장음표시 사용
101쪽
sicut ad intra Filius a Patre non dependet, quia non libere, sed necessario ab eo genitus; Atqui absurdissimum est hoc asserere ; Ergo etc. Tandem si Deus Don libere , sed neceMarie ageret erga Creaturas , inutile prorsus foret eum rogare j ut aliquid nobis concedat; ridiculum esset ei gratias agere pro beneficiis acceptis; ac prorbus inane minis, ac terroribus ejus
concuti ad peccata relinquenda; Atqui ex Sacra Scriptura edocemur , preces ad Deum fundere Lucae Cap. XVIII. v. a. Deo gratias agere Epist. II. ad Thessal. Cap. I. v. 3. ; minas Dei offensi expave- .cere Matth. Cop. X. v. 28. ; Ergo etc. et pro
q. 21 o. Dices. Qui est liber potest agere, et non agere ; agere hoe potius , quam aliud ; Sed Deus
sit, aeterno fgit determinatus; ergo indisserens non est ad agendum; ergo non est 'liher. i. 2II. R. conc. maj. , dist. min. Sed Deus etc., libero; conc., Secus, n. min. Ergo indisserens Non est, dist. cons. , indisserentia pasSiva , cone. in disserentia activa , nego cons Ergo etc. , nego est. consua . . Duplex indisserentia est distinguenda , actisa
nempe , et ραSEiva. Prior est vis ad agendum , vel non agendum , et ei convenit, qui ad aliquid deter minatum agendum non alligatur ; Secunda vero est quidem vis ad agendum , sed reperitur in eo , qui aliquid ii Lere decernens , novum actum'immanentem Producit , ac in se recipit Prior compelit Deo , minime secunda. Est itaque Deus indisserens indisserentia passiva, quia libore voluit quaecuinque ab arterno voluit; et licet fuit ab aeterno determinatus , haec autem
ejus determinatio libera fuit O .
S. 2I2. Animad. Haec Porro quo enucleatius i) Qui plura legere ovit,' consulat Au orea Eu-ρra cilci a auia in Iovis . vel alios.
102쪽
explieentur, ' non abs re erit animadvertere, Deum ea indisserentia non esse indisserentem , qua ponitur aliquid velle agere , vel non agere , quou antea nouvolebat. Id enim voluntatis potentiam indelerminatam, mutabilem , imperfectam connotat, quae Deo aelui purissimo , immutabili, et persectissimo nullatenus. Potest convenire. Contra vero illud Deo indisserentiis: genus nDn repugnat, cuius Vi , libere potest agere, velinon agere sim vi cujus ad agendum, vel non agendum lihere se determinat: atque ita omnia , qua cumque ab aeterno voluit, et determinavit, libere v luit , et determinavit.
De oriecto Disinoe Voluntatis. S. 2I3. Animad. Per obiectum Divinae Voluntatis intest igitur omne id, quod habet rationem honi Duplex est autem Divinae voluntatis objectum , Priamiarium nempc , seu molisum , ut aiunt, et Secundiarium sive terminativum; vel ut alii dicunt formale,
g. 214. Def. Pr imariam Ohyectum Licinae volun- alis riti in illud, ad quod Disina Voluntas PrinciρHLur fertur, seu quod per se primo voluntatem movet, α Promor quod fertur ad coefer a. Secundarium vero est illud, ad quod ultimo ferIur. Porro quodnam sit obieetum primarium voluntatis Dei.
Discrepantia est Dier Theologos. g. 215. Quidam volunt illud esse ipsam Dei honitatem , at non essentialem , sed attributalem : Alii vero cum discipulis de Schola Praeceptoris subtilis Scoti tuentur , illud esse ipsam Dei bonitalem eMentialem. Quod vero attinet ad objectum secundarium,
103쪽
yontentur omnes esse quidem Deum , et ereaturas Minoti omnes conveniunt in illius erae ione assignanda .i olunt quidam cum Suarea , creatu's mere possibi . Ies non esse obiectum Divinae voluntatis; oppositum sustinent caeteri. Sed haec mera Scholarum ,. et Aurimorum opinamenta sunt ; quae Catholicam sdemi aiahil laedunt. Illud blasphemum est, atque impium, quod asserunt Calvinus , Luingi ius , et Beeta ; Deum nempe ab aeterno peccata omnia positive decrevisse ψet in tempore Diabolo, et sceleratis hominibus praecipere , ipsos inclinare, impellere, et cogero, ut alios ad peccandum inducant f 9. , :: . 1 l
Objectum primarium Divinae voluntatis est ψsias Dei honitas essentialis, Sive ossentia Livina.
