장음표시 사용
201쪽
sumunt majorem illi eon vel tenatia me
eo easu omnes motus. mixto. rum esset
ras axiomatis hujus Philosophici, quidquid moverar ab alis mois turrnam si quodlibet mobile habet vim movendi se intrinsecam , a se utique movetur, & non ab alio. Ergo dee. Adde quod modus il se movendi per compulsionem intrinsecam est valde conveni cntior agentibus necessariis r ergo &c. Probatur an-tcccdens : nam sublata hujusmodi agitatione cxtrinscca , per quatri agentia necessaria moveantur , admittenda est in illis , ut admitti δε-lci , non solum vis ; sed etiam propensio intrinseca ad eos motus , quibus feruntur, tanquam sibi convenientes. Atqui nihil magis absurdum , quam talis propensio adni sta in agentibus necessiariis. Tum quia omnis vera propensio supponit in agente cognitionem ejus boni, quod per propensionem suam appetit. Tum etiam quia nullum peculiate bonum concipitur provenire agenti necessario , eo quod in hanc potius , quam in illam aut e contra partem feratur : quid enim
prodest igni motus sursum , aut lapidi motus deorsum Et rursiis quid mali patitur ignis , si deorsum conjiciatur ἔ aut lapis , si projiciatur sursum : & sic de aliis. Ergo &c. . Rcip. & concessa sequela majoris nego minorem, ad cujus pro b timem dico potuisse quidem Deum per agitationeni impressam mat
riae idoneae movere omnia corpora motu coacto & violento ; at non eo motu naturali de spontaneo , quo advertimus clementa & mixta passim moveri. Atque ut de elementis , de quibus quaestio instituta est, loquar , Deus ea ordinavit ad generationem mixtorum, ut constat ex cap. I. Gen. Germinet terra herbam virentem ἔ ac tum producant aqua reptile animae viventis π volatile seuper terram dec. ac proinde in eum finem concurrunt sine ulla compullione externa ,. quae subindicet
coactionem; alioquin non nisi invita subcssent dominio Creatoris i itaque sicut substantiae spirituales pronae sunt ex se ipsis ad intellectionem , quia Deus eas ordinavit ad intelligendum ; ita substantiae elementares pronae sint ex seipsis ad commixtioncm , ad quam a Deo ordinarae sunt , &ad quam motus localis aliunde. rcquiritur , ut dictum filii. Ergo habent vim motricem intrinsccam , ratione cujus moventur independenter ab omni cogente impulsu. Deinde hinc patet nullam inanem
esse multiplicationem principiorum moventium in hoc quod singula elementa vircs motricos habeant in se ipsis. Quod vero spectat ad adduictum axioma, illud quidem verum est si intelligis omne, quod movetur , movori ab alio ordinis increati , id cst , a Deo ; scit falsum est si intelligis omne, quod movetur , movcri ab alio ordinis creati ;
alips Angeli non haberent vim movendi se ab intrinseco ; sed compulsistiae aliqua indigerint. Diqitigod by COOste
202쪽
Ad id vero quod additur , nego antecedens quod pessime probant, quia propensio illa, quam in clementis admittimus ad motus Iocales sibi convenientes , non est propensio proprie ducta, qualis ea est , quae rationali naturae convenit; scit tantum propensio quareiam dicta improprie & latissime accepta prout opponitur coactioni. Unde non opus est
ut ' clementa advertant honum aliquod ipsis proventurum ex motu lo- cali , quo ad commixtioncm concurrunt ; sed sufficit quod sine ulla coactione intrinseca eo moveantur, quo moveri convenit ut se commi λceant. De caeli m autem licet in hac commixtione nullam agnoscant rationem boni, revera tamen in eo commercio , per quod sic commiscent,
species aliqua boni non deest ; tum quia propter commixtioncm tanquam propter proprium finem creata sunt, ut di ictum est , finis autem cui nilibet rei est bonum illius; tum etiam quia dum in mixtis sitas sibi mutuo tradunt & in si os reciproce sinus intromittunt clatitates , communicant etiam per mones co saltem modo, quo in articulo sequente ostendmir. Atque ita patet solutio tulis objectionis , tum instantiae ad
