F. JosephiArchangeli a Fracta Majori ordinis minorum observantium Sacrae theologiae synopsis ad usum clericorum ordinandorum, ita ut non amplius sinopsis dici debeat, sed Sacrae theologiae dogmaticoscholasticae cursus plana facilique methodo concinna

발행: 1831년

분량: 277페이지

출처: archive.org

분류: 철학

231쪽

. dum , ut ad proprἰetatem literae defendatur, quod is gestum narrat ipse , qui ScripSit n. . Quaeres. An Serpens νι mam aeduare fueris

xerum Serpens, et quomodo loqui potuerit 'ς 51 . Μulti multa dicunt; verum Omnino imnendum est, illum verum fuisse serpentem , quo tamquam instrumento usus suit Lucifer ad Evam sedu cendam. Quare eius loquutio non fuit ex vi propria, et naturali, sed ope Daemonis , qui per Illius Org

na, ita movit aerem, ut V is Sonum eXpresserit.

Quaeres. Cur Eva non exhorruerit audiendo, quod semens loqueretur Z . g. 518. R. Nam exhorruit, SeIenS in Isso Statui, nullum animal, quantumvis norium, posse ipsi nocere. Non advertit tamen, an qui per serpentem l quebatur , spiritus honus esset, Vel malus, quippe quae vicia curiositate , solum rei eventum attendebat. Quaeres. Cur Serpens Evam Potius auressus su

g. 51q R. Quia Eva Tatione sexus Imb Illioris facilius decipi poterat, quam Adam. Audiatur S. Augustinus Serm: 61. de div. : u Lapsum certe primin hominis nostis, quia non est ausus serpens inquin viro, sed ad eum dejiciendum faemineo usus estn ministerio, per inseriorem obtinuit sortiorem , et ' qui per alterum penetravit, de utroque trium

Quaenaese An primi Parentes a Deo eonvita tuerint immortales p Κ. 5eto. R. Primi Parentes mortales quidem eonditi fuerunt, at si perseverassent in statu inn eentiae , Dei beneficio non erant moriturI. Quare -- mortalitas eorum, nota erat naturalis conditio, Ses in Vidia Poneius Disp. XVlli. q. a. Estius il Sent. Disp. XXl. 1. et seq. Suarea ut supra Liv IV. cap. l.

232쪽

gratiae Beneficium Τοmo II. k. 439. et seq. OJ't ane Praeceptor Subtilis II. Selit. dist. XIX. u Corun cedo, quod primus Parens habuit polentiam adu mori , ista tamen potentia non fuisset redacta ia actum , et Sic poterat non mori D. Ita communiter etiam omnes Theologi. Quaeres. Qua ratione Adamus. , ενιSque ρο-

steri fuissent somortiales , si Adam nosti peccasset 'g. 5ai. R. , Adam non peccasset, tam ipse, quam ejus posteri fuissent immortales , non quidem per donum Dei intrinsecum , Sed per providentiam Dei extrinsecam. Nam homo , conditione suae natuae, me, mortalis a Doo condi ius fuit g. 52o. . Immortalitas ergo primis parentibus donum Dei erat, Non intrinsecum illis, quo mortem effugerent, Sed

trinsecum , quo a morte praeservarentur. Et sane

ex S. Augustino si . Sicut vestimen in filiorum Israel

attrita non sunt 4 o. annis . per Desertum , nec calcea menta pedum sunt vetustate consumpta, Deo supra id, quod illorum natuxa Postulabat , toto illo tempore con Servante. : sic animali, et mortali corpori hominum , in Statu innocentiae contulisse Deum Statum quemdam, quo sine defectu annorum esset, quo que ad omnimodam immortalitatem perVeniret..

Quaeres. Qua ratione homo in statu innoeentiae immunia erat a Passionibus. 8S. 522. B. Homo in statu iunocentiae immunis rat a passionibus , quia appetitus sensitivus , Seu pars ejus inferior, perfecte parti superiori animae subji-viebatur , et rationi, idque o gratuito , et supeVDa turali Dei dono, quod nempe humanae naturae inde-hitum erati Nam si ex dono naturae, tunc humo li-

i) Lib. l. de peccat. met. Illud. Dupasquier summa Theologa Scotist. Tomo lil. disp. Il. q. V. conet. n. Bellarminus Lib. uuico de gratia Primi hominis Cap. XI.

233쪽

'er, atque 4mmunis erat a passionibus, etiam nunc talis esset quia , uti docent Theologi , pura naturalia in homine remanserunt; Atqui talis modo non est ;Ergo ele. Quare merito inter damnatas a Pio V. , et Innocontio XIII. Michaelis Baii propositiones, haec recensetur: Integritas -Wimae concisionis non fuse Indebita humanae naitirae ea auauo, sed debita eitia condicio.

