Philosophia Maignani scholastica sive in formam concinniorem et auctiorem scholasticam digesta & coordinata. Complectens ex opinionibus veteris ac recentioris philosophiæ notabiliores disquisitiones, quæ ad usum scholæ pro juventute instituenda desid

발행: 1703년

분량: 417페이지

출처: archive.org

분류: 철학

181쪽

unale est

materia sacra in meati.

Nee OP ponitur aqua m aediea , ut

Deilius

Neque

tius Illis aliter deo salit.

mam itaqtie dico silum vinum merum non esie materiam idoneam pro conficiendo sanguine Domini; scd vinum usuale posse etiam conse-secrari, quale illud est , quod per modicam aquae quantitatem appositam temperatur; sicuti revera Christus non aliud consecta vir, ut patet tum ex imirgia S Jacobi qui consecrationi praesens aderat. Similitarpostquam castravis acciyient Calicem ct yermiscenι ex vino or aga &c. Tum etiam in alia liturgia S. Marci ubi lcghur. Similiter ct Calicem 'ostquam eae navit accipien3 , factaque ar a s vini commixtrans Sc. Unde sequitur aquam illam modicam, quae in calice miscetur crura vino , licet non vertatur in vinum, non reinansurain nihilominus ineaticc , quia pertinet ad vinum usuale, sive aquaticum quod est maderia conitarationis, ut satis patct in mox citatis liturgiis , N probari potest a pari r nam consecraretur panis eriticeus, quamvis ErlE in eum

aliquid farinae secalis aut hordeaceae irrepsissct , quia ranis ille esset tri liceus usitatis, a quosvlla fiere hominum diligentia potest omnem di versi alicujus sieminis mixtionem abjicere : ctgo a pari vinum licet

aqua modica dilutum est materia ex toto consecrabilis, Aci fecundam dico nec apponi aquam adeo modicam, iit solet fieti , nec praeparari calicem paulo antequam consecretur, nisi in consuetudὶ ne Ecclesiastica ; non vero ex ulla necessitate ordinata ad praebendum locum conversioni aquae in vinum. Nam Christus aquam pernus it. quod proprie non est infundere adeo modicam & illleo vinunt illud aquaticum consecravit, non expediata conversione aquae in vinum, quippe quae ncccssaria non erat, neque possibilis. Praeterra vero consuetudi ni Ecclesiasticat silmciunt congruuntque motiva moralia, quae apud eos, qui tractant inysteria ad Missae sacrifici uin attinentia videamuria Ac deinde etiam non omnes Aristotelici putant sufficere ad coluersionem. aq- in vinum peragendam pauca illa temporis minuta, quae ab Ostertorio computata consecrationem praecedunt ; neque etiatu illa quae computarentur ab introitu; de qua re vide Theoph. Raynaudum in tuis Eueharisticis toino 6. a pag. 276. & demum permittunt rubricae iucerto aliquo casu, quem exponunt , imo jubent vinum aqua mixtum illico consecrare. Unde apparet ininimε probari polle conversio nem aquae in vinum ex praemissa consiletudine Ecclesiastica Ad tertiam, iit reni paulo altius repetam , dico Innoeentium tetrium loco citato resiporulentem cuidam Archiepiscopo Lugdunenssa se sciscitanti utrum aqua eum vino eonverteretnr in sanguinem Chrsi, referre tres sententias tunc temporis celebres. Primam corum , qui dicerent aquam non mutari in substantiain sanguinis Christi . sed in calice remanere. Secnndam eorum , qui assctcrcut aluam cuna vino Irans

