장음표시 사용
101쪽
Fallor aut Hierosolymitani exprimunt Αλυ εις των pere r 2 7 2 Chiromannas. Hieros Med . sol. 28. 3. Scribitur e Et locutus est Dominus ad Manassen Regem, atqPead populum ejus, verum riti non auscultarunt; Ille ergo induxis In eos princbes exercitus regis Assur, qui prehenderunt Manassen P. I vid autem sibi vult Crinnm 8 N p
Targum 2. Paralip. 33. sic reddit I ra in 7: Nir Iaz. Ubi suspicor vocem ' P male scriptam pro lubentissime corrigendus si halluciner. In verbis istis Salvatoris: Confringite servum inutilem manibus pedibusque, facile est videre, ut allusum sit ad manicas compede queo VERS. I s. 6 αγγελλ αυψ ἐm.
. Id est Angelus in eius specie. Nam receptum vulo, AngeχSinduisse aliquando sormam huius aut illius hominis.
Debbarim rabba, fol. 29o. . . Scriptum es, Liberavit me a gladio Pharaonis. Par raphra dicit, V Iri ra I r 'ra N, Angelus descendit in simititudine Mosis o fugere fecis eum. P cd 'l l Q n 7 i U Is autem, qui venerunt ut apprehenderent Mosen, Putarunt Angelum esse Mosen. Gloss. Angelui ad fugam expedrvit Mosen, ita ut Assi, quι Mosen φν aererent,parum de eo essentsolliciti, arbitrati enim sunt Angelum esse
Mirias obeleth, sol. 87, 4. Dicit Sanctu; benedictus: Laetitiae dixi, Id idnam hae agit Z PFιdnam agit haec corona in manu tuάρ Descendis Angelus insterae Solomonis, atqνe inse-
Notum satis, ut Iudaici scriptores Eliam aestiment pro Angelo Foederis, Malach. 3, r. & quoties habes Eliam apparentem in specie huius aut illius hominis p
102쪽
dentes P Gι ille : Ex eo tempore, quo tu digitos tuos in eos ιnridisι, convaluerunt.
Huc adducas illud Erech. 27, 17. Iuda ae terra Israel o Tyro
erant institores tua in trιtico 3Mnnith re Pan g, es melae oleum os rem nam dederunt in mercatu tuo. Sic Lat. Interlin. & vernac. nostra, de
Itala : Alii autem Interpretes faciunt Hismith &Pannet, non loca ,sed ipsas mercaturas. Syr. Arab. Graec. & Chald. speciatim, qui verba sic reddidit, ut fateantur ipsi RR. Sol. &Κimchise non satis scire quid velit. De Miunith mentio Judic. ri, 33. pro qua Syr. habet M ir, ratione ignota, de Graec. Amon, ratione nulla. De Pannes alibi silentium. inicquid sit, indicant verba propheta: idem quod hic Lucas ; & suffragantur ista, I.Reg. 1, II. VERS. 23. Γενομινγ αωληκοβρωτο, ἐξέψυξιν. Parcius hic Iosephus, Loeουν θ αυτύ κοιλιας προστύφυ ν αλ γ αα. De torminibus ventris solum loquens, & causam supprimens: atque hoc, ut videtur, non solum ut dedecus regis contegeret, sed ut decoris aliquid adderet. Nam conser illud Suhabb. fol. ii 8 2. ivv: hinn iram --Π PDrimi justorum
mortui sunt ex aegritudine intesinorum.
