장음표시 사용
71쪽
set, dum dicit, quod intolligentiarum numerus omnem numerumhbstantiarum materialium excedit. Pro determinatione huius quoti permulta essent opiniones adducendae, atq; nota da, quas ego b/euitatis amator , nec non veritatis indagator, libentis e omitto, ad rationes formatas dirimendas me confero Dico ergo
ad primum, nihil prohibere, minorem esse angeloium nAmerum, quam animarum, quae fuerunt, qua sunt, oe erunt, nam quotidie creantur, nec illa, qua prius creata sunt, d sinunt esse corruptis corporibus: at angeli fimul c e fuerunt creati: quare, me. Et dum
mulor numerus angelorum ponitur, quam corporu crisium, causa
est , quia corpora cd si olum ordinem ad inferiora habent secudum esse natura, oe in ratione act ui,propterea tosunt, quot adsoendum sit ficiunt at angeli,prςter ordinem,quim habent ad compora cςlestia, ut intelligentiae siunt in mouendo ea r insuper, alilim dicuntur ordinem habere, quo ad osegratia: quare, σc. Ad alterum in ordine sicundum argumentum diripotest, quod in rebus maxime accedentibus ad primam catisam minor debet esste pluralitas, quantum ad partes venientes in rei compositiore, sicut euenit in binario,qui maxime accedit ad unitatem, in quo sunt pauciores unitates, quam in quocunq; alio numero, nethil tamen prohibet,
quin in eis maior sit pluralitas sicundum θeciem, vel indiuidua, mel eiusdem Jeciei mi et enim plures binary , quam novenari', Dibter plures possunt esse angeli ei dem 'criti: at tot siunt, nec plures, quot Deus bened ius producere voluit secundum se . piens iae itis ita ordinem mirabilem: σ bςcsatis.
72쪽
LECTIONES LIB. SECUNDI. η' AN COGNITIVA POTENTIA ANGELI
Lectio XVIIII. IA M determinatum fuit a nobis superius ,sirecte tradidissis
memoria vestrae, quid tenendum esset de pluralitate avel rumsub una I pecie. Insiuper, num in aliquo magno essent numero ; Consequenter hic duo alia proponenda erunt, oe era L nanda, di inde finis. Solet ergo quςri primo: num angeti cognitiua potentia habeat identificari cu eius esentia Prςterea: Num angeli cognoscant respersa essentiam,vel per innatau'ecies.seu'ntum ad primum,secundum nonnullos videtur esse tenendum, quod virtus,suepotentia intellectiva angeli realiter ab eius disserat e
sentia, na actus diues, diuersas quoq; arguunt potentias: at esse dicitur a ius essentiae, m intelligere potesta intellectuae in angelo, qua non idem cantur, quia intelligere non est suum esse, igitur
nec cognitiva potentia erisua essentiae quare, oec. Huic prima rationi altera additur deprompta ex Dionysio M. Cap. Hierar.
Angelicae, qui dicit, angelos diuidi in Abstantiam, virtutem, σoperationem, igitur in ipses aliud est si stantia, aliud virtus, σaliud operatio. In oppositum deinde isdem Dioni ius, oe Dam
fenus pluribus in locis, cosueuerunt nominare Angelos intellielus, eue' mentes: quare, σc. Pro restonsone, quia nos pauca de angelis nouimus, m eorum cognitione, m illa pauca debemus contraeturare ex conditione animae nostrae,quae est de numeros2bstanti rum intellectualium, quamuis in alio ordine infima, videtur pro- D pterea
73쪽
pterea es dicendum in prsenti quoione, quod potentia intuli-ctiua Angeli sit realiter idem cum eius essentia, tam quia una ea angeli cognitio, tum et quia non est corporis actussed si parata, noergo debet dici, p tatis potentia cognitiua Angeli dis erat realiter ab eius e sentia; His itaque stuprςmissis, ad rationes adductas de facili re 'ondebimus dicentes primo, ad primam,quod unum *pponebat fasem, videlicet, ese ab essentia angeli realiter diserre, cum unum, σ idem sint ,siue siumantur penes actum, siue secundum potentiam, ut et dictum fuit in lib . primo, distinctione viii. Ad illud vero decerptum ex Dionysio dicete, in angelis dari vim tutem, substantiam,'operationem, restondetur, quod ob id ιπrealiter disserre minime fatetur, quare ratio nil contra nos concludit . Ad illud in oppositum putet exsolutione secundi. Exposito
primo gusto in hunc ut audivistis modum, huic additur alterum dum quςritur: num angeli cognoscant res persuam essentiam, vel per 'ecies innatas. Primo sectu pro parte negativa videtur esse tenendum,quod non, per suam ebsentiam, nam Angeli cognitio se habet ad ea, qua unt: at cum essentia angeli limitata sit ad certum
