Ars Sophoclis emendandi

71쪽

ingenioquo si scribitur εἰ στενει ἡ-- si noch seulat iraecedit tu ιδε πέπληγμαι - , tri si noch inmat*3. - Ant. 856 nescio an aptius sit διλον quam 9λον. - . . I34 libri habent λέθριονιιέγαν Turnebus λεθρον correxit, quod vulgo recipitur; sed aliud subesse videtur, superlativus adiectivi ut καταροrατον et ἐχθροτατον et adiectivum quod accommodatius est quam ti9ρος τυ ἀλιrρωταro de forma superlativi cis Eur Phoen. 1345 βαρυπο μοτάτας, quo dochmius efficituri. - . . I37 pro ις αδεικ', εἴπερ οιδε sensu requiritur iaυιέκ, εἰ παροιθε. i. R. 905 vocabulorum ἀθάνατον αἰέν non solum alterum inutile est, sed etiam ex ea ratione, qua

ἀει cum adiectivis coniungi solet halizettonste lichμ notio particulae ἀει abhorret ab notione vocabuli ἀγύναιον. Mutandum ἀθάνατον in ἀδάφιαtον, se Ant. 604 εῶν, οὐ δυνασιν τέ ἄνδρωνυπερβασέα κατάσχοι, quo loco nescio an pro τεάν scribendum sit σὰν ἄν, qua conlocation particula ἄν gravitas pronomini σόν augetur. i. R. I Nauchius verba τῆ νοσεν, υπηγρετειν iustis causis impugnavit eiusdem coniectura it γε H, περετεῖν etsi Speciosa, tamen propterea parum probabilis est, quia aliud et litoris propius et sensui accommodatius suppetit, dico κλυευν δεχεσθαι δὴ τὰ σον F πηρωτεῖν - Phil. II53 pro δε malim διε, ut complexio sententiarum hae sit φυγεῖ traiκέ - si enim forma πελαχε pro imper praes accepta ch. . . 1060 pro ι ου et mutandum bdetur, ut aptus evadat sensu - ἀπ αὐλέων πελῶ - οὐ γαρ εχωκτε - ἀλά ἀνέδην οτε χεδρος ερυκεται-τὲ, ρΠετε. Nunc opposita

sunt φυγῆ πελῶν et ἀνέδον ερπειν χῶρος ροκεται Ουκέτι φοβητος

υιιi autem est in eo qui arcet a vobis uno locum, nihil iam periculi vobis superest . Maxime minora vocabula permutationi librariorum obnoxia fuerunt

γε, τὸ δε; υτε, ουδε μηαε, ιιζδέ. O. C. 72 pro νυν σοὶ conicio εἰ σοὶ nam νυν, quum sequatur δὴ necessarium non est cla Phil. 1165, quem locum similiter τι σοὶ in επὶ σοὶ mutato M. Seyffectus

sanavit). Ceterum tacere non possum, me etiam suspicatum esse

72쪽

Velim ex Oν, nam o salsum ess vidit Nauchius. - n. Ita pro καὶ τον scribi debet και νιν - Anc I236 pro 1 corrigendum videtur ἐν r. - Phil. 572 pro ἄν propter αυιος coniectior, quod iam Dissenum suspicatum ess postmodum inveni. - R. 84 εστ molestum fit conlocations fuisse arbitror clx ἀrελῆ . ob. I246 ων corruptum videtur existi cla ib. 1251), Ant. 15 των actum esse puto ex χρεων monosyllabo χρὴ coniecit Nauchius . - Phil. 1254, ut 842εσt ex ειτα ita εσιω ex ἴτω eo μέλλον abiisso puto D ib. 120, t. 1329. Ib. 436 pro του necessarium videtur ταυτ, nam idem est quod παντα αυτ δε ηιικρω περ ἐκδιδάξοι omnia singula uno verbo universo comprehendam μ). - . C. 453 τί ἐξ mathius correxit in τε αξ quod merito improbavit Meinerius, indorfius. 0ppositioi σδε ιι αντεια κουι ratio docet, scribi oportere inro υντε κἀξ ἐμου, i. e. ex mea ipse memoria oracula repetens. - n. I936 difficillimus locus ita expediri videtur, ut oi mutetur in ora. e. ενθ όδε ἔντα υε ουδεν Οεις εμπιον uol quod vindieare mihi liceat . - Phil. I385 an που ortum existimo ex o 'γω cla. 1389.

D. C. 9 in La σοι superscripto a m. r. ut Videri potest, sed atramento alio γε neutrum rectum et σοι ex τοι factum videtur cis.

