장음표시 사용
61쪽
Da DAEMONIACI s. πquando daemones molesti non sunt,nec ulla sacramento irreuerenistia timetur.
368. Minor est de aliis sacramentis dissicultas. Si de peccatis com missis dolere possunt si facere propositum melioris vitae; si coram Sacerdote facere peccatorum consessionem; quidni absolutionis beneficium, in penitentiae sacramento percipient Θ369. Sic, si baptizati nondum sunt Obsessi,possunt baptirari prς- sertim, si dum sibi praesentes suerunt, sacramentu baptismi petiu runt. possunt quoque baptizari, eis i baptismum nunquam petiti runt, modo Christianis parentibus nati sint, & ratione tantum nunquam Valuerunt,Vt baptismum petere potuerint.Si Christianorum infantibus baptismus conferri potest, his non potest Θ3 o. Ex dictis sequitur Conditionem Obsessorum non esse omisnium miserrimam.Multi sunt,qui; quamuis non videantur, multo tamen sunt Obsessis miseriores.
3 r. Deterior est Conditio Infidelium, siue illi Haeretici sint. siue Pagani, siue Iudaei. Destituti sunt hi summo maximeque necessario ibono; quo sine impossibile est placere Deo:hoc obsessi destituti non
372. Deterior quoque eorum conditio est, qui in peccatis sunt lethalibus. Nullum hi ad vitam aeternam ius habent. Omne, quod ii buerunt. per peccatum amiserunt. Hoc priuati no sunt Obsessi. possunt Dei gratia esse instructi; atque, ut filii Dei,hac ratione castigari, absque ulla salutis aeternae,& humanae felicitatis iactura. 3 s. Deterior etia est eoru, qui per Ecclesiastica Censura 1 Christi corpore seiuncti suntmon idcirco solum,quia ad sacramenta peracipienda non admittuntur; quae Obsessis negata non sunt; verum etiam, quia bonorum, quae in Chrilli Ecclosa omnibus fidelibus communia sunt, fructu priuantur, &in salutis discrimine; nisi ad Christi Ecclesiam redeant, versantur; quae in Obsessos non cadunt. 37 . Parua igitur, vel nulla,est Obsessorum miseria dicet aliquis, si ex bonorum iactura, quae obsessi faciunt, illa peti debet. Quid ita' quoniam hactenus demonstratsi est, & nullo bonorum triplicium
quae posuimus,ipsos priuari ,&praeterea multo malorum esse conis ditionem Obsellaru m,quam aliorum aliquorum; quos tamen non omnino infelices iudicamus.
3 ue L sto, sint alij Obsessis insaeliciores: sed tamen non idcirco ipsorum nulla miseria. etsi minor sit, aliqualis tamen est: Non etiam Obsessos privent daemones ijs bonis quorum meminimus; priuant tamen bonis,& priuant multiplicibus.
62쪽
s3 PARs II. DI sp VTAT.3 s. Duplicia praecedenti Capite mala distinximus Corporis&Animae distinguimus iam duplicia bona: nam& Corporis quaedam
sunt,& quaedam Animae. Si daemones animae bonis non friuant profecto Corporis priuant. Res clara est eorum exemplis, quos Obsesios accepimus.
