장음표시 사용
231쪽
stum, idque in honorem adventantis festi : Unde major suspicio hic oriri potest, Corinthios hoste promissis suis capillis metiraeatum
fuisse professori Moediaton cap. 3. hal. I. Hi tondent se ini o festo. Is, qri r nit a loco ethnico, qui e carcere, s excommunιcatus, qvι solvisur ab excommunicatione sua.
Sensus traditionis hic est: His, qui ante sestum aliqua necessitate detenti iserunt, ut non potuerint tonderi, tonderi licet in ipso sesto. At si non impediret aliqua talis necessitas, tondebantur ante sestum, & vulgo ipsis vesperiis sesti. Pis e Tosaph: ad medraton art. 73. Cum qPis non tondetur ve steriis diei festi ,sed tribus Hebus ante, non patet eum tonsum fuisse in honorem festi. Non possumus hIc omittere hanc historiam. meros Avodah Zarah. sol. I, I. Peregrinus quidam, qui Tonsoγerat, nec non Aprologiu, vidit per Aprologia uam, quod Iudaei fusuri erant anguinem ejuτ. quod de prosolytismo ejus intelligendum erat, nempe cum eum circumciderent. Cum ergo ad eum accederet Iudae- in aliquis, m tonderetur, illa eum jugularituEt quot m jugularitu. La-ον benJose dicit: OctogintaA. Jose ben R. Pon disit: Trecentos. VE R s. 13. Isi κομην ἀντὶ πει&λαου δεδουμ.Rab. Chelubb. sol. 66, 2. Filia Nisodemi misere iam depauperata, ad Rabban Iochananem accedens, ut eum alloqVcretur, r e curiaret mzet relaris se capillis suis, coram essetis. Non aderat pauperculae velamen aliud, usrest ergo eo, quod a natura datum: & usa est, ut signo, dicam an ut instrumento & specimine modestiae & verecundiae p
I. Miror Quas, de qVibus sanctus Judas, vers Ia. apud interpretes hinc suam expositionem recepiste. In illis convix is, inquit Beza, qPAE AES Zas vocabant ,sbios etiam fuisse suram Domini coenam
232쪽
s in aliis Veterum scriptis. Sic ille ad AEL I, 2. Atque in hunc locum: Transit sosoruι , inquit, ad alterum hu-Dι tractarionis caput, m Ne coena Domini admus rationem, etii alumcte tunc erant Vocc. Et in Versum seqVentem: Agapas quamvis dinis qptiam Ludabiliter , authoribus Esislososis, in ecclesiis usurpatas,in men propter abusim tollendas censit Apostolus. . Sic etiam Baronius: Perseνerabat actuae in ecclem laudisti maret Uur, ut quod risus distima carna fecerat, ac in sui memoriam, uefacerent ,suos monuerat, Chrasiani convenientes in ecclesiam una eaena rent , ut vesicratissiunamperciperent Euchariinam: quod tamen eum Corinthii non, ut ricctat, explerent, Paulusjure redargurt.
Qui convivia talia charitativa, olim in ecclesia adhibita suisse una cum Eucharistia negaverit, is certe toti antiquitati contradixerit: at an ea Agapae istae tuerint, de quibus ApostolusJudas, an ea vel Christium vel Apostolus habuerint authores,& an haec rinthiaca talia fuerint λ si quis dubitaverit, nec sine causa id facit, nec sine probabilitate contrarium credat. Audi de his Corinthiacis Sedulium: AFud Corinthios, inquit,
quondam in alii asymnt,prava in luit con etudo, ecclesia passim d honestare convistis, in quibus vescebautur ante Dominicam oblationem, quam canam noctibus adoriebantur, cunni disites ebria ad Eucharistiam venirent, vexabantur inopes fame. Mos vero ise, ut referunt de
Gentili adhucsupersitione veniebat. Nota illud, ego de Iudaica superstitione dixerim. Ipsissima eadem apud Primasium. Ib Si liceat bona cum vetustatis venia libere loqui, quid nobis videatur de apis, de quibus Apostolus J-is, paucis sic habe. apas istas arbitramur suisse, cum exciperentur peregrini h spitio, in singulis ecclesiis, idque sumptibus ecclesiae. Tralatamque opinamur laudabilem hanc consuetudinem a Synagogis Iudaeorum.
