Flaminii Nobilii ... De hominis felicitate libri tres. Ad Pium quartum pontificem maximum. De vera, & falsa voluptate libri duo. De honore liber unus. ..

401쪽

3, 4 DE VERA ET FALs A VOLUP ιν illabatur moluptas. t tiaradum eodem temporis momentoscitissime canentem non fere audiamus. Item qui fabulam spectant, quamuisfame,s 'siti laborent,tamen dum nobiles recitant hyAriones, nec famem, nec sitim sentiunt. Eadem inter se um,stmentem ratio H. Igam si mentem

tanquam arcum intentum habeamus, in maximarum rerum contemptitione simus occupati, in

corpore sensum adesse Pix credas, et de Socrate,et rchimede ferunt. Rurseus cum cupiditatis ardore incitamur, cum doloris admouentur faces, cum iracundia esserimur,tunc menti incredibiles offumduntur tenebraeot nullum plane extet ipsius lume. Uon modo enim praeclaru qui dum cogitare, sita ne cogitare quide omnino possumus ita dominate cupis ditate obcaecatur ratis,ais extinguitur. quo dicebat Atilioteles inius facultatis Poluptate ab asi vis oluptatibus aeqv. e tosit,atia proprijs doloribus. .Quamobrem ,sistensius magnis moluptatibus titillentur , mentem perturbari, at a suis muneribus acare plane necesse H. Eirgo moluptates eum faciatatibus Agis, quarumpropriasint Amptates,coferantur,omnes seu te natura bonae junt, oe expetendae; eventu autem quodam male redduntur si adeosint γehementes, Pt mentem imp Havnt,atque perturbent. in agis enim immodera

402쪽

A LIBER SECUNDUS.ωβu qiam natura non dicosentientis animae edipsius hominis possulet, proptereaque false viam atra appetiantur,nonsentientem a nimam h At do,sed naturam hominis, a qua sunt diser amres,et alienae, cum tamen oluptate ex couenientia,no ex discrepantia oririposuerimus. Ergo ne uoluptates quide appagari queunt. βuod ante Poluptas aliqua metu quoia reddatur mala,abssian no eri; citat quis dolor similiter bonus reddi posit. Dolores enim ii qui ne latis, urtutisque colendae causa subflinentur uomini boni sunt,et expetendi; quamuis facultatem illam animae sientientis, ad quam proprie pertinent, iadant mirifice,mo pendant.

Hac eadem ratione tertium argumentum repreheuditur . Sensius enim tinter nobis a natura tributus H, atque eiusdem sensius appetitiones ; neque id nos negamus,qui aliquas etiam senseu capi oluptates aequum existimamus. Sed illud apprime crurandum vi , t intra modum. Periculum enim magnum eri, ne nimiae sensius oluptates mentem obruant,atque extinguant. Quartum Uπὸ argumentum, Ut Silvius dixit, erigmum , atque smmisimum est, quod inum, t arbitror, ex animo

protulim. Rei qua autem di putationis potius caim s atque Pt me refellantem audires, Poluptas profecto ina, quae mirtutis, ac sevientiae comes H,ἀ iii

403쪽

316 DE VERA, ET FALSA VOLUP me etiam maximis laudibus ea assecta, neque tamen aut ego, aut tu satis digne iliam laudare potui, mus.Nulla enim et eloquentisiimi hominis oratio rei Φμιs magnitudini nquam respondebit. uod si iccius in Poluptatem acerbissime inuectus e Leum se intelligi luisse confitebitur, quam C ambustus nosti ac nominat moluptatem. Ea enim,

praesertim si modum excedat,omnino e I reprehendenda. uuae nam esset bis,m natura moluptatis definitione, it mihi quidem mititur,decretis e ri

totelis consentane congruentri. aperuimus. De

inde in senstu, intelligentia considiere declarauiumus,atque in ipsius integrantiae priore,quam noctrix tam nominant,perceptione, vo in po terrore, quatidem referam docant. Tum ero Poluptatis pamtitionem attulimus, quotl, m quanω mentis essent oluptates, quot item animae sentientis o fendimus. Um tremo partes has oluptatis inter se comparam res, atque conserentra, illas, quae ad mentem peru- , nent, Peraeque, my germa hominis moluptates sunt,potissmum autem iliam, quae ex rerum maxumarum contemplatione percipitur, caeteris omnis bus mirandum in modum excellire iudicauimus.

uuam ob rem omnia fere, quae ad hunc locum iEm tirandum faciebant, satis iam identur exposita.