De gratia Adae primo Parenti concessa. g. 523. Animad. Per gratiam hic supponimus Dei donum supernaturale, de quo Tractatu sequenti erit specialis sermo. An vero Adae concessa fuerit, et quomodo. Variae sunt Auctorum sententiae. q. 524. Lutherus justitiam Adae originalem ustre naturalem suisse asserit. Id ipsum sere sensit Calvinus. Alichaol Bajus nihil supereaturale in statu innocenetiae statuendum esse affirmat. Ιansenius vero iunior, Supernam gratiam , ereaturae rationali innocenti, atque ideo Adae in prima sui conditione debitam esse inquit: Hinc Paschalis Quesnelius Baii, et Jansenti

Sectator asserere non dubitavit, gratiam Adami esse Sequelam creationis , atque naturae sanae et integrae

dehitam. Theologi Catholici his Omnibus adversantur, volummodo discrepant inter se in assignando tempore , quo Adam gratia snpernaturali condecoratus suit. Alii volunt gratia donatum suisse in ipsa sui crea- ione, alii post creationem. Hoc autem fidei non os

234쪽

DROPOSITIO I . . Adam ante lapsum gratia sancti ante

praeduus erat.

s. 525. Prob. Nam ex Concilio Tridentino sess. . : Si quia non constetur , primum hominem Adam , cum mandatum Dei in Paradiso fuisset tran- gressus , statim Sanctitatem et iustitiam , in qua constitutus fueras amisisse, anathema sit. Ergo Adam ante lapsum. gratiam sanctificantem habebat; si enim non habuisset, nihil amisisset. Adeoque etc.

Communίω sententia est, Adamum di gratia: sanctificante conritum fui e. f. 526. Prob. ex Scripturis. In Ecclesiaste Cap. VII. v. 3o. habetur : Hoc inveni, quod fecerit Deus hominem rectum : ac per hoc voluntatis honae ,

dit Augustinus Lib. XIV. de Civit. Dei Cap. IX, ).

Non enim rectus esset, bonam non habens Voluntatem. u Deus ergo fecit hominem Tectum , concluditii a Lapide Cap. IV. 9, quia in ipso creationis mo- v mento, Adamo gratiam sanctificantem insudit, eum- η que iustitia originali vestivit n. Quare Apostolus ad Ephesios scribens, eos hortatur dicens Cap. IV. Renovamini visitu mentis uestrae, et induite novum homesinem, qui secundum Deum creatus e4t ι ni V titia , et sanctitate peritatis. Igitur ete

i) Vid. Sua rei de opere sex dierum Cap. XXlu.

235쪽

manstas a miserias, et morte, necnon Drasia qua mereri ρασαι mernam Malis udinem , se Aiadamo non fuerunt humanae naturas conritiones , et proprietates , sed potiua dona eidem humanae naturae indebita.*- .sa 7: Prob. Nam porarat Deus Adamum con Here miseriis hujus vitae obnoxium , ut nempe frigus , calorem , sitim , samem , laxitatem , etc pe sentiret; Ergo si talem condidit, ut ab iis miseriis fuerit immunis, id ejus donum suit, et quidem humanae naturae indebitum; unde et Peccando amisit. Deinde : ox praecipuis Adami miseriis polior est mors; Sed immunitas a morte non fuit conditio humanae naturae, sed beneficium et gratia conditoris

θέ Sao. ; Ergo etc. Tandem si gratia in Adamo

ad beatitudinem aeternam consequendam fuisset humanae naturae conditio , ea post lapsum In Adamo

mansisset, cum, sicut ait S. Thomas Parte I. q. 95. art. I. 9 , etiam in D cmonDua data naturatia Post peccatum Per merint; Atqui non permansit 'Ergo etc. Hinc jure a Summo Pontisce Clemento XΙ damnata fuit haec Quesnelli propositio : Gratia mesami est sequela creas nis, et erat debiaia naturaeaanae ei intepae.

CAPUT IU.

