장음표시 사용
81쪽
fert alia non miniis vulgaris, sed minus fusilens definitio infiniti. His praenotatis stabiliendum est in quo consistat sori Ater ratio infiis niti : ex hoe enim solide statuendo pendet quidquid fere in toto decursu hujus disputationis circa quaestiones propositas affirmabitur.
Infinitum con it formaliter in eo quod est habere partes , aut quasi partes nullo sinito numero . comprehensibiles.
PRos Arva Prima, Infinitum Brinaliter consistit in eo, per
quod novimus illud disterre inentialiter a finito : atqui differt essentialiter , finito per hoc quod est habere partes, aut quasi partes
nullo finito numero comprehensibiles: ergo &c. Probatur minor. Nullum est cogitabile finitum,cujus partes aut quasi partes non comprehendantur numero finito,id est,per speciem numeri assignabilem determinator& e contra nullum est infinitum cogitabile, cujus paries aut quasi partes comprehendantur numero finito, sive nominabili per specieinnumeri designatam. Idque satis patet, cogita enim trabem cujuscunque longitudinis dummodo finitar,evidens cst quoci tandem mensurari ex toto potest,& designari numerus palmorum ex quibus constat;at e contra cogita durationem aeternitatis Divinar illam, quae hactenus fluxit & deprehendes nee ab homine,nec etiam , Deo designari posse numerum annorum , ex quibus praeterlapsis componitur. Ergo in nitum essentialiter disserea finito pet hoc quod est habere partes,aut quasi partes nullo finito numero comprehensibiles; si enim illius partes essent ita comprehensibiles , essene etiam designabiles r at non sunt designabiles: προ &c. PROHATun Saraiardo. Numerus cujus unitates quae sunt cius partes)Ae spe . nullo sunt finito numero comprehensibiles & designabiles , est infinitus ciatim ergo recte assdritur rationem infiniti confistere sermaliter in eo quod est ea discit habere partes nullo finito munero comprehensibiles. Antecedens consismi'ς Ru' etat; hujusnodi quippe numerus, ut eonstat, non est finitus; si enim es.
Iris .i in , unitates ex quibus constat, essent etiam numero finitae contra hypothesim,ideoque est infinitus,neque enim inter numerum finitum& infinitum excogitabilis alius est, qui disterat ab utroque. Consequen. fia vero sic probatur ; .quia nihil potest esse finitum aut infinitum . nisi ratione partium ex quibus constat ἔ sicut nihil est parvum aut magnum nisi propter partes, ex quibus componitur; nihil pulchrum aut de- III.
82쪽
serme, nihil diuturnum aut breve , &c. quidquid enim convenit composito , provenit illi 1 componentibus ἔ atque ita non poFest finitudoves infinitudo illi competere, nisi propter partes plures vel pauciores , ex quibus compositionem suam sortitur. Ergo si numerus , cujus partes nullo finito numero comprehenduntur , est infinitus , recte aringuitur illud omne esse infinitum , cujus partes similiter nullo finito numero comprehcndi intur, scilicet infinitum esse in eo genae , in quo sunt Partes aut quasi partes, ex quibus constat. Sic illud erit infinitum in duratione, cujus dies , menses vel anni, &c. qui sint partea ad genus durationis attinentes , nullo finito numero comprehenduntur:
illud erit infinitum in intensione , cujus gradus pertactivi, qui sunt partes
ad genus intensionis atti nentes, nullosnto numero comprehendunturὲ &c.
Dixi in asscietione infinitum seruialiter consistere in eo quod est habere V partes aut quasi par es , &α saepiusque deinceps eam modificationem :3 η' η' adhibui , ad hoc nimirum ut haec doctrina valeat pro infinito seneris ebha '..cujuscunque ; quia cujuscunque generis sint ea, ex quibus in itum partibua . constabit , si minus proprie loquendo partes , at certe quasi parus il- aut quasi lius erunt. Quo paeto unitates sunt quasi partes numeri , Se gratius ut p xxibu . communi more loquar , quasi partes qualitatis, & instantia quasi partes durationis. Sic licet dici propriὸ partes non possint persectiones illae si gulares , ex quibus persinio Divina simpliciter infinita concipitur e
lescere; at certe quasi pro partibus computari non repugnat , ad non tratn de illis mentem aperiendam , tribuendo quantitati virtutis partes suas , sicut suas tribuimus quantitati molis , & sie de aliis.
