장음표시 사용
141쪽
128 probatum ex mera Divina voluntate, et ante praevisa eius demerita. Nam quicumque ob praevisa demerita reprobatur, optime dici potest reprobari Antequam quidquam mali egerit; Reprobatio namque
est aeterna ; mala Uem Opera ab aeterno praevidentur , sed in tempore exequuntur. Ex praevisis ergo dem ritis , Deus Esau reprobavit; et antequam natus eS-set , aut aliquid mali egisset eum odio habuit. Apposite S. Augustinus Lib. l. ad Simplicianum q. 2. ): u
, Si nullo merito reprobatus est Gau . . . quomodo
is ejus reprobatio iusta dici potest y . . . Non igituris odit Deus Esau hominem , sed odit Deus Esau
Quaeres. Quot sint essectus reprobalianis ΘΚ 295. R. Tres potisssimum; nempe I. Privatis gratiae esticacis , et finalis. Nam peccator gratia Sus-ficienti abutitur; unde et ratia inicaci indignus en
scitur. II. Cordis ob ratio, et mentis ea reatis. Cum namque peccator sine Divina gratia nequeathonum supernaturalis Ordinis ossicere , abutens gratia sufficere, et orbatus gratia inicaci, quae agenda sunt non videt; unde de abysso in aliam prosundiorem abyssum prolabitur , nec emendat cogitationes suas malas, ut rex eriatur ad Dominum. III. tandem Poena aeterna. A quibus omnibus Dominus noster Iesus Christus, per merita acerbissimae Passionis suae , ac intercessione BB. Virginis Mariae, et omnium Sanctorum nos liberare dignetur, essicere ut nomina nostra scripta sint in Caelis.
Quaeres. Quid sit liber sitae, et an desum t. g. 296. R. 1. Liber vitae est certa, Re ρχα- Hssima Dei cognisA, qua numerum salvandorum,
cum in vecte, tum M individuo intuitiis convicit. Haec autem cognitio, idcirco, ait Frassen Tomo II. Traci: II. Disp. III. Αrt: 2. 9: 3. : methaphorice dieitur Liber sitae; quia sicut Scriptura libri est signum eorum, quae sacienda sunt; ita Dei notitia,
142쪽
et memoria, qua firmitor novit Sc aliquos praedestinasse, est signum apuit ipsum, eorum qui sunt perducendi ad vitam aeternam, iuxta illud au Timotheum
Mas habens signaculum hoc: norit Dominus qui Sunt ejus. g. 29 Assirmativo. Nam in pluribus sacrae Scripturae locis fit de eo manifesta mentio. Apud Danielem
Non intrabit in ea, nisi qui scriptus furit ἰn Libro iure Agni. Et sic in pluribus aliis locis. Ergo cle :Quaeres. An aliquis possu propria deleri de I
hro et Hae fl*. 298. R. negat. Nam de electis, seu ovibus suis
ait Christus Dominus Io: X. : Non peribuni taaeternum, et non minet eas quisquam de manu mea. Et
Teuma Praedestinati sunt illi, qui scripti sunt in i seo vitae; si ergo quis posset eroprie deleia de Ithri vitae , Praedestinatus posset daemnarimqui praed stinatio est certa et indubia g. 220. , et nullus qui est proprie praedestinatus, polint damnari; Ergo nocmo potest proprie deleri de Libro vitae. f. 299. Dices. si nemo proprie posset deleri dolibro vitae, non dixisset Moyses Exod: cap 32. 3. Aur dimille noxam populi h us , aut si non Jacis delame de libro istae quem sci insisti: Nec David dixisset Psal. 58 ): Deleantur de libro viventium, et
cum justis non scribtantur; Ergo etc. 3oo. R admiti auct , neg. conSm. Cum Moyses ardentissima charitate erga Iudaicum populum in-Census esset , videus Deum adversus illum maxime
iratum, et mini antem ei supplicia , et extreminium, ut Divinam Clementiam flecteret, illique condonaret , Deum enixe deprecatus est quod si nollet, per es geraliouom , dixit, ut si seri posset. , ipse pro illis Puniretur; ejusque punitio esset illa omnium maXi- , Tom. MI. b
143쪽
13 oi deleresur nempe de lihro vitae: Non ergo proprie , sed per exaggerationem loquutus est Moyses laudato in loco. Ad eoque non opIonitur nostrae thesi. Ad illud autem Davidis: dicimus, Prophetam, votem ii Iam deleantur sumere negative ; ita ut idem sit dicere deleantur , ac si diseret, non scribantur in libro isentium: idque satis ostenditur ex verbia quae sequuntur : et cum IIStis non serihantur.
