장음표시 사용
451쪽
gio Iur. ct Gent. Lib. II. est. Constante tamen matrimonio communia omnia habere conjuges , etiam recta ratio agnoscit. Quum enim socii ob unitatem voluntatis sint una persona , g. XX. 6o. ae proinde res S iura , quae ad societatem pertinent, communia habeant: g. XXI. 63. manifestum est , idem etiam inter coniuges observandum esse , adeo , ut L& Romani squamvis, exerescente in manum eo ventIone , ab usu recederet illa κοινωναχ εμα- τε 6 ι ερῶν , omnium bonorum O sacrorΠm conimum o , quam inter conjuges esse
voluerat Romulus , teste Dionysio Haliearn. Antiq. Rom. Lsb. II. p. 9s. tamen communem utrique conjugi honorum usum eue salueis
pit. hoed. Ex quo facile patet, cur Modestinus, retenta vetere definitione, nuptias, quales & su a aetate erant, dixerint eoniuncta onem maris o femἰna, eonsortium omnis ustae, dνω inique humani iuris eommuniaationem l. I. D. ae riιu nupt,
φ. XLIV. Et haec quidem communia snt utriusque
conjugis officia, quae ex consensus ac soci tatis natura prono alveo fluunt. Ex fine porio matrimonii g. XXVII. colligimus ,16 conjuges merito cohabitate, ubique 1olis D invicem corporis usum praebere, ad-uoque 38 ab . adulteriis , aliisque furtivis impurisque amoribus, abstinere, ' 19 liberos pari amore complecti, pec 6o alterum alterius.curam & sollicitudinem, qua liberos
commode educare cupit, inutilem atque .i fructuosam reddere debere. sunt, qui hoe orietum tantum ad uxo-
452쪽
Cv. II. De o sis insor. tantus obserυ. 4 i Irem, non item ad maritum pertinere existi. manis ex ea ratione , quod eo neglecto , Incertitudo prolis uxori non sit metuenda . Enimvero uti omnino vetita est tommixtio,
qua fit, ut ineerta sit origo sobolis i ita non sequitur, ut licitus sit congressiis, ex quo illa ineertitudo non sit metuenda C 6. XXXIT ii. in Vid. Gundlingu GD. an major a femianis, quam a vιrix , eastitas requiratur . Nos
ex regula prineipali justitiae naturalis hoe argumentum due imus t Quod sibi quisque non vult sera , id nee alteri faeere debet .s Lib. I. g. CLXXVII. g. Ae maritus non
vult, ut uxor alterum maiore amore , quan tumuis innoxio , quam se complectatur , vel
ulli alii , quam sibi , corporis usuram prae heat: Hinc ad idem ossicium obstrictus est maritus. Recte itaque Chrysostom. homi XIX. 3n I. cor. II. In aliis sit praerogativa viri , non νn pud eνna . Et Gregor. Nazianzenus t
quod non rependis Add. Lactant. In sto. div. VI, 3. Hieronym. ad Ocean. & ean. 2 o. cauΤ XXXII. qu . V. Quamvis uxoris impudicitiam finimatrimoniI magis , quam viri incastitatem , repugnare, facile largiamur.
g. XL RSatis porro manifestum est, imperflatam An Ma.