E contra vero vermibus corrodi dirum habitum, & non nisi nequissimorum. Sotah, sol.33. I. Exploratotes terra promissae, qui malam famam de ea excitarunt, habuerunt lingνas suas prominentes re decιdentes in sumbilicum eorum: tata Ha r γ,m vn cs vermes
103쪽
meros Ioma. fol. 39. 1. Sacerdos quidam Baithusaeus videtur
JONFERANTUR ista cap. II, 27. &nec vox miscvidebILtur redundare, nec Phrasiologia 6 τώ ὐπιν ω κλησίαι, vi debitur asperior. Descenderunt Prophetae quidam Hierosolν-mis Antiochiam, cum tamen in Ecclesia Antiochensi iam so-rent Prophetae de propriis. Et innui videtur, separationem Pauli &Barnabae ad Ministerium, factam misi. a ministris istius Ecclesiae statis, non ab aliis nuper adventantibus. ΠυφητM διδάσκαλοι. Distinguuntur quidem haec munera, I. Cor. II, 28. Ephesq, II. ast hic, ut videtur, non distinguenda. Nam ad id maturitatis nondum adhuc pervenerat Ecclesia Antiochena,ut producere possetDoctores, qui non imbuti essent Spiritu Sancto & dono Prophetico. Et Phrasiologia si τώ ς αν -κληῶαν, videtur tale quid innuere, nempe quod secundum Ecclesiam tunc ibi existentem erant, imo necesso erat ut essent Doctores Prophetici, quippe quod adhuc non foret, qui ex studio scripturarum, isti muneri idoneus evaderet. Quare ergo non dicitur potius Διδάσκαλοι Πιροῖ κοὶ, qVam Προφητα διδάσκαλοι λ Nempς quia erant Prophetae, qui donesthnt vulga
104쪽
CAp. XIII. ORM Η ε 3RAt CAE. pyres concionatores, sed actitarunt in munere suo Prophetico occasio. naliter tantum, erantque qui sutura praedicerent magis, quam vulgariter praedicarent, aut Catechisticc docerent. Ast hi & Propheta:& assidui concionatores. Mαναό- ζωσου in πτυ συντροφλ. Sic M ahem scribitur in Cod. Alexandrino, χ Reg. cap. II. Mα- να Lo tibi Rom. habet Μανα ἡμ. Huius nostri educatiocum Herode Tetrarcha, non in mentem revocare non potest illud quod resera
Iuchasin. sol. ly, r. Hillel cr nammai traditιones acι eperunt ab Dr Shamaiah& Ablatione.ὰ At prius fuerant Issici re Menahem: Heiarum Menahem recessit oe famulitium Regis dra muta a, cum octogintra viris auro vestitis. - Erat autem Menahem grandis sapiens, ad instar Propheta, oe multa vaticinia, edidit. Praedixit Herodi, chm adhuc ille minorennis esset , Vsum regnaturum. Cumque rige regnaret, accer Hit eum, quiHei praedixit, imum regnaturum plus quam triginta annos.Regnavit autem ille anaeis 37.
Paria Iosephus, quem dc hic noster citat) quoad partem hi-
soriae sAntiq. lib. ty. cap. 13. Erat de Usenis quidam nomine Menamus, qui, praeterquam quod erat ob Pita sanctimoniam celebris, praescientiam futurorum adeptus ea a Deo. Ille Herodem adhuc suerum vocarit Regem Iudaeorum, &c. Nec credimus, Menaemum hunc nostrum eundem fuisse, nec
dicimus eum fuit se istius filium nam num Essenis filii ' cum tamen
iste alter tam acceptus fuerit in aula Herodis magni, atque hic noster educatus cum Herode ejus filio, cognationem aliquam huius ad illum non possiimus non suspicari. Sed resista non tanti est; at meis ditatione tamen digna, an fundamenta religionis suae Evangelicae non iecerit Menachemus hic noster in aula Herodis Tetrarchar,dum concionaretur illic Johannes Baptista, idque cum approbatione atque applausu aliquali ipsius Herodis, Marc. 6,χοῖ
105쪽
nahem atqPe ιnιra νιι Mammai. At quonam ab ut Menahem P Abii dicit: I Wi 'nara , prorupit in omnem abundantiam ne ilia. Aba dicis: Abιit ad famulitium Regis. Sic etiam ect tradiissio e Abiit Menahem infamutilium Regis, ais abierunt cum eo octurnia paria discipulorum amictorum serico. Dicere non audemus, Menachemum hunc nostrum eundem
η fuisse cum isto Menahemo, nisi centenarius iam esset aut circiter; &tamen cum observamus familiaritatem, quae intercessit inter Mena- hemum istum & Herodem patrem, atque ut educatus fuerit hic noster cum Herode filio, nam non inaniter additum est illud ab historiographo sacro, suspicionem vel levem ciere potest, hunc nostrum esse eundem; vel gravem, quod hic noster suerit istius filius si modo Essenis filii vel cognatione propinquus. Esto hoc vel illud,