Objicies primo. Infinitum consistere formaliter in eo quod est habere v I. partes nullo finito numero coinprehensibiles, nihil aliud est quam nu- Arguunt merum partium ex quibus coalescit, esse infinitum t atqui numerus iste partium infinitus repugnat : προ etiam repugnat id quod est infiniti partes tari
nullo finito numero comprehendi ; & sic non recie exponitur in aserin niti. tione ratio serinalis constitutiva infiniti. Probatur num majoris enim veritas patet ex terminis. Ad hoc ut aliquis numerus sit infinitus, debet nullius esse species, scilicet arithmeticae: atqui repugnat ex conisceptu suo numerus, qui nulliuβ sit species; ergo dcc. Major conce ditur in praenotatis, minor vero probatur I quia species arithmetica per 'additionem , vel detraetionem unitatis mutatur, quo pacto nuineriis ternarius specifice mutatur, quando per additam unitatem excrescit in . in quaternarium , & similiter quaternarius specifice mutatur quando pcr detractam unitatem decrescit, & sic de aliis. Numerus autem infimni tus quisquis ille sit, non constat nisi ex unitatilus, quarum aliae aliis ne runt additae,& quibus praeterea in unum collectis potest alia quaedain addi,
83쪽
Numerus enim infiis nitus suinperat Om
sieut & iletrahit in quo casu nuineri illius infiniti species mutaretur, quandoquidem implicat numerum stiperesse eundem , unitate ab eo detracta vel addita. Ergo repugnat ex conceptu tuo numerus , qui nullius sit species , qualis deberet esse ille partium numerus , per quem ratio formalis colastitutiva infiniti ex . Onitur. Adde quoci ex numeris in infinito numero contentis nullus est, qui non sit alicujus speciei, omnes enim centcnarii qui in illo continentur . habent, ut constat , suam speciem , & omnes millenarii similiter, &sie de aliis: erso etiam numerus ille infinitus erit alicujus speciei. Quae consequentia sic probatur, quia ex multis speciζbiis adunatis non potest non effici una species, scilicet composita ex illis multis. Atque ita sicut videmus ex multis partibus hetero iacis , nervis v. g. arteriis , Ossibus, medullis , cutibus, pilis , dec. unam effici speciem humani corporis , ita etiam necesse est ex centenariis , millenariis, titillioni-bus , icilionibus, dec. in unam summam collectis effici munerum aliis cujus species , etiamsi numerus ille evaserit infinitus , qui alias etiam a finito non differret , quia nullius cilci speciei , per quam dissurret. Respondeo negando minorem , ad cujus probationem adductam nego minorem iterum & dico id, quod adducitur ad probandam inuistationem specificam nummi per unitatem additam vel detractam, valere tantum in numeris finitis, secus vero in infinitis , qui eo quod omnem finitum numerum superent, superant etiam omnes species omnium numerorum , & sic nullius sunt sjmici ; alioquin praeter omnes species omnium numerorum daretur aliqua species numeri , quod evidenter repugnatia Pr2eterea dico numerum infinitum ex additione vel detraetione unitatum quotquot volueris, subire quidem poste mutationcm specificam in numcris finitis quos continet, nullam tamen in seipso secundum quod est infinitus , quia prout infinitus est, nullius est speciei ex iam dietis ; aut si aliquam utique mutationcm subiret quatenus ex partium mutatione non potest non redundare in totum aliqua imitatio) mutatio illa esset confiila & indistincta , ideoqite, indesignabilis, ideoque etiam insuffciens ad constituendam novam aliquam speciem designabilem & determinabilem , de qua intelligitur discrimen in pramotatis adductu in inter finitum numerum & infinitum , nempe quod ille sit alicujus s cici , hic vero nullius. Ad additam vero instantisin concesso anteccilente nego consequentiam, pro cujus probatione nego paritatem addudum ex eo quod partes heterogenear, ex quibus species corporis humani consiligit , non sint infinitae , cimi e contra infiisti sint omnes partiales nitincri, id est, Om. nes binarii , Omnes ternarii , Omnes etiam centenarii , Omnes
84쪽