1amodum fore hanc societatem , si tain edet rixo hirquati S , ut penes neutrum conjustem aliaua aegotia Communia dirigendi , facultas relin- imperiuuatur, quia in plerisque contingere posset, si int an eligendis mediis quainmaxime dissen- Teiat, adeoque , quum inter duos ne nuineis is qui clem sustragiorum vincere possit , res,n habeat exitum. Quamvis vero tunc Π
453쪽
hia Iur. Nar. ct Gent. Isb. II. dentius consilium praeferendum videatur Lib. I. g. XCII. tamen quia aeque incertum futurum esset, uter conjugum magis altero sapiat, merito ad id, quod plerumque fit, at- 'tendendum, adeoque61 marito aliqua praerogativa concedenda erit circa negotia, quae ad societatis communis salutem utilitatem
' ) Quum enim ad ea omnia obstricti sinteonjuges , sine quibus procreatio eommodoque educatio sobolis obtineri nequier g. XXVIII. 8. obstricti etiam erunt ad alterutrius praerogativam serendam, sine qua sperandus non esset in eadem media consensus. Quia vero in s ietate inter pares Praerogativa illa merito debetur prudentiori , eique, cui plus oneris incumbit, is vera in Deietate conjugali , ut plurimum est maritus et uxor Z- obstricta erit, ad praerosativam mariti sere dam. Marti Epigr. VIII, 22. Inferior ma/rona suo sit , Prisce, maris. Non aliter fucrint semiaa virque parer . Et Plutarch. conjugat. pracept. p. I 39. Γ σπιρ
. cantus grauriri adscribitκν r ita A familia recte .n itura omnes res quidem geruntur conssensu coniugum , viri tamen vel IMPERIUM ves
Quum vero ea praerogativa , marito com
cessa , non nisi ad negotia, quae ad foeteantis
454쪽
Cap. N. De ossiciis in soci eo Q. observ. 4I3 'tis salutem utilitatemque pertinent, porrigatur : g. XLV. 61. consequens .est , εχ γ,ut illa maritalis potestas degenerare non debeat in imperium herile, quale apud barbaros plerosque invaluisse , jam supra observa- vimus, g. XL. nec adeo 63 ) consistere in iure vitae & necis , quod leges quorumdam populorum maritis indulserunt, Geli. X.
23. Tacit. Annal. XIII. 32. Caes. de bell. Fall. Vt, 19. Tacita de mor. Germ. Cap. X X.
multoque minus 6 in iure uxores aliis vel vendundi, vel commodandi, a quo more ii populi , apud quos uxorex tanquam res in commercio fuerunt , ipsique Romani non abhorruerunt. Plutarch. in Catona p. 7 O. Tacit. Annal. V. δέ Dio Cass. Hi R. Lib. XLVIIL p. 38 . sed ώs in facultate uxorum a fio- nes prudente consilio regendi , 66 3 easdem, defendendi , 6 immodestas modice , d pro conjugum conditione ri dignitate castigandi , g. XXII. 69. immo & ε8 ob caussias graviores , de quibus paullo' post erit dicendi locus , matrimonio mulcta si .c g. XXV. o.
Dico casti ationem illam eonditioni dignitatique utriusque eonjugis debere accommodari . Quum enim coniugeS , tamquam socii, sui velini una persona: c g. XX. 6o. ignominiosa eastigatio uxoris eum ipsius vir. ri ignominia est conjuncta. Quia vero unumquemque Meet existimationem suam pro virili eonservaret Lib. r. s. CLUI, 44. ) eo tra ossietum faciet maritus, si ustorem contra dignitatem tractando , & illivs & sui ipsi s istiniationem laydit . Unde elegans Ger
455쪽
4I Iur. Nat. Θ Gene. Zib. II. manorum parcemia et Mer sie, die nase a schne dei , sch.indet se in angseht . Eleganter virorum hujusmodi imprudentum dIsciplinam
κρῆ in τύ χαλινις . stus ob imbeeillitatem aut mollitiem non possunt insilire ia equos , Aloreondocefaciunt , ut se submistant , ae ingenί-culent. Eodem modo quidam , duςendo nobilero opulenpas uxores , non sese meliores reddunt , sed uxores deprimunt , ut humilibus facilius imperare possint , quum oporteat , ra tione habita , ut magnitudinis in equo ira. DIGNITATIS H MULIERE, frano upi ἀ .