O ites tertio. Quidquid convenit elementis necesse est ut conveniat uci sornaae illorum , vel materiae : atqui vis illa movendi se localiter ab intrinscco neque convcnit sormae illorum , neque materiae; ergo &c. Major constat; nam quidquid inest elementis aut est materia, aut forma, aut aliquid ab utraque , vel ab alterutra derivatum. Minor vero sic probatur. Et primo quidem Recentiores nullam formam clementarem ad inittunt , atque ita ex hoc capite nulla est in clementis set ma , cui tribuere pollini vim illam movendi se localiter ab intrinseco. Secundo. Materia quaecunque illa sit , quam in elementis admittune, nectae cst conformitcr ad notionem essentialem materiae ut sit iners 4e otiola &passiva, ideoque nec per se activa, nec mobilis et aut si materia ex conceptu sito osci potiva & mobilis ab intrinseco , non potuisset Deus creare materiam sine hujusnodi altivitate ac mobilitate intrinseca, quod evidcnter falsium est : ergo &c. . . Adde quod si I cccntiores neglceto inter materiam & formam omni discrimine tribuunt facultatem illam motricem intrinsiccam substantiae . clementari, rursus nocesse est ut tribuant distinctam . vel indistinctam ratqui neutrum propugnati potest. Nam si ponerent distinctam, hoe ipso illam admitterciat per modum sornaae alicujus substantialis vel accidentalis, quod ipsi absurdum reputant: si vero indistinctam, in aliud &longe majus absurdum labuntur , stilicet quod sicut Deus non po. tuit creare substantiam clementarem sine propria entitate quatenus indistincta, ita non potuit creare illam sine mobilitate intrinseca propiae
fore dintinctam nee india tinctatu ab ecie
203쪽
sed an figlinuriale illius ubjectu.
similem hujus cum illa identitatem ; cum aliunde tamen facile probari possit Deum nulla necessi ratis lege astrictum suille ad concedendam clementis mobilitatem illam intrinsecam : ergo &c. Et sic patet doctrinam de vi nintrice elementorum intrinseca alienam esse a principiis Recentiorum, quare illam merito Cartesiani rejiciunt. γ Rc'. negando majorem intellectam de materia & forma in sensu Aristotelico acccptis. Qitia enim in eo sensu nulla cst clementorum si- .ve forma , sive materia, repugnat sive utrique, sive alterutri convenire virtutem illam intrinsccam ino tricem, quam in clementis admittinuis. De caetero ostensum filii substantiam elementorum esse simplicena , , qua proinde abest omnis materiae & somaae compositio physica ; icit metaphysicam non rejicimus: quia sub utroque conceptu materiae & fornaae considerari potest substantia clementaris; sub conceptu qvidem ma . eriae , quando praeeile apprehenditur secundum entitatem quam habet; sub conceptu vero formae , quando praecise acti vitas ejus attenditur: acti vitas iiquidem pertinet ad conceptum abstractu in formae , sicut ineriatia &, ut ita loquar, passivitas ad conceptum abstractu in materiae. Itaque nullum nisi metaplusicum discrimen cst materiae & formae in substantia et dinentariis praelertim quia omnes mininaae particulae clementa iares sun. homogeneae, ideoque Dusdem physicae activi tatis. Quod si aliae inertiores essent , & aliae magis actuosiae , istis perfectio formae tribuenda esset, illis vero imperfectio materiae et in quo sensu possumus cujuslibet elementi formam vocare particulas illas , quae sollitiores ab .aliis celerius huc illuc seruntur , & habere pro materia illas, quae tardius aut nullatenus moventur co quod sint compactae cum aliis a licet enim omnes ejusdem intrinsecae activitatis sint; nihilominus eam magis exercent, quo magis sunt solutae ac liberae. Ad id vero quod additur, Respondeo facuItatem motricem intrinsecam substantiae clementatis esse indistinctam ab ita , nee est absurdum id, quod ex hac identitate inscrt Objiciens: imo vero oppositum eximie absurdum eae Quaero enim ab illo utrum potuerit Deus creare hominem & non concedere illi rationalitatem, certe non potuit , ut sat bitur; ideo vero non potuit, quia rationalitas est homini naturalis.
