Recentiores de authentia evangelii Matthaei quaestiones recensentur et ...

31쪽

vioni dedisse, quod vero, nisi aatis Ioniuem temporis intemtauum pra lernuxerit, fieri haud facile potuisset ). Interim verba illa, ob lem toros, extra Palasatinam viventes, addita eas rati, nescio an vitup randi simus of g. 13.). Pari modo cap. 23, 35. allusum eas m comtendit ad caedem Zachariae cuiusdam, qui Ioseph teste beli jud L. IV. O . . 4. Baruch filius brevi ante Hierosolyma vera medio intemplo innocena trucidatua sit; et e. 24, 15. Matthaeum horribilia E lotarum innulas aeandala in templo patrata Ioseph beli jussi L. IV. 6. . 3.y, quibuscun me probari, atthaei vangelium literia consigna . tum esse inter belli Iudaici primordia et Hierosolymorum eversionem Quod primum ad i. ap. 23, 35. attinet, in definion do tempore, quis Matthaei evangelium conscriptum sit vexatissimum Hugii interor talioni, quam secuti sunt . ich hornius Εin l. lo. et Berthoidua Ein III. 269. , optimo jure opponitur, Dominum, dum loqueretur,

pro verborum cohaerentia orationequo contexta respexisse praeterit neque Vero futura. Eandem inaue ob causam caedem tantummodo Zachariae, II. Chron. e. XXIV. 19 sqq. narratam, commemorata. PONos Salvator interim ille Zacharias non dicitur u Βαραχίου, sed Mati Quod quum ita sit, duplex conjicere licet aut evangelistam comm lasso achariam prophetam eum illo, filio Ioiadae, propheta enim fuit ο- Βαραχιου. o Zach. Ι. l. 7. aut librarium nomini Hachariae, o jus ganealoεiammatthaeus non amplius designaverat veluti Luc. 1 , 51.), iam in antiquissimo evangelii nostri manuscripto, errore a ductum, apposuisse vis Βαραχίου ). Lectio intur, ab Hieronymo in Evangelio eo Hebraeos deprehensa' , emendationis loco Valeat, quod verissime statuit de Hettius V. S. in . l. p. 177 sub tit. . .

Loci autem c. 24, 15. interpretationem aupra additam falsam esse,nohis quidem persuasum habemus. Hugius enim, Vir alioquin sagacissimus, haud animadvertit, . c. non esse sermonem de facto quodam vero historico, sed evanislistam tantum respexisse ad vaticinium D nielis, sibi gravissimum ' tempus futurum particulis εταν - τοτ aperte significantem, quod otiam ex totius orationis indole satis superquo elueet q). - Quod enim vero ad baptigandi formulammatth. 28, 10., iam ab Herdor. vid. opp. T. XII. p. 24. testimonium de scriptione

1 Cui assentituri. Eic omittis Fini. I. 507. Cc quae usi observationibus opposuit Paulus iura exegeusin. Haudbueh. . i. P. L p. m. s. 51.2 Imprimis laudanda sunt, quae doctias scripsit Thettius in diario: iner und Engestardio Diti Ioumai T. Is isse. 4. p. 401 sqq. qui alias etiam V DD. sententias, cum Misa dissenuentes, optime retussit. 3 Idem eo imiliter saltem iam probe significavit milius in . T. p. 52. Reprobandam vero putamus Sinuberti orieeturam in s. l. r. m. not. 76. Ioiadae Barachiae quoque nomen fuisse. 4 Hieron quaesti inmattia 23, 35 5 Dan. IX, 27.

eou. XI, 31. XII. 11.