g. XLVII. an id ius Quia vero haec praerogatiVa. marito ob , ,' praesum tam dumtaxat majorem prudentiam Mnimari onera matrimonii, ei incumbentia, debetur ,
xosiix t g. XLV. ' & saepe tamen contingit , ut virilis animi semina viro ingenii minuS perspicacis 3 opulentior pauperi, regina privatcinubere cogatur : 69 omnibus his casibus pacto sibi praerogativam illam stipulari posse seminam , nemo negaverit , in emplaque docent, I reginas , nuptra principi , cui nihil in uxoris regno imperii est, priores in secietate etiam coniugali partes tenere , nisi τῖ uxor, regni heres, ipsum imperium in maritum transcribere malit, sola dignitate
456쪽
Cap. IL Ds ossicii in se. eo M. obsere. 6I ς' ) si e sane quod reserunt Aristotel. Folis. ri. & Sophocl. in Oedipo Colon. v. 3sq. apud AEgyptios uxorem imperare marito , id ex pacto esse , docet Diodor. Sicul. Biblioth. 3, 27. De reginae marito , quae dici possunt , omnia iam occupavit doctissimus Io. Philipp. P thenius dissertatione singulari , edita Gryphisu. MDCCVII. ubi & varia , quae huc pertinent, paeta dotalia , & natas inde controversias illustres accuratius explicavit. In primis notabile est exemplum Iacobi Bo- duelli, Dueis Orcadum , qui ducturus MDriam , seotorum Reginam , eoneeptis verbis jurarie , se nullam ἰnde praecellentiam , aucIupremi gradus fastigium spectare , sed id
unum , υν perinde Reginae , atque adhuc fecerit , quoad viveret, pareret atque Aserviret. Buchanan. rer. Scοι. Hs. Lib. XV. p. 67 . Ad ea, quae ex iure divino positivo Genes III, 16. I. cor. XI, 7. I. T . m II. Ecolus. IIsi I 8. I. Petri III, r. his omnibus opponi solent, plura regessit laudatus Palthenius ibid. g. XXX. seqv. quae tamen nOS s alio plane innixi sundamento , in medio relinquimuS .
g. XL v III. Quum vero ordinarie maritus priores in η riri societate connubiali partes teneat: g. XLV. ἴφω'. 6 a. non potest etiam detrectare officium 7 a dis ma alendi uxorem & liberos, 73 oneraque in xyi3 82 i
nes sunt liberi , communisque rei familiaris cura utrique incumbit, g. XLIII. s a. meru- to & uxor partem istorum onerum, quantum opes eius ferunt, in se suscipiat, eaque 7s procul dubio sit origo dotium apud Graecos
457쪽
4 i 6 Iur. Nat. Θ Gens. Lib. II.& Romanos, quas & illae uxores adferebant maritis , quae ab hereditate parentum non excludebantur. Apud reliquas plerasque gentes ideo dotem
accipiebant seminae , ne plante exsortes essent bonorum Paternorum , quippe alias a laeceiasione exclusae. Idem iis temporibus obtinebat apud Romanos, quibus lex Voconia nondum exoleverat. At dotare tamen Romani solebant filias, etiam antequam lata esset lex Voconia , itemque, ea iam subversa , iaciebant, quamvis hereditatem paternam maternamque aequa lanee eum statribus dividerent . Rem omnem eleganter exposuit Iae. Perizon. dissert. 'de lege Voconia , nostris auspiciis recula Halae MDCCXXII. Hi ne ipsi Romanorum jurecon- sulti dotem ad ferenda marrimonii onera dari , fatentur. l. 7. pr. l. 16. g. s. l. 76. βη. D. de jure dοι. l. 2O. C. eod. . . f. XLIX.
Denique quum omnia omittenda sint, quae matrimonii finem impediunt, g. XXVIII. s.
educatio vero liberorum , quae non minuS , quam procreatio eorumdem , finis matrimonii est , perpetuam conjuguri societatem requirant : facile patet, νε ) ei fini omnino adversari divortiorum licentiam, qualis apud plerasque gentes olim invaluerat . At qma tamen 77 intollerabiles alterutrius conjugis mores hunc finem magis impediunt , quam divortium, & 78 socio , cui tam injuriosus socius obtigit , non possit vitio vitti, si illum abs se segreget: g. XXII. o. divintium etiam non illicitum cememus , quotieS
458쪽
V, II. De osciis in foci conivg. o bserv. I alteruter coniux ita se gerit , ut sinis matriamonii obtineri nequeat. Postremo 79 s lut a quocumque legitimo modo hac 1ocietate , alterum ad secunda vota transire posse , eo minus dubitari potest , quo minus socio, soluta societate, . jus est , alterum impediem di , quo minus novam societatem cum alio con Iahere possit.
