장음표시 사용
291쪽
bona clericorum propter scelera proscribere, cum e sent applicanda ecclesijs ad quas iam praedicta ratione pertinebant. Nunc autem postquam inualuit com retudo testandi. crevitque clericorum insolentia simul cum diuitijs & copia bonorum, adeo ut non s iis videatur solis canonicis poenis corrigere eos, meri--to possit dubium referri, an Iudices ecclesiastici imitando legis ciuiles possint clericos punire poena amis sonis bonorum pro delicto, pro quo laicus esset piniendus eadem. Et in hoc Anton .in cap. Quia diue ditatem. e conces. p bend ex glo notat Q ubicunque ex aliquo delicto laici veniunt co fi scanda bona ipsius, videtur φ ex delicto clerici tunc fiet cόnfiscatio cam rae dioeceiani, non autem ad cameram fiscalem laic rum , quem refert Imol.ibi. in col. 4. dicens Q in hoc videtur considerandum an ius ciuile astringat cler, cum, vel eius dispositio generalis extendatur ad eum, de quo dicit recurrendum ad ea quae consueuerunt dici in cap. Ecclesia sanctae Maiiar. te consti in cap. quod clericis. de for.compe.quem Felin. refert in cap. Irrefragabili.3.Ceterum. te ossic ord. Quod si stilum considerandiim est, videretur dicendum aliquibus Q cum leges priuantes aliquos ii reditate sibi delata coprehendant clericos in aliquibus casibus: ut supra probauimus in verbo, Instituti haeredes. Sic etiam lcges priuatites delinquentes suis bonis comprehendant eos lem: cum non videatur ratio diuersa in utroque ciui. Sed in hac quaestione ego aliter dicendum a derem , imo φ leges inserentes poenam publicationis bonorum clericos non comprehendant: quia non si 'l ritur, lex quae priuat accomodantem tacitam fidem, Vel
292쪽
vel non adimplentem voluntatem deiuncti, vel non Petentem tutorem pupillo haereditate. vel successione comprehendit clericos: ergo eodem modo ligabit lex inducens publicationem bonorum. Nam in primo casia leges illς scuti clericis detuli sunt haereditatem aliorum, ita potuerunt imponere ei conditiones & s lemnitates ad quas tenerentur, & quibus per eos non seruatis hareditatibus a legibus sibi delatis priuare tur. In nostro vero casu cum leges disponant, puniem do, & earum censura non coprehendat nisi sibi subditos, merito videtur φ clericorum bona non sint comprehensa, sicuti sitiat exemptae dominorum personae. Et quamuis articulus iste egere videatur declaratione
Pontificia, posset tamen dici saluo meliori iudicio in q, liceret iudicibus ecclesiasticis ad imitatione Lgum punire clericos publicatione bonorum in casibus in quibus laici puniendi Einent: quia sicut leges non d
dignantur sacros canones imitari, ita & sacrorum si tuta canonum principum coiistitutionibus addiuuantur, ut sunt verba text.in cap. I de not.ope.nun. Vbi
etiam glo. dicit V legibus utendi m est in causis eccissasticis, nisi canonibus contradicam : &licet non inueniamus in iure decisum 'i ciei ici puniantur poena amissionis bonorum in eisdem casibus in quibus &laici, sufficere posset se canones hoc non reprobant neque fieri prohibent:& sicut quotidie in curijs ecclesiasticis bona ecclesiarum & patrimonialia clericorsi Quantumcunque sint virtutibus Plaediti, si bsunt censuris legum, & virtute earum in desectum canonum auferuntur ab uno,& adiudicantur alteri etiam laico: quid mirum erit si sc bona clericorum flagitia com- s mitten-
293쪽
mittentium, imitatione legum seruata ab ipsis aus ranturAE ecclesijs seu aliis pijs operibus applicentur. . Quando vero alicui iudici longiori examinatione pretna illa, & urgentioribus sundamentis persuaso, visum suerit in aliquo casu hanc esse seqtiendam opinione, si clericus damnatus filios legitimos habuerit, ut in eorum p iudicium eam non seruet consulo, ut quid enim ecclesia ditanda est, vel alij usus pij quaerendi sunt,esurientibus filijs etiam parentis iniqui, quando non dispositione canonica, sed imitatione legali, paterna bona publicanda videntur λ Posset etiam secum do quaeri in hoc proposito, an in casibus in quibus
bona clericorum confiscanda sunt, veniant omnia pM
risormiter, & sine aliqua diibnctione publicanda λ In quo videtur dicendum φ bona clericorum sue sint mobilia vel immobilia publicari possunt, quia in hoc nullum solet adhiberi discrimen, ut per HieronymuPauli, in libro prouinciali omniu ecclesiarum, Al. 4. vers. quid si presbyter. Si vero clericus damnatus h