37 . Sed & in Animae bonis miseri detrimenta patiuntur: & quidem illis ipsis, de quibus initio praesentis Capitis quaestio suit instituta. quod qua ratione fiat sequentibus demonstramus. 378. Non cst adempta spes vitae aeternae per daemones obsessis: ita superius Thes 3 19. sed tamen, qui propter grauia crimina ipsi sibi causa suerunt, ut hanc daemonum carnificinam sustineant; & iusto Dei iudicio Spiritibus nequam relinquuntur; nec tantum spacij vexatione liberum habent, ut ad se aliquando redeant, & de commissis peccatis paenitentiam agant; in praesentissimo salutis discrim,
379. Fide non priuant Obsessos ipsi daemone si ita Thesi sci. v runtamen quosdam ne ad fidem animum ad ijciant,impediunt: alios etiam, qui fide in structi sunt, ne fidei actus, cum suo emolumento,
38o. Quae fidei, eadem est aliorum habituum ratio. Nam quibus impedimento daemones sunt, ne fidem Christianam complectantur; illos quoque, ne reliquos, qui vel fidem sequuntur, vel cum G de coniuncti sunt, habitus obtineant, impediunt.&quemadmoduquosdam retardant,ne fidei actus exerceant; ita ne reliquarum vi tutum, qualescunque etiam illae sint. Quod igitur diximus, Jhesi 36 . in virtutum exercitio Obscssorum, & non Obsctarum eandem conditionem esse; ea ratione dictum est ne hoc ipso, quia o sessi sunt hominibus virtutum ossicia .interdicta crederetur: qu niam, non quicunque obsessi sunt, a virtutum schola sunt exclusi, quamuis magna detrimenta persaepe patiantur. 381. in id, quod praecipua bonorum iactura, quam patiuntur daeis moniaci cx virtutum oliticiis petatvrs Norunt qui in Catholica religione probe instituti sunt haud parua ad anima, lucra ex virtutum studio prouenire. Norunt magnam nacilem in animarum horrea inuehi, per Iustitiae Chi istianae ossicia. quando igitur ab his daemoniacos daemoncsa uocant: quando in his impediunt, vel retardant; magnis bonis mortales, daemonum malitia, priuari negari non praeest.
382. Sed sorte virtutu studia non valent impedire spiritus. Qui Lm valerenti valent optime, & valent non uno, sed multis modis. Nana
63쪽
Nam principio multa sunt,qui non nisi corporu m ministerio exe centur;haec, quoniam corpora in sua potestate habent daemones, ipsorum opera&posse impediri &frequeter impediri extra omnem controuersam est. Deinde mentem presentem eadem postulanti&, Ut cum ratione atque iudicio fiant,requirunt: at mens,cum ad phantasmata sin quae haud parum possunt spiritus) in suis operationibus recursum habere debeat; tam facile perturbabitur, & impedietur; quam est facile a Spiritibus hominis phantasiam perturbari. Requirunt tertio operam voluntatis, sine qua nihil prorsus in homine rectὶ peragitur: at in hanc quidem per se nihil possunt daemones ; sed
tamen, quia ipsa in corpore est, corporis commodis iuuatur, & detrimentis retardatur. quapropter, qua ratione corporibus incommodant spiritus, eadem Voluntatem impediunt. 383. Ex dictis perspicuum est, quae in tertio bonorum genere, sa-srainentorum inquam usu, detrimenta daemoniaci capere possunt. Cum enim haec, ut plurimum, sint vel actus virtutum, vel cum Viria tutibus coniuncta;eadem in Sacramentorum usu detrimesa patientur daemoniaci,quae in ipsis sentiunt virtutum ossicijs .Haec de bonis quibus Obsessi priuantur.
