Hermanni Conringii Animadversiones in reverendißimor. & perillustr. fratrum Adriani et Petri De Walenburch Conringii laudati et correcti partem priorem de vocatione extraordinaria primorum ecclesiae reformatorum ..

발행: 1663년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

D VOCATIONE ET TRA ORDINARIA.

prosequantur, etiamsi ex aliqua ignorantia peccent, tamen isti macimi sunt perduellioncs divinae crammι.

Si talia agerent Lutherus, Calvinus, Lutherani Calviniani dolo malo, perduellionis divina eos teneri demonstravimus sequela secunda. Iam vero, ignorantia , qua tenentur, non absolvit eos a culpa latissima saltem itaque proximi sunt illi perduellionis crina mi Quemadmodum omnes qui in illum modum vehementer rempublicam lacerant ac perturbant, per ignorantiam a latissima culpa non excusantur, quo minus haberi debeant vicini perduellionis crimini ut dictum est axiomate sexto. II X. Sequela. Hicunque,s sedulo insuirunt cum po ni debeant, in illam, qu ut

d Iuther vel Calvino tribuitur extraordinarιam vocationem . ad restauranda cor sa Ecclesia ruinas num vero sit consentanta necne stria culpa tuligenter curatae salutis sua nequeunt excusari.

Salutis aeterna sedula cura cum quodammodo ipsa naturae lege, tum sigillatim saepius lege divina est omnibus mandata. Iubet scilicet lex naturae, ea sedulo agere iurare, quae vitam faciunt beatiorem: lex divina prudentes nos o innes esse jussit, quia vivimus in medio luporum: uls cavere Pseudoprophetas, quales non defuturi sint Christianis iussit probare spiritus an ex Deo sint ut habetur hypothesi secunda tertia, quarta, quinti. Has leges vero non Observant, qui non diligenter inquirunt in veritatem vocationis extraordinariae, ad restaurandas Ecclesiae collapsae ruinas utpote cum ea temerarie admissa, si salsa sit, ut est salsa, salutis acclesiae Chrastianae negotium plurimum turbetur. Vere enim hic locum habet allud vetus Imperitia hominibi

Sphinx est. Iata igitur culpa neglectae salutis, illi qui non rite inquirunt

nequeunt excusata.

IX. Sequela. NEm a lata culpa negligentia patra absolvi, qu omni inquirenda

rataris cura seposita securici admittit extra rὰinariam ut heri τοι Calvini vocationem, ad restauraudas Ecclesia cc a se ruinas.

Patet hoc ex priore sequela. Quoniam a Domino praemoniti sumus, fore in populo Christiano Pseudoprophetas falsos do- ctores

122쪽

ps PARS PRIMA

ctores, ne cuivis sphitui,aut illi qui jactat se extra ordinem vocatu

ut de Luthero, Calvino &c. filo credendum esse profecto negligenter admodum salute suam curat, qui securus hunc vel illum admittit, tanquam extra ordinem vocatum, ad restaurandas Ecclasiae ruinas. Sequela. Totquot agnoscunt Lutherum, vel Calvinum extra ordinem a Deo evocatum ad restaurandas Ecclesia collaps ruinas, in magnum peccati periculum se conjistunt. Quemadmodum scilicet in periculo est constitutus, qui falso Legato obsequitur, ut habetur axiomate octavo ita multo magis periculosum est Luthero vel Calvino tanquam extraordinem vocato, obsequi; utpote cum id fieri nequeat sine schismate Ecclesiae, immo innocentium 4edes sentientium condemnatione, gravissima persecutione,

initio praetens Reformationis Lutherum, vel Cakinum agnove- - runt tanquam extra ordinem a Deo vocatum, ad restaurandas cele-sae colla se ruinas, isiorum plerique et alae lata culpa nequeunt excusari.

Argumento est quoniam illorum isthaec ignorantia facile tolli potuit, ut ex superioribus constat ignorantia igitur illa non potest eos excusare a lata culpa. XII. Sequela. mi hodie, praefracte per errorem volunt Lutherum vel Calvinum

fuisse extraordinem excitatum, ad restaurandas Ecclesiae collapse ruinas, illorum plerique latissima culpa vix possunt excusari.

Sequitur hoc ex ijs, quae diximus Sequela quinta. Omnes enim intra hosce centum annos publice ab aliquot mille hominibus , productis in medium sacris literis, quibus non stabili tu extraordinaria illa vocatio, sed e quibus ejusmodi textus authe- ranis. Calvinianis producuntur ad eam probandam ut videantur deposita conscientia voluisse illudere Deo hominibus, admoniti sunt. Multo minus igitur hodie quem ignorantia amplius excusat ac proinde, qui in illa etiamnum haerent, latissimae

culpae tenentur.

