장음표시 사용
141쪽
Pind. Ol. XIV. αἴτε ναίεαε καλλίπωλον ἔδραν. In basi non momini pyrrhichium invenire. Cetori podes puri servantur. Catullus in solo carmino LV., ad quod pertinereotiam decem versus, qui in codice p. 28, 23-30. legimtur, Lachmannus monuit, aliquoties pro dactFlo spondeum posuit, de industria ipsis numeris se satigatum quaeritando ostendens ornmus si forte non molestum est. Eo illo Graocos metricos refutavit, qui spondeo admisso non poterant hanc huius metri sormam constituere:
In eodom Catulli carmine, quod alibi non laetum, hasis tri-hrachum habet in hoc versu: Camerium mihi pessimae puellae. Idem poeta ultimam versus huermetri sSllabam in sequoninmversum oti sit XL. 3. quaenam te mala mens, miselle Ravide, argit praecipitem in meos iambos. 6 357. Apud tragicos saepe hic Versus invenitur, δηξίθυμον ερωτος ανθος. Aesch. Ag. 752. Qui ubi iambum vel spondeum ab initio habet, interdum non loga dicus, sed hoc numero eSt, Λ ch. Ag. 749. 762. ἀκασκαιον αγαλμα πλουτουτεκνουσθαι, ιιηδ' ἄπαιδα θνρ κειν. st 358. Vna syllaba longior hic est apud Pind. Isthm. VII. epod. s.
142쪽
o 359. Versuum anapaesticorum duo genera Sunt, unum, quod per dipodias incedens plenam habet mensurama eos, unde Spondeum, dactylum, proceleusmaticum recipit, hac sorma:
Δalterum, qui cyclii anapaesti vocantur, quod ex longi ribus ordinibus constat, et arsin habet irrationalem; unde et solutio arseos exclusa est, nisi sorte in nomine proprio, nec dactylus pro anapaesto admittitur. De his V. DionΥS. Hal. de comp. Verb. P. 226. 6 360. Eorum, qui per dipodias incedunι, Saepe invenitur, monometer acata lectus :κατὰ γαν οἰκεῖν. Aesch. Eum. 84 . 844. 846. Frequens hic est in systematis dimetrorum, ubi basis anapaesti ca vocari solet. Synesius tres hymnos hoc metro scripsit, in Secundo pede, quoniam ut timam contra morem veterum ancipitem eSSO Statuebat, etiam tribrachum et trochaeum sibi indulgens. ο 36l. Τrimetro catalectico Sinimiam integrum carmen Scripsisse testatur Hephaestio Ἱμια cirνα, ἀπ ἐυξείνων μεσα τοίχων. st 362. Plures anapaesticorum Vorsuum formas enumerat Servius in Centimetro. V. Gaiss. ad Heph. p. 290. Seq.
143쪽
De anapaesticis dimetris. 6 363. Continuatio numeri eiusdem per Systemata quum
in omnibus numeris, tum maxime in Anapaestico scenicorum poetarum propria est. Haec anapaeStica Systemata, nunc anti- strophica Sunt, nunc non antistrophica: nunc Dorica dialocis, nunc communi, nunc promiscue utraque scripta. Sunt autem
alia systemata legitima, quae finiuntur versu catalectico, qui paro emi acus vocatur; alia non legitima, quae liberiorem consormationem habent: et haec plerumque Dorica dialecto scripta Sunt. st 364. In legitimis systematis perpetuitatem numeri, exclusamquo a fine versuum syllabam ancipitem primus ani madvertit Benti eius in epist. ad uillium et diss. de Phalaride. Cetera persecutus est PorSonUS in praes. ad Hec. p. 45. SQq. Quamquam hiatus et sSllaba brevis, quao quidem in consonantem exeat, interdum in sine versus, ubi Vel persona mutatur, vel sinis Sententiae est, admissa invenitur. Vide Soph. Oed. C. 39. 43. 370. 1 3. Eurip. Hoc . 82. Aesch. Agam. 803. Pariterque hiatus in exclamatione et allocutione veniam habet. Aesch. Ag. 4546.
Soph. Oed. C. 480. αγε νυν - με, his αν ευσεβιας ἐπιβαίνοντες. Nusquam vero Creticum in fine versus poni licitum.
st 365, Eum hiatum, qui sit longa vocali diphthongove
144쪽
Et in dactylo anapaesti locum tenente, v. 6 . et ap. Eurip. He . 325. οιχεται ἀνδρῶν. τω Θ σείδα opoV. Midi. do verss. dochm. P. 96. 366. Caesuram paroemiacus nullam, sed acatalecti dimetri legitimam habent in secunda arsi Πλαμόνιε recti, τῆς ἀφpιμτον. Saepe tamen caesura fit in brevi syllaba, quae hanc arsin se quitur. Aesch. Ag. 52. πτερυγων ἐρετμοῖσιν ἐρεσσομένη. Exempla collogit Gaissord. ad Heph. p. 279. Vtraque caesura non plane neglecta putatur, si sit in commissura verbi compositi. Aesch. Prom. l72. Aristoph. Thesin. 49. καί sa τε μελι- γλώσσοις πειθους.