Ergo quia similiter naturalis omnino est clementis miscibilitas sive, quod . idem est, mobilitas ab intrinseco , hinc sequitur non potuisse Deum errare clementa sine mobilitate intrinseca; cuius oppositum non minus absurdum est, quὶm si quis diceret pomisse aliquid creari a Deo sine attributis naturae propriae. Unde jam constat quam temere subjungat Adversarius non e concordem cum nostris principiis doctrinam, quam
204쪽
sequimur de mobilitate intrinseca elementorum, & sufficienter huc usique probavimus, ac praesertim contra Cartesium.
. elementorum. UTANDUM prim. elementa alia ab aliis pcrfici inmixto. Tum quia in eo obtinent finem, ad quem a Deo ordinata sitiat, scilicet misceri, quod proinde bonum cis est, prout unicuique rci bonum cst pervenire in suit in finem ; bonum autem idem est ac perfectuin, sive quaedam perseditorei, cujus bonum est, ut intelligitur ex dictis in Metaphysica. Tum praesertim quia evidentissime constat elementa Obtinere in mixto tales perfectiones, quales seorsim sumpta non habent ; obtinent enim in plantis gradum vegetativi , & sensitivi in animalibus, Λ apidi in cibis, & odoriferi in aromatibus, Scri quem utique poticationis' gradum cum in se ipsis non .habeant , . nisi rudimentaliter & initiative, necesse est ut acquisierint per reciprocam illam traditionem &conjunctionein, quae in commixtione contingit. Ac denique qui mixta censentur persectiora clementis , & de facto sunt ; alioquin quotidianae illae, quae accidunt, mixtorum generatio*s nihil ad pulchritudinem & mirabilem Mundi varietatem conserrenἔ, quod nemo dixerit : unde saltem necesse est ut illa pulchritudinis & mirabilis varietatis perfectio adveniat elementis propter commixtionem reciprocam. Itaque superest clementa alia ab aliis perfici in mixto, quod
Notandum secundo elementa , licet alia ab aliis pcrficiantur inmixto, non posse tamen assurgere ad diijuscunque perseetionis gradum, cujus praesertim est gradus vegetati νι de sensitivi , nisi stipponatur ad cum in mixto gignendum concurrere unum aut plura ele- meota insignis cujusdam persectionis. Unde collisi eur duo quaedam admittencla esse elementorum genera praeter singulorum diversitatem specificam, quorum alia sint veluti nata ad famulatum in mixto , Ac
I Qualiter elem tria perfia auis
205쪽
etoo Physicae dissut. XI. Art. VI.
alia ex opposito veluti ad dominium ; itaque illa sunt ignobiliora & ple-- hcia : hac vero nobiliora & regia : illa partem imperscistiorem mixti,
id est, materiam reserunt ; haec vero formam, suae est pars altora mixi persectior: igitur ex utrisque fit combinatio. Praeterca etiam non parum ad periectionem mixti confert lcnuitas particularum ci mentarium, quia quo tenuiores sunt, sive magis s ultime ab aliis , eo intimius permisiccntur, & communicant sibi mutuo assuentius ac opportunius , quidquid in se ipsis habent perseelionis nativae Huiusmodi vero particulas tenues, praesertim si ea tenuitas perveniat ad ultimam parvitatem, vocamus in Schola Maigilani spiruωρ Hementares, ad eundem modum , quo in Schola Aristotelis voca- cari solent spiritus vitales & anamales si ibtili re, illae sanguinis pasticulae, quae ob suain exilitat lacile huc illuc moventur S suunt. Quod etiam notandum fuit, ne quis per spiritus cicineotarcs, de quibus interdum loquimur, aliud a lententia nostra alienum intclligat.