182쪽

De elementis in communi. 177

umsubstantiari in sanguinem Christi , cum in vinum i stat mixta vino, licet Physici contrarium asseverent qui aquam a vino per artifi-c: um posse asserunt separari. Et tertiam eorum qui statuerent aquam modicam, quae ponitur in calice transsubstantiari in eam , quae effluxit e latere Christi in Cruce pendentis. Quibus variis opinionibus relatis Pontifcκ nihil tangens de altercatione, quae est inter Physicos circa conversionem aquae in vinum , definit probabiliorem esse opinionem eorum , qui asserunt aquam cum vino in sanguinem transmurari. Cui definitioni Pontificiae omnino adhaeremus ; imo hoc unum est quod contendimus, aquam eum vino , id est , utramque speciem aquae divini in sanguinem transmutari immediatὸ. Aristotelicis autem mire opis ponitur haec decisio: nam fi aqua prius vertitur in vinum, quam

convertatur in sanguinem, certe non aqua cum vino, sed solisn vianum transmutatur in sanguinem , ibi quippe non est aqua cum vino , ubi non est nisi vinum ob praecedentem conversionem aquae in ipsum. Quod veris attinet ad D. Thom. nescio qua sorte , aut qua me

te Pontificis decretum verbis aliis reserat ; nam ipsissima hae sun Innoceruii vesta. Veram in er opiniones predictas illa probabilior iud, eaιu , qua asserit aquam cum vino in sanguinem tνansemurini ἔ D.Th. vero decretum illivi sic refcri loco citato. Er ideo sicur ipse Innocentius in dicit, aliorum opinio probabilior es se qui duuma aquam conis .erii l. vinum ct vinu- να farinanem Nota discrimen & me- eum puta decretum unia cntii non severe Aristoteli eae doctrinae , licet in hujus praesidium voluerit illud trahcre S. Doctor, qui und quaque ad eam tuendam sustra ia conquirebat. Deinde quaenam sunt illa sistra a , quae pro statuenda conversione aquae in vinum praevalere possint variis experimentis , quae ad separandam aquam a vinci videre potes apud P. Aresiimn lib. I. de gener. cap. IO. quaest. sa. ex

quibus selige quod subjungo feliciter & P. Maignano & me saepius absolutum. Miste duas partes vini rubri eum una tertia aqua in idonea patera , mitique expone per hyemem frigido boreae , sed commodo, Pio rigescere posse aqua non vitainu runc enim tota illa massa vine alim obdurabitur: at si pateram inclinaveris, advertes stillatim elabi vinum ac veluti filatim fluere, donee Bla aqua minia sum sit , albicans quidem & reticuli cujustum ad instat innumeris pertusa ibraminulis. Ad tam denique probationem solverulam Respondeta fitfit, pia hominum, ubi de veritate quaerenda agitur, non . computari; sed ponderari in statera ratiocinii, quosl ubi cum experimentis conis

putaverit desini

tu .

Tandem hae in iis

183쪽

experienistia praevalet authoistitati.

. t.

Quid sit

elementam fiere

ima liter R virtua liter.

178 P0scae disput . . XI. Art. IV.

cordate . ut in hoc casu in gratiam nostrae sententiae , deprehenditur inulla est authoritas multitinius , eui uom tam praevaleat , qutin veritas falsitati. Deinde etiamsi ageretur de enumerandis vocibus hominum , non esset tartὸ inferior eorum munerus , qui conversiones elementorum atque etiam mixtorum substantiales reprehendam, quam cortini qui approbent ; praeter enim homines sectae Aristotelicae, nullum reperies, qui eas somniaverit, aut non habuerit prol chimaeris, cujus nodi fuerunt antiqui Eeclesiae Patrer ac Doctorea, quos Conostat fui se omnes fere ad unum Platonicoa , adeoque hosses serinarum accidentalium ac submiuialium . quas Aristotelas in sch Ias invexit , & haee obiter dicta sint. De extero multa alia circa peculiarem hane dissicultatem de ceriversione aquae in vinum , in hoc nempe quod spectat ad Sacramentum Sanguinis Domini Eucharisticum, occum at dicenda nec praetermisissiem . nisi fusius eram a Mene, ubi de Me Sacramento in Theolana disputabitur. Interim haec sussicicnt, qtiae si accurate perpendanturia non parum confirmant iugeuerabilitarein de incorruptibilitatem elementorum hacteis

nus stabilitas, . .

