R.P.Fr. Vincentii Contenson, ... Theologia mentis et cordis seu Speculatio uinuersae Sacrae Doctrinae, pietate temperata; è patribus, doctore potissimum angelico deriuata. Tomus 1. 10 R.P.Fr. Vincentii Contenson ... Tomus 7. In quo de fontibus saluti

발행: 1681년

분량: 560페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

101쪽

deputabantur. Imo characterem & potestaterm per illum collatam humanorum ossiciorum dignitatibus & muneribus non antecellere, aς proinde nihil indelebile imprimere , sed externam dumtaxat, & denominativam potestatem

conferre , similem illi quam habet Judex veIConsul ex institutione Regis facultatem illam Valentis pro arbitrio mutare, augere; ampliare, restringere , vel penitus solo verbo vel. literi, patentibus auferre, & absque ulla intrinseca personae mutatione abolere. Ergo improbabilis. est Durandi sententia existimantis , characterem non nisi denominationem extrinsecam esse, Mhabitudinem rationis in illa fundatam; sed possis dicendum omninδ est , characterem esset signaculum quoddam , quoZ ut ait Ambrosius lib. . de Spiritu sancto , cap. 6. sit nou solum per 9eciem visibilem sicut olim fiebat in Judaeis, qui ut ait Chrysost. hom. 2. in epist. ad Ephes

obsignati e ut circumciflone, quemadmodum pecu es , y sed veritate in corde. Non enim minus foecunda est divina electio , quam amor: Dcut ergo amor divinus obiectum dilectionis suae non supponit, sed facit, infundens & creans bonitatem in rebus ; sic divina electio sacramei torum dispensatores non invenit, sed efficit, inditque potestatem ad sacra ministella Pelagenda, juxta illud ab Apostolo 2. Cor.2. pronuntiatum: Idoneos nos fecit ministros novi Testamenti. Hoc praemis

particulae.

In primis character dicitur. potestas spirita- Iis ad divina vel agenda, vel suscipienda: pu ea character ordinita confert initi ato potetatem to exponendae sunt una Sc prO- praefatae 'characteris definitionis

102쪽

' GRAur Sacramentorum.

statem exercendarumlactionum hierarchicarum, ruta consecrandae Eucharistiae , vel absolvendia peccatis. Character Baptismatis ad caetera quaeque Christi sacramenta recipienda habilem nominem efficit: characher Confirmationis alfilem ex cssicio propugnandam potestatem confert ; per characterem enim a triplici sacramento impressum nihil aliud hactenus quispiam intellexit, quispiam intelligit, quispiam intelligere potest 1, idque negare est Christianae Religionis rudimenta inficiari, & de vocibus ananillima contentione. altercari. Ergo cum character sit ejusmodi potestas , necessario ad illam qualitatis speciem reduci debet , quae principium productivum definitur 1, principium , inquam , vel activum , vel passivum , quia utrumque ad eandem speciem revocatur. Atqui tale principta est potentia , seu potestas, ut ex terminorum penetratione patet. Ergo ad potentiam reduci tun character , & potestas spiritalis agendorum , vel recipiendorum divinorum meri zDinominatur , qua homol actionum christianarum, vel hierarchicarum instrumentum constituitur. Confirmatur penetrantius, 3c omnes P. Suaris oppontum sentientis, & a D. Thoma in hac parte advertenter recedentis Instantiae occupantur. Iuxta solitam divinae providemiae Eeconomiam & proprium Dei authoris supernaturalis agendi modum, solet illud intercedeare discrimen inter ministros a Deo constitutos-8c eos quos humana elig t authoritas, quod haec idoneos a I implendas commissi muneris partes non facit, sed supponit. At vero Deus optimus M inus, cujus voluntas. est caula

rerium

103쪽

rerum, eligendo ministruit ad munia praesertim christiana & hierarcthica obeunda, nullam in eo impositi ministerii exercendi facultatem supponit, sed conseri , benedicens simul & benefaciens aptans in omni opere bono , & idoneos instituens ministros novi Testamenti.Ergo dum characterem imprimit,non moralem dum- taxat, quali etiam humanorum ossiciorum ad- ministri non carent , sed physicam & realem indit potestatem sacrorum vel effectricem , Vel certe susceptricem. Ergo character est divinorum agendorum, vel .patiendorum potestas spiritalis, ut in priore definitionis particula aueruimus.