XIII. Sequela. Ix mi ι errorem, mandata 2 sententia in secris litoris non ex

123쪽

presia Lutheri τι Calomi tanquam ad salut m o sequendam neces a. riin obseret aut illo ipso Deum frustra colunt. Omnia scit haec sunt mandata hominum, quidem in quantum ad salutem creduntur facere, vehementer erronea uti notum exsuperioribus. Frustra autem Deus colitur mandatis eo us .

modi hominum iri habet hypothesis sexta. XIV. Sequela.

in citra IripturAEductum sententias a Luthero vel Calvina definitis seu proposita calunt. m. quifalsum tam Reformatorem nuxquam ad hoc dat mim excitatum venerantur, booxios se praebent illi divinae H

dictiona pιrabit sepientia a sapientibψ, ct intele m prudentium obscurabitur. Manifeste id sequitur ex hypothesi decima Minitatus scit. Deus est ejusmodi poenam orianibus, qui sepoliis Sacro verbo attendunt talium hominum mandatis, quali illa vim habeant aliquam consequenda aeterna salutis reapte etiam illa poena attici iam aquam- plura misse culis Iudaeos I harisaicis traditionibus4 legibus Rabinorum intentos, sole meridiano est clarius, agnoscunt hoc nobiscum inter Luthera nae Calviniana parti addictos omnes Iudaicatum fabularum gnari. Vis autem maledictionis extenditur tantum ad negotia salutis religionis, non autem ad alia civilia aut profana. Quidni ergo idem cum Iudaeis agentes idem

patiantur.

XV. sequela. QVirxρr scripta Luthcri vel mini Lutheranarum τι Calvisian

rum, innocentes o veritatempressos anathemateferiunt ferro te, ct igneperseaunntur etiamsi per errorem agant, quadamtenm tamen eris enen Divinae ιι sunt

Utique enim de hostilia exercent in Ecclesiam Dei. ignoran. tia autem, qua tenentur, etsi eos a dolo malo excuset, atque adeo a pleno perduellionis crimine absolvat, tamen a latissima causa non liberat . ut supra sequela septima de Luthero Calvino ut heranis salviniam est demonstratum ac proinde etiam hi, etsi nonnihil minusquam illi perduellionis merito rei sunt. XVI. Sequela. INum versum omnel, non Lmhermiantnm es Calvinu Ambis sub tria o mi ur

124쪽

vo PARS PRIMA

buitur extraordinaria vacatio ad restaurauda Eccst collapse ruina , his universam Ecclesiam D. vehementer turbarunt , ac sui in ram exercuerunt, sed etiam qui illis ea in re crediderunt vel credunt, σουσι uti unt vel obsequuntur, etiamsi a dolo malo a sint, ornu Diu nissunt obnoxii, i ,ιro exact definire superat captum humanum, ins-tius Dei ect decernere. Quicunque enim tenentur culpa erga Deum ili omnes poenam Divinam promerentur. Omnes vero in universum tenentur

tali aliqua culpa, ut jam ostendimus oportet ergo poen Divinae sint obnoxia. Superat vero captum nostrum istius poena exacta definitio quoniam pro diversa ignorantiae ratione culpa gravior est, aut levior ut habet axioma secundum : hanc vero exacte in Omnibus discernere, longe excedit limites nostra intelligentiae. Hoc tamen extra dubium est eos qui moniti adeo multis modis non satis circumspiciunt, Matissima culpa laesae a statis Divi- imo perduellionis tenentur, prae aliis gravissimam cenam

commeritoS.

XVII Sequela.

matorum, qui Iactantur extra ordinem vocat ad restaurandas Ecclesia coram ruinas, non minus atque a Pseudo-prophetico priri,c nota.

Vt scit, Propheta est qui Spiritu S. agitante id quod suggestum ipsi est proloquitur: ita Pseudo- propheta est qui mentitur diragi ea quae effatur ab illo Spiritu S. Cumq; ali vates de negotijs humanis

aliquid emincient; ali de iis, quae ad salutem aeterna pertinent. indubie primae notae sunt hi, posterioris illi. Iam vero Lutherus Calvinus tota praetensoru Reformatorum turba, dam quilibet praedicatur extraordine a Deo vocatus ad restaurandas Ecclesiae collapsae ruinas, dum non sunt, quod dicuntur esse, iam Pseudo prophetae populis Christianis obtruduntur,4 quidem primae notae. Cum ab omnibus itaque Pseudo-prophetis cavere nos iusserit Salvator, ut est in hypothesi quarta, hi utique etiam nobis cavendi fuerint. Vbi obiter observandum Pseudo-prophetae mirabilium operum effectori credere, fortassis magis mereri aliquam excusati oriem, quam credere illi qui talia nulla praestat, ac proinde quimine uidum sibi cavet, pergnaviter utique delinquere.