DE PERMANENTI A ii EL

mensorum is mixtis.

OTANDUM primo Aristotesicos circa institutam dissicultatmia non concordare. Alii coutendunt clemeniata permanere formaliter in mixtis . id est , inccirrupta secundum Lemas sibi connat des, ita ut singula eat - ἔ dem omnino formam scrvcnt salvam atque illaetan is qualem obtinebant amequam miscerentur. Alii vero & munero quidem superiores in oppositum obtestantur elementa in mixtis nonina virtualiter permanere, id est, secundum virtutes , sive quesitates a ei dentariis, quae refracte ae modificatae superiserint post eoossietim, mixtionis , qui nunquam, ut aiunt, sine reciproca se attrax es

184쪽

me elementis in communi. 79 I

mentarium internecione peragitur z & haec occasio est generationi no vae cujusdam formae , quant nuncupant formam mixti. Mirum est autem cernere quot textus AristoteIicos & bi & illi proierant pro fi manda, quam praeconceperunt, sententiaised quantum conjicitiuotiose ; nam ipse Aristoteles filii dubius circa propositam quaestimnem , ut aperte convineunt haec verba desumpta ex lib. 3. de Caelo p. α Sit igit. id eamaram elementum, in quod eat ra corpora Quid- tm quibus inest potentia aM actu, id est, virtualiter alit sermaliter i ,--m utro modo se habεν , adhuo ambigiιur, Gre. Deinde veno ita fete semper subobscure locutus est, ut perditus vi- deatur labor, qui in illius sensu obtinendo impenditur , praelatim ubi de eo miniis , quam de rei veritate certandum G. Notandum flecunia neutram posse a nobis sententiam approbari in stim i i sit Arimielico, quatenus utraque supponit servias substantialos clemen- ais rates, quarum aut me,aut non fiat eorruptio in confidiu mixtionis: cum iis enim inmae hujusmodi nullae sint, utrinque erras fi eas permanere, formali sive eas dixeris periisse. Illa tamen opinio, quae statuit clementa firma- propugna. liter permanere in mixtis, vera est, si in eo sensia sematur in quo propu- t -- gnabitur deinceps, scilicet elementa formaliter Permanere in mixtis, qua

tenus m recinem Omnem Prorsiis substantiam, quam primis habuerunt antequam misceten'n fita ut in mis is sim non tantum virtutes, vitates Particularum Aementarium , quae in mixtionem venerunt δ sed etiam entitates , sive, quod idem in , substa tiae illaesiae atque intactae ex toto. Quae doctrina ita conspicua est ex dictis art. praeced. de ingenerabilitate de incorruptibilitate elemeniatorum , ut tu quision non verteretur, nisi hine sumenda esset easio conlatandi invictὶ opinionem alteram in Scholis celebriorem de Ela virtuali elementorum in mixtis permanentia, quae Optimis Physicae legibus adversatur.

185쪽

III. Nihili.,

stantiae elementa

is potest depelire

et millationem.

ASSERTIO, UNICA.- i

Elementa manent in mixtis formaliter , id est, amae secunaeum rationem formalem totius substantia , quae ipsorum erat ante conflictum mixtionis, ita ut per mixtionem nihil substantiae Hementa

ris depereat ; ae proinde si qu, esset forium forma , ut Aristotelici docent , nec illa periret, eum sit substantia partialis , .

