장음표시 사용
231쪽
Nee ea quies tolinlit tede tiam ad
idem gra ve malisis minus gravitaret, quod tepugnat.
Ium sit assignabile corpus. iuper quini gravitet, nisi recurratur ad aerum undique circumnisum'; & boc esset potius levitate, id est.
ait superiora contendere t ergo &c.
Resp. primo retorquendo. Nani gravia persaepὸ quiescunt in locis alienis ; sic lapis su pendulus quiescit medio in aere, & massa pluminbi siler tabulam ligneam; cum tamen haec loca aliena sint, quia lapis est in specie gravior acre, perinde ac plumbum est in specie gravius ligno. Quapropter vel discursus Adversarii nihil probat, vel
co probatur nec pIumbum incumbens ligno , nec Iapidem insisten tem aeri gravitare, quod est absurdum, ideo maximὸ quia tandem Iapis . quem suppono unius alteriusve centumpondii funem abrumpit, di plumbum ejusdem ponderis tabulam aggravat. Rei p. secundo de concessi majori . nego minorem , ad cuius probationem ilico duplicem esse actionem corpoream ; aliam quidem completam sive in actu secundo . & illa est motus loralis : aliam vero initiatam, sive in adiu primo, & haec non est motus, sed tenis dentia ad motivn ac tum dico gravia existentia in propriis locis non niti per suam gravitationein ad recessum E locis, in quibus sunt: sed niti potius ad perscveranduin in illis. Itaque gravitatio non est motus deorsiim, sed tendentia ad talem motuin, sine qua gravia nec insisterent sitis locis, nec resisterent avulsioni. Deinde vero nihil
alienum a veritatς habet haec tendentia , ac multo convenientior est illa, quam admittit Cartesius in omnibus corporibus circumrotatis ad recessium a centro sui vorticis et cur enim gravia non potius cona buntur accedere ad centrum tortae, quam ab illo recedere Nune
veto quini spestat ad ignem , movetur ille in omnem partem, ut diis cetur tuo loco, & si nihilominus instant Adversarii illum continoo sursunt assurgere , lationem ill in non defectui gravitationis, sed minori gravitationi tribuendam esse contendimus. Ac tum ad terram quod attinet , cum illa sit gravium omnium infima, gratis requiritur ab Adverserio corpus aliud, supra quod gravitet , fatis enim est si dicatur omnes illius partes supra ac circa centrum gravitare ,ra qua gravitatione oritur, ut stet immota obsistatque viribus, quibus cana agentia naturalia amovere praesumerent.
Objicies seeundo. Si gravia rum maxime gravitarent, quando sunt in propriis locis , sequoretur quini alicubi flent minus, & alibi magis gravia r sed ubique sunt aeque gravia ἔ ergo &e. Sequela majoris patet : nam major gravitatio non potest nisha majori gravitate procedere ; minor vero probatur experientia. Quia idem grave ubicunque ponderetur eum aequissima st cera, ejusdem competitue
232쪽
esse ponderis , & nihilominus juxta discursum , quo u fi sumus adprobandam assertionem, in inontis fastigio minus penderet quam in valle ; siquidem illic debilius a radiis corpusculorum terrestrium , hic
vero validius trahitur; ex hii usinodi enim validiori uactione maj rem gravitationem intulimus : ergo &c. Deinde vero consequenter ad vim eiusdem discursus gravia quo propius ad loca sua accederent , eo concitatius movinentur : sed universaliter loquendo id fallum est i licet enim Iapis acceleret suum motum descendendo per aerem, si tamen Elth ex aere in aquam incidit, non accelerat illum a evidens quippe est illum deinceps tardius per aquam subsidere r*iod si tardius subsidit, ideo fit quia minus gravitat. Ergo falso assertum filii gravia in propriis locis tunc maxime gravitare, quia non possint tunc maxime gravitare in illis, nisi accedendo ad illa magis ae magis gravitent , cujus oppostatim ostensum fuit in lapide gravitante minus in aqua, quam in aere et ergo &e. Resp. duplicem distinguendam csse gravitatem , absolutam scilieet &respectivam. Αbtauta illa est , quae pundet a vi tractrice, sive deteris