g. 2I6. Prob. I. ex Scripturis. In Proverbiis legitur p. XVI. v. 4. e Gnisersa ρromer semeis is frem Uerasus est Dominus. Apud Isaiam, Cap. XLV. v. 24. 9 ait Deus Mihi curvabitur omne genia ;Et in Deuteronomio 6 p. X Xll. 9: Videte, im quit , quod ego δει solua; quibus omnibus, satis stendit Dominus, M'quaerere gloriam suam, atque seipsum primario dilige e s Ergo est. . . 2 7. Prob. 2. Tatione Theolo ea. Obieeum Divinae volantatis ost honum , sed nullum majus -- num datur praeter mim o, Unus est enim bonus Deus, ait Iesus Christus 38. θ; Ergo ere
104쪽
Objectum secundarium distare Voluntatis sint memturiae omnes, sive in aliqua temporis disserentia existentes, sive possibiles.
g. 218. Prob. I. p. Divina voluntas serio inhonum ; Atqui ex Apostolo Epist I. ad Timoth. Cap. lV. v. 4. I : omnis creatura Dei bona est: Nam sida Deus cuncta quae fecerat, et remni mal bona Genes Ι. v. 3I. I; Ergo etc. 2 9. Prob. I. p. Creaturae possibiles habentrissibilem bonitatem; sed bonum est obiectum Diavinae voluntatis 2I3. I; Ergo etc.
Mala Romae Wr se , et directe non sunt ori cium Disinis Voluntatis , sed Per accidens ,
aaO. PTOL. - . -p. Deus nihil vult directo, nisi quod in se bonum est; atqui mala Poenae an se bona non Sunt; nam effectus sunt culpae originalis, atque homines vexant; Ergo etc. . . v g. 22 a. P ob. a. p. Illud Deus per aeniat vult, et indirecte , i quod ipse ves ad servandum nai rae ordinem , vel ad sua attributa exterius mani ostanda seri vult ; Atqui Deus vult mala poenae; Nam in Deuteronomio ait Cap. XXXII. v. 23. : Gu-ς Subo Super eos mala: et apud Isaiam Cap. XLV. V, 7 Ego Domlatis creans malum ; Unde Amos Cap. Ili. v. 6 ): Si erit malam in Civitate ., quod Domistis non fecexit; Ergo ea indirecte vult, vel
105쪽
92 ad servandum naturae ordinem , vel ad sua attributa , veluti iustitiam erga impios, erga pios providentiam , ostendendam. Quare sub ratione boni ea
pientiae habetur p. XIV. : odio sunt Deo -- gus , et impietas eius; et Psalmisia Hal. 3. ait
eo: Ouoniam non Deus Colens iniquisatem tu es. Quare D. Iacobus fideles admonens; Nemo, ait, Cap. I. cum tentatur, dicat, quoniam a Deo tentatur. Deus enim intentator malorum est. Ergo etc. f. 222. Prob. 2. ex Concilio Tridentino , in quo ita statutum legitur Sess. VI. Can. f. ). Si quis Haeris non esse in mustate hominis , NAS Suas malas jacere , 4ed mala Uera , sta ut bona , Deum
merari, non Permirasve Sotum , . . . an thema Sit. si) Diseant vel ex hoc nostri temporis Increduli , mala , quae in Mundo eveniunt , non a casu , nona Natura , quae suum exequitur cursum , Sed a Deo olente , atque imperante evenire. Creatae rest vi quidem activa a Deo Praeditae sunt, et agunt revera , et naturales effectus , juxta praestitutum Naturae or dinem , producunt ; Unde et terremotus , et ignes , et . tonitura , et grandines etc. naturaliter eveniunt ;sed quis nescire poterit , omnia a Dei nutu ita Peu-Mre , ut i oti es voluerit , armabit Creaturam ad . Mudinem inimicorum sap. V. V. I 8. 3 Nonne scriptum est Eceles. XXXIX. V. 35. ) : Ignis , grando , fame3, et mors --αῖα haec ad ometam ereata sunt Z
106쪽
ῆ. 223. Ιωol. I. ratione theologiea. Deus i het Dos legem suam observare ; sed peccatum legi Dei Adversatur; Ergo Deus non vult peccatum. Deinde, si Deus vellei peccatum , peccola in homine non puniret; Atqui omni, malorum genere, lam in prae senti vita . quam in futura ea punit; Ergo etc. Ul- serius, si Deus vellet peccatum, id ideo esset, quia appeteret peccatum vel sub ratione mali , vel sub ratione honi; Atqui neutrum dici Polosti: non primum , quia objectum voluntatis Dei est bonum , non malum ;Non secundum, quia Deus: Utpote sapientissimus , errare nequit, ac proinde malunt sub ratione boni sibi Iepra Sentare non Potest. Ergo etc.