PR OR AT primo. Ea, quae retinent in mixtis quidquid subis

stantiae obtinebant ante mixtionem, manent in illis is aliter ratqui elementa retinent in mixtis quidquid substantiae obtin bant ante mixtionem et ergo &c. Major negari non potest, etiamsi mane νε frmatim sumatur in sensu Aristotclico pro eo quod est ma-ηπε via m 'mam ἶ quia enim is a pertinetiad substantinu rei, evidens est non periisse Armam illius rei, de cujus substantia nihil deperiit. Ac proinde si quae est tama elementorum, haec etiam manet in mixtis , supposito quod elementa in illis retineant quidquid substantiae obtinebant ante mixtionem. Itaque major vera est cliam in sensu Advertariorum accepta. Minor vero probatuia,Prima. Quia substantia elementaria est incorruptibilis ex art. praecedeme , quod idem est ae elementa nihil substantiae deperdere posse, simi connietii mixtionis ; ergo retinent in mixtis quidquid substantiae obtinebant ante mixtionem. Secundo. Quia illud substantiae , quod dicis deperiisse per mixtionem , erat vel alterius, vel ejusdem rationis cum eo, quod remansit et at neutrum potest asseri. Non primum , quia substantia elementaris est homogenea. Nee suauisis, quia sic nulla fuisset ei necessias pereundi ; quare enim ἡ duobus ,'quae sunt ejusdem ra. tIOuis . necesse est ut servato uno pereat aliud p Tertio. Quia quidquid substantiae clementa ista praeobtinebant, aut potuit venire incompositionem actualem mixti, aut non potuit. Si potuit, unde habes illud periisse si non potuit . quomodo cum hac impotentia conciliabis notionem receptissimam elementorum ἶ quatenius ea sum . ex quibus mixta omnia primo componuntur de in quae ultimo rescia

186쪽

De elementis in communi. I gr

vuntiir Illud enim ex quibus mixta omnia primo est stra ηtur 3ec. innuit clementa non secundum partem aliquam, sita secundum totalitatem suae substantiae concurrere ad compositionem mixtorum ἔ alioqui praedicta illa notio non conveniret , nisi uni parti substantiali clementorum, per exclusionem alterius. quam Ermam vocant: qua. tenus non totalis lubsuntia eorum , sed tantum pars altera substantialis apta esset componere : & sic in definitione tradita non esset dicendum sementa esse ea ex suibur &c. sed ea, ex quorum mate riis, tane mixta dec. Qilod ridiculum videretur ; hoc enim idem esset ac indicate elementa esse clementa . nisi in parte, quia non nisi ex parte . caque viliori, id cst, materiali concurrerent pro componendis actualiter mixtis p ergo &c. PROBA Tua Reunia , & argumento quidem ducto ex principiis Aristotelicis. Elementa manent virtualiter in mixtis, ut conceditur . ergo de sormali ter. Probatur consequentia. Virtutes, id est, qualitates clementarescinon possunt manere in mixtis sine propriis λωmis, sive elementaribus.r atqui hoe iupposito si clementa manent virtualiter in mixtis . manent etiam se aliter i ergo &c. Minor est evidens. Major veto Mnd evidenter probatur ostendendo non posse fieri, ut . virtutes istae: Hementares actualiter pendeant ac Pro tunc ab illa una .senna, quam vocant communiter 'rmam mixti , & ιλ-cent consequi adicorruptionem Ermarum sementarium. Si enim hocstinet ostentum fuerit , Evidens efit qualitates clementares csse simul cum suis propriis sermis, si quae illae sunt . in mixto ; illud vero sic convincitur primo. Quia qualitates istae clementares ex hypothesi superstites sunt primae quaedam qualitates ac simplices, alioquin non erant cGnvenientes prinus ac simplicibus corporibus, sive clementis τίω repugnat qualitates primas ac simplices actu iliter Pendere ac procedere, mae mixti, non certe minus , quam repugnet qualitates secundas ac compositas pendere ac procedere ad ualiter 1 sirma quadam simplici & elementari r ergo &c. Seemiaia. Quia serina illa mixti est una, qualitates vero clementares, quae suppotiuntur superstites , non sollini sunt multiplices ; sed praeterea sunt contrariae; atqui repugnat qualitates, contrarias ab una de eiacm Arma actualiterm Cre ac procedere ς ergo &o. Tertiis. Quia qualitates, quae sunt con- natu ales uni sermae, non possunt esse connaturales alteri; Ergo qualitates connatureses sermis elementaribus non possunt evadere connaturales aliis serinis ; necesse enim est ut qualitas respondeat formae, E qua oritur et atque ita cx sermis contrariis qualitates contrariae oriantur. Nec proderit tibi quicquam si dixeris qualitates clementares non suis

vitate ne

rege est

substantia

187쪽

i 8a Physicae disput. XI. Art. IV.

