장음표시 사용
231쪽
CAP. XXV. LIBER TERTlUS. 585 Unde manifestum est quod sicut non possumus haberes A righieous
iusticiam nisi ex gracia, sic habemus inperfecte iusticiam hic in via unde solet esse contencio inter loycos siquis simul sit peccator et iustus; sed patet ex fide scripture quod multi sunt iusti viatores, ut patet de Job, de parentibus Christi et Baptiste et iterum certum est quod cum hoc peccarunt venialiter. Ideo patet quod iusticia et peccatum veniale compaciuntur se simul a 3 h in eodem subiecto et, cum ciniusticia i sit contraria 1 o iustici e patet ex regulis philosophicis quas hic suppono)quod peccatum veniale non infert subiectum suurn tunc esse iniustum; tunc enim idem foret simul iustum et iniustum moraliter, Simul virtuosum et viciosum, simul dignum et indignum eodem premio. Ideo solet dicii, quod iniusticia et peccatum mortale consecuntur se et iusticiam, graci et peccatum veniale stant simul et in is a dei uult
nec est peccatum veniale USticia et iniUSticia, cum ' iis hieougheg: illi sint habitus et peccatum defectus; nec est iustumeto quod Petrus sic peccat nec iniustum quod sic peccat, sed non est iustum quod sic peccat; ex quo non Sequitur quod sit iniustum, cum multa sint neque iusta neque iniusta moraliter, nam Secundum Boetium iniusticia non privative sed contrarie apponitur iusti cie; 25 et sic malum culpe sed veniale est quod Petrus sic peccat. Sed sicut non omnis recessus a medio facit hominem viciosum secundum philosophos, sic non omne peccatum inducit crimen vel iniusticiam iustum enim et ciniustum sunt contraria immediata sicut virtus et 3 ovicium; et sic iustus peccando male Sed non viciose nec dampnabiliter nec virtuose peccat, non enim oportet immediate quod virtuose aut viciose faciat leve malum et tale malum remittit iusticiam nec est iustum nec iniustum moraliter, sicut oportet omnem hominem esse. 237 Sophista autem l arguit, cum Solum quomodo iustus est peccat, et solum iuste est, videtur quod solum iuste peccat sic enim iuste et meritori facit malum degenere quare igitur non excusat gracia ne male faciat PSed redeundo dico ulterius de Voluntario, ut Videtur original in is 40 michi, quod omne peccatum originale sit voluntarium D RHi i , in Q
voluntate inordinata primi hominiS, Sed ipse non peccat voluntar sin
o Adam. 4. Cod. similis sit. 9, o Cod. contrarie iniusticiae. 4. Cod.
et deest 36, 7 solum iuste ita cod.
232쪽
DE CIVlLI DOMINIO. CAP. XXV. formaliter quocunque peccato sui generis, licet faciat mediate tale peccatum sicut generans vel accipiens facit hominem vel mortem homini sequentem post mortem facientis, sed facit illa antequam moriatur et antequam sint facta, et sic Adam nec nunc peccat, nec nunc vult aut facit hominem peccare, sed quando vivit in terris, et sunt ista sibi, et de omnibus illis accipit indulgericiam. Infans autem vult peccare voluntate implicita et confusa nec habet maioritas peccati attendi thin has a penes magis voluntarium. Et quantum ad materiam ocreated beluq ae poteState proli dicitur communiter quod res habeti on it c u QS, triplex esse creatum scilicet causis creatis in
J- i ii 'ςςt modo omnes homines fuerunt in species humana et primordiali materia, sicut et totum genus hominum 5 fuit in Adam, et sic dicitur fuisse in potestate cuius libet peccatoris declinasse peccatum, sicut dicitur omne peccatum sequens in homine fuisse in peccato primi
hominis i tanquam in sua causa, ita omne seccatum 237 qcausaliter precedens fuisse in peccato Sequente tanquam os uo fructu Sed detecta illa equivocacione et limitato sensu ad esse individuum rei videtur quod sicut proles est laudanda propter illud quod est extra suam potestatem, ut patet de originali iusticia, sic est culpanda propter originalem iniusticiam, quia scit per ipsam vel ab Suum creatum principium quod est idem cum ipsa quo minus habeat talem iusticiam. Ideo vel non laudemus hominem propter originalem iusticiam vel culpemus eum propter originalem iniusticiam. Sicut enim proles participat merito sue originis, sic participabit de pena. o Specialiter contrahit peccatum proprium quod est fundamentum in esse naturali contracto a Ua origine. Verumtamen aliter sumus laudandi atque culpandi adeo propter tale originale et aliter propter maculam vel virtutem
