장음표시 사용
81쪽
Phorm. V. H. ut possis cum illa: ne te adulescena militer defetiget. si 175. Νοn censetur in quarta S de Spondous om hrovi finali in s exeunte ante voconi a consonanto incipientem.
Plautus Truc. I. 2, 52. procaciores estis vos, sed illi periuriosi.*176. in septimo pede spondeus Latinis usitatissimus St, Irariterque dactylus, ac tribrachus. Saepissimo enim hi ultimam orsin in hoc versu solvunt, quod Graeci non socerunt, liret Hophaostio scribat p. 5 29 . recipero motrum iambicum ἐπὶ τῆς τελευταίας, υτε καταληκτικον, τὸν ιαμβον παραλήγοντα η σπανίως τρίβραχρον, ω ε γίνεσθαι την κατακλειδαητοι ἀμφίβραχυν ὴ βακχεῖον, quorum ultima aperto salsa Sunt. st 177. Anapaestum eo in pedo ea conditione admiso runt , ut ne prima cius syllaha finalis osset vocabuli cius, in quo S Xin areis cSSet. Quare emendandus ost vorsus Plauti in Persa II. ι, 9. Servom nperam, linguam liberam-herus me iussit habere. Sed recto se habent tales, ut Τerentii in Adelph. IV. 5, 78. oti m. V. 3, 46. sed cesso ire intro, ne morae meis nuptiis egomet sim . nam qui post factum initiriam purget, parum mihi prosit. Sic onim scribendum videtur. Vide Elem. d. m. p. 457. st 178. Proceleusinaticum quoque eadem conditione Saopius inveniri licet. Plautus Asin. II. 4, 2 . dormitis interea domi, atque herus in ham, haud taedibus hibitat.
82쪽
DE IAMBICl TETRAMETRIS ACATALECTIS.
si 17s. Τotrante ter acata lectus, ah inventor Boisco clictus Bois ius, Graecorum tragicis comiciSque non est usitatus. Ex Alcaeo exemplum assert Hephaestio :δέξαι με κωμαζοοα, λίσσομαι σε, λωσομαι. st 180. Romanorum vero et comici et, de quihus id negabat Benti eius ad Cic. 0. Τ c. I. 44. II. 5. tragici mul tum usi sunt hoc metro. V. Elem. d. m. p. 358. Seq. Vomtur autem Latinis octonarius. st 181. Caesuram habet hic versus duplicem. Plautus, foro in quarta arsi incidit, eaque caussa metrum hoc voluitasΥnarietum esse, hiatu et brevi sSilaha indicanto. Vt in Amphitr. III. 4, n. Bacch. N. 9, 9. ille navem salvam nuntiat, - aut irati adventum Senis. o Troia, o patria, o Pergamum, - O Priame periisti, Senea. Terentio non sunt asynaristi hi versus, quod is caesuram in theSi, quae quartam arsin Sequit , sacere Solet. k182. Vbi in arsi quarta caesura sit, pes quartuS Purus iambus esse debet, quemadmodum octavus semper puro Ser vatur. Sed uhi negligitur haec caesura, et spondco locus est ct dactylo et anapaesto et proceleusmatico. Plaut. Amph. III. , 4. Ter. Andr. I. 3, 5. 4, T. Εun. III. 5, 30.
ninc Amphitruonem volt deludi meus pater: faxo probe. si illum relinquo, ei vitae ιimeo; ala opitulor, huius minad. sed quidnam Pamphilum Moeminatum video' vereor quid
siet. edicit ne vir quisquam ad eam adeat: et mihi ne alacedam imperat. Talem vero anapaestum vix credibile est admissum pSSO, qualis esι in Τerent. Andr. III. 5, T.
qui sum pollicitus ducere γ qua fiducia id facere audeam.
