R.P.Fr. Vincentii Contenson, ... Theologia mentis et cordis seu Speculatio uinuersae Sacrae Doctrinae, pietate temperata; è patribus, doctore potissimum angelico deriuata. Tomus 1. 10 R.P.Fr. Vincentii Contenson ... Tomus 7. In quo de fontibus saluti

발행: 1681년

분량: 560페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

191쪽

modo sacramentum suscipiens , cuna possit ex terius resistere, non resistat. Verba Innocentii sint haec: Is qui terroribuι , atqua suppliciis violenter attrahitur , o' ne detrimentum cohiat

Taptismi fuscipit sacramentum , talu , scut Ois qui scin ad sacramentum accedit , ct char icte Vmfuso pit chri iianitatis impressum , . irae

tanquam conditionaliter volens , licet absolute non velit , cogendus est ad obfrυantiam fidei christianae. Unde sic formatur argumentum: Non mino, requiritur intentio in adulto fulcipiente B aptitamum , quam in . ministro illum perficiente , ut fatevtur adversarii, quia non minus debenetriu-mano modo sacramenta recipi, quam consem Unde D. Thomas qua l.68 art. s. ad ait , quod

s in adulto deesset intentio fuscipiendi sacra

mentum , esset rebaptizandus. Et Augustinus lib. 24. contra Donatistas , cap. 24. cum dixisset, Valere parvulis Baptismum, cum alii pro eis respondent, quia ipsi respondere non possunt, subjunxit tamen At si pro eo qui respondera Ioleti ,. alius re pondeat , non itidem valet. qui retenta interior voluntas sitscipientiS non impedit quominus velit facere forinsecus quod facit Ecclesia,reci piatve characterem 1, quia licet invitus coactusque recipiat, subindeque intus

nolit, Vult tamen urgente metu ritum eX ter

num , qui Christianis Religiosus est , recipere,

tametu nec sacramentum credat, nec ejuS collationi interius consentiat.Ergo similiter reten- ea ministri ficte conserentia intentio ii alii uir, non facit sacramentam, tametsi coactus , bindeque intus repognans , imus non intendensis

'bod latestatu Iamentum conferre. Q Hod E

192쪽

sortiori verum est de eo ministro vel Praelato, qui considerationibus Eumanis inductus, vel commodis concupiscentiam illicientibus inesiacatus , ritus christianos sibi invisos, & a se intus derisos peragit ; cum Ca quae a concupiscentia

proficiscantur, multo magis volantaria; quam ea quae metus extorquet censeantur, ut postea Ponderabimus.

Illud ipsum tradit Concilium Toletanum I expresse decernens eos christianam fidem tene- .re oportere, qui jam pridem ad Christianitatem invite susceptam coacti sunt sic ni factum est, inquit, temporibus Sileb, ii, quia jam constat eos sacramentis di Uinis asociatos Baptismii chara Ierem suscepisse , chrasemate unctos esse , eorporis Domini extiti se tarticipes. Ergo omnia

modo exterius quae Ecc letia tacit, serio adhῖ-beantur, nulla , vel r2ci Paenti S intentata oriis apetentione, vel perversitate sacramentura

Idem colliguur ex Concilio Rhotomagensi non multo post sacrum Tridentinuin praeside Cardinali Carolo Borbonio , anno IJ8Ι. cele- birato , ubi mos eorum reyrclaenditur & interdicitur , qui dubitantes de valore Baptismi 1 c d vinistis collati, eo quod non haberent inten-ison m ba pii g=rdi in remissionem peccatorum, ab illis haereticis baptizatos iterum sub conditione baptietabant: huiusque reprehensionis Scprohibitionis rationem proposito nostro perop- Portuituri subnectit conuabat Caletunsas in coe u publico baptitare in forma verborum,ma eria, a Christo instituta , nec de hos facto Ambiri potera . Id quod deinde totidem verbis conlatinavit Concilium Aquense I anno Is 8s coactum

