장음표시 사용
311쪽
Dr fACRAMEN. NOVI TE fr.tempserit,renouari per aliam bosdam,quum no sit alia pro peccatis hostia,quam chris bis,quem qui relinquus,stustra ad alias uictimasseu opera consigiunt. Ignoratates enim dei iustitiam, Cy suam uolentes constituere,iustitiae dei non suntsubiecti. Finis enim Iegis christiis ad iustitiam omni credenti. Ex quibns omnibus consequio tur,uer imavi esse hunc ad Hebraeos epistolrm, poenistentiam poli baptimum mugis stituere qua tollere, qAu Paulus iubeat ab obtesttur,admoneri statres per sin ogulos dies, donee hodie cognominatur ut non obdureatur quis malitia peccati, sed ut participes chripi e sto . .m,initiumsub tintia eius usque ad finem firmum retitium iubtan, neamus. Fer initium bubstititiae initia pietatu signitio
οπ 'δή Metas scilicet baptismi er poenitenuae doctrinam, qη m sebro is tenent no obdurabimus corda nostrascut isti qui .p-pter i credulitate a terra piniflionissunt exclusi, quia potius plena fiducia accedemus in introitu sanctora, in . sanguine christrasterii eorda a costientia mala, Crc. P mi G o, lata itas sententia plane haeretica σ pἰς na impietatis de poenitentia , que post baptifimum in ecclesia agitur,paucis disserenda est,hanc bea- Hiero. super tus Hierondimus,Tertullianum sequutus secundum postum L naustagium tabulam tropo haud ineleganti appestat, insi tropus tum placuit pol laris, ut stre in omnium de Phlesi libui,poenitetitia dicterentium ore uersetur. Prima tabula, v pnsinus. qua subnixi ex diluuio peccatorum tam in Adam ueIsoli stirpe, quam posta male uiuendo, quacunque tanαdem ratione cotrudisrum enatamus baptismus est, post
secunda post naufragium ainissa.
312쪽
ENCHI. CVRIsTI A. I Ny TI. M3 pro peccatis noua hostia remised tantum superest b re fecunda rabula, Poenitentia, quam fgnauiter donec radit Wit4 si persks est)apprehenderimus, de apprehensam ' P μμ μ persequuti fuerimus non dubium,quin rursus ad saluatis portum pertingemus, quamlibet elium periculosi sint, in quos poshu incidimiis, peccatorum scopuli. Remedium sane in ecclesia summe necessarium,quo sublato,quantula queso hominum pars fuerit, quae post baptismum,nustius peccati, aut etiam criminis sibi conis scia,uitae eterne participationem sterare queat ut nul Nomii, Ii nobis immaniores haeretici unquam uisse uideantur, ῆ N ouatiunt,qui tam necessarium animae medicamentuc medio tollere conatis tit. Forro ecclesiastici patres ueram poenitentiam tri Poeni in Ibuspartibus constire quemadmodum Cr supeήrius meminimus nobis trudiderunt. contritione,conu bi pM .ffione er satisfictione. Loquimur autem de poenitentia, non quae proprie sacramentum est, nam ea uti ci ter a sacramenta ,suo uerbo, suo item elemento sacruomentali tanquam partibus suis essentialibus costis, Sed
de poenitentia loquimur, quae totum hominis conuerinsionemseu renouationem complectitur, Ea enim tum
demum persim, confiuminata ac stuctuose censetur , si tribus istis partibus absoluatur. Sunt qui poenitentis duas partes faciant, contritionem Cr fidem, Sed fides, nostra quidem sententia, non proprie pars ,sed magis
radix Cr fundamentum hi, non tantum poenitentis, sed Cr omnis operis boni. Omne enim quod non est ex Fide. λη pr.
313쪽
. DE SACRA MEN. NOVI TEI P. tint ianuain ad salutem, non quod fides si tamen sescundum omitem suam rationem accipiatur ) initiunt tantum omnis bone actionis sit, Cr nihil praeterea . sed potius tale sit initium, quod Cy perpetuo prosρα quatur progredientem, Cr in actionibus pietatis praeiscipua agat partes.