83쪽
Mirum ni poeta sic scripsorit: qui stim pollicitus ducere' - qua id audeam fiducia psi 183. Ultimum pedum purum iambum esse no SAD PSt,
nisi ubi continuatur numerus cum S uento vorsu, quo factool aliis pedibus, et solutioni araeos locus est. De qua ro mox
dicetur ββ 388. 89. CAP. XVm. De continuatione numeri trochaici apud
Romano S. g 184. In Romanorum comoediis Saepe mutantur in ira, ita ut trochaicis vorsibus iambici, iambicis trochaici inserantur, omninoque plures numeri trochaici formae conSocientur. Qua ros instituta videtur ex parto ad exemplum STSternatum, qui hus Graeci utuntur, Sed minuS Severa comp3go, modo Pe e luato per plures VcrSus numero, modo non Perpetuato. si 185. Verum non inmore mutatur numerus: qua in rosaepe peccavit in Terentio Benticius: sed propter idoncam ussam. Sic ubi ex alacriore colloquio ad narrationum sodatiorem transitur, ut in Cur l. V. 2, 3T. aut ubi epistola ro citatur, quae res quod omni motu caret, trimetri adhibentur,
ut in Bacch. IV. 0, 7 . in Pseud. IV. 2, 4 . in Persa IV. 3, 32. Etiam sontentiao et proverbia trimetris proseruntur, ut in Capt. II. H, 6. N. Stich. II. 3, 28. Et iuSiurandum Bud. V. 2, 74.
Tum mutatur etiam numerUS, ubi ratio Sermonis mutatur,
nunc discedente aliqua persona, ut in Heaut. V. 2, 25. Hoc. IV. , 5 . Adelph. II. 3, 43. IV. 5, 73., nunc advenionis, ut in IIeaul. II. 4, 26. Phorm. II. 3, 23. quo facto etiam unus alius vorsus inseritur, ut in Andr. II. 3, 38. Omninoquo mu tari numerus solet, ubicumque aliquid incidit, quaro forma colorque orationis repente alius fiat. Vide Andr. III. 2, 47 8. Hoc. II. 4, 20. Phorm. I. 3, 25. 26. V. 3, 35. 20. Eun. N.
84쪽
DE CONTINvATIONE NUMERI TROCHAICI APUD ROMANOA.
6, 35. Seqq. Tum otiam, ubi enumeratio fit multarum rerum, vel alia descriptio inseritur, ut in Capt. IV. 3, 4. Seqq. Andr. I. 5, 25. Seqq. Adelph. III. 2, t. se Iq. Saopo etiam in fine scenae, capto aliquo consilio, ut in dr. I. 5. IV. 4. IIoaul. V. 2.; vel in initio, increscente aut decrescente animi motu, ut Eun. V. 8. Adelph. III. 4. Ilec. IV. 3. Denique Saepti eodem in loco mutantur numeri, ubi variis motibus in diversa trahuntur animi. si 186 Sod haec mutatio numerorum ita sere fieri solet, ut perpetuari numerus videatur. Vnde Benti eius ad Andr. II. , T. Eun. ΙΙ. 4, 32. Adelph. II. , . contendit, trochaicos octonarios semper a trochaicis Versibus, septenarios ab iam-hicis excipi. Rectius dicas, qui versus perpetuitate aliqua
cohaereant, eorum hanc debere rationem esse, ut thesi tor minatum Versum versus trochaicus, arsi autem terminatum iambicus Sequatur.
