장음표시 사용
201쪽
Pulchre satullum si dulcis excipit sopor. Rerum at colores orta lux ubi retulit, Expergesachus, & oculos circumserens, Huil salior, inquit, an hoc idem aspicitur solum, Quod spe veram 8 herba haec suavis quo facta est modo e Respondit senior: Ex labore scilicet Collecta coenam condit 7 insuavem sames.
ou A erocodili 9 Gallina olim reperit, Et incubavit 3, dum fetus excluderet: At illi vita vix incoeperunt frui; Altricem diris enecarunt morsibus . Malum sibi fovet, quisquis educat malos.
6 Varro de re rust. l.ib. II. cap. II. non long ante fin. me ke m faciunt mane. auemnam matres in rabulum exeant, σιι αν ni fatulli fiant lacte. Get cicero, de finib. bon. & mal. L. II. cap. XXVIII: Socratem. tiratilio reicentem, cibi conaimentum ebe famem. 8Le Noble, Fab. LXXXVIlI. AElbpus, Fab. CXVI l. Fnertius, Faby Plinius, Hist. L. 8. c. n. de crocodilo: Parie ονα, quanta an
x Idem Plinius ibid. Ova .... incubat. Vnrro, de re rust. L. a. c o ODa ineribare .... Ova quae incubantur. Idem Plinius . L. 1 be i6 incubav e. L. Io. c. 62. ceteroe ser P uteF contecta Ova in terra incubant.
202쪽
As1TATA 3 Uulpis cum periculo, in Rubum Densum, asperumque se conjecit; & canes h lusit: & cum pungeretur sentibus: Etiamne, dixit, qui me servant, sauciant 7 At saucient, dum servont: Nam didici malum Ferendum esse leve, ut evitetur maximum.
Ρ1scATon olim totam qui consumpserat Nuito diem labore, nihilque ceperat, Litus repetebat tristis, cum subith in scapham Thunnus, inimicum dum fugit piscem, insilit: Quem capiens: Longus efficere, ait, quod labor Non potuit, id sortuna quam cito efficit lx Le Noble, Fab. CLXXIX. Gabrias, Fab. VlIl. Camerarius, Fab. CCCt XlX. P. Targa. Fab. m. VerdiZotti, Pag. 257. 3 Horatius , L. 2. Od. 13. V. 39. Nec curat Orion leones Aut timidos agitare lyncas. Excitare ει agitare sunt verba venatica. Vid. Cic. de Ome. L. 3. c. 17.4 cta opus, Fab. XVII.
203쪽
FILL 1τα A si Athenis jam propinquabat ratis:
Exorta subito dira tempestas eam Fregit; pontoque dissipavit. Hoc videns, Niseretur, & quoscumque Delphinus potest, Juvat, rapitque ab undis homines naufragos, Terraeque reddit: quos & inter, non satis Discernens genera, Simium in dorso levat. Hunc dum vehebat, qua domo esset, quaesiit: An Atheniensisy Sum, inquit, ipsa scilic In urbe media natus; & mihi sunt quidem Parentes primi civium. Ergo tu probe Piraeum nosti y Sic, ait, nemo ut magis; Amicum quippe, sanguine & iunctum mihi. Hic autem portum Simius nimis loquax In hominem vertit. Quod simul sensit, caput Reflexit, aerroremque Delpinus suum Intelligens, remisit in aquas bestiam. Sibi ipsa semper vana loquacitas nocet.
5 La Fontaine, Lib. IV. Frib. VII. Ren rade , Fab. CXVI. IE scimus . Fab. LXXXVIII. Dernus, Fab. XXXV l. 6 Plinius Hist. Lib. lli. Cap. ult. Melita, Mmis Catul S melitinos appellari Callimachus auctor est.
204쪽
CUM Fures captum dedere pararent neci Gallum; rogabat ille, se ut dimitterent, Hominibus quippe qui didicerit utilem Dare operam; & ipsos ante lucem suscitet Opus ad diurnum. At illi: Tu tanto 3 magis Noriere; quod sic nos surari vix sinis. Nemo placere bonis & malis simul potest.
Corsus, Aselius m Maso. 'IN prato Asellus dum tranquille pascitur,
Exculceratum in ejus dorsum devolat Corvus, tunditque rostro Sauciam cutem.