betet usumfructum alicuius rei, tunc ius talis usussemctus non confiscatur et naturaliter vivente v fiuctuario, ex sententia Bal.& Sal. in LI.C. de bo. liber. quos refert Alex.in I .vol. cons. 2 3. inci p. prima consideratione. Bona praeterea & iura quae non transeun t in e
traneum haeredem non poterunt publicari confiscatis bonis clerici damnati: quia fiscus habetur loco extranei successoris, ut probatur in l.Iura libertorum.& ibi not. Barto. Ede iure pat.& notat etiam Bal. in d.l. 1.&Alex. in LIn insulam .issa matriin prin.& in l.Si finiata.f. Si de vectigalibus. in col. Ii .ff. de dam.insech. exl quo venitri si clericus damnatus haberet emphv te sim
294쪽
sm ecclesiasticam, ves seudum ecclesiae, tunc illa non venirent in confiscationem, per ea quae notant Bald. in dict.l.j. & Alexand. in dict. consit. per text. in Amthen. de alici & emphy.3. Illo. & in capites. Felicis.ε. Si qua vero. de poen. in o. &per alia relata per Al xandr. ibi, quem etiam vide asserentem quod conclinditur communiter quod emphyreosis concessa a pruuato ea conditione & lege quod non transeat adhaeredem extraneum non confiscatur, dato quδd sint confiscata bona emphyleotae. quod dicit teneri communiter per Bartol.& Docto. in dict.3. Si de vectigalibus, & alios quos ipse refert, & notietiam i n. de Imol. in capitul. a. de seu.in 3 .colum. versic. Sed a Luerte. Si verὁ clericus haberet emphyteosim a priuato quae posset ad extraneos haeredes transire, tune bene veniret in confiscationem bonorum clerici,
sine praeiudicio domini: quia erit sibi obnoxia quoad hoc quod ei debeatur sua pensio. ita notat Card. qui sic videri meo est intellisendus in Clement. N
lentes de haere . in versicul. Inquisitoribus. in penuit. colum. quem primo vide in hac materia volentem colum. praecedenti quod quando non postet emphyte sis consscari, tunc ius meliorationum posset confiscari. pro quo refert Speci & Ioan. Andr. quod est utile ad declarationem supradictae conclusionis de empli leoli ecclesiastica ,& priuati in casu in quo non potest confiscari. An autem si clericus haberet seudum non ecclesiasticum veniet in confiscationem, vide Alex. iii
dit quod seudum quod non transit ad haeredes extra neos non confiscatur.& vide etiam Paulide Castr in ι
295쪽
in insulam. E. tu. marr. i notat quod in fiscum non
transiit seudum vel emptivi sis quae post mortem confiscati deuis tura suntad filios ut filios: ex quo sequitun et si clericus habet tale seudum quod pol tramure ad suos extraneos haeredes, confiscabitur simul
cum alijs bonis. Pro quo vide quod not. Alex. in .l.g. Si de vectigalibus.in Ia.λI.versic. Item addit,seritato tamen indemni domino seudi, cui post confiscatione soluetur penso. &exibuntur alia obsequia quae per possessorem seudi pnestari debent. Quod videtur tenere Cardi. in d .versici Inquisitoribus. ubi aequiparat in hac materia res seu tales, & res ei styleoticas, dicens, P quando crimen non est tale quod puniatur
per leges seudales, v nihil speciale inuenit in studis:&la, generaliter dici potest q, res seudales & empli'
reoticae confiscabuntur illi fisco cui confiscantur alia bona damnari, semper tamen sine prHudicio domini: quod etiam not. Bald.in l. Si quis presbyter.C.de episse.& clem. Aduertendum tamen esset in hoc quod licet seudum, vel emphyteosis ex lege in uestitum vel
cotractus posset transire ad extraneos haeredes,si prohibitum esset φ ad ecclesiam deueniret, tunc serua da erit lex investitum vel contractus, & non applicabitur etclesiae, cui alia bona clerici damnati applicantur . Si autem clericus sic damnatus haberet bona simbiecta restitutioni, tunc dicendum est Q confiscabuntur bona illa cum sua causa, scilicet v adueniente conditione fideicommissi, set restitutio per fiscum. ita decidit Ang.in l. Papinianus. g. Merninisse. Ede inoff. testa. per t.ex Eusto. E ad Trebel. & per alia de quibbsibi, quod etiam probat texti in l.Statius florus. in
296쪽
Cornelio felici. ff.detur. fit. quod tamen intelligit Alexand. in .s.consit. in pen. l. in casu in quo simpliciter sunt bona subiecta resti uitioni, sectis au em dicit quado expresse esset prohibita alienatio I testatore: quia
tunc etiam pendente conditione non possunt transire in fiscum : ex quo videtur φ in casu nostro bona quae clericus damnatus tenerentur restituere simpliciter post mortem, manerent in confiscatione eius vita durante, secus si sitit in eis prohibita alienatio a testatim re,quia tunc non confiscabuntur. Potest praeterea &non impertinenter dubitaris, an publicatis bonis alia cuius clerici veniat in confiscatione ius patronatus