Gloss. in Bava bathr. sol. 3, a. In S agogis nec edura nec brbunt,dec. Erat tamen prope S nagogam locus, in quosoliti sunt viatores dormire π edere. Hinc illud in P schis sol. ioi, r. ubi quaeritur, quare consecrant diem quod usitatum super poculum vini) in Synagoga λες respondetur, I N 'p zN, ut σ viatores olficio suo fungantur, qui edunt π sibunt'convivantur in Θnagoga. Hic
quaerit glossator, an licitum est edere di bibere in Synagogis, cum E e 3 . aperto
233쪽
aperto Canone sit prohibitum Z Megil. sel. 28, I. & tandem inter alia
Conclavia, c a erant contigua Θnagogae, vocantur etiam S agoga,a θνe inde uratores audierunt consecrationem.Erat ergo Vel propinquum
vel contiguum Synagogae Xenodocheum quoddam, quo communiabus Synagogae sumptibus excipiebantur hospitio viatores & peregrinantes. Confer. AEI. I8,7. Jam vero traductam fuisse in ecclesiam Christianam tanis charitatis consuetudinem, plurima sunt qVae suadent : ut &has perm egrinorum receptiones, A par istas suisse, de quibus sanctus Iuda in terminis, & Petruι eodem sensu, licet non in terminis. a Pet. Σ... I. Clim imitatae fuerint ecclesiae Apostolicae in omnibus seia mores Synagogarum laudabiles, quod fusius demon strari posset, si effet locus; minime opinandum est, praetermissum ab iis esse morem hunc tam pium, tam Christianum, tam necessarium. Repeto, tan
II. Cum hic illic peregrinarentur Apostoli, & DisespuII evangeliaantes, pauperes satis, & ex temporum iniquitate, &ex ipso praecepto Salvatoris; cumque tunc temporis ob professionem Euan. gelii, sedibus propriis exularent non pauci, efflagitavit honor Evangelii, necessitas rei, & pietas charitasque Christiana, utrubsidio
aliquo tali sublevarentur. . . . .
III. Clim dicitur Gaius m*es totius Ecclesia, Rom. I 23. vix alio sensu hoc accipias, quam quod deputatus Herit per ecclesiam publicoXenodocheor ubi munere suo adeo laudabiliter est iunctus, ut testimonium encomiasticum reportaret, si is idemG--,quod probabile, a sancto Dbanne, in epistola sua tertia, versis. IV. Cum mentio fiat de viduis lavantibin pedes peregrinorum, i. Am. 6, Io. cumque Phoebe dicatur Διάκον τ' ἐκκληῶ- e. Κεγε rium eo, Rom. IMI. ut alias omittamus, quae dicuntΗr multum μ. borasse inDomino, vix meliorem sensum hisce characteribus aptaveris, quam quod ministraverint in publico isto Xenodocheo, de quo loquimUω. V. Et congruit hic sensus optime prae omnibus aliis, cum kν eo Dda allinato , ut & isto Petri, qui & eandem rem agit. Nam lo
quitur Iudas de Apostatis haereticis, seductoribus, bipedum nequisi
234쪽
