Ars Sophoclis emendandi

61쪽

λευμα), postremo adnotationem scholiastae ad O. C. 390, ubi libri ευνοίας habent, ἐνδεοῖς ἀναγκαιοιεροις των 'ιrοαφω γο ευσοέας χαοιν, o καὶ οἱ Ποιινζιιατισόs ενοι ἀξιουσιν, et habes quattuor genera, duo permutationis ex simili forma litorarum, duo permutatationis si literarum vel potius saeps vocabulorum ex simili pronuntiatione ortae.

a. ermutati literarum.

O. R. 4 variis coniecturis tentatus est. Neque enim participium iων quo pertineat habet ne quisquam, ut Meinehi verbis

utar, graece dixi ' pro ηλικέα. Nimirum nihil aliud ostquam ut scribi porteat τίνα ν Πιν ν β κιχ ὼν consecutus

cis Hesych κιγχαω σποάetet ειν, λαιιβάνε ιν). Nunc apte respondetur ιέγας χνοαζον αρτι λευκανθεις nisi praeserendum λευκανθῆς κάρα. Literae A, Λ, et Μ facillimo et saepissime permutanturcis. ni. 1342, ubi egregio Vserus καὶ mutavit in κλιyco, O. O. 528, ubi Nauchius αλ σω optime in επάσω mendavit, O R. 101 λυοντας ex δυοντας factum, El. 1298 δεδειγμενοι super utrumque

conieci δεέξω pro λέξοι quod interea iam Morstadtium occupasse video argumentationem enim adgreditur Electra. Nescio an Phil. 597 pro λεξεν scribendum sit δειξεν, certum est ib. 559, ubi La et Flori omittunt post περ, non inutile γ ex apographis recipi, sed seribi debere πεδε ἐνεδειξας vel potius ἀπεο πεδειξας, nam coepit nauclerus aliquid prodere, perspicue nihil exposuit.

O. C. 4I ad μολοντες desideratur πάλιν ω μολοντες ἐς Θηβας πάλιν pro Θήβης πεδον, in quam corruptelam etiam consuetudo dicendi valuissa potest . . R. I463 verba et ἄνευ τουδν ἀνδοος non consentanea sun Corrigendum ἄλλη quibus nunquam alia, di-

62쪽

versa mensa separatim statuebatur in me . Cli. O. O. 1266, ubi ταλλα in iciti emendavit Reishius. Simillima sunt litora me T sexcentiesque e et se permutatum est eis. O. C. 865 γῆς p. τῆς . Phil. 533 non neglegi debero adnotationem scholiastae ἀσπασάιιενοι γῆν στέαν vidit Berghius, verum non ipsa vox εστέα, quae interpretatio alius verbi habeataroportet, recipienda, sed rην σε corrigendum in f εδος αοικον εἰς ἔκησιν ola. L 1374 πατρέα προσκυσανω δ' - . C. 655 pro κνουν ἀνάγκη requiritur ὀκνεῖν, ἀνάγκη El. 15 molasta

in . R. 1130 ξυναλλάξας prior λὰς sacto, hil. 1100, ubi Hermannus ελεῖν emendavit in αἰνειν Ant. 326 τὰ δεινὰ κεοδο in schol adn. n. τὰ δειλά Fuit τἄδηλα κε δη cis. 30 sq. . Idem Phil. 502 restitutum ustim coς πόν ἄδηλα, ως πάντα δεινό), quod iam Berghium et Badhamum in Eur. Iph. T. ad . 461, p. 16 voluisse video. - Nescio an hoc modo molestissimus versus . . 65 sanari possit. Schnoide inus coniecit πολλοὶ δε πολλοις πολλὰ δὴ praetulorim πολλοὶ δε πολλὰ πολύακις, sed in δ' ἀπειλαι vidatur latere

