Philostrati Lemnij senioris Historiæ de uita Apollonij libri 8. Alemano Rhinuccino Florentino interprete. Eusebij Cæsariensis Aduersus Hieroclem, qui ex Philostrati historia Apollonium Christo æquiparate contendebat, confutatio, siue apologia. Zenobi

발행: 1532년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

391쪽

rium non Athenienses esse dicemus autores, quaquam illi iustori , o Obmpiorum, huiusmodi cognosminii primi impositores extiterum quae diuiniora foratasse vidcntur,quam ut omnibus comem an sita Apololonium Pγthium muratorem comperimus. Venit enim Lycurgu H-templum Spartanus ocurgus, quι perrimo

leges tulerat, quibus Lacedaemoniorum est costituta respublica. hunc igitur cum salutaret Apollo n principio statim orationis quid de illa sentiret ostendi dicens dubitare sicutrum hominem, an deum appellari illsi oporteat.Procedens autem eius oratio sententiam suam de clarat, cum sibi dvitium cognomen manifeste decernit, tanquam viro bono atq; omnium virtute perfecto. Nestamen ob illud controuersia aut periculum MPum a Lacedaemoujs ocurgo contigit: t opimio quod sci immortalis futurus, quaris ipsi tali ab oraculo denominatus cognomine non obstupuisset: sed oraculo a pensire Lacedaemon , cum etiam ante oraculum Abimet id iopsium persuasissent Neque vero Indorum aut Aegγptisorum instituta referre necessarium arbitror, Aegγpti nos opiniones Indorum hi multis calumniantur, ster monem uero quem illi de deo omnium rerum opifice a - fisunt, adeo laudunt,ut alios etiam eadem edocuerint, quamuis ab Indis origine sumpserit. Est autem Indoruratio talis: Generatiose er substantiae rerum omniti Deum opificem esse sedum est:quod autem 'st talia pro

Viri boni ducere cogitauerit,edusa in bonitas eius. quoniam tu' - ' tur cognata sunt haec, rationem ita concludo, ut at ram giros bonos dei particulam quandam habere: nudum

392쪽

ΑpoLLon Il LIBER. VIII. dum autem qui opifici deo adiacet, omnia quae in coelo terras, Cr mari simi existimare debemus cuius etiam homines praeter fortunae rationem sint participes. ERautem in bono uiro mundus quidam patientiae mensus rum non excedens, quem tu etiam ὀ rex fateberis indigere uiro qui deo fit similis. Verum huius mundi figuorum inordinatae animae furiosius attingeres omnia perturbant,et uarias leges Abhpsis fingentes, temperantia

mi me seruant: apropter deos meritis honoribus nouenerantur,cir garrulam loquacitatem, uiuendi delitias flectuntur,ex plus otium nasiitur cuiuslibet προ otiiris peruersius consiliarius, animae autem quasi ebriae foctae ad multa nefanda prosiliarit, nec istarum compsere lasciuiam aliquid poto,etiam si omnes potiones ebibant, quaecunque uelut mandragora somno traducendo putatur accommodatae,sed uiro opus in, qui gubernet eae quem circa ipses diximus ese mi dum. Hi c austem a sapientia quasi deum factum esse oportet, is itas

sufficiens erit iub umoribuε reuocare,ad quos impetuo'sius feruntur,quam commimis consuetudo patiatur.ab amaritia quos deterrebi ob quam satis se halere nues quam dic luentibus diuiti s os nunquam occludunt, cohibere etiam ne se caedibus inquinent, tuli uiro forsitan imp ibile no erit. purgare autem si ipsis ut que expiare, neque mihi imposilite G, nec omnium rerum opifici deo. En autem in accusatione posita ὀ rex Ephesius a peste liberat in quo melim ita me iudicet Aegutius sicut accusationi conuenit. En enim accusatio ferme talis quaedam: Apud Celtas , mi Sothas fluuio