QVx onini i ut clarius intelligantur, meminisese oportet eorum quae in primum articulunt Edimboli apostilici ex Augistino retulimus, que hic repetisse ac illustruse superuacaneum haud putamus, Nempe duplicem aut triplicem etiam esse Dei seu credendi rationem. Siquidem una est, qua deum
esse ac caetera qu escriptura commemorat, non aliter
quam hhbrica quadam fide recitata , uera credimus , unde ex histirica files appellatur quam nobiscum dein
mones communem habent, Altera, qua deo credimus,
quae persuaso er coristitis opinio est, qua fient CT.pis in ionibus Cr comminationibus diuinis adhibemus , quam habent iniusti cum iustis communem . Nam cut Apostilus ait)reuelatur ira dei super omnem impieta. tem Cr iniustitiam hominum eorum qui ueritatem dei in iniustia detinent, id est, ira dei reuelatur hominiis bus etiam iniustis qui ueritatem Cr iustitiam dei qua sciunt deum ese deum peccatis irasi deum scelera puontreo in iniustitia detinent Cr contemnunt, Tertia fidei ratio est, qua in deum credimus, soalis pys peculiaris, que certi fima quaedam fiducia est qua totos nos deo submittimus, totis i gratia Cr miis Iericordia dei pedemus. mec erilem complectitur
314쪽
ENcΗΙ. CHRIS A. INSTI. va claritatem indiuiduam comitem habet. Est enim ut clupustinus ait fides,qua amando in deum itur, nimia 1 δυ- ,rum quam Paulus describens ait, ydes quae per cnuri mis. tatem operatur. Prima credendi ratio seu fides ista hiis P
porica , si solam accipias infrinis est Cr ueluti adhuc
mortua. Altera uero, qlta deo tantum credimus, necα
tamen erga deum religiosa pietate ascimur,mano ca. Sed tertia,qua in deum credimus, pios allectu in eum tendimus, ea demrem uiuida ut integra Mes est. Viduatam Fides ergo qua persuasum habemus, deum esse. Item Hebrae.uqua deo κel promittenti uel comminanti credimus, stio ritualis aedificii initixin est. Oportet enim accedentem ud deum credere quia est, Cy quia inquirentibus se reo munerator, deferentibus uero grauis impietatis ultorsit. Fides uero qua in deum credimus, haec non tantum
initium est bonae actionis, quin potius ut actio quaeneunque bona sit, facit, Cr quod actioni nostrae deest, . isupplet, non ex δεκα dignitate , sed ex misericordia dei quam accipit seu apprehendit. Haec fides quatenus hoo Fides inlisamini ad essentiendum hisque credenda sunt adeo in- tatunditur, fides in usu dicitur, Quatenus uero post iumstifcutionem uel per auditum uerbi, uel per usa miruscula augescit, acquista. Rursus quatenus se non exeo 'vit,habitualis, Quatenus uero siqe exerit Cr exercet, actialis appellatur. Nec hoc omittendum qi , sdem seis Athrari cundum duas priores credendi rationes in intellcctιι cofflare. Secundum tertiam uero etiam in uoluntate, qd' Fides inii
.ctio fidei sic acceptae quod est credere, sidere Cr adis 'μ' haerere deo nonsolo intelleo hi, quem files illuminat,
315쪽
DE s Ac RA ME N. NOVI TE SP. in Vφ m π uoluntate, quam acceiate charitate inflammat, perficiatur. Iam etsi Ves,stes et charitas tria dona stiritus sint, er singula suas distinctas habeant rat iones, tamen hoc constat, eam fidem qua in deum credimua Fides iustis que sola licax incera, integra Crsalutifra est 2ω ζ;h. z. nec iiij ndi nec accipi fineste π charitate. unde etsi& c risi tria haec ratione, non tamen tem ores arantur, quia fmul accipiuntur,quemadmodum enim radius, illumia
natio, er calor simul tempore sunt ac sunt, licet ruotione atque etiam rei a distincta , sic in iustifcatione hominis piles spes et charitas simul in cordibus nostris μ' per stiri iuris auction diffunduntur . Sic enim Paulμs' ad Roma. F. testitur, iustifcari nos per fidem,ea sciliocet in qua stimus σ gloriamur in ste gloriae fliorum dei ,s e quidem non qualibet, sed si e quae non conjunodit, hoc hi, non pudefacit, s charitas dei effusa sit in
Loeus C, cordibus nostris perspiritum unctum qui datus est norim 3-ηκ bis. Nam quod alibi Apo lus aitε Si habuero omnem p ' μ' Diem ita ut montes transieram, charitatem agiem προ habuero, nihil sum, N on sic accipiendum est, quasi integra er sdincera fides sine charitate accipiatur, sed . magis exsigerandi gratia per lisperbolem dictum uia Chrysost deri debet, attestintibus chos timo ac Theoptatua diu: est, M. Nam cT Basilius magnui locum hunc citans in ii in epra epilla quadam ad Neocesarienses, haecsubiicit: Non ' se Aia horum qu commemoravimus, singμla βης ς , ritate positit inueti iri, sed quod sanctus Paulus solueurit testimonijs confirmare quod dixerat , praeceptum
charitatis ii nitis partibus eis: reliquis omnibgs exo
316쪽
EN c ΗΙ. CHRISTI A. INITI. ars celantius. itidem diuus Ambrosius ad Merontianum Am d lacu hunc exponens: Sed arbitror inquit propositigrda iudi '' ita hoc dixisse April,lum. Nes enim uidetur mihi, qui
habeat omnem fident ita ut montes transierat charitate non habere. Hallanus Ambrosius. Interim no risiamus,mem domi dei essest eciale,etsi defit charitas, certe fues line clinici, rut in istis fides aliqua qui dicunt. In nomine tuo eiectis mus dimonia. Fuit in cuipha aliquod fidei donu, quum Iobaraa diceret, Expedit uobis ut unus homo moriatur pro poαpulo. Est er in sceleratisime uiuetibus christianis ii nulla fides reliqua de qua dixit apostilus Iacobus: Fis lacobLades Ane operibus mortua est. Sed Mei integrae ac Hnceo vae nimirum secundum tertium credendi rationem acceptae,cui iustificatio tribuitur) non potest alesse charitas. Frustra enim credis esse deum, π esse deum unum, nisi sic credas,deum esse,ut isti omnia accepta referas, ominnems tκae salutis hem in illum defigas. At id non facies
nisi fidei adiungas charitatem,ac postea piis operibus te Ileris,cX quod credis Cy quod ames.
