Philostrati Lemnij senioris Historiæ de uita Apollonij libri 8. Alemano Rhinuccino Florentino interprete. Eusebij Cæsariensis Aduersus Hieroclem, qui ex Philostrati historia Apollonium Christo æquiparate contendebat, confutatio, siue apologia. Zenobi

발행: 1532년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

383 PHI Los TRATI DE VITAM lapide constructum, in eo fons est aquae nunquasumma labra fontis excedentis, nec rursus quantacui que illinc aqua exhaustu decrescentis. De natura igitur eius aquae disputabant non admodum studiose propter moerorem, quem ex Apollonij ubsientia conceperant. Itas sepius orationem reuocabant, ad ea quae ante tuo dicium ficta fuerunt. Cum igitur ingemisceret Damis, er lachomans talia diceret. O dij nunquam ne uidebismus probum honestum amicum s Apollonius, qui eri esuperueniens ad Umpharum templum accesserat, uidebitis inquit, uel potius iam uidetis. Viventem an inquit Demetrius an mortuuras nunquam enim te clamatido uocare cessauimus. Portendens itas manum Apollo vias, cupe me inquit, si munus tuas effugero, idolum . me esse arbitrator, exlcaede noua huc adueniens, quale

terrestres dij ostendere plerans solent hominibus, qui

Proserpinae moerori nimis indulgent. Sin uero tangeti resillam, podomo, Inxς deto tibi dis huic etiam Dumidi, me adhuc mere,

tur aliud de nes corp*s deposis p. qκJM verbis effecit,ut ampliuισγαrris m/ illi nihil dubitarent. Asturgentes igitur, atq; illis comuuςMρς' plexi, cum flatuvissent, quo pacto erga defensionem ββ res habuisset interrogabat. Demetrius enim nulla per m defensione,et omnino indicta cuus laterfectum ea fuisse opinabatur. Danais autem peroratam quidem aleo causam, ed breuius forsitan quam constituisset arbis redatur,nes enim existimabat eu die ta multa ab eo dici potuisse. Quibus respondens Apollonius. Ego me in quit is iudicio defendi, aduersuriam vici, hoc ipso die me defendens oraui, o sermonem a dieiferme princis

412쪽

principio lameridiem usique protraxi dicedo. Quot odo igitur inquit Demetriin tam longum iter breui diei parte peregistis i APOLLONI V S, fine Ariete inquit, Crasis cera conglutinatis aestimare potes deo De arietem quendam huic tranfusioni praestitisse auxiliui

s vero inquit Demetrius operibus, sermonibusqε ius loquitur tuis omnibus deum aliquem interesse non dubito, cuius auxilio prostere succedunt, Cy bene habent res tuae. Rogo autem ut nobis dicis,quae in accusatione conti nebatur,. quis iudicantis mos, quis habitus fueritiqd dixerit,aut cui de te cosilia comunicauerit f Hec enim omnia scire percupio, ut ea Telesino refera, is enim de te per nuntios interrogare nunquam definit. Q niuetia dictus ab hinc fere quindecim in conuiuio mecum accubans ini a mense dormitauit: dimidium ferὸ calicem ebibisset, somnium uidit eiusmodi. Videbatur

ignis terram inuadens,hominum alios comprehedere,

altos umentes praeuenire,cim perinde atq; a d pasesim fluens omnia invia elatu autem ut aiebat non si eut caeteri ab igne pati videbaris,num tuostiritu sicin debatur ignis:iati igitur somnio uisio cum dijs bene consuletovi libauisset, bono animo de te esse me iusit. Tucapollonius, ego inquiit Telesimum profunde dormire

non miror, iamdudum enim ualde pro me vigilauit. Quae uero in iudicio acta simi audietis quidem, non autem hic, iam enim crepusculum instat, cir in urbem re deundi horam. Iucundius enim ambulabimus, si nos confabulationes aliquae deduxerint. Pergamus igitur

de his colloquentes quae me Merrogastis. Dicam atate.

