장음표시 사용
221쪽
DE SAc RAM E N. NOVI TE IT eo sumaretur,eτ in perpetuum fidem pIdcitum custidio g n res hoc est deum homini praeter collatum arbitrii liberotatem,adaidisse insuper Cr gratiam quam si per liberunon deseruistet arbitrium,eadem adiutrice perpetuo bonus,beatos esse potuisset,sin deseruisset, morte moreo retur,siquidem hoc erat mandatum uite Cr mortis. Ex omni ligno paradisi comede,de ligno autem scientia bos
Gene.2 ni Cr mali ne comedas. In quacunque enim die comederis ex eo,morte morieris.
Roma iii rursus debebat sN um ut aliquid redderet quod non accepi eis Nequaquam. Quis enim prior dedit illi, Cy retriae
buetur ei s quod ex ipso, Cr per ipsum, Cr in ipso sint
MM. omnia, Sed hoc tantum debebat,ut perpetuo erectus, ereleuatissemper oculis mentis in deum nunquam non ino, tueretur Cy resticeret in creatorem,ad cuius imaginenter similitudinem erat conditus,ut illius omnipoteliam, Corost a sapientium,ac bonitatem contemplaretur, uis ei, a quo corpus,animam, Cr mentem, Cy quid nons dono accepea' rat, Cr a cuius uerbo de nutu omnia pendere cognouerarat soli fideret,soli crederet,soli adhaereret, soli obedio
. vel solum amaret,solum coleret solum praedicaret, Idua daret,confiteretur nuocaret,adoraret, glorificaret foulo denique frueretur,in cuius fruitione omnis beatituis Homo redi. do consistit. Haec ergo erant sacrificia laudis, quae deus
Iesis 4 pro tot, tantii s beneficiis tantum reposcebat, idq; nou propter suam indigentiam ,sed magis propter maximam Uid ergo homo pro tot,tantiss benefici', qur
gratis conditustratis a deo, beneficent imo creatore,piet imos patre acceperat, iisi deo
222쪽
IN CHIR. CHRIsTI A. IN ITI. 8 3 hominis utilitatem,quod fine his beatus esse de permanere no posset Potuissetq; hic sacrificia homo ante lapsum Costa aduere per adiutorium summi dei adiutus, mediente libero arbi, Pph trio,deo praestitisse,quae Cp praepat isset, σ protindo im Augu.de eonmortalis uixisset nisi deserta ac contempta gratia creau Arina
toris, libero arbitrio male utens per praeuaricationem 'disput
vruncati ιn comminatam morte misere collapsus fuisset,
ipsums liberum arbitrium in quandam seruitutem pecocando praecipitasset. NA in postquam sirpens diabolus Eus male cressu rufi dum D insignis aude usus persuasiset,no pre deo toto corde crededum sed de illius hummi dei Me qui ut
negare seipsum, ita mentiri nequaquam potest addubia x Gratandum esse, Quod suggereret,nequaquam spre, ut come in dentes de ligno scientiae mali er boni, iuxta dei uerbunt . morerentur sed potius futurum,ut aperiretur oculi e rum, Cr essent ficut discientes bonum Cr malum. At sic dementa set mulierem,ut ullinaret,deum hanc arboarem contingi non ob id uetuisse,quod eis pro sua paterona pietate, bonitates optime uoluisset, sed magis s eius arboris fructum ipsis inuidisset, ip ses mulier sc demetitata,diabolo plus quam deo credidisset des arbore uetita manducasset, ac uiro suo Adae ex eadem praebuisset, Denique umbo mandatgm dei uoluissent,dis adeo acrifcusoli deo debita,nempe persectam fidem Er absoluὰ 'tum obedientia,diabolo potius q deo uiuo ac uero exhiaebere maluissent,protinus oti in diuersum sunt mutata. Aug. inench. INtegritas enim omnium humanaru uirium tum corporis quam animi per originale peccatum correpta
223쪽
non tantum in corpore, sed er horribiles pests ac uia tia in mente ac uoluntate successerunt. In homine enim I '' sunt ratiostumens, quae iudicat: uoluntas,q obteperat uel repugnat iudicio, imperas uiribus inferioribus instis riores uι res sui, petitioes sensui seu affectus carnales. Natio uili N Statim ergo ut primi parentes nostri mandatu dei praeo Per Pςς μ' obscurata hominis mens est σ ratio, ni mitrum deo uultu furi subtrahente,coeptis protinus linai . ., manam mente Occupare dei ignoratio ac dubitatio disis: fidentias de bonitate dei, Sic ut deinceps homo serpenisi is asti misere delusus putaret no amplius deo ed=biis ii ipf, visq; proprijs uiribus magis Mendum fore iudicaretq; sed caeco iudicio non expectanda posthac oῖu ab offenso deo, sed potius se sibi prosticere oportere, Quo quidem erga deum infidelitas fu is fiducia,Ois mali beonem in instruinariu est, atq; adeo solii peccatu,de quo ut mundiι ur,2 -ου ' μ''Sueret missus est in orbem terrarum stiritus auctus.. Rup. de uer. Hanc uero peste proxime ac necessario subsequutu estio: . 16.5 odiu dei, quae pestis uoluntate uti prior mente hois in , ΣΟ sit. Vbi. n. coeperunt primi parentes uacare metu CnGentis fiducia dei, conρques erat ut no po bent eu, cui no cremdebant aut fidebant inmare,quin potius ea ut uindicem ultore commiss peccati horrebat,a uoce ac vultu eius tremetes CT DAietes ac ob codentessese. In locum ergo.