da δεινοι πολλοὶ ὁ δεινοὶ πολλὰ δὴ μάτην μ' - , ut habeas

vocem rei accommodatam cis Phil. 457 κἀποφίγένει τά χρωτ χ δδεινος κοατεῖ cum M. Seysserti adnot. et M γλάσση ὁ δεινου καὶ σοφου. - O. R. I267 δἐ ferri non posse in apodosi post tam pauca verba praegressa indoinus monuit. Quod idom coniecit δεινὰ δὴ τἀνθ ενδ οδεῶν intollecto ἐν non magis ferri potest. Scribendum δειλαι γῆν τἀνθενω ρανὶ in δεέλαιος corripi saepe diphthongum αι ut ι in ποιεῖν, οιουτος, constat. Dindorsus ad i. 849 conssit tum scripsisse veteres δεέλαος ποεῖν in cod. La . cum corripitur prima, scribi soleo. Da δειλαιος, miserandus cir El. 758 O. O. 513. Eι. 4I πόλις molestum est, quia civitatem nunc quid horus appellet, non perspicitur ne quidquam illo do ea dioit odi σε φύγένει); πολις corruptum ex πονοι cum εἰπόνοι, ὁ γενεὰ ταλαινακτε se exclamationem Creontis Ant. 1276, φευ φευ, ε πονοι βωτῶν δυσπονοι et chori Phil. 177 ὼ πάλαιια Θεων si Lachmannus emendavit pro νυτῶν ὼ δυστανα γενη βροeto οις τε - Α, Μ. D. Phil. 343 ποικιλοσtoλou altero λ ex tu facto. O. O. IMI ῆμων salsum est Comparatus M. v. 110 δρα ν

63쪽

τάδ' ελθων μηδ' re ἄλλοισιν τοέπε docet undo ortum sit ημε : τὰς παῖδας, ἐλθων αυτος ἐκδεέεης 4ιol, in quo otiam ultro ex consuetudine quadam loquendi librarius aliquis lapsus asso potast. NA, . . R. 1361 φιογενῆ a Meinshio emendatum est in ὁμάυχῆς Trach. 7I pro ιιέλας scribendum μιγάς nam non μέλας, sed ιγας ex analogia adiectivi πλεως cum genetivo coniungi potest 'o hoo diei Deianira, sanguinem Nessi infectum fuisso illo viro, nquod telum venenatum in vulnero reliqueri Iam loco sanato totum se Nauchii tentamen omittera licε - Μ, Κ. D. M. 94 μ exis factum saepe praefixum ἐκ si , mpermutatum est in a. i. R. 37 φ ν μων merito suspectum habet 'HerWerdenus; nam a Thebani habuissent, quod docerent, ipsi missi essant. II est ib. 396 ἀλλ' ἐρου μολων, ὀ ιηδεν εἰδως Οἰδίπους, ita hi dici videtur: καὶ ταυτ ἐφ κων υδεν ἐξειδως πλέον, nisi praeseras, se depravatum exabratus, καὶ ταυτ πυλλ υν. . . I903 nullo modo καλον, sed ιελον sola ib. 653 requiritur vel ιελει, nam

clausula proximi vorsus καλως in corrumpendum illud vocabulum valuisse videtur. Haud secus ib. 77I φίλον videtur ortum ex ιέλον. Phil. 228 libri habent καφιλον καλουμενον, quod nequaquam probari potest M. Semrerti coniectura καὶ φέλων γω/ιενον - nam ceterae futilo sunt sententia quidem accommodata est, a literis vero longe

hi loci docent, etiam in καλουιιενον latero ἀλωμενον Non mihi placet κάλωιιενο i. o. καὶ ἀλωιιενον, quod quidem proximo abest a litoris, sed praesero ι ἀλωμενον pronomine ιι repetito ante gico νησατε. Ai. 806 molastissimum est κακὴν ne magis probatur ξοδον ζητεῖν. ars corrigendum videtur λαμιν se. O. R. 266έν ων τον αὐτοχειρα

του φόνου λαβεῖν - Μ, II. Saepissime permutantur παθειν et ιιαλιν velut O. O. 229,ΕL 1029 Phil. 999y; D. O. O. 123 κατάπυιπτον P. κατάμε/ιπτον item 1695 , O R. 337 πέμφω p. i. ἐιιφω, M. 863 πατρωιαι P. φιuζριῆαι, 980 πατρος p. ματρος. i. 890 quum vix loeat ἀμενηνον interpretari fugacem, a m*, quod habeat aptum sensum,

64쪽

ria eorruptum videtur ἀμενηνον idque ex eo vocabulo quod es Iocollaci accommodatissimum est: α ποθεινόν αλλὰ ποθεινον , virum de- ista sideratum φ, D. l. 1104 Phil. 1445 Eur Cycl. 62 Ιph. Taur. 515. is Trach. 0I sq. verba desperataμ. Pro G ἐφιου acribo διεπειν, istiva restituto et εὐκεῖν cum Meinelii pro σωζειν scripto locum sanum νου puto cis Suid. s. v. σωκῶ ' ἀντὶ Ου ἰσχυι ρ οἱ δὲ νεωτεροι ἀντὶ vineto σωζυγοῦ in igitur corruptela . Senex qui totus in eo est, ut is Herculem molliat, foveat, componat ouo spectat et oro τοδε ut