De primorum Parensum P cam eiusque in post os ρ ρυήione 528. Animad. Primum hominem a Deo miris supernaturalibus donis condecoratum , invidia diaboli Peccasse, atque ideo mala innumera incurrisse, dogmax idei Catholicae est inconcussum ; quodnam vero fuerit

236쪽

eius peccatum , quosquἷ essectus produxerit, in d;Rii;

Sionem. vocatur. Doctor Subtilis putat, primum Adae peccatum lasse inordinatum ejus amorem ; non qu demconcupiscentiae, sed amicitiae erga suam uxorem. S. Thomas cum suis docet, peccatum illud fuisse superbiam. Utraque opinio suis fulcitur probationibustum ex Sacra Scriptura, cum ex Sanctis Patribus

petilis. Pelagiam , Albigenses, Anabaptistae , et alii volunt Adami pidicatum in posteros non transfundi; alii e contra ita illud in omnes ejus posteros traduci sustinent , ut ne quidem BB. Virgo , singulari privilegio , suerit ab illo immunis. Joannes oecolompadius, Martinus Lutherus , Ioannes Calvinus , Laurentius Valla, aliique tenent, per Adae peccatum ex tinctum omnino fuisse liberum arbitrium. Pelagiani contra , liberum arbitrium in Adae posteris aeque sanum , Validum , persectum, atque felix esse affirmant rq uid sentiemus, ex sequentibus Patebit.

Admodum probaliae est, pr-- 'Adae pecces viri fuisse inordinatam ejus uisculae amorem erga

uxorem.

g. 52s. Prob. Illud fuit primum Adae pecca tum ,

quo ille primo ductus, Divinum praeceptum transgres' sus est; Atqui Adam amore uxoris suae ductus, pomum vetitum degustavit, ei Dei praeceptum traΠ-Fgressus est; Ergo ete. Prob. min. Arguens Deus Adam de patrata culpa , et interogans quare Pomum

Velitum gustasset, respondit Adam Genes. Cap. IV. V. I 2.): Mulier, quam dedisti miai de ligno et comedi; Ergo Adam etc. Adeoque etcι Deinde illud fuit primum Adae peccatum, ob quod ipse a Deo punitus suit; Atqui de inordinato amore erga Suam uxorem fuit a Deo punitus; dixit namque illi

237쪽

tum, et comedisti etc. Ergo etc. f. 53o. Prob. a. Auctoritate S. Ausustini, qni Adae primum peccatum inoldinatum amicitiae am Tem erga suam uxorem , pluribus in locis , fuisse docet. Sane in libro VI. de Civitate Dei Cap. XI. ):M Credendum est, inquit, illum virum suae faen minae , uni unum , hominem homini , conjugemis conjugi, ad Dei Iegem transgrediendam , non tan-n quam verum loquenti credidisse seductum: sed so-33 ciali necessitudine paruisse ii : et Libro XI. de

Genesi ad literam Cap. XLII. γ , ait: u Noluit Adam

γε Evam contristare , quam credebat posse Sine suora solatio contabescere, si ab ejus alienaretur animo, is et omnino illa interire discordia: non quidem earn nis victus concupiscentia , quam nondum in m m-n bris suis senserat , sed amicali quadam benevolen-n tia , qua plerumque fit, ut offendatur Deus etc.. Dices. Inisiam omnia Peccati est superbia Ecclesiast. Cap. X. v. i5. ; Ergo primum Adae peccatum fuit superbia; adeoque salia propositio. g. 531. n. Superbia non ideo initium omnis peccati dicitur, quia fuit primum Adae peccatum

sod aliis de caussis Vide a Lapide in tune loe. ,

Praesertim , ut omne peccatum de ipsa , ait S. Fulgentius Epist. III. ad Probam. γ, u tanquam den radice pullulare monstretur, quae multiplici modo

is miseris inserens mortem, publico certamine ear is nates deiicit : spiritualos vero , si quos incautosis invenerit, occultiore conflictu prosternit. Hinc scri-

,, psit S. Prosper si) : Nullum peccatum fieri potest, i potuit, aut poterit sine superbia : siquidem ni 133 aliud est omne peccatum nisi contemptus Dei u ; u et S. Gregorius Papa Lib. III. Moralium Cap.

238쪽

u IV. Vitiorum, ait', 'regina superbia , cum de v vinctum plane cor coeperit, illud septem principa- ω libus vitiis, quasi quibusdam suis ducibus deva - , standum tradit u ; Quod si ad peccatum primorum Parentum reserre volumus dictum illud Eeelesiastici, adhuc etiam contra thesim non militat , . quippe in- tolligi potest, et optime explicari de primo pe calo Evae , quod revera superbia suit; Hinc legitur de

factum est mecati.

Dices iterum. Multi Patres, atque Theologi docent, Adae peccatum fuisse superbiam; Ergo etc. 532. R . Optime docent Patres, atque Theolos,

Adae Peceatum, ut Aic acceptum, suisse superbiam.

I .m Adamus ne uxori, cum qua erat Una caro, con

tradiceret , cibum vetitum comedit; Sicque seipsum , et proprium eommodum anteposuit Dei praecepto. Insuper peccavit inobediendo, et Sic peccando apo statavit a Deo; peccatum ergo eris superbia suit quoque; nam apostatare a Deo tuitium superbiae est Ecclesiast. Cap. X. V. I 5. . Hic autem non di-Sputatur, an Adam peccaverit quoque superbia ; sed an primum ejus peecatum merit superbia: primum concedimus secundum negamuS ; et jure , quia nullum ad superbiendum motivum Adae, quemadmcdum Evae, propositum fuit, quod ad esum pomi eum impelleret; et dato quod fuerit etiam illi propositum ,

nihil hi obfuisse dicendum est, quia constat, non fuisse sicut Eva in praevaricatione seductum i) ;tieque ita stupidus erat Adam, ut promissis a Se

Iente suae uxori factis staret , sicque seduceretur; abebat namque ante oculos experimentum falsitatis illorum in eadem sua uxore, quae pomum comede- εὶ Epist. I. ad Timoth. Cap. II. v. . .

239쪽

227rat, Meque interim in Deam conversa erat , aut novam , atque aliquam Divinam seleutiam adquisie

Ador peccatum in ejus posteros transfundisin. g. 533. Prob. I. ex Scri'tura. Ac primo lacu Ientissimum est illud Davidis testimonium Psal. 5o. : In iniqui alibus e cemus sum, et in Peccaris eoncepit ma mater mea. Deinde ad Romanos scri

hens Apostolus Cap. III. v. 23. ) , ait: Omnin e eaverunt, et egent gloria Dei: et ad Corinthios Epist. Il Cap. V. a 4. : Si unus pro omnibus mor suus est, ergo omnes mortui sunt; et ad Ephesios Cap. ll. v. 3. : eramus natura fili irae. Ex quihus sie: Si Adae peccatum in posteros non transsunderetur , nemo in peccatis conciperetur; Πυn omneSPeeearent, nec omnes per peccatum mortui dici possent ; neque tandem nos essemus siti irae natura, sed

propria actuali culpa; Atqui oppositum ex adductis auctoritatibus constat: Ergo etc. Sed et inpressis verbis veritatem hanc laudatus Apostolus docet, dicens Ad Roman. Cap. V. v. 12. : Per unum hominem peccatum intravit in Mundum, et Per Peccatum morS,H ua in omnes homines pertransiit, in quo omnes Peccaverunt. Quid clarius 8 Ergo etc.

g. 534. Prob. 2. ex Conciliis. Concilium Mausicanum II. haec habet. Canone a. : Si quis soli

Adiae praevaricationem suam, et non ejus PrOPagini Seris nocuisse, anathema sis. Concilium vero Tride tinum supradicto Canoni Arausicani Concilii subj i) Viae Dupasquier Immo m. DisP. IV . g. m

240쪽

tum , quod Origine unum eSt, et WMogatione , non imi afιone trans usum in omnibus inest, unicuiquerranssuSum . . . . Per aliud remedium asserit tolli, quam per meritum unius GDMOris etc. , anath ma sit.

Adsersariorum Objectiones so untur.535. Objiis. i. Peccatum est Legis prevari-oalio ab homine voluntarie, et libere facta; supponit er o hominem peccatorem existentem , atque V lun fame , et libere agentem; Atqui cum Adam peccavit, ejus posteri ne quidem existebant; Ergo erant ad peccandum incapaces; Adeoque etc. f. 536. R. dist. I. cons : Peccatum, PerSonale, et proprium , eonc : originale , nego , et dist : min : Suhsm ., non existebant pbJsice, conc., moraliter in Adamo, nego min: SubS., et utramque conSm. Cum seccatum personale sit Legis Praevaricatio; cumque uegis praevaritatio Sit actio , proculdubio existere debet, qui peccat; operatio enim sequitur eSM , ut loquuntur Philosophi , et qui non existit, nequit

operari. Non sic autem cum agitur de peccato originali. Hoc namque cum contrahatur ex Adamo Pr toparente, cum cujus voluntate, omnium Suorum se Posterorum voluntates moraliter coniunctae erant, ut contrahatur , sussicit ut quis ex vitiata ejus propagine, rer viam naturalem oriatur.

f. 537. Contra. Αiqui, licet cum Adae voluntate

fuerint ooniunctae Omnium posterorum ipsiSus Voluntates , adhuc tamen originale peccatum nonitrantunditur in posteros; Ergo n. r. Prob: Subsm. Apud Egechielem legitur Cap. XVlli. v. ao. : Anrano vita Peceaveria ima morietur : filius non portabit iniquitatem patris etc. Ergo Adae pereatum in eius

Posteros non transsunditus.

SEARCH

MENU NAVIGATION