Franc. Josephi Desbillons ... Fabulae Aesopiae, curis posterioribus, omnes fere, emendatae accesserunt plus quam 170 novae; tum etiam observationes, grammaticae praesertim, complures, et index copiosus ... Volumen 1. 2.

발행: 1768년

분량: 365페이지

출처: archive.org

분류: 시학

211쪽

Erigere sese, & proximam sibi arborem Amplecti, & excelsa adminicula persequi: Sed rapere spatium properabat, quam in imum Poterat, avaris hinc & inde lapsibus, Ita, ut seracis hortuli partem bonam Male occuparet. Quod animadvertens, statim Evellere malam funditus plantam incipit Agricola prudens. Illatum: Nostras, ait, Temerare frondes, barbarus quis te furor Impellit ycontine, Oro, violentas manus ῆParce immerentem abolere natali solo, Ubi pullulantes humilis insterno comas, Inglorioque simplex otio fruor, Nec noceo quidquam. At ille: Sed prodes nihil;Meoque in horto quod nihil prodest, nocet. Atque haec locutus, instat diligentius Perpurgare omnem stirpibus malis locum. Ad otiosos cives fabula pertinet.

FABULA XXVII.

Piscis funiatiIis S Pisces marini.

T ORRENTE raptus 3 alveo fluviatilis Narina Piscis subierat sorte aequora :occurrit incolarum turba, & advenam ΗOrtantur omnes, regna Neptuni velit

a Virgilius, Georg. l . I. V. 2 3. Atque illum in praeceps prono rapit RIVeus amni.

212쪽

Incolere secum. Nimiam is undarum objicit Amaritudinem: illi contra se negant' Sentire tale quidpiam. Vestrum malum Ne sentiatis, inquit , ipsa pravitas Gustas, & ipsa assuetudo mali vetant. civilibus undis maxima pars mortalium Immersa, fluctus inter amaros volvitur, Bis misera, se miseram esse si non senserit.

FABULA XXVII L

Bubulcus & Hercules. 'Cunnu Μ sibi videns penitus haesisse in via

Bubulcus auriga, invocavit Herculem Queribundus; expectansque, dum auxilium Deus Afferre vellet, otiosus restitit, Adfuit, inertemque Hercules hominem volens Corrigere: Lapidem hunc, inquit, obstantem Hice; Limum hunc tenacem comminue; humero hanc rotam Impelle, sublevaque et punge nunc boves. Huit plaustrum volvitur i Ergo memineris Deos His opitulari, qui admovent operi manum.

.a Fontaine Lib. VI. Fab. XV u. Avienus, Fab. XXXII. Faemus. Fah. Xcl. camerarius, Fab. CCCLlX. x Varro de re rusi. Lib. L OP. I. Dei fasuntes a uvam.

213쪽

FABULA XXIX.

Su Augs, tenellos laetidis Porci auribus Simia jocando flores alligaverat: Hinc stolidus ille factum se bellum putans, Sibi placebat, & videbatur sibi . Dignus profecto , qui placeret omnibus; Simulque ineptis tripudiabat motibus. Quod sorte Vuleis cum videret, sic eum Monuisse fertur: Quam ipsa turpem finxerit Natura Drmam, ornatus hanc si splendidus Illustrat, auget ipsam turpitudinem.

FABULA XXX.

Leo S Musculus. 3

Lgo vis olim dormientis per jubas Lasciviendo cum excurrisset Musculus ;Cumque excitatus ipsum cepisset Leo: Voniam is rogavit imprudentiae daret;

a M le primam syllabam in tripuriare longam fecit Fortunatus, Lib. Vis l. carm. 4. V. 4. increditur & sacro tripudiare grRdu. Nam catullus, Carm. 62. de Aty. V. G. Quo nos decet citatis celerare tripudiis. Cu us versus quintam sedem occuPRt dActylus , ultimam anapae

stus

214쪽

LIBER QUINTUS I T

Eamque lacile misericors Leo dedit; Pecudem necare quippe tantulam pudet. In retia ille paulo post sorte incidit; Quibus expedire cum se , frustra per urens, Nequiret, rudere A coepit immanem in modum. Audit, simulque proximo e cavo exilit Musculus; &: Adsum tibi, ait, beneficii memor. Statimque teretes dente corrodit plagaS,Maculasque solvit, & Leonem liberat. Gratia referri ab infimis etiam potest.

FABULA XXXI.

