Epitome doctrinae metricae Godofredi Hermanni

111쪽

ολοίμαν, φρονησιν εἰ τανδ' ἔχω. st 260. Metio vero non potest dubitari, quin Creticus isto dochmiis iunctus non sit vore Creticus, i. o. ordo trochaicus in secunda arSi sinitus, sed pars numeri dochmiaci, ex arsi nuda et iambo constans. Quo fit, ut media SSilaha anceps Sit,ot MoloSSum pro Cretico poni liceat. Λtquo etsi plerumque in antistrophicis utrobique vel Crotici vel Molossi servantur, ut in Oresto ii . 57. α α, συριγγος O- πως πνοιct. ὀλεῖς, εἰ βλέντρα - κιγήσεις sic enim Potius, quam ex Bacchio et dochmio compositi sunt hi vomus: tamen est etiam ubi Creticus ot Molossus sibi ro- spmdeant. Eurip. Ion. 677. V. Elem. d. m. p. 272. Seq. ορά, δάκρυα καὶ - πενθίμους.

φιλαι, ποτερ ἐμβ-δεσποίνq. Nisi πενθήρεις Scripsit. st 261. Duo huiusmodi Cretici ubi coniunguntur, duhium. videri potest utrum sic metiendi sint: an ox arsi et dochmio constent, de quo genere dictum g 25 .

hoc modo a Diiudicandum hoc videtur ex eo, quod quoque loco BPGUS OSt. Ita prior ratio adhibenda in his Prometh. 590. Hυεις φθεγμα τας - βουκερω- παρθενου. Posterior in versibus β 25 . allatis. Di0j jr b . Odile

112쪽

ο262. Do paeono quarto, quom tragici Saepiud iungunt dochmiis, dubium videri potest, utrum is sit solutio Cretici, ut aperte in Herc. sur. , ubi sibi respondent v. 742. 757. χαρμοναὶ - - ἔδοσαν Ac λας. τὰ D θεους -ἀνομέρ- χραίνων, θνητος ων

αυτοκα - σιγνήτας Histφας ομογαμος κυρεις β 264. Quemadmodum in hoc, quod modo allatum sest, exemplo, cuius multa Similia inveniuntur, longior Seri s dactylorum in dochmiacos abit, ita Saepe etiam ante eum dactylum, quem excipit dochmius, trochaeus est et hoc cum dactylo et cum dactylis praecedentibus uno numeri tenore cohaerens. Eurip. Troad. 256. kῖπτε, τεινον, ζαθέους κλεῖδας καὶ ἀπο- δι- των στεφέ- ων laeοις στολμους.

113쪽

I. B. II. CAP. XXI.

st 265. Rarius duo trochaei sic inter dactylos modii sunt ut in Orest. l80. διοιχομεθ', οἰχομεθα. κτυπον ὴγάγετ, ουχὶ σῖγα,

σιν ἴσσων aυγάς. 267. Doniquo interdum etiam Spondeus nunc pra cedit dochmium, nunc mediis dochmiis insoritur. Λpseli. S. ad Τh. 78. Eurip. Τroad. 263.

lon. l 99. καταδεθεισα σει-φυχὰν-ἀπέβαλον, τεκνον. Qui spondous vi lotur trochaeus Sum3ntuS OSSO O 268. Practorea otiam duae, tres, quattuor breveS STtl3- hac modo Praeco lunι d limium , modo medios into dochmios collocantur: quae quo numero Sint, Saepo ambiguum est. Videntur autum ci hac Sylla hac, et, do qua modo dictum est, dactyli, tum etiam trochaei alio influo quorumdam numerorum cum dochmiis consociatio, o par acat Blogo, quam musici vocant, explicBnda PSSo. Η3nc ex iis, quae Aristotclos Probi. IX. 6. Plutarchus do musica p. M is. F. ct Hi . Λ. oli IesSchius in καταλογη dicunt, genus canendi illud soro suisso colligimus, quod hodie ruet Litivum voc3nt: qi d quoniam So lutiorem hahut compagoni num rorum, AI tissimo modo Perincuriam illam brevium syllabarum titubalionem, modo perloniam remissionum numeri dochmiaci in Oxilum Spondiacum, modo etiam per instabilcm dactyli trochaolvo anto dochmios incessum exprimitur. Et dactylorum exemplum in Primis ac commodatum ost OStondendae ex firmis certis tuo numeris Disitired by Coosl

114쪽

transitionis in dehiles illos ot solutos numeros paracats loges: ut in Phoen 65. ἀνεμύκεος ειθε δρομον νεφέλMς ποσὶνεξα--σaιμ δι αἰθερος. β 269. Et duae quidem syllabae tiroves quum PrBP edunt dochmium, vidontur eao Solutio esse nuda R PDS, mP-trumque essu illud, de quo dictum k25 . Euripid. Bacch. 36s. καλος αγιον, ἐν ara ματι στάζουσαν ua-περιβαλειν τεκνου. Vido Elom. d. m. P. 28 . Seq.6 270. Tros hroves syllahac amhiguum oSt, utrum iam hian trochaei solutio sint, quando uterque pos iungi dochmiis S lot. Vt in Phoon. 430 . ed. POPS. εχεος, - ελεος εμολε ματερος δειλαίας. δίδυμα- τέκεα, ποτερος ἄρα ποτερον αἱμάξει In uocuba v. 3093. pro trochaeo videntur OSSO,

ιτ, λε, μόλετε, προς

quum mox aperte trochaeus sit, V. 309 T.