quaerere est, an Manaen hic noster Evangelicae suae religionis fundamenta non iecerit in aula Herodis Tetrarchae, dum condisnaretur
L Religiosiores inter Iudaeos, die secundo &quinto hebdomadae ieiunarunt Ac convenerunt in Synagogis ad publicas preces&Liturgiam: Unde bene de iis dici potuit, quod istis diebus ελM τωργουν , ε μά ον. Die Sabbatico ἐλει Myeγουν quidem, sed non ἔ, ζέον, ast diebus istis secundo& quinto, utrumque. II. Audacius sorte foret dicere, Ecclesiam Antiochenam ieiunia hebdomadalia observasse pro more Iudaeorum. Et adhuc audacius, dicere, eam sibi elegisse dies jejunandi, quos Iudaei, secundum hebdomadae&quintum. Audacissimum, coniectare eam Sabbatum Judaicum observasse aliquatenus cum DieDominica, idque cum ieiunio, cum Judaei nullo modo tolerarent jejunium isto die. At quicunque tandem fuerit. dies huius ieiunii, vel quaecunque occasio ex vulgari isto Judaeorum more, iacile est de Phrasiologia Λεm ρ- γύ rao iudicare: Nempe quod celebratum est publicum ieiunium cum publica conventione Ecclesiae & sacrorum administratione; quod quaeras an ita factumvers. 3. ubi dicitur :ΤΟΛ-
106쪽
προσευξάμιενσι. An scilicet tunc temporis publicum ieiunium totius Ecclesiae, an privatius seniorum tantum p UERS. 3. Iim θεντες -ς- τοις, &α Sanhedr. cap. i. hal. 3. 'UM wὶ aprord natio Presbyterorum, O decVitatio vaccae; e It per
In hac ergo re congruit haec actio cum more in SPagoga usita- . eo, qVod tres, Simeon, Lucius, Manaen, duobus emittendis Paulo& Barnabae imponunt manus. At quod i oum manuc, recedunt etiam a more usitato. mimon. Sanhedr. cap. 4. Nonam modo e ct ordinatio Presbyterorum per secuti Z Non ut imponant manus super caput'eybteri, sed ut vocent eum Rabbi, cs dicant ei e Eece tu es ordinatus, ae enitibi potesa judicandi, &c. Ab antiqro unu virique , qPi erat promotus ad Presbyteratum , promonit etiam discipulos suos. Verum sapientes ne honorem indulserant miti seni, flamenes scit. ne qui pam or- netur ad Hasbyteratum, nisi licentia Prasi . At nec stse Praeses or-Ainet quempiam nis adsit cum eo vicepraefectus , nec picepraefectus nisi adsit praeses: in quod adreliquas societates attinet, licet uni homini viri re eum permissu Praesidis , as adsint cum eo duo alii; nam non ea
ordinatio nisi per tres, nec ordinant Presbteros extra terram.
Quare abdicaverint impositionem manuum p non indignum est scrutinio, si esset huius Ioci; ut &, quare restringant ordinationem Presbyterorum ad terram Israeliticam solum. Aliter, ut vides, agit Ecclesia Antiochena, & pari norma Ecclesia Christiana. At quaerat quis forsan, quil ratione λ cum impositio manuum in promotionOPresbyterorum vix usitata foret vel sub TempIo primo, aut ante, veIsub Templo secundo. Non sub Templo secundo, si fides Rabbino allegato, aut saltem si quando usitata, abdicata tandem. Atque ante Templum secundum ubinam talis rei vel vota vel vesti
107쪽
CAP.XIII. νg IN ACTA APOSTOLORUM Strabo, lib. I . M ιτα di τὶν Κιλικιαν πρωτη πολις Fώρων Σελφεια , εν Πειροα κ πλη moν Οροντης - δ tam ποταμος. Post Ciliciam prima urbs SFriae est Seleucia , qpae in Pieria dicitur. Sie interpretatur Xylander omissa penitus versione clausulae postremae, quae innuit, Orontem fluvium non longe abhinc se in mare effundere. Cui suffragantur situs &spatia apud Ptol. Seleucia Pieria 68. 3S. Orontis fluvii ostia 68.3o.3 .3 . Plinio etiam Seleucia Pieriae S: prima ora Syriae a Cilicia Nat. Hist. lib. . cap. n. Lititudo Syria a Seleucia Pieriae, ad opispidum in Euphrate Zeugma D. XXV.M. P. AHπλοοσαν εἰς τu Κυπρον.
inalis turba Iudaeorum iam suerit in Cypro, coniice aliquas
tum a temporibus Traiani retro ex hac scilicet historia. Dion. Caus in vita Traiani: Eν My- οἱ κυμνί- ωλυοι, &c.