stit quM eetesse in mixto ejusdem silmmae activitatisu quam aute obtinebant ractivitas sxl veluti dei neeps lana re in illo temperatas ac refiactas. Non certe ε νς is' tibi quicquam prodent haec dixisseia Nam praeterquainquod in permultis mixtis .ic prehenduntur qualitates clementares silminae invitatis, certum est presemptam illam refracthonem nihil auferre aut minuere sive de simplicitate, sive de eontrarietate, sive de connaturalitate qualitatum clementarium ι quia si in summo simi simpliceς, erunt etiam simplaees' in remisse, imo simpliciores, veluti pauci ribus gradibus aucte di & similiter fi in summo sunt contrariae, erunt

etiam contrariae in remisso . siquissem non mimas Opponitur calor ut qliatuor frigori ut quatuor, qtiam rator ut in , frigori ut octo. Ae denique sive sint in summo , sive in remisso,. Hussem lunt naturae , ideoque eitisilem comaratralitatis ad suas Ermas. inde paleeatterulanti ex toto inlaetas valete rationes , quibus inocta ostensimuest qualitates clementares, quae QPponuntur remanere tu mixto, exigere in .eo Ermas proprias. Ergo ut argumentati sumus ex Principiis Aristotelicis , si clementae sunt virtualiter in mixto,. in eo etiar

serinaliter continentur.

VI. PRO EA Tu R amisia Potest fieri mixtio sine corruptione ει AliqMn ruin elementarium, illarum scilicet, quas Adversarii admittunt, &40 s ixς no, si cirentve supponimiis, ut fiat argutrientium ad homi-

filia eoi nem; ergo sinem aliquaudo poterit contingere , ut Nementa maneant

suptione. Armaliter in mixto. Consequentia patet, antecedens verti probretiryrimo. Quia si parva quantitas unius elamenti insinuet se in magnam quantitatem alterius , quod in unum misceri cum alio, ire hoe casu nulla est ratio, quae convineae sermam clementi abundantioris corrumpi. Imo vero evidens est non corrumpi , quia praevalet viribus , quas oportet esse victrices ergo in hoc casti elementum abundantius non amittet in conflictu sermam propriam, nee ullum amissionis subibit periculum; sicut in nullo propriae vitae amittendae periculo versaretur Gigas, qui cuius puerulo dimicaret. Sιcundo. Quia diun, elementa alia quidem in aliorum sinus sese insinuant & intromit ei ni pro perficienda mixtione, probabile est aliquas Particulas clementares unius generis remanere intactas a particulis alterius: in quo c si saltem aliquae particulae clementares Ermam suain servabunt, quo modo enim possitnt eam amittere , si nulla adfit contrarietas corrum pens, qualis nulla cst, si cassi aut aliter non tanguntur, aut assicium

tur a particulis miscibilibus elementi contrarii. Terti.. Quia mixtio non fit semper ut falso putatur ob inimicitiam elementorum, sed Potius contingit ex amicitia, ut deinde probabitur. At in hoc casu

188쪽

De elementis ιn communi. I 8

-ii erit dicendum Armas Elemcntares ita conflictu mixtionis corrum- Pi ; corruptio enim , quae est intcrnecio quaedam, ex odio, non ex amore nascitur ε odium vom nullum est : ergo &c. Mitto alia multa , quae'situ''aelo mentia conatu occurrerent, quia quae dieta sunt puto stificete'. praesertim cum ad illa accesserit solutio objectionum

sequentium.