elicitam ideo laudem illam vel vituperium ignoratis
Aristoteles, et sic gravius peccantes originaliter sunt Deo magis ingrati. Ideo sicut bene licencia sua recedit beneficenciam humanam, sic prius laudat vel culpat quam homo, cum debet prius homine exigere servi- hy the tutem ex irioritates sub domi nil Ad ultimam con- ο - . ..iὰθ - - clusionem inanem licitur quod Deus creavit animas quas 4 civit esse dampnandas ad benefaciendum sue
233쪽
universitati, clam ipsis dampnatis et ad ostendendum secundum diversos gradus suam sapienciam. In hoc a38' enim ostendit dampnati l suam misericordiam et sic utrobique servat Deus suam iusticiam, sapienciam et misericordiam, neminem premi an vel puniens sine causa sed indifferenter secundum quod convenit sue misericordie utrobique. Unde sicut dampnati naturaliter diligunt Deum, sic superhabundanter et revi dat illis es Se ymmo omnes dampnati superaddunt ingratitudinem, K sic quod misericorditer puniuntur. In omnibus istis oportet cavere de loco ab insufficienti similitudine, ut hi arguunt ex similitudinibus predictis, quod fons vel radix purgata non inficeret quod exinde producitur, nec heres reconciliatus ies foris factura non exhereditabitlbamplius genus suum. Igitur, cum Christus purgavit et reconciliavit perfecte genus humanum, videtur quod non foris faciet amplius pro suo genere cum enim Omne generatum sit quodammodo a suo simili, videtur quod parentes mundi ab originali non generabunt originalitera maculatum. Pro talibus oportet notare similitudinem quantum pertinet veritati; nam aliud est solvere reatum hominis reducendo ad primam innocenciam sine vesci-mento pene vel culpe, et aliud est solvere reatum quoad dampnacionem pena in memoriam remanente; et et 8 isto secundo modo redemit Christus genus humanum. Non enim restituit hominem immediate ad immortali Christis
iatem et plenum statum innocen Cle, Sed quaSi carrio restore menceratum posuit eum in valle lacrimarum cum multis Stat Oi
a 38' pena clitatibus et fomite peccati, sic quod in isto libero
3o carcere positus necesse habeat venire ad finale iudicium, secundum quod se gesserit salvandus finaliter vel dampnandus. Et hec racio quare oportet nos incarceratos dolendo continue conteri de peccato, et ita, sicut persona cui reatus dimittitur habet in se discrasiam 3 mortalitatis et fomitem peccati, sic necesSe est quod generet prolem leprosam et insufficientem servare originalem iusticiam et per consequens oportet prolem Sic
lapsi deficere a iusticia originali et sic patet quod
primus peccans originaliter vel actualiter generat pec-4OCatorem, Sed non oportet quod immediate sit talis qualis immediate producitur. Et si queritur cur Deus
234쪽
DE l VILI DOMINIO. CAP. XXV. The actua tam in complete redemit genus humanum, melius enim
redemption is fulSSet quod SingUlo a Statum tam evum nocenc1ebeitψr reduxisset hic dicitur quod iste modus redimendi est
ori is more conVenien clor propter multa, primo quia mundus est j. beeauge i is inde Perse CCtor, Una dampnati augent ad mundi per 5 does no bre V eccionem, ut alibi explanavi; secundo quia consonum the law of ,. natur at sirs fuit quod aUctor nature servaret leges agendi nature 3 beeau e man qua diSSOlViSSet. Si vel corpus inobediens anime nonis afer secundum disparem influenciam regulasset vel si discra- statum agen corpoream non discrasiatam sobolem sed osimile ut in statu innocencie procreasset; tercio quia status iste est securior atque complector securior quia tunes homo fuisset tam labilis vel audacior ad peccandum 38'quam in primo statu innocencie in quo non stetit nisi per morulam. In isto autem statu est genus humanum bpenalitate domitum, timore iudicii concussum, e pugna cum hostibus meritum suum auctum et quo cienscunqUe peccaverit ex verbi incarnacione remedium est paratum, fundamentum autem aliud redempcionis nemo potest ponere preter Christum is semel positus S pro Semper. OIdeo sicut Dei perfecta sunt opera creacionis sic et
Sed notandum quod, sicut nemo gaudet hereditate paterna carnali nisi fuerit ab eo legit time generatus, sic nemo gaudebit hereditate secundi Adam. Christi et o Dei nostri, nisi ex eo fuerit legitime generatus Et de illa generacione ex Deo loquitur scriptura Jac. I, X XXI, III, IV et V, et quamvis Cesar noster semper meliorando procedit, tamen ad illam generacionem generatum active concurrere, quia aliter non foret vita meritoria, ideo osicut Deus non potest statuere talem legem quod eo
ipso quo quis fuerit filius Ades habebit hereditatem
regni, sic nec potest deficere quin spiritualiter legitii me generatus sit filius regni, aliter enim destrueret libertatem arbitrii. Ideo successio hereditiva christiana se 3bcundum patrem Christum nostrum ist longe alterius perlaccioris modi j quam successio hereditiva temporalis 238 generacionis humane, ut patet alibi.
235쪽
CAP. XXV. LIBER TERTIUS. 58o Sexto et ultimo dubitatur de legitimitate generis spiritualis et de peccato in Spiritum Sanctum, nec non dedignitate ad mercedem.
Quo ad primum notandum quod generacio spiritualis mo ne is non est legittima nisi Deus predestinaverit. dando sibi brimos potericiam correspondenter ad Deum Patrem Secundo hi bd k hhi ἡθ' nisi Deus graciose donaverit sibi sapienciam ad actualiter iiiii an givenmerendum correspondenter ad Deum filium. et terci M6m an inis Deus graciose donaverit sibi filialem caritatis per i in Q
I severenciam correspondenter ad Deum Spiritum Sanctum et sic quicunque caruerit Sta terna generacione peccat in Spiritum Sanctum, quod est peccatum finalis in- peniten cie, durans usque ad mortem. Et sic intelligo dictum sancti Evangeliste I Joh. V, 16, 8 ES peccatum ad mortem, non pro illo dico, ut roget quis ScimuS quia omnis qui natus est ex Deo non peccat Sed gene- racio Dei conservat eum et maligni. non tangit illuxn.
Et prima oh. III, 6, 9: Omnis qui in eo manet non
peccat, et omni qui peccat non vidit eum, nec cognovita Oeum. Et sequitur: Omnis qui natus est ex Deo peccatum non facit, quoniam Semen pSius in eo manet et non poteS peccare quoniam ex Deo natus est. Talia sunt
multa dicta scripture nimis subtilia que homo non concipiet nisi intelligat generacionem cistam et hoc a peccatum quod autonomatice dicitur peccatum, quia Sta 39 1nfinitum gravius quam aliquid reliquorum. Et sic intelligo beatum Bern hardum in De Amore Dei capitulos,
ubi exponendo predictam auctoritatem Johannis Omnis qui natus est ex Deo peccatum non facit PetruS, inquit,3 cum peccavit, caritatem non amiSit, quia peccavit ocius in veritatem quam in caritatem. Ille, inquam, peccat in veritatem qui peccat ex ignorancia Sapiencie opposita, et hoc in medio vite non obduratus usque in finem. Ille autem peccat in caritatem et Spiritum Sanctum J qui usque ad finem vite remanet obduratus; nam Spiritus
Sanctus qui est persona Ultima, qua nec est nec poteStesse persona origine posterior in Deo . . . et patet existis iuxta dicta proximo capitulo quod caritas quam habet quicunque generatus modo predicto ex Deo qui 40 solus est filius Dei simpliciter sicut stat cum mortali L peccat, citra peccatum in Spiritum Sanctum, sic re-27. Non De Amore Dei sed De Natura et ignitate amoris divini, non cap. V sed UI 37. In Deo hic aliqua desunt.
236쪽
D ClVILI DOMINIO. CAP. XXV. The reprobate pugnat peccatum in Spiritum Sanctum Prescitus autem
Hos Gh6 SIC Ut S In rct Cla et caritate momentanea que vocatur ala cannot pracia secundum presentem iusticiam sic habet iniqui-
talem momentaneam Sit, Oppo Sitam. Sed Sicut Unquam
excidit a peccato in Spiritum Sanctum, Unquam habet caritatem consummatam. Et sicut non potest ab illo peccato excidere, Sic non potest graciam illam adquirere. Et hec est causa ut arbitror quare Deus ordinavit ista duo esse mundo abscondita ut tollat ab eo occasionem temerarii iudicii et non cece excommunicet filios Dei, o quos malignus non potest tangere vel l nocere secundum 30'faciem et signa sensibilia temeritate phariseica iudicando. Caveat tamen fidelis ne dividat opera Trinitatis, credendo quod una persona facit aliquid quod non facit reliqua, vel quod homo potest peccare in Unam personam non Ictpeccando in reliquam, cum Omnes sint una simplex essen cia, Sed idem secundum alium modum personalem facit una persona opus X trinsecum et Secundum alium modum idem secundum aliam racionem facit reliqua, sic secundum disparem racionem peccatur appropriate 2 oin secundam personam vel terciam; et tamen quolibet tali peccato communiter peccatur in quamlibet. It is objecte Sed obicitur communiter quod nemo potest mereri
our creation e beatitudinem, vi Ula non poteSt mereri liliacionem, eo
rioisi.' quod non Potest mereri predestinacionem et, cum Deus , we cannot merit sit pronior ad premiandum quam ad puniendum, videtur quod nemo potest mereri dampnacionem; cum enim personam mereri sibi sit dignificare se ad premium, et quam primo persona creata est est predestinata vel prescit et per consequens digna beatitudine vel dampna 3 ocione, videtur quod non est in potestate creatur istam mercedem mereri quicunque enim facit dignitatem vel quicquam aliud tam ipse quam acci sua recedit factum. Et eodem modo videtur quod nemo meretur filiacionem, cum sit proprium Dei adoptantis in prima gracia dare 3, filiacionem adoptivam et per consequens nemo meret Urbeatitudinem convertibilem l e merit lis Hic sepe dixi quod extendendo mereri ad bonum et 230 preueti Eut malum quod vocatUr specialiter demereri, homo mereturgi ac , 0r ς' tam leatitudinem uuam dampnacionem: beatitudinem O
sol ly preveniente gracia et dampnacionem ex propria stulticia;
et sic ut dicitur communiter homo non meretur e Se
237쪽
CAP. XXV. LIBER TERTlUS. sed ex prevencione gracie beatitudinem iuxta illud Apostoli Rom. IX, 6 Non volenti neque currentis Sed Dei in
serentis est; sed e se peccat, cum Deus nec auctoris at nec necessitat hominem ad peccandum; sed ex se est, nichil secundum Apostolum Gat. VI, 3 Cum ex Se Stpeccator quod est quodammodo esse nichil. Sed ulterius notandum quod non oportet si homo te limiis of
secum convertibile, ut Petrum tabere L premium et Q re
io Deum scire velle vel ordinare quod habeat datum premium sunt convertibilia quoad consequenciam, et Petrus meretur primum et super secundo non cadit meritum cum sit ternum. Nec oportet si Petrus meretur, quod si punietur; et hoc est causa efficiens, quare Deus sciti, ipsum sic premiare, ergo Petrus meretur Deum Scire
ipsum sic premiari oportet enim quod premium illud tempore Sequatur meritUm. Et patet quod non sequitur Petrus non potest mereri sibi filiacionem quod requiritur ad beatitudinem, ergo non potest mereri sibi beatitu-2odinem conceditur ergo, quod nemo potest sibi mereri 239' predestinacionem cum sit terna si est nec quisquam potest mereri sibi primam graciam vel filiacionem Dei, licet possit mereri sibi beatitudinem, que finaliter tem
pore consequetur. Unde Solebam dicere quod mereri esta creaturam racionalem singulariter dignificare se ad mercedem tempore consequente quamvis enim extens eloquendo debet facere predestinatus, continue facit quod sit predestinatus, sicut continue facit quod beatificabitur. Verum tamen illa non est acci simpliciter sed accio 3 in completa, cum veritas contingens facta vel causata precessit ternaliter factibilitatem fac cio autem simpliciter est, quando agen pro mensura temporis facit effectum, quando ille effectus non est. Sic ergo pre- destinacio beatitudinis, futuricio et similia non poterunt 3 esse merces, licet sint concomitancia cum mercede; loquor autem de illis formaliter, ut sunt res racionis; essen cialiter autem loquendo Deus dicitur merces vel premium, quia est obiectum quo beatus essen cialiter premiatur, sed non est formaliter premi acio, quia omnis 4 talis est contingens et temporalis re Supponens meritUmprecedens tanquam causam Simpliciter nec est inconveniens quod unum eternum dependeat ab effectu tem
238쪽
DE CIVILI DOMINIO. CAP. XXV. porali, ut preordinancia divina dependet a reordinato in acione obiecti, non in racione cause formalis vel efficientis simpliciter, ut hic supponitur; et sic ianus
potest mereri alteri primam graciam sed non predestinacionem et Sic cause quare Deus predestinat Petrum est Petrus racione quod facit ad j hoc. Causa autem 2 o' finalis per se est solus De IS.