413쪽

3D PHILOITRATI DE VITA

quae hodie in iudicio acta sunt:Nam que ante iussicium egerimm ambo nostis,cum tu quidem mmis tinterfurori tu autem non semel rut arbitror fed iterim atque iterum ex ipsio audieris,nisi forte Demetrij sum obli eus. Quae igitur adhuc nescitis enarrabo. Atque ita uis ripiens a praefatione qua Uusfuerat, er quo pacto μ' dus intrare praetorium iussus fuerat,ac siuigida dein rem exposivit,inq; ad i quod ultimo loco dixerat, non me interficies,m cetera. o tandem, quomodo ex pratorio discessit. Tunc exclamans Demetrius: Ego inquit iudicis Hyblatum ad nos deuenisse te arbitrabar. Vi deo autem hoc periculorum principium esse tibi. rumus enim postquam ubi sis ei denuntiatum fuerit,

te comprebeiae o omni uinculorum genere coerces bit. rum Apollonius timorem omittere uisens, utis

num inquit uos non facilius quam ego possetis capi. Ego autem quo pacto Ast nune habeat Drannus agnosco. cum enim assentatorum fermones iugiter audire conflueuerit, nunc obstupeficentiam uerba audit, atque ob tales sermones diserumpitur excandesius oraminatura ed mihi nunc quiete opus est. postquam ex iudicio dices, nunquam propter quietem capim iam flexi genua. m Damias inquit Demetri, ita erga hunc utrum fum affectus, ut ab instituto in quo nune etiam perseuerat averrere ipsum tentaurem, praester in eum tu idem mihi consuluisses,ne Jonte ad grauiora manifesta pericula accederet. Sed postquam ego

uinctu ipsum vidi:mibis de salute fragrauius aliquid moranti dixit, ut esse arbitri Mylueretur exemptum

414쪽

APOLLONII LIBER Vim is

pium compede crus ostendit tum primum an aduertio m quendam virum ipsium esp, er nostram hanc communem sapientium excedere, itas licet difficillimis

circumuentum periculis eum uiderem, non uererer gravissima quaes pro illo subire. Sed quoniam multum iam

noctis processit in diuersiorium pergamus,ut uim cures mus. nc Apollonius,ego inquit somno dumtaxat in digeo. Na reliqua omnia adsint ne, an adsint iuxta exissimo Post haec Apollonius .foli uotis peractis domu ingressia est,ubi Demetrius basitulat, lotiss pedibus eum Damidis socios, alios pomiliae domus coenare ius fisset, s diutius iam tolerabe ieiunum uidebantur,in lectilo procubuit: Homeris uersu somnum laudans doram tauit: ostendens no nimiu oportere de periculi quae illi imminere dicebant esse foliatum. Postridie adgenisente aurora cum DEMETRIus eum interrogaret.

ubi nam sibi manendum censeret, eum iam strepitus equirum dures percutere uideretur, quos ad eum inse ctandum a Dranno missos opinilatur. Restondit Aopesismus, Nec ipsie, nec alius quisquam me persepe tur, ego tamen in Graeciam nauigabo. Et quidem tuto inquit Demetrius illius consilium deridens, apertissima nanis est ea regio quem in occulto etiam manens non fugilli,quomodo in aperto degens latebis es niti latis tutione non eri opus inquit Apollonius. Si enim, ut tu censes, rami e fi uniuersa terra, melius cum his agi pQandum eri,qui in aperto moriuntur, quam cum bis qui in occultis latebris uiuunt, o ad D ΑΜ IDEM eomes hagdisti ne inqui in portu naum esse lidam,'

415쪽

3 r PHiet OST TI DE VIT Aquae in Sicilium sit nauigatura es Curas, illest audius

diceret, iam antea cum apud mare secum esset praeco'nem id clamantem, tum vero paratam iam ad nauigansdum, ut ex nautarum vocibus con cere poterat,qui tollandis octoris incumberent, conficendamus inquit haenaum Apollonius, er nunc quidem in Siciliam , postea uero in Peloponnesum nauigabimus. Assentior inquit Damis, inde salutato Demetrio, eum iuberent illum bos no animo esse, tanquam utrum ceteris praeflantiorem, secundo uento in Siciliam nauigarunt, Messinanis p φtervecti,tertio die Taurominia peruenere, deinde Davum G delati in Peloponnesum transierunt, autumni

principio iam instare: percussoq- pelago exta die Al phei fuminis ostia intrauerunt, ubi fluuius ille Adriastico siculos pelago dulcis,'potabilis immiscetur. Ibi eum e navit descendissent, ante omnia dignum puta xerunt ad IoVIS templum, quod in Obmpijs ect distisertere. Etiam fuma celerrime per omnem Graeciam diuulgauera uiuere Apollonium, er in Olγmpia deuerisCer primo quidem parum meis monibus habebas tu quod nulla de ipso tanquam homine spes esse pote' vat.Alij nans ligatum, uiuentem fuisse combustuam