minatrice corpusculorum terrestrium et respeetixa vero est illa, quae consideratur inter corpora, quae sunt ad eandem a centro terrae distantiam. Abssiluta itaque augetur, quia certum est gravia eo validius trahi, seu determinari ad descensuin , quo Proximiora sunt centro communi r quatenus ibi consertiora sint corpuscula terrestria. quae illa determinane ad descensium. At gravitas respectiva non augctur . nam quo magis gravitat l3pis proximior rerrae, Co etiam magis gravitat aer , cu iis cadem est proximitas, & inde fit ut eiusletu ponet
deris deprehendatur ad stateram lapis ubicunque ponderetur, seu in montis iastigio, seu in valle. Ac tum dico Per accidens contingere, quod lapis ex aere in aquam incidens non continuo acceleret litum motum e ncin enim contingit nisi ex occasione medii densioris, quod ideo magis obsistit descensui illius. Unde licet lapis ille validius determinetur etiam dum est in aqua ad suum descensum, non potest tamen propter aquae &nsitatem obtemperare validiori illi determinationi e & sic tardius per aquam, quam per ariem movetur. Aed. neque ex hoe inferri potest illum abὶlute minus gravitare, praeis sertim quia gravitatio non in motu, sed in conatu ad motum consistit, ibique proinde est major gravitatio positiva di abistinauta ess major eonatus. ι abi autem in major conatus ubi ais,enit ab extrinseco major mllicitatio se qua cor revera major adveniri lapidi in aquae existenti propter m. - ad centrum Lerrae vieiniam .hine infero illum ungis gravitate abseIute etiam in aqua, licet non
233쪽
X. Exponi. tur notio adaequat graritati a
respective. Ex quibus fatis elucri solutio obiectioius: caetera vero plurima , quae praeterea solent objici , commodius solventur , ubi in particulari ila gravitate αris N aquae edisseretur.
Colligendum jam ac definiendum est quid opinari quisque de ad
de gravitate, quam Praesertim ex art. 7. hus usice disputationis ean. stat adaequale consiurgere ex duplici principio ; uno quidem et tivo, quod est intrinsecum & nihil aliud, quana natura cujusque rei quatenus est principium motus & quietis, altero autem determinativo , quod est extrinsecum & nihil aliud quam extraneus aliis quis contactus determinans gravia ad accessum vel ad recessu ii propter syinpathiam vcl antipathiain , quae est inter ea quae se mediate, aut immediate tetigerim. In quo universio negotio nihil est, quini non fit substantiale & corporeum contra communem sententiana Arist telicam , quae statuit, gradi itatem este acci lens genitum, scilicet ex te gravi & ab illa distinctum , & idem dicendum de levitate relative ad rem levem. Sed jam sufficienter patet ex praenotatis quina gratis& inutiliter gravitas Sc levitas pro duobus principiis diversis m tuum recipiantur , cum alterutra sitfficiat secundum magis & mitatius , ut suum singula corpora locum obtineant ; nisi quod diximus illa convenientius vocari gravia. Jam itaque ut redeam ad opianionem Aristotelicam de gravitate, nihilque tamen repetam ex dieiis alibi adversus formas accidentales aut in particulari, aut in genere, proposui pauculis rationibus, sed solidis ac selectis eam impugnare. tuse alioquin impugnaturus, ut soleo, nisi praesens disputatio nunc Erre prolixior evasisset. Frimco igitur evidens est corpora saltem Divinitus posse spoliari gravitate illa accidentali, quam Aristotelici tuentur.: nam si graviistas potest separari , corpore, ut contendunt eam separari a pane per conlecrationem Eucharisticam, cur non poterit corpus separari a gravitate & existere seorsim ab illa λ Supponamus itaque corpora non habere gravi tatem illam Aristotelicam & hac suppositione iacia quae ro quid eveniret de illis Ucl enim omnia in unum locum conis fluerent , vel singula suum obtinerent: si primum, ergo naturaliter fieret penetratio e si secundum , ergo independenter ab illa gravitate accidentali corpora sursum ac deorsum movcrentur conBrmiter ad naturam ipsbrum. Seeuniuo. Si Aristotelici pro explicando motu deorsum admittunt qualitatem accidentalem , qualia gravstatem vocant, & pro explicanis motu sursum alteram, quam vocant tivitatem , necesse erit ut admitia