Secundo diximus, characterem esse potestatem in intellectu receptam , & probatur. Actus ad quem ordinatur character, est actus intellectus; cultus enim divinus, in quem collimat omnis ' singulorum characterum potestas, est quaedam

' fidei protestatio , ac proinde illius facultatis actus est, in qua fides ipsa recipitur , quam utique in intellectu subiectari nemo ambigit. Ergo citaracter in: intellectu recipitur; intellectu , inquam , non speculativo, sed practico,qui

cum caeteras potentias imperio moveat,in illo etiam debet collocari character, qu ad ea quae circa divinum agenda sunt, ac proinde in operationem totus quantus proclivis est. Tertia demum particula diximus , characterem in intellectu indelebiliter recipi, ita ut post hanc vitam nedum in Beatis ad ornatum , sed in damnatis quoque ad confusionem perseveret. Et quidem in Beatis perseverare characterem, per se claret; character namque est spiritalis consecratio , quae tandiu manere solet,

quandiu

104쪽

'fessus Sacramentorum. ' 93quanidia res consecrata perseverat, sicut calix integer & impollutus nunquam amittit consecrationem. At beatitudine non solum non amittitur integritas , sed plenius , & omnimodis

consummatur: ergo in coelo sacrum illud signaculum perseverat, quo Deus ministros suos

adornaVit.

De damnatis idem quoque, tametsi non eodem modo, probatur. Si semel receptus in intellectu character destrueretur , vel id contingeret immissione alicujus contrarii, vel merito perversae vitae,quam impii duxerunt; vel destructione subjecti, quo pereunte nequit subsistere. Atqui nihil horum contingit; potestas namque sp iritalis nullum agnoscit, sentitque contra- rium : demerita etiam illum non convellunt, alioquin in hac vita patratis nefaodis saltem sceleribus , puta apostana, vel blasphemia , aut certe atheismo , character deleretur , unde hujusmodi impii iterum baptizari, iterum confirmari , iterum ordinari deberent; quod Apostolicis traditionibus , & Catholicae Ecclesiae praxi prorsus repugnat. Denique nunquam desinit characteris subjectum, cum semper maneat intellectus immortalis. Ergo indelebiliter chara-

eher in intellectu recipitur ; neque. enim Deus formas uti s destruere, vel conservativnmea-

ωm concursum suspendere , nisi ad alicujus

cauta secundae exigentiam consuevit. Sed cur, inquies , remanebit potentia characteris in inferno , nullum actum per totam, quam late patet, aeternitatem e cercitura ; ibi enim nullus Deo cultus exhibetur, nulla hi

rarchica functio celebratur , nullus denique

ordo , sed sempiternus horror inhabitat. Ergo

sicut

105쪽

sicut fide privantur damnati, ut alibi diximus, ita & charactere justis de causis ob patrata fla- sitia orbantur. Respondeo , quod sicut potentia augmenta--tiVa, generativa , aliaeque vires non censentur in alia vita inanes , quia etsi nullum in . ustum sint prorupturae , id non ex defectu virtutis proficiscitur, sed ex statu immobili, cui huju modi operationes minime consentaneae sunt: ita character semel impressus, tametsi nullam functionem cliciturus, frustra non conserva tur, quia semper exigit natura sua permanere, ut Christianos & niinistros ab aliis interstinguat beatos quidem ad gloriam, reprobos in opprobrium tempiternum. Nec est simile de fide, quae cum piae voluntatis motionem exigat, in eis permanere non potest , quibus pietas omnis repugnat.

Derivatis quibusllam corollariis praedicta characteris definitio magis stabilitur, ct Angelici Doctoris sementia ab Re

cemiorum instantiis vindicatur.

