Jo. Gottl. Heineccii, JC. ... Elementa juris naturæ, et gentium, commoda auditoribus methodo adornata

발행: 1764년

분량: 680페이지

출처: archive.org

분류:

221쪽

Id proeul dubio initio statim factum, quum

gentes & familiae in diversas terrarum partes seeedere coeperunt Tune enim alia familia aliam regionem sibi communiter pro indiviso tantisper vindicavit , donee urgente necessitate res communes dividerent , vel.ex pacto singulis , quantum indigerent , occupandi facultatem darent. Plurium sane gen- . aium , quae initio totas provi ucias communi:er pro indiviso poriderint . , mentionem faciunt veteres , veluti Aboriginum Iustin. XLIII, 1. Scytharum & Getarum , Horar.

carm. III, 24. Germanorum , Taeir. Germ.

g. O CXXXVIII. eis a Et quidem , si tanta es et generis humanimminu- felicitas , ut omnes peratque virtutis amorei imyo flagrarent L sese neque dominio, neque pa- sitiva di ctis ullis, indigeremus, quia & nihil haben-stedendsitibus nihil tamen , quod ad conservandam

suaviterque transigendam vitam pertinet, es set nobis defuturum. Quum enim tunc homo hominem, tamquam seipsum , amaturus , eique ultro facturus esset omnia , quae sibi ab altero fieri cupit: quid opus esset dominio inter amicos, quorum omnia communia sunt Enimvero , quum pro praesente rerum hum narum indole vix sperandum sit , aliquam multitudinem virtutis adeo studiosam esse futuram, ut alterius utilitati non minus, quam suae, servi at : sacile patet , I s communi nem positivam naturae hominum , qualis nunc est, non congruere, edeoque eos , 36 cur

222쪽

Cap. IX. De Osciis erga alios Dpoth. 299 ab ea quoque discederent, caustis non poenitendas habuisse. θ Quieumque sane eommunionem huiusmodi

aliquando observatam memorant, ii smul homines illos fuisse eximia virtute praedites , posuerunt . Id sane jure dixeris de eeelesia Hierosolymitana. A Z. IV, 31. Nee credibile fore suspicati sunt poetae , quod de communione illa inter homines aurei taculi retuls runt, nisi simul illos fingerent virtutis ae ho-

estatis studiosissimos fuisse , qui , uti aie

vindἰee nullo , Sponte sua , sine lege , fidem rectumque eο- 'lebant sPorro Scymnus Chius communem huiusmodi - rerum omnium unam tribuit Scythis Nomad:-bus ultra Maeotin, sed eosdem simul voeat σου eσφόδρα, μηβης α τουs , gentem piissimam . Sed& a PythaFora institutam rerum communi nem ex Justitia , tamquam ex fonte, proma nasse , tradit Iamblich. viri Pythag. segm.cLXVII. Restigescente itaque virtute, pietate. iustitia , etiam eommunioni non esse locum ,

facile unusquisque intelligit. g. CCXXXIX. Ex quo simul patet, quomodo invecta sit qui finixerum proprietas, & Quot sint modi illam modi ad . in certa re adquirendi. Res Him vel adhuc extra dominium est , vel jam in alterius δε- rii Eminio constituta . Si pritis : tunc modos adquirendi coen Grotio vocamus ORIGINARIOS , quibus quum vel substantiam, in nullius dominio constitutam , adquiramus, vel quae ei quacumque ratione accedunt , inc ementa rI Psi . . .

223쪽

2oo Iur. Nat. Θ Gene. LV. I. priorem adquisitionem OCCUPATIONEM, post riorem ACCESSIONEM adpellamus.

g. CCXL. Ouinam Sin res iam in alterius dominio sunt: tunc. ν- vel in plurium communIone sunt, vel in proprietate singulorum . g. CCXXXI. Priore

casu res communes in proprietatem redi εuntur per D IvISIONEM & CESsIONEM : posterIore per TRADITIONEM. Neque ullus est dominium adquirendi modus DERIVATivus , quin ad hos

Paucos quam commodissime reserti possit. . CCXLI. OccΠ ATro est adprehensio possessionis r oeeus: rum nullius. NULLI Us vero esse dicuntur res,ito quid in quibus vel nemini umquam alios usui sta-nu,τν rum excludendi 1us fuit, vel de quarum saltim domino nihil certi constare potest, vel in quibus denique possetar sese ultro iure alios u1u earum excludendi abdicavit , quae