Willenarii , &e. ex quibus numerus infinitus componit ire. Sic itaque fateor ex multis sis icbus numerorum consurgere unam spectent numeri ; sed nego posse essici unam speciem numeri ex infinitis speciebus numerorum collectis ς quia nempe numerus infinitus exccdit omnes designabiles species numcrorum; nam praeter infinitos binarios continet infinitos ternarios & praeter infinitos ternarios,continet infinitos quaternarios,&c. in omni quippe infinito, ut saepius deinceps inculcabitur,contiisneti necesse est infinita nusicin generis infinities repetita,ex quibus conis surgit numerus ille partium , ex quibus in suo genere constat, infinitus, quem contendimus nullius tac determinabilis speciei, quamvis eapropter non indistinetum a finito, a quo utique satis disteri per numeros infinities repetitos, quos continet. Et sic solvitur objectio, quae magis militat contra conceptum infiniti, quana contra explicationem illius ad- cluetam pcr partes nullo finito numero designabiles. Objicies Secundo. Potest aliquid habere partes nullo finito numero designabiles, & nihilominus non esse infinitum : ergo infinitum non consistit Erinali ter in hoc quod est habere partes nullo finito numero designabiles. Probatur antecedens , quia ut in scholis Aristotelicis re ceptum cst baculus tripalmaris v.g. continci partcs, scilicet Proportionales , nullo finito numero dcsignabiles , & nihilominus non in infinitus. Deinde posita hinc possibilitate baculi tufiniti, hinc possibilitate penetrationis,uq aitur polle baculum illum infinitum coarctati& restringi ad unum quoddam spatium palmare , in quo casu spatium illud contineret partes nullo finito numero designabiles,& nihilominus non esset infinitu: erso ruta Adde quod per partes nullo finito numero designabiles vel intel liguntur omnes partes possibilos ejus generis, in quo infinitum suppo intur; vel non intelliguuntur omnes. Si primum ; ergo potitis asscridebuit infinitum consistere Armalitor in numero possibili partium ejus .acris , in quo est infinitum. Si secundum , ergo adhuc superest integra dissicultas circa Ermale constitutivum infiniti ; quia numerus ille indesignabilis partium ex eo quod sit minor possibili, non vi letur infinitus. Neque enim cst infinitus , si non si perat omnes finitos ;nec superat onimes finitos , si non includit omnes possibiles e quo modo enim eos superat, quos non includit: ergo Sc. Respondeo negando antecedens, ad cujus duplicem probationem dico pro 1bliitione prioris mirum sane videri quod ita facile Aristotelici admittant in baculo tripalmari partium infinitudinem , quam nec intellectiis noster deprehendere posset in corpore, quod centies inillies liniversi hujus molem excederet. Ncc eos juvat partes, quatum infinitudinem admittunt. vocare proporιionatis ; id ipsunt enim
eie in nua meti. X Reeuraerunt ad paries Propor tionales infinIta a
Et eoa4 undunt partes la finitas cupossibilia
85쪽
Nee in fini tud partium Involvit
qualiter infinitum fit aliquid νositivum
pugnaei milia contendimus ex dictis de continuo esse in hii. rusinodi proportionalibus determinatam aliquam , quantumvis minutulam, dimensionein , quae si infinities multiplicaretur, in infinitam
excresceret. Nego itaque dari in baculo tripalmari, quem sum cinunt, partes etiam proportionales nullo finito numero detanabiles saltem a Deo. Pro solutione autem posterioris addo in eo casu pen trationis partes baculi, de quo agitur, non sere idoneas ad ossicien- am magmtu linem, ideoque multominus ad effciendam infinitam et quia minium aliae non essent extra alias. Aut si hu)usmodi partes nullo finito numero ex hypothesi designabiles, essient aliae extra alias, contendo quod implerent spatium infinitum conformiter ad lonuiciidinem baculi infinitam, quod sessicit ad veritatem nostrae Mertionis. Ad solutionem vero ad satae instantiae fitcor per partes nullo finito numero designabiles , a nobis niliamid intelligi partes omnes posti biles Dus. getaeris, in quo infinitum supponitur ; nam hie partium Omnium possibilium numerus, ut iscinceps Ostend2tur, non Nouiritur ad infinitum. Et simul contendo vere infinitum esse omnem nti merum indesignabilem, quia talis numerus continet omnes finitos . id est, binarios , ternarios &c. etiam infinities repetitos , quamvis non cum omni possibili. repetitione , quia haec minis possibilis repetitio ad infinitatem non reqvirmir ; alioquin ex numero infinito deii pia vel una ciuitas tolleret & auserret infinitatem , quini non minus est ablurdum, qiram si quis diceret in numero finito & unitate addita potuistic infinitalcm confugere ; ex postsecto enim id ipsi ini contigisse adverteretur. Quae rosponsio luculenter instantialia statuit.
