장음표시 사용
71쪽
c u I et M ientia spiritus Eccusiast. Cap. XVli. v. 6. ) praeditum : Οιi Deus se enitarum Dominus est I. Regum Cap. ll. v. 3.3; qui est fons , et origo omnis sapientiae Eees. Cap. l. v. i. ; qui sulentiam
iat Terram ride. in . v. I9. , et sapientia ejus Empti sunt avuls Ibid. v ao. qui, uno Verbo, omnia in sapientia fecit mal. io 3. v. 21 , sine illa potentia hin, quae intellectus diei tuti delirantium fgmenta. Est in Deo inteIleptus ; et quoniam Deus est insipitas' in omtii genere perseetionis h. 6. , Insilii ilas est ' atque persechissimus eius intel- lettiis ; iis S ientia. 162. Def. ' Scientia Dei est; eo suo certa
et evidens, unico piarissimo actu hiatua, eaque de
f. 163. Coroli. Itaque Dei stientia non est uti scientia nostra ς Nam primo Scientia Dei non est accidens , seu aliquid ipsi adventitium . ut in homine; sed prorsus ipsamet Dei assentia simplicissima; u Hoc 3ν enim est illi esse , aiebat Ausustinus t Lib. 7. das Trin: C. I. l, quod sapere v. Non sic autem in ho-
que intelligere , neque scire, neque VIdere, quae iliaci
gerunturi sed: o temporal Quam multi sunt, qui dubitando dicunt : Quomodo scit Deus, ct si est solensiui, existio 'unam' multi emaeusis hiasphemi audiuntur qui convenientes adversus Dominum , et a stri' sC istum ejus, dicoeg laudent i JGn indebit Dominus , et non intelliget Deus Ioeob. Quid iniquiust sit -- minum usquequo pari corint ut quid caecitatis tenehras
72쪽
mine. u Homo enim , scribit S. Thomas. De scientias Dei q. I . art. I. ad 2. , Secundum diversa --i, gnita habet diversas cognitiones. Nam Secundum; quod cognoscit principia, dicilux hahere iniqui- η gentiam: scientiam vero, secundum quod cognosci ai conclusiones: sapientiam , secundum quod cognoscit η caussam altissimam Sed haec omnia Deus. εη una, et simplicissima cognitione cognOScit n. i. Secundo scientia Dei non est hau lus ; sed actus. simplicissimus , et purissimus. I P L. Tertio non est discursiva , hoc est non habetur: per discursum ; sed in instanti per unitum simplicis-.simum actum. Et enim: u Non more hominum , ait η S- Augustinus, quod futurum est, Deus prospi-. v cit, vel quod praesens est, aspicit, vel quod pra λχ teritum respicit neque eius cogitatio de cogit tinii ne in eogitationem transi., io cujus incooporeo in-
η tuitu adsunt cuncta quae novit, quoniam temFox ' ita novit nullis suis, temporalibus rationi a. que =i Madmodum temporalia movet nullis svis tempor
uuarto. Scientia Dei non est mutabilis et in plures actus divisa ; sed aeterna, immutabilis , au-νgumenti , atquc decrementi incapax , quae de uno in aliud tempus transit. Hinc Augustinus s Lib. 2. ad kimplic: q. a. . .. Cum dempsero de humana scien-u lia mutabilitatem , et transitus quosdam a cogit M tione in cositationem , insinuatur mihi utcumquen scientia Dei. f. a 64. Seho . i. Sciantia Divina duplis habet Objectum, Primarium nempe, et Secundanium; IuJud est Deus ipse , prout in se est. hoc autem est omne ens creatum, vel possibile. Ens Onim omne Coum Siderari potest, vel ut possibile, hoc est, quod non repugnat ut existat; vel ut actu existens; vel ut wlule , et necessario suturum ; vel ut futurum eοn-
73쪽
7otingenter, ac libere; vel laudem ut futurum sub aliqua conditione. 165. Schol. 2. Scientia Divina sumpta secundum entitatem suam realein , non est nisi una ; at sumpta relate ad res cseatas , et terminassee, ut a-junt duplex dis intuitur; Alia namque dicitur scientia 1immisis infesti gentiae, scientia vitiomes him ἰnonnulli addunt scientiam meriam ciI. 166. Def. 2. Starentia vi uris intell0entiae est illa, qua Deus res m ibiles . macise qua ys smiara sunt, cognoscit i*. is . Def: 3. Scientis Asionis est IIIa, νθα Deus res vel exissentes, νes aliqunnilo futuras cognoscis. M Iuh his scientia Dei decretum absoluturi supponit; Etenim nihil existit, aut aliquando exis es, quin a divina inluntate dependeat.168. Def : 4. Scientia media , secundum eius defensores , est doluitio eorta , et insallibilis , quam Deus habet de rebus conditionale suturis ,
ante decretum actuale, et exercitum , quo dem nit , et praedeterminat illas osse suturas. His positis , quae de scientisi Doi toneuda sunt, disiiuctis propositionibuS , in nemuS.