Objicies prim . . Ideo praesertim a Receruioribus statuitur elementacile setinaliter in mixto. quia contendunt ea non potuisse ves minime qaidem perire quoad substantiam in conflictu mixtionis e atqui in coneratium arguitur ex ipserum principiis ea perire potuisse , imo ex parte periisse quoad substantiam et ergo &e. Major constat οῦ quia cnim. inquiunt, mrma clementaris si quae est . metae est este substantiam. hinc sequitur ad hominem quod si nihil substantiae periit.

non periit serina ; & hine simul inferendum putant formas elemen Lares, si quae sunt, eas esse in mixto , ideoque in sensu etiam Aristotclito elementa eomponere mixtum seriualiteris Minor vero probatur experientia, qu1 notum est qualitates Hementares csse activiis ratis longe minoris quam extra mixtum, quod est signum cuidens in ex parte periisse in conflictu mixtionis. Atqui activitas illa non potuit ex parte perire , quin perierit ex parte substantia I nam Re. centiores quibus serinae accidentales univcrsa perinde ac substantialcfex a tuo dis ieci c. activitatem elementarem ab iaemcntari substantia non dissingunt. Ergo &c. Adde quod Mementa , de quorum activitate nihil periissct , idonea non essent ad compositionem mixti , sed potius ad destructionem: ergo aliquid de illorum activitate depetiit. quod si est substantiale, lit Recentiorum opinio cli, loquitur partem aliquam vimentaris substantiae, id est, Brinam petiisse concurrendo ad mixtio m. Coninsequens patet. Antec lans vero probatur. quia Hementa iIla essent in mixto citin suis qualitatibus suinmὸ intensis ι at qualitares, quae haberent summam intensionem , destruerent potius mixtum , quam componerent . quia sunt incompatibiles a quis enim sociare possce suminimi calorem cum suinino frigore Unde videmus nulla elle mixta, quae , calore praesertim suinino non dictivantur , nihilque est tam experimentis probatum , quam colluctatio perennis inter qualitates contrarias, eas minine , quae sunt in supremo intensi

Resp. duplicem distinguendam esse in clementis aer ateira , aliam quidem in Ela ; aliam vero in potentia excet in . quatenus eorum inivitas modo exercecur, dc modo non exercetur oli impedimenta O

perire acintivitatema

reat.

. At salsum est eam μ

189쪽

opponu quo dmixtum non dis.serret ab aggresa.

currentia, licet alioquin parata ad exercitium , quod illis sublatis retia inteorat, & haec vici Studo omni facultati communis est, ut v. gsieusati cursivae hominis , qui inter e pedes eam habet; sed non exercitam , nec expeditam. Qua distinetione praemisi. dim elementa mam omnem ex toto servare in mixtis activitatem potemialem , Sehate est quam ponimus simpliciter indistinctam 1 substantia ; nam illaesia actitatis , licet nihil intrinsecum addat substantiae, attamen supe addit aliquid extrinsecum, stitieet exercitium ipsuin prout pendens ab impedimentis sublatis, quo pacto distinguitur ab illa secundum quid. Unde iam ad solutio in Obsectionis patet nihil de activitate clementari peti ae de substantia periisse in conflictu mixtionis, nec aliud

contigisse nisi quo l partieulae clementares ob aliarum in alias intromi Gsionem di exinde sequentem cohaesionem strictissiniam carent illo agendi ae reagendi libero exercitio, quo anee gaudebant. Ad id vero quo i additur, Resp. contrarietatein esse necessariam inel entis ad mixtionem efficiendam , id est , ad hoc ut sese per informationem atque intromissionem commisceant. At cum permixta sunt , ideoque per complexus mutuos intricata , jam nullum habent activitatis exercitium aut certε modicum ι licet in se ipsis sicut eandem substantiam. scevant, ita & eandem activi earum potentialem , cujus indicia prabent utprimum casi aut aliter extricantur. Quod ut intelligas, cogita ignem sub eineribus conditum: in eo itaque statu iron utit & nihilo minus ignis est , quia scilicci non potest corpuscula ignea cinitiorant prius ob cineres, quibus tegitim; paucula tamen utut potest trans- nititu & inde est quod ratulam deficiat: eo tamen diutius viget quo securius tegitur & impeditur quominus in auras avolet ficuti revera securius tegitur & impeditur in mix bis, ut in ligno , panno, cha , ta & aliis combustibilibus. Unde iam satis notum est quid in forma respondendum sit ad instantiam, stilicet negando antecedens ; ad cujuς