δεινά, δεινὰ πεπονθαμεν. Iamhi loco positae sunt in Iphig. Λul. 475. 5 0. αγετέ με τὰν 'Hlov. ιδεσθε ταν Ἱλόου. Sod hi versus ructius segregantur a dociliniacis : vido β 247. β 271. Etiam quattuor hi ovos S llahse ambiguum PSι utrum pro amphibracho, qui interdum dochmium praee ulit, an pro dactylo ponantur. Amphibrachi eas locum tenero argueret Aeschylus in Porsis 269. 275. τὰ πολέα - δελεα παμμγῆ, ὁλίδονα- σωματα πολυβαφῆ, nisi ibi exquisita in cod. Paris. exstarot scriptura άλιδνά,

congruoris cum πολλὰ, quae librorum in Strophico versu seri-

115쪽

ptura est. Plorisque in locis non videtur il uhitari poSSO, quin elegantius pro dactyli solutionc habeantur: ut in Λgam. ι 7. 436. χθονοτρες ἐς - ἐδανον ῆ ποτίν. περέφρονα - ως ερ ουν. st 272. Quinque denique breves syllabas Cretici solution mDSSP, inna Supra observatum g 2.59. β 273. Latinis poetis solus Plautus, Sed iS quoque raro, dochmiacis Versibus usus videtur. Ita in Menaechmis V. 6, 9. Nerbera, compedeS,molae, magna iussittido, fames.st 274. Sod apud hunc etiam Bacchiaci vorsus dimotricata lectici inveniuntur, qui quod mensura ea dum qua dochmii

Sunt, cavendum ne cum his confundantur. Non enim videntur

dochmiaci esse. De his infra dicetur β 282.

CAP. XXΠ. De versibus Bacchiacis.

275. Bacchia cum numerum veteres motrici ad genus Paeonicum retulere, ut Secundi quartivo paeonis contractiono natum. Nos cum propior iamhicam anacriisin trochaicis ni moris adiunximus, licet re vera spondiacuS Sit cum anacrusi iambica. Merito enim displicebat antiquis numerus amphibracti, si iteraretur, propter nimiam debilitatem. Quarct ut eum robo rarent, trochaeum in Spondeum mutarunt. ym multo melior ost numerus palimbacchiacus, a quo pariter abstinuerunt, licet hunc ut virilem et gravem laudet DionDius Hal. de comp. Verti. p. 226. ed. Schaos. hoc ΘXemplo usus

116쪽

si 276. Graeci versibus Bacchiacis, Hephaestion o tost θ, no Saepe uSi Sunt, neque ut diu liunc nuinerunt continunt ent. Allei tis hoc exemplum ὁ ταυρος εοικεν κυρέξειν τόν, ἀρχα φθάσαντος δ' εn εργοις προπηδήσεται νιν. Ac sane vere dicit Hephaestio. Omninoque, praeserit m apud tragicos, valde dubium ost, ne qui Bacchiaci dimotri vol tetru metri rei eriuntur, dochmiaci potius hypercatalecti sint. Aesch.

in fino vorsuum hi seu

Sed Latinorum liberior prosodia et longam n nacruSin seri, et disyllabam. Ac uis 3lla ham Plautus plerumque in primo tertioque peii ' letrametrorum, i. o. in cuiusquo uasembri, quod ex duohus pedibus componi solet, initio nilini sit; interdum etiam in Sp-cundo, quartoque pede . In Aulul. u. 3, 4. 5. quam quum halid falsa sum nos odiosas haberi. nom mulsum loquaces merito omnes habemur. Men. V. 6, 6. merito h de nobis fit, qui quidem huc venerimus. Amph. u. 4 , t .hm mg, t reber o, a sedes herum ludi cri. Poen. I. 2, 3 . soror, Posti cl- . amabo, it m nos perho iii Diqitiam by Corale

117쪽

st 278. Vsiuitissimul a genus lolrnniptri sunt, qui in finΘsecundi pedis caesuram habent. Saepo tamen ea nos ligitur. Plautus, qui valde deluetatus est hoc metro, interdum mediis tetrametris dimetrum inseruit. Aliquando etiam per elisionem duos versus copulavit, ut in Amph. II. 2. Satin paria χέs est voluptatum in vita atque in aetate ast inda, prae quam quod molestum est. β 279. Vidsentur hi intra moliri interdum clausulas habere ex iambico di inetro catalectico, ut apud Terentium Andi'. III. 2, 4. quod ii ssi ei dari bibere et quantum imperavi, date; moae ego huc revertor. Vide Elem. d. m. p. 299. Nisi ego delendum. β 280. Apud Plautum saepe in eadem scena nunc Bacchiacivsersus, nunc Cretici inVeniuntur: ut in Rud. I. 5. Vide Elom. d. in . p. 207. Cuiusmodi in locis cavendum, ne confundantur, quia unius syllabao accessio detractiove interdum sucit, ut tuom versus et Croticus et Bacchiacus videri possit. Ita exempli caussa

dubitari potest de fine Pseudoli. V. k Soq.