genus, nec non ad certam steriem, oes res, reprsntare minime diacetur , quare nec perfluam poterit intclligere e lentiam, deinde sangelus persa intelligeret essentiam, semper actu ora cognosceret, videlicet se, σ oia alia, consiquen al um est: ergo , GP antecedens . Consequentia manifestatur, quias esentia aveli esset ei ratio reprsentans alia, cum angelus semper σ actu, inperfecte suam cognoscat esentiam sequeretur quo emper, m adis cognosceret ora alia, qua ei per suam esentiam repromtarentur, oesic
74쪽
iam consequentia patet. Deinceps, arguitur, it habetur decimaaepositione de causis, quod ita intelligentiaplena est formis, igitur non per siuam videtur inteligere essentiam , sid per Lyecies, quae formae ab alijs vocantur. Tandem Diomasius habet, quod angeli
illaminantur rarionibus rerum, igitur res per earum rationes c
gnscunt, m non persiuam essentiam. In oppositum videturposse dici, quod non sit minoris perfectionis intelligere, quam intelligia biba reprsentare: at angeliesentia quamuisfinita sit, intelligibi-ha ola intelligerepotest: ergo, mea reprsentare, non ergo negamdum , quin angelus se , m alias valeat per suam res cognoscere essentiam. Pro intellediu, atq; determinatione huius quesionis quςdam prςmittenda occurrunt, primo unum de cognitione
angelorum, de qua, π si plura scribant Doetores, tamen mira paucis ego perstringam. aut angeloru Dplex cognitio , cilicet
matutina, vestertina, cognitio matutina illa est cognitio rerum in verbo, quae est beatifica, coDitio vero v tertina est cognitio rerum in lumine natura, Alex. Alenop. v. q. xxiii.triplicem angelorum cognitionem distinguit, una qua cognosiit verbum, se, ac creaturasHi in verbo relucentes. Una indistincta cogniti ne , in lumine gloria, oe beatifica. Alia qua cognoscit per 'ecies βιbi concreatas, Deum si, γ alia. Tertia, qua cognoscisper βecies a rebus cognitis acceptas, quam ipse vocat cognitionem rerum in proprio genere, Ultimae dua dicuntur cognitiones veristertinae, prima sola matutina, quia ista est cognitio in Creatore,qui est principium as creatura ,sicut mane principium diei, siquentes duae diacuntur UeθPrima, quia bis cognoscitur res in creatura, quae de se .
75쪽
ad occasium tendit, nec dicitur matutina, vel vesspertina per admixtionem tenebrarum ignorantiae, sid ex causi dicta. Alierum
consa eratione dignum a primo prius posito, resticis proposti nem illam per, qua duo denominare potest, vel principium intellectitium, V . g. iam dicimus, hominem per intellectum intelli ere, potest , per quandoq; et denominare illud, quod est subiecti re presentativum, V.g. dum dicitur,quod homo intelligit causamper effectum, primumse habet ex parte intelligentis, alterum vero ex parte intelligibilis: primo modo solutasuit in prςcedenti nostrosim mone qusio, quando ostendebamus, intellectium angeli, esse suam Oentiam: inseper, angelum per suam siubstantiam intel ere tan- qua per principium intellectivum idem causativum intellestionis, Jolum ergo quςctio secundo modo dubia videtur: utrum scilicet angelus intelligat Hia per suam essentiam tanquam per reprVent truum. His addo tertio: angeloru cognoster ese, m alia ast ab a
esio medio reprsentatio, nunc ad argumenta accedo, γ' ad pri
mum dico, quod angeli essentia ,s ora non representat, hocprou mi, quia ipse natura angelica non est aliorum ubsie cause,scut diauma essentia, no itaq; hoc prouenitpropter angeli limitationem ad terιum genus, m ais certam Jeciem, ut probat argumentum. ALterum in ordine secundum concludit, quod angelus non cognoscit
alia a sie, per θ ecies, sicut persuam essentiam. Ad tertium Acitur, quod nunquamsit inretio Aut horis de causis sicilicet, quod in amgelo, vel intelligentia sint 'ecies, de suibus abj loquutur, sid cum ipsi fuerit Platonicus,possit tales formas esse in intelliget ijs,quales Ideas posuit ' Plato, quas et quandoqjormas vocavit. Ad ιllud
76쪽
Dion sit patet per idem, dum enim angeli dicuntur illuminari r tionibus rerum, hoc tanto fieri dicitur quia ipsa cornitio est earum rerum illuminatio. Ad illud in oppositum dicitur, quod probat, qlangeli sentia per hoc, quod est ad genus limitata, m ad Jeciem,no impeditur, quin alias respossit reprsentare, licet harum rerum minime caussit, ut est esentia diuina. hςc in tantum.