tant tot in singulis corporibus qualitates diversas , quot sunt Mundi Diqiti sed by COOste
234쪽
De elementis ιν cummum. 229partes versus quas pos Iuni illa naturaliter moveri. Cogita auic in quot diversis motibus clementa praesertim moveantur atque in omnem Partem pro generatione mixtorum : & percipies quam ridiculum Bree consilialem qualitatum accidentalium multiplicitatem admittere. Quo lsi pro ' variis illis motibus explicandis confugiunt Aristotclici ad is
Irin naturapa clementorum , cur non ad illam unam confugiunt pro explicancto motu silrsum aut deortum porti . Gravitas corpornm nec augetur unquam, nec minuitur,
nisi contingat corum substantialia vel minui, vel augeri : experientia quippe convincit corpora i on esse magis minusve gravia, nisi prout magis minusve densa hierint. Non opus est igitur gravitate accidcntali Aristotclica ad gravitatem corporum explicandam ; sed soli opus cst donsitate, quae rursus non est accidens Pcripateticum, quia non consistit nisi in strictiori accessii partium ad partes e unde fit ut in detriminato aliquo spatio plures materiae partes reperiantur. Et sic scrtum est densius lana ideoque sine alio superaddito gravius, quiasib aequali mole plures sunt partes materiales ferri, quim lanae.. iarib denique. Aristotclici suain illam gravitatem necesse est uedicant esse vel unam ex primis , vcl unam cx secundis aut ex tertiis qualitatibus, ut voluerint ; at neque est una ex primis, ut ipsi fatentur, quia neque est calor, neque frigus, neque hum , neque siccitas ; non est etiam una ex secundis, aut tertiis , &C. quia alias elementa, in quibus Praeter primas qualitates nulla est, non haberent gravitatem illam accidentalem nihilominus cssent gravia. Isiturnetitia est gravitas illa accidcntalis, quam de caetero non probant, nisi ex eo quod ut aiunt , remanet in Venerabili Eucharistiae Sacra- incino separata I substantia panis perinde ac caetera ejusdem panis accidentia. Cujus argumenti solutionem iam toties datam non repeis to ; sed non est praucrinittendum non deesse Scriptores ex Aristotelica secta celebies ,3qui nolirain de identitate pravitatis eum ipsi substantia rei gravis sentetitiam tuentur & praedicti argumcnti tautionem eandem aflerunt , quam in simili adhibuimus , ut videre poterit Lector apud Atii agam dii p. q. de Generat. sin. s. de grais vitate clcmentorum & apud Poncium disp. 27. Phyc quaest. 8. jam. que haec hactenus dicta de elementis in communi sussicianis
235쪽
MOTUS V rios , de quibus in hac di sputatione agetur ,
vom clementares , aut quia plerique in ipsis elementis observantur , aut quia mixtis non conveniunt nisi propteres elata , ex quibus constant. Deinde etiam non parum lucis asteret haec disputatio ad notitiam sequentium de elementis in particulari : quapropter illam intersero , alias non omittendam, siquidem attinet ad Physicain cultiorem ; utar tamen in ea compendio propter multa, quae comprehendit, ac de quibus Recentiores fusius disiputant. Itaque illam divido in sex articulos. Pνimin erit dem tu elastico. Meundus de motu reflexo . Tertiuι de motu distraditonis in lacrymis vitreis. si ratis de moin projectarum. Quintus de motu cadentium accelerato. Et sextus de motu θmpathico de antipathieo.
OTANDUM rima per motum elasti m eum intelligi, quo multa corporum genera in arcum per vim adductam sinuata, mox ut sibi ipsis relinquuntur, in pristinum statiim redeunt ac non sine impetu , qui praecipuus observatur in ballistis , aliisque id genus machinis. Observare etiam licet in aere hujusinodi motum elasticum; Diuitiaco by Corale
236쪽
De variis motuum elementarium speciebus. 23I .
