장음표시 사용
251쪽
quod multa peccata mortalia et venialia fuissent lampnabilia quia mortalia, primo modo si meritum passionis Christi non satisfaceret quia omne peccatum humani generis non fuisset redimi bile sine illo nec tollit dicta, medicina peccatum aliquod nisi in subiecto capaci, hoc est in homine qui vult accipere medicinam cum sit tota natura illius medicine et morbi, quia medicina non Our il mu iupplicetur nisi admissa vel quod morbus sanetur nisi ch hcooperante vulnerato displicendo de illo quod inordi rod inpii tonate complacuit, cum averti a peccato diligendo Deum non poterit nisi volens. Sicut igitur medicina corporalis
non sanat nisi cooperante virtute sanandi ut patet de
medicinis appositis morbis et calore extinctis, sic in medicina spirituali; licet igitur meritum Christi sit ini se sufficiens ad tollendum omne peccatum humani
2 b generis dum peccator apte admiserit medicinam. Verum
tamen continua cio rinalis in peniten cie inpossibilitatur quoad multa ieccat perpetua. Videtur igitur quod meritum Christi non agit aliquid. cum sit de genere
2 o respectivorum sed facit quantum sufficit; nec inpeditur a Deo sed dirigitur, ita quod tota culpabilitas redundat in inobedienciam obstinati. Sic igitur meritum sapiencie incarnate facit ex summa gracia et misericordia quod illa peccata que facimus ex ignorancia in vincibili non 2 sint mortalia, dum voluerimus penitere; et sic quamvis totum attribuamus divine misericordie, debemus tamen in hoc totum attribuere nostre peniten cie licet secundarie. Et sicut Dei misericordia nichil potest sine sua mo cuiluoi
iusticis communicata, sic Deus non potest quodvis 'hei oui
3o peccatum remittere, nisi peccator conversus voluerit
penitere. Sic igitur passio Christi allevia peccata in inferno, sed nullam partem illorum tollit, sed omne peccatum predestinati tollit. Ex quo sequitur infinitas poten cie et misericordie sic tollentis, cum racione volun-35 tatis perverse ad peccandum perpetuo pro quolibet peccato aliter perpetuo puniretur. Ostensum quidem est capitulo XX l quod omnis criminosus vult peccare perpetuo virtus igitur que sufficit tollere obligacionem perpetuam est pote iacie infinite. Item, eo ipso quo creacti, tura i peccat, peccat in Deum igitur si aliquis dimittit
peccatum, Simpliciter oportet quod remittat offensam Dei. sed hoc solus Deus potest; non est enim servi remittere
252쪽
ostensam sui domini; in tantum quidem 1idem sumit ista conclusio catholica nota eciam infidelibus, quod imposuerunt Christo sepe ilassem iam. quia dimisit peccata Ut patet Math. IX et Luc. VII. Sin cati Item, nullum peccatum mortale potest deleri nisi per by udo si hie infusionem gracie Sicut tenebra non potest tolli nisi per induc cionem cis sed solus Deus potest infundere graciam,
igitur solus Deus potest peccata tollere non enim On- sonat quod servus Dei concedat proditori domini benix Olenciam Dei, que est gracia solus igitur Deus tollit opeccata, sicut dat graciam saltem aut entice, quia cum oportet Deum in omni opere principaliter agere, non permittit concursum pure creatur ad virtutem iusticie, licet creatura agat dispositive ad iustificacionem hominis. It is sui falsely Per hec patet responsio ad Secundum argument Umi
ullwjille sit eda ictum Onam Uniter In Sta materia dicitur communiter
i, l lod supererogata merita passionis Christi non possunt meriis ould esse superflua cum igitur minima parcio passionis Sue per 'μὶ ς' se sufficeret pro salvacione peccatorum, quo Solo ponunt theologi salvandos, videtur quod residuum passionis X Iocusabitur a superfluitate per hoc quod salvabit omnes alios et sic nemo dampnabitur, cum omnis homo i sit a redemptus, et Deus mercator prudentissimus non vult perdere quod tam care redemit pro tanto recto. Et confirma cio illius est prima ad Thim. II, 4 dicentis, et, quod Deus vult omnes homines salvos feri. Solucio istius Sepe tacta Si concedendo quod nullum opus Christi et per consequens nullum eius meritum potest esse simpliciter superfluum, cum iuxta principia philosophorum Deus et natura nichil agunt frustra in tantum quod o Deus neminem dampnare potest, nisi occasione peccati dampnabilis et gracia perfeccionis sue universitatis ad