AN ANGELUS SINGULARIA COGNOSCAT Lectio XX. VT nobis facilior via adflubsiequentem pateat distincti
nem enucleandam, hodierna sum die duo in medium dubia propsturus. Quorum primum pertinebit ad amgeli cognitionem; alterumvero a2 eius potentiam. Quo adprimu, ne videar vos diu velle detinere, quςram. V ru Musaria valeat cognostere angelus: Mihi enim primo aristeEtu videtur, quod no, . ratio, quae me mouet, ect ista; nam infinitum quatenus tale, per Aristotilem 3. P, c. ignotu est: at singularia infinita dicuntur, quare angelus ea cognostere non poterit, minor declaratur successive, licet aetu infinitum minime detur, ut hic nos loquimur. D inde Angelus alia a se per eorum prsentiam, ut alias visium est, cognoscit, ac intuetur: at singulari utura, saltem ipsi angelo prs- sentia esse nequeunt, igitur nec ab eo cognita. Demum sic in fiat ex eo, quod communiter dicitur. Singulare est, dum flentitur, σuniuersale, is intelligitur: at in angelo minime sensitiva cognitio datur, ergongularia minime cognoscit. Ex alio latere, ga angeli D 3 cognitio
77쪽
regnitio est perfectior, qua nostra, m nossingularia cogηscimus: ergo, σc. Insuper es nonne missa Deo in nisterium at quo m vi missi, nisi singularia intuerentur 'singularia ergo cognoscere angelos est fatendum. Prore ponsione duo confideranda occumrunt, qua dissicultatem facere videntur . Primum est, quodnam ab intellectu videatur esse primu cognitum, quidam enim volunt
esse ens, alijgenus, quidam alij θι cicm, demumsingulare. Ad
quas concibandas opiniones ita dicendum genus esse primu cognia tum ordine naturae, π quoad nos genus intermedium re γλι
superioris, ens vero quantum ud communitatem, non adςquatione,
Aleciem vero ante abstractionem, oesingulare notitia senserua. Alterum consideratione dignum, singularia res'icit, quast habent in duplici di sirentia: que Ham enim pendent quam v ad siuum esse, feristum ex cano naturalibus, quςdam vero alia dependenta libero arbitrio. Illa,qua flum ex causis naturalibus dependent,
Hrsntioni, insessibiliter ab angelo cognoscuntur, nec alia est causa quςrenda, nis quia sunt ei prsntia. At spint prperita,vel
futura contingentia, vel necessaria, adhuc dicuntur cognosti ab angelo infalbbiter in causis suis, licet no in se, de singularibus vero a libero arbitrio pendentibus es maior Alficultas, circa quam duo occurrunt consideranda,unum est,quod talium svularium, P dam futurasunt, quςdam vero pr erita, 'Gmtia quςdam. Alterum est, quod liberum arbitrium reperitur in Deo,in angelis, in nobis, unde futura, quae exsto libero arbitrio diuino dependent, ab angelis cognosci minime possunt, qui int,mansni nisi ter reuelationem His ita positis, ad argumenta nunc propero, mad
78쪽
LECTIONES LIB. SECUNDI. 1s ad primum dico quodlibet svulare secundumst nitum esse, licet
successive tinderepossint singularia in infinitum, accipiendo unum post aliud. In eo ergo,quodfinita ab angelo sunt cognita: asuccessive aliter dicendum. Ad secundum argumentum dicipotest,quod singularia futura, licet angelo secundum se prsentia minime sint, attamen rationesi arum causarum naturalium, in quibus existunt,prsentiasunt, oesic ab angelo cognoscibilia dicuntur. Ad tertium argumentu desumptum a Boethio, diripotest, s intentio Boethij non fuit, quod intellectus singularia cognostere nequeat, sicut, sensissed quod uniuersale non cognoscitur, nisi persolum inteliscium, σ hςc deprimo qusto. Postea quςritur. Num intellectus
gelicus dici possit is quandoq; in potentia ; mibi videtur, quod