Hue ergo reserimus non modo adulterium S malitiosam desertionem , quas caussas didus divinum iustas et se docet: Marrb. V. 32. XIX, 9. t. Cor. VII, II. sed & omnes, quae impedimento sunt, quo minus finem matrim nil adsequi aleeat . Equidem an loquutio
idem significet , quod rem turpitudinis vocavit Moses, Dent. XXIV, I. adeoque tam laxa sit vocabuli πόρνεια notio , ae visum estseldeno Ux. Hebr. III, 23. O 3I. MS qui dem in medio relinquimus certo persuas , non idem esse αν Sc πιρν-. λο enim pro ratione vel conditione rei accipi notum est , uti in formula notissima: φ . . . ejusdem sunt condἰtionis , vel eamdem rationem habent , Syneps Epist. ad
ejusdem NATUR E sunt , vel , peccatorum EA' DEM RATIO EsT , ac macularum , qua elui, nequeunx. Hoc sensu accepto vocabulo , sensus erit, non aliam divortii caussam sumetentem esse, quam quae similis adulterio ; ejusdemque eum hoc naturae sit, vel, quod perinde est, quae eum fine matrimonii non minuS Pugnet, quam adulterium.
g. L. Q mvis vero haec omnia ipsa recta ra-
459쪽
gi 8 Iur. Nar. ct Gent. Lib. IL sit de tio exigere videatur in societate conjuga'I : Τ- facile tamen unusquisque intelligit, So impetie- unum ossicium 'altero magis minusve finem matrimonii attingere , adeoque S I non statim societatem inter masculum & foeminam matrimonium esse desinere, si quid per pacta mutet tr. Quamobrem 82 matrimonium, licet imperfectum, est, .quod sine solemnitate , clam liberorum tamen quaerendorum educandorumque caussa , contrahitur,
nec non cui accedit lex moetauatica , immo& 8 q) putativum, de quo singuIari dissertatione egit Io Nic. Hertius : quamvis 8 s in imperantium sit arbitrio, quem hujusmoti conjunctioni effectum ita civitate tribuere v lint m
ne pertinet matrimonium, quod vocanc mar age de consset ence : immo & concubin tuS , qualis apud Romanos obtinuit , de quo plura diximus in eommentario, ad legem: Iuc O Papiam, Lb. II- cap. IV. Nequc enimali rer , quam dignitate , ab uxore legitimae differebat concubina, quippe eum pellice noni onsundenda ἀ Unde & .naequale coniussum vocatur concubinatus, i. 3. Cia de natur. tibia Contra ne imperfecti quidem matrImὐnIa nomen meretur illud , quod barbare vocand actatacho, emancibado, easato di medra carta, quod ea lege contrahitur , ut vir Prole Potitus feminam illico a se segregare , veluXOr a Praegnans , . maritum pro lubitu deie- vere Potnt , qualia Amazonum murimoniae fuisse, memoriae prodiderunt veteres , quam vi2 de veritate rei non abs re dubitet Ar-llimus in expedία Alexandia M. Lib. VII. p.
460쪽
Cap. II. De inciis in sic. conivg. ob clem. I9gonibus, & Casp. Sagiti. Exere r. ad Iustia. Hi p. II, 4. Quid enim hoe aliud est , quam
exire matrimonr; caussa , nubere dίvorto causesa P Seneca de Benes III, 6. Quid magis adversati dixeris educationi liberorum , quatri nuptias contrahentibus pro fine esse debere , supra monuimus
E X coniunctione maris & feminae . de i 2 2
qua sumitore capite disseruimus , na' et elathir scuntur LIBERI , qui tanti sper cum parentibus paren- in societate vivunt, dum ipsi novas familias constituant, & e parentum manu po e 'a eque . exeant. Quamvis enim liberi, quando in hoc orbis theatrum prodeunt, nec exprcsse , nec tacite, in hanc societatem consentire possint: tamen , quia &' ex praesumto consensu aliquando nasci poteti societas , si ex ipsa rei natura, alterum conseasisse, iudicamus, DXVII. 48. ipsa vero liberorum adhuc infantum conditio requirit, ut cum aliis in societate vivant: g. eod.' i) nihil obstat, quominus parentes liberosque in eumdem finem, eademque media consentire ,' adeoque 2 γdari foeIETATEM INTER PARENTES UBEROSQUE,
statuamus. fg. XIV. g. LII. Nimirum , quum liberi adhuc , flantes, 'tu i inino & pueri atque adolescentes non sintea ingenii perspicacia praediti , ut ips vel berorum