III. Notandum tertio difficultatem institutam in hoc articulo non pro- Amicitia cedere de amicitia & inimicitia in sensu solito acceptis pro actetu be-α thimim' ne, olentiae & odii , quo agentia cognoscitiva aliquid protinuuntur ἔ,iuri u in m limpiis in sensu metaphorico, juxta quem ea sese amare vel odissensu me. . se dicuntur, quae deprehendimus aut ad se accedere, aut a se decli. taphorieo. nare absque ulla compulsione intrinseca. ' Quia enim in agentibus cognosciti vis accessus est argumentum amoris, & e contra recessiis
est indicium odii ; hinc fit ut propter ectetus similes nomen amoris 'de inlii transferatur ad agentia cognitionis expertia r in quo transsatitio sensu magnes ainat ferrum , illud enim ad se pertrahit sibique copulat; N e conetra theamedes, de quo lapide vide Plin. lib. 36. cap. r6. ferrum odit ; illud enim a se abigit repellitque. Tandem amicitiam deinceps stabilien uin clementotum in eodem solisti sumimus, in quo Aristotelici sumtint inimicitiam, cum docent clementa esse sibi mutuo adversaria & inimica perpetuoque & hostili conflictu alia ab aliis peti ad ruinam. Et haec cst opinio , quae in prima assertione impugnabitur ; in secunda tamen postmodum asseretur esse aliqua elementa, quibus probabile est inesse adversus Pauca quae . dam alia inimicitiam.
206쪽
ASSERTIO PRIMA.'Elementa universaliter loquendo nullam habent inter se inimicitiam , qualem musto singunt Aristorem ; sed amicitiam potius in cognatio
PROR'ru R prinio, Illa, quae ex natura sua ordinantur ad eompositionem mixti & pacifice in illo cohabitant, nullam habcnt inter se inimicitiam, scis amicitiam potius & cognationem patqui elementa universaliter loquendo talia sitiat et ergo Sc. Major Videtur ceria ; nam accessis naturalis reciprocus I pacifica cohabitatio siuit duo illustria indicia amicitiae: minor vero quoad utramque partem probatur. Et pν imo quidem notum est ex antedictis elemcnta ex natura sua ordinari ad compositionem mixti , in hunc enim finem creata sunt ἔ eaque experimur ex se ipsis convenire , concurrere &properare ad commixtionem , quam non efficerent nisi coaetae N invitae, si inimica inent invicem. Secanavi etiam pacifice cohabitant in mixto ; nam si in illo exerccrone lites & jurgia , si severent discordiam , qualem Advcrsarii fingunt, brevi mixtum corrueret, cum fieri non possit ut diuturna sit inistentia corporis, cujus partes componentes discordes sunt, di conantur popetuo ut ab invicem vel resiliant vel destritantur ; contraquam tamin experimur non deesse mixta perenniora aere, ut dicitur: ergo Sc. Ac praeteres si mixta non haberent naturalem prolmisionem tum ad commixtionem, tum ad perseverantialia in eo statu, non minio violenta cflet Omnis commixtio ; sed insuper excederet vim omnium agentium naturalium ; ut
enim in vulgari Philosophia dicitur agentia naturalia non posse inducere vacuum, quia Natura illud borret; sic non possent producere mixtionem utpote exosam Naturae, id est, ipsis Elementis, qua propter intestinam inimicitiam refugerent & horrerent misceri ; cum tamen in oppositum experientia convincat nos, dum varias mixtiones producimus, nullam in clementis reludiantiam invenire : ergo Sc. PRORATua Acin o. Mixtio consistit in promiscua unione particularum clementarium i atqui hujusmodi unio probat nullam esse inter elementa inimicitiam a scd. amicitiam potius & cognationem tergo Rc. Major est evidens attendenti ad didis superius de petin Tomus III. C e
invicem RItem in unione eorum ii ea
207쪽
