장음표시 사용
111쪽
ANIMADVERSIO ILAd linitationem eorum quae a me Conclusione xv. de xvi adducta sunt, Domini alen burchi produxerunt in t gras viginti Conclusiones nempe usque ad tricesimam se tam Sed iacinore plane illaudabili,in quod nemo aequior
excusaverit. Attuleram ego dicta illa S. Scripturae, quibus ex more omnes Pontilici conantur demonstrare, vel Papis vel Ecclesiae suae Oecumenicis Concilijs vim in fallibilem judi. candi Fidei controversias a Deo concessam, eaque nihil ad id quod reapse probandum erat facere, ostenderam. Atque ita ossicio functus fueram boni disputatoris. Reverendissimi Domini alen burchi j exadverso, praeterqua quod ita disputent quas apud Protestantes Extraordinaria Resormatorum magistrorum vocatio sit principium propemodum Ecclesiis nostris primum adducunt varia ex Scripturis praecipue petita, actitantes illis Extraordinariam istam vocationem n quaquam demonstrari posse: tacite tamen significantes quasi illis soleant Protestantes, pro demonstranda illa Ocatione uti Noverant vero utique Domini alen burchij, saltim a me nunquam illa fuisse adhibita Saltim ergo in hac mihi opposita disputatione non debuisset lectori incauto is fucus fieri, ut de ego in culpa aut ineptiarum suspici enem adducar Non credo porro , quenquam Protestantium adeo delirasse, ut tam inepte dc stolide fuerit argumentatus Mihi certe id qui secerit, nemo est notus. Quid vero 'num si quis ita inepti verit, mihi vel omnibus Protestantibus talia objecta oportuit Quia non meminerunt nominatim Domitia alen bur cliij eorum, qui ita sint argumentati l Sane hic quidem sine discrimine Protestantibus ista impinguntur, vertim illis in universum omnibus sino calumniae infamia nemo ista adscripserit.
112쪽
tionem, qu4m Conclusione tricesima quinta unius Joannis Crocij. Ille vero itidem manifesta petitur calumnia Quam-Vis enim Crocius Hussi vaticinium memoret, illo qui 1 a-Jenburciiij adducitur loco, non tamen fecit in id, ut hinc probet vere extraordinariam Lutheri vocationem. Illa ipsa Sectione non semel negat,Lutherum esse illo extraordi
inario modo vocatum, aut Lutherum talem aliquam voca
tionem sibi vindicasse. Idem ex professis adstruit pluribus integra sectione duodecima cujus argumentum est An Lu-4herussis ocatu extraordinarie. Et quidem ipsius me Luth ri haec verba adfert statim . I. Gloriari non possum, mea Deo mediateae caelo vocatum esse . Quum adeo aperte vero non dubitaverint Domini a-lenburchi injuriam facere Crocio, quis non dixeritin reliqua omnia saltim suspecta merito oportere esse ejusdem criminis ΘRespondeo igitur ad omnes illas viginti Conclusiones
una vice omnes veras esse, sed per turpem calumniam, forte contra conscientiam, Protestantibus a Dominis
Ienburchij ineptas illas argumentationes quibus Conclusiones sunt oppositae, adscriptas esse. A me imile quid Commissum, aut praeivisse me malo exemplo, non profecto qujsquam prQbaVerit. ANIMADVERSIO VIL
Conclusio tricesina sexta meam decimam septimanti sequentes tres meas itidem subsequentes, imitantur quidem, sed malo, ut semper alia , more. Ponunt enim scili cet tanquam certum, id quod nullo probaverunt verbo Rc- formatores habuisse opus extraordinaria vocatione, idque agno sic j a Protestantibus quo nihil est falsius. Cum ex adverso ego demonstrassem, Extraordinaria vocatione indiget smgulasPapasin Conciliorum Oecumenicorum Episco
113쪽
pos,in tamen omnes in univcrium tali vocatione esse de stitutos. Cum omnes itaque quatuor illae Conclusiones eiusdem sint, ut ita loquia, di farinae&furfuris, non est ne dum seorsim in singulas animadvertere.
Dispositio ad sequelas ex subversa extraordina-naria vocatione I tu heri Calvini, c.
Postquam luculenter ostendimus, veruthero, sive Calvino,
fve cuicunque alteri de tota praetens Reformatorum turba, falla tribui vocationem extraorditiariam ad rcstaurandas Ecclesiae collapsae ruinas; nunc breviter addemus nonnullas sequelas, conclusionibus comprehensas ut sciant omnes psi MChristo fideles, quemadmodum erga illos. eorum sectatores se gerered laverint,&etiamnum debeant Agemus autem similiter per axiomata ela hypotests, cum omnibus hominibus,tum Christianis uni--rsis notissimas.