193쪽

coactum. Ergo censent Concilia ad valorem Baptismatis, qualiscumque tandem fuerit priva- ta ministrantis intentio , fatis esse , si constetaministrum publice, in forma verborum , & in materia a Christo instituta baptizasse. Il etiam ex sacro Tridentino Concilio non obscure deduco,& quia ejus authoritatem nobis opportune imporidiae objiciunt adversarii , non: abs re erit, si lanistae Synodi germanam mentem paulo diligentius indagemus. EX eo enim,quod Tridentinum fg 7.can. I I. Verbi, sinpra memo-xatis definiat, ad valorem sacramenti ' praeter materiam & formam requiri ministri intentio nem faciendi quod facit Ecclesia, inferne co- nantur adversarii , quod sicut Ecclesia intendie facere caeremoniam sacram, & ritum illum exe cere , ut est actio quaedam formaliter sacramentalis , si minister malitia sua intentionem illam retineat, vel oppositam habeat, invalide conficiet sacramentum. Etenim, inquiunt, per inten

tionem intelligit aliquid distinctum ab applica

tione materiae & verborum prolationz: materia autem non potest applicari, nec possum verba proferri sine intentione faciendi ritum externum,cum in illis ritus externus situs sit 1, & actus exterior advertenter elicitus cum VoIuntate et, ciendi illum, non ponat in numero , sed pro eodem reputetur. Ergo praeter intentionem faciendi actum externutabiliumque laris peragendi , desiderat Sacrum Concilium intentionem faciendi actum illum , ut est sacramentalis, seu exigit interiorem voluntatem faciendi quod Christus & Ecelesia faciendum per sacramenta

.sntenderunt.

Verum quam sopitist ca, quam a Concilii Trulem

194쪽

Tridentini mente aliena sit haec argumentatio, paucis demonstrandum suscipio. In primis si

valeret haec argumentatio, probaret etiam, ad valorem sacramenti desiderari intentionem san- .ctificandi homines , & effectus sacramenti producendi ; sicut enim,ut adversariorum argumela --to utar, Ecclesia intendit facere caeremoluana sacram, ut est actio quaedam sacramentalis productiva gratiae, & aliorum effectuum supernaturalium ; si minister malitia sua intentionem illarii retineat, vel oppositam habeat, invalidum efficiet sacramentum, utpote non habens intemtionem ficiendi quod intendit Ecclesta, nec interrore in voluntatem faciendi quod Christus αEcclesia faciendum per sacramenta intenderant. Et tamen fatentur Adversarij , non requiri ad valorem sacramenti intentionem conferendi,ves recipiendi effectum secramenti, cum ea care dis qui sine necessitate ab haeretico sacramentum

sacrilege iuscipit, & tamen valide suscipit. Ergo per intentionem faciendi quod facit Ecclesia aeaecidentino desideratair, nate intelligi mi adversarii voluntat om efficiendi actionem ut sacramentalem id efficientem, quod Christus & Ec- .clesia faciendum intenderunt. are ad praecludendam aequῖvocationem,&radicem deceptionis detegendam, adverte adversarios concindere id quod facit Ecclesia cum eo quod intendit Ecclesia. Quod facit Ecclesia est ritus externus sacer in certa maloia & forma ; quod intendit Ecclesia , est hominum san istificatῖo, ad quam signa ilia sunt instituta. Ad valorem ergo sacramenti requiri intentionem faciendi quod facit Ecclesia, ndubitatum aput Catholicos est, de de fide certum asserimus V sel

195쪽

IIIam liabere eum contendunus, qui quod facit Ecclesia, serio &.libere facit: non enim deliberate serio ageret ritum illum, nisi illum serio sibi faciendum proponeret, seu quod idem est, facere intenderet. Caeterum ad valorem facramenti non requiritur ea in ministro intentio,. quam Christus & Ecclesia habent ; quia n Christo & Ecclesia semper recta & immaculata est ; in ministro Carpe corrupta. inligenter ergo,& accurate observanda sunt verba Concili non enim dixit, in ministro ad inte ritatem cramenti desiderari intentionem conformantem

se intentioni Christi & Ecclesiae, de sibi pro- ponentem quod sibi Ecclesia proponit; stape

enim utriusque diversissima intentio est : sed necessariam esse est intentionem faciendi quod facit Ecclesia, id est talem intentionem, ex Ma id efficaciter & accurate agere velit quod Ecclesia facit: & hanc intentionem non habere non potest, qui deliberate facit quod fieri in Ecclesias idet, sive illud infidelitate non credat, sive impiet1te intus irrideat, sive malitia effectu

suo privare intendat. Unde etiam vehementer fallunt illi, qui dicunt , intentionem faciendi ritus externi siuChi istianis religiosus est, nota distingui ab applicatione materiae, & verborum prolatione, in quibus ritus ille situs est et unde, inquiunt, non potest materia applicari , nec verba proferri ine intentione faciendi ritum exteritum in ha-iusmodi rebus & verbis positum : & tameti Trid entinum praeter applicationem x verborum