393쪽

orum Istri, ficu Rheni accolas ciuitas quaedam positata, nihil minor Epheso,quae est in Ionia, hunc barbas

roram receptaculum, er hominum imperio tuo non

obtemperantium pestis inuasit, liberauit autem Apololonius. Eri autem sapienti utro talis etiam accissati nis defensio quaedum, si dixerit regem suos hostes iisnpest ed armis uelle delere: quaquam nec abs te Rex, nec a me sit inquum ciuitas ussu deleta: neque te exsoptare puto ciuitati cupiam pestem, ob quam uideas aegrotos ante tepta expositos iacere. Sed utcures sit omittuntur quae ad barbaros attium nec illis remedia curemus afferre,dum immanes er implacabiles simi, 'nostro generi in cissimi. Ephesium uero qςis nega bit liberari oportuisse, quae generis principium ab Amtica purifima ducens , supra omnes Ioniae L dirae cis ivtutes adaucta est prominet autem mari quod terram ambit in qua ipse posita in . abundat autem l bonam artium studij et philosophis,oratoriousique redundat: ut uere dici possit eam ciuitatem non equitum robore, sed clariorum hominum milibus caeteres superare, eris eu plurisum uigere sapientiam. Quis igitur pro tuo lis urbis salute discrimen quodcumque subire non auaere praejermn cum animaduerterit Democritum Abderitas quondam a peste liber mer Atheniensem Sophoclem meminerit, qui ventos demisisse fertur,non opportuno tempore regionem perflates aut illa audierit quae de Empedocle praedicantin, qui nebulae in Acragantis nos diffugae Φ medietatem compescuit. Verum hoc hoco me urget accusator. Audisti enim o rex quandoque

394쪽

ApoLLONII LIBER I. 3 ' dicentem,quod non propterea me accuset quia fututem Ephesin attulerim , sed quia pestem ipsios ima fura escpraedixerim. Hoc enim admirabile quid esse er omnis Vm excedere sapientiam dicit: adeo ut nisii incantatorcsem praecipuus. huc attingere veritatis no potuerim. Quid igitur hoc loco Socrates dicet de his, qge a Momone praedificerest dicebat s Qvid Iones duo Thalet, Anaxam: Anaxagoras, quorum ille quidem olearu alundans rati. tium,alter coelestum portentorum multa praedixit, nuincantationibus eos talia praesisse dicemus ' Verum rumuero ij,quos diximus, ob crimina in iudicium a columniatoribus uocati fuerunt: nussuum tamen in μωμsutionibus dictum reperitur incantatores ipsos esse- Thestilem Ridiculum enim id esse uidebatur, er ne in Thesbulia neficit. quidem credibile, ut a sapientibus uiris tale aliquid disceretur, quamuis illic muliertalis dicant probro dari, quod Lunam e coelo detraxerint. Vnde igitur Ephrasiorum incommoda praesensisti, dicet quipiam. Huius

te rei facilis er in promptu e fi excusatio: cum ex ac fatore nuper ὀ rex audieris, quod non eodem cum doli s uictu utar, Cr me paulo ante dicere animaduertis

pcquam leuibus,quaq; tenuibus cibari s uescerer, να mihi longe sint iucundiora, quam lautae et apparati se simae aliorum dapes. Hoc igitur ὀ rex admirabilem quadam,et arcana persticacitate sensibus trisui nec turbidum qgicet aut obscuru circa ipsos manere patitursa eiis ut tanq is seculi curitate cum persticia tu fu . cla,q etia futura. Neq enim expectat sapies evapora . te terra, t aere corruptu, aut graue aliquid desuper

395쪽

adueniens re ciens, sed haec omnia intelligit, quam uis adhuc in foribus ut aiunt exilletis,posterius certe quam dij, citias tamen quam plerique hominum. Dei nanque futura, homines dum funi, sapientes uero eum accedurit aequa sentiunt. Pestis autem causas brex si forte cire uolueris,stor interrogabis. Sinne ei sapientis profundioris, quam ut proferri in Milogus mereantur. Haec autem uictus frugalitas, sobri tus,non modostensiu on per cacitatem gignit, sed uim quandam ad res maximas percipiendus. Videre autem quod dico licet,cum ex alijs multis, tum ex his quae Ephesi circa imminentem morbum, Cr morbi Dciem agnoscendam peregi. Mendico nanque feni simile erae monstrum illud,id autem ego vidi, Cr uidens patefeci, neque sieddui morbum,si funditus abstuli. Quem ueoro deoru ut opem afferret sim precatus, declarat tem' φαχρrrae plum Ephesi huius rei gratia, Φ auersori Herculi deo dicatum. Ipsium nanque auxiliatorem elegi,qui cum forηςyςμ'ςε G-ae iens , Elidem quandoque morbo libera*uerat, euaporationes obstruens quae a terra prouente ρbra contra Augia irrumpens dominante. Quis igitur incantatio itu amator tibi usus eri unquam, qui deo tribuat quod ipse fecerit: aut quae artis miracula quaeritis,quis quid admirabile factum sit, a deo fatetur prose spes Quis autem incantator Herculem imocassetfTalia nans infelices homines facra in terrae barathris facise, et terrestribus Di s sacriscat, in quoru numero