ANIMADVERSIO LDispositio hae utin quae sequuntur capita, infelicia itidem sunt meae Concussionis imitamenta. Etenim citra controversiam est, quod apud Pontificios, vel Episcopis universis in Concilijs Oecumenicis congregatis, vel singulis Papis competat insallibile arbitrium eorum quae ad Fidem: mores pertinent definiendorum, quale quid est negatum caeteris mortalibus. Talem autem vim facultatemq; nec Resormatorum quisquam sibi arrogavit, nec quisquam Protestanti uita cuiquam illorum adscribit illam vero vim in fallibilem , Deo concessam esse& concedi solere, vel Papis vel Episcopis istis,unanimis itidem sententia est Pontificiorum. Exadverso, unanium est nostra sententia, nihil peculiare, excedens scit. vim communem Christianorum, Re formatoribus datum
este;&ipsi me Resormatores id ultro temper sunt saeti. e. M monstravi
114쪽
m P ARS 'ITIMA'mon Mavi ego porro, ad talem vim infallibilem Ecclesiae
certo probandam necessaria esse testimonia vere divina, omnibus quibus illa vis concessa creditur malen burchi au tem non probarunt, Reirmatoribus itidem opus fuisse talibus testimoni j divinis. Hinc igitur apparet, me quidem recte persecutum disputationem,postquam constitutum jam esset,divinis testimoniis Papis autEpiscopis illis Conciliorum generalium adstitibus opus omnino este at alenburchiorum longe aliam esse conditionem, quippe qui ponant tanquam fundamenti loco id quod nemo Protestantium hacte. nus admisit, a malen burchij non est probatum; eoq; illos quod pace eorum sit dictum nonnii sioperosis nugas agere
II inter Omnes vulga recepti, commvnu ignorantia hominem ab ingenio satis instructum a valde lata culpa vix excusat. Qui juris commvnu admonitus non ab et ab opere malo is a culpa lat ima vi sepotes excnsare. in lega/um se fert regis, eoque nomine pro arbἰtratu rempti blicam gubernandum, nec tamen a Rege satis It documentu instru-Dm, ille graviter peccat; ors dolo quidem malo eum sese gerist rem eis i uisatisi , sitem illi crimin ρι est vicinis. Haec communis est prudentum sententia Hinc diserte L 3. Cad leo Iul. Majest inter Maic statis criniar aestitur siprivatu pro Potesta-
115쪽
Potestate fagistratuve quid sciens dolo malo et erit. Nec ejusmodi aliquem absolvit plene. quod absit dolus malus, quod existimaverit sibi aut nullis esse opus documentis, aut quodvis verbii 4lum satis esse eiusmodi enim ignorantia cum sit iuris apud omnea homines recepti communis latae admodum culpa accensetur. Vt sane ab ordinaria poena sontem absolvat ignorantia isthaec. quintamen poena sat graviallesiit dignus, non solet utique in dubium vocari. VI. QVi nullis documentis s nixu Pr Regem aut pra-Principem sese gerens leges novin verui receptis dissona promulgat, eo qui ipsum non colunt an uam Pro regem, ut legibus Rus novis non obtemperant proscrilit imo serro ct C e persequitur is reipublicae et 'vere por essu si dolas Pra rufm dixit esse allem perduelli otii inproximus. Perduel ionis scit reus en omi hostii animo adversis rempublicam enanimatim , ut recte dicitur m is ad leg. Iul. Ma est. Qui modo enumerato autem agit dolo malo, utique hostem se ex professo geli rei publicae. Cum rempublicam vero vehementer perturbet, is etiam qui lata culpa ita se gerit, utique perduellioni sal. tem est vicinus.
suem prudentem se a usa fieri potest peniti decet , uisit eret de Legati aut Magistratin a Rege aliquo misi, Deo autoritate. Constat hoc perinde apud omnes. Et vero id nisi fiat, facillime quis decipiatur idque etiam cum reipubi uni Verse inter dum summo is pcndio quale quid cavere pro virili omnem pru
in magnum conjicit periculum , dum scilicet pudet obsequi mandatu illim falsarii, qua saepenumero Psibi reipublica sunt noxia.
inacunque ex mandatosa aut Legati aut ricari Re ii peraguntur. illa tametsi personiqua alias non Am,nuliam vim habent; si ver no mill etiam adversentur rece u legibin, potiu/--gnni cm Tegis mere tur quam 7 gratιam.