iimis, quos ait esse eram λάδας - - ς: Et num putas hos fuisse ex eadem ecclesia, ubi sic conVivabantur Num hi ad Agapas, si' modo eae appendices coenae Dominicae absque quovis scrupulo admissi λ Nam ducis Iudas, Ag Osaκεαυτους ποιμάινοῆις ,&c. QVanto probabilius est, hos poregrinos existimare ignotos, sub sorma fidelium circumvaganteS, atque communi ecciesiae hospitio receptos, atque illic errores suos disseminantes, idque eo audacius, quoipstamet ignotiores. Procul a nobis est, negare, usitatas fuisse Agapas quasdam ut appendices coenae Dominicae, seculis ecclesiae vetustioribus: at an temporibus Apostolorum λ qVaerimus, & an Iudas tales velitὸ maxime dubitamus,& tales hic indigitari ab A postolo, minime credimus. Longe aliud respexerunt, ni egregie fallamur, convivationes istae Corinthiorum ante Eucharistiam, & vereor, ne dum tremendis commentariis Periocham hanc de coena Dominica adeo exagitant quidam, ut inde moti & territi nonnulli sacramentum hoc omnino fugiant, ut Iethale qVid,& quod noli tangere, vereor inquam, ne culpam & errorem Corinthiorum hac in re non acu tangant, & illud Αναξίως non ad proprium eorum crimen reilucant. Credimus, Judaicam partem hujus Ecclesiae, quamvis ad vangelium conversiam, aliquid tamen veteris sui sermenti retinuisse;& ut in aliis rebus, ita etiam in hac de Eucharissia, Iudaizasse: De
proprio eius fine adeo graviter errantes, ut eam appendicem tantum Paschatis fuisse putarent, aut novam aliquam S superadditam
formam commemorationiS exitus ex . Isto. In quem errorem
incidere, iis praesertim, qui in Iudaismum adeo erant propensi,erat promptius, & quod in pane& Vino institueretur, quae aderant in paschate, & quod ab ipsis incunabulis hoc imbiberant, Musiam, chm
a venerit , nihiIrituum Mosaicorum vel exterminaturum vel immuta
turum , ast omnes in olendidioremformam π pompam Iromoturum at-qpe evecturum. Hoc errore errasse hos Corinthios circa Eucharistiam, haec observata planum reddunt, quae innuit Apostolus, & in hoc& eommatibus insequentibus; de qVidus suo ordine, ut Occurrunt. Et primum hoc quod sub manibus perpendamus. I. Sole clarius est, Apostolum Corinthios ob ipsissimas has coenas acriter reprehendere. Ob ipsissimas inquam coenas, di non ob abusum solum in coenis accidentem. Nam ἴδιον δῶπιον vocat,
235쪽
propriam Lorn.rm, quae comedenda domi, siquis adeo famelicus anto. Eucharistiam, ut non potuerit abstinere. Coenam, quae in ecclesiam importata, dehonestavit ecclesiam. Perpende haec ,& cogit antiae Agapa illae fuerint, qVae supponuntur. .
II. Religiosum quid in hisce coenis posuerunt Corinthis, cum eas importarent in ecclesiam: at quidnam illud p Umbram scilicet& memoriam Paschatizationis sic retinuerunt, &Iibentissime exemplum Christi in coena antecedanea sunt imitati, ut Judaismo suo hae in te inservirent liberius: imo Eucharistiam in eandem commemorationem cum Paschate institutam suisse somniarent. Epidemicum erat inter Judaeos ad Evangelium conversos, ut Christianisnum amplexarentur, at Judaismum non abdicarent: imo Evangelica, quan tum fieri poterat, ad Iudaica traducerent.