uentia subflautiali clementorum in mixtis. Minor vero probatur . quia inimicitia obstaret unioni officiendae & factam des citcrct ; quae enim inimica sutat, declinant pro viribus ab unione: ac tum si per vim vel amictu unita suerint, enituntur tentantque modis omnibus unionem a rumpere , ne in statu violento remaneant. Nec iuvaret dicere Hemoniata habere in mixto suam illam inimicitiam refractam perinde ac cataras qualitates & sic insufficientem esse ad abrumpendum vinci a unionis. Non, inquam, juvaret, quia adhuc supposita resraditone hac chini sica qualitatum clementarium, inimicitia lisperessct constanter cadem; quia iratura maneret eadem ; inimicitiam autem illam stabiliunt fundantque Adversarii in natura r ergo &c. Praeterea illam praesertim inserunt ox corruptione clementorum , quam docent in mixto contingere post pugnam ac colluetationem reciprocam ; at corruptio illa ex praedictis nulla est; haec vero coliticitatio, si quae est , non minus enasci ex amore potcst quani ex odio , ut patet in colluetantibus catulis, & probari inprimis potest ex eo quod elementa Per eam ut commiscentur, sic Perficiuntur, prout asscrtioni praenotatum est: ergo&c.
objicies primo. Illa habent inter se inimicitiam, in quibus est eoi
trarietas naturarum : atqui in elementis est contrarietas naturarum rergo &c. Major est certa et nam inimicitia nihil aliud est quam discordia propensionum , sive astractuum ; haec vero non potest non conscqui
ad contrarietatem naturarum. Minor autem probatur Primo. Quia a tiones clementorum sunt omnino contrariae ; adtio quippe consistit in motu: at quaenam major esse potest contrarietas, quam ii ter motu ni ignis v. yproperantis sursum , & aquae fluentis deorsum. Secunῶ. Quia essedius clementorum non sunt minius contrarii; nam exsiccari, humcctari, frigefieri & calcfieri suat esse ius ex toto diversi ; at isti ab clementis procedunt : ergo in clcmentis est contrarietas naturarum , quippe quae non potest consultius probari , quam ex conitari ate actionum& eΚdtulim. Praeterea per hanc ipsam contrarictatem elementa adversus se mutuo pugnant; sed maxime quidem ignis & aqua : nam ignis aquam in minutissmos vaporcs lacerat δe corrumpit, aqua vero ignem debilitat S cxtinguit , ac non sine stridore , qui rixam hostilem & inimicam pronuntiat: Crgia&c. Resp. Et concessa majori nego minorem, pro cujus probatione duplici solvenda dico actiones quidem eleinentares css e contrarias quoad in uiri procellendi sed non quoad affectum naturarem, a quo procedunt, quat innus licet clementa in Oppositas partes moveantur, in eas tamen moventur propter unum & omnibus communem ametum progignendi mixta , quae
208쪽
trarizate extrinseca ; quomodo cnim alias posset ignis misceri cuniaqua in loco humili, nisi haee levitatem illius sisteret ; aut in sublimi, nisi ille gravitatem hujus cffcrret Aetum iclem dico dee ctibus , ac quos licet in se ipsis oppositos, elementa tamen concurrunt sive ulla oppositione affectuum ; at contrarietas , de qua agitur, naturarum λnon potest nisi ex atactuum oppositione inistri , minime vero ex Oppositione eficetuum, quos interdum eontingit valde clivorsos ab eodein gente procedere, ut ab eodem igne liquefactionena plumbi de indurationem luti; neque tamen hinc potest colligi tribuique igni contrarietas naturarum.' Neque Adversario prodest id , quod praetcrea ad iit cie pugna
elementorum reciproca : quia per eam neque se corrumpunt cum incorruptibilia sint, neque se dispergunt aut dissipant nisi per accidens; quasi pugnando nihil aliud per se intendant nisi sese complesti arctius, eoque accitori complexu mixtum progignere; sicque nulla superest dissicultas circa id , quod in particulari tangit de igne & aqua pugnantibus ac non sine stridore ; nam iste stridor non probat intrinsecam c crarietaternincetuum, sed extrinsccam aetionum objicies secundo. Duae potissimum rationes proferuntur in Schola VIII.
