R.P.Fr. Vincentii Contenson, ... Theologia mentis et cordis seu Speculatio uinuersae Sacrae Doctrinae, pietate temperata; è patribus, doctore potissimum angelico deriuata. Tomus 1. 10 R.P.Fr. Vincentii Contenson ... Tomus 7. In quo de fontibus saluti

발행: 1681년

분량: 560페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

led etiam heroinae 1 1lieres fortissimis fortiores ad imitationem capitis sui flagella non tinrue- rant , siistinuerunt irrisiones , & tot Deo de se obtulere sacrificia, quot ante mortem pro Christo supplicia pertulere : ex utroque namque sexa militiae suae cuneos instruxit , aciesque c0mposuit Rex exercitu um Christus , ut mirabiliter ino viris , mirabilius triumpharet in De- minis. Ostenditur sane in illis divina virtus operata, qua & titillantia carnis incentiva perdomuerunt , & illata sibi horrifica poenarum tormenta calcarunt. Quam novum, quam divinum, quam stupendum pugnae genus , in quo virgo fortis in bello , Iorica praemunita fidei, armis patientiae ac geminae charitatis accincta pro duobus castris stabat una bellatrix ; hinc pudicitiae clauseram, illinc impressum sponsi sui charactere fidei signaculum defensura i Totum corporis cruorem fandebant unum pudoris fan-. guinem retinentes , ut illo fidei subscriberent,rito inter oblata voluptatis illicia castitatis verecundia rabesceret,habereturque in una hostia duplex martyriam, pudoris & religionis. Intuere Agnetes , Agathas, Dorotheas , Margaritas, in quarum corpusculis nullus fuit vulneri locus; quis, ut Ambrosii verbis utar, stridentium gravibus tractibus catenarum, nunc furentiS tIranni militibus totum offerebant corpuS, nunc instier ignes virgineas Christo manus expandebant, & in ipsis sacrilegis focis victoris Domini tropharuni signabant l, nunc ferratis colla manusque ambas nexibus una animi retenta libertate inserebant; nunc ad supplicii locum laetae successu, gradu festinae, & totae festivae procedebant; nunc vitae serE prodigae, quam

352쪽

fere nondum hauserant , jam quasi perfunctae donabant ; nunc post exaratum Variis pomis corpus, post confossa multiplici exquisitorum suppliciorum membra , non deserebant pugnam,sed acrius iterabant; nunc inter orationes, de hymnos cervicem adeo alacres inflectebant, tantaque tranquillitate offerebant lictori , ut miro modo putaremus illis patientibus alias torqueri, easque vegetare supplicia, non extimguere. Intuere Apolloniam, & Pelagiam Antiochenam cum sororibus & matre; quarum illa in ignem 'quem paraveratat carnifices , majori. Spiritus sancti flamma, & specialiactatu intus accensa sponte prosiluit; istae vero, ut Augustinus lib. I. de Civit. cap. 26 . refert, ut insecta-- : tores suae pudicitiae devitarent , se in flavium

. . dejecerunt; & ut venuste ait Ambrotas lib. 3. de ,. Virginibus , conseriae manibus tanqPam choros ducerent, in medium progrestae sunt alveum . Si virtus Christi fecit ut torti, tortaeque mulieres essent tortoribus fortiores,prosternerentque diabolum , qui per foeminam prostraverati , eadem illis gratiam just ficationis, exi-' miam illam quidem & eminentem infudit. Hinc Augustinus in Psalm. 67. Martyribus applicat

illud , Principes Iuda , Duces eorum: Priucip sZabulon , Principes Nephtali ; docens Martyres I in Ecclesia tenere principatum , & borum nominum mysteriam eis apprime congruere, quia

Iuda confessionem , Zabulon habitaculum sortitudinis,Nepilitati dilatationem in Cacra lingua significat , & sic subjungit: omnia nomina verissimos nobis insinuant Principes Ecclesiu-xum , 40 os ducatu , dignos imitatione , dignossessoribui. MArures namque. im Ecclesiis locμ