Non est, quod novimus, qui πεινα non ad pauperes ap-r plicet, γος δε μεθυμ ad divites, quod & nos aliquando credidimus ; at videntur potius ad variam gentem applicanda. Μελιι ad Iudaeos in procamiis suis Paschatizantes ante Eucharistiam : Πωνα ad Gentilas, non tam ex paupertate aut necessitate inediam illam patientes, quam quod coenam talem praecedaneam nollent amplecti, utpote quae Judaismum redoleret. Mollius interpretari licet vocem Mεθύω, quam ut ad extremam ebrietatem extendatur: Nam omnibus notum est, quid rata sibi, velit in Gen. 3, ult. & Cantis. 3, I. ubi LXX. μῆ'eutrit, &νεθυBητι άδ.λφοι. Quod si sensum vocis ignominiosum ei tribuere hic velis, non multum dissonat a larga ista ingurgitatione viani, quae tolerabatur, & a quibusdam adhibebatur in suis Paschatigationibus. At videtur Apostolus in ipsum usum rei invehi, in ipsas
scilicet coenas, potius quam abusum. Nam si coenarum istarum , crapuIa illud suisset, quod praecipue criminatur, in rem istam ne vos redargutionis suae intendisset fortius, at de ea, ultra hanc vocem, ne syllaba quidem una. Credimus ergo, contraria haec ος μὰν πεινα, ος γ μεθυμ, sic intelligenda : Iudaica pars ecclesiae nullo modo voluit ad EucharistLam accedere absque coena atque convivatione praecedanea ac Pa
236쪽
ἐριελον atque ad saturitatem & hilaritatem sunt provecti; cum Gentilitia pars e contra istam Judaizationem horrens, & procoenia talia refugiens, πωα adhuc & ieiuna ad sacramentum accedit, hoc est, non coenata. Et hanc esse veram causam enormitatis istius arbitramur, quam corrigit Apostolus vers. 33. nempe quod non vellant lilius alium expectare. Pars Gentilitia non expectare, usquedum Iudaica tempus suum, qVantumcunque illud foret, coenando insumpsisset. V E R s. 23. gγὼ γε παρέλαβον 'bm Maw,
de opus habet Apostolus, ut huc recurrat λ Num de institutione Eucharistiae dubitarunt Corinthii Z An de authoritate Apostoli institutionem istam iis tradentis λ Nec hoc nec illud: nam ad Eucharistiam convenerunt, idque ex traditione Apostoli: At ille eos huc revocat hac ratione, ut ex verbis suis, quibus institutionem istam iis tradiderat, observarent, scopum & finem istius instituti nis fuisse commemorationem mortisChristi, non commemorationem aliquam Paschalem. t. Dixisse nempe Christum, Hoc est corpus meum, Hic es sanguis meis: ut doceret, panem & vinum alio iam respicere, quam respexerant, cum adhiberentur in Paschate. In illo panis Αχymus aec Ieratam eorum liberationem ex AEgypto designabat, & vinum gaudium eorum ob istam liberationem. At in Eucharistia paris, eo pus Domini stactum; & vinum, sanguinem eius est um. a. Dixisse etiam de vino, quod sit Novum Tesamentum, in , sanguine suo: & quid ei ergo cum Paschate veteris Testamenti pa. Dixisse denique siu per utrumquer me facite in commemor
tionem mei. In commemorationem mei, non in commemorationem Paschatis aut rei alicujus alterius. VERS. 23. Του mώνον,&c.
Tropice hic loqvi Salvatorem, satis probatum est olim a quain plurimis. At observat e licet & hoc ulterius. . . Fs Istud ' ,
237쪽
Ho ΙM Epis T. PRIOR. AD COR. CA . XI. . Istud pocillum, quo usus est Christus, fuisse aqua mixtum, si modo ille vulgarem gentis morem hac in re retinuerit, quod minime dubitandum. De more gentis diximus ad Matth. 26, 27. Hoc tantum inde iam repetentes. Dab. Eerachoth fol. o. a. Fragantur Sapientes R. Ehezaro, Non benedicendum esse super populum benedi
ctionis, donec et immisceatur aqva.
Hoc notamus, ut demonstretur harmonia inter sanguinem sacramentalem, ut ita dicamus, veteris Testamenti, & hunc sacramentalem novi: pariterque inter hunc sacramentalem novi, atque ipsum sanguinem Christi. I. In pactione veteris foederis, Exod. Σ . erat sanguis mixtus aqua. HI. 9, i'. & in hac sanctione novi, vinum ctiam mixtum .
II. si latere Christi cum sanguine fluxit aqua, Phan. I9,3 . insolite, praeternaturaliter, & ut responderet typo. Matthaeus& Marcus verba Salvatoris exhibent: Tyά ks m αμαί μου ram κανῆς διαθηκης. Paulus, & Pauli comeS Lucas, Τῆτο το πευμ νον η κα&νη διαθηκη ci τύ ἐμι- ωααn , in eundem sensum, eumque magis explicatum. Et hic iterum conteramus sanctionem veteris scederis, Mod. 24.
