장음표시 사용
151쪽
eo , unde paulum, & fortassis non incommode digressi sumus, redeamus. Secunda pars , quae asserit fidem & sane mmoniain aiu licitam sacramentorum ministrationem tantopere necessariam , ad eorum tamen Valorem , & integritatem non essentialiter desiderari , magnopere fuit olim tertio Ecclesiae saeculo agitata propter Agrippinum Carthaginensem Episcopum , D. Cyprianum, aliosque perplures Africae Episcopos , qui baptizatos ab naereticis rebaptizandos esse more dicus defendebant; necnon propter Donatistas, qui .sacramenta a malis ministris, & peccati s mortalis consciis celebrata nulla essta posuerunt.
i error non solum in Tridentino fess. 7. rn. is proscriptus est, his verbis : Si quis dixerit , ait priori loco S. Synodus , Baptifimura; qui etiam datur ab hereticis in nomin. Patris , o Filii , ct Spiritus fancti, cuia intentione faciendi quod facit Ecclesia , non esse
verum , anathema sit. Si quis dixerit , inquit posteriori loco , ministrum in peccato mortali existentem , moἐς omnia eslsentialia, qua adfacramentum' conficiendum , aut conferendum pertinent , servaυerit, Non conficere , aut coa
ferre sacr mentum , anathema sit. Sed etiam in antiquioribus Conciliis damnatus est , in quibus , ut docet Augustinus lib. de Baptismo, sen 'tentia gloriosi Martyris Cypriani, quam cum aliis Atricanis Coepiscopis in Synodo Provinciali docuerat, bapcietatos nimirum ab haereticis esse iterum baptizandos, penitus extincta fuit. Unde etiam postea Patres ConstantienseS quar- tum Uviclefi articulum condemnarunt, in quo' sic habebatur : si Episcopus , vel Sacer ρε exist t
152쪽
Ratio vero fundamentalis hujus orthodoxae veritatis a Tridentino insinuata est , quia a Sacerdote in haeresim lapso, vel criminibus lethalibus polluto possunt omnia sacramento essentialia adhiberi : ergo tunc verum conficiet sacrameritum. Neque enim propter haeresim, vel impietatem conficiendorum sacramentor mpotestatem, quae in charactere indelebili sita est, antisit. Hanc rationem perpetuo confirmat Augustinus , quia Ecclesiae sacramenta vim a Christo sacramentorum authore , non a meritis hominum consequuntur : ergo per ministri infidelitatem , vel iniquitatem nequaquam impeditur divinae profusito bonitatis 1, cum instrumentum agentis praecipui virtute agat, possit que proinde quam non habet , transfundere bonitatem. Unde sicut impertinens est cura-gioni aegroti, utram medicus sanus sit , an orgor 3 impertinens culturae agri aut vineae, mi in agricola Probus sit, an improbus t, modo tamen Sc ille opportuna remedia, &iste optima semina excultae & idoneae terrae mandet : ita esse stui sacramentorum impertinens est fides,
vel sanetitas ministri, ea modo, quae Christus instituit, serio apponat. Luid ibi facit ma- misi Her , inquit Augustinus tract. in Joan.