Ex dictis quaedam breviter colligemus corollaria, & adversus stabilitam S. Thomae sententiam objectiones fieri solitas , Deo bene vertente, facili negotio refellemus. sequitur ergo primo contra Scotum , characterem non esse relationem. Tum quia potestas non est relatio. Tum quia ad relationem non datur per se motus , id est , nulla ad illum directe actio terminatur : tria autem sacramenta 3nemorata Perse characterem producunt. Tum

106쪽

'fectus Sacramen to m. 93

quia nullum dari potest distinctum a potestate

stabilita relationis hujusce fundamentum , non gratia vel fides, quae possunt permanente charactere deperire ; non anima vel facultas natu ratis , quae saepe charactere caret; non susceptio sacramenti, quia transeunte sacramenti susceptione charalier perseverat. Tum demum, quia relatio non est activa, character autem est divianorum agendorum , vel patiendorum princia

Pium. Nec obest quod character a Patribus dicatur signum, quod relationem ad rem significatam importata non obest, inquam; quia signum accipiunt pro sigillo impresso, eo modo quo sigillum cerae, vel alibi insculptum dicitur signum quo cicatrix impressa in circumcisione Judaeis , dicitur signum ;& quo e quibus ab aliis discernimur & internoscimur, signa appellare consuevimu S.

Sequitur secundo, characterem non reduci adsccundam speciem qualitatis , seu habitum , uti Suareet existimavit. Tum quia chara ster ad potentiam reVocatur , ut ostensum est : ergo

non est habitus. Tum quia habitus actibus intenditur , & contrariis destruitur : character autem nec actibus ullis augetur, nec ulla impietate deletur. Tum quia, ut discurrit S.Thomas quast. 6,. art. t. nullus habitus est , qui sic ad bonum & malum indifferens; nam habitu virtutis nulIus malE utitur, & habitu vitii nulliis bene. At character ad utrumque se habet, eo etenim quidam bene utuntur, alii vero male; unde character utrumque permittit, modo ad religiosum cultum, modo ad sacrilegum concurrens ; sicut intellectus modo verum , modo salsum attingit 3 dc voluntas . modo bonum, modo

107쪽

modo perversum objectum prosequitur. Ergo character non est habitus, sive bonus, sive malus , id est in opus bonum per se determinatus; sed utriusque capax, utriusque ad modum potentiae productivas. Quanuis enim character, sicut & omnis potentia, bonum objectum ha beat,scilicet cultum divinum ; subjectum tamen indeterminatum . relinquit , quod charactero bene et male uti potest i, sicut prophetia & donis gratis datis in bonum objectum proclivibus. male uti potest, qui eis ornatur, ut patet in Balaam, Caipha, & allis,quos se nescituram Veritas testata est. Dices cum Suare: Nulli trium characterum, quos Catholica agnoscit Ecclesia, convenire potest ratio potentiae. Non quidem characteri Baptisinatis, cui si quae potentiae ratio conveniret , minime ratio potentiae passivae caeteroruin sacramentorum , ut fatentur ij qui ad potentiam illum revocant. Atqui character Baptismi non est potentia receptiva aliorum sacramentorum , seu gratiae vel characteris ab aliis sacrata

mentis producti , si enim character ipse Baptismi

absque praecedentis characteris apparatu recipitur , quidni similiter alii characteres in pistentia animae obedientiali recipi poterunt absque praevia baptismalis characteris dispositione γNon convenit etiam ratio potentiae characteri Confirmationis; etenim potentia dat simpliciter posse , sicut habitus facilitatem & suavitatem operandi ingenerat: character autem Confirmationis , nec ad ordines suscipiendos est simpliciter necessarius , cum non confirmatus valide ad Ordines promoveatur; nec ad profitendam publice fidem desideratur, cum non confix

108쪽

' Effectus Sacramentorum. 97

confirmatus interno religionis & virtutum infusarum adjumento , Dei r sertim auxilioxoboratus , pro fide fortiter pugnare possit. Idem quoque de charactere ordinis demonstratu facile est , Ordinis enim character non secum invehit, sed operandi facultatem supponit : character V. g. Acolyto impressus , non confert candelabri deferendi, vel urceolorum ministrandorum potestatem ; character Sacerdotalis verborum proferendorum non ingenerat facultatem : neque enim supra Veis , ut sunt quidam sonus , requiritur aliud praeter motionem instrumentariam quam Deus verbis prolatis , sicut caeteris sacramentiS , transeunter infundit. Ergo character non potest ad trulam qualitatis . peciem, quae dicitur potentia,