6 Verisimile quoque, si quid videm , noster, a vaticinium illud eventu iam vadis ae comprobatum, non omisime sormulam ipsi allatiammam ω- ave α

πλη-3 το -- α 1, 23. 2 6 15 18 3, 3. 4. 14 3, 17 12, 17. 13, 36. 21, 4. 26, 56 27,

32쪽

ova.gaeu nostri seriori habit- , attinoi, eandem ab aetato p tot rum fuisae alienam evinci sane nequit Apostoli ni verba illa nota intollexerunt formulae instar in Ergo et in hisce locis temporis indicia, quo V. -strum conscriptum sit, exstant nulla. Locis c. 27 8.et 28, 5 subsis videtur, inter res ibi traditas et evangelium nostrum litoris consignatum alis Iona Im temporia spatium esse praete lapsum. Interim ex .a , M. colliga licet, litoria illud non esse proditum post Hierosolvitia eversa, propterea quod, si pust conscriptum foret, evangelista reditum Christi, tempore tuo exspectatum, non V.-nisae, varisimiliter innui et x

Patrum cel testimoniis dematthaei evangelio perlustratis atque examinatis evidenter patet, Μatthaeum p. non posse praedicari evangelii graeca nostri auctorem ipsissimum. Quin traditione trietiva pomnensa, vetus quoquo ecclesia Matthaeianum nostrum ad Matthaeum ap. apsum nulloque interveniente non reduxit. Acquievisse potius eam in ersione quam statuebat, ab ignoto consecta, vidimus Quum autem nostrum evangelium non ait verat textus originalia aramaici continua, ae potina graecis literis originaliter consignatum, neque vero etiam

Guerivii hypothesis possit firmari, quaerimus num at=haei evangelium, quod hodie legimus. atthaeo postolo

tanquam auctori nulla omnino ratione competat, an iahilo secius ad ipsum possit reduci sensu a nexu quodam qnam via latiori remotiorique' una tioni vero huic soluto a tis dissicili haud spernenda, opinor, affunditur lux vangelio eo H Maeos ante investigato quod hoc loco eo libentius condonaveris, quum plura a nobis supra disputata clarius eo illuatrentur, et r. Fiae riquoque sententia qui Μatthaei evangelium originem ex evangelio eo. Hebraeos traxisse contendit infra ait dijudicanda unum autem brevitati cummaxime nobis studendum sit, atque altera parte Theologorum compliare doctissimorum diaquisitioni de v. aeo Hebraeo insignem

navarint operam idquo temporibus recentioribu prosperrimo sane sum cessu, ad ea tantum constringemus aermonem, quae fitione noatri evan-

coli habita maximi momenti eoae videntur.

Dolendum B vera, quod quaestionem hane ineundissimam ad vitimos historia duce persequi non liceat fontes; nam ante finem aeeuliu nullum exstat evangat illius vestigium exploratum. Fragmentia i

33쪽

terim ab His nynio potissimurn atque piphanis memoriae rosor ratis, restimoniisque Patrum e l. de ho evangelio disertia' sedulo perponias ventilarismo, nemo factis Ibit infitias, magnam evangelii aee H

braeos eum evangelio Matthaei intereessisse e nationem neeessitudianemque. Quaestio itaqns solvenda, quaenam Vanselii eo Hebraeos fuerit origo et unde necessitudo ut oeulis conspaeua sit derivanda. Λctum interea ageremus, totam hane de evan lio eo Hebraeos m teriem copiosissimam sub ineudem revocantes, quum ablegare ommode possxmna lectorem benev ad ferrea a praselara Olfhausonu, V.

