장음표시 사용
411쪽
de qaod quid est peccati originalis nec non tradu lione, iam modo intendit loqui de eius remissione: circa quod nobis octo pollicetur; propositionem primo; quesita duo secundo freJ orsiones icrtio; conclusionem quarto ; duas questiones quinto; dilutiones sexto a propo stoηe eptimo; questiones deniq; quatuor octauo. Quantum ad primum sic se habet propositio. Quamuis in baptismo mei citi' cassa, ut eius pena remaneat concupiscentia, altamcn libidi vis p testas per Christigratiam minuitur, ne regnet,ut culpa. Ad quam probanda, duasecundo accedunt qu0Τioncs loco. Quarum prima est, quo modo originale peccatum per bapt i sinam remittatur, cum in bapti mo, γ post baptismum concupiscentia remaneat ' altera qumio est. Num caro purgetur afςditat e sua, quam a libidinosa concupis entia traxit in baptimo. Iam propositis duabus dissi uti latibus,superest illis in tertio re stondere pancto. Ad prima itaq;
dicitur: originale peccasum, quantum ad reatu transire, licet actu videatui remanere, inquantum concupiscentia manet, 'EAE,Ut Teritas docet,minuitur, eo quia regnare, dominari Phibetur.Adsecundam risiondendum est secundum qui stam, q a sic, cum
ad animae, carnis purgationem baptiset aqua orainetur. Secudum aliquos vero carnufilitas non dicitur purgari ,sed animas lum. His quarto venit ponenda talis concluso loco. Pςηa, quato e punitur post baptisimum peccator, Deus ipse principalis est conditor, m imperator. Aa quam probandam quotioncs duae
quinto accedunt loco eplicanda: quartim prima sic. An originalis conculcentiae fit causa Deus. Insiper, cur anima peccat in origi innale impuIMur, qlia tamen eiu cotradictionem Utare non potesti ordine
412쪽
ordine ut procedamus nunc sexto apponemus ressponsones loco. Dicitur ergo ad primam, quod illa concupiscentia, qua remanet post baptisimum, σῖγa,m culpa est. InquGntum ergo pςVaproculdubio a Deo authore tanquam iuste inflicta est. At in quantum
eulpa, sic a diabolo fugerente est. Insper a primo parente pe
cante . Adsecundam, cur anima imputetur peccatum originale, breui dicitur: hoc ideo non fieri, quia anima carni infecta condelectetur,cui ea infunditur, sed exprimi paretis peccato, id euenire dicitur: cuius anima peccatrix carnem es it corruptibilem, peccatricem, quia si e et ex anima delectatione, quari caret unitur,fiu insen tur: tunc no originale,sed magis actuale peccatum
esset ' accedit post hςc propositio septimo enodanda loco, qua talis.
Quamuis originale peccatum sit malum necessarium: eo tamen, g a a prima hominis voluntate prouenisse tenetur, propterea volunt rium dicitur. Ad hanc δbandam octauo sunt qusiones quatuor AEpponenda loco. Quarum primasiose habet. An originale pere tum voluntarium, vel necessariam. Influper, cur Deus Mimam carni infudit, per quam maculandam eseprsciuis ' 'per ea; an anima, dum corpori infunditur, talis sit, qualis a Deo creatur 'Denique, an oes animae ςquales a Deo Fauctas Vonvbs-guia corre londeant lutiones, ita ad primam dicemus, m necessarium nunc, quia vitari nonpotest,m voluntarium,quia a primi hominis voluntateprocessit. Ad secundam dupliciter restondetur, primo, quod Deus anima carni infudit, ut humana propagationis institutio saluaretur ;issiper, quia si sibi placuit, ut hoc diuino iuditio dimittatur. Ad tertiam dicitur, quod arima non est dino
413쪽
talis, qualis a Deo est, quia munda creatur, at ex coniunctione ad carnem maculatur. Ad quartam dicitur, quod no, quia natui alia inςqualia receperunt in ipsarum creatione, sicut Angeli: alia ergo prae alijs pollent in naturalibus donis, at post baptis susceptione, ςqualem sortiuntur coronam a corpore Aycedentes; Et hςc de t ia distinctione.