Q si Nersia mi steria ct tyrannidis, quam patiuntur obfissi a dae-vibus,sint cause. E causa ob quam homines a daemonibus obsidentur. quaestio est;atque, Vtrum ipsi met suorum malorum authores sint, in controuersiam vocatur: quanquam propriὸ non tahoc, quam Vtrum sena per authores sint,quaeritur:& si non semper ipsi;quibus nam causis ipsorum miseria asscribenda sit. 38s. Vnum igitur est,quod hoc loco quasi ponitur;alterum,quod in controuersiam Vocatur;tertiti, quod se ultro quasi insinuat. de responsionem postulat. Ponitur obsessos quandoque malorum suoruesse causam: quaeritur, An etiam sine suo merito haec aliquando aistiantur. Ad haec accedit, ut quoniam sine Dei prouidentia hic nihil fit, explicemus. quantum consequi possumus,eiusdem prouidentiae causas quando absque ulla sua culpa mortales daemonum tyranniisdem patiuntur. 386. Hy pothesis certa est. Con stat frequetissi mὸ accidere. ut propter peccata sua daemonum carnificina sustineat homines. Tradidit Satanae Corinthium quendam D.Paulus,propterea, quod incestum H E com
64쪽
6o ΡΑRs II. DIs Ρ π TAT.commisisset. Idem Paulus Satanae tradidit Hymen eum &Alexandrum, ob blasphamias. 38 . De Maria Magdalena testatur historia ruangelica, pluribus locis, Dominum septem daemonia eiecisse;& quamuis disertis verbis causam non aperiat, ob quam fuerit obse issa; peccatis tam e suis id ipsam meruisse,insinuat, dum peccatricem compellat, Vt de patrum sententia hic nihil. 388. Non obscure idem docet cuncti Oratio, quando his verbis daemonum studium explicat: cum immundus spiritus exierit de
homine. perambulat per loca inaquosia, quaerens requiem: dc non iuueniens dicit. Reuertar in donum mcam unde exivi. Et cum Von erit, inuenit scopis mundatam. S ornatam. Tunc vadit, & assumit
septem spiritus nequiores se,& ingressi habitant ibi. Cur redit in domum spiritus,unde exivit 3 Quia quam in locis aridis non inuenit,in illa inuenit, requiem. at requies illi summa est, in impiorum cordibus. ibi igitur sedes figet; ibi habitaculum eliget. L389. Sententia B. Hieronymi est, atque Epiphanii, Assyriorum Regem Nabu hodonosor a daemonibus obsessum fuisse.Nec displicet sententia: quoniam non parua obsessi hominis exhibuit signa. Quis vero potest: dubitare hoc malum peccatis eius accidisse ξSi non id consilium Danielis eleemosynam sua dcntis persecto iis c probat, quae in auribus eius insonuit oratior Tibi dicitur Nabuchodonosor Rex: Regnum tra sibit a te, & ab hominibus eiicient te: & cum besti,
seris erit habitatio tua: faenum quasi bos com m edes, &septem tempora mutabuntur super te; donec scias quod dominetur excelsus in regno hominum,& cuicunque voluerit, det illud.
3 o. Si Saul Regem Obsestum fuisse dicamus egregie nostram Asisertione co firmabit. An no sua culpa fuit Obsessus' Cur igitur toties reprehenditur 'cur regnum quod humilitate obtinuit, superbia diacitur amisisse 39i. Profana exempla hic plura sunt. Suffcient tria. A daemone' correpta est Gellana Franconis Ducissa. quod , Kilianum, qui duci, ut ipsam, fratris coniugem) dimitteret, interfici curauerit. Comreptus latro quidam Longobardus ob furtum quod commiserat; dc quia S. Mennae piis ad minitionibus non acquiescebat. Vt testatur, ut testatur B. Gregorius. Correptus Gundericus V Vandalorum Rex, quando templum, ut illud spoliaret, ingressus est. 392. Dietis unum addimus ex B. Hieronymo,&, quia pluribus I cis,in hac disputatione, seruit, ipsus Hieronymi verbis. Gazensis
Emporii oppido, inquit, Virginem Dei vicinus iuuenis deperibat.
65쪽
Dp DAEMONIACI s. st QuJ cum frequenter tactu, iocis, nutibus, sibilis caeteris huiusmo- , di, quae solent moriturae Virginitatis esse prompta, nihil prosecisset;
perrexit Memphim, Ut confesso vulnere suo, magicis artibus rediret armatus ad virgine. Igitur post annum doctus ab AEsculapij vatibus, subter limen domus puellae, tormenta quaedam Verborum, &portentosas figuras, sculptas in aeris Cyprii lamina defodit. Illico insanire virgo,& amictu capitis abiecto,rotare crimen, stridere dentibus . inclamare nomen adolescentis. magnitudo quippe amoris eam in furorem verterat. Perducta 3 parentibus ad Monasterium, seni Hilarioni traditur, ululantestatum,& confitente daemone: Vim sustinui, inuitus sum adductus; quam bene Memphis somnijs homines deludebam 3O cruces, O tormenta quae patior Exire me cogis,N ligatus supter limen teneor. Non exeo,nisi me Adolescens qui tenet, dimiserit. Tunc Senex Grandis, ait, sortitudo tua; qui lino, &lamna strictus teneris. Dic, quare ausus es ingredi puellam Dei s Vt seruarem, inquit, eam Virginem. Tu seruares proditor castitatis 'cur non potius in eum, qui mittebat, es ingressusξVt quid, respondit, intrarem in eum, qui habebat collegam meum, amoris daemonem. Noluit autem Sanctus iubere sgna perquiri, ne aut solutis incant tionibus daemon recessisse videretur; aut ipse sermoni eius accommodasse fidem, asserens fallaces esse daemones, &ad simulandum callidos. Seuect autem reddida senitate increpuit Virginem, cur secisset talia, per quae daemon intrare potuisset. ita B. Hieronymus. 393. Egregie Hypothesin haec exempla confirmant. sed non mi. nus ratio. Quid mirum, si per daemones in praesenti vita Deus peccata vindicet, quae per daemones in sutura aeternu est vindicaturus' 394. Quid mirum, sin homines immittat Spiritus nequam, qui
poenas, ob male etiam vitam exigant, quando non raro spiritus excitauit, Vt, quamuis no in hominibus, sed extra homines positi, extrema mala,atque adeo mortem in talicibus asserrenti Optime dictumem Psalmographo, quod mittat indignationem irae suae, per Angm ludi . .
3 s. Non una ratio peccata Vindicandi Deo est, varias habet.Nunc pugnat pro ipso elementa &caelum, nunc armat senas bestias. utitur etiam spiritibus, aliquando bonis, aliquando malis. Et quidni 3 53 s. Nonne pro ipso pugnaturus est totus terrarum orbis Hinc bene B. Augustinus. Daemones, inquit. nisi quos fallendo deceperui possidere non possunt.& rursus: Potestas inimica vin- . GMi. e. a. cit aut subiugat neminem, nili societate peccati. 1o. Ma
66쪽
Ob qua Ris culpaι Obsessi attamur tyramidem Damonum. Vlpae aliae Lethales sunt, aliae Veniales. Illae diuinam vinis Utam dictam prouocant; & i Mortales,qu ia mortem animae assearunt, dicuntur; hae nomen , venia, quam facile obtinent sortiuntur.Vtrumq; genus varium est & multiplex;prouteontingit Deum variis multisque modis offendere. 398. De his quaeritur, quaenam sint, quae Daemonibus ostium, ut in homines ingrediantur, patefaciunt, an lethales tantum, an etiam veniales: Et si vel alterae, vel utraeque, omnesne illius generis id praestent,autpotius in singulis generibus certae sint,& d terminatae. kes, quia dissicultatem non ita magnam habet, breuiter expedienda est.
3s . Certum est ob Lethales, homines a Damonibus possideri.
Docent hoc omnia propemodum superioris Capitis exempla ; tam illa, quae sacrae litere. quam quae propnanae historiae subministrante quocirca longiori probatione opus non est. Co. Certum quoque Veniales culpas Daemonibus homines in-T,U oz. grediendi occasionem pribuisse. forte hoc probat exemplum puellae, quod alias ex B. Hieronymo adduximus. forte etiam alterius. Lib. 6-ἐ cuius Prosper Aquitanicus meminit; quaecum in balneo quoddam πι-- π r veneris simulachrum nimis impudice intuita esset, seque eidem as. si mula siet, mox a Diabolo obsessa est ita vexata, ut nequam Spiritus gutturis meatus occuparet, facultatemque sumendi cibum repotum ad septuaginta dies adimeret.
or. Quod si de harum Veniali culpa dubium est, certe dubium non est de Abbatis Mosis,& Virginis cuiusdam monialis, quorum Lib. a' ille testeCassiano possessus suit propter impatientiam,& durius pro
*7 latum verbum: haec propter leuiorem gulam,ut habet B. Gregorius t ' lib. i. Dealog. cap. 4. Cum virisque coniunxerim, cuius in Vita D.
Bernardi fit metio,qui quod in oratione distractus est et a daemone fuit obsessus. 4oar Et quamuis venialia, leuia peccata sint.& a venia, ut diximus, qam iaci leo btinent, nomen habeant; nulla tame fit hominibus
iniuria quando etiam haec propter. daemonu carnificinae tradunturr quoniam quae comparatione lethalium leuia sunt;comparatacu paenis quibuscunq; magna sunt & illas longissime post se relinquunt. os . Nec nouum videri debet,quod ob venialia carnificinam det- . . monum, mortales sustineant. quoniam iustissimo Dei iudicio fit, ut
67쪽
Dp DAEMONIACI s. 4'etiam absque ullo suo demerito quidam eandem subeant.veru qu nia hoc argumentu pluribus indiget, sequenti capite explicandu est. O . Nunc quoniam diximus multiplices esse, ta veniales, quam mortales, culpas Vtrum certa quaedam peccatorum genera sin si quae ius ius daemCnum patiantur vindictam,&facilius ijs aditum pates ciant, inquiramus. os. Quod res est breuiter dicimus. Certu est hic constituti ponse nihil. Quemadmodum veniales,& Mortales culpae aditum dim nibus ad ingrediendu homines patefaciunt: ita quaecunq; illae liint, si ita Deus permittat & velit,patefacere possunt. Αος. Veruntamen non negauerim quasdam esse, que faci lius aditum praebeant: ut quas vel Deus iustius hac ratione vendicare vid tur: vel ob quas ipli daemones in homines ingi essum magis possint assectare& desiderare. Et quae illae' 4o . Prima est insidelitas. seu agnitae veritatis impugnatio atque Iudom, 3 abnegatio Ita docet ex Cypriano Stapletonus multos olim a daemo. nibus idcirco obsessos fuisse; quod a fide recessssint. Et nonne di- L, αgnum, ut in eos paler mendaci j potestatem habeat, qui veritatis Ma /gistrum respuunt possideantur a potestatibus tenebrarum, qui in suis cordibus nolunt splendere lumen veritatist 4 8. Altera est Sacrosanctae Eucharistiae abusus Pro hac ibideas fert exepta Cyprianus referens & vii es, & mulieres a Spiritib' malis obsessos fuisse;quod sine Consessione, atq; ps nitentia peccatorum, ad mensam Domini accessi si cnt. rte cum his quidam Corinthio- t. cor ii. rum coniungendi, quos infimatos& morbis subiectos recensent Apostolus.quod non probati sacramentis altaris communicarent. 4 . Tertia est blasphemia, Haec daemonibus ostium aperuit, qui Alcxandrum &Hymenaeum sunt ingrcssi. Certe blasphemi digni i. rim. s. sunt, ut a spiritibus blasphemiae occupen Iur. io. Quartac si peccatum Superbiae. Nonne conuenit, ut qui est Rex super omnes si ios super*ae, in superbis sedem habeati in ipsos upotcstarem exerceati Conuenire docet magno suo malo superbissi. mus Assyriorum Rcx Nabuchodonosor. yt alios innumeros prae . H ε
11. Quinta est Luxuria. Ob hanc Corinthius ab Apostolo tradi- i. c. . i. tus est Satanae. Forte obcand cm scplcm daemoniorum tyrannidem passa cst Magdalena. Ob eandem, si non obsessi, prosecto intersci Mar. Uticti viri septem qui Sacram expetierunt. Sed N puella quaedam quia impudentius Veneris simulachrum aspexit, eidemque se confiseipauit a daemonio obscsia est. vi notauit Prosper Aquitanicus. τλλ:ώ
68쪽
pestem illam immanem, cum illum somno oppressum videret, infestis manibus iugulum hominis apprehendisse, ut elisis saucibus necaret, qu cm iam oppressileti ni expergesactus ille, Dei opem&auxilium aduocasmic quo audito furiam illam teterrimam sti idore di tumultu maximo, tantoque impetu cubiculum, unde euasit: dicis tur colli sisse, ut tigna &tectum euerterit,tegulosque penitus persee gerit. sta Alexander. 4ic. Decima culpa est Iurgium atqueConuitium. Haec enim cά sine irato animo non sint,& quandam quasi coniunctam furiam habeant, optime homines ad daemonum domicilium disponere via dentur. Quid quod inter suriosum atque obsessum vix ulla vide tur esse diluntia ' Quidquid sit ab his non ita procul abesse daem nes alio exemplo idem Alexander demonstrat, quod eiusdem quoque vorbis asibimus. Autor est, inquit, Thomas monachus, homo mu- minime malus, cuius ego fidem authoritatemque pluribus in rebus expertus didici, qui serio mihi retulit, quod cum in monasterio &sacris aedibus,quae in Lucanis montibus sunt. cum pluribus iurgatus foret,&post immodica conuitia&rixas, animo perturbato inde se proriperet,cum per nemora iter solus intenderet, speciem hominis vultu tetro, nigra barba, promissis tunicis, vultu aspectuque deformi.& saevo, obuiam habuisset quem cum compellaret, quid ipse solus per deuia errabundus incederet, dixit, equum, quo vectabatura mitisse, atque in proximos campos illum euasisse credere:cumque per sinus invios equum una quaesitum pergerent, ad profluentem. in cuius alueo gurgites magni, & formidabiles redundabant deum
nisse.Et cum monachus ut aqti a m trai jcereticalceos sibi eximere appararet, illum magnopere coegisse,&tande peruicisse, ut super spatulas suas ascenderet, potiusqi a se. qui corpore maior erat, Vectar tur qui acquiescens, cum super illius spatulas, ut succolaretur, monachus ascenderet, illeque iam aquam ingredi appararet, dum Vada exquirit, illius pedes non humana, sed tetra& deformi specie conspexit: quo animaduerso, horribili terrore percitus, Deum, ut sibi praesto esset, acclamauit. Mox daemonem, & diram illam speciem, diuino audito verbo, stridore quaerulo,&vi maxima, quanta dici potestata e conspectu abiisse dicit,ut criminentem quercum ingenti impetu colliserit, ac perfractis ramis landitus euerterit. Et hoc
7. Vndecima culpa est Dei contemptus, sue religionis, & pi tatis neglectus. Cum enim duo sunt Domini, quibus seruire necesese eli, Deus, di daemon, ad daemonis castra accedunt, quicunque
69쪽
Deum,summum sonum deserunt pro hac re facit exemplum, quod iam secundo citatus affert Alexandetr de iuuene quodam . quem horribili specie infestis manibus Diabolus inuadere querebat, quia, Ut verbis Alexandri utar, constabat prauis illum moribus & inciuiliabus cum Dei contemptu diu vixisse. qi8. Timere etiam Daemoncs possunt, quae se Daemonibus deum Uent, &, Vt abripiantur, sibi praecantur. Nec immerito. Non te iusta quis illius carnificinae praeest subiici, quem suum carnis ni cistagi tat Et si plurimos obsederunt Daemoncs, qui non tibi , sed quibus alij, Daemones sunt imprecati; quid nouum ii eos in rediantur, qui eundem di sibi precant 3r, Sprecando grauiter diuinam nlaiestatem ostendunt. I i'. Ad hos proxime Magi & Diuinatores accedunt, qui, si non se daemonibus deuouerunt, magna profecto& sacrilega cum rish bent pacta &scedera. Daemones iisdem iniseram aliquando morb.tem attulisse dubium non est. eosdem a Demon ibus etiam interdum fuisse obsessos probat historia ex B. Hieronymo alias allata. Verum quidquid de his sit. si iustum est. vi quo quis peccauit, eo puniatu ianullam bis dicemus fieri iniuriam, si tortores experiantur, quorum si mulata habuerunt Obsequia. 