Quaeres. Quis sit liber mortis, es an detur ρ36i. Q ΙOer moriis nilia aliud est quam .
notitia et memoria Dei, qua firmiter novit, et retinet , se aliquos , Wγίer Peccatum Male , morti a temnae addixisse. L. 3oa. R. ad II. affirmate Nam sicut Deus prae
scientiam inὸ eleuthla habet illorum omnium qui salvantur , sie praxscientiam illorum habet 'ui damnaniatur. Porro de utroque hoc libro, Vitae scilicet, et mor.
lis ; ita legitur in Apocalypsi eape et o . . Iabri
verti sunt et alitis liber vertus esι , qui est Cilae, et j udicati sunt mortui , ex iis , quae Scristia erant in libris , secundum opera illorum, et qui non est inventus seristus in libro istae missus est in stagnum Ignis. Quaeres. An dentur Ut fetus in disina soluntate p 3o3. R. h. Per allectus divinae voluntatis in telliguntur amor, odium, desiderium, ira, pomnitentia etsi :ς. 3o4. R. a. Hi assectus frequentissime in Scripturis Deo tribuuntur, veluti cum dicitur . Deus Stigit iustos Psal: i 5. v. 8. : Odio sunt Deo impius et
impietas eius Sapien: cap. 34. θ' ). - .asseelus ab onini imperfectione , ' q- m , qu hominum proprii sucit , purgati in niuntur, et non Dauci ex iis, veluti ira, poenitentia , des derium , lim: r etc : metaphorice in Deo esse, omnino tenendum est. Hoc sensu Deum alloquens Sancius Angustinus ,
n net aestuas : gelas , et securus es , poemtet te , ut
144쪽
i 3 ii, non doles a irasceris , et tranquillus es' opera mu- v tas , nec mulas consilium: recipis , quod invenis , n et numquam amisisti P numquam in ips I et gaudes v Iueris r numquam avarus', et usuras migis. ,,
f. 3OS. Sanetissimas Trinitatis inessabilo 'sterium exposituri, Christum Dominum vetam Μundi lucem enixe deprecemur oportet, ut dignetur , ex alis assistricem sedium suarum sapientiam nobis d nare , quae nos instruat, dirigatque ne erremus; imo ne quid vel minimum tanto Μysterio indignum proseramus. Huius enim Mysterii expositione , sicuti nihil est dissicilius , ita nihil est periculosius, cum vel univis litterulae indebita adjunetione , aut Otractione , borrendum haeresia monstrum exurgere possit, ut experientiae compertum est; Quod et monuit S. Augustinus, dicens s Lib. L de Trinit. Cap. Ill. rUM quaeriam Uniso Trinisatis PMer , Filius , et S risus sanesus: nee perieularias ali H erratur, nec latoriosias αἰψaid ς- risur. Nos interim Fidem, atque Sanctam Romanam Ecclesia Fidei magistram in omnibus sequi gloriantes , errare non formidamus :Uade fidentis operi manum admovemus.