audierant: alijqxidem relictum, sed ceruicem clauis

praefixam fuisse praedicabannalij in barathrum, alij mstputeum dimersium fuisse asserebant. Postquam uero ipsium aduenisse constantior'ma uulgaui nulla unqua Clympiade in frequens totius Graeciae concursu quam tune bois usendi causa ab uniuersisfactus en, ctaene

mi iras ab Eride, Er varis i corintho et ab isthmina montis

416쪽

Apor Lom I LIBER VIII. πιε montibus homines innumeri. Atheniensire licet extra lPeloponnesium collituti requetes eodem uenere ex nulti uero finitimirum urbium populus defuit, sed praecis

pue Atheniensiam iuuenum innumerabilis pene multi ludo concurrit. Megaress etiam aliquo qui tum forte in Ob ijs uermantur interfuere: multi praeterea Boetiorum, Argivoru . icquid insper apud Phocesses,Thessalors nobilitatis fuit eodem confluxit:quorum alii Apollonium iam antea nouerant, ali cum antea non uid flent, indignum putabant virum tolem ignorare. Ipsi aute interrogantibus quo pacto ex

ranni manibuη euasi sit, nihil gloriosi de se iactans re θondebat , sed tantum defensione dicta liberatum iudicio sie dicebat veniebant autem ex Italia complures, qui eius res actu in iudicio praedicabunt: Quapropter non multum abfuit, quo nestinus ipsium Graecia tamquam deum adoraret, propterea maxime istum admirantes, q*od ob ea quae gesserat, nihil supra ceteros elatus viodebatur. mi adolescens quidam ex ijs,qui Athenis uenerant maxime beneuolum Domitiano Palladem esse diceret. Desime inquit Apollonius in Obmpi' talia prae dicare, deums coram patre calumniari.Oms ille uerbosim idem a pereret, er iuste furere deum affirmaret,

quoniam rex cognominatum ab Atheniasibus magi a tum gerit, utinam inquit Apollonius o Panathenaeis sacris intereset talisvss uerbis adolescentis garrulitatem coercuit. Et priore quidem reston o quasi male de deis sentientem redargui cum beneuesos orantis eos

417쪽

3 PHILOSTRATI DE VITA

fibus minime conuenientia loqui, nam illi statuas niuo ra decreuerant Harmodis ex Aristogitoni, ob ea quae 'in Panathe isorium Glebritate fecerant. st autem os rarinis gratificans uerbis Avis,quasi comfirmare tyran 'nidem uidebatur. Damis de pecunijs Apollonium consuleret, diceretque uiatici parium admodum Apers

esse, as inquit Apollonius id curabimus. Itaque postri die in templum veniens: Da mihi inquit ὀ sacerdos ex pecunijs Iouis mille drachmis, nisi moleste Iouem hoc 'ia rura putas, tum facerdos minime uero pro his seno dignabitur Iupiter, sed potius quod non Fures accepeIsagoras. ris . cum Thessalus quidam Isagoras nomine u et alloquendum in Olmpis uenise die mihi ὁ Isagora inquit ApostoniasPutas ne aliquid esse praeraricam ceslebritatem ' Certe per Iouem inquit ille, imo uero rem iucundissimam, er eorum quae ab hominibus fani dijs immortalibus gratisimam. Quae igitur celebritatis bus 'ius efi materia:dico au ceu si de Mim statuae materia

interrogarem re*onderes. edo durum er ebur sta' 'tuae materiam esst,quoniam ex ijs statua fit composita. Quae autem inquit Isagoras incorporeae rei potea est se materias Maxima inquit Apollonius, multumque varia: nam in paneDris templa sint, ex deorum cella, er stadia ad currendaem, tum uero scenae, er gentes plurimae, parem ex finitimis, partim ex transmarinis regionibus uenientes: ex multis insiler artibus er μ' phimuistin panegγris,ex veru quoque sapientia et ps etica, ex consultatiuis etiam, Cr distulatiuis orationi bius er musicis cantitas. videtur igit Ar Isagoras non

418쪽

APOLLONII LIBER. VIn. m olum corporea esse panegyris, sed ex admirabiliore materia constare,quam ciuitates: studiosorum enim studiosissimi quaeque, ex elegantium eleganti imam usnm cogit er cumstat paneDris. An igitur . Isagosra , sicut plerique mgros aut naues existimant, ita nos hominu exstim ibimris an aliud quid de ipsis opinabis mures Perfecta inquit ille ὀ dansu i ibo in opinio, er hanc sequi iustum M. Imo uero inperfecta inqgit Apollonius, si quis perinde atque ego de ipse conside