125쪽

LIItbero Cale in re toti turbae retensorum Reformatarum , jactant

Praeter enim illud. quod ab Apostolis acceptum est, illi Evangelirant, cum alia, tum cum primis hoc exigi unice ad salutem Ecclesiae, ut credamus illum vel illum extra ordinem a Deo vo catum. Est quiem hoc utique praeter id quod ab Apostolis acceptum est ceu probavimus quarto capite At vero illi qui vangelizat praeter id quod acceptum est ab Apostolis anathema dicendum, diserte monuit S Paulus, ut est in hypotius septima. Nec vero est, quod velis o tiai r hic significare tantundem atque contra: omnis enim t. ex ipit aliquid ultra id quod ad salutem exegerunt Apostoli, contradicit Apostolorum Evangelio: utpote qui eo ipso quo praedicarunt, quid sit necessarium, ultra illud nihil esse necessarium docuere Eleganter Tertullianus: Cum creae mi non desideram in ultra credere enim prau credimim non esse qu/d

ultra credere debeamm. Ideoque o risi, caesi sedulae cauta d ρομtorum apud se dogmatum custos, ut nihil in istis unquam permutat nihil minuit, ita&mhil addit ut non a utat nec ari , ita de non apponitsupcr a Memadmodum sere loquebatur incentius Lerinensis. Et vero ipsi illi de quibus sermo est Apostolo Paulo in L- pistola ad Galatas, praeter fidem in Christum exigebant observationem legis Mosaicae ad salutem , ipsam fidem necessariam esse haud, negantes. Ea in sententia cum etiam post illa tempora perdurarent Nazaraei, in haereticorum numerum relati sunt. De indem disserens . Iustinus Martyr Dialogo eum Thriphone pag. 2o6 edit. Comme nianae concedit quidem salvari nonnullos post quicum fide in Christum jungunt igis Mosaicae obse vationem' negat tamen salvari eos posse, si observantiam legis ad saluten necessariam arbitrentur,in non observantes conis cmnen C.

Nec ali protecto fundamento innixi aurea etiam aetatis priscii Christiani, nunquam dubitavere inter haereticos computare et-aan illos, qui rem per se in dii Terentem ceu saluti necessariam cia altaverunt quod nos docent vererum monumenta

126쪽

2 PAR PRIMA XIX. Sequela.

minoi Lutherum Calvinum aut quemcunque alium de pratensa reformatorum turba, falso sejactare tanquam extra ordinem a Deo vocatum ad restaurandas Ecelesiae colla e ruinas ille tenetur in moliminibim, in turbis, in persecutionibus innocentium , imo vere sentientium, pro Cirili Luthero Calvin cujuscunque alteri de pratens Reformatorων turba adversari.

Natura nimirum obligantur omnes, quoad fieri licet, omni conatu sceleribus4 impietati resistere. Iam vero. Lutheri, Calvini, cujuscunque alterius praetense Reformatoris molimina, turbae, persecutiones, oppressiones sunt iniquitatis plena di Ecclesiam Dei, supra quam dici potest vehementer turbant. Nec potest hoc latere quemquam eorum, qui extraordinariam illam vocationem Lutheri Carvini vel cujuscunque alterius, agnoscunt falso jactari rurgeri. Si non attendantiquali incredibili alioquin sed fatali cecitate, nonnullos laborare, non tamen nega

veri in latissima nihilominus culpa tenentur. Qui sane intime haec norunt, non adversantur Lutheri Calvini, cujuscunque alterius praetens Reformatoris istis moliminibus eos palam est, ipsi naturalis uri mentibus omnium quasi congenito haud obtem perare: quod fieri non potest sine peccato mortali. XX. Sequela.

inirectiora edoctu Luthero, Calvino, aut cuicunque alteri e tota re

tense Re formatorum turba extraordinaraam Dei vocationem, ad re

sta audas Ecclesiamo apse ruinas, fa tanti, turbaι in Ecclesia excitanti, rem sentientes condemnanti innoxios exilio ferro igne persequenti,blauditur stadulatur dis quadantenio crimen se majestatis divinae committit.