recte se habeat νηίκει nec causa sit hos Versus eum Nauchio transi si ponendi , Hyllum ut succurrat sibi advocat isti δε συλλαβε φαυω.δη ι ἐν πωγε et quod ei ut filio non primas, sed Mundas partes ta μυλλαβε tribuat, excusat verbis σοί γε - nam et ferri non potest hic et γε hic requiri post ea quae exposuimus certum esse debet 'anti ηιιι ει πλεον ν διεπει σωκῶν, nam tibi quidem oculus lacrimis Ant. Id librorum scriptura πάιιπολις vitiosa est Varia huiust, oei tentamina conlegit Bonitatus Symb. I append. p. 66 . Quotquot

sacta sunt coniecturae, in nulla earum equidem sani quidquam in- , Ventro possum. Requiritur autem vocabulum, quod noxam significat;

eonicio πληιιιιεώς, ut sensus sit ουδεν πληιι ληιι αναχον ένει. Non inis, sed ino eorruptnm est, . . , ubi ἄλλων is salsum esse docuit Meinehius Anal. Soph. ad h. l. p. 219J. Quod idsim eonioeit ιι υν, id hoc versus loco molestum est Si corrigis 1 tantiis habes concinno contraria haec: πα ἀπφv0ν - αυrOς ἀπων - ως ελν ληθα - Ut supra vidimus κατάιιεφιπτον et κοάπειιπτον permutata, itanέιιποντες et κλέπτοντες permutata sunt Phil. 1266, nam quem non offendit locutio πέιιπειν κακά Longo aliter o habent locutiones υπνον πέ/ιαειν, gλκῶν ἐφιπειν Vel λιτῶς, φθέγιια, φά/ιαν, νειραταπέιιπειν. Unice vero κλέπτειν animo Philocteta convenit, qui nihil nisi fraudem exspectar potest. D. i. 113 nou αν καλῶς λάθρα σὐκλέφεια κακά. D. l. 888, ubi La κλέφασα habet pro βλέφασα. II, T. D. Trach. 48 έλεα p. ιιευα, i. 42 πρόκει/ια ιι

65쪽

Sed magis vocabula ipsa, quam literas, permutata sunt. O. R. 478La habet παραιος litera quae superis scripta erat orasa fuit haud dubio, do Duobneri, παραιος ὁ ταυρος m. r. Mutavit o in log m. M. do G. Wolae relatione. Quid taurus hi velit, quum molestum sit πέτρας ατε corrigero, vel quid simile taurus cum ignoto illo homine habeat, parum perspicuum est. Ni fallor, corrigendum παραιος ratia Dor i. e. σκοτεινος Ἀιέλεω κτε ὐιαυρο φως D. C. 1018 . O. C. 588 D. Nauchii adnotationem. Ex v. q. officitur, et

ἐγγενων pro ἐκπνων de Hartuno coniectura et i του pro xj ιου i. o. τένω λέγεις scribi oportere; nam post του demum apte insertur

et ad priorem interrogationem resertur κεινοι. N F. O. O. 1418 αν ex αυ correxit auuiuersius, hi 572Dobraeus 1482 σου υχοιι α ex συντυχοιμι obesus; D. M. 451ἐπευθυνον corr. in επεπιυνom. - . C. IOI ἀνδρων salsum est, nam si dea auxilium Oedin latura sunt nihil inda da onnidanorum

virtute iudicari potes Itaque ἀνδ- siva ανιὼν abiissa credo ex αυτων οιων Π aDιων scit. τυῖ θεων ν δ φρουρειται πολις, , quales illae praesides sint huius urbis quam tu violavisti v. 1008). Ο, E. M. 600 έτατο pro ἐτέτατο restituit indoinus. O. c. 89 εμφερεις p. ἐφιφομις, 47 λογοι p. λέγοις ola 251, ubi λέχος pro λογος Reifrius emendavi Ai. IId altercandi ratio post ε, σοι φώσω argumento est pro molesto τουτον scribendum essa τουθ ἔν. - . . Im νοέκτως post via lautologiam ess vidit scholiasta corrigendum ἀεικως turpiter, laede); αἰκως EL 102 d pravatum in ἀδικως, ib. 20 libri iκεῖς pro ικεῖς 216 ἀεικως pro iκως habent. D. Hesych. ἀεικως ἀπρεπως χαλεπως. O. C. 570 in libris legitur βραχε ἐμοὶ δεισθα φρασαι Pausaniactioeo 4, 29, 2 defendero dativum non lice Sino dubio legendum βραχέ' ο ἐνδεισθα φρασαι - Trach. Im βουθερεῖ sana ration a meo duo non potest alii enim scholiastas interpretationem no βοων θεριζοι ἐνφ τοῖς δουσι, τουτέστι βους τρέφοντι, alii Hesychii Dyερεῖ ἐν βόες γέ - ωρα 4ιονται καὶ βου9όρον et afro probant. Quod autem Hesychius addit βονθορω, id maxima aptum et recipiendum duco, dummodo tymon verbi non ερος, sed quod unum licet θυρω statuas, ut βου9oρω λει/ιωνι plane eadem ratione dictum sit, qua M. 144 ἱππομανῆ λειμωνα ἐφ ω οἱ ἔπποι φιαίνοι et αε