Chris meriis Sed minor argumenti facti deficit, cum quelibet parsiis leuabia si quontitativa meriti passionis Christi delet omne peccatum 5
Paris. quod Deus condonat et non Una pars appropria te unum
peccatum et alia appropriate aliud, sed tota passio Christi libratur in tanta mensura armoniaca, quod UiUS-cunque partis defectus faceret totum corpus sui meriti defectivum; et sic quamlibet partem sue peracionis omeritorie est necessarium necessitate ex supposicione totum Christi meritum integrare; nec admitto casus
253쪽
duplo vel alio pro porcionali merito meruisset satis est quod posset Sic fecisse, si voluisset quam condicionatam potenciam doctore vocant quandoque potenciam, sed
expecto proba cionem potestatis talis simpliciter. Unde: 6' si ista argucia moveret, sequeretur quod ac hoc quelibet particula passionis Christi foret superflua, quia cum tota passio Christi sui fecisset pro quotlibet universitatibus redimendis videtur quod quelibet pars eiusso signabilis sui liceret pro plena redempcione huius mundi
et sic per reduccionem tactam sophisticam, cum non produceretur alius mundus, cum capitur totus mundus
salvandus, sequitur quod quelibet pars passionis Christi
ad hoc secundum istam infidelitatem superfluit. i, Et per hec dicta capitur via ad destruendum Dicta de potestate pape ad absolvendum a pena et a culpa per apostolicam Supererogatorum meritorum ad maculas absoluti de hoc alibi. t Et patet quod Christus non redemit omnes homine S ii, iiii iii 2 ora dampnacione ad regnum Um multi Sunt qui non uni .hi is resurgent in iudicio, sed manebunt in perpetu carcere excellent undpeccatorum cum rescitis quos non redemit ad gloriam ' i , . de Sed tantum excellenter bonos qui contudicabunt cum iu guo tru do Christo ut dicitur Math. IX, 28: Eos qui me Slis secuti, et sedebilis super sedes iudicantes duodecim tribus Arael, ut dicit Psalmista resurg ere tu iudicio et excellenter malo nou resurg ere, sed mediocriter bonos et mediocriter malos dicit iudicari ad salvacionem vel dampnacionem sui, nam predestinatos mediocriter bonos qui vixerunt 2 6 plurimum seculariter, salvati l per ignem et rescitos mediocriter malos qui fecerunt multa bona de genere dicit sensibiliter iudicari. De istis quatuor generibus facit glossa mencionem
super illo Psalmi primi Ideo non resurgent impii iu3 iudicio. Et capitur ista sentencia a beato Gregorio XXVI Moralium super illo ob XXXVI, 6 Et pauperibus iudi
cluni tribuit. Due, inquit, si ut parte in iudicio, electorum Scilicet et reproborum; et utraque altrinsecus est divisa. Alii navique iudicantur et pereunt, alii vero non iudicantur
3. Cod conditionata. 7. yotiolicam aliquot verba desunt 22. Od. yresciti.
254쪽
DE CIVII l OVlΝIO. CAP. XXVI. et pereunt, alii iudicantur et regnaui, alii ou iudicauti et regnant. Et ponit exemplum de mediis et extremis. Nam cum semper infideles iam iudicati sunt ut dicit Christus oh. III. 8, ideo non illis dicetur exprobracio operum misericordie, sed finaliter in penitentibus christianis nec pauperibus qui se totos pure inpenderant; nam duo extrema non ibi sensibiliter iudicabunt scilicet honi sequentes Christum in altissima evangelica paupertate et mali qui nunquam receperant idem, sed duo media mediocria ibi iudicabuntur: scilicet predestinati salvati oti dextris pro complecto ne operum misericordi et rescitia sinistris dampnati ex hoc quod post gustacionem fidei
ingrate renerant eius perfeccionem in complecto ne operum misericordie.