Interim Iudaei, si circa Cyrenen habit bant, Andria qpodam duate Romanos pariter atque Graecos concidunt, rescuntur', eorum carmburierinis pscera , tum oblinuntur eorum sanguine, pelli;m induunturiami os a pertice ferris d id re medios, multos objecere hesiis, multos P iam certare inter se coegerunt, ita ut interierint hominum ad dueenta: iginti millia. In PFraptore apro consimilia quae Zam perpetrarunt, duee CD priorum Artemione, ubi desiderata su i hominum ducenta quadrum ra millia. Ex quo fit, ut Judaeo in ostrum venire non liceat. Δυὰd si forte vi te satis in insulam appulerit, interficitur. Sed Judaei s ab aliis, s maxime a Lucio, quem Tradianus miserat, subad unt.
I. Quaerendum, an I η τῆς in Βανησους, sit nomen ProprIum, an Appellativum p In Interprete Arab. in Bibl. PolygIot. scribitur ut nomen proprium Ast in Arab. editionis Erpen. ut nomen Appella ivum d)ΣN . Et sub eadem nouone vocem sumit Syrus, qui pro Par Iesu habet na Par uma, id est, Fibus nominis, '' ut Dipitia oo ny Coo gle
108쪽
se interpretatio τύ Bariesus, si Iesu sit nomen proprium, praesertim si scribendum MVI II. Bariesus ergo ego sic Hebraeis literis scripserim 'QVoce a 'v' derivata, quae significat consabescere, vel morbo cor rodi, ut Psal. 6, 8. & 3l, Io. E Contabescit, vel, ut Interlin. erosus pra indignatione e I oculuό mem. Et ad hanc radicem respexisse Syrum interpretem, dum reddit in I Filius vulneras, vel morbos tumoris, parum est dubitandum: Et cum hoc clymo optimc concordat vox Gymaς. III. Sunt quidem, qui eam esse interpretationem vocis μάγοι volunt Arabicam scilicet ut Edimas idem sit cum Maguri, quod a veritate non admodum alienum, & erat, cum talis conceptus placeret, at iam liaec duo perpensa alio ducunt. I. Quia merito dubitari potest, an Velit Lucas vocem Mαγρο satis notam per Ionge ignotiorem interpretari Θ Et merito quaeri possit, quare hic Magus solus Vocetur Ebmas, chm secundum istam Etymologiam, omnes eiusdem ossicinae artifices, eandem nomenclaturam possint subirepII. Quia Syrus & Arabs vocem Elymas non inchoant ab M ais, sed ab N Aleph. A voce Arabica igitur zzz8N Asima ves Thma deductum
esse hoc nomen, ego minime dubito, quae dolere significat vel cruciari e Atque ut con eniat sensuS cum vocabulo Uuin, nemo non videt. Nam quid cognatius quam contabesiere & dolere; morbo corrodι de cruciars 8 Et nuncupatum hunc Magum, nomine suo Hebraeo
opinor ora Bar psu, & sic inter Judaeos Hebraigantes vocitatum, ast inter ArabiZantes Uymas , quod idem significat lingva Arabica. Inusitatius quidem est, quod vocem Hebraeam reddat Lucas Arabice, & noni Graece, quod Evangelistis suetum. At videtur, Magum hunc natum atque educatum misse in regione aliqua aut loco, ubi vernacula lingva erat Arabica, in qua habitarunt etiam Judaei lingva propria etiam utentes, atque inde duplici hoc N a nomine
109쪽
nomine eum fuisse notum. Fallor, aut ipsa Iabnia, nobilissima Academia &. sedes Synedrii, erat in tali regione Nam totam Philist eorum regionem, ve I maximam saltem eius partem, vernacule Arabiaaile, demonstrabimus alibi esse admodum probabile. UER s. 9. Σαυλγ θ ο Παυλγ. Nomen Hebrarum & Romanum pro reIatione eius ad utram que gentem. Utpote qVod est et genere Iudaeus, di nuncupatus Saulus, at donatus civitate Romana, atque inde dicitus Paulus. Sub eadem notione Silas est etiam Omanus; erat enim & ille Romanus,ut colligere licet ex Αα i6, 37. Apostolus hucusque Versans maxime inter Judaeos, nomen retinet suum Iudaicum; at tam declaratus Apostolus Gentilium,a que inter Gentiles peregrinans, a Luca nuncupatur tantum nomine
suo Gentilitio. VER s. Io. Yιε Δια δόλου. Annon idem in veteriTestamento sonat am,2 ra Asius P talp tu NPn videtur & durius sonare primo auditu,& nonne primo intuitu redderet Primogenisvi Susanae 8 Cedit tamenRabbino cuidam in Iaudem & titulum honoris, Hieros. Jevamotb, sol. 3, I. Bab. Ieramoth, sol. us, I. longe alia signifieatione; & vocabulo ICIIa uvis derivato.