finitum & infinitum non possunt convenientius cxplicari quina per nu-
em est; finitum autem minus persectum est infinito, & infinite infinitam inter &-is stantiam,
86쪽
o T ANDUM est noudincm rerum omnium possibili uiti sine dubio esse infinitam in potentia , sive, . I. ut in Scholis loquimur , syncatcsorematice I quatenus . Prop. ultra quamcunque possibilem assignatam ςst RFR N .liR a tuis, d. possibili, in infinitum. Et liaec praesertim sententia alie- multituna non est a mente Peripateticorum, qui admittunt in dine ab Itenuissimo quovis continuo infinitatem partium potentialem, ratione fracta. cujus nunquam possit vel etiam a Dco ad ultimam divisionem carunt perveniri. Quia vero potest Dcus producere partes ejusdem generis plures iis, quae in ictauissimo illo continuo continentur , num rus ea rum possibili uin erit potiori jure infinitus e ac proinde indubitato jure infinitus erit, scilicet in pol nita , rerum omnium in omni genere possibilium numerus. Sed praetorca qiiarro an numerus ille sit. adtu Aecategor atice infinitus , S sontendo talem esse in se ipio perindeae si res illae omnes possibiles actu existcrent : quoιl ne gratis dicti uri videatur, probabitur in asscitione sequente, & assi nactur lcinceps pro principio, unde peniiciat conclusioncs multae ad hanc de infinito mate
ultitudo rerum omnium possibilium est, in ratione multitudinis abstractae, actu , sive categorematice infinita.
R O E A T u R primo. Si muItitudo rerum omnium possibilium actu existerct , csset actu & categorematice infinita et ergo nunc II. in ratione multitudinis abstractae est actu de categorematiee HG Respoς nita. Antecedens, si reste attenditur, ex toto constat ; quia si null- lς , si titudo illa actu aliquando existerct iaetu talis esset qualis nunc admittitur
87쪽
velificastur in te. bus prae teritis aetatu II1.
At puitur ex actuali participabilitate
8 et rasica dissut. X. Ara. II.
n potentia. Nunc vero admittitur infinita in potentia: ergo tunc esset inulta a Iu , ac pr'sertim quia tunc nulla potcntialitas ulterioris muneri illi conveniret, siquidum i Il in omnem actu includeret, quem poterat exrypothesi continae. Consequentia autem sic probatur. Multitudo abstradi πη possibiliutic non'minor,qii ait esset in eo casu existentiae 'i in lyui'yi ζ et/i in actualis ectistentia numerum non augeret. Ergo: i. .. . - Rhὸς ξ μ livet infinita, etiam uunc est actualiter infinita , non C uniter ex mirature,sed actualiter nurum..Muer, sive,quod idem cst, non actualiter physice, sed actialiter arithmetice r qui sensus est assertionis procedentis de multitudini abstraeta , seu divulsa a rebus.ci: 'μ' in 0Is rerum ausorci vel minueret multitudi rςruui abstractam nequeretur hanc propositionem non esse ve
ἡ-- π --h M ; quomodo enim possiim asserere is, es Q. . , di ' P'φb si nunc non est computabilis numerus ille, b, 'ς Τ Τμβ dlς numerus suam habet actualitatem arith- ώ ba ' Π ni S les nou existant. Ergo etiam si vestiti, biti ' pq sibit , multitudo haee suam habet in ut tem actualem arithmeticam , & sic de aliis. Deinde certum est udi . s. um mimPro ausim . alit ininuere; ό hyia ii :*Πλ nibus, inille supponantur occubuisse in prae-oeetisti, ,hἡ ' ρο φης - - Π Rctu milici artus est numerus eorum, qui
: usu. ἡ ' et '' vii Siciu si pro iis mille qui
88쪽
naturae Divinae, alioquin posset in ente creato taperiri persectio , quae non esset in Deo; hinc sequitur res infinitas non osse possibiles , nisi ex eo quod natura Divina sit in infinitum participabilis, ut in Theologia filius explicatur. Itaque sie argumentor in forma syllosistica. Respoς sibiles eo modo sint possibiles , quo natura Divina est participabilisnmite haec propositio potest negari , quatenus nihil aliud involvit, nisi
quod rus eo modo possiat participare naturam Divinam , quo illa participabilis est a rebus; at hoc patet in torminis. Sed nati ira Divina actu est participabilis. scilicet in iunnitum , absurdum enim esset admittere ni Deo participabilitatem possibilem. Ergo res possibiles sunt actu poss-biles , quini idem est ac si diccretur cas gaudere possibilitat c , non tantum pol bili, sed actitati. Ergo qualemcunque pluralitatem , seu multitudinem habent, cam utique habent non tantum possibilem sed actua' lem, atque ita carum multitudo abstracta, ex hypothesi certissima quod infinita sie, est actu & categorematice infinita. Adde quod quaecunqtie sit illa reruin omnium possibilium multitudo actualiter attingitur ab intellectu Divino: ex tota enim collictione reruin pois bilium nulla est, quae non dignoscatur a Deo perinde ac si praesens existerct. At ex hoc sequitur multitudinem rerum possibilium, quaecunque tan lem illa sit , esse alti talem , scilicci in ratione multitudinis abstraciae ; ad hoc qnippe sufficit quod actualiter cosnoscatur in
