장음표시 사용
151쪽
bus hirmanis reperiti monstrum onern peccati non habean inses modos peccandi docet D. liqua specie contractam, com T r. 2.q. scari.H. in fin. corp. ponanrur condistincta contra affCut non ergo in moralibus per lias malitias humanas,censenda, monstruose modo peccandi sunt habemmprias species remnerentur monstrat eum homo proprias intuerentias ex quoe di bestia commiscentur, oui cile patet qualiter quis tenearuσgenerat homo non est, sed be ea confiteri: vel enim iant momitiasterius species ab utroque, stra uniformia vel siant vari&m admores transieramus hanc ge mia, si unitormia ut est monstru ratione,bestialis,monstruo ia praenominatum, quippe uns sa est, contra naturam speciebe us speciei, taliter explicad unctus ordinem invertensi peccatu in Confessione, si uini vatison ergo quod gignitur moraliter miaid est habentia diversas sp tunc monstrum horrendum est, ctes,qualia recenset D.Th. ini adeo quod secundum Aristote cocitat.ex γ. Eth., Caietanus
lem 7 Ethic. p.r.&D.Th. in . I,Comm.art.II. q. H. . par senti distinost. 13. q. . artia. ad n taliter explicanda sunt in Con--ponatur extra numerum alia tessione.Haeetunt quae nunc oc-llum humanarum malitiarum currum dubiis propositis res p
Alia multa reperiuntur monstra denda , quae unon satistacianτquadia recenset Aristoteles . mihi adhuc minus vetiato ita Echia&D. i. itadem I. ad quas moralibus venia detur, tu aliis remitto lectorem Admissis mo etenim rebus occupor nec orastris in moralibus dico illorum ea se praebet utia moralia di- quodlibet haber suam speciem gentius attendam. ovanti ianon minus quam habent mon Collegio S. Ioannis Baptistastra in naturalibus : cum enim Frum hibernorum ord Pta talia ponantur in genere pecca dicatorum a Februarititi aestintelligibilequod rati, in ,
152쪽
Reverendi admodum teximita misi hic Vulta: Olim in nransiitate Placentinari eologia oris Professem Primarii iis nune Subiacensis Mon serii Prioris.
illusti me Reverendiss. D. Domine colendissime.
iNgenium quo maius non veneratur Europa, vel proprio genio,adoraturus.Pragam adumnio.Quod olim Romae Tito Livio contigit, hoc idem Pragae IoanniCaramueli. Quid Fallor. Iberos & Gallos traxit Livius.Euro-peos Omnes Caramuel. Eloquentiae fontem inspexere illi Eneyclopediae Oceanum isti Pyrrhi gemma, Plinii arbor, Homeri Proteus,fabulae mihi erant Haec iam credo tacta, qui nune admiror maiora. His Caramuel conciliat nuem , ea aetrant Ii ulum Qui gratiarum imbres in omnes iparguntur,in te illustr.Domine,mixta nuunt. O magnum, pretiosum Unionem Non in- enio parem. Nunquam Oriens sic grandinavit. Nunquam pretiosiorem Cleopatra vidit solem te nuncuparem niti, iniurius viderer Galilaei arte quis credat tyintuemur nigras in sole labes. Mercurium meum iratum habeam, si quid obscurum in te unquam
Moralia coelestia contemplanti in septimo Dianae Orbe novumsidus mihi illuxisti Odiem albo signandum lapillo Nunqua felicius Moralia meditatus. Vt vidi, ut deperii Pecorum error est, non amare lucem. At quae lux fBacchantis instar,sed amantis, Theologiam Regularem quaero,invenio,apprehendo Externa intuitus mihi videre videbar mphitheatrum , in quo de palma de-
153쪽