PRO DERELICTO MARITH dicuntur . Quum emgo in rebus nullius nulli sit jus alios earumnis excludendi r g. XXX l. consequens est , i ) ut quae nullius sunt, merito cedant occupantibus , nec tamen I 8 id intel figendum sit de rebus amissis, furtim vel vi surreptis , imminente naufragio iactis , per bruta ablatis , quae neutro sensu res nullius dici possunt, quum & habuerint antea dominos , & hi dominio suo sese ultro numquam abdicarint. '

) Ηine recte de pistibus , a se in mari ea-ptis , philosophatur Gripus piscator apud Plautum Rud. 3. v. 32. dum suos illos actos contendit , quod a nemine eorum usu jure exeludi possit.

Ecquem

224쪽

Cap.-De Officiis erga allas Aypoth. 2 3IΕοquem esse dices mari piscem meum euuos quum capio , siquidem cepi, mei sinis:

natibus . . '. '

At pessime ille sibi ex eadem ratione vindidi eat vidulum, naufragio amissum , & a se mari extractum, dum ait:

se manu non est mea,

Ubs demisi rete atque hamum , qui uia

haesit , extrabo. Meum , quod rete atque hami ne is sunt , meum potissimum est . Cui recte v. qa. obvertit Trachalior' uuid ais , impudens s Ausus etiam , comparare vidulum eum ps-

scibus

Eadem tandem res videtur

g. CCXLII. Qitumque occupatio sit adprelaensio pos oeeupa- sessionis rerum nullius, β. CCXLI.) posses-tio fitsio vero detentio rei, cuius usu alios excludere statuimus: g. CCXXXI.) facile patet, Gini. I9 occupationem animo & corpore simul fieri, & zo nec scitum animum sufficere ad rem occupandam, si alius suo jure ut, velit, nec zo ) solam adprehensionem sine animo alios usu rei excludendi : saepe tamen Σ1 3 tacita hominum conventione pro adprehensione haberi declarationem animi sibi rem habendi, cum signis quibusdam, in sensus incurrentibus, conjuntiam. sie adprehendisse videtur praedii possessio-- . nem a qui vacua possessione , non quidem I s singu-

225쪽

ηt quetisdem vel per uniis versitate

vel per

furiam v

eto a Iur. Nae. Θ Gent. Lib. I. fingulas glebas circumambulaverit, i. 3. g. T. 48. D. O l. 2. c. de adq. vel onasti. posse. sed titulum adfixerit , festucam e ianua, cespitem ex agro , ramusculum ex arbore exeide-xit . simulque testatum praesentibus fecerit, se, id animo praedium sbi tamquam suum habendi facere. Quum vero ex conventione ta- eita haee signa effectum habeant e ea sane non sunt arbitraria, adeoque is, qui iaculum immisit urbi a civibus desertae, non magis videtur occupasse urbem, quam venator seram , quam jaculo petitam, nec occidit , nee vulneravit . Atque inde decidi poterit lis Andrio- tum & Chalcidensium, de Acantho oceupata inter se decertantium , illis urgentibus legati sivi solertiam , qui quum se cursu a lagato Chaleideafium superati animadverteret , iaculum portae prior infixerit : his contra nitentibus , urbesque jaculis occupari , nega tibus, adeoque Acanthum sibi vel ideo vindicantibus , quod a legato suo prius essee introita . Historiam habes apud Plutarchum

O Maest. Graec. XXX.

g. CCXLIII. Quum porro omnia ., quae nondum. in utilius dominio sunt , possint occupari: g. CCXLL ir. perinde profecto erit, sive toti terrarum tractus, dominio vacui, a pluribus a sive res singulares a singulis occupentur . Et priorem quidem Occupationem PERM IAMDATEM, polleIiOIem - FΠΝDos fieri , ait Grotius de iure belli , pac. II, 2. q. Quia vero, qui totum occupavit, singulas quoque partes occupasse censetur et coniequens eli , a1 ut in tractu terrae , a pluribus , veluti popula , Per uniVeritatem occupato , nihil

226쪽

Cap. IX. De Officiis erga alios Dpoth. rogomnino sit nullius , sed omnia , quae illius ambitu continentur, si a singulis occupata non sint, ad populum universum, vel ad ejus Tectinem, pertinere merito dicantur. ) Hine in aliquo terrae tractu singuli possunt res singulares tamquam sibi proprias possidere , quum tamen totum territorium sit populi vel reipublicae . Dio Chrysost. in Rh

ritorium es eίνstat s r at nἰhilominus tamen pusiderarium quἰsque rerum suarum domίnus est. Plura eam in rem veterum loca adcumulaνit Giotius de jure belli pac. II, 3. q. g. CCXLIV.