μέλλει γὰρ ὁ καλλι-επης Αγάθων.
Sod haec rara sunt. Apud comicos tamen interdum, Sed per raro, negligi videtur caesura Aristoph. Pac. l002. δουλοισι χλανι ιδίων πικρων. Quod in Avitius v. 523. legitur:
ν δ' ἀνδραποδ', λιθίους, Μανας,
censor nescio quis in diurnis litterariis 1enonsibus a. 4823. n. 30. eiectis quae interpretes adscripserunt, recte iudicavit sic emendandum esse, POStulante etiam Versu antithetico, qui est 64 . νυν δ' αυ Μανας. Vitiosum est etiam quod ibidem invenitur v. 536. γαἔπειτα κατεσκέδασαν θερμον. Corrigendus finis systematis hoc modo: ἐσκέδασαν Θερμιν φυχρῶν τουτο καθ' υμῶναυτως ωςπερ 'κενεβρείων. Diuii tred by Corale
145쪽
st 367. Rarissime vocabulum etiam ultra versum una brevi syllaba protenditur. Aristoph. Vesp. 750. ὁ κηρυξ, φησί ' τις citin φι-
στος; ἀνιστασθω. Hic enim, si priorem versum monometrum lacias, in hoo illa vocat,uli divisio admittenda orit. Plerumque, apud tragicos potisSimum, monometro constituendo vitatur haec divisio, ut
πατέρ ἀντιάσασα προς ωκυπορον. Atque ubique, si antistrophica carmina sunt, etiam antistrophatali distinctioni lavot, quae mesto, sensu postulante ita sa-cienda ret, ut plures monometri uno in Systemate sint. Vide Aristoph. Νub. 0 2.l 368. Procolousmaticus apud tragicos non invenitur in legitimis systematis pro anapaesto. Rarissime apud comicos. Aristoph. Νub. 9 6. διὰ σε δε φοιταν.ο 369. Anapaestum in legitimis systematis apud tragicos non antecedit dactylus in eadem dipodia; apud comicos raro. Aristoph. Pae. 368. και μυρον ἐμιχεις; ως ἔν τι πεσων. V. Ephippum ap. Athen. VII. p. 322. E. Sed sinitae dactylodipodiae recte succedit apud tragicos anapaeStus. Grip. El. 3 9.
praesertim dactylo finem versus tenente, ut ibidem v. 322. γγονε φίλτατε διὰ γὰρ ζευγνυδ ημας πατρΨων. V. Aesch. S. ad Th. 833. 873.
146쪽
st 370. Dactyli saepissime substituuntur anapaestis, etiam continui. Quinque habet Aeschylus Agam. 56 ., Septem Euripides in Hippol. 36 s. cuiusmodi versus cavendum nequis ictu in prima dactyli syllaba facto, quum in secunda debeat, in recitando mutet in dactylicos: πρός poρά ιι αἰρετε, συντονα ἔλκετε τὸν γαγκοδαίμονα καὶ κοπόρπιον. 371. Qui claudit legitima sΥstemata paro B mi Reus, eosdem pedes habet, quos exitus Versus heroici: raro in in tius spondeus sit: Aesch. Pers. 52. μα- τ ἐλατὴρ Σωσθάν ς. V. Mam. 374. Suppl. 8. Primus tamen pes Saepe dactylus est. Aesch. Choeph. 377.
k372. Versu paroemiaco sententiam finiri par est, etiam si aliud deinde systema anapaesticum sequitur. Sed sufficit etiam minor interpunctio interdum, ut in Agam. 65. διακναιομένης τ' ἐν προτελεέοις κάμακος ρήσων Λαναοῖσιν, Πωσι ομοέως. De quo loco v. Elem. d. m. P. 379. k373. Antistrophica uhi sunt haec sysismata, non PeSpedi respondet, sed divisio tamen metrorum Solet similis esse. V. g 367. Brevissima syStemata .videntur ex uno dimetro et par miaco constare. Sic in Agam. 363.