doetias , studia . Hic enim egregia probavit eruditione, --- see Hebraeos Matinae apostoli fuisse archetyp- aramaicum inser mdaeochristiarios Palaestinenses sensi sensisque eomptum atque intem Iarum, ita ut duae illius circumferrentur recensiones altera uris aeminras eorrupta, qua si stiri Razaraei christia- in ereri rarit ex Iudaeis vere catholici, altera corruptis magisque inter olata, quam ceperunt Minnitae ). Si hae vero Olfhausenii V. S. ententia nitid mento innixa est vere historico, veluti persuasum nobis habemus , evidenter luculenterque eadem comprobantur ea, qua aecuratiori traditionis veteris ecclesia de evangelio Matthaei perscretatione supra instituta prodiemni. Constabiliuntur rimirum Patrum eet testimonia, Mare eum v. --gelium consignasse literis ammatris. Neeessitudo autem evangelii seo Hebraeos cum Matthaei evangelio Waeeo nostro aperte fuit talis, ut primo quidem obtutu illud habere potueris textum' hujus orionalem aramaicum, re vero diligentius Perpensa, satis marinam inter utrumquo differentiam intercessere, haud negaveris. Inso etiam explicatur Hieronymi hac de ro opinἡ modo firmior, modo vacillans. Cf. IIieron de vir illustr. c. III. vid supra g. 8 not. 1 enmeotoris ejusdem testimonii a de erat V. S. in . l. p. 83. 4. lauda tis). - Ima vero necessitudine, inter utrumque evangelium eonspieua,

i Fragmenin v. Me Hebr. einem reperiuntur tu rabi spieum Patri s. I. p. 25 sqq. et Fabrie. Cod Apoer. N. T. Part. . p. 346 sqq. d. Il es de Weue in L l. p. 82 AEL De vatigelio aevi Rehr vid. Emmeriinis de Evangeliis, Rehri optios, alma

34쪽

nostrum axu .gnationis quod η- tu isso implicitum eum archa typo Mattilae apostoli aram aico; at nulla rationa indo-eitur, Μαthaol umigaeuum graecum, primo Car vilis Ioa exhibitum.

ambietypo huic aramaico .rsionis . continua. nais r pom, visae' , quamvis tredecim loca para is fraginotatorum, vae ove a-t, vangelii aeuundum Hobiraso et Matthaeiani oatra, Plus mi isnusus conspirantia. laudare liceat Ita ergo hocco argumentum do cognationis nexuq quem Bosa qua o Matthaei evangelii graeo . eum aroheopomatthaei p. aramaico, Q.Vangelio .c. Hebraeos mutum, optimo consentire uobis vi inrisum aententia supra g. 10. tiata, Matthaei scilicet ovansrelium, quod Nimua, graeco originaliter ouacriptum esse. 'ninram tota hae ratiocinatio irrita redder tu sententia perversa sane, oui Vero haud pauci favere videntur, Exari M- sec. Hebraeos versionem fuisse aramaico- e muliae evas geli graeco nostro profectam censentes, ad quam refellendam jam a cingamur' orgumenta illam reprobantia et, spero, haud contemnenda laudaverim potissimum haecce primo iam oriter debilitar eam puto quod nulla sustentetur tostimonio historico Deindoia evam gelium Matthaei grascum in linguam in maicam vorsum luisset, i rue seriori adhuc astato, quanto quaeso facilius ipse Μatthaeus, aeochristianus Palaestinensis, evangelium litoria aramaicis consigna potuerit, praesortim quum inter V. DD. conveniat, sermone graeco semporis auocessu Palaestina Vεrnaculam soniam fuisa dapessam. Quodsi vero Matthaeus p. vangelium scripat aramaico, eo ipso emquam probabilis rodditur origo evangolii seo Hebr. ea, quam au natatuimus. Tum vero etiam apte oogitari nequit, Hiaronymum emtionem e graeo laetam in asrmonom graecum ac latinum denuo tran tulisas , rastero sa ovangelium eo. Hebraeos versio fuisset in thaeiani nostri, Hioronymus congruentiam in vertando Drehendisset Ionge certo a liorem. Denive autem in evangelio seu Hebr. Iurganarratione puriores a maga authenticas exhibita sunt, quam in

Matthaeiano graeco nostro, quod apprime aptissimoque quadrat in neoeaaitudinem coniunctissimam iuius cum aronetypo Matth. apostouaramaico Intae qua eminM enarratio Salvatoria baptismi , Ad Ioannis vangelium rospicientibus admodum verisimile redditur, Joannem . Maum quidem quoad oraonem et de facie novisso, do ossicio autem ac destinatione jusdem easiana ubobscuro tantum Praesagivisas. Nuidr quod am nun Domini ipsis eo cientia deat