si 187. Petrotuitas autona illa rarius apud Latinos sit per συνάφειαν, i. e. ut excludatur SSllaba anceps in sino versus, admittaturque et solutio ultimae, et pars verbi Sequenti vin sui adiiciatur. Quod ubi sine olisions fit, versuS noMuntur hSI, 3rmetri, quales Benti eius ad Eun. IV. l. l . in trochaicis, nil IIeaut. III. 3, 33. autem, et tacite ad Phorm. I. 4, 0. in iambicis numeris inveniri negat. Recto, quod ad trochaicos Versus attinet; non recto, quod ad iambicos. Nam quum et trochaici et ianthici versus numerum haboant eundem, qui trochaicus est, eumque incedentem Per ordines periodicos duplices, i. e. por dipodias trochaicas, violatur haec dimensio, ubi ad vΡrsum trochaicum adiicitur sFllaba:
non violatur, ubi ad iambicum:
quia hic numerus sic metiendus est:
Pariterque etiam Sequens vorsus vitiatur, prima pius syllaba
85쪽
praecedenti versui trochaico addita. Remanset senim de dipodia trochaico amphibrachus:
Νon vitiatur, iambico versui praecedunti addita syllaba, quia in logri mansent ordines trochaici:
i. o. recte descriptis ordinibus:
hias, quia iam non ultimus pos ost, Sed medius aliquis, spondeum ceterasque varietates admittit. Plaut. Amph. V. 3, 5. ut iacui, exsurgo: ardere censui aedis: ita n- ωnsu gebant.
ibi me inclamat Alcumena: iam ea res me horrore fi cit. ο 189. Eadem ost finiendi versus iambici ratio, ubi elisio fit in sequentem vorsum, quo facto versus non eSi h per meu r, Sed quia numerus cohaeret cum Sequento Versu, mensuram ultimus pes eamdein, quam quisque medius pes, habet. Iloaut. III. 3, 33. 'ego dil me facio coniecturam: nemo egi meorum amicorum hodie, api d quem expromere omnia mea occulta, Clitipho,
ο 100. Cl a v s u l a s Latini dicunt versus breviores longi oribus eiusdem generis admixtos, et plerumque cum iis num riperpetuitato cohaerentes. Vsi sunt iis etiam Graeci, ut Aristoph. Νuti. 22 . Ach. 404. 407. Rufinus p. 2707. obserVat, ali quando etiam initium ab iis fieri, ut apud Attium: an haec iam obliti sunt Phryges. 191. Non omni ex parte vera sunt, quae do his Bent lotus dicit in schediasmate de metr. Ter. Nam clausulae aut
86쪽
DE CONTINUATIONE NUMERI TROCHAICI APO ROMANO A. 63
haerent: si non cohaorent, Satis est constare Das ex verSibuScatalecticis vel a taloctis: Sin colla rent, uno clipodiaruIn tenore cum Versibus, quibus iunctas Sunt, continuari debent. Ιuique quam ex Caecilio clausulam assuri Rufinus:
si fuit clausula, aut boni monos liatium esso doliuit, ut ver-SUS eMet monom ter acata lectus, aut corripiebatur hoc, nu morocum Sequente Versu perpetuato. Sed fortasse non magis haec
suit clausula, quam suisse videtur quod idem ex Terentii Adelph. IV. 4, . asseri cliacmιctor animi, ii hocine mihi mali de tam oviso obiici. de quo v. Elem. d. m. p. 132. Quamquam ha oc Terentiana per numer0S quidem ferri posset, si trochaicus versus SPqueretur: quia quum hypercato lectus sit hic versiculus, iambicus utineneSt, qui, Si hypermeter est, non tollit incessum per dipodias trochaicas, quod non est in illo Caecilii, si is quinque pleniss3llabis pronuntiatur: v. g 87.ο192. Continuati numeri in clausulis haec exempla Susii ciant: Eun. II. 3, . oeeidi:
neque virgo egi ussuum, neque ego, qui illam e conspectu amisi meo.
Ibidom II. ,2. fiet: at muti ro . fiet . satine hoc mandatumst tibi 2 ah rogitare, quasi didicile sit.
