장음표시 사용
271쪽
vos me pedibuι conculcaretis. Cui alter: Num unquam quisqvam senex proculcatvist menit miraculum inam eo sese Ze proculcabatur senex quidam. Ubi Glossa: n'IN 'ta Re Abidan ect domus vel fanum, ubi comedunt σ bibunt in honorem Idoli, cx hir Imma πstercorant flereus id est sacrificant) idolo &c. Ast in Schabb. fol. H6, i. occurrit sensu alio. Π'zN 'Σ Bd Libros ψ De Abidan num eripiant ab incendio aut non eripiuntξ pN E iam re non , id est, aliquando eripiunt, aliquando non. Quinam autem suerint libri ψBeAbidan,edocet glossema his verbis' i' civ ri 2 7 n, Eura zn, rartam ΣDbrosscripserunt sibi haere iri iustulationu contra Iudaeos, EU p an 'PIM , ' p se locus, in quo distulatur, vocatur Be Abidan. Per haereticos lutei i Christianos, minime ent dubitandum, or De Abidan hoc in loco non sumi pro fano Ethnico, liquet satis ex sequentibus: Rabh, inquiunt, non ivit in Be Abidan, multo minus 'ab in fanum Ethnicum. Samuel ivit in fanum E hnicum, sed non ivit in PeAbidan. Dixerunt Rabbae, I 'TN 'I, π N mare non assiisi τta Re Alidan Z Rufoudet ille : Palma quaedam est in via,
atqυe obstat mihi. Gadicabimus eam, inquiunt illi. Locus Vm, aitide, di cisis es mihi. Gloss. Venti sunt Rabh σ Rabba ire in Be Abidan, ne inter dissutandum insurgerent in eos, atq. interimerent.
Et iam, ut ad rem nostram redeamus, quid prohibet quo minus opinemur, domum Aquilae Ephesi Romaeque, Philemonisque Co-Iossis, tali ustii inserviisse, praelectionibus scilicet aliquando sacris,&disputationibus vel cum Judaeis vel inter Christianos λ Non quod negligeretur publica conventio in Ecclesiil, sed quod numerus a- Iiqvis ex Ecclesia, forsan totus coetus ministrorum doctorumque huc conveniret, reliquique, qui ad mysteria Evangelica magis anhe- Iarent: tibi tractabantur articuli atque apices fidei obscuriores, &disputatum est, si res effagitaret, vel inter se, vel contra Judaeos. VER s. χχ. EI τις s-τ κυνον sησῖνXDςcν, ἡτω Αναθεμα Mae ἰν ἀθά.
Vox Mazιema Idem quidem sonat quod Hebratis et 'in, uti
272쪽
.XVI. Flo Rae ΗΕ Σπcopiosissime videre est ut exempla omnia alia omittamus pudLXX. interpretes, in capite ultimo Levitici cum Hebraeo collato. Et sumitur quidem vocabulum triplici l potissimum sensu in Scriptura sacra: quod annotat Author Aruch in voce aer: m. idque ex authore Tosaphoth ad tractatum Dachin cap. . . r. c 2 'C n anathema vel devotum Sacerdotibus , hoc est aliquid quod sacratum Deo, necessario cesserit Saeerdotibus. b. Vachis. ωI. 18, 2. IPIB m, pN Math
mala Sacerdorum non admittist redemptionem,sted danda sunt Sue Atibuspro Dumah, vel oblatione. r-nza ' n Anathema vel devotum alti m. Cuius
τω θανατωθη-M. Omne Anathema, aut devotum ex hominibus, non redimetur, siae morte moriet-. . a
Quidnam autem est Anathema ex hominibus RRespondit Author Tos phtothon P n re hN Dam ivi ad mortem aΘnedris. R. Sol. Cum morti devoverit Iser esit serpuna aut famulam suanto
R. Me hemisu : Ckm exitio deraverint lectantes Israelita hostes suos,si modo devicerint, ut ab illis factum est Nilire 13. Fab. Chelubb. Hl. V. a. Unde est,qpodciam eductus est aliquis eviare a Ssm drio Eamnatus, ad Dundem mortem, prodit alter intercede re dicens e Persolvam ego pro ejus redemptione, unde, inquam, es g Afrustra haec dicit Z Inde nempe, quia scriptum est : Omne Amathema ex homuibuι non redimetur, sed morte mulctabitur.
Si ergo primaevam Se propriam Anathematis huius naturam Imquiramus, fuit certe destinatio hominis alicujus noxii ad certissimam mortem & cxitium. Hinc illud Galae Par. in Esai. 43. ult. ubi pro I 'Tradam Jacob in Λnathema, reddit ille N
273쪽
inquiunt ,οecies extremι Anathematis; acsi diceretur e Maledic us esto ad adpentum atque in adventu I onum.