Respondeo his cargumentis ita persuasum fuisse Suarem, ut crediderit nullam eis, vel probabilem soliuionem posse adhiberi; pro sua ta- . men in D.Thomam reverentia addere , se invi tum a S. Doctoris sententia discessisse , indit . Iubilium vi & veritate argumentoram coadium. Verunt Eaec omnia ex dictis soluta & occupata manent , & eruditi Theqlogr pace dixerim,

quantamquantam, eorum argumentorum dissicultatem ex christianorum characterum dignit

te & majestate haud satis attenta proficis de characteribus: enim illis tam divinis nimis hu- ni ine & philosophicε , nec ad illam eorum tam

subliniem , quam sacri Doctores efforinarunt, ideam satis consentanee P.Suarem disputasse . Unda ad ea, quae contra Potentiam characteris Baptismi opponit, respondeo necessariὁ s tondum esse , charactςrem Baptismatis esse po- . T .HIA . E

109쪽

tentiam aliorum facramentorum receptivbni,

cum nullum, nisi eo praehabito , valide suscipi quear. Et quanuis non improbabiliter dici possit, characterem ilIum fundamentalem esse iubjecium quo alii characteres recipiuntur,sicut media quantitate caetera accidentia subjecto in-Iuerent; id tamen ad rationem potentiae pan. sivae minime necessarium est ; ejus enim solum . est reddere subjectum capax formae ulterioris, vel actus, ad quem forma recipienda ordina- . tur. Sicut mollities licet sigilli figuram non re .cipiat, quia tamen ceram reddit ad recipiendum sigillum idoneam, ab Aristotele cap. de quali te, suo specie potentiae passivae collocatur. Et cum

dicitur ipsum Baptisini characterem immediatErecipi in iubjecto absque praevii characteris dispositione, verum dicitur ; sed male inde col- ligitur , i8em esse de aliis existimandum. Lapis namque fundamentalis aliis substernitur, sed inulli ipse innititur : & similiter Baptismus, quia

est novae creaturae nativitas,nihil aliud in ordine supernaturali supponit,tametsi ipse caeteris prae .supponatur. Id etiam, quod contra potentiam charae Gris Confirmationis objicitur, nihilo magisγ-get. Actus enim protestationis fidei non potest ex officio , nisi a confirmato proficisci. Nec ad hanc fidei confessionem sola sufficit externa

deputatio, qua semel admissa , tota corruaucharacterum necessitas, tota christianae familia: spiritalis oeconomia labatur necesse est. Nota sufficiunt etiam internarum virtutum & gratia praemoventis adiumenta , quia jam sequeretur characterem nedum non esse potentiam , uta

soricendit adversarius , sed nec habitibus e

110쪽

T sectus Sacramentorum.. - censerulum , frustra enim admittitur chara- .cteris Confirmationis habitus specialis , ii intrepida militis Christ ani pugna & victoria ab internis virtutum , & auxiliorum opitulationibus derivetur. Dicendum ergo , religionem Asortitudinem infusas multa in Dei honorem' posse agere, multa 3 pro causa Dei pati : verum quos actus bonos cliciunt , sub determi- , nata proprii objecti honesti ratione respiciunt; at vero character eosdem axstus sub universaliori ratione attingit, prout nimirum fidem propugnant, & adversantibus Christianismi impetia bus resistunt; neque hanc pugnam sub deter-ntinata honestatis ratione respicit miles Christi, sed sub ratione ampliori indifferenti ad bo nam & malum ex parte subjecti , character enim effectus productionem respicit, non secui dum convenientiam, vel disconvenientiam sub jecti, sed ut agenti praecipuo cuJus instrumentatum est , inserviat. In summa, religio respicit . cultum divinum sancte faciendum , character cundem cultum valide exercendum intendit: nam fortis pro fide conflictus vana gloria inquinatus , non a virtute infusa, bene tamen 1 charactere procedere potest. Idque potest fa- miliari exemplodilustrari: Quilibet in casis ne- .cessitatis invadentem Regni hostem arcere potest Sc debet, nemo tamen ex officio adversiis eum arma capescit, nisi miles Vel dux, qui nomen dedit & conscriptus est : Ita similiter EcEe adversus communes hostes omnis homo mile st,ex officio tamen soli confirmati ad fidem tu tandam & glorificandum nomen Domini nostiet Iesu Christi,despectis iniuriarum & laborum in . continodis armanzariseii vincunt,son triaphaut

SEARCH

MENU NAVIGATION