Hinc nemo negaVerit, a 3 NATIONEM , An serae, PISCATIONEM, AUCUPIUM et Id 1pecies occupa . P ζῆν

tionis non modo in locis di sertis & domi Vl 'ς nio vacuis, verum etiam χ in territoriis iam occupatas, sicubi tanta sit se arum . pi-1cium aut volucrum multitudo , ut lassicer omnibus videantur : g. CCXXXV. 9. ) at 1s non injuria tamen populum, si qua iu-lta caulla id suadere videatur, haec animalia omnia, tamquam αδε ποτα, sibi vi dicare,s g. CCXLIII. et . vel 26 4 eadem. summo Imperanti, tamquam ραντι, ad- sig0are : eoque facto , α illum adversu qamorem Justitiae agere qui sibi ius venandi, Iam G. alio adquisitum, temere adrogare non dubitet. ) Plures huiusnodi caussas , quamvis parum idoneas, adeumulavit Pulandorri de iur. nae. O Sent. IV, 6. 6. Maximi momenti est il-

227쪽

a o Jur. I. o Gimr. Lib. I. la , quod serae , pisces & volucres non turri inexhausti ubique usus sunt , ut non metuendus sit tot specierum interitus , si venandi jus omnibus promiscue concederetur.

g. CCXXXV. 8. Ex quo simul intelligere licet , cur nusquam terrarum homines venari & occidere prohibeantur animalia rap. Pincia , truculenta , & humano generi noxia , quin alicubi praemia auferant , qui, oblatis eorum unguibus vel capitibus ,- fidem faciantniagistratibus, se hujusmodi animalibus purgalla provinciam. f. CCXLV. Ubicumque , ero cuiquam venandi ius est: ipsa recta ratio satis unumquemque docebit, 28 venationem non pertinere ad animalia maniueta, quippe in dominio constituta, nec 29 ad mansuefacta, quamdiu illa dominus possidet, uel animo recuperandi persequitur, vel, se ea derelinquere nolle , luculentis qui

busdam signis ostendit. Immo 3o ne adferas quidem bestias, vivariis , pisciuili , alveariis, inclusas, sed 3I ad eas, quae, ut

eleganter scribit Cajus , terra , mari , coeso

capiuntur, l. 1. g. I. D. do Adq. rer. doras. Sie vix venationis obtentu excusabitur, qui cervum , crepundii S Ornatum , quantuminois fugitivum , ceperit , si de domino constet. Nee magis serendum putrin, qui dominum , persequentem eXamen , area sua excludit, ut illo ipse potiatur: licet id justum visum fuerit iureconsultis Romanorum f. Iq. In . de reri division. Quamvis enim domino sit facultas, alios usu rei suae excludendi: istamen qui sui repetiturus ardes nostras ingreditur , non re nostra utitur, sed suam re-

. Petit.

228쪽

Cap. IX. De OFciis erga alios Θpoth. et os petit. Et qui magis iustum sit, examen suum

Persequentem aedibus & area excludere, quam domo. abigere vicinum , gallinas turbatas, &in aream nostram avolantes , repetiturum cItaque aequissima lex Platonis Lib. VIII. de letibus t Si alίpna examina quis prosequitur sarque aera se Vans apes delectatione ad se trahit damnum resarciar.

6. CCXLVI.

Ceterum quum in occupatione PVaeter ani- Quandomum alios usu rei excludendi, opus etiam sit animalia

adprehensione corporali : g. CCXLII. 19. Vbi ε

comequens est, 31 ut non sufficiat sola vulneratio ferar bestiae , multoque minus 32 animus , illam , ex vulnere casuram , sibi vindicandi, sed 33) praeterea requiratur, ut ipsa a venante, eam persequente , vel viva capiatur laqueis, canibus, aliisque instrumentis venatoriis , vel jaculis conficiatur : 3 neutro autem facto, unicuique jus sit , vulneratam ab alio capiendi occidendi ve , quippe in nullius adhuc proprietatem ac domi- nium redactam. Sed ea in re magna semper suerunt sententiarum divortia, & hinc leges gentium diversissimae . De Trebatii aliorumque iurisconsultorum dissensit videnda est l. s. D. de adqu.νer. dom. Lex salica tis. XXXV. g. In sese ne exhilatam quidem ab alterius canibus feram ab alio impune intercipi patitur. Lex Longob. Lib. I. tit. XXII. g. IV. VI. hoe casu capienti armum cum septem costis, reliquam Praedam vulneranti addicit. Has similesque veterum leges collegit Pufend. bis. IV, 6. io.

g. CCXLVII.