partes ueniendum est. Prima itaq; pars, contri tuisqvis. tio est,quam ecclesia uocat uehementem animi amaritudinem ac intimum dolore conscientiae, quς dea peccatis irascisentit Cr se peccasse grauiter dolet cum uoto uitam in melius commutandi. Haec incipit quidem
Cr concipitur ut plurimum fide his brica Cr timore ser Timor strui nili sed non perficitur iis Hesdincera Cr timore filia, 'li. Principio enim fides ita secundum primum er secundum credendi rationem,qua deum esse. Andςms ii sim
317쪽
. ac ueracem credimus imore feruilem parit, peccantesiloci petui. Φης tμ p sse torretite. De quo dictum est, Ambrosio erAug in epist. AususIno testibus. Initium sapientia: timor domini HieProiief., ιn nobis augescit,quum notitia legis diuitiae notitiae Iegis natu rae animis insculptae accedit, Nam quum peccaatum nihil aliud si,q factim,dictim aut concupitu contra legem,consequitur ut per lege cognitio peccati fatici quo magis in notitiam legis penetramus, tanto peris. mcd ius peccata Cr delim nostra cernamus, os proacui simus ab obseruatione legis ueluti in fleculo quodaDαις intueamur. E Us quum lex ueluti digito os ludat de coismonstret peccatit,non tantum quod opere sed et ii quod a P hι comittitur,praeterea doceat dea peccata nostra
seuerisime tum in hoc q in futuro seculo punitum, ac subinde huic notitiae conscientia nostra per sdem asseu I. thus Mi hccsdeici in timoreseruili conlutim grauer . . . d. ii qm ςφης uolim, terrorem et maritudinem paries, eritisdihil iri qμ ibi F cordis tiostrisuperbia frangitur,ac ueteris hois minis affectis ueluti coterutur cominutiturq . Ab incussone huius timoris doctrina poenitentiae Pcptisti exor, sus est ' Progenies quit viperam,quis uos docuit βι-gere duentura iras lambecuris ad radicem uictoris p
signt. Omnis ergo arbor quae noscit si uehim bonum, Iz I excideti r cy iu igne mittetur. Nec aliter C litis doacet: N is inquit poenitentia habueritis,oes simul perio
. bitis. Et alibi: Nolite timere eos qui occidunt corpus, anima autem non possunt occidere. Sed potius timete euaabi uis., qtsi potest CZ corpus Cy anima perdere in gehenna. t tiadem go loIus Petrus prima cocione pii acceptum sit
318쪽
ENCHI. CHRISTI A. I N s TI. itum sanctum l udeis hunc timorem ingerit,ex prophetis arguens CT contolans,q, Iesum quem CT dominumer christum fecit deus per manus iniquorum asigen.