q. 224. Dices. Si Deus nollet peccata, ea ab hominibus non serent; quis enim potest Dei resistere voluntati Z Sed peccata patrantur ab hominibus ; Ergo Deus ea vult; Adeoque ete. q. 225. Ι . Dist. maj. Si etc.', ab hominibus
non serent; si nullas haberet Deus rationes ea pe millendi , cone. ἰ socias , n. mai, Sed peccata Pte. , Deo , justas ob rationes permittente , eone. ; SECUS , NPgo min. .'Bique utramque consam. Peccata, ab homini hus , Deo nolente, sed Solum permittente sunt;
vi credant impii, Deum non esse omni lentem , quia γi multi contra ejus faciunt voluntatem. Quia et cum ii faciunt quod Don vult, hoc de eis. facit quod ipsen vult. J ullo modo igitur omnipotentis vel mulanli, ri vel superant voluntatem : sive homo juste damnon lur , sive misericorditer liberetur, voluntas omni- η polentis impletur D. q. 226. Contra. Atqui Deus non soluin permittit , sed dissective vult peccata , ergo n. E. Prob. Subbin.
Qui siliquem ad peccandum impellit; qui alicui Pr. cipit ut malum aliquod faciat, is certe vult abwlute Peccatum ψ Atqui Deus induravit cor Pharaonis ut su-
107쪽
ueretiadversus Iudaeos Exodi. cap. IX. v. I . , atque Semei pτaecepit ut malediceret David II, M. gum Cap. XVI. V. ra. ) ; Ergo etc..uxν , 227. R. Hare, et si quae sunt ejusmodi in Sacris Scripturis, de permissione Dei, non de -- Iuntate ejus absoluta sive directa, sive indirecta ino elligenda sunt. Revera Si Deus ipse Pbaraonem i durasseti, et non potius ille, divino iudicio, se im rasset, ut quid Deus eum in Mari rubro cum exercitu suo submersit 8 Injustus ergo est Deus tia, Semei non solum Deo permitinnie , sed Volente m Iodixisset David, ut quid David eum morte dignum decrevi ty Iniquus ergo, et inlusius vindex. David tAbsit. Igitur, etc. . r Quaeres. An Ceres, Macessita e aliqua, saltem mctrali , teneatur se ex decernere OPtimum Z l . . f. 228. R. neg. Nam creatae res eum sint coth. tingentes, aliten atque aliter, se habere possunt, et quomodocumque ' concipiantur perfectae , semper
aliquid eis persectius eogitari, et esse potest; unde et perfici et ipsae semper , atque Semper poSsunt ἔ-Er o nequit esse aliquia in Μundo ,.quod sit factum,
et in tota sua natura et extensiono Mi optimum. D inde si Deus cogeretur, etiam sola necessitare mor
ii, ad decernendum semper optimum, hic Mundus .esset omnium possibilium Optimus, nec Deus alium isto meliore condere potuisset, vel posset; Atqui hoc est absurdum , et Dei derogat libertati, omnipote uae, et Slipientiae ; Ergo Et . . . . , - : 229. Anim . Ex his autem cave ne.ins F s, ea quae Deus decrevit, et iacit pe secta non e se , atque optima, ea nempe perlaetione , quae sin perfectis appellari solet. Cum enim Deus sit agens S
pter finem agero debot; Cumque sit omnipotens, Homnia agere queat, ad finem consequendum necem
via I procul dabis', quae ipse decernit, atqua facit,
108쪽
nonnisi optima et persecta sunt. Unde in Genesi Cap. I. v. 3 i. ) legitur: Vidit Deus cuncta quae
iecerat: et erant Malde bona; et in Deuteronomio Cap. XXXII. v. 4. . Dei Perfecta sunt o era. Itaque si optimum accipitur pro eo , quo nihil melius aut perfectius in rerum natura decerni potest , atque fieri , et tunc Deus nulla necessitate tenetur optimum decernere ; si vero optimum ate pitur relate ad fines quos sibi in eo decernendo, et iaci indo Deus praefixit, et tunc quidquid Deus decernit , atque sarit Optimum , atque persectum est , utpote in ponde-TE , numero , etomensura factum , et persecte sinthus illius congruit. 9 Ouaeres. Utrum dentur,mminae Coluntatis De-enera s