Maignani ad probandam elementorum amicitiam. Prior Petitur ex ' Tenta ne spontaneo accessii reciproco , per quem commiscentur; nam si inimica evertere . Cuciat, non ad se sponte accederent , sed potius recedcrent & declina- iones rent. Posterior vero dcsumitur is persectione , quae ipsis per cona--d 'mixtioncm obvenire creditur: nam rursus si inimica esscnt non se per- .ficerent mutuo, sed potius lacerarent ac corrumperent : atqui rationes a. illae sunt tragiles: crgo dec. Probatur minor. Et primo quidem amicitia clementorum pariun solide inivrtur ac recessu mutuo spontaneo: saepe cnim contingit ut hostes ad se mutuo accedant S sponte quid ad dimicandum , id est irruant incurrantque alicr in alacrum ἶ quomodo elementorum accessis perinde posset esse incursus hostilis. Secundo etiam parum solide infertur eadem clementorum amicitia ex perinscictione istis adventitia dum commiscentur falsum enim est clementa
perfici per inutionem : prauertim stando in principiis Philosophicis Maignani; quia nec ullam ρο ctionem sit bstantialem possunt de novo recipere cuin sint substantisi ter tum ingenerabilia , tum incorruptibilia; me ullam persectionem accidentalem , haec quippe osset forma quaedain accidentalis i , qualis in sententia. Maignani nulla est. Ergo Sc. I x
Resp. de conccssa majori nego minorem , ad cujus probationem Sed dicendum primo satis aliutule probari acco iam elementorum commis. rursu 1 fit. ecndoriim ad se invicem non tae accessiim hostilem, stilicet ex paci- fur fico constiTu eorumdem ita mixto: nain liostes qui in invicem ruunt ad
209쪽
pugnam , non sunt pacifici sub uno tecto; at elementa sub unius mixti tecto pacificE degunt; unde recte infertur ea non ex odio mutuo, sed ex amore ad mixta progignenda concurrere. Ac deinde βcundo dice dum est perfectonem illam, quam tribuimus elementis adventitiam ex concursu mixtionis , non esse revera talem , qualis secundum Arist telem fingi potest consistens in forma substantiali aut accidentali adveniente : sed nihilominus esse realem in sensu superius praenotato , in in quo nimirum deprehenditur reperiri in mixtis sive , quod idem est , in elementis unitis quainmultas pertationes , quibus carent scorsiin sumpta , quod est evidens signuin accessisse illis ex uniolae aliquam perfectionem a & haec est sussciens solutio objoctionis.