Lutherus scilicet, quicunque alius praetensus Reformator, talia patrans dolo, citra controversiam plene reus est illius criminis: si non agat dolo, a latissima tamen culpa absolvi nequit, adeoque saliena vicinus illi sceleri est. mcunque igitur Luthero Calvino, aut cuicunque alteri praetens Reformatori, sive dolo sive per aliquem errorem in majestatem divinam delinquenti, sciens volens, lucelli forte gratia, aut inanis honoris, laesae majestatis divina crimen, quod toto animo omnes fideles debent detestari,

hocci pendit adeoque ipsam divinam majestatem justo cultu haud

127쪽

D VOCATIONE EXTRAORDINA' 'A to;

haud veneratur saltem igitur qua data tenus is quoquc crimen laesae majι statis committit. XXI. Sequela.

in rectiora edoctω, Luthero, Caletino, aut cuicunque alteri pratens. Reformatorι, extraordinariam suam vocationem, iis queis dia immmo a exercenti adiutorem si e praebet: vere erdue o est in Deum.

Hostilia scilicet sunt in Dei Ecclesiam , adeoque Deum ipsum

qualia Iutherus Calainus, quicunque alius praetensus Reforma tor egerunt&agunt nec aliquam quilibet illorum interdum ex cusationem inveniti sit tamen id heri possit quam ab ignorantia; quominus omnis praetensus Rc formator, ita se gerens, sit vereerduellis. Qui rectiorum sibi conscius ergo nihilominus Utherum Calvinum, aut alium quemcunque praetensum Resormatorem, adiuvat, is utique dolo malo in Ecclesiam Dei molitur hostilia atque adeo vere perduellis est.

XXII Sequela.

que a terim extraordinariam vocationem , ad ristauranda. Ecclesiacet psa ruinas sed aliis intentu, hoc usiue Aque habet, ille periculo illo vivit c u/st mentio in 'pothesi octava ut Dem scilicet illum vomat ex ore suo.

Ipso scilicet iure naturae obligamur sectari virtutem, vitia serio aversari non somnolenter quae ad salutis aeterna negotium pertinent, di illo eodem iure, tot insuper divinis admonitionibus, excitati sumus cum cura magna agere, Cum itaque extra' ordinaria illa vocatio ad reparandas Ericlesia collapsa ruinas, tot

mala post se trahat, adversetur bono publico universae Ecclesiae, aequum prosecto est, ut quisquis pro vitili tantae rei omnem operam admoveat. Qui neglisentior proinde debito hac in parte est, non sane praestat sese qualem decebat bonum Christianum. Consequenter periculum est, ne illi Deus subtrahat Spiritus sancti gratiam , atque ita quem hactenus quas fovit sinu suo, illum tanquam per vomitum reJciat, permittat perire. Tres ultimae sequelae hae illos qui in Luthcri vel Cal, in communione, mollis vitae honoris lucrique causa degunt, haud ignari caeteroquin, Iuther una es Calvinum falso ssibi extraordinariam

128쪽

o PARS PRIMA

Dei vocationem , ad restaurandas Ecclesiae collapsa ruinas, arro galie quorum magnus satis numerus est, inter apostatas comprimis quam gravi sese crimine commaculent, quantove in periculo vivant suae salutis perdendae, facile commonefecerint. Nec vero leve est αδ - , si Medeae exemplo videns meliora probansq;

sed deteriora sequaris. Verum non est hujus loci paraenesin in

stituere.

ANIMADVERSIO LSimiles Sequelas absile etiam institutas, & hasce ad mei imitationem confictas esse, fateor. Est tamen harum dispar multum conditio a meis. Si enim in syllogismi formam singula cogas, Major quidem propositio quae meae nunquam non est vera , at Minor quae est alan burchiorum nunquam fere non est aperte falsa. Ac Majorem quidem vero semperem consentaneam, non poterunt non fateri' ipsi Domini malen burchii nisi ipsi me velint affirmare usos sese contra conscientiam falsis argumentorum principijs. Si certe Majores singula propositiones non sunt indubitato verae, omnes eorum syllogismi non nisi λογιισμοὶ sunt aut fraudulenta οφ ριαs.Jam vero in singulis quas appellant alen-h rchi Sequelis semper sumitur Minore propositione, quod is ut rus aut Calvinus jactaverint, sese vere extraordinario divino modo ad reformandam Ecclesiam vocatos, aut saltim quod ita vocatos illos esse vulgo Protestantes existis merat. Utrumque autem salso a aten burchijsatfirmari, toties jam a me est inculcatum, ut taedeat pene iterum calumniae illius meminisse. ANIMADVERSIO II. Procul abest a Reformatoribus, ut serro: igne persequi sola ante os omnes qui doctrinae sua restagrantur. Multo minus id dolo malo secit quisquam. ANIMADVERSIO III.