nam si eum valida manu compresseris in idoneo solido tuta ope emboli , mox statiin atque manum retraxeris, repetet pristinam dimensionem ejicietque procul embolum ; sed praesertim deprehenditur viselastica aeris in selopctis pneumaticis , quorum constructionem videre poteris apud nostrum Meraeianum in phaenomeuis pneumaticis prop. 32. Vide etiam phaenoinem ciusdem ballistica , unde permulta erues ad intelligentiam motus elaitici, cujus causain modo inquirimus. Notandum Secundὲ varias atque multiplices excogitatas nisse hac- I I. tenus a Physicis causas motus elastici , & ut celebriores inemorem, Qv m Ta. eam Omitto , quae Aristotelicis videtur constituencla in qualitate ac- riae affecidentali , quam aptato ad Quin eflectuin nomine eiasticam vocant; jam enim fatis superque constat hujuscemodi qualitates Peripateticas non eis: nisi chimaerica & inania latibula ignorantiae. Cartesius it que ut motus clastici causam assignet , recurrit ad materiam , quae ibi ita corporum omnium poros agitatissimo cursu pervadere , eos tamen pcrvadere non potest , quos subintrat , arcus v. g. inflexi , e quod dum areus flectitur, pori illius ut a parte convexa ampliantur, sic a parte concava restringuntur , & restricti dcnegant transituni praedictae materiae quae continuo instans ad ingrcsilan atque connitens, statilia ac cessae vis inflectens arcum , restituit illum, sic liberius trai situra. Gastendus deinde pro explicando motu elastico non rccurrit nisi ad quemdam impetum ab inflectente impressiim. At Maignanus
non aliam motus elastici causain agnoicit , quam vim ingenteam iliciis tricem partium , quae Propter peculiarem aliquam contexturam e
dem nisi , quo inflexioni arcus obsistunt , eodem illum rostituunt. Singulatis alia quaedam est opinio Grangaei , qui reditum elastae re-Lue ad gravitatem aeris, & haec etiam suo ordine confutabitur , praeter eam enim , quae Maignani est , nullam video verisimilem.
ASSERTIO PRIMA.causa motus elastici non est agitatio materiae Ortesianae connitentis ad ingres um per poros primo
QV o P an quam probetur , praemon dum est materiam 3I- IH.
lam excogitatam pro explicando motu classico vocari e-- Affertuemuniter a Carteia is subtilem et quate neque nos aliter
237쪽
eessariae adi ostea ditur eas deesse.
a 3 et Physicae disput. XII. Art. I.
possit intelligi & revera ipse exemplum globulose profert Prines'
Phil. parte 4. art. I32. his verbis. Nempe si exemii causa in areae laxo , meatur per quos transire solenι globuli secundι elementi , starrirculares , putandum est eosdem in amen iniens , μοι inflexo se ellipticos , or globulas per 'sos transire laboranter impingera in eorum Parietes Iecmndum minores Hametros forum ellissium , sisque vim habere illis figuram cireularem restituendi . se. PROBA Tu R ρηιmo. Non potest explicari conventcnter motus elasticus eo modo , quo Cartesus cxcog tavit , nisi admittatur Τri n. materiam illam subtilem moveri versus tum locum , ad quem arcus dirigitur: nam si versus oppositum moveretur, nullo modo arcum cogeret ad reditum motus elastici. Et secundo arcus inflexi poros, eos praesertim qui sunt a Parte concava , ita esse perexiguos , iit materia subtilis non obtineat per cos aditum liberum; nam si per cosperinde post ac ante inflexionem transiret , nihil ad clatcrem areus conserret. Ac terιi. poros ejusdem arcus inflexi osse positos in directuin t nam si fuerint obliqui exitumque situm habeant supra vclinfra , inutilis erit conatus matcriae subtilas ad illos poros instantis Zetransire laborantis , pro arcu classice movendo. Atqui hae tria admitti non possunt sine manifesta repugnantia : ergo &c. Probatur minor per partes. Et primo quidem potest arcus dirigi versus quamcunque partem ἔ & aliunde cxp.rientia constat eum laxato fune in seipsum perinde redire , sive adlaustrum , sive ad boream , sive ad
occasum , &c. dirigatur : ergo non potest admitti materiam sit Sti-kin moveri semper versus locum , ad quem arcus dirigitur. Aut quia arcus versus quamcunque partem potest dirigi , dicendum est eam simul versus omnem partem moveri , quod repugnat , non tantinneum re ipsa , sed etiam cum universalibus principiis Cartesi , ex qiii-bus satis intelligitur materiam subiit cin circa terrae vorticem ag t,tain moveri circulariter ab occasti m ortum , cum selo conatu r
cedendi a centro sui vorticis per secantcs , sit c per radios. Deinde si
movetur simul versus ortum v. g. & occasum de arcus inflexus dirigatur versus ortum , evidens est quod ut ad partem concavam arcus materia ab occasu veniens instat ut poros perincet , ita simul instat ad partem convexam pro iistem poris permeandis alia materia ab ortu fluens , de sic altera alterius omnem impetum obtundet. Seexndo. Nec
admitti potest poros arcus inflexi esse ita perexiguos , ut materia subtilis non habeat aditum liberum e tum quia nihil subtilius: est ea materia conformiter ad principia Cartesii , unde nullos poros docuit
esse illi impervios praeter istos arcus inflexi , quia hac stippositione
238쪽
e De matriis motuum elementarium speciebus. 233
indigebat ad explicandum motum elasticum e Tum quia adeo est friabilis. seu divisibilis ut ad occursum eiijusvis solidi obsistentis in minutissima& temtissima ramenta fiangatur ; haec vero poros illico permearent arcus instexi , qui proinde sine ulla virtute elastica iners jacetct. Terao dcnique. Nec admitti potest poros arcus inficxi reperiri semper positos in directum ; potest enim virga viridis lignea sinuari in arcum i ae haec virga quocunque modo incurvetur , aequὸ redit in se ipsam quando laxatur : & nihilominus pori illius non crunt semper positi iudi rectum , cum evidens sit illorum directioncm per incurvationem
mutari , ratione cujus contingit , ut illi quorum exitus crat antroria sum , deinceps initum habcant aut sursiain, aut deorsum , Rc. crgo &c.