Verba quaedam cum aliis saepe commutantur, quia librariis ex usu Ioquendi in promptu sunt, ut κακος. . R. I423 quidem κακῶν ex λογον corruptum videtur, Ant. Id κακοῖσιν ex νεέκασιν cis.

est propter tri' fuit sine dubio εὐδε El. 92 yx interpretantur cum Hermanno erat vero , id quod a particula In abhorret. No tibi imponat interpretatio demum' Corruptum ἰδη ex ενδον, quod oppositum est φάει γνῶ 86). In v. Segu autem non ικso e se latur, sed λέκιθεον se Schnoidem adnot. ad ib. 1292. Ant. 6 ἐγοι inutile est, utilissimum δη. - . R. 297 pro ἐοιν requiritur εἰσιν

73쪽

ex scholiastae adnotations has lectio restituenda videtur: ειρπε do

omnia tentaverunt, ut περ amoverent cla M. Seysserti adnot.);

Lobeckius coniecit λαιιαρας γαρ υα ἀ ἀσιεροπῆς. Nihil aliud mutandum quam τε in μ ἐκ σrεροπῆς). Phil. 498 Τιμαι post υς εἰκος abundat sine dubio οἴμοι scribendum, quae vox rei indignitati, quam exacerbatus vir auspicatur, accommodatissima est cla ib. 363 Dir εῖπον, ohιοι. λζιιονεστατον λογον. O. C. 1632 αρχαla corruptum iudicavit Nauchius rectissimo. Nam quod interpretantur antiquam spectatam φ, id ad filias Oedipi nihil adtinet. Unico locum habet octi laν Phil. 1132 ρ'ιιιον Ersurditus rostituit ex ἄθλιον. i. C. I045 ἐνδέκου πρηιηθέας minus apto dictum quam ιιπε do προμοθέας De ειιπεδος, firmus, fidus,ola Αnt. 169 ιενοντας ἐφιπεδοις φρον citaσιν. - . R. II45 vocabulo νέος nihil definitur, quod definiri debet. Scribendum βρεφος Ant. 158 probabilissime Berctius pro ερεσσων scripsit λίσσων. Contrarie M. 358 pro λέσσον coniecit ερεσσων laydesius, quod recepit Nanckius Magis necessarium est ἐλέσσει pro ερεσσει Phil. II35, nam recto negat M. Seyffertus remigandi imaginem in arcus usum, qualemcunque velis, quadrare. O. C. 805 λυιι corruptum est, adeo enim immanem se non gerit Creon neque rationis adsectus G- ιο - φρενας ποτ illi opprobrio congruit ortum antem est

λυιι ex λῆμα audacia, contumacia cla 855 πῆ χαριν δους, esych. λῆιια βουλ', ἀξιωμα, ἀνδρεlα καὶ φρονζιια. Phil. 43 pro νόστον Toupius coniecit μασχυν quod ut vitiosum est, ita ni φορβῆς νοστον

nullo modo potest non falsum iudicari, quamvis multi adsensu comprobent Hermanes interpretationem in viam, qua victum quaereret,

se contulit*. Si quid video, corrigendum επὶ φορβῆν νῆστις, cui

74쪽

evenit Hul 929, ubi pro φοριοῦν scribendum ι δρων, quod refertur ad verba οἱά ζειργάσc v. superioris , quam iniuriam mihi intulisti, intulisti mihi supplici*J. O. C. 1209 in aras post κομπεῖν a diorthota insertum postea συ δε cui superscriptum δε σε fortasse pro σε δε ab diorthota ut videtur, et σων, quod Scaligerus mutavit in σως. indoctus scripsit συ δ' ων σῶς ισγ' quod recepit Meinehius quamquam ei displicet ῶν σως pro συοῦ ων conlocatum. Res aliter se habere videtur. Parum comiter dicit Theseus ἔαα - χρ ζ υ κλυειν, humanissime Vero et constanti fortique viro digne haec: παξ τα τοιαυτ os δις χο ζω λέγειν ' semel dico et dictum stabile firmumque erit, sin fur assematη)συ σωλῶν ἔσω, όνπερ ἀιι κτὲ nunc verba in πειν οὐχὶ βουλο- ιιαι interposita κos πῶν γαρ υχι βουληιαι coniunctionem δε non desiderant. Itaque ex συ σως ων propter δε importuna inlatum σὐ λσων factum est. De τοιαυια D. O. R. 1271 αυδων τοιαυθ θουνεκ'