Sed ulterius iubitatur quomodo quilibet rescitus infinitum iravius peccat quam ire destinatus. Videtur enim primo sequi ex hoc quod nemo cui non sit ad io
hoc specialiter revelaci excommunicaret alium vel puniret pro crimine quod nescit utrum faciat contra decretum Dei. Sed dicitur quod licet ex caritate punire predestinatum precluderes sibi communicacionem fidelium et recepcionem ecclesiastici sacramenti sed ibo portet omnino quod hec fiant intencione proficiendi
punito et ex pura caritate Christo ecclesie et punito; nec hoc obest predestinato sed proficit, cum Deus continue eque diligit eum eciam et peccantem mortaliter. Periculosum est autem aliter excommunicare. Secundo 2Dobicitur per hoc quod iuxta istam sentenciam quilibet predestinatus mereretur beatitudinem eciam peccando mortaliter et quilibet rescitus demereretur eciam promerendo, quod videtur repugnare omni cole. Et conseque iacia Sic probatur Gracia momentanea facit presci ab
tum mereri quicquid in ea fecerit, sed infinitum maior est gracia predestinacionis eciam in peccante quam est aliqua gracia in rescito igitur multo magis ipse meretur beatitudinem cum tanta gracia quicquid fecerit. Confirmatur ex dicto Augustini dicentis quod expedit tales o incidere in peccata notoria. Si ergo expedit ad beatitudinem acquirendam i sic quod exinde sunt beatitudini 2 o propiores, videtur, quod ut sic beatitudinem promerentur. Hic dicitur notando assumptum, cum mereri sit digni Mficare ad premium, suspenditur ergo caritas predesti 3bnacionis in peccante mortaliter et excludit actum merendi, et sic intelligo Bern hardum ubi supra capitulo I: David, inquit, cum peccavit caritatem non perdidit, Sed obstupuit quodammodo caritas ad vehementem temptacioni actum et caritatis in eo, nequaquam facta Oest abolicio. Sed quasi quedam soporacio. Caritas ergo predestinati peccantis non minoratur, Sed per peccatum
239쪽
momentaneum superadditum suspenditur a merito actuali et correspondenter e opposito peccatum resciti suspenditur, cum actualis criminis racio est sopi ci et racio meriti momentanei introducta habituale tamen meritum sive demeritum manet continue. Et pro dicto
Augustini notandum quod dupliciter aliquid est expediens,
scilicet per se et directe ut opera virtuosa et per accidens ac in directe ut peccatum et alia mala moris. Et propter talem expedienciam non oportet crimen tolli una malato expediunt: sed virtus foret tunc victum et meritum hominis foret demeritum, ideo dicitur quod predestinatus criminosus demeretur, sed virtute graci predestinacionis 2qo illud peccatum est occasionaliter sibi expediens si cudprescitu. meretur sed occasione peccati finalis in penii, tencie meritum illud nocet, verumtamen peccati continuacio plus nocet et. Sed Qercio obicitur contra vicesimam quartam que It is objected
stionem capituli proximi qua dicitur quod nullUS re' redegi uali6usci tui meretur beatitudinem nec aliquis predestinatus in νς'
eto dampnacionem, nam tunc nullus predestinatus haberet even God speccatum originale, cum Salvarentur necessari eciam uim quibus. sine baptismo nec originale rescit baptismate deletur, cum sit inlinitum gravius quam originale predestinati. Similiter, tunc tolleretur absolucio et peccati remissio. 25 cum Omne peccatum predestinati sit per se remissibile et nemo scit utrum tali lamore vel odio sit dignus et per On Sequens Utrum absolvit vel absolvitur. Similiter, tunc tolleretur evidencia sanctorum de immensitate divine gracie et omnipoten cie in remittendo 3O peccata, cum Omne peccatum predestinati oportet remittide rigore iusticie, eo quod Deus non posset pro illo dampnare vel rescitum salvare quod videtur utrobique sonare