353쪽

smmmum tenent , atque sancta dignitatis excestunt. Iam vero tu artyrio priss ,

sis ,'pro ita quidquid accidit,. toleraudi asu mitur fortitudo , deinde post oninis tolerata I nitis angustiis latitudo consequitur in prεmio. Principes ergε Dis , Principes ZMulon, Priuripes Nephtoli , Principes consessionis , fortitudinis, latiturinis , Principes fidei, G ritatis. Hinc

tyrium inter caeteros actus humanos esse perfe- Aius secundes,ni suum genus , quasi maximae charitati; signum 1, quia tanto magis ostenditur aliquis aliquam rem amare , quanto pro ea rem magis amatam contemnit, & rem magis odiosam eligit pati. Manifestam est autem, quod incter omnia alia bona praesentis vitae , maximEamat homo ipsam vitam , & E contrario maxime odit ipsam mortem & praecipue cum doloribus corporaliam tormentorum obeundam, quorum me tu etiam bruta animalia a rhaximis

voluptatibas abstrahuntur, ut libro octuagini triam qumaeonum, 3 docet laudatus Augustinus. Sed objices generalem illam regulam Salvatoris saepius memoratam : Nisi quis renatus D rit ex aqua. , non potest introire in regnum Dei. Ergo perperam ab illa Martyres eximi

mus.

Respondeo regulam illam exceptione ma tyrii non elevari, sed amplius stabiliri , cum juxta tritum effatuin, exceptio firmet regulam. Illa porro exceptio irrimobile in traditione M. Patrum consensione fandamcntum habet, qui de illo Martyrum privilegio nunquam dubitarunt. Eam etiam non obscure indicat Scriptura, P

354쪽

nam ut ait Augurinus lib. 13. de CiVir. cap. 7. Luicumque etiam non percepto regenerationis I

macro pro Christi confessione moriuntur, tantum eis valet ad dismitenda peccata , quantum si abluerentur sacro fonte baptismatis. enim dixit , Nisi quis renatus fuerit ex aqua'spiri tu , nou intrabit in regnum coelorum , alia sen- mors sanctorum ejus. id enim pretiosus quam η' ' , per quam sit ut etiam delicta omnia dimittantur , se merita cumulatius sugeantur'. la Salvatoris regula excipiuntur , qui sincere ad. Deum baptismo poenitentiae conversi, a deside- : . rato baptismo necessitate aliqua eXcludantur, ut

I superiori parte ostensum fuit; quanto magis id de illis sentiendum est , quorum tam recti est ' in Deum fides, tam ardens dilectionis fervor, i ut pro ea etiam mortem oppetant Z Unde Basis Spiritu sancto , cap. 76. Si quidem, , in certamine pro pietate suscepto per ve- riorem non per imitationem ut fit in ba- tentiά istos fecit exceptos, ubi nora miniss gene- raliter dixit : grui me eonfessus fuerit coram hominibus, confit bor ego eum coram patre meo, qui in eoelis ea. Et alio loco : Qui perdiderit ani- nou distulerunt , quia maluerunt 'Chrinum con μηέο Dire hanc vitam , quam eum negando

eius baptismum per υenire. Et certe si ab il-ptismo fluminis j mortem pro Christo suuinent,

nihil

355쪽

xihil indigerit symbolu aqua ad se utem , eo quod in proprio sanguine baptizati sunt.

Instabis : Si tanta est virtus martyrii, ut, tantundem, vel plus etiam per sc valeat, quana sacri fontis lavaci um sicut ex relatis Parrum elo iis constare, diximus , non tenebitur Martyr

baptismum aquae desiderare, cui passio pro ba- pcismo deputatur ; cum etiam PGres illis dan- taxat sufficere in articulo necessitatis bapti tatis aquae votum asseverent, quibus sine sua culpa aqua deest; vel qui nolentes negare Chri- strin, antequam baptizarentur, occisi sunt: non enim Sancti Patres martyrii exceptionem tam studiose a litibulisent, si martyrium sine voto

baptismi non idem qaod praestat baptismus,

conferret; non dicerent mactyrium esse baptismi gemis ipso lavacro excellentius ; non assereret Cyprianus epistola ad Jubaianam , Martyres gloriosi mimo & maximo sanguinis baptismo baptizari, det quo Dominus in Evangelio dicebat, habere se alio baptismo baptizari; id etiam

exemplo parvulorum non confirmarent, quibus

absque baptismi voto martyrium salutem affert, cum de eis dicat Chrysologus ferm. 13 . quod coronam rapiunt ignorantes , & BernarduS serm. de Innocentibus observat, quod sicut in Stephano fuit martyrii opus & voluntas , in Joanne sola voluntas ; ita in sanctis Innocentibus solum Dpus , quod tamen ad sanctitatem satis fuit. Unde concludit : Sit Stephanus aρud homlaes in Ir, cuIus voluntaria passio evidenter apparuit : sit Ioannes apud Angelos nigri r , quibust quam stiritualibus e esturis spiritualia devotionis signa certius innotuerunt Hi pueri pro