.4 Quod comparatio . eritie Ioeorem ingMoram utriusque evangelii parauelarunt IN hentiaiani de inoi trarenina, nisi Dei angustiae verarent. 4 hoo hahendm ait, et num aecumitiua iretur serina possit ae demum, tam vi Namae vid. f. 21. 6 Cc avia Exegetlaeta auri in T. RI. p. 15. Cou. P.M. et quae verisime eontra animadvertit ne tua in L p. 38 sqq. D CLmeon. d. vis inustr. a. a. v. no . e. 16. a. v. Ignat. . Coninia in Matth. -

35쪽

-lionἱ inius ad laritudinam planari nondum adolaverat; itaque e rerum natura legitur, onaeientiam tuam, dum Christus hapatinaratur demum, utrime, imprimi vero Ioanni b. ad vi suasionam sertam eas e Betam. uod viam ita sit, rem, Matth. III. M. Hoenaristam, Post baptisma demum faetam esse eonsentansiim si 'ti at qui idom in vangelio bionitarem reperitur am Epiphani haeri XX 3 -- τινα, facit post baptisummo voco ooeis audita φησιν,

Ιωάννης παραπεσων μαῖ λεγε δέομα σου, κυρυ- συγ βάπτισον. δὲ ἐκώλυεν αντιῆ, λέγων' iac ἔτι υμ εστι πρέπον πληρωθῆναι πάντα ' qui rei ordo atque eventus certissim confirmatur Ioannis evangelio L 3234 , o priniariam summo jure obtinet auctoritatem, impriuiis in huj rei, cui ipsum p. interfuisse verisimile est, enarratione. Postremo tandem sententiae perversae illius fautores ad Hieronynii provocant verba Comm. inmatth ad O. XXVII, 16. , Iste Barrabas in evangelio, quod scribitur juxta Hebraeos, filius Magis tri eorum 1 terpretatur qui propter seditionem et humicidium uero condemn tus.' Opp. T. IV. . l. p. 135. . Ingenio sissime nimirunt Observavit Ven. Paulus quem bellius et Fritκsellius secuti sunt, auctorem evangesti sec. Hebr. e graeco sermone vertentem, Accusativi terminationem Ἐαρα 3βῆν confudisse cum Pronomine nomini 4umxo nΙΣ oum I nos nostrum ris sitius magistri nostri nomen genuinum ero: Βαραββας, IN 'no litis putris, interpretari illum non potuisse: ,, tiaras madistri eorum' ac Iudaeorum. Cui observationi nimium pro. feoto artificiosa jure oppona licet Hieronymum in vangelio s.c. Hebr. non depreheridias Pronomen ,,nostri' sed ,eorum. Frit Ohiua

hae dimovitato irretitus et aliam interpreti obtrudit inacitiam, nobia oorto improbandam, hisce uana verbiat L . . MI. ,,At quod prima. personae Pronomon haldaiem existimare debuerat Ia' fido alitisina, gistri nostri , per inscitiam tertiae personae Pronomen hebraicum pirnatus est mar Interim ante omnia caute tenendum esse cenae mus, eontextum nos fugero, quo V.nolium se Hebr. glomam uisen et ivifieantem es. Olfha .n l. p. 7 . etymoingiuam, auae aptus. o quadrat inditia HebraWis, Iudaeooehristianis , iisdsm meron hi psa eoptoribus η , exhibuerit. Vetores autem in tymologia perso tanda non excellulase, conatat. Hic vero P. falsam pronuntiationem quae duas produκit Iectiones Ba λαυδε ο Βαραββαι saollo ut ita derivareneommoveri potuit auctor Haseo argumenta Effetant ad commemtum illud repudiandum. quamvis plura adhuc alla, meo laua e