Et quantum ad illud ad Thim. dictum est sepe 2 6 quod intelligitur de voluntate signi quia Deus dat
mandata ab omni homine observanda, que si in aliter servaverit salvus erit. et sic Deus vult, quod omnes homines Salventur, sed non quod salvabuntur ut dictum Effoueotis Si capit ilo Primo huius. Ex istis patet medium solvendi o
Jolin de Deo super decreto de consecracione distinc cione , proximo capitulo allegato. quando enim Jeronimus dicit, quod non mediocriter errat qui a uo bouo refert mediocre botruvi, hoc secundum glossatorem debet intelligi dea magno ton, sines quo non poteS habere Salus terna: et ita videtur innuere in omni alio bono mediocre bonum sine errore licere referre. Contra istam glossam sic arguo Solum Deus est bonum nobis eligibile, sine quo non possumus salvari et per consequens iste foret sensus sancti doctoris quod ille multum peccat qui mediocre bonum refert Deo. Nam Uocunque creato extra hominem signato preter Deum, sine illo potest haberi salus ut noverunt loyci, super anima vero hominis vel super se ipso, non cadit j sibi eleccio; et patet nuditas glose, cum nullus dubitat esse illicitum hominem referre aliquid Deo suo. Similiter . . . . beati Jeronimi destruunt istam glossam,
cum dicitur quod illi graviter peccant qui ieiunium
r3. Cod. remune aut o. est sequitur lucuna 33. Nam Hic verbum deest 38. Similiter, et hic verbum deest.
24 DC Consecr. cap. XXl dist. V. 26. Vide Glossam in decret. Nou mediscriter.
255쪽
preferunt caritati vigilias sensus vivacitati vel contia 47' uacionem l oracionis discrecioni. Et constat quod nec
caritas creata nec sensus integritas nec prudencia vitans a menciam sive tristiciam est magnum bonum sine quo non potest haberi salus terna. Ideo beatus eronimus non habuit solummodo illum Sensum. Et si dicatur quod sine specie talium bonorum non great good'
potest haberi salus, per idem nec sine Specie bonorum 'ti iii u ,. mediocrium. cum oportet ieiunare, vigilare et iugiterio exorare ideo Archidiaconus bene dicit quod magi in bonum sunt bona virtutis, mediocre bonum bona de genere morum que possunt male feri, ut peregrinacio et oraclo Sed minimum bonum ut pulcritudo corporis atque divicie et ma num bonum potest dici bonum nature quod estibis casu mediocri bono lilius. Similiter est quod Petrus scienter eligat A minus bonum dimittendo B melius
dum scit B fore sibi utilius et eque possibile, tunc patet quod Petrus fatue elegit omnis latuitas sive stulticia sapit peccatum. igitur Petrus peccat Nam faciendo
2o oppositum melius faceret et per consequenS Umme
bonitati placencius et per consequens deficit a gradu caritatis et graci quem haberet faciendo oppositum; igitur cum omnis defectus huiusmodi eo quod est defectus in moribus sit peccatum, sequitur quod Petrus ab ut sic peccat. Que rogo fingi posset excusacto Petro ne peccaret in proposito. cum excluditur tam ignorancia a 7 quam difficultas, eo quod scit melius et eque faciliter factibile. Similiter, omnis homo sciens aliquid esse de volun-30 tate Domini ut ipsum faciat tenetur virtute obediencie ipsum pervicere, Sed Petrus in casu posito scit esse in voluntate Domini quod eligat B dimisso A igitur tenetur virtute obediencie sic eligere.