Plures clausulae coniunctae I uia. II. 3, T. 1 cio quid de amore loquitur . cl infortunatum senem.
hic viso est, qui Si occeperit, ludum iocumque dicas fuisse illum ulterum, praeut huius rabies qtute dabit. ut illi m di deae omnes sistrum perdant, qui hodie me
87쪽
si 193. Non perpetuati numeri exemplum est in Andr. III. 2, 37. quid ais ' quum intelleaeras id consilium capere, cur non disti eaeωmplo Pamphilo 'Sod scribendum videtur id eos consilium capere. 6 194. Rarissima sunt exempla clausulae in trochaeum exeuntis. Terent. Η . V. , 5. aggrediar. Bacchis, Salve. B. sali g, Lache L. edepol credo te nonnil mirari, Bocchis.
ο 195. Creticum numerum musici et metrici, mensurae tantummodo rationem habentes, ad paeonicum genus re serent. Νam una longa syllaba tribus hrevibus iuncta, quattuor paeones procreat; duabus autem harum hi evium in unam longam contractis, Creticus, Bacchius, et palimbacchius nascuntur. Ex his pedibus repudiati sunt pacones secundus et tertius cum palimbacchio; adsciti autom reliqui, paeones primus et qua tus , Creticus, Bacchius :Νam etsi Dionysius Bal. de comp. Vom. c. T. palimbacchiaci hoc exemplum posuit,
σοὶ, ωοῖβε Μουσαί τε, συμβῶμεν,
tamen vix alibi invenietur hic numerus quam in Pace Aristo phanis v. 463. in his :ω Πα, εὐ cla: quibus respondet V. ι9 . μικρόν γε κινουμεν. si196. Νumerum si spectamus, duo illi paeones unius generis sunt; diversi autem ab his Creticus et Bacchius. Pae-
88쪽
ones enim primi et quarti sola anac si disserunt, eodoni modo ut trochaei et iambi, dactrii et anapaesti
-Atquo ex numeri lego, quia thetica tempora paria esse deboni, arsis quidem paeonica solutionem, sed threis non admittit con tractionem. Νam arSi soluta ex quinque paribus temporibus constat hic pes, in thesi autona contractione laeta , sive ea fiat in duabus prioribus, sive in posterioribuS SIllabis, nova arsiillata perderetur numeruS PnomicuS
g 197. Ex quo consequitur, numerum Creticum ad gonus trochaicum pertinere, neque aliud esse, quam dipodiam tr chaicam catalecticam, quae ex B i, thesi, Pt iterum arsi constat. Et quoniam hic ordo periodicus est, apertum pSt, thesin non posSe ancipitem esse, sed Semper et necessario ex una tan tum brevi syllaba constare: 3 in autem utramquΘ SolVi posse, quo sit, uι et primus, et quartus paeon, et Vero etiam quinque breves pro Cretico poni possint
Pluribus autem podibus Creticis uno versu coniunctis nullum cum alio cohaerore ordine aliquo periodico, ultimi autem pedis ultimam , ut omnem A llabam finalem, Ancipitem esse, et Solvi non posse, nisi in sSStomatis: in quibus quoniam unuperpetuitate iuncti Sunt numeri, ultimus Versuum pes, nisi si simul totius S stematis ultimus est, eadem lege, qua quisque medius, tenetur. k198. Solutiones Creticum adeo similem reddunt paeoni-hus, ut distingui ab iis non nisi eo pomit, quod Meones, ut g 96. demonstratum est, Creticum Plane adspernantur. Ac numerus sane utriusque generis divorsisSimus est. Xam paeo nes unam arsin cum thesi trium brevium syllabarum coniunctoria habent, Cretici autem arses duos, inter quas media est
89쪽
thesis unius brevis syllabae. Quare paeon, qui Vere Paeon eSt, valde diversus psi ab eo paeone, qui solutione nascitur. Hic enim, ut ipse Creticus, duas arsos habet, et thesin unius temporis ; ille unam arsin, thesin autem trium temporum. Deinde Cretici, ut g 397. ostensum est, non cohaerent inter se ordinibus periodicis; paeones autem omnino ita cohaerent, et Plerumque quidem, trochaicorum dactylorumque numerorum exemPlo,
Quare Sic statuendum est, Versus omnes, in quibus pes creticus paeonibus admixtus reperiatur, Creticos esse; qui autem ex puris paeonibus constent, vel esse paeonicoS, Vel POSSee e. Νam Creticus quum pro paeone poni nequeat, Semper indicio est numeri non paeonici; paeon autem, qui potest pro Cretico poni, per se ambiguus manet, utrum re Vera Paeon, an solutio Cretici sit. Quod nisi fallor si numero et menSu paeones a Creticis diversi sunt. Νam quum dissicillimum sit, PaeoneS, quorum thesis ad arsin eam comparationem habet quam 3 ad 2, ita recitare, ut non acuenda paullum media triumbre num syllaba in Creticum numerum incidamus, lacilis fit recitatio, si arsi sumimus parem thesi, h. e. tres moras lictbe tem . Ac nescio an eo reserri possint haec Aristidis Quintiliani
p. 33. συνθετος δέ ἐστι χρονος ὁ διαιρεισθαι δυνάμενος. τουτων δἐ 3 μἐν διπλασἁυν λαὶ του πρει- ' ο δε τριπλο- σίων' ο δε τετραπλασωπι μέχρι γαρ τετραδος προῆλθεν ὁγθμικος χρόνος. Et magis etiam quod Aristoxenus in Elementis rhythmicis p. 303. scripsit: τέταρτοι δέ εἰσιν οἱ δε ερασήμφ μεγέθει εστι δε τὸ μέγεθος τουτο δυο γενῶν κοι- νυν, του τε ἰαμβικου καὶ του δακτυλικου. ἐν γαρ τοις τριῶν λαμβανομιένων λόγων, του τε ισου καὶ του διπλασιουκaὶ του πενταπλασίου, ὁ μἐν τελευταῖος ἡ θεις -κεζήτθ sic ς ἐστι ' τεῶν δἐ λειπομέν- sic pro λεγομένων seri bendumὶ ὁ μἐν του ισου λόγος εἰς το δακτυλικον γένος ἐμπεσειται ' o δἐ του διπλοσέ- εις το Ἀμβικον.
si 199. Metrici quidem, qui solam simplicem Θl duplicem
mensuram admiserant, nihil inter Creticos ei paeones diversi-
90쪽
latis statuebant. Vtuntur autem Creticis et lyrici, et tragici, et comici; paeonibus primis comici maxime, genere num ri valde volubili pi hilari; quartis subula, quorum magna VehementiaeSt, tragici potisSimum. 200. Quoniam pos Creticus per se ordo cala lecticus est. plerumque Versus Cretici hoc ipso pede terminantur, nequentiam catal xin habent. Sed inveniuntur tamen raro etiBm uno trochaeo terminati, qui iure catalootici dici possunt: aut di podia trochaica, qui hSporcalo lecti, ut apud Aosch3lum in Eum. 32ι.
νές ατιμον si 201. Solutio multo si equentior ost in secunda pedis cuiusque nrSi, quam in prima. Porram est utriusque arseoS solutio. st 202. Di metri et tragicis pi comicis usitatissimi sunt, coniuncti illi sore in systomata, ita ut ultima versuum syllat a neque anceps Sit, neque hiatum admittat, et solvi possit. His in sTStemniis etiam monometer adsciscitur. Aeschylus Suppl. 425. cpρόντισον, και γενου πανδίκως
ει σεβὴς προξενος ' τὰν φυγάδα μὴ προδιῆς, τὰν ἔκαθεν kκβολαῖς
sSStemata, PlPrumque curarunt, ut antiSSStemdia Singuli S pedibus respondorent, solutionesque in iisdem locis adsciscerentur. Iidem plorumque, ut in hoc Aeschyli exemplo, e binis quibusque pedibus sere priorem, quam Posteriorem maluerunt PBeonem eme, quia Suavior est numerus, qui remissior est in fine, quam qui ex remissiore sortior fit. Disit iam by Gooste