I. Adhibetur in ista historia tropica locutio , clim dicitur, quod Moses sanguinem sparsit super totum populum, id est, super duodecim columnas ab eo crectas, ad repraesentandum duodecim tribus, vers . sic & hoc loco, Hic essetyis meus, id est repraesentatio sanguini s mei. n. De sanguine tum sparso dici potuli, Hic est Sanguis Christi, veteris vel primi Testamenti. Ipse sanguis tunc & exinde repraesentabat sanguinem Christi, quia sub veteri Testamento futura erat de tempore in tempus effuso Sanguinis. At iam vinum est repraesentatio Sanguinis Christi, quia exinde cessatura erat effusio sanguinis istiusmodi. III. Non sincitum erat vetus seedus in sanguine Agni Pascha. lis in . ypto; sed in sanguine taurorum & hircorum in eremo. Ratioque erat, quia clim institueretur Pascha, non promulgatae suerant 'leges de articuli, de quibus foedus erat ineundum: at cum ea ederentur scriberenturque, tum sancitum est foedus. pari modo Christus in institutione Baptismi non sancit novum scedus: erat baptismus in .
238쪽
CAp.M. HORAE. HssRA te /'c' . MI . tium angetii, Marc. I, I. At cum tradidulset doctrinam atque articulas Evangelii, tum sancit novum Testamentum,
sknto τύ N. Sic Apost. Hebr.', I6. οπου ine διαθηκη, Θάνα ν άααγκη φερι' ia διαθειά μου, dcc. I. Hoc poculum non solum est signum Sanguinis Christi, nec solum sigillum ut Sacramentum, sed & ipsissima sanctio N. Testamenti: id est totius Evangelicae administrationis: non solum sanctio foederis, sed sanctio se deris sub Evangelica administratione. Exinde cessatio Iudaismi. Sic sanguis iste, Exori et . non erat solum sanctio foederis gratiae, & sanct .o foederis de peculiaritate populi Israelitici, sed harum rerum sanctio sub tali oecono nia.
II. Dum ergo Sacramentum hoc recipimus, profitemur bc protestamur contra oeconomias & religiones omne. alias, praeter Evangelicam. Hinc temporibus, ascensionem Christi immediate sub-. sequentibus, tam frequens Eucharistiae communicatio, ut illi nempὰ, qvi iam recens fuerant a Iudaismo conversi, per usum Sacramenti huius, Iudaismum se suum abnegare ostenderent, atque Evangelucam fidem atque oeconomiam profiteri. III. Communio itaque nostra in hoc Sacramento non tam est spiritualis quam externa & declarativa, communis de coniunctae no- 'si, professionis fidei Christianae. Procul a nobis abest, negare, esse lisitit Iem communionem sanctis cum Deo , atque inter se in usu Eucharistiae r imo asserimus , esse propinquissimam Inter vere cre- 'dentes & Deum : At quaenam est ista spiritualis communio sanctorum inter se λ Mutuus amor, cor unum, mutuae Preces, Sc. At 8c eandem communionem exercere possunt, exercentque, cum conveniunt ad quamlibet aliam partem divini cultus. Eandem rem ager possunt, aguntqVe, cum sunt a se invicem distantes. . Communio 'ergo eorum in hoc Sacramento, quae distincte communis Aucharistica denominetur, est quod conveniunt, atque externo hoc signo palam '
239쪽
IN EPIST. PRIOR. AD COR. C UM i& iutinis animis profitentur, se uniri in sacro uno nodore vinculo 'religionis Christianae, religiones omnes alias abdicantes. IV. Cum igitur in aliqua Ecclesia accedimus ad Eucharist, am, non solum cum isto coetu communicamus, quo cum tunc tempseris consociamur, sed cum tota ecclesia catholica in prosessione verae religionis Evangelicae. VERS 26- Τον Θανα ,κυρ υ Notum est, quid fuerit et 'an inccent Paschali, enuntiatio scilicet magnalium Dei in liberatione populi ex AEgypto. Eandem, Ut videtur, retentam voluerunt Iudaiχantes hi Corinthii in coena Dominica, ac si in istam commemorationem solum instituta& superaddita suerit Eucharistia. Vox κα3 λλετε optime respondet voci an: & dum eos monet Apostolus, mortem Christi illud esse, qVod erat annuntiandum, colligi potest eos de hac re errasse, acre spexisse alio.