Maior patet per illud Luce XII, 47 Servii Seleus 3 voluntatem domini et non faciens plagis vapulabit multis
et per consequens est culpandus et minor patet ex hoc
quod Petrus iuxta positur scit quod foret melius, et omnis homo debet scire quod nichil est reliquo melius nisi foret Deo accepcius. Ideo Petrus scit impli-
io Guidonis a naisio archi d. Onon Rosarium ad decret. Non mediocriter . l)e Civili Dominio. III.
256쪽
cite et debet scire explicite, quod eligere B est Deo
accepcius. Aliter enim non foret melius. sicut igitur Deus vult quod homo perficiat, licet non proficiat, ita vult quod Petrus eligat B licet non ipsum eligat, quia ordinavit legem ternam quod positus in adopcione duorum bonorum eque possibilium eligat magis bonum; ideo contra veniens cisti egi nature peccat in Deum,
Dunger os flori Quint, confirmatur eo hoc quod homo accipiens a
ampliori gracia in vanum accipit eam peccando accidia quando contra Christi consilium retrocedit, sic facit omnis sic fatue eligens igitur et c. Nam sufficiens adquirere lucrum temporales et ipsum obmittens ad sui dampnilicacionem est culpandus igitur multo magis de flucro spirituali perpetuo fortificantes hominem contra
hostes in Dei servicio. Aliter enim liceret laxare in Dei servicio usque ad non gradum. Unde in confirma cionem opposite sentencie dicit Christus Math. VIII a cuidam discipulo quem sic vocavit Sequere me permitte mortu OS OSepelire mortuos suos. Quod exponit Augustinus sermone VII, notans quomodo scriba dicens: Domine Sequarte quo Curique ieris, reprobatus est quia Christus vidit in animo suo non esse locum requiescendi per graciam propter Superbiam atque avariciam secundus autem qui a non audebat hec promittere excitatus est, et tercius qui deferebat culpatus est ut patet Luc. IX, quia in hiis duobus ternaliter vidit disposicionem ad discipulatum. Unde quando prior dixit Domine permitte me ire primum et Sepelire patrem meum, lai Jesus permitte mortuos 3o Sepelire mortuos suos, hoc est secundum Augustinum occupentur mortu caritates circa minores de genere: Christus, inquit nullam excusa cionem vult interponi. carro alis huius eurporalisque pietatis ut dimittatur bonum prestanctus nolite, inquit anteriora posterioribus sui, 2 7 'dere, quia aliter contra mentem ecclesie Canticorum II, descit caritas ordinata et ad idem vadunt raciones et testimonia proximo capitulo allegata. Item omnis christianus tenetur in virtute proficere et Per consequens in caritate et gracia, sicut progreditur Din et a te, sed dimittendo scienter sibi utilius retrocederet
si ficta D. C, opp. tona. . a T. 33. l. c. pag. 28.
257쪽
Assumptum patet eo quod homo ut continuat in e cubui, be acta recipit ampliora Christi carismata et ut sic est e mi p. 6- Deo obligacior ad amandum; nam ars recipua quam ii gr/- rin scola virtutis discimus est ars diligendi Deum, ut hic supponitur; sed nimis discolaret qui in eccione tam
necessaria non continue proficeret. Ideo dicit beatus Dei nitardus Epistola ad Garrinum abbatem Quomodo, i, inquit, ipsum corpus vestrum coutintile aut crescere o HStat aut descere, Sic necesse St e spiritu aut proscere en era ut descere, et paulo ante contra ingentes quod satis est eis stare in moribus, licet non crescant. Sic loquitur:
Si diei, ne peior feri pacior nec melior cust0, 0 C,