116쪽
in η τ', h. quem se fugere Regium Legatum ac Vicarium, ille sibi ab eo caver deberi XI. QVinruit fati quemffingere Regium regatum aut Incarium in arduis negotiis Reipublica, e quoa ieri potendebet deceptoris obnitia XII. inisci in ole fas erat aut Proprincipi blanditur , ps uasi
cum eo in negotiis, quae pretextu ementitisui muneris agitat, colludiri,
ille auadamtenui altem etiam ipse rem1urefuit perduellionis assatis si a uvet illum falsarium, multo magis criminisse obnoxις,
LANIMA D VER SI LAxiomata haec a me collectari verissima esse,agnosco. Peto vero observari, eadem a Dominis malen burchij itidem agnita esse, tanquam apud omnes perinde certa Nam aptissima esse ad id ut probetur , non posse communionem sanctam Ecclesiasticam iniri cum iis, qui falso venditant, sese infallibiles a Deo Fidei rerum arbitros constitutos eme, hoc est, vel cum Papis vel cum Episcopis Romanensium Conci orum generalium, luculente equidem demonstravi; usus ipse unumquemque docebit. Quoniam ver a Dominis alenburchiis haec adducuntur posita falsissima hypothesi, utiq; inanis est omnis eorum haec mei imitatio,.
Ulti in extremo die dicent quidem Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetammus sille ver consilebitAH Nunquam novi vos: disce-iare me qui operamini iniquitatem e Matth. 7 . a. s.
Ρ'Uerunt quondam Pseudo Prophetae in popuis iudaico: Similiter
inter mis,anos erunt falsi Doctores . . us introducant et a per- intimis. Et multi auuntur eorum uAurias Vc guo via verrantis
117쪽
bi 'hemabitur, qui ct in taritia ictu verbi de Christiani negotia buntur. Quibiu Iudicium jam olim non usot ct critis eortim non or-
Cmistianisunt ouasi in medio luporum ex mandata ergo Domini, δε-b M scpr Gnici cui serpentes Matth. o. v. o.
C - , dum est Christanu a P ud.-Prophetis r qui veniunt in vestiisι1 tu ovium, intrinsecus aurem Iunt lupi rapacer Amith. . versis.
Non euisis spiritui crιdendum sed probania stiritus an mirasisti
Fyrustra colunt Deum, ut docent doctrina ct maηdata hominunia
SI auis Christant EUM 'elitisi erit prater id cu/d acceperunt ab Aps iis, anathema sit Gatis. v.'. 8. alii irpi . It, nec frigiἀm nec calidi ι, illum incipiet Deus evom re ex ore suo. poc 3. v. b.
Non minu ad Christianos cluam ad ludasti pertinet illud I a. q. v 3. I . Et dixit Dominu De quod appropinquat populus iste resuo, o labiis seu glorificat me cor autem eius long en a me; st timuerunt me mandat hominum indolionis Ideo exce ego addam ct admiration m faciam populo huic miraculograndi sus en d Peribit enim apientia a sapitutibus d te retire prudentum eius abscondetur
Sidicium hoc satae applicetur particulari huic vel illi Eccles declinanti, sic etiam ad Christianos pertinebit. Vt ad universalem seu singulas quiscunq; particulares Ecclesias transsciatur Christiaria' nulla curatio.
118쪽
Quum de omnibus hisce dubium nullum possit superesse, dein ducemus ex indemonstrabilibus illis principiis, jam sequelas ali
ANIMADVERSIO I. Hae etiam Hypothesesci a me collectaeci verissimae, itidem autem inepta imitatione a Dominis alen burchijs huc ad- .ductae sunt. Perinde atque paulo anted Axiomatibus diximus.
A NIMAE VERSIO ILPerobscurum est hoc alenburchianum additamentum: dc ex parte falsum. Quis enim temere eapiat illa: Si di- - hoc vplicetur particularisui aut i i Ecclesiae, attendens quod mox sequitur ut ad gulas quasans particutires Ecclesas transferatur Chri anas nusia ratio ea Falsum porro est mulum esse rationem quae jubeat dictum Lud transferre ad universalem eu gula quascuns sarticxlares Ecclesas Ratio enim aperta est quae id facere iubeata quoniam scit caussa maledictionis est universalis; adeoque si caussa illa adsit, sive in universali sive in singulari qua cunque Ecclesia, etiam effectus causta illius, aut enormis illius criminis justissima paena, exspectanda est. Nihil est causta, quare alen burchi j mitiora, singulis particularibus Ecci estis Deum impia bypocrisi collantibus, ausint promittere.