ubi bonus est Dominus y Non contaminatur do-
um Christi, quia per illum ministrum malum injurm Iuvius transit , is venit ad fertilem ter-
am. Per lapideum canalem transi arua ad
reolus , in canali lapideo nihil generans; s amen ira hortis plurimum fructum assert. Sic uergo nihil refert, ut ala Augustinus lib. 3. contra
153쪽
i leniore etiam Africae Sc Numidiae Concilio decretum est , nullum elle prorsus Bapti sina ab haereticis collatum L quia sicut unus Deus , de . una fides , ita unum tantum esse Baptisma, i quod nimirum a solis Catholici celebratur , cre- denduin esse dicebant. Fateor etiam eximium Doctorem Cyprianum, accepto Stephani Papae tunc Ecclesiae Catholicae claVO astantis rescripto , Africanorum ConVentuum sanctiones Apostolica primae Sedis authoritate reprobantis, contra Pontificias literas plenam querela i um epistolam septuagesimamquartain ad Pompeium scripsisse, in eaque solitae moderationis,& debitae in Apostolicum Thronum observantiae limites quae hominum etiam sanctorum inis firmitas est o transilivisse. Haec , inquam , fateor ; sed quid aliud inde deducitur X quam homines & caespitare sepe, M litterdum labi, ut & Concilia , quibus Romanus Antistes refragatur, nullius esse autho-xitatis. Quantum Vero ad personam Cypriani attinet , dico bonam fidem , & indivulsam cum Romana Ecclesia consensionem & coin munionem , ipsum ab haeresi formali excusasse, moderationis vero praetergressos limites se finguine expiasse. Mar rem Cyprianum , inquit Augustinus a D. Thoina Art.'. ad 2. re-Jatus , qui apud hareticos , vel schomaticos datum baptismum uolebat cognoscere , tanta merita usque ad triumphum maryrii sequuta sunt, ut eharitatis , qua excellebat , luce obambratis
illa fugaratur si quid purgandum erat, passionis falce tolleretur. Vndei inquit epist. 8.Nis quia harens in dissusione vitis , radicem non deseruit unlatis. Unde lib. unic. δε Tom. VII. G
154쪽
1 6 Lib. XI. Pars I. Dissert. I. CV
baptismo , contra Petilianum cap. 16. ait, quod Cyprianus cum Stephano in Catholica unitatis communione perstiterit. Hinc etiam patere potest, quanti referrat, utrum quis bona, vel mala fide operetur , ut
ab labe haeresis in sola pertinacia sitae , in- noxius sit. Ob illam enim bonam fidem , nec Cyprianus pristina sanctitate excidit ; nec cardinalis Ludovicus Alemannus Arelatensis Archiepiscopus , qui Eugenio IV. obstitit, & Anti- papam in Ecclesiam bona fide, recta intentione, ejus temporis prudentrari consilio , nulloque humano ductus as diu obtrusit, ab illa sanctimonia recessit , ob quam post obitum non pauca miracula edere meruit. Simillibus permoti rationibus S. Vincentius Ferrerius, S.ellam Petrus Luxemburgus Petri de Luna partes schisuaticas rationibus sibi probatissimis persuasi, citra ullum eximiae sanctitatis detrimentum sectati sunt , & sub schismatico Pontifice nihil schismatis habuerunt. Unde & priorem viris Apostolicis Ecclesia Catholica accensere non desiit, secundus vero Avenione apud PP Coelestinos jacens innumerabilibus fulget miraculis, & tanquam tutelaris Civitatis Patronus spum incredibili populi concursu religiosissimε colitur. Et longe ante Paschasius Ecclesiae Romanae Diaconus , qui Laurentii schisma bona fide sincera intentione foverat, non amisit illam sanctimoniam singillarem , quae post obitum viri Dei miraculorum gloria illustrata est, quanuis ebibiti erroris , & foti schismatis pconas in Purgatorio, ut S. Gregorius 4n dialogis refert, tulerit. Quod de Cypriano dixi, de Magno etiMn Basilio intelligendum velim ,
155쪽
qui epist. cauonica ad Amphilochium , cais. I. haereticorum nullum esse baptisiniim , sed om qnino iterandum affirmat. Quin & T. in eam propendet sententiam, ut censeat schisma- cticos esse rebaptizandos,reque ipsa se solitum ec se rebaptizare fatetur , optans ut caeteri quoqu*idem praestarent, utque id Episcoporum Concilio statueretur. Quanuis enim Patres sectarrioriemur,in illorum tamen commentaria quae uniana infirmitas est errores interdum irre- .pere non inficiamur.
Dices : Soli Ecclesiae collata est conferendorum sacramentorum potestas , quia illi soli Christus sacramentotum author indissolubili iunione copulatur : ergo extra Ecclesiam per amembra a Christi familia, proindeque a Clin sto seiuncta, nesta vania conferri possunt sacra
Respondeo, soli Ecclesiae datum esse & valide , & cum fructu conferre posse facramenta, quae extra Ecclesiam haeretici valide , sed sine tructa , qui gratia est , peragunt. Maxime . quia Haeretici ab Ecclesia recedentes characte-xem, quem in Ecclesia indelebilem receperunt, sua apostasia non amittunt: quanVis ad confe- 'xendum baptismum nullus sit character neces .sarius , quia sicut ejus materia est Omnis aqua, aca ejus minister est.omnis bomo intendens facere quod facit Ecclesia , Deo ita propter baptismi necessitatem suavissimὰ disponente, ut dam de baptisino agemus, amplius constabit. Vere ergo dicunt aliqui Patres, baptismum ab haereticis collatum sanctificationem minime . conserre, non sanare , sed polluere libere iI lum, & citra necessitatis indispensabilis articu- '
156쪽
r 8 Lib. XI. Pars I. Dibfert. I. p. IL
lum suscipiemes, quia gratiam , ad quam . con ferendam per se institutus est, non impertita .non enim recte ad ea dispositus , sed fictus accedit, qui contra Dei praecepta extra Ecclesiam salutem quaerit. Quod autem haeretici non sint membra Christi ,, nihil vetat ; quia sat est eos cile instrumenta , quibus causa praecipua Christus ad characterem imprimendum
utitur: sicut etiam per improbos Prophetas Vera interdum oracula fundit,& per homines inu. quos miracula patrat. Extra Ecclesiam ergo xata sunt sacramenta, sed propter haereticam, vel schismaticam communionem nihil prosunt. Sacramentum enim ab effectu sacrame ti in liberatione a peccato & rectitudine cΟ dis consistente , omnino distinguendum est. Quod ergo effectus sacramentorum ab haereticis haberi non possit,non probat invalida esse
apud eos sacramenta , sicut scripturas eos habere negandum non est , propterea quod verus apud eos non extet Scripturarum sensus , sed perversissimus intellectus. Aliquo tamen sensu recte dicitur , vera non esse apud haereticos sacramenta , quia verum illud appellari a lex quoa operationem habet naturae suae consentaneam i, & quia ea carent sacramenta in communione haeretica peracta , Veris haereticos ca-xere sacramentis a nonnullis Doctoribus dici potuit. ino autem sensu ordinationes ab hae reticis factae irritae dicantur , in dissertatione de sacramento Ordinis amplius elucidabitur. Εκ quibus omnibilla quae in contrarium adduci pos sunt argumentis, a Patrum praesertim autboritate petitis absque negotio Oc uires.
157쪽
go non minorem gratiam a malo, quam a bo no , Vel a minus bono, quam a meliori sacra- menta suscipientes bene dispositi obtinent ne
tur : Neque qui plantat aliquid est , neque qui rigat, sed qui incrementuin dat Deus. Potest quidem bonus minister , sicut & boni fideles queunt recipienti sacramenta pios motus pre- cibus & lacrymis suis impetrare , qua de causa . ., monet S. Thomas p. quast. 72. utilios ' esse Missam boni, quam mali Sacerdotis audi- re , quia offerentis, & sacramenta ministrantis . . devotio aliquam gratiam a Deo pro circun- stantibus exorare potest ; sed liaec gratia non ' est sacramenitalis., sed accessoria , quae potest Sequitur secundo , Ministros speciali conse- - 4 cratione ad conficienda secramenta destinatos, mortalis peragere. Patet hoc corollarium ex
158쪽
receptionem a fide de sanctimonia desertant , manifestum est ministros cum peccato mortali . sacramenta solenniter celebrantes in reverentiae Deo debitae laesis, & contaminationis rei fa-crae reatum incurrere. Qiuod corollarium intelendum dixi de ministro solennitatis , ut ex ciperem cum D.Thoma ministrum necessitati qui urgente charitatis praecepto extreme indi- 'genti subvenit, vel Corpus Christi in terram , Projectum colligit; qui tunc an sit paratus, non debet attendere , sed periclitanti succurrere , MChristi reverentiae consulere. Quam tamen eX-ceptionem ita arctari velim , ut si minister illoe necessitatis temporis angustiis minimE prematur , nec ullum sit in mora periculam, tenetiit sancta sancte tractare', & Christi sese sanctitati conformare , & divina ministeria reverenter peragere , quia ut veridice scripsit S. Thomaxin qua'. art. S. quaestiunc. 