Et saepius apud AeschFlum. 374. Systemata non legitima ab legitimis per gradus discedunt, ut interdum his simillima, alibi autem dissimillima videantur. Disserunt mensura, quod pro te ma
147쪽
ticum non modo admittunt, sed saepe sere toti vereus ex pro celeusmaticis constant; alibi autem fero ex Solis spondeis com P0Duntur eae sura, quod haec non modo polost negligi, sed saepe de industria negligitur; perpetuitate, quod nonnumquam Vel cohaerent cum aliis numeris, vel ab iis inte pellantur, ac ne ipsi quidem an3paeStici versus tanta Severitate, ut legitimi, copulati sunt; usu paro em iaci, quod ab hoc etiam initium fieri potest, multique saepe paroemiaci continui ponuntur; catalexi denique, quod non certam habent clau- SUI3m, Sed nunc uno, nunc pluribus paroemiacis, alibi nullo, alibi otiam alio numero terminantur. 6 375. Systematum non legitimorum, sed non multum a legitimis recedentium, hoc sit exemplum. Soph. Antig. 929. ubi primum Systema Stropham, antistropham et epodum
κλαυμαθ' υπαρξει βραδυτῆτος υπερ.
148쪽
Oικων, are ματρος. duorum versuum duodecimus, tertius decimus, undevicesimus
dactylici sunt, quartus decimus iambicus. st 377. Systematis in quo solutiones crebrae sunt, eXemplum praebet Aristophanos ΑV. 328.
προδεδομεθ', ἀνοσιά τ' ἐπάθομεν ' ος γαρ φίλος γοῦν, ομοτροφά θ' ημῖν ἐνέμετο πεδία παρ δερον, παρέβη μἐν θεσμοις ἀρχαίους, παρέβη ae ορκους ορνιθων.
De antistropha horum V. Elem. d. m. p. 38. . Aoschylus in Porsis V. 938. 0ςφθογγον σοι νδστου ταν κακοφάτιδα βοάν, κακομελετον ἰὰν Μαριανδυνοι θρηνητῆρος πευι ilico, πειις ευ, Πολυδακρυν ἰαχάν.
149쪽
st 378. Dimetrum solutas arses habenism suerunt qui proceleus maticum tetra metrum Aristophan sum vocarent, ut Hephaestio refert: sed peritioribus anapaesticum dici
τές ορεα βαθυκομα τάσ ἐμωντο βροτων; ο 379. Spondiacos illos, quibus saepe plures continui
catalectici inseruntur, ut valde graves et moΡStitiae aptoS, tragici potissimum usurparunt, ita sere, ut antistrophici essent. Propria horum est neglectio caesura . Catalectici illi, sive paroemiaci, etsi ultimam habent ancipitem, inmen plerumque curatur, ut ea SFllaba longa sit, quod id aptius toti horum versuum indoli visum est. Exempla horum versuum sunt in Persis a v. 925. in Hecuba, quorum quaedam allata k 376. in Τroadibus, in Iphigenia Taurica, in Ione, et alibi; tum apud Aristoph. in Ran. 372. ss. in Av. 058. Ss. in Pace 433. s. 464. Ss. HiS Spondiacis paroemiacis Synesius hymnum V. scripsit. ο 380. Si quando his versibus iunctus inVenitur mon melar hypercatalectus, verisimilius videtur, eum dochmiacum esse: ut in Hecub. 393. 96. ed. Pors.
μάνυσον, μῶτερ. Nec dicam qui in Trachiniis sunt v. 3085. 086.
anapaesticos dimetros brachy inlectos potius, quam iambicos ischiorrhogicos eSSe, praesertim quum modii sint inter trimetros iambiem. Coinrum quos G. D dorsius ad Aristophanis Aves v. 333. in oditione anni 1830. et in adnotationibus ad Euripidis Iphi geniam in Tauris V. 330. commentus est versus anapae icos imperfecta mensura, nec fuerunt umquam ulli nec potuerunt os . De his dixi ad Iphigeniae Tauricas v. 392. Duitaeo by c ost
150쪽
hei quis salsis fluetibus mandet
me eae sublimi uertice saaei piamiam Ebsumor: conficit animum vis volam is, ulceris aestuS. Vsus hoc genere est etiam Plautus, sed minore elegantia, et ut Solutiones crebras admitteret, ipsoque in paroemiam ultimam arsin solvere non dubitaret, ut in Sticho I. . de qua scena v. Elem. d. m. P. 39s. Seq. placet : t eo. at memineris facito. Idem poeta hoc genus versuum etiam aliis metris miscuisse videtur, de qua re ibidem dictum. In tragoediis Senecae adscripus saepe systemata ex dimetris anapaesticis inveniuntur, Sed carentia paroemiaco, quod insignem inscitiam istorum p tarum arguit.
ο 382. Plautus etiam anapaestis spondiacis usus est in Sucto II. 3, 37. aperite atque appropercite, fores facite ut pateant, removete moram. nimis hast res sine cura geritur vide quom dudum hic adsto et pulto. somnone operam datis' experiar, fores, an cubiti, an pedes plus valeant. nimis vήllem hae fores herum fugissent,
ea cauεῖα ut haberent malum magnum.
des sua sum pulla s. nunc hoc postremium est vobis. G. ibo atque hune compellabo. salvos sis. D. et tu Salve. G. iam tu piscator factu's pD. quam pridem non efflati Z i '