Ib. 1076 pro αν δωσειν nomen substantivum desiderari, V. apud Nauchium Halmius coniecit ευσοιαν. Mihi videtur in ἀνδωσειν latero λιπαυσιν i. qu. ἀνάπαυλαν, requietem, D. 1113 κἀναααυσατον

et ου προσφερ ιιου τε ἀ/ιΠαυειν Ηιπανσις, ιι αυροζριος pro ἀναπαυειν te saepe usurpari non est quod dicam ψ πανσις ex Anth Pal. 9, 314 3 adfert Passo . ἀφιπαυστζριος usurpat Herod. I, 181 ἀμπαυιι semper fere ἀμπαυει M. He 1335 . n. II ναέει in metrum non quadrati Logendum videtur τές αρ' ἐν που φανεές Ib I334εντες στost valde dubium est et sensu magis requiritur ιυοντες respondet v. ant. 165 κλυεις Q. n. 702 συνναέων pro ηιιαένων ponendum puto, quod item F. Gn. Schmidtium suspicatum ess cognovi. Haec igitur Sophoclem scripsisse probabile est: τὰν ἰτις pro το ιεν τις Nauchius οὐ νεα- ουδε pro ovr νεαρος ουτεyrrae συνναέων heschi Juninoch alt* Respondet v. 15 πρωταισι ταισδε Hlσας ἀγυιαῖς Antea

75쪽

698 intercisum post αυτόnoto delendum, ut sit αυτοποιον φοβωια ἐγχεων δαῖων, natum terriculum hostium . R. I49 pro τυγχανε re, quod locum non habet, exigitur ἐμφανειν cli Trach. 239 εὐκτωι φαέγων O. C. 721 , Hesych se φαίνει ἐνδεέκνυσθαι, ζιιαένειν - Ib. 752 Martinus ξυναποκειται recte videtur mutasse in νυς ἀποκειtαι, nisi quod pro ἀπώκεα α scribi debet n&nακειται scho cisi τὰ ni τελευτῆς κατα χωριν ἀπεβηὶ Phil. Id κειται nunc importunum aptissimum κεῖται 183 et κοiet x 160 ὁντινα Mira corruptum ex τιν ἐνοικε ch. 153 υλὰς ποέας νεδο- ναέει - n. 540 mirum est ἀλλογρον ἀλλό urος , quum chorus nihil ex illo audiverit. Aliud est ἀλλοθρου Trach. 844, nam Voce Nessus illa Deianirae persuaserat oliud Homericiun re ἀλλοθροον ἀνθρώ πους. Quamobrem illo loco Phil. ἀλλοθρους mutaverim in ἄλλο:)εν. Ib. 22 coniectura Hermanni ἐκεῖ pro χει alia exsistit molestia,

nam in omnibus quae adserunt interpretes accusativi χωρον προς αυro et oi δε defendendi causa exemplis cogitatio motionis antea factao vel simul coniunctae non excluditur. Itaque alibi corruptela detegenda. Videtur autem n ς oro depravatum ex πετοαχν εω χει χωρον πετραιον ονε ετ - hooriri, quod restituit Elmsteius, necessario requiritur, ut abicienda sit Nauchi coniectura et oυτον odi. 16 isto-

r ἀγωνος υ ιέ ερχεται κλεος egregis restituit Nauchius sem. 853)τω καλον τι ιto/ιενω pro corrupto καλων idem coniecit ortor; M. Seyssertus audacius πώλων γαρ 9λων δεῖ καλον - mihi videtur καλων corruptum ex παλων multis luctationibus opus est); ita retinetur ratio γ υνος. O. R. Im non πατριωταν, sed απιερα καὶ τροφὰν και ριαεερα flagitari vidit Harfungius. Duae difficultates sublatae erunt, si scripseris πατέο αλὰν scit. τἀν αυρι, ut Nauchius correxit, πανσελζνον ανξειν σε nar ερα-ia, ut non molestissime ex χορευεσθαι πως ν μων intellegi debeat ξιιῶς . n. I476 non orba

76쪽

n. II39-oo ενδον γάιιους absurdum esse vidit Nauchius scribendum rotis νεους πιιους coni. 43 νευὸν ἀισσοντcs res csν. Ib. 1047 pro νευτοισι Cicero legisse videtur στερνοισι scir. 1090 , licet minus apto interpretatus sit animo s.corpore exanclata atque animo pertuliμ . - t. 452 7 τουσδ' emendavit in τοιουσδ' Valchenarius. El. 1056 τοιαυθ' actum esse videtur ex συ ταυθ' AL628 magna offensio tollitur, si pro DF scribit auινον, auινον, - οἰκτρας ζδους, ut lusciniae cantus ab eiulatu αιλινον non excludaturi; D. O. C. 1470, ubi Heathius in pro υκ emendavit 1429 ubi οὐδ' pro ου in a legitur. Ant. 606 ὁ παντο ρως ineptum est vulgo recipiunt de Bambergeri coniectura ὁ παντοθηρας Scholiastas xplicationi ὁ ἀσθμνεέας παραlτιος congruenter scribendum ὀ πάν άφανγον. Cum verbo ἀφαυρουν se lagm. 685Ἀρδεος δ' ἀιι αυρῶ πάντα κἀς ληθον