Hercule poneret nemo.Fuit enim puru3,et hominu geoneri beneuolsis. Et dem quos Er in Peloponnesio flum

396쪽

APOLLONII LIBER VIII. 3

precatu ubi penes Corinthu lamia obuersabatur, for mosiores adolestetulos deuoras. Ego tamen certame fuscepi, no magna admirandise munera postes,sed placetas di taxat atq; thura cum id omnium maxime expeterem, ut bonum aliquod pro salute hominu operarem. Illud enim iuxta Euristes flententiam, maximis praemitim labor u esse cestiam. Nec enim moleste feras uelim ὁRex de rebuε Herculis aliquid audire. Pallas enim de ipsio curam habebat, quoniam benignus, er hominibus

salutaris habitus est. Sed quoniam me iubes de sacri'cio deficii sione aferre, quod etiam manu significast ueramq; defensionem audi. Ego cum omnia pro uirorum, quos dico salutefecerim, nunquum tamen pro ipsis β' scdui, neq; sacrificarem omnino, t templum attin gerem, ubiIanguinem effusium a1 exerim, nec unquam sum deos precatim cultrum resticiens, aut tale aliquid fucrificium,quale mihi objcit accusator. Non enim Scytbum me putaueris ὀ rex, nec ex aliqua patria natu extra comune bominu confortium posita. Neq; cum Mase sugetis,aut Tauricis unquam Am uersatus,ut eorum saerificandi mores a spumpserim. Nec etiam adeo sum de mens,ut cum multa de uaticinandi facultate disputaueorim,Cr quid ipsa posit, aut non posit disserueri atq;

ide ipse optime omnium bonitisu sicia deos immortales filia sua sanctis et sapietibus uatibus aperire, ego cades et uiscera i Iuris attractare auderem: praeferti meum nunq antea funguine consueuerim sacrificare,nes dijs gration id e Re putaverim. In quibus etia daemonis

397쪽

3 PHILOsTRATI DE VITA At uero si quis fucrificij odio sublato accusatorem in

terroget ea quae de me paulo ante dixi comperiet ipssum si finiet uerbis tali crimine me absoluere. Quem estum malo peracto fucrificio dixit futuram pestem Ephesi D praedixisse,quid isti iugulatione ulla optin erue ad ea praenostenda, quaestiuudo etiam sine sacrificio praenoscere poteram' aut quid omnino vaticinio indigebant

pro his , quae mihi ipsi iam pridem atque aeli' per uastorum s Si enim propter Neruam er eius familiares siscussor,rursius eadem dicam quae alias dixi, cum de talisbus interrogatur. Ego Neruam omni imperio omnique laude dignu iudico, posse autem eum multis curis negotiisue animum intendere nequaquam puto. comm enim

morbo dissolutum, mentem quos angoris pilenam redμdit, ita ut que domi utit agenda curare non posit. Te autem Cy a corpore cir a mente laudat,et iure quidem ut opinor quanquam promptior in humana natura ad ea laudanda quae efficere non poteri. Efi dure mihi uehementer affictus optimus Nerva, neque coram meridentem illum inquam uidi. Nec ullatenus ludentem. fcuit inter amicos fieri consuerit,m medium uelut ad lascentiet erum parentibus praeceptoribusive ciam putasve quodam, Cr reuerentiu loquens erubescit. mssicis

ni honestatem probitat s a me praeter caetera laudari,fam exacte in utras β' exercet, ut siupra modu humilis esse mihi uideatur. Quo igitur credibile cuiq uis debitur Nerua tapertu affictare,qui bene Ru agi γε tare si domu sua gubernare posset. Aut quis meta res

398쪽

APOLLONII LIBER VIII. 3

mecim loqui non audeat. Vel quis unquam extimaret . ipsim tenture,ut his rebud mentem meum commoveae,