66쪽

ela. Loboch adnot. . - Phil. IId una mihi vidotur sana verborum interpretatio esso haeo: Viri est quod iniustum est iniuriam sibi inlatam reprehendere, non reprehensioni invidiosa et mordacia malo- dicta addere. Itaqno ευ corrigendum in i . - rach. 623 oderna recte pro, εχεις, quod propter ως χει in superiore, corruptum est, ιυν λεγεις scripsit praeterea pro orto scribendum est λεγ ον, ut Lichas et manuum φερέον et linguae λέγε ιν operam praestet. AN. I20 futile est οἰκείας, quod interpretantur domesticae, patriae terrae*, quasi etiam de peregrina humo cogitari possit. Quantum

disere, M. 85s, ex quo intellegis quid sit γῆς οἰκεέας Qui ex

nuntii narratione cognoverit omnia trepide agi, desiderabit notionem

τῆς τυχουσος χθονος, quae inest in εἰκαέας χθονος D. Hesych. εἰκεῆς Mus εἰκαέζi υχουσης. - Αeque i. I verbis ἀπ οἰκείας σφαγῆς Tecmessa nihil novi vel speciosi dicit, multum dicit verbis ἀπεἰκαέας σφαγῆς, i. e. αταέας, ἀνωφεὼ υς cis Hesych. εἰκαιο

II, t. 90 Nauchius comendavit in Trach. 900nani λδ Sohaeserus in ἀληλθε, O. O. 1016 Ἀρπασι ενοι . u. Schmidtius in ξειπασι ενοι - Fragm. 742 a Plutarcho tribus locis adsertur, duobus est ευποεπρο χαλκος, uno ευγενῆ χαλκός, quod satis axgumenti est, in fragm. I3, quod in tu vit. Dem. o. 45

p. 911 Exstat, in V. septimo pro πενεσrατη corrigendum esse ευπροπωτάτη , nam hoc, non illud de luna plena apte dicitur. i. 524 non γιγνεσθαι, sed Da sensui accommodatum est. Quamobrem πελοιτ'

re via potius πελοι ποί scripserim pro γενοιτ' o II K. Phil. 79 κα in παῖ emendavit Erlaestius. Eodem modo D. C. 055 amoveri debet rei, quod sive etiam sive aliter interpreteris serri non potest Θησε παῖδας δισtoλους, αδιιῆγας ἀδελφάς.

Si opiniones vanae do glossematis in inritum cadunt. - Phil. 3I3 κακοῖσι probari mihi non potest, quia λιυος item κακον et ea causa quae inprimis praeter famem morbo pedis materiam dedit, omissa est mutandum κακοῖσι in κοποισι variis fatigationibus ut victus parandi ligni comportandi se φοβοισι M. 331). - M. 594 sana-visso sibi videtur M. Seyssertus, cum scribit Joυων pro tacis scilicet ex glossemate ori, non vident interpretes verba αρχαι τὼ αβδακι- δαν ικio nihil habere, unde pendean Nauchius vitiis monstratis

67쪽

prudenter iis quas ipso invenit, probabilitatem non adsectat. Necessitata quadam pro ἔκ iis requiritur κοπων c&νuai τα αβδακιδῶν σκοπων, oecos ae Video mala malis eorum qui antea fuere accedentia ,

ni latino dicam, quia quid in Θιμένων lateat, p9ι is vel φθιντων ela Dind. an aliud quid nescio ἐκνυντων, quod M. Seyssertues

suspicatus est, non latere scio.

II, T. O. C. 179 ἐτέβαινε corr. τι βαῖνε pro nέβαινε, O R. 724 ἐντοέπου, ex re facto Ant. 249 που p. ου 786 πατρο- νόιιοι p. τ hoorόιιοις. Nescio an O. R. 287 , quamquam saepius Sophocles praeter exspectationem activa et media permutat, clamen iuro Meinehius hoc loco medium an αμνοῦν incommodum Esse dixerit et scribendum sit, quum Meinerit coniectura ἐπραξ ιεν parum placeat, ἐιαξάιιην mihi in rebus omittendis posui . Accedit, quod πραret ειν ἐν ργοῖς prope contradictionem quam dicunt in adiacto continet. - Ant. 622 pro δοκειν nox σ:λλόν sensu requiri arbitror δοκεῖν τω ἐσ9λόν, nam enuntiatum tu φρειας εcς γε προς ara temporis notationem continet, ad quam pertinet illut ότε - Φ, K. Egregis Bonitetius Ant. 414 ἀφειδν σοι emendavit in ακζδζσοι in schol. i. 204 κοδο ιενοι in φεέδηιενο abiisse monet Nanchins. El. 888 ipso cogitavi do ἀνηφαέστω pro ἀνηκεσrω), quod iam Berghium suspicatum esso video. - Phil. I90 snόκειται vari tentatum est et habet aliquantum molesti noquo a scholiasta Προς τὰν δοριιὰν ἀντιφθέγγεται lectum esse videtur Nauchius cum Schnsido in deaefinghi coniectura recepit οἰφιoaγὼς Πωλαέει, quae coniectura sane ceteris praestat. Equidem nescio an Sophocles suo speciosoque more dixerit ἀχεῖ - πικρα οἰ ιυνγῶς ναοφῆτις i. e. ναοκρινεται El. 98 oodem modo quo Ant La ἀφειδὲ σαντε xaκD δησαν et corruptum videtur. Similiter vocabulum ἀκοδος obscuratum est Trach. II. Transposuerunt, deleverunt hunc Versum, Omnibus modis tentaverunt. Hoc constat pluralem et ἀς οὐσίας ferri non posse et ineptum ess attributum παιδας Sapere aude et scribero

καὶ τῆς ἀκοδους ἐς et λοιπὰ ουσέας Summa natura Veritatequo

materfamilias moritura et suam et rei familiaris cura sua diligentia- quo cariturae sortem commiseraturi mo corruptela D. quod supra

68쪽

ω, Θ permutata esse Ant. 60s ipse conieci idemquo iam Morstad-tium et anto orsitatium Ochium coniecisse postea vidi. Nam

ineptum est γῆς, sana ratio postulat ταDro ες ἴσου νευων. Ib. 894pro ρξεται, pro quo vulgo de Musgravi coniectura recipitur υςεται, scripserim εισεται. D. lagm. 280 IN ' ίδα γαρ υδε γλ ρας οἶδενι- ν - Similiter Phil. I032 pro ευξεσθ' εισεσω restituendum puto, nam futuro opus est, ut Piersoni coniectura εζεσθ' vitiosa videatur. Ant. 362 ἐπάξεται procul dubio cla M. Seysserti adnotat. corruptum est. Scribendum vel ουχὶ πάσεται cla Aesch. um 177 vel os πεφιάσεται, quod futurum adierunt exica ex empsi apud Stob flor. 79 52 D. Aesch. g. 35. Sed vido ne oristo magis sit locus quam futuro, id quod scholiastae adnotation vel maximo commendatur. Nam qui interpretatus est 'arίroi' ovo ου ευρον citia, nihil aliud legisso videtur quam V δεδα oro cyευξιν ου ἐπύ-

h. Vitia ex similitudine pronuntiationis orta.

Supra vidimus saepissim v et ι permutari. i. 402 libri habent ou Θριον ικέζει, quod metro postulante indorsus correxit με θριαἰκέζει Quod autem Berghius adtulit ex Um Vindob inin κηδεσμεογχαικcis τὰ λυπω ' Σοφοκλῆ ς' ἀλλά ε rδε Λιος ἀλκltia θυγάτηρ παθντικως δε ν δοιιαι et φροντές is, id nullo modo neglegi debet. Num igitur putabimus αἰκέζει ex glossemato ortum γImmo αἶ, κῆδε depravatum est in αικιζε cis Hesych κ δει λυπεῖς

Nauchius El. I394 coniecit νεακόνητον, I, άχαιραν φερον Sio

tandem in locum vexatissimum aliquid boni saniquo conlatum est. Ceterum pro χων non φερων de Heimsoethii coniectura, sed στεγων