Ib. II58 s scholiastae adnotatione πέπτει, καταβάλλει re δεκαταρρεπε εστι πέπτειν ποιει cognoscitur alteram lectionem in libro suo scholiastam habuisse. Hae mihi videtur suisse καταρροφεῖ, ut a fluctibus locutio sit deprompta ines h Dφεi καταπένει). Diqitia i Corale

77쪽

cis Gossis verba una heb dio malle, versetano die esse und

n. IIra βουλευειν locum non habeti Cum gemitus praecedit, dicitur ως δε τουν χοντος αἰάζειν παn Αi. 04 vel παραστενάζειν ib. 82); hoc loco comprobatio vaticinii Tiresiae i. e. comparatio eventus cum illo vaticinio praecedit, itaque respondere debet nuntius: ως δε εχοντων τἄλλα συιιβάλλειν παρα Ib 596 nhiπει ex οεἱδει factum videtur ch Aesch. A gam. 64 et i 30 ἐρειφθεl γρ. οεισθεές); instat et urget semper aliquis deus sola M. Soyiserti adnot. . O. R. Ioed pro ἐκεινον scribendum arbitror εοικο9 ὁντιν - ἡparem illi quem hi dicit .

In fragm. 583--ολλων δ' ἐν πολυπληθέα πελεται ut nευγενεων σύγχος PQ ἀχρείων Ἀλλέαν κακκ β et si δε πιστον οὐδεν conisei pro χρεέων et Iacobsius ἀχρείων πο pro et λέαν Meinfrius πάλιν mihi videtur pro Orata sensu requiri ἀει. Frm. 76I πῆ γέροντος στε μαλθακὴ κοπὶς ἐν χειρι οπεμ ἐν ταχει δ' ἀμβλυνεται Correxit συν τάχει pro ἐν τάχει Matthiaeus. Ridiculum est ἐν χειρέ non inulto melius ἐν re υτ saod coniscit Ribbeckius, innum verba ργῆ ἐν coniungi debeant. Procul dubio ἐν χειρὶ nihil aliud est quam ταχεia cum ταχεῖ θήγει, ν τάχει δ' ἀιιβλυνεται oli Phil. 808 ζεια φοιτ καὶ ταχει ἀπέωχεται. Unus reside scrupulus Maxime enim incerta est intransitiva

verbi Θίνειν potestas ch. Ellendi lox. s. v. ne tamen dubitare licet propior simile ιαλθακὴ κοπις, quin recto se habeat illud verbum. Quamobrem vide ne retinendum sit ἐν τάχει et scribi debeat ταχεῖα sei ἐστέν Θν γειν, ἐν τάχει δ' ἀμβλυνεται. Frgm. 09, 10 indoinus putat sensu postulari γηρα νέον, quod sinekius proposui Mihi vocabulum No argumento est et de eo oris et do animi humilitat anta diei. Itaque ut El. 1175, ita hic quoque γλωσση et γνωιικὶ permutata videntur, ut sit scribendum: καὶ γαρ δυσειδῆ so ia pro δυσειδες σωμα καὶ δυσωνυιιον γνω/ιζνσοφον τιθοσιν ευ ι0DiIo ἰδεῖν i. o. δυσειδῆ το σωμα δνταευιι ορφον καὶ δυσωνυμον τὴν Πω ιζ οντα σοφον τι σιν.

78쪽

dirciter literae erasae una cum litera , quae superis Verbi ranos-

recto ordina indicato literis si a sup6 ἐσθλὸς si πνος aratorth. vel alia m. antiquiore superscriptis 1332 La cum apographis nonnullis avτος ἐκων pro κεὐν αὐτος - Ex his locis conligi potest, multas eiusmodi temerarias verborum inversiones etiamnunc latero in textu, ubi metrum illas non prodidit. l. 530 σος uro pro υτος σός xlutatius mendavit; 818 pro εὐνοικος εσο Ἀεσσοι. m. rec. correxit Da esius Golia ξυνοικος, quamquam hoc dubitatione non caret;