quibus nec aliam quenq si de me cogitaret mouere niteretursaret quomodo ego sapies homini assentirer,ne uaticinijs fidem adbiberem, sapietis autem non crederes or*wm autem ac Rufum, viros iustos ac temperatos, ad res autem agedus Jegniores ut percepist quis imperium occupaturos calumniaretur neficio an magis quam Nervi aberret. Sin consultores suasoresque Nerua fuisse ad occupantam imperium quistium dixerit, sture fictu debet,quid mihi uolens adiuuerm eos qui res nous moliri tentarent. Nunquam enim pecunias me asillis accepise, aut muneribus corruptum talia fecissequisiquam criminabitur . Videamus autem utru magna quaedam praemia ab illis expectans, eorum beneficia in id tempus distulerim, quo illi se potituros imperio arbitrabuntur,tunc enim magna ab illis petere, Cr maiora etiam cosequi potuissem. Qtiomodo igitur ostendes unquam tale mefuisse meditatum. Rem licere ὀ rex tri psium, . qui ante te imperatores fuerim fratre uides licet tuum ais patre,et praeter hos Nerone etiam, Aio bis enim praecipue imperatoribus is aperto vixi, cum antea ad Indos peregrinatus essem. His igitur triginta er octo annis stanta enim quod dixistuciusuit ad re gias fores ning acces praeterq in Regulo,ubi cu pi'. tre rus sum uersatus: quanquam ipsie tum rex adb non erat, mei conueniendi causa illuc sie uenisse fare batur. Nec illiberale quicquam cum regibus sum locu i

399쪽

3 6 PHILOsTRATI DE VITA Nec unquam ob epistolas sum gloriatus, quas aut mihi

reges, aut ego regibus scripstri nec munerum causa regibus adulatus a meipsis, aut grauitate mea distem Si igitur pauperes diuite que considerans me interro ges utrisinam eorum me connumerem, inter dissimos proculdubio me ad cribam: nullis enim rebus indigere pluris facio, quam odiae Pactolique diuitias omnes Quomodo igitur nondum regnantium dona in id tem pus distulissem, quo ipsos regnaturos esse putare qui nec a uobis accipere quicquam uolui,quibus firmum stabileque imperium esse animaduerto: aut quomodo rogni permutationes meditarer, qui constitutum imperis

in non magnifacio. Verumtamen Omnia quae contino

gere possunt Philosopho, qui potentioribus aduletur in Euphrate manifeste conspicio, hic enim sibi diuitias parauit: quid autem diuitias dixi, imo uero fontes dis

vitiarum iam enim inter foeneratorum menβε ni cu-Φ καπηλοε patur caupo,i quaesitaria oenerator, publicanus,n imularius, Cr ad omnia uenalis, er pretio comparabroliast conuerti potentiorumque foribus magis in assi xusquam proprij earumdem ianitores, expellitur rei Sm iride plerumque non fecus ac gidosi canes depelli si lex Philosiopho autem ne drachmam quidem p punitacumque Auas diuitis quo ad ceteros obstrusus habeat, hinc tame urium Aegyptium pecvn s pascit, ut in me. linguam amputari digni s acuat. Euphratem igitur tibi iudicandum relinquo, nisi enim adulatoribuου ualde faues, inuenies hominem longe deteriore quam a mest narratum. Tu uero quod rei tam est acinsationis

ex me

400쪽

APOLLONII LIBER VIII. 3τ

ex me audi,ut de quibus accuser ritelligas. Audi s est quidam b rex is media accusatione fetus Arcadis me ri,quem me noctu is partes concidisse dicunt, an uero

somnium aliquod hoc fuerit non satis scio. Narrant austem hunc puerum honestis parentibu3 ortu in 'isse, forma uero qua siqualidi er macilenti Arcades pulchri putantur. Hunc aiunt supplicantem plorantems a mefuisse iugulatum,deinde junguine pueri me costersim pro ueritate agnostenda dijs uota fecisse, er mei quide ba'ctenus protenditur accusatio. Num quod reliquum est ad ipsos deos 1 ectare uidetur: aiunt enim illos me ita precante exaudise,ut de coelo signa mihi dederint praelo ac si nihil impium ob eis modi caedem perpetras sim. Quam foedum igitur, puri s sit ὀ rex de talibus audire dicereue non me lute attamen huius crimisius eri ηferenda defensio. Primum igitur ex te quaero accusator, quisenam is Arcas puer fuerit, si parentibus non obficuris, forma ut ais)non feruilifui congruufuerat te interrogasse,pόdnam parentibus eius nome, quάuefamilia natus, in qua Anaudiae ciuitatefuerit educumso quibus ab altaribu3 ad furisicium huc DAEductus fuerat.borum autem dis te nihil profertur, qua uis in mentiendo sis uehementissimus. Pro feruo igitur

aliquo in iudicium uocor, cuius enim nec nomen habeo tur,nec quibuου sit ortus parentibus constat, nec in qua civitate nutus aut educatus est inueniebatur, cuimpraeterea nullus extat heres,nonne hunc struorum loαco habedum omnes putarent.Illi enim innominati fiunt,

q*. si struum fuit fateberis, dicas rursus oportet,AA v quis

SEARCH

MENU NAVIGATION