Explicat seipsum ApostoIus pers. ubi & de hoc commates
VER s. 28. Δοκιμα - δὲανοζωπ M. . Dixerat antea vers. I9. Lα οἱ δοκιμοῦσι φανεροὶ γενωνται : & eodem sensu dicit δοκιμας - hoc in loco. Non iam, se exploret Ues examinet, quam sie approbet, id est approbatum, fide & doctrina Christiana, se exhibeat. Sic GV . I 3. ζεις ἐαν δοκιμάση ra: quoscunque auro aperitis. Occurrit & vox eodem sensu fiequentissime. UERS. 29. N. διακυνων γε- ώκυHE. .
Hoc de proprio actu intellectus est intelligendum: de verostilicet iudicio, de natura & significatione Sacramenti. Si dictum quidem seret, mi διακννων σκυροον, reddi posset eodem sensia, quo , Non nopis Dompum o id est, non amat, non timet, non veneratu.
240쪽
ctus: Non recte Elyudicat de corpore Domini. Et hic error gravis Judaizantium horum Corinthiorum, qui nihil videre voluerunt de corpore Christi in Eucharistia, aut de morte ejus, intentis nimium oculis eorum in commemorationem Paschalem. Vetus fermentum J Gisini in novo hoc Paschate Eucharistiae retinuerunt: & haec erat eorum participatio Sacramenti Gαξίως, utpote scopum di finem ei assignantium indignum longe & nimis similem. Sunt, proh dolor , inter Christianos, qui ἀναξιως quidem accedunt ad hoc Sacramem tum, at an hoc Αναὶ ως Corinthrorum apte ad eos applicetur, ego multum dubito. Liceat tenuitati meae libere hoc fari, bona cum bonorum & piorum venia, quod vereor, ne haec disseitatio Aposto Ii, quae Iudaizantes praecipue castigavit, severe nimis ad Christianos neqvaqvamJudaiaantes applicetur Isaltem ne non a quamplurimis interpretibus, ad propriuum ejus scopum applicetur. De hisce Corinthι- αναξέωe, sensu de quo diximus, Eucharistiam recipientibus, duo dira loquitur Apostolus. I. Quod Eνοχοι fierent Uscματρο ' inritaveγου, versa r. l Cum hoc consero illud eiusdem Apostosi Hebr. Io. 29, Concust iis Filium Dei, s Sanguinem Testamentistro num dixit, per quem sen-ctificatur est irae Filisu Dei; de Hebr. 6, 6. Crurifigunt rursι, inlium Dra ' i. De quibusham est sermo ρ Non de omnibus Christianis, non exacte ad normam Evangelicam ambulantibus
quamvis illi quidem ignominiose nimium Christum habeant tractentque sed de relabentibus atque Apostatirantibus ab Evangelio ad Judaismnm: quo inclinarunt nimis hi Corinthii, & ut ab eodem
reatu tempestive caveant, admonentur. Nam cum quis Evangeli-Um professus, adeo ad Iudaismum nutaret, ut sanguinem Christi subordinaret Paschati,& nihil maius in eo agnosceret, quam quia agnosceretur in sanguine agni & aliorum sacrificiorum, nempe quod mera seret commemoratio, & nihil aliud, heu quam ille sanguinem istum aeteriai foederis vitisecit. Eιοχε' ille ἀ ωματο- κυ,aoqui sanguinis illius effusioni assentitur, S morti eius suffragatur, ut in meram umbram inflictae & nihil aliud, quod fecerunt isti. H. Quod ederent & biberent κνῆμα ἐαυπῆς Judicium sibi ipsis: quodnam autem illud iudicium p declaratur vers3o. Mulvisint aegroti,