tes crucifixerunt ac interfecerκnt, sequitur. n. His aua de emtem auditis copuncta sunt corde me docendi genus Ias.. ei modum sequens qt tu prophetis. concipitur itus cono i. Mitritio strine ex hoc timore quκ η scilicet peccator in Ie Rom. νgem diuinam intueris,considerat interiorem animi sui immuniaciem legi dei repugnantem simul cum magnitudine. urpitudine ac foeditate criminum suorum,τepetere, quoties in ea rela sius, Cr quiatu in suis tenebris ac sor idibus uersutus sit quantiss bonis seipsum interea prio
Nauerit, a communione totius corporis christi separatus,obnoxius aetern cgehennesupplicis,ex quarum rearum attenta consideratione nascitur horror peccatorii. CSi hunc horrorem non beatiui,nec dolore ullo aut metu ire dei asciuntur edsecuri indulgent suis cupiditatibus uel quasi nihil habeant viiij fibι blandiuntur HI Pi deos pocritae longe a poenitentia sκηt,de qκibns .ppheta ait:
Non est timor dei ante oculos eorum. Es tamen pretandum est hunc timorema levi qui ex metu supplicii ducit origine, CT hormitu. rorem incutit peccatorum,poenitentiam totam absoluere, Quin potius issolus adeo non suficerit,ut CT exta ' - .
tialis sit quod dest erationem gignat , nisi projiciat ad
spem ueli e .per contemplationem misericordiae diuiu.' Cr succedat fide; illa secundum tertiam credendi ratio e Timor fili,nem,qse accedeas demi facit,ut timore ferκile comitem di e
319쪽
cu timore mliali ucra conuicionem Pa
DE SACRAMEN. NOVI TEs T. quod pertrahant in gehenna sed quod putrem optimum ac sic de nobis meritum ostendunt,quale uidere est in fin
lih quigrauiter in parentes deliquerunt. Primum enim metu poetix seu plagarum peccatum oderunt,deinde pnisi ternae pietatis memoria subeunte, ubi fiduciam reditus . . ingratiam caeperint, etiam ex amore praeterita iamissa detestantur, c ut etsi nullus deinceps immineat poememetus,tumen scientes rursus admittere nolint quod pa-Fides in deri rentes illorum ostendat.
rnitentium a falsa piaenitensius drat,et discrimen fucit inter contritionem impq σ uere poenitentis. Impius enim concepto timore seruili ex metu supplicio, dis ibi con flens,in desterationem adigitur,quod uidere est in cuin, Pharaone,Saul,Achab G Iuda tradito. re. Sed quos in hoc dolore constitutos deus clementer resticit hi quum ex timore per fiduciam misericordiae dillimorem filialem gradum scerint, tum demum ad uera poenitentiam contristiantur,quales dierunt David, Nisniuitae, π Magdalena,s quotquot illorum exemplum imitantur qui non ut impq illi obdurant sed scindui corda sua deo ante ostium stanti ac pulsanti aperientes ac Iocum dantes,cum defderio illi deinceps adhaerescendi. Atq; haec tandem est uera illa interior poenitentia, ad quam omni scriptura pasim nos prouocat Cr uerbis et exemplis: Scindite cinquit Iohel corda uestra π no uestimenta uestra. Et Esaias: Vbi habitabit dominus in sti
l o ritu contrito Cr humiliato. Sacrificium enim deo liritus contribulatus,cor contritum Cr humiliatum deus
320쪽
ENCIII. CHRISTI A. INITI. et 1 non desticiet. Item: Beati qui Iugent,quoniam ipsi conis Maurus solabuntur.
Vides ergo quemadmodum consideratio iustitia ac iudicii diuini accedente Me hobrica poeni. Ir 42
lentiam inchoet,consideratio uero bonitatis diuine ex
amoris a lecti procedens cum fiducia misericordis poeα nitensiam Jrmet,quamobrem haec duo scriptura pactim coniungit: Beneplacitum inquit David est domino suis per tι mentes eum, σmeis qui sterant super misericor Ro adia eius. Et paulus Apo)tilus, quum reuelari iram dei super omnem impietatem a seruisset subiecit: An nescis . homo,s dei benignitas ad poenitentia te adducit s Haud Sanctior r . insciamur sanctiore ese poenitentia,qua timor filialis hi di ' clx, in bonitatem det reθιciens Cr inchoat Cy frmat. Sed quoniam haec est stagilitas Cr imperstino nostra, ut nofacile ad bonitatem dei oculos nostros attollamus, nisi prius iram senserimus,quemadmodum psaltes dii: o uti P in 'si
occideret eos,quaerebant eum, I reuertebantur, Cr clamauerunt ad dominu quit tribularentur. Idcirco sanctis patribus recte placuit poenitetis doctrina a timore servili non inepte ordiri. Hinc beatus Augustinus haud ineleganti tropo hunc timorem betae Cr medici ferrumeto coparat. Ut enim persetam Iinum introducitur,sic phunc timore charitati locus praeparatur,feta prius inotrat,sed nisi exeat nosuccedit sinu. Sic timor primo occupat mentemsed succedente charitate,non remanet uininor Cr quo illa crescit tanto hic decre cit mugis,et quo si illa intus familiarior,tanto magis timor cedit, donec
perstrea charitas illum yras mittat. At ubi nullus est tiὰ I' ' ε