1 cleo. Dictis adiungo Sacramenti Confirmationis contemptum, vel neglectum. Nouimus non unum,sed plures,qui graues nae in Onis molestias& persecutiones sustinuerunt, antequa Sacramento Co firmationis essent initiati quibus mox percepto sacramento su runt liberati. Quidni vero vel tales ingrediatur Diabolus,vel ingredi pollulabit, quibus alioquin est molcitus. ε-ai. Possunt iam a nobis recentitis peccatis plura addi: sed quoniam haec praecipua existimamus,&resi qua ad ipsa reuocari possunt, sinem facimus: atque, utrum etiam absque culpa tua hominet a Din. monibus pol ideantur, inquiramus. . . i
iquando homines absque ulla sua a Daemonibus possi- dei b clarat Coni essio B.Hieronymi. c
M-H.. ecc , a in 'monio corripiantur unuisibilia haec inscrutabili Hieronymi. Quae causiacit, in-
70쪽
423. Cum B. Hieronymo consentit D. Chrysostomus, qui in libris quos de prouidentia scripsi. etiam in hoc diuina prouidentiam , cognosci quod Sancitores homines aliquando nae moncs possidear, quos dum in peccatis volutarentur, & vitiis indulgerent ,. nulla aduertitas mole itabat, qua ratione quoq; Theodorum quedam, quem Daemonum possidebat, consolabatus. 4r . Res haec dubia non est . primo exemplo puer inrum, quos ob reis desectum non est possibile peccare, &tamcn quandoque Daemonibus obsideri, non solum quotidiana probant exempla. verum etiam per suos trimulos bimulosque, & matcrna ubera lactentes B.
rs. Deinde huic ratio suffragatur. Neque enim in alio genere maloru m est hoc, quod a Spiritibus assertur, quam quae Poenae mala dicimus. at non necesse est naec proprijs meritis irrogari. Ncque hic Peccauit, neque parentes eius, doquebatur Dominus de quodam, qui orbitatem oculorum, grauissimum poenae malum patiebatur. r426. Accedit ad haec Eremitae cuiusdam iudicium. Dicitur ille aveo postulasse Simpetrasse, Ut per menses aliquot eius corpus ab inhabitante Daemonio affligeretur propter periculum peccati, quod timebat,superbiae.Cognouit prosecto vir pius non semper praeteri. tis & commissis peccatis tribui naemomim torturam, sed quandoq; admitti, ne in peccata homines incidant, Deumque offendant.- , la δ' Quanta sanctissimo Iob mala attulit Diabolus, non in riminis solum. veru etiam in corpore. An sorte ipsus culpa omnia Sanctum&rectum suisse docet Scriptura. Et qui haec potuit, extra Iob Dcorpus constitutus,n mon, eadem non posset Iob inhabitans,quam .uistine ulla sancti viri culpa' 628. Scimus dixissς B. Augustinum Diniones non possidere hes. mines, nisi quos fallendo deceperint. Dixisse quoque. inimicum ne- , minem subiugare nili societare peccati: Sed attcndit Sanctissimus i''
Pater non quid fieri necesse est, sed quid ut plurimum fieri assolet
429. Interim, quam non ob propriam culpam tyrannidem naemonum, semper obsesar patiuntur, illam non patiuntur semper sine culpa. Quemadmodum aliorum culpa aliis malorum poenae potest esse causa, ita potest alijs Daemonum tyrannidem S camisicinam accersere.
queo. Quod dicimus, non violat leges iustitiae. Nonne in bonis, qua quis possidet, iuste potest puniri ' Et homi ncs quid. m, nonne