Christo occisi i sunt plane martyres tui , Desis

356쪽

ut tu quibus nec homo , nec Angelus merarum λ- venit, siugularis gratia tua praerogativa evidentiμs commendetur. Sano . si martyribus necessarium esset baptisini votum, baptisinus sanguinis non esset specialis, sed in baptismo flaminis in

cluderetur ; nec ei asiquid eximium assereretur, quod non aliis praeclaris heroicarum virtutum operibus , quae tamen sine baptismi voto non jactrificant , attribuatur. Consequens autem est falsum, alioquin ad praeceptum baptismatis implendum martyres non tenerentur , cum tamen

ex Tridentino sess. 6. cap. . nulli post Evangelium promulgatum justificatio possit sine Iav

cro regenerationis , aut ejU S voto obvenire-Hinc Cyprianus lib. s .epist. Σ. lapso S priuS reco ciliari vult, quam ut ad martyriam in persequutione prodirent. Ergo martyrium ex Opere Operato gratiam justificationis non infundit. Respondeo , quod licet martyrium propria vi, & ex opere operato gratiam impertiat, qu tenus culpam & omnis poenae reatum tollit, de in parvulis sine acta, & in adultis debite praeparatis; non propterea tamen adimplendorum praeceptorum , vel adhibendorum mediarum a. Christo praescriptorum obligationem aufert, Cum martyrium non sit medium ad tollendum peccatum per se institutum , sed potius remis suin peccatum , hominemque Deo amicum , atque ex ejus amore supplicia tolerantem supponat. Unde instante licet martyrio tenetur in techumenus baptismum , . baptizatus relapsus consessionem praemittere , & uterque vera si conti itione praeparare, quae ut ait Tridentinum fg 1 - cap. . fuit quovis tempore necessaria' aa impetrandam veniam peccatorum. Gide graviter

357쪽

rer peccarent parentes , qui parvulos suos pro- pterea baptizari non curarent,quia instare mar- ryriuin pernoscerent, cum & S.RomanuS statim, 'ro Cluisto occidendus S. Laurentium his ver- bis solicitarit: Festina me baptiαare. GraVixeretiam peccarent adulti, nihil que eis martyrium prodestet, qui peccati mortalis coiiscit sincerae contritionis motu Deo reconciliari negligerent. Et certe si passio pro Christo suscepta in schismatico aut haeretico peccatum, haeresis aut siliis malis non remittit, nisi prius homo Ecclesiae Catholicae fuerib aggregatus ita in Catholico peccatore peccata line poenitentia martyrium non remittit, cum non minus peccatoribus por nitentia, quam fides omnibus sit hecessaria. Nuda ergo subeundae pro Christo mortis. voluntas si ne formali , vel certe virtuali pinnitentia a spe veniae & sincera Dei dilexitione pro secta nequaquam sufficeret, cuna multi tat qui mors mallent quam fidei orthodoxa: renuntiare , qui variis tamen mortalibus peccatis affectr& addicti sunt. Hinc AP ostolus I. Cor. I 3. Si tra didero , inquit , mus meum , it ut ardeam; charitatem autem non habuero, nihil mihi pro-dot. Hinc etiam S. ThomaS quaest. ari. Ix. Q α. Egusio sanguinis, inquit, nyn habet ratiota n m' baptismi Hs sit sine charitate. Ill autem profecto line charitate est: qui post patrata scelera nec sincere dolet, nec ullum castae dilectio . nis actum exerceo. Cum tunc potissimum praeceptum da lectionis Instante morte urgea quod ante mortem implendum Omnino est ;. nor enim. Deum Pn termino videbit, qui ipsum inevia non dilexit, cx ira vino, quae est tota mei ci u respondeat dilectisni. . ,2' x

358쪽

Unde nullatenus eorum recentiorum , quibus etiam Gonetus subscripsit, recens doctcina probari potest,quae tenet praeceptum dilectionis per se quidem obligare , praesertim in articulo mortis , ab ea tamen obligatione per accidens

liberari, qui pro Christo, Christique fidei defensione vitam profundit, vel qui motu ptritionis sine dilectione concepti baptismum , vel sacra

m entum mortuorum reciperet. Hinc enim do-

ctrinam, quae meo quidem judicio tota ni novae legis puritatem evertit, dum dilectionem , qua una lex gratiae continetur, ad nihilum redigit; hanc , inquam , doctrinam Apostolus & S. Trio mas laudati manifestὸ refellun , cum inane i nartyrium esse attestentur , quod non a chari Ate profectum fuerit. Nec responderi potest, Apostolum , & Beatum Thomam de charitate illa esse loquutos , non quae antecedit , sed quae martyrium consequitur i, qui a illami pallio pro Christo secum invehit, unde martyr sine chari

