장음표시 사용
231쪽
. g. CCXLIX. Nec minus inde patet, 41 3 inventori cedere res , ab hominibus sanae mentis suique
juris animo abdicandi dominium abiectas , adeoque 3 & sparsa missilia, immo&
THESAURos , quorum de prioribus dominis nullo. certo argumento vel indicio constat ,
casu fortuito inventos , nisi As & hos sibi
vindicet populus vel summus princeps . c g. CCXLIII. 23. Qua de re varias gentium leges recensuerunt Grol. de iure belli is pae. II. 8. 7. Pufend. IV. 6. II. & ibi Hertius . Ev. Otto ad g. 29. instit. de rer. divis 4 6. M rito tamen rationem etiam habendam domini soli, utpote quem fructus ex solo suo quoia cumque percipere, aequum est, ac proinde ) recte, & plane ex regulis aequitatis naturalis unum seinissem thesauri , casu se tuito reperit, inviniori, alterum domino soli adjudicasse Hadrianum. Sparti an. in Hadriano Cap. XVIII. g. 3st. s. de rer, diυis Quod adeo verum est , ut hunc quaedam
gentes inventori plane praeserendum putarint, veluti Hebraei, Matth. XIII, 6 . Selden. de juve nat. O gent. sec. discipi. Hebr. VI, 4. Syri , Giaeci , quin & ex ipsis Romanis haud pauci. Philostr. Vii. Apollon. TIan. II, 39. de vis. Sophised II, i. Plaut. Trinum. I, 2. N. IεI. I. 67. D. de rei τίnd. Ubi tamen inventori pars cedit , nihil interesse videtur, mercede conductus quis terram nostram foderit , an operas nobis haud locarit. Quamvis enim mercenarii nobis opuis conductis adquirant e id tamen justam habere ration m non videtur s
232쪽
Cap. IX. De Oselis styga alios Θ th. hos si quis operas nobis non ad investigandos thesauros , sed ad cellam exeavandam , vel simile opus locarit . V. A. Corn. van Byγ hersit. Obs Is q. g. CCL.
Alter modus adquirendi dominium origi- IAccessonarius est ACcESsis , per quam jus ea , quae substantiae, nobis adquisitae, accedunt, incre- eximenta similiter nobis vindicandi intelligimus. Incrementum vero quum res nostrae capiant vel ipsius naturae beneficio, vel industria n stra , vel natura industriaque nostra simul , accessio a iureconsultis accuratioribus in .NATURALEM, INDUsTRIALEM, & MIxTAM recte diis γspescitur.' Sie naturae solius beneseio debemus Oeturam animalium , alluvionem novam jnsu-/lam, alveum derelictum . Industriae nostrae novam speeiem, rem rei nostrae adiunctam, ad- plumbatam, adferruminatam, intextam , adfusam vel admixtam , scripturam chartae nostrae , picturam tabulae nostrae illitam. Denique messem & autumni dotes partim ubertati soli coelique elementiae , partim culturae nostrae, adeoque & naturae beneficio , & industriae nostrae imputamus, ac proinde primi generis accessiones NATURALEsi secundi INDUSTRIALEs I tertii MiXTAs merito adpellamus. Quae enim a nonnullis additur, FORTUITA ad occupationem rerum nullius rectius refertur.
Quod ad NATORALEM accessionem attinet, 'nerata vel tale res nostra capit incrementum, cujus
233쪽
mo Jur. Nat. Θ Genn υι. I. de origine & priore domino nullo eerto a gumen o constat , vel aliquid , quod jam in alteriu dominio est , rei nostrae accedit . Priore casu, quum res illa, cuius de domino nihil certi constare potest, pro re nullius merto habeatur, cf. CCXLI. nihil obstat , 48 quo minus hujusmodi incrementum c dat in accessionem rei nostrae , cui accessit, adeoque nobis adquiratur. At rosteriore casu res habet dominum , qui alios usu rei suae Iure excludit g. CCXXXI. atque inde merito inferimus, 49 hujusmodi rem, rei
nostrae quacumque ratione adiunctam , nobis non magis adquiri, quam si ventus vehementior vestes lineas , a Titio in horto suo e Pansas, in aream nostram projecerit. Nulla sane fingi potest ratio , quamobrem prior dominus , de quo satis constat, dominio rei suae , adhue exstantis ae superstitis, excidere debeat , quum nee suo se dominio unquam abdicarit , nee illud facto ullo in alterum transtulerit , nee ob solam calamit tem dominio suo quisquam iure privetur. Siquiis ergo dominus manet rei, alterius rei casu quoeumque adjunctae: isti proeul dubio adhue ius est alterum rci usu excludendi ,
i g. CCXXXI. adeoque, illo invito, huic adquiri non posse dominium, manifestum est. g. CCLII.