M inubaeimia nostra relation. diligentius Per Dφeis, evangelistam eosiissae eo'ie τἰ'Ioanneina Iesum mira corporis a tur Memam se agnovisae unde haud obse a simul prodiret, aeriptorem Psum nunquam oculis conspexi . Savat --

36쪽

-eis inpae Mare nobis patuis- Iisv mma origo vangvili oe. Habra-a, ab Olaha raonio V. S. agacissima indagata, nulla opinor. Eataon possit retalli, Mant otiam duae illa aententias. ad tot a nostram do origine Evangelii Matthaei aestionem dilucidandam Tam vissimae r prima, quod Matthaeus P. evangelaum eo nai Mnaverit itoria ara maloia, altera, quod atthaeianum gro. Quin no atrum cognationi nox cum archetypo illo ara malo luerit m p Iiuitum. .

Ut vero sententia, atthaeum p. Vangelium aramaicum eo scripsisse, a quavis defendatur invasione, ad extremum duo argumenta respexisse iuvat, quae veri specie quadam reProbare illam videantur, mque tamen, diligentius perspecta, re vera refellant. Hugiua nimirum et alia 3 quaestionem, nobis saltem facilli in enodandam objiciunt, cur Peachito, versio simplex Syriaca, e graeco facta ait, neque potius B textu aramaico originali inde ollige tea Matthaeum p. graece Orionaliter scripsisse. Interim ita, quae verissime contra observavit usta vitis sinis L p. 72-74. , annumer quaeso tria, quae sequuntur, arSunienta quo tempore' simplex illa confecta est, Canon . T. in ecse si catholica iam ad totum αoddam

eonformatu ac fixus erat. Cf. Olfhause in l. i. p. 281. Deinde eadem Illa aetate Matthaei p. archetypum aramaicum eri iam multimodisinit duravatum ainuo interpolatum. Denique Vero nulla ratione Pr hari puto, nostrum Matthaei evangvitum ambo p illi versionis eo

tinua instar myondisse. - Alteri dissiculisti a pluribus V DD. pr latae ), Patrum eo L, qui de Matthaei evangelio eatim

nia exhibuerint, neminem rohat FPum aramaicum viis dia se oontentionemque ius do cum Vangaelio graecono atro facia a. iam satis quidem superque satisfecit uer1kiua in L I p. 40 sqq. Verumtamen ne quaeso, graVerio, nos etiam quantula eunque superaddidias observationes. Re strictius perpensa optimo anno ure Goncedimus, eam ora ita ego absis, veluti iiii contendunt. Λ qui circumspecto est animadvertendun, , .ntantiam illam. - Ἀ-dior parvorsae innixam. a. r. uintioni, vangelium eo. Hebraeos

moad originem non uisa Matthaei P. ἐλωνιών, quae tamen Eoa veri apocioin prae se fert maximam vid. g. 17. in.). Piabus enim semporibus Patre eoa f. a. laudati , de atthaei evangeliori tati sunt,

morum archetypum aramaicum nisibi orto superfuit, ae potius in duas illa Nanaraeorem atque bionitarum recensione transierat, masIo genuina valde cormeta ac duravata Evangelium autem - Η hraeos Hieronymum imprimis et inoa inspexisse et eum evangelio graee nostro comparasse, eo isti suae tamen omparatio nullo modo fieria vis hi T. I Liti quem ammtur sububer in s. 4.37. p. 51 - 2 Vid. --ium in L p. - id se ber in m. I. s. 35. 3. 5L Sehou L

37쪽

potuit eontinua, 1 aemeet inomam eon miti aramaleum Patrasmon amplius o a Mint, tum oro etiam latinaeianum nostr n verisalonia continuae instar illi non respondebat. Λrchetypum althaei ap. aramaicum in Canonem N. T. non eas receptum, affatim eo expli-eatur, quod Canonis formatio cessatae graeea contigit, et illud mox anquinatum haeretici quid redoluit Simula vero evan tium graecum nostrum in Caenonem fuit Meptum, illud auctoritate anonica desti. tutum, paulatim non potuit non vaneaeero, praesertim num fata . quo ecclesiae et lingua vomaeulae Palaestine is interitum' ejusdem necessario adducerent accelerarentque.