229쪽

ad hue

pertineat Uccupatio

bellica λαοε Iuri Nat. Θ Gent. Lἰb. I. CCXLVII. occupationis alteram speciem vulgo dicunt OCCUPATIONEM BELLIcAM , qua personas

atque ac res hostium, iusto bello captas, ipso gentium iure capientium fieri contendunt. l. 1. f. I. D. de adqu. vel amitt. po . Enimvero quemadmodum occupationi locus est tantum

in rebus nullius, g. CCXLI. 17. res vero hostiles non aliter, quam per fictibnem, ' θPersonae vero liberae ne per fictionem quidem pro rebus nullius haberi possunt: g. LXVJ II. 17. ita 3 ) occupationem bellicam nec ad modos adquirendi originarios , nec 3s ad occupationem pertinere , sed 36 ex alis fonte, puta ex ipso belli jure , derivandam esse, facile intelligitur. Equidem Pusend. de iur. nai. O gent. IV,

6. I 4. hane fictionem ita explicat et In bello res hostium in ordine ad alium hostem reddun-gur velut. dominio vaeuae non quod hostes per bellum ipse jure rerum suarum domini essedsnant , sed quia itiornm domίnium non ν flar hosti, quo minus eas res auferre, Abrque habere possit . Sed ubi res redduntur veluti dominio vaevae, ibi nemini est ius alios earum usu exeludendi. g. CCXXXI. ) Hosti

autem salvum semper est jus, hostem usu rerum starum excludendi , nec ulli faeit injuriam, dum pro servandis rebus suis, tamquam pro aris & focis, pugnat . Quis ergo, ejus res dominio vaeuas est e dixerit λ Quae quum ita sint: hostis res suas ab hoste captas amittit , non quod ius ipsi deest exeludendi hostem , sed quod viribus, quibus hostis repidimi pollit , destituitur.

S. CCXLVIII.

230쪽

Cap. IX. De Osiciis erga alios hstpoth. 2o g. CCXLVIII. Rectius huc refertur IN 'ENTIO, quippe quae IuVentio Ela ipsa in adprehensione rerum nullius consistit. Itaque nullum quidem est dubium,3 quin res , in nullius adhuc redactis dominium , vel pro derelictis habitae , inventorice dant, qui eas cum animo sibi habendi primus adprehendit, ac proinde 38. iuri naturali non consentanea sit lex Stagiritarum , Bibliensium &.Atheniensium : α-εθου , bcuαιε ii: Qua non posisi, ne uiae, ni si de rebus amissis intelligatur. AElian. Vari Hist. III. s. IV. I. Diog. Laert. I. Sy. nec minus 39 edient ii, qui rem inventam inventori, eique, qui eam tolli viderit, communem esse exillimant: attamen qo) id ius non produce dum sit ad res, quas populus sibi jure occupationis , per univcrsitatem factae, vindicavit , vel 4r summo imperanti , tamquam ωρων G, cessit. Quod eum iure potuisse, supra jam vidimus. g. CCXLIIL 13. ' InoIeverat olim mos , id, quod ab aliquo

inveniretur in commune poscendi r quod fi bat formula IN COMMUNE , vel apud Graecos κοινοῦν E'huῆς , itemque κοινῆν - E' ius. De qua formula praeter Erasmum in ad iis plura monent viri docti ad Phaedr. Fab. V, 6. i. 3. Addo Plaut. Rudent. IV, 3. v. 72. seq. At quum ν quae

nullius sunt, cedant occupanti, g. CCXLLa7. nec in ejusmodi rebus ulli sit ius , alium. usu earum excludendi: c g. CCXXXI.

is denique , qui solis oculis rem usui pavit, nec adprehendit , tamen occupasse non dicetur : g. CCXLII. zo. hunc etiam par tem praedae Poscere non posse , nisi id leges civiles vel mores ac consuetudines at Houjua

SEARCH

MENU NAVIGATION