&omissis quae a doctoribus in varijs locis & cum v rijs opinionibus traduntur in hoc dubio, quando I dex laicus est qui condemnat patronum, ut per doct. ubi glo. in clem. pastotalis. de re iudic. & in cap. filijs. ubi etiam glosis quam dicunt praecedenti fore contrariam. I 6.quaest. 7.& in clem. 2.de iure patron. Ec in c. quanto. se iud.& per Imol.& alios in l. In insulam. E. sol mare.& per Horia. in i Via. 3. si fundus. is de serui. rust. praedio.in casu nostro non est aliqua controuersia inter doct. quamuis nullus eorum quos ipse vidi qivenio'em mouerit in specie, videlicet quando clerici patroni publicantur bona: sed ex his quae docti aliqui tradunt facile quaestio deciditur. Primbex his quae
notat Firmianus in tractatu de episcopo in . libro, in A. parte, in 3 quaest. in fin. primae col. versic. Sed quiro virum,ubi tenet ius patronatus non transire in confiscationem iudicis secularis, sed iudicis ecclesiastici sic. Sectindo ex conclusione quam facit Caesar Lani bertinus in elegantissimo suo traα de iure patron,
297쪽
tus, in tertio libro,articulo soctauae quaestionis principalis, in col.6. ubi tenet φ si iudex ecclesiasticus procederet propto aliquod delictum casu quo posset ad
publicationem bonorum alicuius ratroni, une dubio includeretur ius patronatus,vi in clemen. Pastoralis a contrario. g. Rursus. de re iud. quia non dicerentur mittere salcem in messem alienam:& q, tunc non erit considerandum an veniat principaliter vel accessorie,
vel an exprimatur in tali publicatione vel non ius p tronatus et cum simus in casu in quo Iudex habet imrisdictionem cognoscendi de ipso iure patronatus etiam principaliter, in quo dicit concordare omnes doctores. Si igitur nullus doctorum dubitat m in publicatione bonorum contra laicum patronu facta per Iudicem ecclesiasticum venit ius patronatus, non distinguedo an sit facta publicatio simpliciter omniurn
bonorum, an alicuius castri, in cuius uniuersitatem transeat, mea ito ergo firmare audebimus v public tis bonis clerici comprehendetur ius patronatus. Nec
in hoc curandum existimo an ille habeat filios legitimos , Vel non, ex conclusione talaris Lambertini in f .verbis dicti octaui articuli, dum tenet φ in casu confiscationis bonorum patroni ius patronatus nullo modo transit ad filios, sed vel ad ecclesiam vel ad Licum, sicut potest transire ad extraneos.Ex quibus ublimis suis verbis, & ex his quae supra etiam dixinius
venit haec mea sententia moderanda, nisi ex constit rione iuri atronatus autoritate illius ad quem speetat dispontum esset mius illud patronatus non posset transire nis ad agnatos,vel ad aliquos homines habentes certas qualitates vel conditiones: quia tunc
298쪽
non comprehenderetur ius patronatus in publicati ne bonorum clerici, sed seruaremr disposimo concessionis vel institutionis illius. Sed hac sit quaestione sine aliqua dissicultate decisa, restat nunc aliud dubium eneruandum: cum enim ex infra dicendis appareat v bona clerici publicata applicari debeant e clesiae a qua recipiebat stipendia, vel episcopo ut inpios usus distribuat, merito dubitari poterit, quid tunc iaciendum est de iure patronatus quod perdidit clericus. Et in hoc crederem saluo meliori iudicis posse dici φ cum ecclesia cui applicantur bona rati ne beneficij vel stipendii non indigeat iure patron tus, neque illud possit sacere eam ditiorem, Q iustius erit ψ episcopus decernat ecclesiam esse liberam in qua erat constitutum ius patronatus,& q, idem sectat& sortiori ratione quando bona debent distribui inpios usus: cum non debeat vendi ius patronatus ut
pretium distribuatur in eis, nec deceat, nec liceat Pipse sibi retineat, nisi in casu quo tale ius patronatus clerici esset annexum alicui castro, vel rei uniuersali: quia tunc iustum est ut sequatur castri vel rei possessorem. Quaeri etiam potest, an publicatis bonis clerici filij familias veniat peculium castrense.aut aduentiutium vel prosectititium publicandum 3 Et in hoc d bio si sequamur iura ciuilia & doctrinam doctorum
loquentium generaliter, dicendum est quantum ad peculium castrente φ non.casus est in l. Si filius. C. de bonis damna.& notat glo.quam ibi sequitur Barto.int j. Ede bonis dam. & idem tenet Bart.in l. Si finita. β. Si de vectigalibus.versicul. Sexto quaero. penult.col. Ede damno in seciadςm videtur mile Bald.in l. filius. ff.