79쪽

Ηa ratione restitui potest . C. 813 versus vexatissimus ιαοτυρομαι τουσδν ου σε ποος δε et os φέλους. Ingenios Halmi coniectura s/αρτυρομαι τουσδ υς συ προσθε, ους φίλους eo parum fit probabilis, quod nos' ad verba pertinet proximo antecedentia. Dindoini traeimsoethii conatus prorsus reiciendos arbitror. Poeta scripsisse Videtur ιαρτυρο/ιαι τουσδ - σε, τους π σθεν φιλους - ου σε invidiose dictum, ut verborum ερω γαρ καὶ πω τωνδε 811 arrogantia notetur. - Hul. 590 in σε θν σο ιαι τῶνδ' αDων. - Ποι νυχεγων factum ut notoi ex o cto i. e. to τοι λεγων fac Sane,

sed loquere , nimm immerhin nur spricli . n. I337 pro vir γαρημιν ἐσιι scripserim γῆ γαρ εσιιν ν μιν ut perspicua sit voluntas verba naucleri 604 comprobandi. Dubinm est quod hi II75 vulgo scapon plerisque recipitur,

μ' ἐλπισας pro ἐλπισάς μ'. Nam sacile abesse potest ιε cla.

Nauehit adnot. erit ad Al. 74. Etiam ib. 135 ιε non transponendum, sed dolendum videtur. b. 121 pro πά7 αν εἰσέδοι ia 1' ίλλιος γαννιο indotans emendavit π ῶς αν εἰσέδοιιι ἄθλιος, ἀνῆρ. Dubia sunt traiectiones verborum, quas i. 994 Brunckius, Ant. 648 indoctus, hil. 209, 218 Hermannus et undems, 44M Seyssertus, Trach. 1011 oechlius conati sunt item quod vulgo Ant. 29 ex apographis recipitur, dubium est. Inanes ridentur transpositiones vocabulorum, quas L 174 Her-

proposuerunt.

Studio quodam ea componendi qua grammatica ratione coniunguntur, ex parte sane etiam aberratione oculorum, traiecta sunt haec:

80쪽

τοτ αρα or θεος ιεγα βαρος μ εχων scripsit sola v. ant. 1297τές λα τέ με ποτειος ετ αεοιιιένειε,); probabiliter Hermannus 0. R. 1205 τίς ἄταις ἀγρέαις, ἐς εν πονοις. Speciose iselieldus El. 19 verba δολο et ρος transposuit, vere non videtur. Dubium est, quod O. O. 535 anchina Et Phil. 1151 M. Seyssertus conatus ost. Frustra hac ratione tentavisse puto Ai. 1409 Dindoctum; El. 139Berghium O. R. 871 M. Schmidtium Θεος ἐν τουτοις ιιέγας); Ant. 569 indorfium 1090 . Gu Schmidtium Trach. 16 - 718Xanehium, hil. 116, 343, 19 eundem 395 Hermannum, 1381 Berg-hium. Do . R. 76 infra dicetur. O. C. 12 Hermannus pro λευσατ λον, προσδερκου, προσ- πε Dcto πανταχῆ scripsit προσπευθον, λευσσε νιν, προσδερκου παν-rαχῆ. Omnia commodiora et probabiliora sunt, si scribitur: λευσσ'πιτον, ΠροσΠυθου, προσδερκου πανzaχῆ m 15 ἀλλ' οὐ μὰν εν εμοὶ προσασεις τάσδ' ἀώo; λευσσατ αυεον dithographia ortum xti εσσ'iuro sola supra p. 34); προσδερκου propter similem significationem ad λευσσε conlocatum est. Obiter moneo librum Laurentianum non iis transpositionibus deturpatum esse, quibus saepe a grammaticis Bycantini prava rationednetis vorba Euripidis in libris deferioribus ita sunt inversa, ni in

Maxime dubium molestumquo est verba ex altero versu in alterum transponere, et quotquot sacta sunt huiusmodi coniectura ini 168 a M. Se ert. O. R. 44 sq. a Tonp. 141 sq. a Burges. O. C. 1085 sq. inem. El. 222 224 554 sq. 1113 sq. Trach. 746 sq. 815 sq., Phil. 424 sq. 751 sq. a Nauch.), nulla earum speciem habet veritatis. Mihi non dubium est, quin aliquis etiam hil. 121 sq. hoc modo sanare voluerit, transponendis verbia otios et πελας, nisi hiatus

intercederet.

Alia ratio in fragmentis. In sim. 09, 3 Salmasius, ποσιν mutavit in Θακουσιν hoc improbato Ellenditus s. v. θῶκος non multo felicius coniecit θακοισι scribendum εὶτα τῆς τυραννέδος