Λsellus onustus Sala deinde Spongiis. β

VIDE, quidquid agis, an res conveniat loco . Nam multa, quae secisse quondam juverit, Post vicibus immutatis si sant, nocent: Frustraque dictum ne sit, exemplum dabo. Cum fluvium Asellus transisset onustus Sale, Et, in aquas dorsum demittens, aliquandiu Jacuisset, onere se levatum senserat:

Ergo aliquot ille post diebus huc iter Dum facit onustus Spongiis, similem sibi

a Vir it. Lib. VII. V. XVI. . i' h Hine eκaudiri get nitus , ii 'e leonum Vincla recusantum. O seni iiib norie rudentiam. Rugire aurem de Leoinh- dictum apud idoneum nullum Latinita

Fab. CcLVIII. Faernus. Fab. VI.

215쪽

. 8 -ε-- le, Eventum sperat; & decumbit: at graves, Aqua subeunte, Spongiae miserum Opprimunt.

FABULA XXXII.

Cucurbita S Arbor. β

Cn EVERAT adhaerens Arbori Cucurbita, usque trunco & ramis sustinentibus, Evecta suerat, magnam in altitudinem. Hinc gloriatur, & etiam prae se, impudens, Contemnere audet hane, sine qua reperet humi: Quot, inquit, annos expectare oportuit, Donec ea caperet magnitudinem suam iEgo autem evasi tanta paucis mensibus. At olitor illuc paulo post cum accederet, Factam suisse maturam Cucurbitam, usque stirpem exaruisse jam videt; Deducit ergo hanc, & reluctantem licet, Seque implicantem ramis, in solum trahita Cito emersisti y ne citius recidas, time.

FABULA XXX ΙΙΙ.

TARDIs euntem passibus Testudinem Vidit, superboque Lepus aggrediens joco:

6 S. Cyrillus, Lib. III. Fab. IV. Camerarius, Fab. CCLXXIV. Com- mirius, Tom. l. pa . 336. Mit. I l .

216쪽

LIBER QUINTUS.

Praestare Τ Totis hic enimvero artubus Lepus exilire: & : hanc, ait, tuam mihi Exprome celeritatem; meque, si potes, Assequere. Id, inquit Tardipes, ego ac lubens Experiar; atenim praesignetuus terminos, Statuamusque simul, quo Certemus pignore.

Utrique postquam jurata est conventio 9 : Age tu porro, avibus i bonis, inquit Lepus, Ego dum quietus hic jaceo, & obdormio. Testudo pergit interim, & ipsa diligens In tarditate, lento festinat gradu;

Demumque victrix Occupat metam viae. Tunc Lepus evigilat, & cursu rapido volans, Priorem hanc pervenssse nequicquam dolet. Dotibus eximiis, unde abest prudentia, Praevalet, ubi etiam solus est, prudens labor.

FABULA XXXIV.

mpiter, Modesta S Virtutes ceterae

V Aut As Virtutes cum creasset Iupiter, Quae dulces homini & utiles comites forent,

Fah. II. Locmanus, Rah. XX. Iarus Biblioth. Rhet. Tom. l. Pag. 7 . cujus verba non PRuca retinuimus.s Lucanus, Lib. 8. v. 218. Si foedera nobis Prisca manent . milii per Lutium jurata Tonantem. 0 Seneca, de Provid. c. 2. extr. Fortix is eaermia Fati conventio. Detra, L. R. c. 26. extr. Mutuae facilitatis coiiventio. x Ovidius , Metam. L. I5. V, 64O.

217쪽

15o F AB. AESOPIARUM

Produxit ultimam omnium Modestiam: At ipsit in homine nulla jam sedes erat Idonea, quam non de * Sororibus suis sAliqua occupasset. Quod animadvertens: Tibi

Nullam quidem, inquit Iupiter, sedem licet

Habere propriam, his ceteris qualem dedi: Sed istae quoties emicare coeperint,

Te simul adesse jubeo; ne quid audeant,

Quod non tuo ipsa moro blando tempere S. Hinc usque laude vera Virtutes Carent,

Quibus Modestia pretium non addidit.

Ite bonis avibus: prolemque arcessite nostram.

E Cicero de Legib. Lib. Ill. cap. VII. Puto e. ει qui in aliquem

σι tribus nobis.

3 Hoc . ni fallor, planum est. & facile intellectu: verumtamen , ut ne quis frustra objiciat scribendum a me suille non suis. sed eius, Vel illius, exempla Ueterum . e similibus aliis permultis de ecta rub ictum. T. l.ivius, L. a. C. 61. M MIRoem , ct fluum Plebis justicium μνο niuito Habebat. Com. Nepos, L. S. C. ῖ, de cim ire: Incite in eam in inviaiam , quam vator fui s. l.. 6. c. I. d Lusandro: Non uirin e fui Lysandri exercitus fea immo restia sacrum es a iversariorum. L. 73. c. 8. de Annibale: fram multi tuaine ui milites Ani ibalis Iuo rarentur: i se quo cornu rem gessit,f. it Iurelior. cicero, Orat. in Antor . . e. a. Guore autem eraι raefatum Ialitiae. libertatis que u ror, fl C aria . fore - 'rumo fui ejusdem Caesaris aιris militum exercitus non fuimet 8 Ad Attic. L. 5. Epist. etsi Isa quibus cl.iteris Bruti inum alienum summa Dὰ ejusdem Bruti tiaeentia e taem illua. Nes ectem LMaos suos. De si . hon. & mal. L, a. c. 3o. quσβυit Evaminondas Ialvusne met et eus : ciam himum este sistrat s=i milites ipsius ros Ona eui; rogavit, e en ud fusi hoses.