in, umoris dei amor sui succe bi, uitiu sane ut diximus otam pestilentis niu , nimira quod non dei uoltituti,fes
Ru . de Gensuis affectibus plane obsequendii persuadct, unde inoberadientia erga mundatum deiproficiscitur,atq; obedientu
224쪽
UNCHL CHRISTI M. ΙNsr II s serga deum,quamsola, omni creature rationali sub deo , 'U' 33 agenti,uirtute riseMiuus Augsinus asserere no dubita Rousnit fugatur. Denis amissa integritate uiritι anim e ruritionalis,dmissa firma de deo notitia,amissis timore σamore dei filmm est,ut quum iam homo quodammodo essetfine deo, protinus Cr necessario subsequeretur iucorpore Cr uiribus inferioribus inordinata cocupiscenistis,duas potissmu comites upra modii uitiosas postse
m. Ubi. n. coepisset homo uacare metu dei uicissim coeis pit ea tantsi timere que corpori ac uitae mortali uidebiatur inconrodi aut nocitura. Ubi itidem amfsset uera tr. . .. amorem de ea tantum uehementi impetu coepit cocupiis fere,diligere et amplecti,que ad uitam corporalem uel conseruandam velfoxendam uel delectandam facere utindebantur. Quid tamen uires superiores per peccatum noli extincte id tantum uitiata ac corrupta erant, reα
manente scilicet singulari dei benignitate in natura hois Vis, fi pe minis udicio quodam,atque etiam delectu earum reriιῆ -'t siubiectae rationi ac sensui, ineuitabilis conflictus natae. perpetua quaedam Infla in homine subborta e)t, qua ratio contra carnales belligeratur afecbu, Cr subinde vim si liues inquietudine curnisperurgente cr inuolun si μ' et Drijs motibus fatigata in licitatis bux dplorat miseria: CD A eis Hanc Iucta prima no sentit hominis conditios sequutu di ris trisgressoresupplictu, Cr adhaesu i diuidua poena pec Au . de civ.
cato. Immutabilem .decretu ab aeterna lege exierat,cocu Mi piscetia Ulli et morte puniri peccatore oportere , nec Cyp s m. de
225쪽
na persequeretur captiuum, Et ut mors, carnis concupiscentiarum intersecuret Iudibria , superesset tamen posι mortem carnis, anime labor, CT afflictiostiritus,mors illa secuda priore multo acerbior ac grauior.
QVx omnia quum sic se habeant, π originula
peccatum,cum poena sua a primis parentibus in totam generis huius successone defluxerit, his: si facile sane d prehendi poterit,num amodo in nostrapo non est'sacrifi testile fuerit, post lapsum primorum parentum cI tano lues, in tos morbos in nos haereditariasuccesione derivatos, ea μη - de V . Dorisci a propter quae deo optimo,maximo litanda, cooditi sumus reddere ac praestire, Num non statim ut codi ' ii fiunt primi parentessed posteaquam peccarunt, natum est de illis genus humanum,id est,homo de homine,immudus de immundo conceptus semine, morbosus de morbo.so,obnoxius de debitore,peccator de peccatore, mortuintis de mortali,quemadmodum diuus Paulus ait: Per una hominem peccatum in hunc mundum intrauit, cF per peccatum mors,cT ita in omnes homines mors pertranosqt,in quo omnes peccauerunt. Proinde non est natura
iustus quisqua,non est intelligens, no est requirens deu. Omnes declinauerunt, simul inutiles facti sunt, non ηι qui faciat bonum,non est usque ad unum,nimirum quod
ex se est, neque deo penitus confidentes, neque deum ex omnibus antimae uiribus amantes sed potius pleni terrore mortis e omnium incommodorum,quae morte procurrunt, pleni itidem malae ac pes ere concupiscentiae,inis radix omnium malorum, lex illa peccatι,qua
226쪽
ΕNc HIR. CHRISTI A. INSTI. s serpens diabolus impios quidem de iniustos ueluti sua
mancipia captiuos detinet,pios uero exercere, a*le August. eo,