Ex his vero evidentissimis principiis c g. CCLI. 8. seq. iam porro colligimus, so
PARTUM cuius de origine non liquido constat, quod plerumque fit in animalibus , immodi in hominibus , ε xtra legitimum matrimo
234쪽
Cap. IX. De Officiis erga alios h poth. 2 II ni uni natis, ) ventrem tamquam accessoriuiti sequi, idque legi natura non absurde tribu re Ulpianum, L et . D. de stam hom. Id tamen si vix aequum videtur, si de utroque
parente constet , nisi forte s α ad pro-Creanda animalia communibus sumtibus at tur dignioris sexus animal, veluti bos Communis, vel dominus equum admissarium Vel bovem pro certa mercede vicinis locare solaat.
Iline saltim in servis hoe easu passim obtinet partitio vernarum, ita ut primus domuno ventris , alter domino servi patris cedat , S sie servilem sobolem ambo domini per vi-ees partiantur . Diximus ea de re Elem. Iur.
g. CCLIII. Nee minus facile erit intellectu, ad quem Pe novis pertineat nova INsoLA , sive in mari, sive in ἔ:: flumine nata . Quum enim de dominio Pamtis, siveticularum terrae, quae demum in insulam co factis.lerunt, constare non possit: g. CCLI. 48. consequens est, s . ut insula cedat in a cessionem maris vel fluminis , ac proinde sy si mare vel flumen in nullius dominio est, insula quoque sit nullius, ac proi de cedat occupantibus: s6 sin vero, quod plerumque fit, vel mare, vel flumen ad populum , ejusve rectorem pertinet: f. CCLXIII.
α 3. ὶ is quoque insulam illam metito sibi
235쪽
, r1 Iur. Nat. o Gent. χυδ. I. vindicet . Denique quum res , cuius de G- minio certct constat , non possit ulli per a cessionem adquiri: g. CCLI. 49. fieri. non potest , ut dominus amittat agrum , quem flumen superius divergens, & inferius alveo suo iunctum , in insulae formam red git. Quod & Icti agnoverunt l. 7. g. 4. l. 3Ο.
Itaque nulla ratio est, eur vicinis praediis ,& quidem vel in utraque ripa , si insula in
medio flumine nata sit, vel in alterutra , cui propior est accrescere debeat nova insula equod tamen plerisque Ictis placuisse novimus. S. 22. Instit. da ver. divis. t. 7. g. 3. l. 29. L 3o. g. I. D. de adqu. rer. dom. Parti laeenim terrae, a cuius praedio avulsae sint, non constat: & magis probabile est, eas ab agris superioribus , quam a vicinrs avulsas esse. Quin aliquando ipsum flumen particulas , quae deinde in insulam coalescunt , e lando abrasas , secum vehit , teste Seneca natur.
iv est.. IV, 9. Sed fuit haec sententia Cassii
.ongini, quam deinde sectatores ejus, tamquam ex eompacto probarunt. Aggen Urbie. ae ismir. agri p. s7. Eam vero more suo exisploserunt Proeuliani , quorum antesignanus, Labeo apud Paulum l. 6s. g. q. D. de ad-
qu r. rer. dom. Si id , inquit, quod in publAeo innatum aut ὰdificatum est , publicum est: nsula quoque , qitie in fl mine' PUBLICO natas, PΠBLICA esse deώet.