tate nunquam decedit. Hanc enim S. Doctor responsionem praevidit & occupavit 2.2. quaest. I 2 .art. i. ad 2. Dicendum, inquit, ad actum, martyrii inclinat quidem charisas , sicut primum, principale motiυum per modum υἱrtutis imperantis'; fortitudo autem scut motivum ργο- Irium par modum virtutis elicientis. Et inde est, quod mar rium est actus charitatis ut imperant 'ris 3 fortitudinis autem ut elicientii : inde etiam est , quod utramlue virtutem manifestat. fluod nutem fit meritorium,, hsc habet ex eharitate scut σ quilibet virtutis actus , , ideo Me charitate non valet. Charitas auetem , qtiae inelino ad actum mar rii, quae est martyrii primum principale -ti Uum , quae ad martyrium ciet peremo um

359쪽

modum virtutis imperantis , quam mar rium manifestat , a qua babee n artyrium quod me- οritorium , sicut quilibet virtutis actus , Ina iii festissime martyrium antecedit , non illud. consequitur. Urgebis : Martyrium non est sacramentum,. ut expresse docet D.Thomas quel. 66. art. 1 1.

ad α. alioqui plus quam septem sacramenta forent. Ergo non aequum iIn asserere , quod sacramentis novae legis eximium est. Neque enim virtutum actibus f qualis est sortitudo, cujus actus martyrium est j ex ascribenda est singularis sacramentorum praerogativa, ut gratiam ex opere operato conferant, vel contri

tionis perfectioris desectum suppleant, nisi qua

tenus charitate informantur. Respondeo certum esse, martyrium non esse sacramentum, nec subinde signum practi cum Minstrumentum physicum gratiae. Tum propter rationem insinuatam ex septeno sacramentorum i : numero petitam : neque enim,uti Major opina- tus est, idem est de baptissitatibus sicut de O dinibus, qui sub uno ordinis sacramento tanquam diversae species continentur , quia marty- . rium in lege veteri gratiam eX Opere operato conferebat pro fide vel lege divi pa occumbentibus , quales fuerunt. Machabaei, quyrum martyrium Ecclesia Kalendis Augusti veneratur; ες i. sanctis Innocentibus,nondum instituto a Christo baptismate, gratiam vi sua martyrium obtinuit. Tum quia assignare nunquam poterit Major, ubinam,vel quandonam tale fuerit sacramentum institutum, quaenam ejus materia sit,quae forma, quisve constitutus minister,cum illud soli tyrani,

sili tortores contra legem Dei armati peragant .

360쪽

Cum his tamen stati, ex vi solius martyrii gra- ῆ . tiain plenissimam conferri, omne peccatum re- . mitti, omnemque pinnam donari, juxta illud Innocentii III. cap. Ckm Martha , de celebratione Missarum : Iniuriam facit mari yri , ora pro mi redire.. Et illud Augustini react. 8 H in Joannem : Injuria est pro mar re orare , cuius' nos debemus orationibita commendare. Quam plenariam remissionem martyrium non ex sola meritorum dispositione , sed vi sua infallibiliter conseri, cum in sanctis Confessoribus intensionpossit charitatis servor inveniri, qui tamen po: me temporali obnoxii manent. Saptismus Sau- inquit D.Thomas in . dist. . quaest. 3- arr.se ad I. non habet hoe scilicet liberationem a culpa & poena , de qua ibi loquitur j tantisin ex opere operantis , neque quantum ad poenam, qua aliquis msrurium explet , quam contingit non esse susscientem ait satisfaciendum pro pec-e to , neque quantum μου devotionem iusta voluntaris , quia contingit quo luntate, majori cha-

ri ste infirmata liquii fine martyris non potest ab .mni ρoeni liberari , sed hoc habet ex imit none Aa glareis Christi , unde 4e Mart ribu' dici iur Apocat Us F. Loverunt stolas suas in sanguine Hin . Ihsistes : Non potest designari tempus , iri, quo baptismus sanguinis gratiam ex opere Operato producat , nam quandiu vivit martyr, nondum est martyrium, nondumque proinae grariam producit; post mortem vero non est tem- .' pus conserenJae gratiae idoneum, sed gloriae, demereedis retribi: endae destinatum. cum jam non sit amplius via , sed terminus. Ergo baptismus. an grainis gratiam ex opere OPerato no Obtineia

SEARCH

MENU NAVIGATION