Hanc tertram excommunicationis apud Judaeos speciem esse asiserunt , atque idem sonare cum opinantur, & in eundem sensum interpretantur P nN z U Deus venit. Mihi vero pace tantorum virorum libere effari liceat, quid in , hac re sentiam. I. Non comperi inter legendum uspiam locorum, quaesiverim licet sedulo, apud ullos Scriptores Iudaicos,quos evolvi, ubi semel occurrat Marian-atha pro sorma excommunicationis: nec inveni apud ullum Scriptorem Christianum, vel minimum incidium,quo monstraretur,ubinam loci aut quo in Authore Hebraeo inveniatur istaphrasiologia tali sensu λ Imo ut ulterius eloquar, qvod res est, non memini me apud aliquem Scriptorem, vel Talmudicum vel Rabbinicum,phrasin hanc Maran-atha in aliquo omnino sensu invenisse , unquam usqUam. II. At tacite fatentur commentatores isti, de quibus mentio, Maranatha quidem syllabice non occurrere apud Scriptores Hebraeos; at QTCU, qVod idem sonat, occurrere frequentissime: &sic
interpretantur U T UI Dein venit.
Verum praeterm so hoc, quod haec interpretatio ignorationem videtur prodere verbi aliud Etrmon vobabuli asducunt Talniudici, quibus vox illa & satis trita & magis nota.
Zach. s. Haec illi atque alia; at nulla apud ipsos mentio τύ r 'Quid sibi per Maranatha velit Apostolus, sacilius investigabimus, cum potius hoc observaverimus, Apostolum in Judaeos incredulos , Domini Jesu atque eius Evangelii inimicos acerrimos, aciem atque ictum istius Anathematis ac maledictionis praecipue intendere : quod non possum non opinari quatuor hisce inductus rationibus. I.Quod Diuitigod by Gorale
274쪽
l. Quod Judaei, prae omnibus mortalibus , Dominum Jejunt non amaverint, non ament. Docet hoc fusissime sacra pagina: docet hoc in selix experientia. Pagani non amant quidem, quia
non norunt; at quia non norunt, etiam non oderunt. Jesum quidem non amant Turcae, eo modo quo Christiani; at non oderunt etiam ,
eo modo quo Judaei II. Quod lingva hic loquatur& dialecto Judaica, ista nempe
phrasit Syriaca Maranatha. Graece loquutus fuerat per totam epistolam, Graece loquitur per omnes epistolas: quod autem hic Judaice, extra omnem controversiam, ipsum de Iudaeis loqui res ipsa loquitum. III. Iudaei soli ex omnibus mortalibus dixerunt psum Anathe-m.1 vid. cap. is, i. merito ergo Anathemate eos prae omnibus mortalibus percutit Apoliolus, par pari reserens. IV. Huc adduco, veI potius huc adducit ipse ApostoIus verba illa Maiae cap. 63, iF. Rebnquetu nomen vestrum electis meis in ex
Hue etiam adduci potest illud Malachia cap. . quo concluditur vetus Testamentum: mota v Nn N--: PN In
Ne venramqpercutiam terram Anathemater Ne veniam, hoc idem est quod dicit A postolus, Maranatha, Dominus venit. Et percuIIam Anathemate , idem quod in hoc commate, Esto Anathema. In quosnam comminatio apud Prophetam λ In incredulos Judaeos. In eosdem di comminatio & malediistio haec Apostoli, & ex ipsissimis ut videtur Prophetae verbis desumpta. Et iam facillime eruas sensum vocis MaranaIM. Magna & territica loquitur Scriptura sacra de adventu Christi ad sumendas poenas deJudaeorum gente,ob non amatum imo exosum Christum,& conculcatum Evangelium. Vocatur adventus eius in regno suo. in nubibus, in gloria: quod observamus alibi: ut longe promptius mihi sit, phrasiologiam hanc Maranatha, hoc est Dominin noster venit, ex communi hoc & Scripturae usitatissimo loquendi modo , in hunc sensum interpretari, quam ad Judaicam nescio quam sermulam confugere, quae & apud Judaeos omnino quidem non habeatur
275쪽
s T lucis aliquid addatur iis, quae diximus ad QU. I . cIri ca usum lingvae ignotae, non incongruum duximus, pau-icis disserere ad discutiendam quaestionem istam: G si rumnam Bibhorum usus obtincret in conventibus Iudaeo mscrinquam huc reiecimus, ne interrumperetur continuatio Commentarii.