PROBA Tu R secundo. Ex illa opinione , quae ad cxplicandum motum clasticum inducit agitationcm materiae sibi ilis enitentis ad ingressiim per poros strictiorcs factos corporis inflexi , conscquillitur multa perabsurda : crgo &c. Probatur antecedens. Primo quia ex illa sequeretur arcum laxatum ac sibi dimissiim semper rediturum aeque celeriter sive major sive minor illius intensio sipponati ir ; nam haec major minorve intensio , nihil aliud essicit in arcu inflexo juxta ment om Cartesii, nisi majorem aut minorem dilatationem pororum illius
a l partes convexas , restrictionem ad partes concavas ; haec vcro dilatatio ac restriotici cst omnis o ac prorsus extranea ad agitationem materiae subtilis , quam proinde nec minuQr, nec augzbit. out potius sue querctur contra cui deniciu experientiam rcditum .arcus magis inflexi
fore tardiorem, & e contra miniis inflexi celeriorem ; quia hujus pori ad quos materia subtilis instat, sunt striditores , illius autem cae adver se latiores ; at evidens est poros strictotas difficilius ideoque segnius pervadi ad eundem modum , quo turba difficilius segniusque pertraim
sit fores angustas , quam spatiosas. Secundo etiam siqucretur non mi-nsis sensibilem sere impetum materiae hujus instantis ad poros arcus inflexi , quam impetum cjuslem arcus post deflexionem redeuntis iquia cnim minor impetus non potcst psoducere majorem , nccesse est ut non minor sit impetus in materia hac iiibtili instante , quam tu arcu rcdeunte, idcoque non esset minus perceptibilis et & nihilominus, ut expcrientia testis est , perinde omnia silent ac quiescunt circa arcum inflexum ac d sexum. Aut potius sequeretur quod vel nullus unquam arcus possct inflecti propter renissim materiae sibi ilis ; quantuin enim Adversarii intelligunt eam niti ad arcum deflectendum, tam tum ante enitebatur ut obharet inflexioni et ille auicni nisus vinci non potuisset ab inserunte ; vel arcus jam inflexus abriperetur ultra,
nec posset qui arcum dirigit , irruentis in illum materiae impetum
239쪽
sustinere , ut facilε concipies , si cogitaveris tantam csse vim fateris, ut referente Mersenno in procitinio ad phaenomena ballistica elasticae olun machinae fierent . quae trium talculoruin id est y8I. librarum lapides , & hastas duodecim cubitorum emittebant. Ac tertio denique tu mittam plurima ; si tanta est vis materiae subtilis irruentis in poros obstrictiores arcus inflexi , non minor crit vis ejusdem irruentis in partes solidas sive ejusdem arcus , sive alterius cujusvis corporis ;quae enim cst ratio cur Ertius urgeat porum occlusum , quam partem selulam I praesertim quia non urget porum occlusum , nisi quia nunc partis λlidae obsistuntis vicem gerit λ Hinc autem sequeretur quod materia illa corpora quiestentia procul abriperet , ad eundem modum quo illa abripit procellosus turbo. Nec obstarent apcrtistimi corum pori , quia pauciores cssent partibus Elidis . N alias notum cst tum expansa vcla inflari a vcnto , tum abripi palcas , plumas & alia id genus , quae abundant poris .; ergo nonnisi fidius &chi inaericus est impetus ille materiae subtilis impingentis in poros arcus inflexi & enitentis ad cum restituendum. Ergo denique per cain non potest motus arcuum post deflexionem redeuntium clasticus cxplicari.