Sacri Theologi ad cuidentiam pileclaratae illinctionis tria
quςrere solent, oe primo ; Num in baptimo originale to latur peccatu : inseper, Num fit in anima a Deo: demum, An ab origine animae sint ςquales. Quantum ad primum, adpayse negativa declinantes quidam in hunc ratiocinantur modum ; post baptisimum concupistentia manet: ergo m peccatum: cose προι uatenet; quia manente concupistibilitate habituali,originale non ut detur dimitti: ergo. Prςterea si tolleretur, originalis iustitia res meretur, at non ita euenit, nome o tolti in bapti imo dicitur. Ex
alio latere, quia simul nullus pol esse filius ira, oe gratia, m per peccatum originale nascimur Aj irae, per baptistmum in filios
gratiae regeneramur; tollitur ergo in baptismo originale peccatum. Pro determinatione huius qusti debetis ire, quid sit peccatum remitti: est enim adpςnam non imputari; hic tamen notetis, pe calumflere remisti tribus modis,uel quo ad offensam; vel quo ad
414쪽
maculam vel quo adp am; nec quid aliud comerandtim circa peccatum occurrit: rem: sio ergo peccati quantum ad ostisam, nil aliud est, quam ipsumpeccatum adpςnam non ιmputari. uarithmaut ad culpam, est quando gratia res,tuitur: tertium ex dicitis est mansistum. Insuper notetis quid sit peccatum originale remitti; nam nihil aliud est, quam ipsium adpςnam non imputari, culpa originali debitam, quae duplex est, exparie animae Una, oe estgratia in prsenti carentia, oe gloriae in futuro; altera est pertinens ad corpus; π est carentia rectitudinis virium inferiorum ad ratio nem,m passibilitas, . mortalitas corporalis. Vnde quantum ad primam pςna originale peccatum per baptisimum remittitur, quia bapti mus cst quςdam regeneratio litritualis , per quam esse gratia acqMiratur: ergo. Pena tamen secunda minime tollitur, quae nasu-rς est, non personae, at quado inscitio tollitur, illapersonςs, non naturς: quare, σc. His ita prmissis, quid adfirmatas rationes dicendum sit, audite. Nam prima currit, quantum ad p am, non quantum ad reatum. Non tollitur ergo concupisi entia, ut quid consiquens ad originale peccatum, tollitur tamen originale peccatum preci dens. Ad secundam, minor glsari habet ; nam quando dicitur, iustitia originalis resti Heretur, σc. Re pondetur, quod in eo ormali, es in in si non restituitur, at in ςqutualenti; primo ergo modo ratio conceditur, at fecundo modo negatur. Post hane primam qosionem, altera siquitur, dum qu ritur. Num originale peccatum sit in anima a Deo. Mibs, quodsic, videtur, quia in
eriquod anima carni unitur, contrahitur, at a Deo anima corporivmiuriis ab illo creatur: ergo.Deiad ut Deus in nobis grae am
415쪽
pose causare dicitur: ergo culpam : quare, oec. In oppositum si habet D. Aug. lib. lxxxiii. qu bonum: Deo authore nemo fit deterior, at per peccatum homost deterior, non ergo est in nobis a Deo. Nunc ad argumenta res' oudendum,supposito quid sit in paruulo, oe in adulto originale peccatu, ut adia ait determinatum. Dicitur ergo ad primum, quod anima quidem unitur corpori a Deo , at non contrahitur originale peccatum , Ut dicit reatum ex hoc, quod anima carni absolute unitur,seaper hoc,quod totum co- pisium , ex anima, π corpore traducitur modo, quo dititum est supra, ob eo, quipeccauit. Adsecundum argumentu consequentia negatur; sta' ratio a gnatur, quia licet Deus gratiam causare in nobis dicatur a ob id no equitur, quod π culpam in nobis, nam originale peccatum non contrahitur ab alio agendo in natura pr supposita: at bene contrahi dicitur cum natura traducta, qua pater
in filiam traducit, quatenus pater naturam habet in adiu filiis in potentia: quare ratio nulla. His duobus quesitis tertium es apponenda de animabus. Quςritur ergo, Nu ab origine fηt ςquales animς. Mihi, quod non, primo sediu apparet. Nam unus homo subtilior altero naturaliter, quo ad ingenium dicitur: ergo. Prςt rea,quis negaret Christi animam no esse anima Iudς nobiliorem figitur eadem ratio de alijs animabus esse videtur. In oppositum se habet Philosophus tertio diuinoru, dum ait,quod Jecies ςquabier