Post quam vero disquisitIonem de origine sive authentia ovang tit,atthaei usau ad hanc produximus sententiam ,,Μatthaeus P. evangelium litoria cona ignavit aramai eis et Matthaei arnum nostrum cognationis nexu quodam neque tamen tanquam vorsio continua, cum illo fuit implicitum: restat, ut inquis mus, quanam gaudeat conditione evangelium graecumno atrum, ratione necessitudinia evangeliorum synoptia oorum habita. Necessitudo Μatthaeiani nostri eum Marci et L ea. ovangelii ob eonsensum in rebus verbiaque haud raro obvium primo obtutu apparet ). Illa vero num fortuito orta esse nequeat, ae potius ausam eiusdem necessarie investigemus in origine evang. Iiorum 'nopticorum unde ait derivanda atque explicanda iure qua ritur. Veremtamen enumerandis censendisque sitieulis quibusque Bruae da ovangeliorum synopticorum necessitudinis rationibu commode am sedeamus, lectorem benem ad alia V DD. acripta ablegant 'λBitur insigniores paucis modo perlustrabimus, ita ut ad eam impriamia ententiam nos constringamus quae eummaxime probabilis Visa nobis eat. erito an maxima V. DD. pars in eo consentiunt, omnes sententias do quaestione illa publicatas, pro moris habenda coniecturis, quammona tam. Hi verisamilior et verae temporem Apostolio rum cognitioni innixa praestantior osait praedicari ). Viae duae pruinariae, quas ingressi sunt v. DD. ad problema illud gravissimum quidem a singularo solvendum, neminem Ititent aliis statuentibua usum ovangeliatarum mutuum, alii fonto oommunem

unum via plures; avis denique ut que eonjunotum quavia

4 Atias etiam interitiis are ery aranisle ea a indagavit Selinsidiatis in I. Einu ins .T. p. 36. M. B lam in m. i. Laeti P. I sqq. ix Evangeliorum onoptimis nee situdinis rationem a naturam optime delineavi de mettius V. s. in I. p. 132-139. 2 VH inoe Coninia in Iibros N. T. V I. Protem p. I sqq. siesese in . l. P. Msqq. de Utta in I. p. 14 - Thelle in a. I. De istum priorum evangeliorem nee situdine. i a. 1125. a. p. 22 sqq. imprimis vero Sehotina inattrahi industria Mundanti me eos sit, quae hue spectant. In L p. 33 sqq. M aec nimiam LP. 1 sqq. lina e l. p. 15.

38쪽

autem coniectura haud reiicienda nostro postulamus jure ut rationem synopticam Perfectis explicet, cram quoad consensum tum Vero etiam dissensum ab normem qua temue deinceps in eVv. synopticia saeponumero deprehendituri Deinde I sa o mi in illi est eruendum, quomodo B vera facta sit ratio ac necessitudo synopite adhibitis testimoniis exploratis atqne historicis, et ita quidem ut conjectura non pugnet cum indole ac natura simplicitateque aevi postolici Deniquo vero et hoc tenendum est, conjecturam, quae Patrum testimonia de ori in singuli evangeli synoptici non modo non reprobet, sed potius constarmet, ceteras paribus merito esse praeferendani Primum haud pauci necessitudinem illam, explicat dissicillimam, optim enodatam

putaverunt coniectura de risu evangelistarum mutuo, diversissime autem formatis ac modificato, ita ut sex rationum hypotheseo illius definiendae, quinqtae jam celeberrimos quosque abnerint fautores ac propugnatores ' . Interim nihilo secius illud hypothesium genus hisce potissimum angustiis irretitur et dissicultatibus , quibus adducti sidem inis denegandam esse censemus Traditio veteris ecclesiae de

origine evangeliorum synoplicorum adversa fronte adversatur. Huc vero accedit, quod conjectura illae observationi tantum exegeticae sunt superstructae, qua nulla ratione ce ita destinare licet, quemnam evan elistam priorem alius vel alii in evangeliis conscribendis necessario usurpaverint. Porro, si usum e nil gelistarum mutuum admiseris, non explicatur, cur evBngelista, errus scribens, Phara miserit et P. Tum gestarum consecutionem et enarrandi rationem elocutionemque a.