Nec alia ALYMIONUM , & terrae VI FLUMI-xis avulsae, ratio est. Quemadmodum enim,quc d ad priorem attinet , de origine particularum , agro nostro paulatim acjeclarum,
236쪽
Cap. IX. De Ossiciis erga alios spoth. a I s
certi quid constare non potest : s. CCL L s. ita nullum est dubium , s8 quin id
quod agris nostris hqc modo accedit, nobis; 9 quod agro publico, viaeve publicae ad-ῖ citur , publico cedere debeat. Contra ea quum in vi numinis de domino terrara ullae satis. constet: g. CCLI. 9. 6o) ea rure naturali circa dominium nihil mutari , palam est , si nisi forte dominus terram hoc modo arullam pro derelicta habere malit. Quod tu civitatibus ex intermissa per tempus legitimum vindicatione colligi 1olet.
g. 2 r. Institi de reri divis. l. I. g. 2. D. ad y. rer.
' ) Et hoe sundamento nititur Jureeonsuliorum
α agri mensorum distimato inter agros arei - nros, qui non aliis, quam naturalibus, limietibus finiuntur, & limitatos, quos ad cerrum Perticarum Pedumve numerum adsignantur . I D. de adqu. reri dom. l. I. g. 6. D. de sums n. De qua agrorum differentia vid. Isidor.
Guνί. Goem, Io. Fr. Gr Onov. ad G t. de iure belli O pae. II, 3. 16. num. I. idquid enim inter agros limitatos & flumen interiacet, id vel publicum, vel alicui privato proprium esse, nemo non intelligit . Neutro au- tem casu agro limitato aliquid accedit. g. CCLV. Denique quod ad AL usI MuTATIONEM atti- In alve2 V, li alveus derelictus , quantum constat ut xi
In Π illius .autea dominio fuit, illa γ hola ' Pol si vicinis, qui utrimque pracita habent, zzz
/1O mo O P iorum adquiri, uti visum est
237쪽
dom. sed, quia de fluminis, cujus pars est alveus, dominio satis certo constat, g. CCLI. s. 63 ille , tamquam pars fluminis ejusdem erit, cujus flumen fuit: quemadmodum 6 ex eadem ratione novus alveus, iterum derelictiis , procul dubio non minus manet priorum dominorum, quam 6s ager INU
DAT us, si deinde aqua recesserit. P Aliud dixeris , si perpetua sit inundatio ,
ut jam mare sit, ut Troia fuit. Tune enim res exsincta videtur, quae nullum nobis usum Praestat, nec praestare unquam potest. Non entis vero, ejusque , quod nul lum hominibus usum praesae, nullum est dominium, nulla proprietas. g. CCXXXV. Io. Ex quo sane eonsequitur, ut durissima sit eorum eonditio, a quibus ob agros , mari vel finmine iam pridem . absoiptos, tributa , vectigalia & pensiones exiguntur, nisi forte eulpa & negligentia sua in restituendis aggeribus meruerint, ut ita mulctentur , quamvis & haec poena satis immodiea, immo durissima videatur. Quis enim tributis ae pensionibus oneret res , in quibus Proprietas, ususseuctus, possessio, & iter amissa sunt L 13. D. quo. mod. Quor. amist. l. 3. g. IT. ι. 3o. g. 3. D. de adg. posses. l. I. g. s. D. da irin. actuque priv.
Progredimur ad accessionem INDusTRΙALEM & MIXTAM , de qua subtiliter admodum philosophati sunt jureconsulti . Nos ita st tuimus : Si res utriusque voluntate iunctae sint, ne dubitari quidem potest , quin utemque fiat dominus pro rata , adeoque com
munio positiva inducatur. S. CCXXXI.
238쪽
Cap. m. De Officiis erga Mus h poth. 1rs At hic de accessione , quae alteio inviso facta, loquimur . Hic quum domino ius sit, omnes rei usu excludere: g. CCXXXI.) procul dubio etiam prohibere potest, quominus, quidquam rei suae, se invito iungatur. Quum vero quod jungitur rei nostrae, vel eam in tilem aut deteriorem saltim , vel meliorem praestantiorumque reddat , is vero , qui res nostras deteriores reddit , nos laedat : g. CLXXVIII consequens est, 66 ut qui res nostras quacumque accessione industriali deteriores vel plane inutiles reddidit, is, a
cepta re corrupta , ad omne damnum nobis
resarciendum, quin, si dolo malo tale quid fecerit, simul ad poenam g. CCXL II'. seq. teneatur.