prςdicatur de indiuidius, at hoc non esset, si sicundiise formς subnantiales e sent inςquales: ergo. Pro intelle tu huius qusti ne in statvoco laboremus, ita dicemus. Aequalitar e, vel insqualitatem animarum tenes duolosse attendi, vel penes perse bones ear una gratuiια,
416쪽
gratuitas, vel naturales: si primo modo, ab origine non siunt ςquales,sid in squales, quod totum a libera Dei pendet voluntate. Si secundo modo: tunc adhuc distinguendum, quia vel comparantur ad suas essentias, vel pio ad proprietates naturales essentiam com sementes, aut citro ad proprietates communes toti composito, vel subiecito ,sicut siunt potentia vegetatiuae, σ sensitiva, mi quo ad proprietates Pprias ipsi animae, in quibus non comunicat corpori, mi Abiecto sicutsunt intellectus,' voluntas. Si coparentur quoad proprietates toti composito communes , sic non omnes a b origine anima sunt ςquales, immo in una sunt nobiliores, mperfectiores potentiaesensti , m vegetatiuae, quam in alia, ut ex aciluam diauerstatepatet. Vel dicatis, ine quales animas esse, non determina. do in quibus. Si vero comparentur quantum ad proprias proprietates i animae, ut intellectus siunt, voluntas: sic di cile eris radere, quo modo inter animas duas sit in qua has perscctionis;
I per inςquales uidentur posse dici Paru ad ii 'sit ione, deinde
quantum ad finem attingendum. Ex bis supposita Mimarum in qualitate quantum ad operationes, quid ad argumenta formata dicendum, defacili patebit, nam primu currit quam v ad dona naturalia inςquaba. Solutio secui colligitur ex pili tis. Et hςsatis.
AN PECCATA, ET C. Distinctio XXXIII. Lectio CXXXIII.
ΥT V C acces in olam vestrum gratiam,stcommoditatem, - a distinctionem trigesimam tertiam inter3rpaturus. Sed id A a antequam
417쪽
antequam factam, ob oculos vistros nexum hulvi primo ponam insiuper ad ausionem accedam. Ex quo ergo de peccati oragina isquiddWate, traductione, . remsone eximus: iam modo de ejus
in puleros augumentatione propositum, hςo de nexu, fur de co tinuatione prccntu cu superioribus d stinctionibus. D uidi nuc p- sns distinctio habet in secta nooem. In conclusionem primo ; In quotum fecundo; In arguν era tertio ; In solutionem quarto ; In conclisti ni m quinto; In dabium fi xto Insolutionem septimo; In propositionem octauo; tandem dissculta: e nono Quo ad primiι.
fit coclusio ,siue proposit io: Quamuis primis parem ibus plura
possent a gnari peccata, unum tamen prς ιsepe Calu imputatur, in non plura originalia. Ad quam probaridam propositionem qu situm secundo accedit tale loco. I trum scilicet, peccata a lualia aliorum pari nium si ijs imputentur, sicut primi pat ens peccatum. Dubio propositio ar tumenta sub quuntur tertio P parte si mattua. N.im Exodi xx. dicitur , qJ Deus visitai peccata patris in filios usq; ad tertiam quartam generationem. Unde si qui videtur, plu= a ab origine unum contrahere peccata, qt cor firmatur per illud Psi Ecce enim in iniquitatibus coceptus sium,m inpe cat is, .c. Vbi aperte peccatum originale pluraliter exprimiIur. In contrarium vero posse argui videtur: nam sipeccata parentum ab origine contraherei paruuti sequeretur qJ pςna paruulorum inhviis nodi tu morientium mit a no 1φ t, cuius tamen opp si dicit Aug. non ergo, oec. Argumentis Ppositis ad utroq; parie:
nunc quarto occurrendum venit loco; dicamus itaque, percata ictualia alioru, a ei primor siparent ιι ab origine paruulos no c o- trahere :
418쪽
trahere: quamuis ci2ςda beati Aug. authoritates inueniantur, quae bo sonare videntur, non tamen inuenitar hoc detriminat laepi sit fuisse. Nec obstat illud dictum Psal. allegatum secundum
morem sacrascripturae, sua quando'; pluraliter, cin Uica versa, his utitur, sciboet plurali pro singulari:pro cuius notitia extat illud in Euantelio: Mortui sunt enim, g qu rebant anima pueri. Vel dicatis, ql illud Psis sit intelligendum inclinatiue, nam per originale peccatum ad multa homines alia inclinantur. In iniquitatibus ergo. Et ita patet, quod parentum nulla peccata filist imputantur , nisi qua ab eis per originem contrahuntur. His quinto addenda vcnit talis conclusio loco. Inobedientia primorsi parentum peccatum estam peccatorum ne uit η aut imum. Ad quod videmdum ,sexto loco sub his verbis dabitatur, Num cperis peccatis Adae peccatum grauius fuerit: quo proposito, statim in septimos quiturs mento solutio. Qua uis enim quibus iam te videatur,