rauerit.Videtur enim mihi naues hominibus,er bomisnes nauibus indigere,nec fuisse unquam censeo, ut boomines de mari Aquid cogitarent, nisi naues essent:prari modo etiam direre possum muros ab hominibus consferuarcer homines rursus a muris. Eadem itaque rotione praeram dico esse quidem uirorum conventum, Panegyris etiam esse locum ' in, ubi illos conuenire necesse estia se eo magis quo muri quidem ex naues factae non fuissent,nisi propter bominum utilitatem. Hi autem asgri manibus hominum non ficti, sed potius corrupti sunt, naturali qualitate propter culturam ipsis illa tum. Et qui bene a natura perducelatur, conventus fisendi causa remota fium portlam nas,et fontes,et Dra . nam humana artesdricula sun ceu menta dis naues.

Alpheus autem iste,et stadi dissippodromi, tum et aluei ante homines in his locis fuerum et bis quidem potum lauacrumque suppeditat: latitudo autem pluriciei

ad equorum certamen est idonea, pulverulentus ausum ager cur foribus, abietis bacia si ministrancum terminum quendam, ex metis idoneu longitudo

419쪽

uilis praebea luci autem frondes exhibent, quibus , Elares coronentur, praebeat etiam congruum locu tibi Athletae currendo sic exerceant. Haec igitur quondam meditatus Hercules, er naturalem Obmpiae pulchri'tudinem amans, locum ipsum dignum ludis, qui hic e eiam hodie celebrantur, er apti fimum esse iudicauit. icu iam dies quadraginta fuisset in Olγmpiis versatus Apollonius, ibique multa sapienter distulabet in ciuis tutibu3 Graecis, inquit, ὀ uiri vobisirum loquar in stosus, is pompis, in mUerijs, in sacrifici', in libatio'nibus. Haec enim urbano uiro indigent. Num aut

in Lebadeum de radere mihi necesse e fi, quia Troφphonium adhuc non afatus, licet aliquandor, lius templum intrauer . His dictis hi Arcadiam proofectus in , neminem relinquens eorum, quise admiras Lebadea. bantur. Lebadeae durem angustiae Trophonio Apollo Trπhψni' nis Issio scrutae simi, ad quas his solum qui orac Id petunt aditus patet. Positu autem est lilius storea non in templo, sted in t ulo, qui paulum templo supereminet, quem ferrei obelisici uvidique clauo diari: descensus autem adeo angustus, ut non aliter quam sedendo ingredi quis p it. Demittuntur auo tem eo, qui intrare volunt albis uestibus induti, e mellitas placentas manibus portantes , quibus repti lia demulceant, quae intrantibus obuiam serpunt.Emit tit autem terr hos quidem longe, illos utro logis me: quidam ex ultra Locros Phocecess emittuto, pleris etia ad Boeoticorum fines. Ingrespus igitur templum Mpollonius,uolo inquit ad oraculi interiora penetrare id

420쪽

APOLLONII LIBER VIlI. 39 eum prohiberent sacerdotes, populis palam diceret,st nunquam incuritatori homini cocessuros, ut oraculumst qa ipsi Apollonio riualidas qua da terebant exocusationes. Quapropter eo die Apollonius ab ingresse contimui ais 'us Emmium fontem confidens, de causa modos orandi di iuuit, causas Heres cur ille solumodo petetibus restonderet. Noctis aut principio, ad stellincae fauces umens, plurimis adolescentibus comitatu quatuor obeli cos, qui steluncae adsum clauo debunt reuellens sub terram penetrauit, cumTrosphomo locutus est: quod ipsi deo tam uiue gratum fuit, ut sacerdotibus postmodin in somnis apparens,

illlos in admirationem utri conuerterit, eisique praeo

reperit ut ipsum in Aulidem prosequerentur, quod iblis miranda quaedam signa est et ostensurus:permisit morem ut itidem permaneret dies septem, quod alii nim quam eorum qui ad oraculum intrassit conresum fuserat. Detulit antem Apollonius libellum, ubi ea, qua interrogauerat ab oraculo perstri it. Cum enim in grederetur c dea ille allocutus ea. Quamna ὀ Troaphoni verum uirtutem er puri am philosophiam esse putas s continebat autem libellus ille opiniones Pshagorae, quas istius oraculi consensu probatas e sest monstrare uoluit. Est autem is libellus Anti filens

δειε, π ob eam maxime causam is locm celebratur.

O autem Antium ciuitas Italiae sicus mare posita. Antium. Haec aute quae de Trophonio Dipsi multos coram qu beadam incolebant audisse scio.De libello autem hoc

SEARCH

MENU NAVIGATION