74쪽
neviae Patron fetis notu nisi sitsua. Apostolus quo quo ad Corinthios soribens, ait Epist. I. Cap. ll. V. 1 a ).' Quae Dei aiant nemo cognovit, nisi xpiria sus Dei. Ergo ete
Rahet Deus sciantiam amplieis intemgentiae , mera P actilis cognoμιέ. f. iro. Nam in Ecclosiastico Cap. XXlli. v. 29. legitur : Domino Deo I antequam crearensiar , omnia sunt agnua Et Ahostolus ad Romanos scri-hens s Cap. t V. v. i7 , inquit . . NUt D 4 , quae non ἄunt , tanquam eo quae Sunt. Hinc ad Ieremiam dixit Deus ipse Cap. I. v. s. I : Priu/ςuam is formarem in utres , noti te. Ergo ete.
futuris aestimat . i. . . Signa et . monum scit anu- luam frant, . et eventua Ic Orum , es. eculorum.
Jnde David aiebat Psal. i 38. v. 5. : Ecce L mine tu cognoxiati omnia novissima , et antiqua : et antea Ibid. v. 3. Intellexisti cogitationes meas de longe ' et iterum Psal. 4 3. v. 22.4 se in vit arieondita cordis. Tandem , in alia praetere muss, Apostolus ad Hebraeos milibens avit Cap. trix'. : irari e semila ereolino revisis is in m
75쪽
lis ejus : Et iam in Libro I. Paralipomenon Cap.
XXVIII . erat scriptum : Omnia corda scrutatur Dominua , et unixosas mentiam cogitationes intelli
s t. Ergo etc. Quare S. Augustinus Lib: V. de Ciu: hi G q. y alii u confiteri osse Deum, et negare
n praescium suturorum , a PeritSSima insania est. D
Deus certo cognoscis conigentia condissonate fusura. ' i et . Probatur ex Scriptnris. Davidi Dominum. consulenti , an Saul veniret in Ceilam, et num viri Ceilae eum in manus Saulis cum viris , qui Securuerant traderent, respondit Dominus I. Regum Ca XXlli. , quod Saul descenderet in Ceilam, et quod Ceiloitae in illius manus eum traderent; quo audito, David discessit a Ceila, et manus Saulis evasit; Ergo cognovit Deus quod si David non fugeret, haud salvaretur. Deinde Christus Civitatibus Coroetain, et Bethsaida exprobans ob duritiam tordis earum civium , inquit Cap. Ti. v. 2 i. : Vae tibi Cyrotain, vae ubi Bethsaida , quia si in Tyro et Sidone fariae essent virtutes , quae saetae stim in vobis , Otim inelucis, et cinere Rarnitentiam egissent. Itaque pra vult Christus Dominus, et cognovit , quod Si miratula facta in Cometa in , et Bethsaida fuissent iacta in Tyro , et Sidone, Tyrii, Sidoniique fuisseat con Versi ; Ergo ete. I).
76쪽
. - CAPUT IV. De medis , in quo Deus res cognoscit.