pius eleriorem reddiderit cujus observationis in quovis syn Opticorum plus minusve aeri potest applicatio. Deiud conjecturis illis m- lucidatur quidem synopticorum consensus, neque ita vero dissensugeorundemque declinationes. Denique tandem ratio quaedam et norma indagari potuerit, secundum quam usus in evangelistarum inlutas fuerit coni paratus talem vero nullibi investigaveris, qui adeo ne in Mare quidem. Iic enim, si Matthaei et Lucae evangglia decerpserit, non video, quomodo a supremas levitatis temeritatisque opprobrio

berari possit, quamvis Griesbachii, Saunier, Thei Iii et de mellii

auctoritatem reverentem colamus ' Praeterea mescio, an tudium 4ὶ ' CL de eue L p. 40 sqq.

1794. 4. P. 9-59. Gie aeter . l. p. 34 sqq. S e tete in cher I. I. in tuta G- duci p., sqq. de eue l. 4 83. et quo abi citavit. 6 GRiEsnAcia in scriptis a de eitio I. p. 141 a. it. e laudatis. H. Sanni erub die uelle dea v. de Maikus Her in 1825. Neque interea doctiss. at Dier, quem uteologia uitias Inature destinctiim dolet, laurit hypot si ipsius haud spernenda obstare di scultate , id. l. p. 182. et alo Thelle in s. upra nota 2. e. et in diario . . . saae. . . VI. ase l. istius assetitiuutta Sehot in Lap. 34-38. e Paulus Exeget. Hatidhue T. I. P. I. p. 3T I. 58. De Wettius inre quidem improbat l. l. p. 142. Gilesbaeha hypothesin, interea nihilo minus P. 16 sqq.

39쪽

ovangeliorum decerpendomu omninonis Indiaeque aevi apostoliet apto

concilietur, quum avtate illa in traditione evan uelica adau enda tamplificanda narrationibusque congerendis contrarium potiua manis atetur 7 .

Viam autem eoundam illam ingressi, fontem communem conjectantes unum vel plurea, a auabus steterunt partibus. Alii ni nitrum fontem illum communem tanquam totum quoddam evangeliis tribus synopticis fundamento fessae putaverunt, idque aut ore Propagatum, aut jam literio consignatum alii fontes atatuendo Plures, Pars διηγήσει evangelicas scriptas, pars traditiones longiores brevioresve ore facta conjectarunt, in quibus vel literia tantum consignatae vel ore tantum propagatae vel denique una mixtae synopticis fundamenti instar fuerint Hypotheses hac parte prolatae ad problema illud si gulare enodandum propius accedere V doctis videbantur, fore, ut si evangelistarum synoptio consensu aeque facile ac disaenaus -- plicaretur, sperantibus Clericus y jam ineunte saec. XVIII conjecit, synopticorum quemvis, a se non pendentium, scripta singula adhubuisae communia eaque diverse lavorasse Lucae v. prooemium

sequutiaIure colligere licuit, fontes illos communes, singulas scilicet do vita Domini ιιηγήσεις, literis fuisse consignatos. Interim 1 qu quo haud negligendae obvenerunt dissicultates atque angustiae ita . g. a ratione non dilucidabatur consimilis singularum narrationum eonnexio ac dispositio. Ad hanc igitur dissicultatem removendam Semio rua et Leas inglus' ad evangelium confugerunt, quod dicunt, primitivum idemque iam iteris consignatum, quod dein diversissim.