Prima Sequela, SD La b rum,siv Calvinu . eruilibet alim stante ct dolo malo. Oxtra ordinem se a Deo vocatum venditat ad reparanda Ecclesia colla truinis, ille tenetur criminis e Maiestatis Divine. Sequitur hoc vi axiomatis quinti. Sicut enim in rebus humanis Marestas violatur, si privatus pro Magistratu se gesserit multo magis
119쪽
magis violatur Majestas Divina, si quis dolo malo Reformatorem se gerat extraordinem divinitus vocatum. ad restaurandas Ecclesia collapsae ruinas. II. Sequela.
tias quasi saluti atrona necessarias promulgat, non obtemperantes a. nathemate percutit, ac ferro est igne persequitur, Lepoduellionis Divina
Palam hoc est ex sexto axiomate. Et vero qui ad salutem exiti quae isthuc non faciunt, turbat utique homines, di omnem Evangelicam doctrinam vehementer qui falso anathema dicit omnibus sibi non obtemperantibus, is Ecclesiae pacem rumpit, adeoque concordiam illam , quam prae aliis commenidavit Salu tor, e me cito tollit qui praeterea ferro & igne dissidentes persequitur, is civilem quoque tranquillitatem violat, Atqui laec agere dolo nialo perduellionis crimeri est, utpote quae proficiscantur ex ammo in rempublicam sive Ecclesiam hostili. IlI. Sequela. Non propterea Lutheri , vel Calvmm , a culpa caram Deo poterit at III solvi quod non simpue citer dixerit bi jus competere reformandi Ecclesiam , O restaurandi Iu dem collapse ruinas, sed se in id a Deo extra oratinem vocatum algade quod nomine De functu sit tuo suo falso munere. Si enim hoc sussicit ad excusandam culpam; omnes ergo qui in Christi nomine prophetant Pseudo prophetae a culpa erunt immunes quod repugnat hypothesi prirna secundae. Deinde . si dolo malo Lutherus vel Calvinus, divinum Reformatorem extraordinem vocatum se feceriti fuerit utique ille reus Majestatis aut perduellionis divinae, ut modo probavimus non ergo propterea excusabitur, quod plius Dei nomine extra ordinem vocatum Re- formatorem seriun venditaverit.
NEI Lutherum nes Calvinum, qui se Iactat extraordinem vocatum ad restaurandas Eccles collapsa ruina. a culpa valdo lata excusas
Ratio est quoniam ignorantia haec est facile vincibilis quippea
quae ex uribus in te omne S, cum homine Mum Christianos, rece piis a
120쪽
ptis, facilli onegotio possit tolli, ceu apparuit in capite praecedente. Talem vero ignorantiam non absolvere homines ab ingenio instructos, quales utique fuerunt Lutherus, calvinus, reliqua Praetensorum Reformatorum turba a culpa valde lata, jam fuit confessum axiomate tertio. V. Sequela.
Lutherus, Calvinu/yLutherani, Carisiniani venditantes extraordinariam Dei vocationem, ad restauranda Ecclesiae collapsae ruinas, suum hos integros centum amplius anno public ab aliriuot mille hominibv. sintc-lpa sue admoniti, est tamen non resipuorint, viae a culpa iat ima possum
Admonitiones illas esse ita factas ct seri hodiequo omnibus est compertum. Qui iuris communis autem admonituS, non ab sinet ab opere improbo , is a culpa latissima aegre potes excusa-xi; ut habς axioma quartum. VI. Sequela. I Utherus, Calainus, ct uilibet alius totapratensrum Refermatorum
turba, cui non des malose actat extra orainem vocatum, ad restaurandas Ecclesia cogapsae ruina , parum amon abeae auin vere committat
crimen se clarotatu divina. Apparet hoc exi)s, quae habentur axiomate quinto, sequela prima quarta Privatum scilicet pro Magistratu extraordua rio Principe delegatos egerentem, cum non possit a culpa valud lata nisi aegerrime excusari ignorantia juris communis de passim recepti: ut habet sequela prima Lutheruin itidem vel Calvinum β a culpa valde lata illa vix possit tueri ignorantia, ut demonstruvimus sequela quarta inuin iaci Lata autem talis culpa praestet sontem, vicinum crimini laesae maiestatis, ut habetur axiomate quinto necessaritim est ut herum, Calvinum, vel quemlibet alium falso se .ferentem, tanqua in extra ordistem a Deo excitatum, ad reparandas Ecclesiae collapsa ruinas, esse crinain majestatis divina laesae vicin S.
Cum Lutherui, seminus, Lutherant m Calviniani Ecclesia leges sententim delibus obtrudant tanquam sint ad salutem necessaria. dissidente; non obtemperantes anamemate proscribant, erro at