oriuntur autem in homine moluptate accepta,

404쪽

hau laque sensibus, aut intestigentis,innumerabiles a sectiones, eAmor, Desiderium, Spes, Elatio, stes quasi exaggeratio quaedam animi, stes quaedam etiam in ipso corpore intimae illius dulcedinis et efiiasia imprimuntur. uuasi enim liquefieri midetur

corpus,atque omnino mirabiliter commouetur, O

concitatur. In puris autem illis, in solutis mentis bus ex ijs, quae ad animam appetentem pertinent, seli amori relictus in locus. Cum enim duplex sinis inueniatur, mi e rictoteles inquit duolcimo baseo Theologiae quamuis locus ille a nemine sit satis explicatus) alter qui non est, mi aegroti sinis i bona et aletudo, quae adhuc non exictit, alter qui ea, Metu Principem istum Deum s ibi ipsi, δ' caeteris beatis mentibus praesentem semper esse fnem dicimus; ad finem qui non Hii desiderium, ad eum autem qui es, amor pertinet. βωpr ρter felicissima mentium Agarum et ita censenda est,cum maximas, rpurissimas capiant moluptaptes, semperque suo fini haereant, O, sint copul tae ,seumma quidem illa, praestantissima sisum in se finem, omnemque perfectionem incluseam

gerens, reliquae autem primae tanquam formae mdlua perscienti perpetuo coniunctae. Haec habui, quae ita de improuiso dicerem. Alias fortasse totam hanc rem accuratius, atque cumulatira.

405쪽

ι,8 DE VERA, ET FALSA VOLV P. pesquemur. unc tempus edi,ut coenatu eamus;

si modo Riccis,ac Flaminio expleui animum, ari. huic meae stententiae flandum i putant. Ego ero, inquit Ziccius, nihil erius, aut sapientius dici ρο- tuis lirmo. Optimὸ, inquam inter nos conuenit. Iam i semper Philos hos omnes, ita in hac di stulatione te ipsum mihi superare misisses. suapropter tentare fiatu an ea,quae hodie dicta sunt,

in commentarium referre possim. ueo enim ii

multis,amicis meis communicare,s praesertim B. Bapti lae Serius ii Ptolomeo Porticis, Io Baptiuae . I sinuose hone issimis e dole sicentibus, quorum singulari eruditione ac probitatomagnum decus ad patriam mea esse accessἶrum consido. Ac siproces rit, mittam et id ad Lelium Taurellia et Phil nigMeliorium, hunc prudentia, eruditione, grauitate summa comitate, iucunditate condita admirabilem,illum eximia iuris ciuius scientia, maximam rerum cognitione, sapientia, probitaleprobatissimis

ex omni antiquitate iris conferendum. uuae cum

disti essent, sigst omnes me ad id, quod pollicitus

eram, praediandum cohortarentur, siurreximus, ac

paulo poli lauti accubuimus. Euod quidem cominiuium, cum iam j sermo, tanquam optimum eondimentum accederet, huiusmodi fuit, satis sciam celebres illa; Τὼ:onis carnas, neque in prin

406쪽

sem, neque in posterum tempus iucundi res, ac magis salutares

FINIS. REGISTRUM.

408쪽

FLAMINI I

N OBILII DE

CAD FRANCISCVM MEDICEM

409쪽

Quot res,honoris voeabulo sgnificentur;quaeriue maxia me propria notio sit. Cap. i.

De. M. Tullii,& Aristotelis definitione Cap. ii. De Platonis definitione. Cap. i ii De Partibus Honoris. Cap. iiii.

An Magistratus sit Honoris pars sintque omnes honoris partes eiusdem ponderis. Cap. v. De Beneficentia, unde honos manat. Cap. vi Quaestionis cuiusdam,quae ex dictis exoriebatur,explica tio. Cap. v i i. Cur honore assiciatur excellens alicuius rei praestantia. Cap. vi ii. Quid sit fama,laus, gloria,encomtum, et multique Aristotelis loci illustrati. Cap. ix.

De causis,quamobrem honos expetatur. Cap. X. Quatenus sit omnium thominum beneuolentia aestimanoda. Cap. Ti.

Vtrum sit maius bonum,uirtus, an bonos 3 honorare, an honorari. Cap.' xii. In quo decem summorum generum sit honos, utrum sit bonum honestum,quomodo magnanimitati tanquam materies subiiciatur. Cap. xiii. Proponatur ner honos generi demonstrativo,an deliberativo. Cap. xiiii. Quomodo adipiscamur,& perdamus honorem: Cap.xv. De iniuriis, quae nobis inferuntur,an dedecore nos assiciant. Cap. x v i.

410쪽

FLAMINII NOBILII DE

TINA AEI Clarisi me Princeps,

it amplum ac diuinum bonum sumpte natura honos est, ita Pnicam haberet steriem, eamque insignem, tuulti res illius natura fallaciter imitando posset adulterare. Traeclare omnino nobiscumageretur. Atesi entes enim germanum honorem istutis esse praemium,atque ad eum malis artibus perueniri non posse, irtutem Ammo Budio sequeremur, coleremus, Nunc cum omnes fere homines,illique praecipue, qui maiore, atque altiore animosiunt affecti,incredibili honoris auiditate teneantur, quamuisex his aluqui minute omnipraece emtes humano generi quast vij quidam mortales mia rabibter prosin multi tamen falsa honoris specie decepti, sedi multis mitiis, sceleribusque inquinati imgentes inuehunt calamitates. e qui idem ferme