De 'sterii SS. Trinitatis cognostibilitate., 3 . Animad. Trinitatis Mysterium in hoc , ex Fide positum est Symh: S. Athan: ; ut unum
Deum in Trinitate, et Trinitatem'in Unicale --Πeremur οῦ neyue eonfundentes Personas , neque Sub- Mantiam Semaeuntes. st omnes namque , vit S. Augu-
145쪽
n tu i , qui ante me scripserunt de Trinitate , quae, Deus est, divinorum librorum Veterum , et novi se rum Catholici tractatores , hoc intenderunt, securi
,, dum Scripturas docere, quod Pater, et Filius , et M Spiritus Sanctus unius, ejusdemque substantiae M insuperabili aequalitate Divinam insinuant unitan tem; ideoque non sint tres Dii, sed unus Deus. Quamn vis Pater Filium genuerit, et ideo Filius non sit n oui Pater est; Spiritus Sancius nec sit Pater, nec ν, Filius, sed tantum Patris et Filii Spiritus, Patrin et Filio etiam ipse coequalis , et ad Trinitatis per is tinens unitatem n. Et quod ad eiust cognoscibilitatem hic primo attinet . .
307. Fuerunt nonnulli, qui Mysterium hoc, omnium consensione Otacurissimum , altissimumque , Sola naturali ratione cognosci, atque demoustrari pos-- , et quidem positive, putarunt; inter quosi Claudianus Mamerius Ecclesiae Viennensis Presbuter Lib. Ii. da statu Animae capζ- 7, . Petrus Abaelardus.
docent, posse istud demonstrari positive, supposita revelatione; vel saltem demonstratione, quamavocant aequiparantiae. Verum Theologi omnes Cathesiei muniter sustinent, nullimode prorsus , etiam posita revelatine , Trinitatis My.terium ratione naturali de monstrari posse. Quid nos, ex sequentibus patebit. Interim pro majori dicendorum intelligentia Mi. S. 3o8. Des i. Demonstratio est oratio uno Mes Aluribus' constans Syllogismis , quorum Pro OSiationes sine euidentes, et necessario conruexae. Et da Plex est, o miori ne e , et a POSte ict i . f. 3o9. Def. a. Demonstratio a priori est illa; in qua aliqv d demonstratur per suum: principium ;
146쪽
M ve esseclus per suam caussam osteriditur. Λ poste-xiori autem est illa , qua caussa demonstratur per ectfectum. Dupliciter quoque aliquid demonstrari potest, vel nempe positive , vel negative. Tunc aliquid posia sine demonStratur , cum ex intimis rei principiis, aut ex aliis necessario. , et stricto connexis probatio colligitur. Tunc autem neyatiae , cum solvuntur qu decunique adversus rei possibilitatem asserutilur argumenta, Praeter has et alia quoque demonstratio exeogitata fuit μilla nempe, quae dicitur aequiparantis , et est illa quae sit ab aequalibus, scilicet a proposilitanibus , quae aequales sunt in evidentia , et certitudine.
Sola ratione naturali dura, nequia homo Trinitatis' Mysterium positive cognoscere , atque demoniarure , Sed ta num neg tiis,g. 3Io. Prob. I. ex Seripturis. Apud Isaiam legitur Cap. XV. γ : Generatronem ejus quis enarra his 8 Ae si diceret Propheia, juxta S. Hilarium Lib. I. de Trinit. ): Non putet homo, sua intellia sentis , condequi Sacramensum generabionis Dirinoe; iam, sequitur Ambrosius Lib. l. de Fide ad Gratianum August. Cap. X. e L ossibile est generati nis Verbi Divini , , scire secretum; mens deficit ,
Nox silet, non mea solum sed et Angelorum. D inde apud S. Matthaeum. Cap. Xl. v. 27. ait Christus Dominus: Nemo nosit Filium, nisi Pater, . 7 neque Patrem quis non .nisi Filius, et sui soluerit Filius revelare. Quare cum ipse Dominus Discipulos Fu0S interroεasset, quem homines se. esse dicerent Filium hominis ; et Petrus omnium.nomine, Trapon