probationem dicatur qualitates contrarias etiam summe intensas non destritere, mixtum modo non habeant suae activitatis exercitium , quo prorsus carent in mixtis propter i articularum clementarium cohaesiO-

in intricatissimam. . . iobjicies secundo. Mixtum non est quoddam simpIex aggregatum ex elementis r atqui nihil aliud esset, si elementa essent in eo Ermaliter e ergo Re. Major constat apud i Philolophos , apud quos cominu-

n. ter mixtum obtinet rationem ac nomen unius entis per te , quod in ens unius naturae longe diversuin ab aggregato , quod ens naturae

multiplicis, aut es per aemons dici istet; minor vero sic probatur, Si elementa sunt Brmultet tu mixto , singula suatu eodem prorsus

modo Diqitigod by Corale

190쪽

- De elementis in commvnf. I 8

modo haturam retinent, quo saxa , tigna & alia , quae domum componunt ζ nam quid est elcmenta esse se aliter in mixto , nisi manete in illo secundum eandem Hrmam , quae singulis ante mixtionem erat proprias; ubi autem manet eadem Erma , & eadem est natura λAtqui hce supposito mixtum non esset, nisi quoddam simplex aggregatum ex clementis , sicuti domus non est nisi quoddam simplex aggregatum ex saxis , tignis Sc. eo quod saxa , quae domum componunt, sint rinaliter saxa , de idem dic de tignis aliisque ad fabricam concurrentibus. Ergo dec. . Π

Adde quod evidens est aliter se habere ea,quae Componunt mixtum, &aliter ea , quae componunt aggregatum ἔ ergo inter utraq; admittendum est discrimen ; quale revera nullum erit, si 'Memadmodum ea quae componunt aggregatur , sint in illo Ermaliter , ka etiam Erinalitet sint inmixto ea , id est , clementa quae componunt illud. Consequens ma- nisestum est, antecedens veto probatur. Quia, ut ab exemplo adducto non recedatur, saxa & tigna , cx t uibus domus consurgit , talia omnino sunt, ut 6 inem ponderis , fi urae , coloris , &c. unde identitas naturae ins mir, qualia comparebant ante fabricam. At elementa , quae lignum v. g. eonstitulint , omnino sunt alterius N pondetis & figiι-rae , & coloris , &c. ea quo redie colligitur ea in naturam aliam abiisse, ita ut si virtutes eorum aliquae mancnt , at certe, rutae sib- stantiales perierint & transierint in Qtinam mixti. Erho&c. Resp. Conccssa majori negando minorein , pro cujus probatione sol xenda nego limina minorem , dc dico in hoc issifferre mixtum ab aggregato , quod aggrugatum ni bil aliud importer , qutin plura corpora sitie divisione in unam aliquam molem ac nou continuam concurrentiam; at mixtum involvit minuti stimaria dis ovem & intromis sionem mirabilcm de cohaesionem eontinuam eorum corporum simplicium, ex quibus consergit. Qui re merito inter aggregatum N mixtum magnum discrimen admittitur ἔ illud tamen non censeo admittendum , quod Aristotclici suadent dicendo mixtum esse ens unius naturae propter unicam Ermam , quae in eo successit corruptioni serina rum clemcntarium , aggregatum vero esse ens multiplicis naturae ob suam a singulis componentibus serinam scrvadam. Illud , inquam , disic imen non censeo admittendum , quia si res in se ipsa consideretur &non tantum juxta sensibilem apparentiam , mixtum non est unius naturae , licet tale aliquid videatur ἔ nam singula elementa stam omniano naturam in illo servant, licet in aliam communem abiisse videantur, ut contingit cum parva quantitas argenti cum magna copia auri ta

Et affetagdit crime

quod pum

XIII.

Exponi

tui Ferum

disclimel quod in. tercedit.

SEARCH

MENU NAVIGATION