certarent Tullius, Ptolomaeus, Stagirita, lustinianus, Moyses, Α- quinas. At intima scrutatus sanctum Pantheon reperii, adverti, adoravi. Hi e Basilii, Augustini, Benedicti; illic Bernardi, Francisci Oracula Gylicabantur. O ter Maximum Caramuelem ren tibi submittunt&ora, calamos caeteri Interpretes. Aperto fatentiiro-re,Ioannis esse divina arcana revelare. Theologiam Regularem vix perlegeram cum Libralem Rotima Placentiae excepi. Quid mirum Vel libris inest sympathica vi & Placentinis Roma semper gratiarum racunda Tantum miraculam non privata domus, sed publicum theat tum decebat Sedens, primusin mi versitate Theologorum Placentina , emulata in me Deum, qui quos non dignos reperit,dignos ipse facit,Theologia mi Morale oculisLynceis penetrandam exhibui. Ante hunc die Caramuelis fama Placentiam non advenerat. Novitas curiosos omnium oculos convertit. In libro quot caracteres, tot stellas assimirata Ila inersuas,exclamat Vere Ioannes est Aquila Coeli vias adiit,quas nemo hucusque libera posuit vestigia primus. Gloriae attigit verticem. Absit verbo iactantia,Stellarum Caramuelistic tam Placentiae Galilarus fui. Duabus gratiis tertia se iungit. Tuam Theologiam funda mentalem Romae instantaneus hospes, video, non lego. Quam Dete,quam avidαvidi fundamenta tuain Montibus sanctis omniau votaconiunxissem,silegere licuisset. Hare sunt Caramuelistica sidera, quae ad invidiam fortunatus inspexi. Sidera negit,qui influxu non gaudet, Doctor, vel Iupiter, .ve, Saturuus TαIovem experior vir. Utinam expertus adole Leens Felicius didicissem Felicius docuissem. Da Platones dabo Stagiritas Theologiam Regularem,&Moralem, ut Argus teneo. Fundamentalem desidero, Desidero cuncti desiderant. The fauis ros ostendis, Ecavari non erimus es t magis Avari tui Typogra
Encyclopediam quam polliceris, Italia prestolatur. Mitto Casinatum Aquinas eris. Unusi si verum liceat dixissei mihi es
multorum instar. Ita tuisprincipiis,haereditariasplurimorum conclusiones intueor. Ars longa vita brevis. Cur vetera restribimus e Cur mutamus quadrata tundis Ingenixacuamus non ungues Novis studeamus Novamolitum gloria coronat Argo, .
154쪽
Minervae, Navi, Coelum est Portus. Aquilae simus,non oves. Sicadendum est,Coelo cadamus. Icari conatus suo vivit interitu. Ing nio quis ponat metas ιHercules columnas erexit, Columbus evertit. Mi Iupiter, quantum tibi debeos provolvar Sisyphus saxum; Atinae supponatur Enceladis Coelum fuleiat Atlas. Haec onera sempererun meo leviora. Exquo malegi, hoc unum scio , quod nihil scio. I id grati afferam,ne ingratus decedam P Referam gratia 'quae gratia tuis aequaIece Agam 'Ego ne Tullius 'Quid igitur' Habeo gratias, sed aeternas. Quod possum,db si non positum, quod debeo. Devincto servo impera. Monasterii Subiacensis Pliorsum , oneti licet,&honori impar Sublatum dum audis, Bened: Et Capitolium cogita Carnem, Demonem, mundum triumphatos ad testimonium cito. subiacu quot diademata, quot thiarae,quot laureae,quot sceptra,quot trophea in hoc fonte Oceaanum comprehendo. At quid loquor lucem Soli defero' O me fortunatum, si hic te hospitem haberemi sacrum Benedicti specum Principes,Imperatores, Pontifices adoravore Subiacensium gloriae unus deest Caramuel. Vive Ingeniorum Phoenix. In Sublacem si Monasterio diei . Augustii 6s3 Augustum Caramuelem revere batur humillimus dec
Eximie ac Re verende admodum Domine.