disset : Tu es Christus Filitis Dei sisi Μatth. Capu
147쪽
S. 3 res Prob. a. hac theologica ratione: Quaelibet positiva demonstratio' vel sit a Pitori per tau fas, vel a posteriori per emctus , A. 3o9. Atqui Mysterium Trinitati a neque a priori demonstrari potest, qyia pulla illius est caussa, neque a posteriori quia
nullus cst essecius ad extra , qui proprius sit alicujus Divinae personae , et ad Triustituis cognitionem nos quasi manu ducere possit; Ergo eic Prob. min. quoad 2 pa tem Dei essectus ad extro, nempe creaturae, non PT ducuntur Deo . ab eoque dependent ut Txino , aut a proprietatibus Persona Um, sed a Deo praecise ut unus est , Omnipotens , et Creator ; adeo ut quamvis Deva, per impossibile es non esset Trinus in Personis,Mbue tamen , summa potentia praeditus, et rerum fruat aram elisutor conciperetur; Ergo etc. . 3I2. At demonstratione aequiparantiae , uptime
aiι Raymundus Lullus, Usterium Frinitalis ostendi potest y Somniautium figmenta 1 Nam a pluralitas NM Sonarum, inquit S Bonaveutura Seut. Lib. I. i Dist. III. q. 4. ), eum unitais esseatiae est ρομ
ν prium Divinae naturae solius, cujus simile nec re B peritur tu crelitura , nec potest reperiri, Me -- .v tionabiliter cogitari: ideo nullo moda Trinitas per u Souarum est cognoscihilis per creaturam, Tationabi- ω Iiter ascendendo a b earum in Deum, με Ergo et
S. 3a 3. Prob. V. rum. Quod iam talituu , nequit demonstrari verum'; sed impossibilitas. Trinitatis est falsa , ut docet fides; ergo nequit demonstrari v xa. Deinde , nona est 'idens quod Trinitas non exi-atat; Ergo neque evidens erit ejus impossibilitas at
148쪽
repugnatia. Prob: eonsa. Sicuti possibilitas termin rum insertur ex existentia , ita eorum impossibilitas ex non existentia insertur ; Ergo si nequit naturali lumine demonstrari , Trinitatem non cXistere , neque poterit naturali lumine eius repugnantia evinci- g. 314. Prob: iterum eadem pars. Si quae rationaturalis posset demonstrare divitiae Trinitatis impos sibilitatem , maxime quia hoc Mysterium repugnat pri cipiis motaphysicis , universalissimis et notissimis
via quia repugat cum principiis artis Syllogisticae ;vel clenique, quia TrinitaS Personarum in unitate e sontiae Divinae pugnat cum ipsis intimis Dei pra dicatis ; sed neutrum horum est verum ἰ Ergo etc d Prob: min: solutione argumentorum, ut infra. Adversαriorum obiecta Solvuntur S. 3 ι 5. Obila. seclusa revelatione , et Sol/ -- turali ratione ostenditur Deum existere ; Atqui De sest Trinus; Ergo sola ratione ostenditur Deum eεhe Trinum τι adeoque salsa propositio. g. 316. R. dist. mal. Seclusa etc. , ut unuS eliteo . , ut Trinus, nego maj. , cone. min. , et q. comm. Sola ratione naturali, ex rebus huius Mundi aspectabilibus Deum existero demonstratur. Cum nam que res hujus Μundi sint effectus , creaturae nempe ἰcumque esseclus sine caussa efficiente esse non poesint S. 7. , si existunt effectus , et Deus eorum CauSSa
i tat necesse est. Ex hoc autem nihil aliud adstruitur, quam Deum unum e*istere, non v xo ipsum esse quoque Trinum in Personis. Nihil enim tu creatis rebus relucet, ex quo Trinitas Personarum in Deo argui possit. q. 3i . Contra. Atqui sola naturali ratione , ex rebus creatis existentia Dei, etram ut Trinus est, ostenditur; Ergo n t. Prob. suhsm. In rebus erea is multa bunt Dei indicta , etiam ut Trinus esti Ergo ela.