ratione quantitatis numerabilis: crgo si multitudo illa admittitur infinita , debet admitti infinita actu & categorematice, non autem tantum in potentia Sr syncategorematice, ut loquuntur. Cujus illationis veritas adhuc magis patebit consideranti quod dum enumeramus res praeteritas nobis notas , numerus earum quamvis non cxistenthina tam praesens est intellectui nostro, qu in si illae existerent: ita ut absurdum es Iet dicere numerum earum a nobis actualiter numeratum non aec actitatem. Cogita itaque res omnes possibiles esse intellectui Divino prasentes , comodo , quo apprehensioni nostrae adsint res praeteritae nobis no ; &evidentcr deprehendes aditialem csse multitudinem rerum possibilum , ideoque actualiter infinitam. Denique ut ne levissimi iri quidem supersit dubium , recolantur dicta in articulo praecedente circa infinitum consistens rivaliter in eo quod in habere partes nullo numero finito designabiles , unde sic argu
mentor. Illud est actu infinitum , quod habet actu partes nullo finito numero designabiles r atqui multitudo rerum possibilium habet actu partes , id est , unitates nullo finito numero dc signabiles ; ergo & e. Vel aliter sic arguo. Ibi est laeti talis infinitas , ubi in actualis indesignabilitas arithmetica partimi ; atqui in multitudine
V Item exactuali Disina cognitiois
89쪽
Oppo nunt eam multituis dinem non ex in
infinita inpotentia. X. Nee agi. ut ni fi de infinitu indineatit hin
rerum possibilium cst aditialis indesignabilitas partium , id est, unitatum ex quibus multitudo illa consurgit; crgo ita ca multitudine in actualis infinitas, & sic multitudo rerum possibili iiiiii cst actu & categorematico infinita , ut jacet in allertione, quam solutio obicctionum sinuciatium firmius solidabit. Objicies primὲ. Multitudo actualiter non existens , non est actualiter infinita: atqui multitudo rerum postibilium actualiter non existit: ergo, St. Minor est certa ; nam si haec multitudo existeret, iam res istae non essent possibiles , sed existentes. Maior vero sic probatur. B sis omnium attributorum cst existentia actualis, erso multirudo , quae non existit actualiter, non est actu infinita; infinitudo enim cst alia quod attributum. Sicut itaque id quod actu non cristit, neque est pulchrum , neque deforme ; nec laeve, nec alperum; nec altum , ncc huis mile ; ita ctiam nec. finitum , nec infinitum: at multitudo rerum possibilium non existit, ut constat: ergo &c. Adde quod multitudo rerum possibilium non est infinita , nisi ad . eum modum, quo consiurgit ex unitatibus infinitis : atqui actu non consurgit ex unitatibus infinitis ; ergo &c. Probatur minor. Non potest multitudo illa consurgere ex unitatibus infinitis , nisi ad eum modum quo sunt unitates illae r atqui unitates illae non sunt actu: ut enim certissimum est in Metaphysiea, unitas est proprietas entis, atque ita supponit entitatem, cujus cst unitas: sed res possibiles nullam habententitatem 'diu ; ergo similitet nullam habent unitatem actu. Ergo denique multitudo rcsillans ex unitatibus infinitis rerum possibilium non cst infinita actu. Respondeo rctorquendo. Nam si existentia actualis est basis omnium attributorum , cadem ratio , quae non sinit vocare infinitam actu multitudinem illam rerum postibilium, non sinet similiter vocare illam infinitam in potentia ; siquidem esse infinitam in potentia est aliquod attriblitum perinde ac esse infinitam actu : quare igitur Adversarii vocant illam anfinitam in potentia λ Imo deinde infinitudo tu potentia, quae ab illis tribuitur multitudini rerum possibilium vel ei competit nunc& actu, vel tantum in potentia. Si secundum, dabitur processiis in infinitum in assignandis possibilitatibus potentiarum. Si primum , igitur ei multitudini conveniet aliquod attributum actu Ie independenter ab actuali existentia. Respondeo aliter distinguendo majorem. Multitudo actualiter non existens non est actualiter infinita , id est, actualiter existentialiter.