si Vid. Contenson Tomo I. Theolog. mentis eteordis Lili. II. Dis,ert. IV. Cap. II. Sprul: 3. At sunt ne ista Deoreta antecedentia , concomitantia , vel subsequentla Τ Dis c lis quaestio. Dicant quod velint Theologi ; Nos non plus sapere putamus, quam OPOrtet. Qiais enim nomis sensum Dominr , aut quis consiliarius ejus luit Roman. II. D. 28lὶ, ut'seire pos- it , quae, quomodo , et quando decreverit Τ In genua, Pr inde potius provoluti, Decrota Dei adorem O , Deo Patri per aesuin Christum dicentes e sal Oolunta. tu
109쪽
ram res Omn te , COVrueque Diarnantur. Clarius t Providentia est iactus Divinae Destin viis adeatro , quo Omnes Per media convenien ta , in es suos dirigis. 4 2 D . in . M 'Qμ - g. 234. Animad. Ad providentiam vere dictam duo actus necessario requi runtur , Unus ex parte imtellectus , quo nempe cognoscit Deus media , eorum quo proportionem ad finem praestitulum .pi alter ex parte voluntatis , quo velit media opportuna procur Te, atque ponere adlfinem eumdem cohsequendum. g. 235. sciol. Quoniam vero res Omnes vel n lurales sunt, vel'Supernaturales, hinc providentia alia est nauralis, alia smematuralis. Prior est iuta , qua Deus omnia , etiam vilissima sive animata, sive inanimata ad proprium finem naturalem dirigit; Posterior Vero est Illa , qua Deus creaturas rationales ad finem Supernaturalem dirigit per media supern iuralia. Haec Mecιaiis quoque dicitur , illa tin σω- tis. Sed datur ne in Deo proprie dicta Providentia '- 0 ' . . Dissidium est inter Auctores. F bie
S. 236. Qui Mundum hune a Deo Delum suisse negarunt , Dei quoque providentiam tirea ipsum emedio sustulerunt. Iuler antiquos providentiae Hostes, non immerito censentur Democritus, qui otiosum Deum dixit, Claudianus , Heraclisus , sophocles 3 Euripides, Epicurus eum suis seetatoribus ; Empedocles , aliique non pacui; unde et apud Job Cap. XXII. v. 14. illa impiorum suasio : id novit Meus nec R ira consider es, et cocta cardises Caeli με
110쪽
lal. Plato quoque divinae providentiae detraxit , cum docuit, ipsam non extendi ad omnia , veluti ad animalia, et alia corruptibilia. Augustus quoque Caesar asserere non dubitavit, Deum de solis Proceribus, rolictis aliis vulgaribus hominibus , curam habere fi . Gnostici, Deum de hominibus tantum providentiam habere dixerunt; et ut alios taceamus , Priscillianistae , animas et corpora hominum stellis adstringi cssutierunt. At quam nequiter , mox patebit.
DMur In Deo Prosidentia , eaque ad omnia creata, etiam minutissima se eatendit. g. 237. Prob, i. ex Shripturis. Ac primo quidem datur circa homines Dei Providentia. Nam ait David Psal- 3 a. v. i5. e De Caelo res xit Dominus , sirit omnea filios hominum . . ' . Qui sinxit sigillatim corda eorum : qui intelligit omnia o eraeorum; et alibi 36. v. 23. : ud Dominum gressus hominis dirigetur : Deus , inquit Anna I. Regum Cap. II. : homines mortiscat, et τίν feat , aeducit ad inferos , et reducit. Dominus μυ- perem Iacit, et Stat, humiliat, et sublevat. Uno verbo Sapientiae Cap. VI. v. II. : In omni mo- ωidentia occurrit illis; et aequaliter cura est illi de omnibus Ibid. v. 8. ; propterea solem Suum oriri i Quare Lucanus Lib. V. in Caesarem ita mi-
Iites suos tumultuantes alloquutum fuisse dicit d. Numquam se cura Deorumn Sic premit , ut vestrae vitae , vestraeque saluti η Fata vacent. Procerum motus haec cuncta se η quuntur. Humanum paucis vivit genus. '