Theorema verum est falsissimum vero quod illi an

quam

129쪽

DE VOCATIONE EXTRAORDINARIA et os

quam profundamento est subjectum, illoc nempe Lutherus vel Calvinus actitaverint, se ad reparandas colla pla Eccle. siae ruinas Deo extra ordinem vere vocatos esse.

Verum est, quod ut herum vel Calvinum a culpa valde lata non posset tueri ignorantia juris, si illi dolose venditas sent sese a Deo illas. Hoc autem illos fecisse, calumnia atrox est alenburchiorum. ANIMAD VER SI Dissidentes quosque statim anathemate proscribere, serro etiamin flamma persequi, procul est 1 Protestantium

moribus : quod paulo ante etiam ad caelumniam respondimus

LAudem meretur Conringius apud omnes de ingenio iudicio

non movi am: apud Catholicos autem longe maximam , tum a quod axiomata indubitatae apud omnes homini cs fidei,atque adeo naturaliter nota, tum quod hypotheses inter Onanes Christianos concelsas, non tantum sere per omnia in ostens congesserit, riteque disposuerit, sed etiam ex isdem axiomatibus ostendori hypothesibus, quomodo ad varias con clusiones e sequelas procedipossit. Quod igitur repetiverim in hoc scripto axiomata illa Jypotheses, debeo Conritagio inui post quam eas publici iuris fecit, fortassis pro obsequio reputabit iter tam eo iundi in publicationem. Quod vero usus sim ijsdem pro concutienda Protcstantium extraordinaria vocatione d p ro variis sequelis inde deducendis, itidem debeo Conringio cuius exemplum secutus sum, &propria verba, quantum ipsa Patie atur materia, adhibui. Si Catholici existiment, me ini r cedentibiis aliquid utiliter dixisse, unde perspiciant esse ex ersam 1 traordinariam vocationem Lutheii, Calvini, ex cu)uscunqUe herius si a tens caeso matoris; indeque se habere, unde sibi cavo antra si Lismaticis iactici,

130쪽

ros PARS RIMA

bus, reddant talias Conringio. Si Lut berani Calviniani ali que

ab unitatu Catholica segreges partibus schismaticis adlice entcs, hinc videant schismatis auctores, qui extraordinariam Dei vocationem ad restaurandas Ecclesiae collapsae ruinas actant,&ut tales a suis sequacibus commendantur, nunquam fuisse ad hoc eratra ordinem a Deo vocatos, nulloque vel semiprobabili S. C dicis testimonio devinci poste, sed magnam autoritatem ingenti sacrilegio usurpasse, agnoscant sedebitores Conringio. Ne pro isto beneficio ingratus videar, addam nonnulla ex quibus constet cui unque lectori, me in praecedentibus ea posuisse se, quae ab ipsis Protestantibus apertissime traduntur.

ANIMADVERSIO Laudem Si quid est in me ingenij&judicii, cum liberalissimo divino munere nactus sim , non mihi laus , sed Deo benigno datori gloria debetur. Laudandi autem merito sunt Domini malen burchij, quod ingenuo .candido animo agnoverint in me divina isthaec dona quandoquidem illum animi candorem non deprehendere fuit in ullo reliquotam Concussionis mea adversariorum, minime Omnium in Erberna anno Hau noldo, quorum uterque men prae aliis audire solet optimi sanctissimi nostri Servatoris esu ocius: utpote quorum alteri sum Grammaticus Medicis praetereas nihil, Alteri Grammatice tui Meda

AENIM AD VEI SI II. t Apud Catholicos Utinam Catholici qui audire optant serio intelligant vim usum mea illius collectionis 1 Dcum sane obsecro, uti saltim imposterum assequantur. Quod ex axiomatibus&hypothesibii illis congestis ad varias conclu- sines sequelas procedi possit, verissimum est. Imo ex illis censura infallibilis instuli potest, omnis doctrinae quae divinitus revelata creditur qua tamen nulla non religio a

condito ibe omni in populo sese hactenus venditavit:

SEARCH

MENU NAVIGATION