prolationem, requirit Irrientῖonem. Fallantur, inquam, vehementer cuin manifestissimum sit

materiam posse diversimodis applicari, formam diversimodi A

196쪽

rvet simodis proferri; aliter enim applicat materiam & verb*profert, qui modo joco se , mimico, ludicro derisorio applicat & profert; 'aliter qui accurate & serio, & tanquam ex officio quod gerit, ea adhibet & ministrat: prior non intendit facere quod facit Ecclesia,sed tale quid repraesentare duntaxat, ut fit in pictura vestheatro; posterior vero intendit facere quod facit Ecclesia, cum revera illud libere prudens faciat, nec quidquam eorum quae in Ecclesia fieri scit, praetermittat. Ne autem quis existimet Voluntariam esse nostram Tridentini intelligentiana,quam tamen verba ipsa fatis indicant, nolo alium Tridentini interpretem, quam Tridentinum mentem suamn qn obscure aperiens sess. I - v. 6. & can. F. ubi declarat sacramentum non perfici ,si acerdoti anImus ferio agendi dest , nec eum esse nisi salutis sua negligenti simium , qui sacerdotem iocose absolventem cognosceret, non alium feriis gentem sedulo requireret. Ergo per intentionem faciendi quod facit Ecclesia intelligit S. Synodus animum serio agendi , qui deest cum sacerdos ioco absol vens cognoscitur. Ergo ad validi sacra menti integritatem satis esse S. Synodus arbitrata est, si ministrum serio operari extrinsecus appareat 3 tumque duntaxat jocandi animum sacramenti integritati officere, cum iocularis de Iudi crus ministri agentis modus est reciyientibiis conspicuus. -

1d bene vidit Cardinalis Pallavicinus in sua Conciliit Tridentini historia pari. 2. lib. I 2. cap. 1 O. Ponderans enim praefata Tridentini verba, sic scripsit: Ex hisapo emis verbis quae nimirum mox retulimust conjicere potest, quiseq'is

197쪽

quis ea legerit , haud esse expimctam senten-riam Catharini , aliorumque Theologstrum vi nantium sacramento , quὸ r tum sit , fusticere in ministro voluntatem serio agendi, obesse tantummodo secum , quem sacramentum fuscipiens cognUcere post. Ita ex Italico idiomate P. Ioan. Baptista Giattinus Panormitanas Latine reddidit.

g. VI.

Eadem ertio perspicuis S. Thomaiestimoniis confirmatur. η

PLuxa possent in hanc nostram confirmandam sententiam Angelici Doctoris S. Thomae clarissima ex utroque in sententias scripto testia monia proserri; sed rem totam conficit locus iste 3. p. qu .s . an.8. ad a. ubi versans illam difficultatem, quomodo stante necessitate mi, nistri, possit haberi securitas,& scrupulus omnis ac solicitudo ex sitscipientis animo revelli, cum semper dubitare merito possit, num minister vexam habuerit perficiendi sacramenti voluntatem ; hanc , inquam, inquieti animi anxietatem pacare volens Doctor Sanctus , sic scribit: Dia cendum quod circa hoc est duplex visio. sedam enim dicunt , quod requiritur mentalis intentio in ministro , qua si desit , non perficitur sacramentum: sed hunc deseritum in pueris , qui non habent intentionem accedendi ad secramentum , supplet Christum qui interius bast tamio adultis autem qui intendunt sacramentum sus Vert,

198쪽

μή hoc satis sosset dici , quantam ad ultimu/besse tum , qui est justificatio a peccatis ; θή quaΠ-

tum ad essectum , qui est res O sacramentum, scilicet quantum ad characterem, non videtur quod per devotionem ccedentis possit. suppleris quia character nunquAm: imprimitur , nis per sacramentum. Et ideo alii melius dicunt , quod mini ter sacramenti agit in persona totius Eccle-sa , cuim es ministeret in verbis autem , qua profert , exprimitur intentis Ecclesia, qua suocit a perfectionem sacramenti, nisi contrarium exterius exprimatur ex parte ministri, vel recipientis fa-

cramentum .