s Um inter Hesidnisus distinguitur, & Hebraeos ML si, r. obscu- fritatis minus secum ferre videtur, quam cum distinguitur inter Hellensas & Judaeos o. II, ao. Nam Helicti Liι fuisse 'urios,consensum est sere inter omnes. Ratio distinctionis peti potest, vel ab eorum dispersione, Vesab eorum lingua: Δια et aroρα, ἀν EADων Johan. 7, 3 S. plane distingui potest γ- τre διασπορβς των Βαβυλονίων. Judaei dispersi per victorias & colonias Graecorum ,& Judaeis dispersis per captivitatem Babylonicam, & dominium Persicum. At petitur discriminatio potius ab eorum lingua: quippe quod Hebraei dicti fuerint illi, quibus vernacula erat lingva Hebrae t , hoc est Syra vel Chaldaica ; Hesie istae autem , quibus lingvra
276쪽
Dg Hls'saxis ET HEtLINrs TIs. 263 Sub titulo Abraeorum nemo non clis posuerit Palaestnaeos, πιθυ-nicos, Alraos, Sstros, civi noverit quaenam lingva omnibus istis regionibus fuerit vernacula & communis: praesertim qui noverit omnes istas regiones ab ipsis Talmudicis disponi, sere sub eadem classedi cognitione morum ac privilegiorum , aeque ac sub eadem lingua. Hinc ista apud eos, & istiusmodi: stricumque habitat in Babylonia ,saestabitaret in terra praelis. b. Chelub . sol. 3. I.
repta Rabylonia. R. Sole in Gistim cap. r. ubi per Babylon am, omnes regiones illas intelligunt, ad quas deportata, & abducta est captivitas Babylonica. Et haec quoque de Syria, s Gistim sol. 8. I. a Noadtria Syria erat
par terra Israel ticae tenebatur ad decimas σ annum septimum et illac
ire poteras in puritate; s coemens fundum in bria erat ac si coemeret in suburbanis ItierosolImae. Syria quoa udicia Faedum, e cui terra Israelitica crambani inDemai cap. 6. Sheriith. cap. 6. hal. 6. Exportant is fructus anni septimi in
Θriam, ,sed non ad extra terram, nota Sstriam non reputari extra ter
ram , sed in rebus variis uniri cum Palaestiia, se varia adduci possent istiusmodi, & de Syri.i, & de BabFlonia. Jam ergo cum de Hellanistis est sermo, harum regionum & hujus lingvae Jildaei sunt ab iis distinguendi, non negato tamen, quod& inter lios hic illic fuerint etiam Hellensae r ut Θnagoga Alexandrina a , Hierosolymis: illi Caesareae qui apud Taim. Hieros Sol ah cap. I. PODebria fua restarunt Hesie Distice , atque illi Antiochiae, de quibus mentio in loco Actorum allegato. Nemini dubium est, lingvam syram suisse vernaculam totius Syriae, & tamen quis dubitaverit,qui historiam Syrograecoruo legerit, suisse plurimos in Syria, quibus lingua vernacula erat Graeca st Atqvo hinc facili ma solutio nodi illius, Assit. ii. Discipuli dispersi, evangeli antes, invenerunt in Antiochia quosdam Hesensas, quibus scilicet vernacula lingva erat Gaeca interJudaeos, qvibus vernacula erat
277쪽
De Hebrius in Babylonia regionibus ad centibuι.
π Umeratur populus e Babione redUX, Eer. II. computatu NK sque summa totalis Αχ36o. Pers a . Et tamen non assurgit numerus familiarum illic singulatim numeratarum, ultra 3oooo. Ita ut Iao oo. isti, qui intra sui rimam totalem comprehenduntur ,& tamen non numerantur familiatim, vel plebei suerint & nullius nominis, vel qui genealogiam suam non potuerunt derivare, ut vers. 62. Vel forsan non pauci eorum erant de decem tri
At quanta turba Judaeorum in Babylonia adhuc permanseritis, clim numerus iste ad antiqvam patriam suam remearet, ex hisce duobus , ut alia omittantur, conjedicris. Ι. Quod de viginti quatuor Ephemersis sacerdotum non redirent nisi quatuor, anith. sol. 68 I. ut observant Hierosolymitari, idque bene ex Ezr. Σ, 36. &c. Et quamvis proportionem longe minois rem in reliquo populo concipias, excedet tamen longe numerus
commorantium numerum redeuntium.