g. CCLVII. Sin res accessione quacumque industriali ad alios meliores praestantioresque redditae sunt: tunc multum interesse videtur, possintne res sibi invicem iuncta, sine notabili dispendio separari, an non possint. Priore Casu, quum utriusque materiae vel rei domino ius sit, alterum usu rei suae excIudendi, g. CCXXXI. id vero aliter exitum liai ere non possit , quam rebus separatis et consequens est, 67 ) ut eo casu res iunctae statim separandae, suumque cuique tribuendum sit: 68 posteriore autem casu res junctae alterutri addicantur , condemnando simul ad aritimationem rei alienae alteri , quem re sua carere Oportet, ) poenamque . si in mala fide sit,
praestandam. g. CCXL sis. seq. Quisquis enim res alterius quibus illi ad
239쪽
216 Iuri Nat. Θ Gent. Lib. I. conservandam suaviterque transigendam vitam opus est, intervertit, is non laedit. g. CXC. in Qui nos laedit , ad satisfactionem tenetur; ί g. CCX. ea , quum eo. casu , ubi factum insectum feri nequit , in praestanda justa rei aestimatione consistat: g. CCXII. Ii . consequens est , ut is , qui alterius rem intervertere , sbique habere cupit , justam ejus aestimationem praestare teneatur .
Unde sinul aequissimam esse patet regulam
πιλυ',μητον , neminem debere eum alterius dammm sine ratione locupletiorem fieri velle.
ἀg. CCLVIII. Quum vero posteriore casu res junctae alterutri addicendae sint, g. CCLVII. 68 ) com
1equens est, ut caussam iustam, cur alteruter alteri praeferendus sit, esse oporteat, g. CLXXVII. s. γ ea vero quum non alia esse possit , quam alterutrius rei praestantia , quam saepius raritate & adfectione , quam usu, aestimamus : merito inde coIligimus , 69 )non semper procedere regulam : accessoraum sequi suum principale e cujus absurditatem in Pictuia i pie Iustinianus, & ante eum Caius, agnovit g. 34. Instiri de reri divis l. 9. 2. D. de ad'. ret. dom. sed po) res iunctas addicendas esse illi , cujus res ob raritatem , adfectionem , operas , curam , & culturam majus pretium admittunt, cumque ri alteri ad praestandam aestimationein damna dum , a nisi ei tanti non sit res sua , ut non pretium recipere , quam offerre alteri , malit.
Ueteres jurisconsultos hic non certa alb
240쪽
Cap. IX. De osciis erga alios Dpoth. a. II qua ratione naturali niti , dc hine diversis admodum viis incedere iam observavit U. C. Io. Barbeyrae. ad Fufendous de osse. hom. civ. I, I 2. 7. Primus confusa distinguere, ae in ordinem redigere conatus est vir acris &recti iudicii , Christ. Thomas. dissertatione singulari , de pretia adfectionis in res fungibi les non cadente, Hal. MDCCI, 4. ubi ad eadem principia cap. III. g. XXXVIII. seq. do
Orinas juris Romani de accessione industriali
Ninc facile patet, quid sentiendum sit de iucsPECIFICATIONE , qua nova forma in alterius di,' 6. materiam introducitur . Quum enim plerum- cifieaticiisque in materiam nulla cadat adfectio , in nςM formam, ob artificium, vel maxime eadat ,
s. CCLVIII. o. s, nova species merito addicenda fuerit 1 eifieanti , ' ad iustam
tamen pretii aestimationem , & si sciens dolo malo id fecerit, in poenam Condemnando r g. CCLVL 66. Thomas. di erri lauda ea Cap. III. g. XLIII. fe v. quamvis γ ex eadem ratione omnino praeferendus materiae d minus, si haec rarior, & pluris sit quam sorma, quae alterius opera accessi: e. g. si quis ex alterius electro, vel aere Corinthiaco, signuin vel vas consecerit , isque tunc 7s obligatus sit ad mercedem pro opera, si sp eificans in bona fide fuerit, praestandam.
Nihil erto solidi inest distinctioni , qua
rem impeditissimam exhedire voluit Iustinianus s. 2 s. Inst. de reri divis possitne videlieet nova species ad materiam reduet , nee ne. Hein. deIur. Hat. O Gent. Κ ID,