3. ad Hoc est de jure naturali, ut homo sancta sancte Iertractet. Certe ficut ordinarius Regis famulus M domesticus eo debet vestium ornatu in- aut , qui regium deceat comitatum & obse quium t, ab eo tamen apparatu excusatur, qui in urgenti necessitate Regi cadenti, vel aegrotanti ex improviso assumitur ; si tamen tempus suppetat Regi etiam aegrotanti, citra contemptum. Regiae Majestatis non servit , qui ad eius obsequium sordibus foetens , dc immundus ac- edit. Scio Caietanum, & aliquos recentiores do cere, non sufficere ad peccatum mortale, ut mi- rister ex ossicio ministret, nisi tale ministerium .exerceat, quod sit actio sacramentalis , id est
xQ, inva lacramenti. Unde inserant aliqui,
159쪽
1od qui facrameruum jam confectum ministrat, puta qui Eucharistiae consecratas species distribuit, iii imortale non incurrit ; cum tunc non adsit adhio sacramentalis , sed mera sacramenti peracti applicatio. Ex tuo etiam dedu- nt, Diaconum , vel Sabdiaconum , & multo minus inferiores Clericos, nec non Concionatores verbi Dei, non peccare mortaliter, dum ossicia sua exercent, quia nulla ibi actio sacramentalis intervenit. Sed utut sit de speculativa horum conseistariorum probabilitate, crediderim tamen ingens esse periculum , & mMorem
temeritatem , tam augusta sacrarum rerum mysteria foeda manu sumere, contrecitare , atque
aliis porrigere. Certe qui altam, ut par est, de nostris mysteriis & hierarchicis functionibus 1 leam formaverit , & non minorem reverentiae sensum erga illa expertus fuerit, ad altaria , vel alia quaevis sacra munia pollutus non se ob - , trudet , ad quae etiam nihil sibi conscius , nisi tremebundus & sacro horrore perfusus non accedit. Non est inquit doctus ὶDo-:mino S: Thomas art. s. quin mali exhibentes
s mioistros Dei is Ecclesia in dissensatione sa
crameutorum non peccent. Et in dicta dist. 1 . .
et i quid homo , quod sibi competit ex ordino, facit in igne , quod iustum est iniuste exequitur,
ac per hoc mortaliter peccat. Et Gi egorius XI. . cap. QVUsum , titulo de temp. ordis. de Sace . dotibus & Clericis agens : Si non poenituerint,
inqait , moneodi sunt , ct fib interminatiove divini judicii obtestindi, ut ire testimonium fugaeamnationis in susceptis ordinἰbim non mi ui- sir nt. Extollunt Patres Centurionis . humilita- . tem atque modestiam , qui Christumi domo
160쪽
excipere non est casus , insignum se esse coci restans; qui tamen fide per dilectionem operante plenas totum meruit impetrare quod Pe tiit ; unde ad domum ejus non perrexit Dominus, sed perrexit Domini medicina ; non visitavit agros Salvator , sed visitavit sanitas Salυ toris , ut scite dixit Ambrosius ferm.τε. in dedicat. Si Baptista post Angelicam in humano cor: Pore vitam peractam nec levi famine macuI
tam contremuit, & non ausus est tangere sanctum Dei verticem, si Sanctissimi viri eo nomi- erine ab Eucharistia interdum abstinent, ne De quentiore usu , quo majora quaeque Vilescunt, cebita divinissimo sacramento veneratio sensim I xemittatur & languescat, & ne ex quotidiano esu ad inadvertentiam defluant ; quiae de illis dicendum est, qui tremenda Angelis mysteria& ministeria cum conscientia peccati mortalis contrectare & exercere praesumuntὶ sequitur tertio , licitum esse a ministro tolexato sacramenta recipere. Quia, ut ait D.Thomas quaest. 6 . art. 6. ad 2. ille qui ad sacramenta accedit , suscipit sacramenta a ministro Ecclesia, non in quantum est talis hersena , sed is quantum est minister Ecclosia: ct ideo quandiu ab Ecclesim toleratur in minbterio , iste qui ab
eo si cepit sacramentum , non communit ut peccato ejus , sed communῖcat Ecclesiae , qua eum tanquam ministrum exhibet. Si vero ab Ecclesia non toleratur puta cum degradatur, vel comm nicatur , vel μί'enditur peccat 'es eo accipit. sacramentum , quia communicat reccato Vsius. Qxianuis autem haec absolute ve ra sitit , quia multo magis urgente n*cesIltate