Virgilius. Aen. l. . q. v. 63z. Tum breviter Barcen nutricem adfata Sichaei: Namque suam patrii antiqua cinis ater habebat. am. id est ipsius Didonis. sit r. Vulin memorat hunc locum in OuuSculo de reciprocatione sui de suus. c. 5. ω regulis Grammaticorum esse contrArium fatetur; atque : Si I ii ilium inquit. uamnamtis, tantum virum , 9 Oetarum latruorum Io ἡ vincirem, quis ferat y . . . Ma vel meticam licentiam excusanaam reor, vel meris Aeneidos 3 imperfectionem. Commentus naec valla non suis let. si ait tantilet ad exemul R Livii. Nepotis, S .iceronis, in quibus certo nullam. neque ιicentiam Moecicam. neque ineris immi femonem excussanaam invertisset.

218쪽

LIBER QUINTUS

FABULA XXXV.

Caseus S Felis. φ

1 N cella opimum cum posuisset Caseum Rusticus; inesse murem, qui corroderet, Advertit: ideo misit huc Felem. At simul Captum illa murem, Caseumque devorat. Ad vindicanda damna si improbos legas, Plerumque gravius hi tibi damnum dabunt s.

FABULA XXXVI. Lupi Mes. si

FORE ut jam nullis vesceretur carnibus; Sed herbas, aut ad summum pisces manderet, Laqueo prehensus olim cuidam Rustico Dixit, spopondit, jorejurando Lupus Fidem obligavit, & sic evasit necem. Hinc se dum recipit in nemus, porcum Videns Paludis atro se volutantem vado: Hic, inquit, certe piscis est; & eum vorat. Male agere qui vult, nusquam non causam invenit

219쪽

FABULA XXXVII

Pollere centum se artibus, quas omnium Adhibere scitet hostium contra dolos; Eumque sprevit, unam qui se diceret Callere tantum. Paulo post venatici

Huc advolarunt, praedam Odorati, canes. Ericius artem tunc recurrit ad suam: In orbem rite eonvolvit corpuficulum,

Suisque spinis undique tegit, & impetus Eludit hostium: omni se periculo Ubi liberavit, prospicit; & Uulpem videns Urgeri a eanibus, apprehendi denique: Huccine, ait, recidis cum tuis contum artibus go quanto potior una, si sit optima Τ

FABULA XXXVIII.

IsTA, inquit Olitor, cur Sepes terram Cupat Sterilisv quin evello, spatiumque Olusculis Amplifico 7 Dixit; incipitque evellere. Hortumque suribus omnem pervium facit.

et L FontRine. .ih. IX. Fab. XIV. Benserηde, FRb. LXX. Camerarius. Fab. CCCXCIV. Iasus. To n. l. 2 I. R De Ericio, vide notam ad Fab. V. Lib. l. s Abstemius, Fab. CL XIX. Disit ipso by Cooste

220쪽

Prudentia nimis anxia aliquando malum Arcessit ingens, damnum ut avertat leve.

FABULA XXXIX.

AM te et A nitidis Alba-Spina flosculis,

Cum se jactaret, & Ficum contemneret, Ornatam sola viriditate frondium: Sic illa retudit ejus arrogantiam I . Florere me Natura non voluit quidem; Sed simul ac tempus autumnale venerit, Homines accedent ad me onustam fructibus, Quos regrbus ipsis apponent, videlicet Succo refertos optimo, & suavissimo. E despieatis tibus interim tuis Aliquot egentes aviculae victum petent. Quam multa flores quae tulerant pulcherrimos, Ingenia fructus aridissimos serunt lao S. Cyrillus. Lib. II. Fab. XXIII. E Terentius, Ena. Α'. T. Sc. 3. V. 0I. Nos, iIoitramque adolescennam Hahent despicBtrem. cicero, Orat. pro Sextio. c. I6. Cessi Tribuni lebis, de picatis. simi hominis, furori. a Auctor Dialogi d- Oratori h. cap. XIX. quidqtiis aridi sIimis mi magora, b Apolloaori librix ra. itur, in honore e .

SEARCH

MENU NAVIGATION