69쪽

scripserim, quo restituto nescio an praeserendum sit νεακόν πω ευυαχutnu στεγcoν, nam δο λιόπους παοάγεται ρωγός. Ib. IIIa

pro κομέζομεν propter φέροντες exspectas syrροσέκομεν L . π

Permutari saepe in libris manuscriptis constat καινός, κλεινός, κοινος, κεινος, κενός El. 681 libri habent κλεινὰν Ελλάδος, Thom Mag. κοινόν recto videtur Schneideminus non hic, sed . 694 κλεινον 'Ελλάδος in κοινὰν Ελλάδος mutasse, quum hoc altero loco recordationem prioris loci valuisse probabilo sit; κεῖνον p. κενόν Trach. 495; D. Nauch ad ib. 13) αι συστος et χθιστος saepissim in Euripidis libris, semel quantum sciam in Sophoclis Phil. 1284 oh. i. 658 εχθισrον ε ex αι facto, ib. 1059, ubi libri Tricliniani ἐχylurimo R. 1519, ubi id. ιχθιστος cod. Cantabrig. αισχιστος habet); ἀσιός, υιός O. C. 28, 1501 cla. O. R. 222); κα9αιρεῖν, καίΤευρεῖν Ant. 395 καζ ευρε et pro κα9ρρεθη fr. 40 La ευρεθη superscr. pr. m. Mi τρεφουσαν pro φερουσαν rach. 108 Casaubonus emendavit τρεφοντι pro φεροντι probabiliter conicit Blaydesius o. R. 863). Magnos mihi scrupulos incutit attributum κοινόν Ant. n. I. Miud enim est κοινόν Iμα, κοινὰς πατηρ, κοινοὶ παῖδες, κοινὴ ἰδές,

κοινὰν σπλάγχνον - hi revera aliquid commune est , aliud κοινον καρα, nam caput αυταδελφόν quidem est, commune non es Unus locus contra hanc sententiam adserri possit O. C. 535 κοινα γε πατρος ἀδελφαέ, sed hoc loco etiam magis exploratum est, salsum ess κοιναέ, nam genetios πατρος requirit pronomen stat, id quod metro comprobatur. Quamquam igitur iam scholiasta Ant. La logit κοινον, tamen ratio videtur exigere κλεινόν cis Ellend lex s. h. v. et

cum indorfio σε ἀδελφόν, sed στὶ κλεινον scripserim. El. 278 ipse conieceram ex M. Alc. 27 φρουρουσ', cum vidi Naucrium idem sensisse. - Trach. II78 non accommodatum est verbum εξευρονeta, nam Hyllus non ξευρισκε illam legem, sed cultu extollit; quamobrem scribere malim κάλλιστον ξαιροντα , hoc hallend- . O. R. 120 dubito an interpretatio verbi εξευροι ' ἀνι του ιιυανὸς δοις

70쪽

in Sophoclis dicendi genus non cadat, proponoque ἐκφέροι, dudat, o r. M. νευ δέ ' κφέοει κυνος -καίνης ἔς τις ευρινος βάσις. c. Permutati vocabulorum.

In compluribus iam, quae adtulimus, permutationis exemplis etsi singulae literae permutatae videbantur, tamen tacito sentiebamus non tam in literis ipsis, quam in communi universaque vocabuli similitudino lapsos esse oculos librariorum, ut non multum reserret num forma illarum literarum similes essent necne. Ex hao igitur vel specie vel pronuntiationis similitudino vocabulorum universa multa scripturae menda repetenda esso ratio et usus docet, cum librarii vel in ipso adspeetu vocabulorum errarent vel inter adspectum et transcriptionem cuiusque vocabuli memoria laberentur. ermutata autem sunt, ut alia id genus adseram, illo modo haec O. R. 48 προ Iiri lci,

pro γέ scribendum videtur foem. 352 6χυ 1 -υιο δείξει τουπον, Os εχ 0, ατ υς probabiliter Helmsoethius o. R. 583 D pro ἐγω suspicatus est. Similiter Ant. 300 ἄγειν πανουροίας ἄγειν pro νιν

pro χειν corrigendum arbitror cfr. ἐλέοι ἄγειν i. 382. O. R. 1 στένοντες pro σθένοντες La inur Andr. 672 στένει recte Dobraeus pro γένει): El. 4I nulla causa est cur Electra dubitet, an Orestes alterius plagae facultatem non habeat, nequo accommodata est adsectu Electrae uendii interprstatio si ab ra