blas emiam et repugnare legi ecclesie de indulgeticiis.llic supponitur sentencia dicti proximo capitul0 quod 38 gravitas cuiuscunque peccati attenditur penes a Xacionem Iino' divinam sic quod proporcionaliter ad eius grave dinem punietur, nec est dignum plus puniri quam Deus decreverit. quia tunc aliquid esset iustum quod est decreto
Dei contrarium, cum omne dignum sit iustum et econtra, o licet secundum disparem Pacionem. Ad primum dicitur negando consequenciam, cum e Baptism is ascundum Apostolum peccatum tranSiit in omne homines predesilue as
6. Cod. est deest 22. a tismate Cod. h. tisaut T. quam . Cod. quore. De Civili Dominio. III. R
240쪽
DE ClVlL DOMlNIO. CAP. XXV. conceditur tamen quod, sicut omnis predestinatus necessario salvabitur Sic necessario baptis abitur baptismo flaminis et tamen contingentissime potest dampnari et non baptis ari et Sic peccatum originale rescit deletur in complete cum reddit racione finalis in peniten cie, licet non secundUm ultimum singulare. Nec est defectus huius dileccionis simpliciter in sacerdote baptismi sed in e cordia baptis at qui finaliter perseveraret. No in is to Et quantum ad gravedinem peccati dicitur quod du-
ρ. Hi id pliciter mensuratur, scilicet per se vel per accidens; lolii t f sin quantum ad racionem generalem peccati Originalis nude
vhicli alones et per Se consideratam iuitum m gravitate excedit re-
dampnation. liquum quam Vi diversificentur Secundum raciones speciales nec habet aliquod peccatum citra peccatum finalis in penitencie gravedinem vel dignitatem ad penam peris Se preter penam esse iacialem que est privacio amicicie Dei et privacio boni virtutis et meriti, quam philosophi non considerantes de dampnacione perpetua posuerunt; ipsum autem peccatum in Spiritum Sanctum habet per se dignitatem vel gravitatem, ut perpetuo puniatur. Ideo oipsum est sic per se dampnabile. alia autem peccata et ilipsum concomita iacia per accidens accipiunt ab ipso gravedinem et dampnabilitatem et sic quodcunque peccatum iresciti est in infinitum gravius quam aliquod peccatum predestinati concomitans per accidens ad pec et catum finalis in peniten cie. Unde Deus non dampnat aliquem perpetuo nisi superaddat ad peccatum originale vel temporale peccatum inalis in peniten cie sicut nec beatificat aliquem nisi filium communiter ad Trinitatem tripliciter adoptatum. 3o Al sius of the Ad secundum patet quod oppositum sequitur ex dictis,are ardonea clam omni Predestinatus necessario absolvitur simplicitera quocunque peccato quod fecerit. Sicut et omne peccatum suum de necessitate et supposicione remittitur. Sed et prescit habent absolucionem et remissionem peccatorum 35 suorum licet inperfecte racione sue finalis stulti cie. The pardoti Ulterius dicitur quod omne peccatum predestinati estuee a ui per accidens remissibile quia ex gracia predestinacionisi id , ii ii ii .i l a peccator Ote Si carere sed non ab ea cadere cum is a great a illa non potest desinere. X quo patet quod predestinatus o
ille reprobate Potest dampnata pro quocunque mortati quod commiserit sicut rescitus de quocunque peccato temporali potest