quia totam corrumpebat naturam, maius malum nocumentam
ne, qua quod tunq; peccatum inferat, teneri tamen pol, se c eris onusgrauius non fuerit, eo quia non fuit rauius in Spiritum sandium peccatis, quod confirmari potest ex hoc, quia Adae peccatum suum est remissum, at peccatum in Spiritum sanetum non remittiatur in hoc seculo,neq; in futuro. Et dum dicitur, qι Adaepeccatutotam corrumpebat natura, re ponderi pol , hoc nonfuisse rationes grauit aris,sed ideo,quia ab homine committebatur, in quo tota naturassimul existebat. Intulit ei plura, mala maiora quam alia peccata siquentia, non quantum adpmam sternam, at solum qum
tam ad multiplices des Etas ex ipsopius, quam ab alijs peccatis, s
419쪽
cutos. P st epuncta ostiuum subsequitur una prosilione rontentum, quis talis. Peccata parentum infiijs minime puniantur, Usi quibus eos imἰtanda sequuntur. Adopiam probandam nono dissi tilias hςc accedit loco. Quo modo scilicet peccata parentumis Ilios vispentur, cum in Erechiele dicatur: filius non portu tiniquitatem patris ' ad hanc dissultatem restondere vos in hane modum doceo, quod illa parentum peccata visitantur tantu, idea in si iis puniuntur, in quibus iiij siuos parem es imitantur. Illud vero Erechielis dictu de his peccatis,in quibussi ij paterna mali-cιae imitatores no exsul, inteli era. Et hςc de tota d mmone.
Lectio CXXXIIII. T video,circa d inctionem istam tria posunt excitari
quota: quorum primum,an parentum peccata in filios redund m. Alterum est, an originale peccatum unum fit in uno, vel plura. In ver, Num e vitapi senti cum solo orgianali recedentes pueri devsonis diuina carentia doleant. Circa primum, pro parte obsi maliua yic arguitur. In habentibus symbolum facilior est trastus: ergo parent u peccata redundant in filios: consie .ucntra pa et, quia maior conuenientia cn prolis ad patrem proximum, quam ad remotum: stitur,mc. 'perea Ada I eccatum transjt in nos o a quando Ipsi peccauit in eo eramus; at eodem modo sumus in proximis parentibus: ergo. In coemium vid tur
420쪽
esse dicendum, nam qui iustitiam transfundere nonpot, neq; cuia pam, non ergo, σc. Pro reos ne siciendum est, qusione bane non intelogendam esse de primo parente, de quo superius sumus loquuti, at de proximis parentibus. Infitiper notandum: parentum
peccata in filios redundare, bifariamposse id considerari, vel quoad culpam, vel quo ad pςnam: si quo ad culpam, hoc adhuc duplieiter consideraripolea, quia culpa duplex, originalis actuatis. Si primo modo, non negatur, si secundo modo, est distinguendum, vel en si ij parentu imitatores sunt, vel non sic, tunc parentε peccata in filios redundare dicuntur, quatenus similia scelera parentum imitantur, inde quantum adpςηam cruciantur. His ita
prςnausis, ad argumenta nunc dicendum, π primo ad primum, quod in habentibus symbolum transitus est facilior, quantu ad ese natura, at non qzantum ad defectus culpabiles. Ad eundum de peccato Adae originali, redundare in filios non nego, at de actuali subterfugio dummodo siliorum non adpi scelerum parentum toruimitatio. Et b pro serito primo. In altero quςritur, Num originale unum in Uno peccatum,aut sit plura. Quod plura, mihi vid tur,1 a ad plura inclinat, non ad Σηu: ergo. Insuper pena plures: ergo non unum,sed plura peccata: antecedens parci. Nam ad pe catum siquitur mortalitas, passibilitas, m huiusnodi: ergo.Inopposit si dicetis vos: quo modo plura in eodempossunt esse subiecto 'ora enim originalia peccata eisseel'eciei sunt: unum raro in uno, σ non plura. Pro dilucidatione quoti scire debetis, duplice dari unitatem: numeralem stilicet, σ hecificam: hoc sicundo modosirigi deleccatum unum est, oe primo modo, unam in uno. Ad A a 3 argu-