Haec verba videntur sole clariora, nec ullis possunt effugiorum metaphysicorum nebulis -bscurari. Etenim S. Praeceptor volenS eorum paci & securitati consulere , qui dubitare pose sunt de occulta impii ministri intentionis retentione, non fuit contentus dicere, ad evellendas illas animi solicitudines Assicere humanam, di moralem certitudinem, quae apud hominestandiu habetur, quandiu contrarium non constat, quae 'amen perpetua , & una est Authorum adversae lententiae responsio ;ὶ sed positivε eorum opinionem explodit, qui mentalem intentionem se conformantem intentioni Ecclesiae, validum ut sit sacramentum, desiderant: sed eos melius ditare ait, qui volunt sufficere, siritus serio peragatyr ,& verba illa proferantur, quibus intentio Ecclesiae exprimatur; quia ut bene explicat art. IO. corrupta ministrantis intentio incorruptam Ecclesia Intentionem inter-xumpere non potest. Perversa intentis verba sunt ejus j pervertit qua inten entis , non autem opus

199쪽

opus alterius ideo ex pervero intentione mi

nistri pervenitur id quod agit infacramentis , iuquauetum est opus ejus , non in quaestum est opus Christi , cujus est minister. Et est smile,s minifer alicujus hominis prava intentione desera et Duperibus eleemosynam , quam dominus recta intentione mandaret. Et qua lavis in illo articu lo Io. loquatur S.Thomas de rectitudine intentionis quantum ad sacramenti usum , qua caret qui sacramentum peragit, ut peccet; ea tamen . protulimus verba, quia ad explicandam articuli S. doctrinam peridonea sunt maxime quia eodem articulo agit et iam de perversitate intentionis necessariae ad valorem, quae tunc selum tollit veritatem sacramenti, ut ibidem ait, eum aliquis intendit derisoriὸ aliquid agere; ct talis perversitas tollit veritatem jacramenti, ipracipue quando suam intentionem a exterius ma nifestat Sentit ergo S. Doctor, tunc solum annullari sacramentum , quando minister non serio , sed derisorie agit; licui contingit, cum quis ducens puerum ad balnea, ipsumque animi gratia immergens , nihilque de baptismo conferendo 'co- . ixans , Verba formas jocando proferret : velum juvenis , ut interdum jocando fieri solet, anciliae vel ruellae, cum qua familiariter con- Vivit, recreationis gratia etiam praesente vel convivante Parocho dicit , Accipio te in meam& illa vicissim respolidet , meum. Tunc,& in aliis similibus casibus intentio agendi derisorie ex modo agendi, & ut aiunt in

actu exercito satis nota pervertit, an nullatque sacramenti veritatem. At vero qui ut ut ministeroqui situs agit, & prudens agit, ac serio, quax -

200쪽

tumvis inali tia sua derisorie agere velit, hoc ipso cluod ierio , & non derisorie agit, serio agere vult ; non enim serio liber agit, qui serio agere

non vult, cum opuS externum liberum a voluntate deliberata proficiscatur. Neque dicas hanc D.Tbomae quaest. q. ad α. doctrinam in speciem nobis faventem intelligendam esse iuxta ea quae in corpore, articuli ex professo statuit , ubi docet ad veritatem sacrametiti in ministro intentionem faciendi

quod facit Ecclesia , desiderari. Non , inquam, id dicas , sed potius cum ad corpus articuli appelles , ad corpus articuli libenter ibimus, ubi nostram sententiam clare ostendit , sic enim loquitur .: Leuando aliquid se habet ad multa, vortet quod per aliquid determinetur ad unum,s illud effici debeat. EA verὸ , quA tu facramentis aguntur , possunt diver ριμ vi, sicut ablutio aqua , qua fit in baptimo , potest ordinariis ad munditiam corporalem , ad sanitatem corporalem , , ad lsidum , , ad multa alia hujusmodi , is ideo oportet quod determinetur ad unum , id est ad sacr mentalem essectum

per intentionem abluentis. Et hac tutentio exprimitur per verba, quα ira Dcramentis dicuntur. Vides Angelici Doctoris constantiam ac doctrinae consonantiam : nam quia ablutio in asta exercito , & in modo agendi ast antibus satis conspicuo potest referri, & de facto refertur modo ad lotionem meram, modo ad sanitatem, modo ad luduim, ut fit in comoedia, requiritur intentio, qua serio ablutio illa ad sacrum ritum determinetur ; quae intentio per verba serio prolata , quae in administrandis sacranae is

dicuntur, innotescit. Ergo sufficit intentio per T- VII. I

SEARCH

MENU NAVIGATION