Usitata est haec vox Talmudicis, variata aliquantum Iectione. Hieros feracotb, sol. 9, I. R. Chanina re R. Josua ben Levi transierun/ p d p QI' et u N 'P p eoram κ=-- ώνω. Ibis eos videns assurrexit iis. Cuisui: Tene a regere hisce Iudaeis 8 At ille: vidi facies eorum ficut Angelorum. Vid. Aruch in voce. VERS. IS. Ηλθον ὰ Παμφυλίας.
A papho Cypri, sive veteri sive nova, utravis maritima ad littus Disilired by Coosl
110쪽
C p XIII. HORAE HεzRA IOAE, littus insulae occidentale sita, navigant ut videtur in othia Cestri su-vii, de quo sic Strabo
Geograph. lib. I4. Lιθ' Ο Κ eo ποπιμος , σν αναπλήγασιεξηκοντα Πέργη πιλις. Deinceps HIC rus supius, quo ariversis sadLaesadia quis subvehatur, ad Pergam venit urbem. Evam propero sublimi loco Templum est Dianae Pergo, ad quod singulis annis
De Cestra simio etiam Ptolomaeus, ut & de C. Varacto, de quo etiam Strabo. At MeLa, lib. I. cap. 14. Deinde alii duo rasidissimi furit, Osos tacitaractes. Osros navigari facilis ; hic quia sepraecipirat, ita di Zis. Inter eos Perga est oppidum, &c. Merito suspiceris, errorem Scribarin oestros pro Cestros. Et mireris, Olivarium de hac re nihil annotasti. Suspicari licet, non suis e synagogam Iudaeorum In perga,cum nec talis rei sit mentio, nec aliquid ibi actum ab Apostolis memoretur. Hoc tantum resertur, quod ibi recesserit ab iis Johannes Marcus. Qua ratione, ignotum.
V E R s. 24. Πσριγε, οντο εἰς Αντιόχειαν δ ΠΩnδία. Strabo, lib. iff. ex Artemidoro tredecim urbesPisidiae memorat, inter quas mentio nulla de Antiochia. At plin. lib. s. cap. 17. Insident tertici Pisidiae qPondam Solymi anelgati, quorum colonia Caesarea eadem Antiochia. Et Ptol. Πόλε ς' iamν ei Παμουλία μεσόγειοι, μὲν Σελckμα ,Πιmδια I Ubi eius interpres confuse satis: Cititates autem Iunt inprovincia mediterranea. Phragia quirim Pisidiae. SestuciaPisiae Antiochia, & in marg.Caesarea. VER s. 13. MεπιδετLγάναγνωσ1ν τύ νόμου
mi Προφητων. At quanam lingva Iedii Moses& Propheta: In hac Synagoga Concipitur vulgo, Biblia Graeca lecta filisse in Synagogis Hellenistarum; at num lingva ista intellecta a Pisidis pStrab. lib. I3. adfin. Inter maximas Asiae praefectura Tibratica habetur. Tεταρσ3ὸὸ γλωέαις εχσωντο οι Κιβυώτη, τῆ mcnλκῆ, την 3 Σολυ-