PROBA Tu R terato. Carrcsius ad hoc ut explitet motum euoticum praemittit in art. jam citato proprietatem clallicam , sive proprietatem resilictili gencraliter habere locum in omnibus corporibus duris , quorum partinia , immessiam contactu , non ramulorum intextu fiant conjuncta et sed hoc principium in multis apertillime falsum est: emo & falla est doctrina ex illo consequens ac proinde ex toto confictum quidquid subjungit de sua materia sive globulosa , sive subtili esse iente motus ciasticos. Probatur minor multipliciter. Primo. Quia nullius corporis duri partes per Glum immodiatum contadium conjungi possitiat sine ramulorum intextu , ut patct ex dietis' art. s. disp. r. Secundo. Quia si Cartcsius concipit partes omnes corporis duri esse immediate conjundus , hoc lysio nulli in corpore duro 1upcrisint Pori , quos materia quaecunque illa sit irruens pol si pervadere; porus eni in nihil est , nisi qturis uti dissiciatio partium : at haec dist elatio nulla est , ubicunque est immediata conjunetio. Teriis. Quia si liquod corpus durum partes habet per contactum immediatum conis juiactas sine ramulorum intextu , vitrum maximo, eo praeserti in quod rigiditatem habeat mirum in modum tragilem I nam illa corpora, quae constant cx partibus intextis, non sunt se ilia et quare juxta praemi L. sum illud principium Cartesii , vis clastica maximo vigeret ita vitro , ex ev adverso langueret in fune v. S. vel nervo arcuatim sinuato ;
240쪽
De mariis motuum elementarium specteous. is,3 '& nihilominus , ut experimur , in hoc viget . in illo languet , ita ut vix aliquantula deprehendatur in silis vitri valde tenuibus. Noe aliunde est dubitandum circa mentem Cartesii ite compositione vitri ex partibus sine ullo ramuIorum intextu conjuinctis , quatenus id ipsum expresse asserit parte Princ. Phil. q. iam citata art. I 27. Quarto clanique. Ibidem' & alibi non aliter explicat duritiem , sive firmam . continuitatem corporum , quam per contactum immcdiatum csim quiete, qua nullum glutinum firmius contendit excogitari potuisse ἔ. unde juxta suppositioues Cartesii sequeretur omnia ac sola corpora dura babere proprietatem elasticam ; N nihilominus quotidianis cxpcrimentis comprobatur pauca cile ex duris , quae illam habeant , R. uni ita ex mollibus , quae illa non carent : ergo dic. Nunc si quas Cartesius in clemonstrationem suae sententiae cle motu elallico rationes attulisset , objiciendae occurrerent & solven lae ; at nullas attulit pro suo more , quare ad aliam assertioncm , quae est adversus Casl .. 'dum , propero.
caussa motus elastici non est impetus qualiscumque a fleetente impressus , iis scilicet rebus flexibilibus, quae post inflexionem deflexae suum priorem situm repertina
, per elasticum reditum. QU. in Gasci di scutem iam , ut constat ex post scripto ad epis- VIL
Phys lib. 6. cap. 8. Sc. tuitus est & i Ilustravit Vis Clarissimii, Cusi
Ducalle in dissertatione physica de mimro experimcnLO circa lacrymas hulis, gis. vitreas vulgi, dictas , de deinccps in altera sic motu clastico ac ruflexo ficultatis. dilita adversus Nostrum Maisnamim , qui provocatus ab humanissimo & eruditissimo hoste praeter ea, quae in appendice iecunda scripserat g. 3. a n. 28. cili sit tertiam , in qua suum aggressorem non tam ividetureniti ut cruditione vincat, quam ut immanitate devinciat , atque litinam viri cloeti non aliter de veritate certarent sine jurgio , sine odio,
sine astu , pecificὰ, ainanter , candides Vtile itaque Lector in his loci jam citatis praesentem quaestionem susiffine agitatam, cujus brevissimum habes coinpetusum in pauculis arguineutis, quae ad probationem assertionis subjcio.