N seriores a Superioribus Angelis lumine Coeleis sti suffundi , Dionysius Areopagi Senator, postea D.Pauli discipulus, clarillimis verbis ais firmat ac spiritualis luminationis modum obscurissimis implicat,gravidis, ambiguis invol. vit Hinc orta Theologorum dissidia quorum aliqui ad rumpetamentum,&aliqui ad ele vatio-
155쪽
nem reduriunt. Contingit luminatio inquiunt illi, cum Oidinis Superioris Angelus intellectualem lucem suam capacitati inferioris attemperat, sese exinaniendo quodammodo similem reddit luminando Spiritui. Contingit luminatici,aiunt isti,cum Seraphimus v.gr.lucem adquisitum divinibus, Angelo inferiori communicat,communicando perficit,perficiendo Hevat,4 elevando sibi similem reddit. Haerebam anceps, Mitris subscriberem nesciens , literas tuas recipio,&luminor,&quid apud Homines eveniat sentiens , quid coelitus agatur,rimor. Legerat forte meus Costalia, apud Humanum Eldemanium si debet ille Humanus dici , qui Caesarem de Theologiam sinceram tam temere audacter invadit) deposuisse in Caramuele Deum ingenium ut octoriaquentiam ut quinque , ορ-- dis iam ut disci, quoniam istis insectus umbris luce egebat Caramuel, manum Costilia adhibuit,&via duplici potuit. aut ingi nil, eloquentiae&prudentiae thesauros tantum non infinitos , praefixis ab Erdemanio numeris limitibus attemperando, ut loqueretur rescriberet, anquam unus eX nobis aut etiam Caramuelem honorando, exaltando, illustrando, ut redderet similem sibi. Et Fgo Tibi hanc viam posteriorem ingresso, abs Te illustratus gratias habeo ια abs Te exaltatus terram desero,accedere ad Tuae Sapientiae Sphceram audeo,manum manui porrigo iis aeternae amicitiae finisdus ineo, quod religiose manu- teneam, non solum quamdiu vixe-to,sed quamdiu fuero est enim Animoium&non corporum amicitiae religio, Manimi mortis sum nescii. Nunc igitur,Costalia mi,tua amicitia honoratus,&quia amicorum omnia communia sunt, ingenii tui vivacitate divinita eperfusus,ne imprudens sim, humanissimas literas Tuas venero di exosculor. quia doctrina tua lum doctus, multum hodie mihi arrogo, mulium confido. Mirabar heri apices sngulos , quia tot succurrebant acumina, quotliterae, haerebam. at iam a meo C stalia, Angelo nobilioris ordinis illuminatus, omnia intelligo. Er, ut videas,quantum vel ana die Te instituente didicerim,singula ex
Esto Caramuel Pyrrhi gemma,Plinii arbos.Homeri Proteus. Unio, Sol,aut etiam si velis Mercurius. Quid hic Ego e Gemmis V uionibusque pretium dederit raritari Arbores magno Pictorum,
156쪽
Poetarum miraculo frondes argenteas aut poma aurea in Iberia protulerint, si error Principum ex sit,&obtineat taceritas, cedent Persectione formicae. Ergo formica erit Caramuel, de Sapiem.
tiae Tuae horreis granai hoc est Scientias, Artes, Notitias excipi-Cns auribus, perlegens Oculis, Encvclopae diam sibi congeret cautus re providus, ut postit universis prodesse. Et, si apud Graecos Proteus, apud Latinos Vertumnus dicantur lauta census Humani Camaleontes, inconitantes&mobiles,ab Eolo pasti, & ab Aura innus riti: Caram uel Proteus, Vertumnus, &cam aleon erit vel, qui de credat, eius Fimdamenta lam Theologiam evolvat , in qua vix lineam reperiet stabilem vix uni eam periodum fixam. OmnI-bus Viris doctin hunc librum scripsit Caramuel, Momnia omnibus fastus, dum omnium ideas ebibit,& Genios divertos aut etiam adversos componit, Proteus est sidun ab aere pendet in obscuris, eodem vento in orientem N occideruem navigat, sab ignorantiae specioso colore Camaleonti simillimus se decolorat, ut ad colaret alios, quorum mentes Apelles exceIlentior depinx tr. Solem Caramuelem Castalia, Sesem Humanus dixit rin me monet hic ultimus,quo debeam sensu alterum in te igere Solom nium Coelestium motuum,& in materialium rerum ordine causa Prima, Lunam Dromovet,&illa favorum oblita eumdem invadit,&qua potest eclipsat. Et stando huic conceptui, erit Caramuel Sol
sed eclipsim frequentissime passus, ab eorum videlicet ingratitudine, quos ille docet, Dromovet, aut etiam iuvare non cessat. Ego libros, quos contemno, non lego quos non lego,non habeor, Caram uelis aemuli, libros eius magno tinpendio conquirunt, magna asuustentia legunt,& obmurmurant tandem: quorum tamen obloquutio susurradita Typographos&Bibliopolas, & ritu ethnico instruvuta videtur,ut non noceat, sed faveat potius Soli deliquium&tenebras passo. Ad Mercurium progredior mi illo etiam Caramuelemi perio. Adulterini nummi obtinent subcrepusculum: Mercatores obscuras habent offernas interdum,ut facilius ea vendant, quae
sunt materiae minus pro hae. Ecce pinxi Mercurium. Videri non
vult sub meridiem, non vult sub mediam noctem et Solem sequitur, & luce aliena dives percellit oculos, si matutinus in Aurorae cubili, ut vespertinus in Noctis vestibulo appareaa: Maximus credeba-
157쪽
tur ab omitibus,quousque a Ginendo, Astronomorum Aquila, usus in Apollinis facie tantillus fuit,ut conterimi potuerit. Et Ca ramuel Coeli literatii est Mereurius Amor est eous ii,si amicitiae ΑRrom,aut vesper aemulationis raveat, inter dubia lucis, noctis phasmata videtur magnus Splendet aliena luce nimirum,Socr tis,Platonis,stagiritae,Ptolemaei nec non Dionysii, Ambrosii Hi ro mi, Auginini, Benedicti,Bemardi, Aquinatis, quos sequitiari luce etiam osephi Costaltae,nec non aliorumingeniorum nobiliuquorumillustraria avore, &Mnevolentia honoratur si agamus o materia probabili vel dubia forte magnus videbitur Caramuel: magna enim ille dubiadi magnas ignorantias habet.Sessisi veniatur ad Scientiarum meridiem, in Moralibus evidentiaevi demonstrationes postulentur , quam sit parvus Caramuel eius Theodogia Fundamentalis demonstrabit,in qua inter Olympum, Tellurem medius a ventovi impulsu diversarum Scholarum seductus,ignorat
' Iste est, Costalia mi,Caram uel tuus: Homo Platonicus,quem definisti. nimal bipes&implume: Anrmat; quia dum sentiem ponit sua, a sensibus adquisita notitiai maxima ex parte betautatur; quod vidisti clarissime in eius Audaci Mathesi, quae Divina&humania omnia ad circinum dineam inducie quod perspicies a. peltius in eius Philosophia Artificiali, quam Francosurienses iam
imprimunt. Bipes quia licet coelo natus sic sperat aerrae adhaeret,in mavult per iciturem serpere sequi Gentilium Apostolum invisibilia Dei per haec quae facta sunt terrena materialia,edisses
rentem, quam Cretae Theologicael caros , qui remigio alarum sacredunt vento, conclusones suas acie hoc est,chimoeris,Men . tibus rationis,tulciunt Est implumis: nam veritatem sequitur,non ornatum Λ,si ornare orationem contingat, Patrum utitur plumis. non enim sibi arrogat praemissas ponere id enim Canonicorum &veterum Autrivirum est, non Recentiorum.Quid igitur agit C ramuel e Gratias omnibus,si permittatur esse severus Logicus, a fundamentis securis necessarias consequentias inferre. Et quia in- tu illis,hanc tibi novamdi curiosam maestionem,quae de circum
158쪽
proponit, paratus respondere quotiescumque volueris eum dubii alicuius rogatione honorare. Vale eloquentissime & doctissime vir,& diligere perge tuum humillimum tervam Caramuelem.
TA ne, quandoquidem coram alloqui nequeo, per literas aliquando Magnum Caramuelem
non adibo,quem toties meis in praelectionibus inracantiquissima Placentinorum Academia. ubi Theologiam Moralem publice profiteor reverenter appello' quem sapassime in opere meo de Pollutione Ecclesiarum, earumque Reconciliatione e praelo in lucem iamiam prodituro constantissia,e pro pugno t&quem semper in omnibus tanti facto , ut Caramude quo sincere, de summopere glorior,non immerito passim adibo, Madorabo literarum, literatorumque non decus tantum, propemodum Deum, vel xertu Theologiae,in Moralis noster inprimis solem vere solum,quia parem non habet, quemque in Tractatu meo de Horis Canonicis ita intuitus sum,& insecutus, ut Caramuelis Heliotropium viderer. Eo anno proximo praeterito de legibus,sed Bone Deus, quantum tibi Ego, quantum Auditoresbmnes,quantum haec ipsa naturalis debet, quam divinitus Deo restituisti, vincreatam praestitistie eminem,qui in tam difficili quaestione placuerit, inveni praeter Te, ωsfortiar Pallavicinum acu- tussimum Theologiae Prosetarem in Collegio Romano Soeietatis esu, qui inruis assertionibus Theologicis nobiscum acerrime stat.
159쪽
eio, ita me ingenuorum servorum Tuorum postremum ne despucias,suppliciter oro Theologiam Tuam tam Moralem,quam Rogularem iam habeo, Fundamentalem in horas potius,quam in dies expecto Ratisbona,quam cum Tuisomnibus,utrem mihi omnium gratissimam faceret,emit,emetque, si quid aliud in lucem edidisti, aut in posterum edes, Antonius Bartolinus civis meus Caesareus Lyricen,qui meas hasce ad Teperrerenda amantissime curabit. Non omnes, immd pauciores Tua principia capiunt EminentissimeVir, ideoque allatrant aliquando,qui apud se icioli,apud Te aselli comparent. Vive diu, ut vel invidiam vincas bene vale, ut diu vivas, meque tibi semper futurum scias Devotissimum &c Placentiae
Vo D seelix faustum si, totum hodie Passerinum recepi.Totum-net totum quia speciem Corporis exsculptam aIoanne Picino,&speci em Animi eiusdem Passerini calamo in Epistola humanissima&doctussima expressam. In I- cone conspicio frontem spinosam&magnia, quae statim prodit scientiarum thesauros, quos plectitur et oculos plenosanim planos vi-
ta,qui vel tacente lingua, divinitus loqui videntur x actas labore improbo genas,qui enim negligens sit, frustra ingenio di memoriae eonfidit. Transeo ad Epistolam , d eam Charitesaeupinxisse video,Musas ornasse. Rarus hodie, qui doctrinam eloquentiae mari-rat,at Passerinus inter raros subtilissimissa eloquentissimus. Nulla est in illa linea, quae non ponat oculos lammam Authoris Probiatatem, Sinceritatem,Gravitatem ingenium,stiadium, Raffectum
160쪽
adversus Caramuelem summum. Ergo Caramuel auctus tanti Viri amicitia,nulli triumphanti Caesari , nulli orbem moderanti Maianarchae,nulli Duci Invidiam prosternenti invidebit talem enim adquisivisse amicum,triumphus est tantum obtinuisse Patronum, Imperium est,& a tam sorti defendi calamo,excidium aemulorum est. Interim,quia Lex naturalis a Scoto, ab eiusdem universis Discrupulis,a P.Sfortia Pallavicino,&etiam a Caramuele asserta Deo,tibi perplacet, quam ego generose de Deo sentiam, paucis verbis subscribo. DEi nomine intestigo natura smmam,eui nemo iura, nemo lues musitatris hamobrem, si per i sibiis Lex naturalis quam vocant, vim a
Deo ed a Naιura aliapendore, qua Deo, quem huc-ά adoravi, Iura dice. ret, aditimsuperiorem Naturam eia Religionis dirigerem istam oearem Numen, istam Deum , eradiam quamcumque Naturam , rasimmenseam in ta dicerem negarem esse Deum, se voce altiore ad eam eon versus λcerem, Conservus tuus sumet Deum adora. poe. s. o.
Deus igitur non solum est causa prima systematis naturalis, sed etiam supernaturalis non solum realis,sed etiam moralis.Tolle Naturam primam&omnes naturas secundarias substuleris tolιle Gratiam primam.& nullas dotes supernaturales reliquerist tolle Legislatorem rummum, nullam legem moralem in orbe terr rum invenies: nam,si per impolubile non esset Deus, & tamenes.sent homines, possent isti lege poenali, hoc est, violenta coerceri, non vero aliqua , qua posset a poena praescindi, vero nominari
Nec contra istam doctrinam militat Dahomas, quem non libenter desero aut impugno nam Thqmistae verbis puris a nobis differunt,& tertia nobiscum periodo sentiunt , auisentire coguntur Testatur id Franciscus Sylvius,Thomista optimus quem vel invitum, ut in Theologia Morali videris , ad nostram sententiam perduco. Haec est doctrina priae divera,quam tamen pauci capiunt, Zemulti dissentaneam existimant, inter mulios, nescioqila fato, Diana&lossus,optimi amici mei, in re tam manifesta caeeutiunt. Diana Part.o.traα8.resol. F'.rogat, fornicatiosi miri αὶ mal an tantum mala sapisprohibita λ de Boisus tomo 3.titui. 4 ut omnimn animos excitet hanc ePgraphen poniti De minacima iasio MDj9ilias by Ooste