendi: hine diabolus mendax dicitur a domino,& pater eius. In alijs libidinem rob quam causam ab eodem domino dicitur Spiritus immundus In aliis superbiam: hinc daemon dicitur Rex super omnes filios superbiae. In alijs auaritiam . propter quod de Iuda auaro dicitur;unus ex vobis diabolus est. In alij; iracudiam: ut ob id optime admonuerit Apostolus curandum, ne sol occidat super iracundia. ne ut locus datus diabolo. In aliis dolum & decepti nem,ut Apostolus indicat, cum Elymam Magum vocat filium dia boli. 3ueo. Haec possunt in non obsessos Spiritus poterunt,eadem in miseros Obsessos.Non minor est in hos, ut diximus, tuam in no obses sos ipso ram potestas. quid,quod in hos plus posse, videri debeant' tum quia ὶ pluribus & maioribus bonis possessos se, impedire va lent;tum etiam, quia in vires illas, quas peccando voluntas sequis tur, maiores possunt facere impressiones. 3 I. Vtroq, enim modo ad peccatum calcar addi, dubium nullum est . priori quidem', quia virtutum ossicia haud parum impediunt peccata: uapropter dum in his homines impediutur . ad vitia quasi incitantur. posteriori vero,quia arduum est,& dissicile voluntati, ut aliam ingrediatur viam, quam ad quam apparentis, boni specie, aut appetitus atque affectuum impulsu inuitatur. E. Iam vero dictis rationibus inobsessos plurimum possimi det mones. Possunt in virtutum studio impedire: possunt in illos facultates, ad quas se Voluntas accommodat, magnos impetus facere.prius illud sequenti Capite demonstrabitur: posterius intelligit, qui eos meminerit Daemonum esse vires, ut & specie apparentis boni possint facultates, quas Cognoscitiuas dicimus; dementare,&mbrabiles in corpore atque appetitus facultatibus motus ciere. 3s3. Tribus igitur modis ad peccata Obsessos promovebunt Da mones. uno indirecte, duobus directh. Indi redih dum a bonis vel avocant, vel impediunt: Di recte, primo dum specie fallacis boni inuitant; deinde dum ut voluntatem ad peccandum inclinent potentias inferiores appetitiuas, & prauos in homine motus in subsidia
59쪽
DE DAEMONIACI s. 'ssquam deuiant; nullam etiam eidem necessitatem imponant.Valeant viribus Impostores quam maximis,tantis non valent, ut hominum voluntates,quo delectat,possint impellere, . 313. Et quamuis maximas ex omni parte machinas adhibeant ple na tamen est libertas voluntati; non ea tantum ratione, quod cogi non possit; sed etiam,quod conatibus daemonum valeat non assen. tiri;valeat se opponere, valeat superior esse valeat contraria virtutustudia exercere. 6. Hinesequitur ex hac daemoniu vexatione Daemoniacos posse quaestum facere . quo modo vero' si impotentibus daemonum c natibus resistant,& dum ad peccata urgentur, in peccata non consentiant. Hic, ut difficilior victoria;ita speciosior triumphus.& merces copiosior. Atque hoc de malis,quae per spiritus nequam obsessis hominibus asseruntur dictum sit. Nunc quibus bonis per eosdem pri-
De Obsi brum miserea condit: Gob bona, qui sper daemones pruιam
: Vamuis bonorum genera multa sint,de quibus tamen prae sentis Capitis inquisitio est, ad duo prima genera possunt
reuocari.Qnaedam enim sunt suturae vitae, quaedam praesentis futurae vitae sunt gaudia regni celorum; huius, que cunque adfuturae illius vitae conducunt. 338. Posteriora haec in triplici sunt ordine. primo sunt habitus Theologici,Spiritus S dona,atq; imprimis figes. secundo sunt exe citia virtutum,quae bona opera dicimus tei tio est usus sacramentorum,praecipue veto,sacrosanctissimi Eucharistiae. yis. De his quaestio est. Quaeritur; Vtrum his omnibus obs stas homines priuent spiritus, ita lcilicet, ut ad vitani aeternam aditus ipsis sit praeclusus: orbentur Christiana fidemon possunt quidquam bini,quod illis conducat ad vitam aeterna. Non etiam admittendi ad sanctissimum Eucharistiae sacramentum atque alia Christianae religionis mysteria.Quod rcsess,brcuiter definimus. 3so. Spe vita aeternae non priuant daemones daemoniacos. No id. circo, quia aliquis obsessus est .a regno caelorum cst exclusus. Assertioni facile credunt. qui regni illius norunt illas esse leges. ut nullum repellat nisi quem conscientia peccati alicuius lethalis grauat. a quo cum liberi esse possunt ij. quos daemones inhabitant,om nino crede . dum est,non ijs aditum ad caelum esse praeclusum. e
60쪽
33 PAR s II. DIS P V TAT. gentis. sed male.Si saluari,non possunt.qui fide carent sine sile enim impossibile eit placidire Deo)saluari autem possunt daemoniaci, duex hac vita discedunt. quomodo dici potest. ipsos carere fide'ssa. Et quid est,quod siue priuat An Spirituum tanta est in homunes potestas;Vt &corpora.quae ingrediuntur possunt vexare,& mentem suo decore atque lumine spoliare ' Pomni quiduis in corpus: in animam possunt nihil Solus Deus est,qui in animas,quemadmo. dum & spiritus omnes,plenum absolutumq; habet imperium. 3 3. Quae fidei, eadem aliorum habituum,qui in anima sunt. r
tio est. vi non side ita nec iis priuare possunt daemones. Quod si quia do horum iacturam obsessi iaciunt,propriis hoc ipsorum fit demoritis,non vi atque essicacitate Spirituum. 364. In virtutum exercitio quoque eodem Obsessorum,atq; non Obsessorum conditio est.Non peccant semper non obsesse nec peccant semper obsessi Possunt tam hi quam illi virtutum Theologia caru m,at 9ue Moral tu m exercere offcia. Possunt actus edere. qu iis diuinam tibi misericordiam coci l ian qu ibus gratiam augeant;quiabus gloriam eiusque augmentum acquirant, prout conditio status eorum a quibus Opera haec proficiscuntur, permittit. 3ss. An forte ab Altari, Sacramento arcendi sunt daemoniaci ρ visunt. Patrum pro ipsis est sententia.Eis, inquit Crassianus, teste D. Thoma,qui ab immundis vexantur Spiritibus, communionem crosanctam, senioribus nostris nunquam inuenimus interdictam.
Hic locum habet, quod in Arausicano Concilio habesur, canones. Autentibus quaecunqa pictatis officia conserenda sunt. 366. Verum, quamuis Obsessis communionem sacram porrigi posse dicamus non dicimus tamen omnibus porrigendam, sed nec quouis tempore,quibus alioqui permitti potest, porrigendam. O sessorum quidam sunt, quas ab ineunte aetate daemones possederusi& molestare nunquam desierunt, qui praeter externam hominis formam,vix quidquam hominis habent:hos quia abestiis non multum
dixerimus differre, communione censemus arcendos. Adultorum
est hic cibus. postula ut nullus,nisi probatus,accedat . quod cum in Obsessis desideretur: non iudicamus ad Dominicam mensam illos
Sunt alij qui tantas molestias a Spiritibus no patiuntur, sed quandoque requiem habent:sibi interdum relinquuntur, sibi sunt piae-sent s. hi. quia hunc cibum ab alio valent discernere, & ad eundem se cum reuerentia suscipiendum praeparare,liberὸ possunt ad ipsum