i, inquit, iis quod es, ori poteSt. Sicut enim oportet stantem in gracia continue recipere ex gracia perseveranci graciam ampliorem, sic tenetur continue Servire placencius, quia non potest esse quin meritum 2 8' servatum per tempus ut sic crescat sic quamvis 2oactus intenduntur, remittuntur et repellantur Sucessive Dei vices, tamen tota conversacio predestinati intenditur pro quolibet instanti vi quo est gracia Quantum ad racionem meriti, non igitur licet pro statu vie quiescerea prosectit. G Similiter in statu innocen cie foret omnis talis e caeleccio peccatum ciam mortale, Sed non ex cu Satur X lapsu et multiplicacione peccati humani generis ne omnino sit peccatum, quia tunc melior foret condicio peccatoris, ideo remanet ad hoc peccatum mortale Debet 3o enim homo diligere Deum ex toto corde sed quomodo diligit ita Deum qui scit quod est homo a USterVS requirens cuiuslibet sui operis racionem et tamen est Superatu propter bonum creatum dimittere illud quod scit esse contra Dei voluntatem non fallor nichil 3 excusaret a Dei severo iudicio nisi ut ironice loquar)accidia. Si enim ignorancia magis boni non excusat simpliciter quin obmittens debitum servicium pro statu innocencie peccat continue multo magis defectus sive desidia huius cultus ex ceca sciencia. Videt Ur enim cibos iusto O quod patri sapiencia excusans veniale commissum ex
o. In epistola CCLIlI ad Guas inuin abbatem Alpensem hic
258쪽
DE Ct VII I DOMINIO. CAP. XXVI. choos the ignorancia ne Sit mortale non sic excusat peccantembre eu ea 6 e certa con Sciencia et ideo. ut dixi proximo capitulo. ignorance, eronimus Augustinus Bern hardus ponderant istam ce camele ccionem tanquam matrem peccaminum; et hec est et 8' racio quare dimittendo statum nobis securiorem ut statum pauperem vite Christi conformiorem vivendo proprietarie
in opulencia peccamus continue, quia, ut dicit erra-hardus in De Dispensa cione capitulo X, vila monachica eo est securior quo arcior, eo cercior quo a is ardua. Nam pauper est securior quoad mundum, quoad carnem Oatque dyabolum, ideo peccamus graviter accipiendo super nos gravedinem vite secularis dimittendo facilius, ymmo omne peccamus ignorando quid est nobis utilius. Sed criminaliter damus locum lyabolo. quando gratis desistimus operari bonum imitando viam Christi quia i , Psalmo XVII, 4 dicitur laudans iu vocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. Ille autem non laudat Dominum qui negligit eius consilium sed voluntarie cedit hosti periculosa igitur est hec glossa cum ex fide nichil debemus diligere nisi Deum vel in ordine ad eum, non oest autem ordo ad illigendum Deum precipientem sediligi ex toto mente ut scienter postponamus Deo placencius hoc enim declinat a via diligendi Deum. Sed contra illud primo obicitur per hoc quod omnis viator eciam in statu innocenci peccare continue quia apdeficit a gradu altissime caritatis: sed patet e sepedictis quod non est color in ista argu cia, nam falsum a b assumitur pro causa ad falsum inferendum, ut innocens non deficit ab opere, licet deficit sibi opus pro suo tempore Successurum, defectus enim sonat in culpam o Qq 0 de icientis in illo quod debet facere. Ideo cum Omnis
homo pro statu innocen cie faceret continue plene pro- tunc debitum licet cresceret in virtute, patet quod non peccaret cum non sit idem deficere et deesse. Et sic licet sint quotlibet gradus perlaccionis moralis in homine, btamen tres famosiores notari poterunt ex scriptura, prima quando christianus est mundus a quolibet peccato mortali de qua perseccione intelligi potest illud Gen VI, 9: Noe vir iustus atque perfectus fuit cum multis dictis
similibus secunda quando excluso omni peccato homo D
et . Cod. abicitur i. Cod. debent.