Non obstante generali amicitia elementorum probabile
est inesse quibusdam adversus quaedam alia
mixta temfugiunt alia ab aliis.
p Ros AruR primo. Experi tia constat esse quaedam mixta, quae refugiunt & declinant ab aliis r atqui hujus di experientia
probat inesse quibusdam elementis adversus quaedam alia particularem inimicitiam e ergo &c. Major constat , si attendatur ad id , quod jam retuli ex Plinio de theamede refugiente a ferro , aut ρο- tius illud repellente , ad dicenda de motu antipathico inter ovem& lupum , murem de elephantem , gallum gallinaceum & leonem, inter plantam sensitivam & appulsum manus , &c. Mii De autem probatur, quia huiusnodi experientia convincit esse interea mixta particularem inimicitiam ς ut enim amicitia optime infertur ex accessu , sic inimi et tia peroptime colligitur ex recessu , sive ex declinatione &fiiga : atqui particularis inimicitia mixtorum probat inesse quibusdam elementis adversus quaedam alia particularem inimicitiam. Et haec propositio patet , quia in mixtis praeter elementa nihil est , R ita necesse est ut quidquid illa habent mutuae sive ainicitiae , sive inimicitiae , id totum prodeat ab elementis aut amicis , aut inimicis. Quae etiam , ut opinor, est ratio cur aliqui liquores facilὸ misceri non possint , nec aliqua metalla in unum fundi , scilicet ob particularem inimieitiam quorumdam , ae praecipue dominantium elementorum , ex quibus constaRt : ergo dic.
210쪽
PROBATu R secundo. Potuit Deus particularem illam inimici- etiam quibusdam elementis conferre, & aliunde multi effrictus natur les illam siladent : ergo &c. Antecedens patet quoad primam partem. Tum quia ut Aristotelici admittunt, particularis illa inimicitia competit omnibus; ergo potiori jure quibusdam conferri potuit. Tum etiam quia atque facile fuit Deo conserre illis inimicitiam ac amicitiam reciprocam I perinde enim potuit creare corpora simplicia parata ad fugam ac idonea ad complexum t inim:ca autem essent, quae se mutuo fugerent , sicut amica sunt illa, quae se mutuo complectuntur. Minor vero probatur 'rimo , quia ad mirabilem mundi varietatem pertinere videbatur , ut sicut aliqua sunt elementa , quae ob amicitiam properant ad complexum , & alia quae ob indisserentiam nec optant itatum , nec respuunt ita essent alia quaedam tertii ordinis , quae Iob inimicitiam a complexu refiigerent. Ac Secundo quia notum est quindam esse mixta , quae propter temperamentum oppositum destriiunt alia , quibus se junxerint r ut maxime patet ex alimentis , quorum alia ad vitam prosunt plantis & animalibus , alia vero nocent aut prosunt istis & nocent illis , quibus sunt venefica inseruntque interitum. Quorum ac similium essectuum naturalium ratio in promptu redditur , si dicatur hujusmodi mixta , quorum alia nocent aliis ,
habere temperamentum incompatibile. Quia vero omnis contrarietas temperamenti in mixtis provenit ab elementis , ex quibus constant shinc sequitur temperamenta hujusmodi mixtorum non esse contraria,
sive inimica , nisi quia ex elementis , unde ficitat urgunt , siqua sunt quae particularem habent inimicitiam. Et haec 'doctrina si iwn est ex toto certa , quia sorte aliter explicari possent ei us naturales isti &similes , at probabilitatem habet non mediocrem, ut magis patebit ex solutione obiectionum lcquentium. Objicies primo. Elementa , quae particularem hujusmodi haberent
inter se inimicitiam , hoc ipso non essent elementa r ergo &c. Probatur antecescias. Elemcnta a Dco sine ordinata , & ex naturali sua propensione similiter ordinantur ad compositionem mixtorum et atqui
repugnat illa , quae a Deo & ex propensione naturali ordinantur acicompositionem mixtorum , habere inter se particularem inimicitiam et ergo &e. Major is supra dictis conceditur ; minor vero probatur, quia , ut evidens est , illa quae particularem haberent inter se inimicitiam, refugerent a se invicem, sive renuerent iungi , ac proinde non modo non ordinarentur ad compositionem mixtorum ἱ sed illam ave carentur & respuerent : ergo &c.' Resp. negando tecedens , ad cujus probationem dico ordinati