149쪽
9 318. B. dist. ans. In rchus creatis ere. qnae congnoscuntur ab intelleetu fide illustrato circa hoc sterium, cone. Eecus N. BnS., et con Sm. Multa quidem in rebus creatis indici, relucent Dei, etiam ut Trinus est, eaque Ecclesiae Patrihus probantur 1 Verum ea sdolibus Trinitatis Mysterium credentibus auxilio sunt ad intelligendum aliquatenus, et exstieandum tale arcauum ; non vero sunt principia , quihus non credentihus evidenter Trinitas demonstrari Povit.. g. 313. Contra. Atqui in rebus creatis, Seclusosidet auxilio , indicia Trinitalem demonstrantia cogno-Seuntur ἰ Ergo u. r. Prob. sul M. Secluso fidei a Tilio , in rebus creatis cognoscuntur indicta , Dei pr Prietates demonstrantia ; Atqui Trinitas Personarum in Deo una est ex proprietatibus Dei; Ergo cae. g. 32O. R. dist. maj. Proprietates ab Olutas , quae idea , viam habemus Divinitatis relucent, et Co tinentur , conc. in ah ; relativas , et quae in ea ita
non continentur , nego; et contrad. min. , n. conSm.
Personarum Trinitas in Deo , esto accipi possit tam-T 'in proprietas quaedam , quae ex Dei natura profluit ; m idea tamen, quam Divinitatis habemus ex
Tebus creatis, ac meditationa comparatam , ea Pr Prietas certe non relucet, neque colligi inde potest a . r) F u. Joannis Dardraei Toci csmmunes simi-
Iium et dissimi sirim v. Trinitas. Frassen Triace. I iis . I. ara. ν. q. s. Cono . I. Estius in I. M u.
a) Quae vulgo contra expositam thesim opponi solenti , et alia illis similia , satis obvia sunt penes Auctores Theologos , praesertim Totimest Tomo. II. art. . Pag. 6. Boiacat Tomo II. Dissertat. I. avt. 3. Habere
150쪽
. 32 i. miser contra secundam partem. Trini- latis Mysterium , principiis humanae Tationis repugnat ; Ergo Pic : Prob: antec. Principium sane , humanae rationis notissimum , est illud : Quin sunt eadem tini tertio , sunt eadem inter se; sed Trinitalis Mysterium hujusmodi principio repugnat: Ergo etc. Prob: min: Pater, et Filius, et Spiritus Sanctus , in Divinis, iderntificantur cum essentia , et inter se realiter dist Iguuntur , unde non idemtificantur ad invicem; Ergo etc. 322. II. diste antec: Pater etc: idem tiscantur realiter cum essentia, et personaliter ad invicem di-5tinguuntur , cone: anlec; et etiam realiter distinguuntur ad invicem qualenus important plures res , Π : anteer, et consm. Principium hoc: Gutie sunt eadem uni tertio, sunt eadem inter se, talIler intelligi d bet , ut quae idemtificantur cum tertio, quo Paeto sunt idemtificata eum tertio , sic debent esse eadem inter se. Ita ut si cum tertio idemtifieentur realiter, reali lex quoque sunt eadem ad invicem; si persona lem habeant cum tertio entitatem, Personalem pariter , ad invicem, debent idemtitatem habere. Unde quia Pater, et Filius in Divinis , habent realem idem .
titatem cum essentia , hanc pariter id litatem hahent ad invicem , cum eadem sint res. Quia vero non habent idemtitatem personalem cum tertio, quia Sunt duae personae, idcirco neque debent identitatem per sonalem ad invicem habere: et ita dicendo hoc , Deum me unnm in essentia, et Trinum in personis, pri cipio illo: Quod sunt eadem uni tertio est: non
323. Contra. Atqui repugnat quod detur realis Idemtitas cum essentia, et personalis distinctio in Trinitatis mysterio; Ergo n: r: Prob: subfm. Si Pater et Filius, in Divinis, possent habere realem i-