ve, Cy qκanigni potest,a persectione boni remorari nunI: : φ, 3 quam cessat,atq; haec itabe habere non uane opinamur, sed experientia ipsa quae optima rerum magistra est Cyp. de. caera edocemgr dis adeo conscientis,quae mille testes est,no 2 I. bisque semper scaturientis intus peccati insidias exporunit,conuincimur, Paulus Apostolus clamat: Non quod volo bonum,hoc ago sed quod odio mulum, istudfacio. Item,Scio quia no habitat in me, hoc est,in carne mea, bonum: nam uelle adiacet mihi,perficere autem non ina, venio. Inuenio igitur alia legem in membris repugnatiorem Iegi mentis meae Cr captiuantem me in lege peccauti,quae est in mebris meis Et iterum: curaeseruio leη Ronin s. b gi peccati. Item, Sensus seu prudentia carnis mors est,' ην legi enim dei non est subiectu,nec enim potest. Quare f Aug.d. spii, haec est conditio nostra,quamdiu fumus in Adam,ut leugi dei persecte obedire aut diabolum nos in lege peccas rep--m. s
. . - . . .. . .. Hila. in psu
ti capituutem nostris tantum uiribus uιncere nonpos mum. iis
sinu dein ut faciamus non quae uolumus, sed quae odimus , denique ut uelle nos quod rectum est sentiamus, idemco D sed perficere no possumus,seqxitur,quod homo post Idis ' 'num,nisi redemptus,restitutus ac reconciliatus deo,ea sacriscia non potuerit offerre,ob quae litanda erat con ii duplici ditus d est,non poterat uere er ex toto corde deos μ' 'dere,deum amare,deo adhaerere. eo perficte er GD- late obedire. mamobrem duplici ratione morti erat obnoxius,tum ob immutabile diuini iudicij sententiam.
tum quia uim operandi opera uiti, amistiset ,sis iss
227쪽
DE sACRA ME N. NOVI TE s r.esptiuitatem diabolicum,mibere praecipitasset. Ergo alio singulari sacrificio opus erat, quo in pristus uinceretur hostis diabolus, er placaretur offensus deus tu dein. are leptis recociliatis,uiuificatis reparatis, ac deo rursas unitis debita laudis sacriscia persolui possent. Defecerat Q enim ut diximus)Iucrificia laudis post lapsu vi,quod no' stlyeciosa laus in ore peccatoris. Et ut Maius ait: Facti Ephe.et sumus ut immundi omnes nos,eT quasi pannus meyrus ' ' te omnes iustitiae nostrae Et sicut Apostolus ait: Erao PD π is reus omnes natura filij irae,quibus necessarius erat reo Ephe ea concistulor,qui hanc iram acrifcij singularis oblatio, i ''''I ne placaret ds eo ut diximus sine, ut postquam fdacia hostis tam potentis oblatae agnosceremus illum fustu Roma a lisee peccata reconciliasse nos deo, reconciliatoss iam habere pacem erga deum ter eiusmodi fidem iam morini Me peccatis. iuini fretus participes efficeremur. Q nobis indestiritu carnis concupiscentias mortiscante, chariae talemc; in cordibus nostris diffundente, feret ut deunt rursus ex toto corde diligere CT amplecti possemus, eoin . denis dii mre de adiutore1 iritu ad perse lam obedientiam deo prae'ndum totis uiribus accincti, in bonis operibus ambularemus , In Po omnis ratio sacrifcij deo praecipue debiti consipit. ' π vne autem reconciliatorem talem Ube oportem
V ith, i abat qui quod nos peccati originalis contagine
in L irretiti ducere ex nobis non poteramus, Cr tumen pace hph R re eruinus obligati,totu adimpleret ac dei uoluntatι omin
228쪽
yri causa portaret ac erret iuscemodio ratioibus diabolι brannidem iusto certamine uinceret, ac tanta Crtale hostia deo offerret,quae ad h6 oid usticeret. Quuis ipropter is CZ deus Cy homo esse debebat. Homo quιde, nam id quod homo facere obs rictis erat, Cr quod pati ob peccatu meruerat, alius q homo persoluere no poterat tamen eunia hunc,alia rone q nos conceptu Crnatu esse oportuit,ne Cr ipse reus peccati, pro aliorum peccatis satisfaceretio ps t. v iit Cr Zeus sit, muta IIssi magis erat necessirin: ni alioqui nein diabolu tatum te . tente ac pr lentZ or mi,nes mort E Cr isrnu, qbss.sse orannide in homilia exercebat, P que homo peccis do meruerat,uincerepotuisset.