Rudit ille, saltat; nec potest depellere Volucrem importunam; tamque lepidos sic jocos Praebet, ut Agaso non modo ipse b ulo Suo in lici non serat opem; at rideat. Asellus advertit, & acerbius hinc dolens: Neum, heui malum, inquit, bis mihi videor pati, Quod ridit ille, ferre opem qui debuit.
et Richer. Lib. VIII. Fab. IX. AEsopus. Fab. XCVII. i. Tereotiti Andr. A'. IV. Sc. lv. V. 33. Sunm enatam Non dubit tanto hercle magis dabit.
205쪽
Ex quo trahebat sonte Originem suam, Hunc sprevit Amnis: vix exili murmure Scaturientom audiri, & inter herbulas Τenuem, ac egenum delitescere dictitans; At se per populos, urbesque celeberrimas Fragore magno volvere fluctus suos. Sensit superbum: & : Nostra, Fons inquit, nisi Sufficeret & urna, quod tibi nomen daret, Superbiendi quis tibi jam esset locus yFabella eorum damnat insolentiam, Suae qui auctores dignitatis vituperant.
Ira cornu Tauri parvulus quondam culex Consedit; seque dixit, mole si sua Eum gravaret, avolaturum illico. At ille: Nec te considentem senseram. Dictum sit illis, qui se, cum sint sutiles, Magni tamen esse ponderis viros putant.
206쪽
AD 1 Uc virenti a cortice obductam Nucem Cum reperisset Simia, ipsam mordicus Decorticare coepit; &: Gravis quidem Amaritudo est hujus, inquit, corticis; At nucleus tanto dulcior mihi accidet.
Sus opima. ΑFon τε in culinam Sus se opima contulit; Ιbique pernas 4 , larda, botulos, dum videt; Haec sunt Suilla, didiit; & abiit gemens.
Placere nulla conditio selix potest, Cujus odiosus praevidetur exitus.s Flavius charisius Sosipater . Institutionum grammicarum Lib. I. pag. IOL. Edit. Putlahit, an. Iω3. in gis. Verrio Flaccus, inquirPlinius sic pronuntini Eorum quin Ns finiuntur c 1ι nominativo, ablativus in L airigenaeus es. Qui lit hic Pliniiiv, qui ista retulerit. nescio; Ri Verrium, scriptorem eruditum , ita unquam pronuntiasse. minimo credo : nam solus Virgilius ipsi contradicit locis, si heno numeravi, tribus & Octoginta. Mirari itaque satis non possum. quod Rich. Hentleius, commentario in Horat. L. I. Od. 25. v. II. ineptissimam hanc regulam obtrudere nobis voluerit. 4 camerarius. Fab. CCLXXV l. 5 Horatius, L. a. Sat. 2. V. III. Fumosae cum pede pernae. Ovidius, last. L. 6. V. I60. Pinguia cur illis Eustentur larda halendis. Festus: Botulus genus farciminis. Martialis, L. I4. Epig. N. Qui venit botulus medio tibi tempore brumae.
207쪽
CERA invidebat Latori duritiem suam; Quam comparari ab ignium violentia Cum comperisset, se ipsa in ignes dejicit: At misera penitus liquitur, & consumitur. Quod uni prodest, alteri saepe id nocet.
MuLυΜ statuerat aggredi inventum Lupus ;At nomen ejus scire cum vellet prius: O l . qui vocaris, inquit 8 Istud me quidem Latet v ,ait Mulus ; audire memini tamen A matre, nomen esse mihi scriptum pedis In ips1 dextri posterioris ungula; Quod scire si vis, accede huc, lcgas licet. Lupus legendi gratia cum accederet, Pedem ille dextrum posteriorem sustulit,
6 Abstemius. Fab. LIV. camerarius. Fab. CccXIX. et La Fomnine. Lib. V. Fab. Vill. & Lib. Xll. Fab. XVII. Camerarius. Fab. Cc XXV. Mena ius, Fab. V. Iarus, Tom. H. Dan. Ios Vide Te erit. Adelpli Ali. V. Sc. V l. V. 3.s Non audiendus est Scio pius, dum in infamia FRmiarii Pan. 3 . non magis latinum esse latet me quum ratet me. conterauit S hune esse loloecisinum disertδ pronuntiat. Vide Urerrori. cldi r risi Lib. I. Cap. X l .. Virg. IKri. Lib. I. V. 134. Ovid. sast. Lib. V V 46i
208쪽
Hujusque fronti, quanta vi potuit, simul Impegit, ac semianinem prostravit solo. Lupus ad se tandem vix reversus: Heu i mali Quantum creavit stulta curiositas, Dixit lamentans, & boni quantum abstulit l
Fluvii duo, alter perstrepens, alter silens. R
A o Fluvium magno perstrepentem murmure Quidam viator cum venisset, restitit, Timuitque: sed mox ausus est tamen vadum Tentare; & undas mirans altitudine Carere, ripam facile ulterlarem attigit. Ad alium deinde Fluvium pervenit, suos Lente, & quiete nactus qui provolveret: Hunc, inquit, pertransire, minimus est labor Tam lenem, tamque pacificum ; ab isto altero Rapido, & irato tam facilὁ cum evaserim. Simul haec locutus intrat; & absorbet smni Ipsum profunda vorticis malignitas. Disside, si quis taceat insensus tibi: Pleni minarum longe metuendi minus.
209쪽
COLU ΜΗ Μ Pica interrogasse dicitur, Cur ova eodem poneret a semper loco, Hinc pullos non ignara semper abripi. Respondit illa: Sic soleo videlicet, Aliterque sacere simplicitas me non sinit. At Pica: Stulta est ista simplicitas, ait, Noto ex periclo quae non fit prudentior.
Ex ΜIA poma Avarus in domus suae Secretiori parte collocaverat; At nulla, nisi quae tabida inficeret lues, . Suam inde permittebat in mensam extrahi. Quod ejus postquam Filius graviter ferenso odit frustra, denique invenit viam, Pomorum in ipsum qua penetraret horreum :Εtiamque amicos unum & alterum sibi Comites adjunxit. Optima nempe, quot licet, Poma hi capessunt. Factum rescivit Pater, Succensuitque Filio damtium exprobrans :
α Abstemius, Fab. VI.3 ovidius. metRm. L. 8. V. M. Propter humum volitat; ponitque in sepibus ova
210쪽
Qui rem consellus ultro: Quid damni tibi Intulimus, inquit 2 poma tantum putridaTu comedis; integra sola nos comedimus. Nil perdit, id qui amittit, quo uti nesciat.
Arbores. R E c T IE , & procerae contemnebant Arbores Unam inter ipsas, torta quod, & humilis foret: Lignarius autem cum venisset huc faber, Caeduntur omnes illae; at haec relinquitur. . Minimi fuisse pretii, multis profuit.
Fnu Tic ABAT Edera, frondibus si que humum suis Tegere contenta 7 , non audebat altius5. Abstemius, Fali. XIl. 6 Mera est frutex : immo, ut ait Plinius, His . L. I6. e. M. Tantaei asstudine augetur, uti a arbor mi. Hinc vasa ederacea. Plerumque tamen serpit, si non sustineatur. Hinc norrh annotavi, ut ne contempsisse viderer censurrim fiant Laur. Vallae, Elegant. Ling. l.at. L. 4. C. 66. alias. 73. Fronae urborum funt tantisin folia aut m arborum 9 herbarum, F rum quoqtie. Quam ten- suram Rob. Stephalii , ejusque emendator Ant. Birrius. & Basl. Faber comprobstrunt: quanquam est , ut plano & latinδ loquar, vel spernenda illu, vel auctoritas Plinii repudianda: is enim Hist. L. I9. c. q. mPhanorum genera explicRns: Unum . inquit, flv fre . . . Donde m linus , qNam cor ore. & C. 6. Geth unu cepae genus raene Ane ea ite est, e micis tantum longa , b eaeo to-tiam in fronde: fariusque referatιιr, Me Oreum .r Quintilianus, inirit. Urat. L. 5. c. II. Hac breviter aemonfra econtentus. Ovidius, Trist. L. I. Exeg. Q. v. 5. Nec comites volucri contenta eli vincere cursu.