ῆ. 373. Dest Merium cognitionis dicitur id, in
*. i 4. Schol. In quo medio Deus omnia com seat , admodum dissicile est definire ; quare de Sch lis Theologi in varias abeunt opiniones. Nec mirum quantoquidem magnus ille Augustinus, qui tam magna de Deo . rebusque Divinis, felici exitu explie verat , hoc medium se scire non posse dixit; unde
et aiebat Iu Hal. 49. u Non audeamus dicere :
.eientiam si licia inrelligaritim, at visionia datur γε ista scientia media Z Dissicilissima sane haec daaestio est , quae ipsa illustrium Theologorum semper adeo
torsit ingenia, ut propterea vel ipsi ejus defensores , invicem in ea explicaticla , non conveniant. Si Societatis Iesu Theologos consulas, eam ad Caelos usque evectam invenies, veluti quid divinitus patefactum ad omnes P Iagianorum, Semipelagianorum , Lutherariorum , et calvinistarum errores circa Divinam Praedestinationem , vonvellendos, et unicum mediam ad conciliandam li-hertatem arbitrii cum Divicia gratia. Ita Κampergnae rimo I. Quaest. VII. Art. 4. Antoiue Tomo L Thera Ire. Univ Tract. de Deo uno Cap. V. art. 5. et alit., Si Thomistas, et Scotistas interroges, audies, eam ad ima usque Tartara sere deprimi , veluti Doctrinae Sr Augustini contrariam , penitas inutilem, imo is ven- em errori Semipelagianorum, innumerisque aliis in-eommodis scatentem. Ita Frassen Scotus Accademicus Tomo II. Tract. II. Disp. I. Art. II. Secl. 3. q. 3ML' Hermitii ex Tomo I. pas ui3. Berti Lib. IV. de' The logic. Discipi. Cap. XI. I ueniti Tomo II. Dissert. IVM Cap. V i avt- u. et alii. Quid Εrgoy Ponderentur Au-ςtorum argumenta , et quod rationi Teologicae , qt Fidei magis consentcneum videbitur, amplectatur. Diuisti eo by Cooste
77쪽
. quomodo novit Deus ' Ne nrte hoc a me expecte is iis ut explicem vobis , quomodo cognoscat Deus :ω hoe solum dico, non sic cognoscit ut Angelus eis et quomodo cognoscit, dicere non audeo, quoniam a et stire non possum n. Quid nos sentiemus, secluso omni partium studio, ex sequentibus patebit.
Deus com cit se in seipso. 5. Prob. Medium , in quo res aliqua crin stitur debet esse prius cognitum, quam res ipsa e scatur a Atqui a tributum . quod in Deo primum c gnoscitur est esse a se S. 58. ; imo in esse a se Essentiti Dei sermala metaphysicum eo si utim
oblisistit 8. 59. ; Ergo et e. PROPOSITIO II.
Deus cognosca creαί-as possibiles in suu Essentia . et omni lentia.
I 6. Prob. I. pi Nain. Essentix Divina ha e in infinitam repraesentandi quolibet ens ; Ergo ere Deinde: Deus, ut fatiocinatur s. Thomas In I elitent dist. 35. q. I. art. a. cognoscit Essentiam M suam: sca ree Essentiam suam est principium re- v Tum ; ergo Ipse cognoscit se esse principium rerum v sed impossibile est quod cognoscatur aliquid e stv principit , nisi cognoscatur aliquid, cuius est n. principium: quia qui novit unum relativorum, , cognoscit εt alterum; Ergo etc. Tandem Deus ' kerissime , seu climp ehhnsive seipsam cognoscit *
am ; ergo illa qu-ia omnia, quae in ipso , tanquam
in ea usin continentve persectissime cognoscit, tanquam in medio prius cognito; Ideoque etc.
78쪽
g. 37 . Prob. 2. p. Ideo aliquid possibile in sua Emetilia Deus cognoscit, quia non repugnat ut illud sit; hoc est, quia ejus omnipotentia illud producere PoteSt, si velit; si enim eius omnipotentia ad illuδessiciendum exlendi non posset, illud intrinsecus rha pugnaret , et eonSequenter numquam seret possibile l
sua Essentia cognoscit Deus res creatus...
i 78. Prob. u Neque enim , scribit S. Dionysiusi Lib. Vll. de Divin. nomin. ea quae sunt ex iis quae
n .sunt discens novit Divina mens, sed ex se, et in v Se per ca Sam , rerum omnium cognitionem, scien n tiam essentiamque anticipatam, et ante compr in bensam habet: non quod per Speciem singula.Coa in sideret, sed quod uno caussae complexu omnia sciatu et contineat. v Nec dissimiliter loquuntur alii Pa
tres, Ambrosius praesertim Cap. l. in Symb.ὶ, sit Augustinus i); Ergo etc.