nepcentisimus deus qui nouit etia de malis bea nefacere misertus hoῖs,aliena fraude deceptivi Liura liberationis,captiuo facturus in hunc modii serpente a se fatus er Inimicitius inqt pona inter te et mulier iit Ieme tuu etheme illius,ipsium coleret caput tuit,et tu inis V - - idiaberis calcaneo illius. Ex qbus uerbis,plane cosotia
rorijs,Ada deposita diffidetia,de bonitate cir misericoris diu dei spe firma cocepit odio fore,ut aliquatio Idiret semen istud benedicta Cr serpetis oritude,hoc qt peccatu,morte, Cy infernusuperaret, CT homine ex diaboli . 'Aiea captiuitate liberatu,deo rursus assereret sed no sine graui cossic tu. Unde no dubiu, ille collegit ac itellexit eat rutinis humani generis rone fore ut. hoc benediis ctumne se ueluti mediatore iter deu o Iesum et huiem, Eri m
229쪽
DE s Ac RAM E N. NOVI TE set se pro nobis omnibus, graues inimicitias hostis antiqui solus supineret, Cr quicquid ille nobis ad respendum impotentibus intentabat,inse exciperet , suas tandem insuperabili uirtute patiendo eis; uoluntatem plenisopbisti, sin perscino uinceret,id p non uised nostri gratia.
Aug.inent, quo scilicet per hanc stontaneam uoluntatem, qua dei voluntati per omnia restonderet, ses pro nobis deuooneret,eum liritum σ gratiam nobis impetraret, quar accepta,totos nos deo consecrare, er secundum dei uolantatem uiuere possemus.
Hvisi itaque fiscis alendae de confirmandecussio dum ab ipsis mundi primordijs, quicus
ueram. δέ S Aue erant homines pietate erga deum praediti Jacris ci
Iolcin. . ' deo de primogenitis ac felectissimis animalibus gregum suorum faciebant,non quod existimarent deum qui σstiritus est Cr omnia in manu ac potestate sua habet ex huiusmodi pecudum mamtione delemri,sed potius quod uera illa sacriscis,quibus deus placaretur ac coaleretur,designare studerent. In primis si quidem hisce sacrificijs hoc testitum uolebat, ut quemadmodum tua animalia immaculata erunt a corporum viiijs,ita inodubitato credere dc sterare e futurum,ut is immole tur aliquando pro nobis, qui solus immaculatus efflet a peccatis, quoi Pastus ad Hebraeos de hsa ius Abel manive explicat. Et ne dubites, patres ueteris testio menti omnes Ru oblationes ad hunc tantum finem reo
is ille exemplo est oblatio ιμιc ii quo Abraham Fe
n v netistiseminis repromisionem acceperat, quem tend
230쪽
ENCIII. cIIRIsTI A. IN sTI. 8 hundems fguram Aturi sacri'θμέβ, atq; eadem ex coeti ficausa deus pol ha per Mosen tot acrificia instituit,ut nomo accdelicet ut hoc unicum Cr singularesacrisiciu per multi rati. Ρ- plicia signa figuraretur,utque res una uarijs opis adaibratu,tanq multis uerbis q maxime Cy sine fastidio co
rnendaretur atque in memoriam reconderetur,s aliter
nulli hominum ab exordio mundi salus, nisi per huius hostiae fiducia cotingere posset. Haec itaque holha Chrio Cur deus ω
sus estθlendor gloria er figura substintis aeterni patris,portans omnia uerbo uirtutis sue purgatione pec 2Pyφbδxς mcatorum faciens,in similitudinem hominusuctus, ex ha H μ ' situ inuenim ut homo,ut gratia dei pro omnibus gusti Tet mortem, Cr per mortem destrueret eu qui habebat mortis imperium d s. tabolum, Cr Iiberet eos qui ii Ibidem. more mortis per totam uitam obnoxii erunt seruituti. Quapropter eos qui facrificia illa externa alia intenistione gerebant,uel quod existimarent se effusione peo cuiuis inguinis deum placare, uel ea ratione tantum fetustis esse cora deo, Cr non magis resticiebunt in agnsi istum immaculatum,christum,ab aeterno praeduinatu, Petri assa tostendum peccata mundi. Eos inqua deus non fecus,' ' increpat,quam si ea fasacrificia,qμα pN προ πα Esuαι cepit penitus reprobaret literim summo serio reuocas da istius fgnificata tatu hostiae agnitione. Sic enim attestante Apostolo. Hebr. o. loquitur christus ad patrem Hinc φapud propheta suum David: Sacrificium Cr oblatione nol isti,corpus autem aptasti mihi holocaustimata Cr 'Pro peccato no pos hilasti,non tibi placuerunt,tuc dixi: