Reverendissimi domini, domini Joannis Caramuelis Lobkowiz, ... Theologia moralis, fundamentalis, praeterintentionalis, decalogica, sacramentalis, canonica, regularis, civilis, militaris Theologiae moralis fundamentalis pars altera in quâ quaestionum

발행: 1653년

분량: 216페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

que intendo quod poenitens n5

obligetur illam eandem circumstantiam exprimere in contegione redvplieative ut tribuit speciem Logicam, sed latummodo ut concernit mores M.tribuit speciem moralem, &huius ratio est quia intentio Patrum ConsiliiTridentini in praefata declaratione videtur principalitetordinata ad directionem poenite sin materia morali quae per se regulatur ptaeceptis Deli Ecclesiae datis circa mores, vi non regulis Logicae,tametsi LogicaeX-

tendat sua praecepta ad moralia,

ut de illis suos distursus possit

tormare, sicut & de quacumque alia materia, in quantum in eis reperit fundamenta suarum instentionum V.gr. generis,speciei, individui, dii ferentiae, proprietatis, praedicati, subiecti, antecedentis, consequentis,&c. Imo cum non lateat Consilium ti-stianos maiori ex parte, partim propter hebetudinem ingenii, partim propter mundanas occupationes necessarias, partim

denique propter desectum ap-

plicationis incapaees esse noti. tia specie Logicae,non videtur intentio Consilii collimare ad hoc quod poenitentes tenean intur exprimere speciem peccati praecise aut reduplicative ut est Logicae considerationis sed potius ut est moralis oonsiderationis aliter debuisset a Consilio vel ab Ecclesia proponi, omnlisbus Christianis Logica addisce- da non miniis quam eis propo nuntur cepta Decalogi de Ecclesiae. Imo ulteriuspro iratis bendi essent Confessarii in Logita imperiti si opus esset quod

poenitentes in Contessione exprimant speciem Logieam peccati,quam licet materialiter o primant exprimendo moralem, Lamen formaliter non exprimunt dum illam ignorant ea

eam denique minus periti Confessarii intelligunt. Iob.

142쪽

A si modiis pereatum quod habeat unicam materiam maria seduas malitiasseus as distinctaspuro numero, aut

etiam contrasti pepeccatum quodhabeat duas materias m rases disinctas'ro numero,Sunisin tantum m

litiam peccaminositat pro formalit

Responsio.

D primam partem Dubii vi titati bonitatis moralis quatuor

detur respondedum esse ne actuum,si quatuor actibus talis e-gative in sententia D.Tho quia leemosina distribueretur. Si er-

sicut in physicis repugnant duo go Petrus ad se reversus doceri

accidentia solo numero distin vult quo peccaverit modo Ἀcta in eodem subiecto, ita inmo quo teneatur confiteri piami ratibus repugnant duae malitiae et qualiter peccavit confiteri morales solo numero distinctae tenetur ex optimo Consilio si in eodem actu moraliis par enim non ex maiori necessitate se vo- utrobique currit ratio implican luisse occidere quatuor homi. tiae unde si Petrus unico volun nes. Imo vix potest exprimeretatis actu occidere voluisset qua in Confessione illum numero Miuo homines, in tali actu subie ctum moralem quin illa quatuore live statuenda esset unica nu connotata extrinseca per se, mero malitia terminative ex in recto intenta expresse expriis itin seceacobiective quadruplex mat,a quibus per se extrinsece Maequivalens malitiae quadrupli terminati, edependet moralitas cis actus, sicut dum quis cΘnfert individualis actus, licet ab eisdeunam eleemosina quatuor pau non dependeat intrinsece depetibus unico actu , in tali actu subiective. Et dum quaeritur an est unica numero bonitas mora peccatum illud possit vocatilis extensive tamen termina quadriforme, videtur quod sic, livemultiplex, aequi Valens qua esto unicam numero malitiam intrinis Di0jligeo b Cooste

143쪽

intrinsecam habea propter ipsi cendum ad mentem D. Thom us extensionem ad quatuor ob quod sicut minysicis repugnasiecta unico enim actu inies dari idem numero accidens in malitia poenes ordinem ad di duobus subiectis, ita similiter ita

versas circumstantias,aliquis di moraissius repugnas eadem nu- Citur muliipliciter peecarcinam mero malitia in diversis actibus ut docet Sah. I.λ. q. 73. arto. in moralibus ab invicem separatis Corp. Si prodigus det quandono .g. si Fridericus diversis actibus, debet: cui non deber multiph mediis diverso tempore ut cius peccat eodem genere pec tu ut illicite potiatur Antocati, quam si sotum det cui non nia, quilibet horum actuum λdebet. Ex quo videtur rite posse nis malitia insermatur, quili inferri quod intendens unico a bet habet propriam numeroctu occidere quatuor homines, malitiam in Ordine ad eundem unico actu quadrisermiter pec finem , unde numerum horumgat, ergoactus ille potest appet actuum tenetur exprimere ira Iari peccatum quadri tme,esto conressione,ut servetur confesta. unicam numero malitiam in onis integritas quoad pec-etrinsecam habeat. Ad seeun Gatorum nume-dam partem Dubii videtur dis rum.

DUBIUM SEXTUM, Rιο debeat eoufieri modo Theopom , cui Friderieum am

me amma,E A amn uno eorpore Sanim bM multis adiim interemerat, Responsio.

QVicunque ponit unam ani ctum esse unum numero in ora mam in multis corporibus ibus , quam haeresim merito approbare censetur phantasti damnavit Leo Papa in Consito cam haeresim verrois quam Lateranensi Sess. 8 his verbis: recenset directorium Inquisitio cum dubin nostνῶν nonnasti , asinis part.2.q. . adserentis intelle sim disere de naIψί -- ιω-

144쪽

FUNDAM

ndis quo mortalis sit an unica in cunctis hominibin , inqui te--ν philosophanus secundum βι

um philosephiam verum esse s

meren , scro a robante Consilio damnamu est reprobamus omnes asserentes a imam inteflectivam moris ratem esse , avi unicam in anctis hominibin o haec in dabium vertentes cum ιδε immortalis existat, o pro corporum , quibuι προκά auri, multitudinesnguinisermuis plicabilis , multiplisara se multi canda. Et paulo inferius: Et ut aliter dogmatistare non liceat disrietatis inbibemus omnesque huiusmodi erroneis assertioni vi adhe.

rentes, ranquam areticos vitan-

δε o puniendos fore decernim-Hare Consilium. Qui denique

ponunt in uno corpore plures animasintellectivati ut videntur

posuisse Poetae N aliqui Antiqui

errantes Coinrelliguntur dam.

nati iisdem Consilii verbis: nam si anima pro corporum quibus infunditur multitudine it singulariter multiplicabilis, multi plicata simultiplicauda ergo ubi non ponitur multitudo corporum non est possibilis singula. ris multitudo animarum. Patet consequentia, haec prepositio,anima est singulariter multiplicabilis multiplicata' multipli canda pro corporum,quibus iu-

sunditur. multitudine est definita de fides ergo eius contradiis ctoria, anima non est singulariter multiplicabilis, multiplicata&multiplicanda pro corporum quibus infunditur multitudine est haereticis contra fidem sed qui ponit tres animas intellectivas in uno corpore ponit tales non pro corporum quibus infunditur,multitudine,unde man seste apparet quod assertores talis politionis cointelliguntur damnarii. Consilio. csim illis qui ponebant unicam animam mustis corporibus Poetae igitur, Philosophi, aut Historici in s milibus non sunt audiendi ut praecipit Consilium in Sess. citat. monens, exhortans omnespuahlicos Professores quatenus dos ctrinam Philosephorum4 Gen. tilium in rebus gravioribus quae tangunt fidem purgent corrigant, ut verbis utar Consilii,

Undecinfectas Philosophia est poesis

νadices purgare o sanare valeant. Haec Consilium.

Nihilominus posito illo caseimpossibilio dixi impossibili eo quod ponam multitudinem Munitatem numericam animarum desumi radicaliter a materia multiplicatavel uria numeri.

nempe quod detur una antia ma in multis corporibus. Si in il-

145쪽

hi sosset praecise ut motoreo mo minem si tamen omnes ponestdo quo intelligentia motrix est rentur formae informantes idem in coelo, prout potait Averrois corpus, occideret plures homi- ωPetrus Ioannis ex illis omni nes, adimendo plures substan-bus non componeretur unum tiales vitas eidem eorpori, sieuitertium nisi sicut ex motore coeli per miraculum idem homo se- Meselo unde qui destrueret illa mel occisus ab inimico, resusci- tria corpora non censeretur ho taretur bina vice,&denuo: eois micida, quia nulli intrinsecam dem bis occideretur, qualibet vitam ademit, sicut qui lapidem vice qua occiditur idem, nimis destrueret in quo est intelligen cus censetur homicida , quiatia ut motor inmobili, non cen qualibet vice ademit ipsi vitam. setur occidisse. Si tamen pone Quoad illud monstrum quod

retur una anima in tribus corpq refertur exAnnalibusScotorum

ribus perimpossibile ut sorma fuisse in Scotia clam annum insormans, cum debeant conse Christi, so quod habebatγ-quenter sipponi illa tria corpo mina membra corporis humani ra habere unieam numero vitam in superiori parte , in inferiori Hubstantialem&subsistere unica autem nihil discrepans a com- numero subsistentia animae de muni hominum forma, de quo bent supponi unicum numero referturquod habuit duas volsi- vivens substantivo, inicum tales,quibus duo cornora secum, numero subsistens sive supposi discordia &litigiosa discutiebat, tum unde qui oecideret Ita tria & dum laedebatur in superiorucorpori micum occidisset ho- parte in uno corpore, sensus ad minem, urucum speciei hu illud corpus pertinebat Acadaumanae suppositum deliruerer, ex terum corpus non pertingebat, quo patet qualiterdedeat confi cum autem laedebatur in infert-teri. Similiter positis per impos oti parte sensus ad utrumque sibile pluribus animabus in uno corpus pertingebar. Quid de corpore si una earum esset insor hoc monstro dicendum sipat mans teliquae motriues, iam bit ex resolutione Dubiis patet ex dictis quod occidens in quentis. corpus unum occidisseti

146쪽

FUNDAMENTALIS. MDUBIUM SEPTIMUM An non misisseris ars a du insimul animabus Iuerit inserimat, essifo ineatur,an non olo Me ariete diruatur Physie, omisarum id inοπμisse dicas, ex vas, quo poterat

modo utra Edolorem lentis , quando cidebatur

inferne.

Responsio.

NVllo monstruoso ariete ha Iiguntur damnari virtualiter,ctenus reperimus physicam implicite omnes propositiones

Thomistarum in suis fundame quae perlogicam Consequetiam iis dirutam tuisse, neque hoc a sunt illativae illius propositionis riete pIus fabuloso quam mon damnatae,& quae ex ipsa inferu-struoso diruetur; qui namque tur; cum ergo ex ista propositio- inferiorem partem huius mon ne , una pars corporis humanistri informari animabus duabus potest informari animabus dua- asserit, nsequenter tenetur as bus, cite interatur ergo duae serere duas animas posse dari in nimae possunt esse in uno corpo- uno corpore: si enim non repu- &haec sit damnata&erronea, gnant in una parte corporis,no cointelligetur altera propositio repugnabunt duaranimae in uno virtualiter mimplieitc damnari

corpore, sed iam reprobatum est tanquam falsa, erronea ergo ex Consilio Lateranenti posse necesse est fateri inferiorem para poni plures animas in uno cor tem illius monstri informatam pore ι ergo consequenter hoc fuisse unica anima& conseque quod est necessario annexum ter quod dum laedebatur, sensus huic errori nempe posse poni non pertingebat ad utramque plures animas in una partecor partem superiorem sed potius potis falsum, erroneum est, ad illam partem cuius anima inoquando enim in Consiliis gene formabatur inferior pars, sicut talibus damnatur aliqua propo dum laedebatur in superiori par sitio tanquam haeretica cointet te, sensus non pertingebat ad al- 3 te-Di0jtigeo: Cooste

147쪽

teram partem eo quod non erat ria, corrigenda est , non admit- una utriusque anima. In con tenda unde si tirarium huius si quae extat histo-

DUBIUM OCTAVUM Ibam membra inferiora erant eom nia, an alter potueri tistiore , altero nec laseiviente nec pecca mResponsio.

. . .

Posito quod in parte inferiori ris partis iami naturalis est munum tantum sit membrum a virtus generativa per quam genitale monstri illud membru ramus insertus nequit generare, videtur commune tantum fungi quia nequit generare per virtu- quoad expulsionem urinae Vel tem alienam sive alterius formae, excrementorum , non autem Maliter non votest producete quoad virtutem generativam, sibi simile quam per virtutem cum non potuerit anima utrius propriae formae, unde dico quodque informari. Exemplum hu illa pars monstri superior cuius ius habemus in arbore habente antari informabatur inferior duos ramos unum naturalem pars poterat lascivire S pecca &aIterum sibi insertum artifici re, altera parte non lasciviente& industria hortulant inreris nec peccante.

DuBIVM NONUM. is alter movere colitatem potuerit aut uxorcinducere,altero i=m tot

Responsi O.

I Lle euius anima informabatur tens aut aliud canonicum impe inferior pars, non est impo dimentum habet , potest uxo-

148쪽

FUNDAMENTALI

rem ducere altero in viis, quia poterat quidem vovere castitas in ordine adactionerrigenerati tem,non tamen ducere uxorem, vam inferior pars est sua propria cum censeatur carere pote di quantum ad hoc plenum ipsis tia generativa. us dominium habet,alter autem

si hoc mon 1 fuerit unus homo bisermis Responso.

Non fuit unus homo , quia partem monstri oceidisset altera habuit duas animas ut iup remanete viva homicidium coponitur lavo corpora in supe mitteret, unde patet quo modoriori parte,quod sufficit ut dica debeat confiteri,in si utramquetur duo homines,&duo suppos, partem occidisset diversis actita speciei humanae, sicuti vero bus4 successive duo committes dicitur unus homo , 5 unum et homicidia si simul unico suppositum speciei humana: illo tu esset intrinsece unicum n qui nascitur sine pedibus qua mero homicidium, extensive dclem ego vidi,tice ct integraliter extrinsece duplexvi bruimperfectus , qui ergo alteram larme.

moribustabulae

Responsio.

Atione diverta inclinatio ciem temperamenti corporum, nis quam poterant habere illae duae voluntates poterant di illae duae animae in illis duobus verus moribus imbui. corporibus propter diversit

149쪽

ras THEOLOGIA

DUBIUM DUODECIMUM. Di ieret de is momo si aere pari moreret ingratisses altera in peccato mortali, Responsio.

ΡArs quae morietur in pecea rum resurgent in pertem homi . to,cruciabitur in laserno au is statura , materia, quae aliastera a terna fruetur beatitudine, deruit illic loquor de destinatis illa inserior pars corporis in ad beatitudinem 2 ad integrit resurrectione reassumetur ab a tem persectionem integralemnima illius partis monstri qua subministrabitur per divinam informabatur in vita altera pro videntiam, sicut, Gigantes pars monstri resurget completa habentes quantitatem indebi. inferne per materiam a Deo tam speciei humanae, qui fue- subministratam: nam ut doce runt a Deo destinati inglotiam, D.Th.in η sententiar in resum resurgent deposita magnitudirectione universali omnium ho nis monstrositate, in quantitate minum infantes&naticum de proportionata speciei hu- rectibus in integritate membro manae.

hinosus e an actus amorissupernaturalissecundum commmnem cursum rerum, at cuius levis deordinationis sit capax an praetcr communem rerum cursum capax etiam sit deordinationiuratis mortal ter peccaminose, Responsio.

UNum eundemque actum torium premii spe naturalis &supernaturalem esse meti simul peccaminosum repugnat,

150쪽

pvNDAMENTALIS: Met

montantum agundum commu Interpretes D.Th. ibidem fetanem cursum rerum,sedinspera capacem levis deordinationis ex potentia Dei,ita D.Th.I.2.q.2r desectu alicuius circumstantiae,art.I.in fine corporis, huius ti vel non,res parva est, quilibetiones qui examinare cupit legat abundet in suo sensu.

DvBIVM DECIMUM QUARTUM. A macti Immanissint monstra ξ sim an omniasint pereaminosa, exempla quam- quitas monsbruosa morali

π Ati in naturalibus monssaea struositati,nam etiamnulas, in dubiumeti est, talia esse in alitur monstrum . nihilominus genere certu est et nam mon Propriam speciem habet distinalita vatitor a animata vide cta a specie asini mequae, ut de mus quotidie,de quibus renum et D.Th.7.metaph. lector cir- est senis notumquod non in ea finem litera D,, tamen ut iareant vital simia, indeque codi bidena habet monstrum est Ἀ-ι at talia esse in genere animaIis idem dico de omnibus quae genes idem dico de monstris planta rantur per principium activum rum ista tabere suas species passivum diversae speciei, dia suadet ratio, quia nullibireperi cumur ergo monstra,non quod tur gradus gemericus contractus careant propria specie, sed quia nisi mediantibus differentiis accidunt praeter aut contra in-lpecificis cum ergo ponatur in clinationem naturae particularis animalibus monstruosis gradus operantis ut ibidem docet D. geneticus animalis no Incontra Th. q. . de verit art. 8.ad 4.S: ct aut vac, debetaneis poniosi q.3. de potentia arr.8 a1r. Haratractu er proprias differentias denaturalibus sufficiant, trans. Neque hoc derogat eorum tuo feramus nos ad moralia. Inaetiis

SEARCH

MENU NAVIGATION