st 281. Interdum Bacchiaci videntur systematis eontinuari, ut neque syllaba anceps in fine Versuum locum habeat, et vo-oahula inter duos versus dividi possint. Varro περὶ εξαγωγῆς apud Nonium p. 336. quemnum te esse dicam, fera qui man tu corporis fervidos fontium aperis lacus sanguinis, teque vita levas sei reo ense. ita comparatus videri potest finis Pseudoli: v. Elem. d. m. p. 303. Seq. nisi eo in loco Cretici latent. V. si 280.

282. Momorabiles sunt apud Plautum Bacchiaci cala lectici, qui ultimum pedem iambum lint ent. Ac primo ill-m tri, qui quum mensura pBri S sint dochmiis, v. β 27 .,

118쪽

tainen Bacchiaci potius videntur esse, tuin quod consociati cum his inVeniuntur, tum exemplo tetrametrorum. Sic iii Porsa V. 2, 28. 30. perge, tu CoeystraS. hoc, leno, tibi. delude, ut lubri, heri is dum hinc ab ut. Didisne, ut tuis dictis pureo'si 283. Τotrumetur catalecticus in canticis apud Plautum

iunctus invenitur acatalecto: ut in Menaechm. V. 6. Spectamen bono servo tu Est, qui rem herilem procurat, et Mel, colloedi, cogunt, ut absente hero suo rem heri diligenter tutetur, quam si ipse ussit, aut rectiuS. tergum, quom stulum; Crura, quam Uentrem, oportet polidra esse, quoi cor modeste Situmst.

De num oro dactylico.

285. Rhythmici veteros numerum trochaicum διπλα- σιον, dactylicum ἴσον vocant, quod in illo duplex tempus ad simplex, in hoc duplex ad dupli x, i. e. Par Cum pari com

119쪽

tionem sed in quibusdam, iit in liet oleo vorsu et ann paestis cScliis, longa Syllaba, quae in arsi HSt, a9γος, i. U. irrationalis halκ tur, ut quae paullo brevior duplici tempore Sit .ltiamque ob caussam in his generibus arsis non solvitur in duas hi exos, quum contra in ceteris Saepe Solvatur.

β 286. Dactylici vorsus ex ordinibus poriodicis conStant. Et alii quidum eorum per dipodiam inesedunt, alii longiori lius ordinibus variantur. Non autoni dipodia in dactylicis xorsi

si 287. Mensura dactyli quum sex numeri legibus hase sit

tamon in plorisque vorsi hus dactylicis tantum dactylus ot spondeus uSurpantur: in perp3ucis ot raro procelous malleusvPl anapaestus: qui pedes in his tantum duetylicis videntur admitti posse, quorum arsis non habet monsuram irrationalem v. k 285. Quare ob heroico vomu et ponta metro selegiaco, aliisque generibus, logaoedicis maxime, exclusa est Solutio a me . Omninoque haec solutio, sicubi invenitur, dubia sor esst, nisi in nomine proprio, ut apud Pindarum isthm. IV. 75 lil. 63. . ερνει δελεσιάδα. 288. Cataloxis dactylicorum duplex est, in moDORYlla bulla, et in dis liabuin ut

120쪽

Acatalecti, nisi in systemittis, ubi continuatur nil morus, daci lo, non spondeo finiuntur, no catalectici in disylla hum ridori poSSint. st 289. Do ingonii multitudine versuum dactylicorum usi talissimi hi sunt. Di me ter catalecticus in dis 3 llabum, qui A d o n i u s vocatur. Aesch. Ag. 166. τοῖςδ' ὁμόφωνον. Quo in vorsu non solset daci, ius in spondeum mutari. intingi hoe metro carmina Sappho scripsisse dicitur, ut resert Toron tianus MauruS p. 2433. 290. D imo ter acuta lectus sere in s stematis coniunctus cum intrametris invenitur. 291. Trimetro cataloctico in S lla ham saePeusi poetae. Archilochus: A- δε Βατουσιάδης.

ευρέi κυματα ποντP. Qui versus ubi in primo pede Spondeum habet, cavendum ne confundatur eum versu Pherecratoo, ut in Aesch. Ag. 08.

αλκῆ συμ τος αἰών.

In secundo pede vix invenietur spondeus. O 293. Tr imo lor a cataloetus sicubi in systematis in-vonitur, pravae potiuS versuum distributioni deberi videtur, ut