xiter tantum Μatthaei et Meas evangeliis ustu suime; id vero de usu hoe memoriali statuendum me, cinis s. 21. ridebimus. R id Boediger in seripto I. p. noti '' ischer I. l. p. 124 e Dav. Sehes in Sehu μhesai Ne t. theo . Annalen, ab an. 1826 p. 5 33. Haeretico vero,areionem, Ebionitas et id genua alios causis dogmaticia obstrictos, scriptorum evangelicoram partea decidua. ni eontra probat. Neqiae magia viae Auguatini observatio exegetiea non amptiua aestar Μareua atthaeum subsequutus tamquam pedis aequus et breviator eius videtur ' De eo enati evangeIi,t L. I. c. 2.

4. d. Beneiaett. ad conte uram tuam a tantandam quod verissime observa ἔt Sehesthemina Iu meiae theo Annale an. 1823. mens Decembr. p. 1117. L.

am. oediger i. e. p. noti 'i', ubi reeti lino repudiavit en Pauli aententiam in Consem . I. p. 4244. et in L eiusdem Exegesiae amandbue uber d. rei e Men Euv. 183o. T. L . i. p. 11 sqq. , quod illi nouo traditionem evangelieam non seribendo, e Ioquendo in ordinem digesserint. Vid. Se Koat Isagos p. 40sqq. sub tit. d. eon. F. 8. et i d. Progr. Da roosmi evavalii Liae , eis qua iam in a resona o fontibus avangeliora tractanda. Ienae 1828 4 ΟΙ-hanaen in Comm. laud. T. I. p. 3 sqq. 3 Semler Anmea. - To-nsona A

40쪽

definierunt UU. docti Lessinaeius in vangelium se . Hel araeos, Cor rodius in archetypum Matthaei p. aramaicum incidit. Vernuitamen, quum allis temporibus o Evangelio sec. Hebr. M archetypia

Matthaei p. eorunaque necessit tidine an vera indole Parum scirent, conjecturae, modo laudatae, accurate nudate qare explanari nequierunt.

uae quum ita essent, ich hornius et postea Herberius Marsius evangelium illud primitivum non millius isti rice sinierunt, sed potius operationis exegeticae Ope construere adυrti suti ε). Interea non hujus foret Ioci hypothos in Viri litis, inmortalis mentoriae, accurate adumbrare ac ventilarH monuisse uniciat Elch hornium insiῆna quidem maximeque admirando ingenii acumine hypothesia suam exea

isse, eandemque laude esse dignissitata iii , quippe quae Omnes anguεtias disse alesque, in problemate illo solvendo obvius, perfecte removere ac dissipare valet, at si fiata lamentur ejasdem historicum perlustrare ausceperis, nullum nanino deprelierides Itaque ergo i mporibus recentioribus . DD. plurimi, opinionum antecaptarum imperio haud praepediti. do tua conclamandum esse merito statuerunt P.

dole ac natura eum vetustatis Christianismi, lum vero etiam ipsorum evangeliorum synopti Vertu indagatis ad sententiam et ex pluralam et satis notam nuper redierunt, quod evangelii propagatio originaliter fuerit ore facta, a quod in evangeliis synopticis transitara traditionis an scriptionem ex parte adhue sit conspicuus His itaque similibusque animadversionibus innixi coniecerunt V. docti evangelium

primitivum re propagatum, quod doctissime percoluit Gie-ael erus V. S. in . L Inutias quidem ire nequeas, iam in traditione

evangelic , imprimis graecis sermone propagata, aequabilitatem quandam consurmatam esse, quod infra statim paucis edocebimus; attamen congruentia et necessitudo, in evangeliis tribus Inopticis perspicua, aperte ita comparata est, ut quoad elocutionem graecam potissimum ex traditione ipsa, aequabiliter re propagata, directe explanar n queat, sed potius cripta evangeliis synopticis communia expuatulentur 5 Core odi Beleuchi sesebo des dii l. iud Mariscl. Bibet Loom. IL p. 150