Deus futura libera ordinis naturalis cognoscis in d , Ierminaliane suin Coluntatis, includente deum inmiscinem xoluntatis humanae.. 179. Prob. Nam, ut aliquia liberum sit sui rum , duo necessario requiruntur ; ut nempe voluntas mana pro libitu sit se determinatura ad illud p nentain; et ut Divina voluuias se determinet ad suum
79쪽
eoncursum praestandum , alterum horum si desit, nihil erit suturum; Ergo ele. Unde Augustinus Libis. VI. Contra Faus . Cap. IV. Illud me non la- a tet sine dubio suturum , si hoc Dei voluntas habet μ ;ri alibi Lib. l. ad Simplic. Cap. a. ): u Deus ustu velimus et suum eMe voluit, et nostrum D.
Deus futura conungentia snsterniviralis ordinis e gnoscis in sua Essentia, sumosito tamen ejus δε- creto, quod illa futura sint.
g. 38o. Probatur prop. Ideo continsentia sunt emto sutura, quia Deus libere decrevit illa esse sutura , et media convenientia praestare, ut essent futura. Cum namque homo , ut in Tractatu de Gratia diretur , divina gratia egeat ad ea quae supernaturalis ordinis sunt, peragenda , antequam Deus libere deterneret dare gratiam , ut illa efficerentur , in statu purae possibilitatis erant; illa proinde Deus in sua essontia Cognovit, et ante Decretum i. I 6. ; et quidem perficientiam simplicis intelligentiae S. iro. ; Nam inessentia Dei non relucebant , nisi tantum ut possibilia. Statim ergo ac Deus decrevit illa sutura esse , non amplius ut possibilia , sed ut certo futurae con- spieiuntur ἰ Adeoque etc. f. I 8 I. Dices contra expositam doctrinam de scientia Dei. Scientia Dei evertit humanam libertatem. Uenim quae a Deo praecognita sunt, nequeunt non e e nixe ; Ergo non est admittenda. g. I 82. B. neg. Nam ut optime S. Iustiuus Mam
tyr Quaest. 58. ad orthodoxos v Non est prae-
scientia caussa eius, quod futurum est: sed quod η Iuturum est caussa praescientiae. Siquidem non prae-B sciensam fretuitur futurum , sed futurum consequi η tur praescientia ; et haudquaquam praescius est causo
80쪽
M. futuri ii. Visa te neque ideo peceat homo , subjungith S. Augustinus Lib. V. de Civit. Dei Cap. X. 3. . quia Deus illum peccaturum praescivit; inio ideon non dubitatur ipsum peccaxe, cum Peceat , quia is ille, cujus praescientia salii non potest, non D tu ru , is non fortunam , non aliquid aliud, sed ipsum pec-n caturum esse praescivit; qui si nolit, utique nonis peccat : sed si peccare noluerit, hoc etiam praescin vit n. Divina ergo scientia nou Iaedit humanam liaberia lena , cuia non imponit homini necessitatem; nec ideo.ali Quid nequit non evenite, quia Deus illud
83. Def. Gluntatis nom e Auli istim Maiam susciantiae infellectisae ingenita, quae Evia cognitione , bonum mosequisur , , miaum averS tur , finoem infendit, es meiata Mia i stas assequutianent con Cenientia eligit, ordinat, et a lectisur. 184. Sehon Esse in Deo voluntatem , Sacraeliterae manifestissime ostendunt. In Genesi Cap. XlV v. 8. , ait Ioseph fratribus suis: Non Neuro confiala, sed Dei violantie hue missus sum. Apud S. Mattheum Cap. V l. v. io. Iesus Christus doceas discipulos minium orandi, inquit'. Fiat voluntas Da sistit m Gela ,, et in ferra. S. Paulus quoque ad Ephesios scribens, inquit Cap. l. v. ii, ) , Deus Uera I omnia accundum conSilium Moluntatis sum. Ian:* I85. Anon . Duplici autem sensu Divina uluntas , iuxta sectores Theologos, solet usurpari. Primo pro iesa Dei complacentia et virtute, qua bo num PrOSequitur, malum aversatur, et finem intendit. Secundo pro aliquo exteriori signo ipsius Divini beneplaciti, quo fit, ut quae Deus vel praecipit , vel