299쪽
αs6 IO. BERN. DIAT HIS P. . de his qui sunt sui vel alieni iuris. per d.l. Si filius. C. de bonis damnatorum. Vbi etiam dicit ψ aliqui di-Σe; unt Φ illa lex erat correcta,sed non recte considerauerunt. & vide eundem Bald. in d. l. Si filius. Vbi dicit
Q hoc est in solatium filii arni sit, ut damnato filio pater retineat peculium castrense,& quasi castrense, qui praeterea intelligit l.illam in filio in potestate. &quod
secus esset in emancipato cum non habeat peculium, ut l. fili. in fine. C. de in ossic. testamen. & hanc etiam opinionem videlicet Q peculium castrense non publicatur: sequuntur Imcl.& Paul. de Castr. in d. g. Si devectigalibus, prout refert ibi Alexan.in col. 2 r. & 22.vbi defendit hanc opinionem ab Angel. tenente conmirarium . Quantum vero ad aduentitium idem concludit Barto in d. . Si de vectigalibus, allegato versic. Sexto quaero. & seq. videlicet v etiam proprietas a uentiliorum bonorum qine est filij non publicatur ea ratione: quia filio est interdicta omnis alienatio sine patris consensu,ut C. te bon. quae liber.l. Cum non solum g flijs autem. J ergo delinquendo non alien
bit, molietur etiam per text. in l. r. g. Sed virum. E. demino. Idem tenet Bal. in l. a. g. Si filius. E. quod quis . que iuris. & in l. Executorem. in princ.in ultima charta. C. de executio. rei iudic.& in d. g. Sed virum.& Angei.&Imol. in l. Si filius. st. dedam.inlaeh. quos refert
Alexan in .l.g. Si de vectigalibus. is.c6.yersic. Adde primo. Pr, terea quantum ad peculium profectitium idem dicendum est, videlicet V non veniat in publicatione bonorum filij, etiam si habui siet filius a patre expresse potestatem donandi & dis spandi, quia non ex potestate donat di: quia hac no li donatiomec ex
300쪽
potestate dissipandi: quia non intelligitur cogitatum de delicto. ita concludit Alexan. ubi tu pil in 23. l. versic. Item adde. & dicit ita decidere eleganter Ang. in l. Si filius. E de dam. infect. & cum eo transire ibi
simpliciter Imo.& idem videtur colligere Bart.ex glo. in .l.LI.sfde bon.damna.notando verba o. ibi dum dicit, etiam castrense. ex quibus verbis innuit glos. lnec adventitium, nec prosectilium. Clim ergo in iure canonico & ciuili non sit aliter in hac materia dispositum circa haec peculia in clericis,merito videtur concludendum v publicatis bonis clerici filii similias nullum praedictorii peculiorum publicabitur: cum sacri Ordines et presbyteratus non liberent filium a potestate patris, ut est text.& ibi Abb. in cap. nstitutus. de in intcirest. & in cap. Si annum. de iudi.in 6.&in a then.Presbyteros. C. de epist.& cler. & per Docto. re, probata glo.ibi in cap. Cum voluntate. de senten. e communi.Nec in hoc aliquid immutat conclusioDoctorum quq habet,q, in bonis aduenti iijs clericorum, etiam primae tonsurae acquisitorum eis, post cleric tum,non qu ritur patri viusfructus, quia reputantur bona quasi castrensia: ut probatur in cap. Quia nos.
de testa. & ibi notant Abb. Hostien. & Barb. & ponit latius doctor noster Hispavus Rodericus Suares inquςstio. Vtrum in bonis maioratus pater habeat usumn inum, in sel. penulticol. . usque ad finem: quia lucet per hoc videatur U talia aduentitia clericorum no habeant naturam aliorum aduentiliorum laicorum,
satis est v assimilentur bonis quasi castrensibus, qhi etiam ut sitra dictum est, non publiciamur. Vltimo