s. Non cap. X., sed XV. Opp. as. 33,
259쪽
habet quicquid de iure competeret suo statui pro ignodato ut sui de Adam et Eva in paradiso et de Christo et Maria in hoc seculo et forte de multis sanctis in mortis articulo. Et de illa potest intelligi illud Math. XlX ai: Si is perfectus esse, vade et vende omnia que habes. Civile quidem dominium non stat sine veniali, ut patet ex dictis, ideo nemo continuans in civilitate usque ad mortem suam immediate post eam ad celum advolat terci, dicitur creatura perfecta simpliciter, io quando est in summo gradu perseecionis sibi possibilis, i s.' ut beati in patria Pro qua perseccione scribitur . Cor. XIlI, Io Cum venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte St. Tunc enim occurremus omnes Hvirum perfectum Eph. V. 3. i5 Secundo obicitur per hoc si nos lapsi jeccamus Veniat in oes
continue tunc continue demeremur. ymmo cum non sit
possibile. nos tantum mereri vel Deum diligere, quin plus possumus, videtur quod necessitati sumus ad peccandum. Hic dicitur negando primam conSequenciam. 2O cum nudum peccatum veniale non inducit demeritum sed minuit merit Um. Et obicitur quod si homo sic peccando meret Ur, Unc plus peccando plus meretur. Dicitur quod gerundium
huiusmodi potest intelligi dupliciter, vel temporaliter
2 vel causaliter temporaliter est verum quod homo dum peccat, meretur et dum diu cius peccat venialiter diu cius meretur, Sed causaliter non est verum quod quia peccat venialiter, ideo meretur licet enim omne peccatum veniale predestinati necessario concomitatur meritum,3o tamen non illud peccatum sed gracia excusans illud peccatum causa meritum Ulterius quoad assumptum de termino meriti viatoris dicitur quod sicut est dare quantum ad maximum mereri possumus, sic est dare
maximam capacitatem iremit in merente. sicut patet 3 de Christo cuius tota capacitas possibilis est impleta. Ex quo patet quod non est simpliciter impossibile is uot
sic viatorem post lapsum colere t atque diligere Deum a muti in erve
quantum potest, quia Secundum ultimum poten cie diligit u igo i is hiέ
Deum qui subducta ignorancia omnes vires et data sua PDWQr, o pro tempore signato secundum est imacionem suam et
sui sufficienciam ponit in Dei servicium sicut Christus fecit loquendo de posse ob co beata virgo loquendo de
260쪽
IDE l VILI DOMIΝlo. CAP. XXVI. posse naturali et beati secundum ultimum possibile de ordinacione Dei terna aliter enim tripliciter dicitur ultimum poten cie. scilicet secundum ultimitatem absolutam, secundum ultimitatem pro tempore vi ordinatam et secundum ultimitatem vi pro tempore per bpetuo ordinatam, sicut contigit beatis. Ex quo videtur quod nullus christianus habet morulam iacionis in qua non superest aliquid de possibilitate simpliciter ulterioris premi et sic licet omnis predestinatus tantum meretur pro toto tempore sui meriti et pro nulla eius parte ioquantum est possibile de data Dei potencia ordinata, tamen irobabile videtur quod nemo citra Christum tantum meretur quantum est possibile de Dei potencia No an absoluta; cum igitur viator progrediens in merito con-
les si ess est maius et maius, licet ridem maximum premium mereatur continue patet quod non est dare in viatore citra mortem statum in peccabilitatis pro aliquo instanti sensibili ultra quod non potest merendo proficere, sicut imponitur Begardis dicere et sic de intencione actus omerendi est dare intensissimum pos sibilem pro instanti proximo ante mortem. qualem intencionem Christus habuit et continue sancti evadentes purgatorium habent pro morula ante hortem et sic utrobique est dare maximum gradum meriti secundum duplicem possibili ab tatem absolutam et ordinatam, nec non secundum durabilitatem et intensionem Ouandocunque igitur deficimus gradu caritatis, quem in late et statu pro porcionali habuissemus pro statu innocencie peccamus Uno modo vel alio. o Therius aut ercio arguitur per hoc quod infans in baptismo et inmits Qui in post peccaret continue et sic aptismus non ussiceret
uo in suci simpliciter delere peccatum veniale nec fans baptisatus
i0HOCQnce doctores communiter, ut patet per Augustinum in Enchi 38ridion capitulo XLIX; hic dicitur quod duplex est peccatum veniale scilicet imissionis et commissionis, originale vel actuale. Quandocunque autem post lapsum viator in alia et a te obmittit occasione carnis corrupte vel excitacione temptantis gradum caritatis, quem deberet ohabere pro tempore pro porcionabili in statu innocen cie,