se, multa enim cire contingit, intelligere vero unumsolum, ut habetur 5b. secundo Topic. sed angelus non simul omnia intelligit. inum ergo intelligendo, non simul esia intelligit, quare unum percipiendo, in potentia dicetur esse ad aha inteligenda. Prperea, intelleritus, qui quandoq; non est in potentia ,sed simper in actu, dicitur actus purus: at nullus intelleritus talis est , nsi diuinus: quare, oec. In oppositum se habent illi,qui dicunt, omnem nasura intellestiuam, quandoq; in actu, quandoq; in potentia existentem intellectu agentem, oe possibilem habere: at in Angelos hos duos nequaquam distinguimus: quare, me. Hic pro determinatione multa de astu , atq; de potentia dicenda forent, verum quia satis ab ude in notitia ammastica hςc ab Aristotilesunt declarara, iccirco illa omitto,c ad rationes soluendas deuenis,m ad prima dico,sciacet ad minorem, ql angelus, licet clia simul non intel a
79쪽
simultatefit ita, nihilominus simultate ordinis, inteli endo unum, alia quoq; intent quae continenturAb uno ordine, qualiter sunt omnia naturaliter cognita ab angelo. Ad secundum argumentum dicitur, qδ nullus, nisi diuinus intellectus datur, non sit quandoq; in acta, cor quandoq; in potentia ad ea intelligendum, dependent a libero arbitrio, nec non ea,' per reuelatione cnuntur: Cr ω.
AN PERFECTOS, ET BEATOS CREAVIT
SE se mihi Miliema die offert distinctio in ordine huius libri
secundi quarta exponenda, circa quam verssurus de more meo continuationem primo ponam,deinde ad hanc diridemdam accedam. Quantum adprimum,ex quo Magister sient. verba fecit, de angeloru conditionibus,m hoc quantum ut bene nonis θa i inchoationis flatum, consequenter sibi proponit agere de eorumdem conditionibus alis, m alio re tectu, quo scilicet ad contianuationissatum. Habito paucis verbis nexu, ad diuisonem nune
accedo diuidi enimpotest hςc perbreuis,facilis,m utilis distinctis in siex puncta. In quorum primo dubium proponitur. In altero propositio. In tertio conclusio. In quarto distincitis. In quinto applicatum proposito allata distinctio. Demum propositu concluditur,or distin tio clauditur. Circurimum pundium versaturi, cum
80쪽
via indagandi veritatem videatur esse modus dubitandi, iccirco primo loco dubitat Magister. m angeli sint creati beati,vel miseri ,perfecti, vel imperferiti. Dubio proposito, videtur declinare adpartem negativa dicendo, nullos angelos isse productos miseros, vel beatos, quod non miseri, quso audite, nam dato quodsiic, hoc maxime verum videretur esse de malis angelis,atqui illi nequaquamistrisiunt creati,quia non in peccato producti: igitur. Nec etiam
assi mari potest, quod ipsi demones fuerint creati beati: nam sui
status certitudinem non habuerunt, necfium castum presciverunt.
Quod etiam beati angeli minime fuerint creati, ex hoc paterepo quia ante lapsum nulla fuit bonorum angelorum distinctio a malistam enim boni, quam messui statusferunt incerti. At hic video vos ingenio prςditos, si tos, atq; ornatos,dubitareposci occasione nactos ex verbis Magistri sient. in prsenti dicentes. D. rassianus circa materiam hanc angelorum videtur velle, quod bonist, tum pr ouerint suum, γ' mali non: quare, me. hanc do Liatem potest dici, quod D. Augustinus id dixerit inquirendo, non asserendo, m ita primum iam remanet clarum punctum. Accedit secundo bςc propositio, quod angeli malisium caseum,m boni comfirmationem non prsciuerunt suam, ut ex dictis prςcedentibus patet, non est ergo, quod velimus multum insudare ad huius primisse propositionis manifestatioηe, quare tertio loco hac omissa )conclusio talis nunc proponenda. Angeli tam boni, quam mali ante bonorum confirmationem, oe malorum lapsium, omnem pro illo tempore perse honem eis congruentem habuerunt, quam, ut probemus , confirmemusiae, in quarta sedeterseritionis triplicem adnotabimus