concedo majorem, actualiter numerabiliter, neso majorem ; & concessa majori, consequentiam sub eadem distinctione, cujus ratio est. Quia res etiam. actualiter non existentea iunt actu numerabiles at iude
90쪽
est quod annos praeteritos numeramus, & praeterita nostra atque etiam Majorum nostrorum facta perinde computamus ac si essent praescialia. Quoci autem dico de duali numerabilitate , intelligi etiam debet de aAuali cognoscibilitate rerum , & hoc pacto pulchritudo &deserinitas, laevor & asperitas, & caetera quaevis attributa suam actualem quamdam cognoscibilitatem habent independenter ab actuali existentia subjectorum, quibus praeteritis aut fututis aut etiam post bilibus ea tribuimus. Quin etiam res impossibiles a nobis cognoscuntur & numerantur, ut hinc clarius conjicias numerabilitatem actualem non pendere ab actuali physica rerum numerabilium existentia. Ad iis vero, quod additur, λlvendum eadem poterit applicari distinctio; vel sic responderi , scilicet non deesse rebus possibilibus entitatem objectivam & actualem quidem , quia omnes attinguntur aetu& indesinenice ab intellectu Divino, & ex illis plures a nostro cipis limὸ cogitantur. Unde quia unitas sequitur entitatem , hinc plane consequens est singulis rebus possibilibus competere unitatem actualem objectivam , ac proinde ex illis Omnibus unitatibus consurgere multitudinem actualem in ectivam. Quia vcro unitates illae sint infinitae, multitudo ex illis coalescens cst actualiter objective infinita; Quod idem est ae si diceretur eam multitudinem in ratione multitudinis abisuraeiae esse actu infinitam, sicut in assertione contenditur, & sic adversus. eam nulla remanet vis hujus sive objectionis , sive instantiar. Objicieς secunaeo. Si naultitudo rerum possibilium esset actualiter infi. nita , aeque actualiter infinita esset multitudo rerum impossibilium i sed multitudo rerum impossibilium non est actualiter infinita r ergo &c. Minor constat; nam multitudo rerum impossibium , est ex toto imposisibilis, quia vero apertissme repugnat omni miniam impossibilitateni cum aliqua actualitate conjungi , inde fit muItitudinem rerum impossibilium non esse actualem , nec pioinde actualiter infinitam. 1equela vero majoris probatur ; quia res impossibiles perinde cognoscuntur de numerantur ac possbiles et ergo ex eo capite , quo praesertim utimur stabiliendain nostram doctrinam , multitudo utrarumque est perinde actualis, ac tum ctiam perinde actualiter infinita, ut enim res possibiles, ita etiam impossibiles nullo finito numero designari possunt aut comprehendi. Sed absurdum est, ut probatum fuit, tribuere rebus impossibilibus vel minimam actualitatem ζ ergo &c. Adde quod rebus possibilibus si compctit aliqua actualis multimodo , utique non competit nisi actualis abstracta, qualis etiam denegari non potest rebus impossibilibus. Sed multitudo actualis abstra-ela non est nisi abutive actualis, alioquin iis omnibus, quae in co-