II. Radices egerat populus in Babylonia, R LXX.anni captivitatis oblivionem propriae patriae sere induxerunt. Jum fuerant a Deo domos sibi aedificare, plantare paradisos, & sese ad diutinam illic loci habitationem componere, Hierem. 29, .6. transiitque tandem necessitas in complacentiam, & sedes nacti quietas commodas Mucrosas, melius esse illic iudicarunt, quam in patriam redire iscultam,& periculis plenam & penuria.. Hinc disputant Magistri, an totus iste coetus, qui ascendit cum Eara, non ascenderit coactus . a d LN 'm LN zo 'I BZb. Middihin fol. 60. 1. Et Magis' unis opinatur, quod si parando sis pararunt, cs voluntarie Venderunt 3 Magister alter nupEN 'num quod coactos abduxerit. Nam ut Gossa : Rablone commorantes quiete potiti sint, ast merofobm.im asi endentes paupertatePressisunt, atqDe omnimodo labore es timore a circum bitantibu
278쪽
De commorantibus haec ipsi Iudaei. I. Quod purior sanguis Judaeorum in Babylonia remansit quam erat ascendentium, uiae sol. V. r. quippe quod Erra iacem
populi secum abduxerit, & Babyloniam reoquer/rsuram ut arιnam, i. e. ut Gloss. Omnes impuri sangvinis ille inde abduxit secum.
omnes terra sint ut massa mixta vel impura, comaratae cum terra Israehtisci; π t rra seri, Attica est ut masse m Ata, comF-rata cum Babylo-
m. i, videlicet quoad puritatem sanguini Il. Quod gelu:rosior sanguis stirpis Davidica remanserit in Ra loma, quam qui ascenderit in familia Histebana et quippe quod illa fuerit de semine masculo, haec de foemineo. Iuchas fol. 89. t. Dab. etυιb. sol. I. III. Imo hoc apud eos obtinuit, temporibus Talmudicis :
Et, si specimen aliquod proponeremus numerositatis Iudaeorum terram istam incolentium sub istis temporibus, tres eorum Academias postemus perlustrare Naarriensem, Soranam, & Pomseditsanam: ut de varia alia loca Rabbinis celebria, qualia sunt Bethdoli, ubi R. Nehemia, Jevam. fol. Iaa. i. quae & Bedeli vocatur ibid sol. II I. FluntasPokod, ubi R. Jacob, Zevach. sol. 6. r. Bagdat, ubi R. Channali, Levach. sol s. r. Corconia, ubi R.Chatiali, Jevam. sol. 67. I. pidum Mahazia, ubi Doctores Pombedilhanis pares, Che- tubb. fol. q. I. & sol. II. r. Sed Talnaudicoriim Geographiam aliqvalem introducamus regionum in Babylonia, ubi Judaeorum .habitatio. MEduuin sol. 7I. a. Dicit Rabh Papa senex , nomine Ribh et M ta rubrionia sana est Maesion mortus: ἰ 'i, Media aegrotat: αὶ, v Persia ess expirans. Hoc est, Interprete Glossatore : in Rabylonia Iudaei sint purisvpinis r in Maeson omnes sunt purite in Media, multipuris gνinis, multi non e in Persa plurimi non purisanguinis, coauci qνipuri.
279쪽
A suvio Mese inde forsan Mochis oppidum, de quo Plinius lib.
VN Flunius Dani vel Dani, forsan idem est cum Oena apud Marcellinum. Diglath. TFgris, qν. tardior fuit Diglito, unde concitatur pa celeritate Iuris incipit vocari. Plin. lib. 6. cap. IV. De Apamia Ptol. & Plinius. upan, n Tulban ana. Inter ciVitates iuxta Euphratis partem , Ptolomaeo est Θε in grad, 38.3O. 3s. 3o. His omnibus,quae dicta sunt, addi etiam potest, quod in Notitia imperii, sub dispositione viri spectabilis Ducis Osrhoene, silerint Equites ρromoti indigenae Ssnae Judaeormn ; &quod apud Phnium in regionibus hisce, de quibus nobis est sermo, suerit regio diicta Palaestina, quae an Judaeos incolas non sapiant,coniecturae relinquimus. Addatur & illud Marcellini Amman. Marcell. lib. 2 .9 Prope locum, ubi maser pars Euphratis in rivos di inditur multifidos e intractu civitas ob muros humiles ab incolis Iudaeis deserta iratorum manu init tum conflagravit.
280쪽
In iisdem regionibiti sedes decem tribuum. Edes decem tribuit face Scripturarii & Talmudicorum investigantes, eas in vis 3 na sitas comperimus, &Bablonta, & r gionibus conterminis; dispositas sub captivitate sua in ipsim misi isdem terris, in quibus disponendas 42creverat consilium divinum, duas etiam tribus, cum eandem sortem serent illae subitum, ut illae, quae contiguae fuerant in terra sua,contiguae etiam forent in terra aliena; & ut quas univerat Deus in promissone vocationis suae olim futurae, unitae etiam seres in iisdem sedibus, ut una
Eas e terra sua captivas avectas H ofuit Rex Assyriae in Halistbre maior juxtafluvium Gozani , in cινιtatιb- Medorum, Σ Reg. II,
ut i, s 'p P Rom i. De redditione mbri Chalab , quamvis non accurate conveniat inter Gemansus, nunc per n)N'n interpretantes, nunc Der PI,n;