Caroli Lachmanni in T. Lucretii Cari de rerum natura libros commentarius

발행: 1855년

분량: 444페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

321쪽

9I4. PEDUM NISUS UT PONDERE POSAE T. Corrector

quadrati et Marullus PONERE. in iv, 924 indugredi pedemque ponere. apud Echoliasten Statii ponere iussit. 923. SED AI QUEQUE EUO RITU PROCEDIT. Si Orationem turbat, cui deesti nomen semininum . ergo scribendum est Sed v I s quaeque suo ritu procedit. Lambinus male Res ric quaeque, in quo procedit improprie positum est. Narulli commenta non commemorare PraeStat. 925. ET GENUA HUMANuri. Et coniunctio omnia pervertit. scribendum est ΑΤ. homines membris immanibus instructi nulli fuerunt: hoc enim nihil apparentium confirmat: at multo durius illud hominum genus fuit, ut pote ex tellure

dura creatum. 928-979. FUNDATUM MI RARI ER UMQUAM. HOS

versus LII quadratus hic non habet, sed in sine post librum . sextum, ut dixi ad I, 734. scilicet ante haec, si carminis ver Isibus DCcccxXVII annumerabimus Capitulorum Versus, qui sunt xxxv, inveniemus in hoc libro esse Versus DCCCCLXII , qui officiunt paginas vigenum senum versuum XXXVII. iam vero in libro superiore a versu numero 348 schedam codicis

c archetypi initium cepisse ex eis quae ibi ad versum 323 dixi

t 'Pp ' Rh ik 0 Rutem versu usque ad finem libri sunt ver

Sus DCCCCXL et capitula XIX, qui Sunt Versus DCCCCLIx , hodest paginae item xxxVII , in quarum ultima fuerunt versuS poetae XXm . haec si recte disputata sunt, finis libri quarti suit in dextra pagina, initium quinti in sinistra. sed eae noni potuerunt unius schedae facies esse, quoniam eis index capitulorum interiectus erat, cui recipiendo trium modo ver-SuUm Spatium Vacaret. itaque statuo postremam libri quarti paginam in aversa parte aut nihil scripti habuisse aut certe nihil praeter subscriptionem eam ipsam quam oblongus ex

hibet, TITI LUCRETII CARI DE RERUM NATURA LIB. IIII

LXPLI cIT INCIPIT LIB. V. in proxima pagina dextra suit index capitulorum, et quidem ita scriptus ut librarius XXVII titulis absolutis non ad alteram schedae faciem transierit, Sed in margine et inter versus reliqua adiecerit . ea ratione factum est ut in codicibus nostris hic index capitum, qui moblongo continetur versibus xxxiv. perturbatissime SCribe retur ad hunc modum. Diuili sed by Cooste

322쪽

10 Avimam et animum non posse esse sine eorpore De solis et lunae offectione De nativitate mundi et dis Mundum non esse ab disconpositione rerum questitutum in eo sunt i5 Cui Dars nativa sit totum nativum De Centauris de sculta de terra de aqua de aere sive . mima de clii meera 32 De lune curSuDe die longo et brevi nocte ex ida viseo solis

itaque hunc in rodice archetypo vel hoc vel simillimo modo dispositum suiSse exiStimo. Plus hominibus profuisse qui sapientiam invenerit quam Cererem Liberum Herculem.

Animam nativam ESSe.

De mundo. 5 Do lunae lumine . De solis et lunae ChirSu . De anni imporibus .

Mare caelum terram interitura. Do e lipat . ih Animam et animum non posse e SSe Sino cor

pore . De solis et lunao osse tione . De nativitate mundi et dia.

Mundum non esse ab di S COH -poail;ono rerum questitutum . ih - .istii . a s Cui pars nati Va sit, totum nativum eSSE. De eontinum. Ite Seulla. De terra. De nqua. De aere sive anima. D. Chimeeri. De igni et Sole. Non potui .e 'himoram ei De lampade et lucerna. Soyllam et similla eorum gigni . ah De aedificiis, quem admodum Quomodo hominibus in

intereant. tiata ait deorum opinio .

Quare nata omnia dicta . Quom admodum aurum Quare aeternitas esSe pOSSit. Et nati Va e SSe . Λ, nitim

plumbum

ti De Phetonte solis filio . reperium sit. Origo mundi et omnium . Qis in iam tim serrum . De solis et lunae magnitudine . invonium ait .

De solis magnitudine. De luna. ae De calore solis. Democriti de sole. De tune cursu. Ex Ida vis eo solis. De die longo et brevi noete . 930. NEO LABI CORPORIA ULLA. Oblongus prima Diuili od by Corale

323쪽

manu lato, labi corrector. hoc ipsum labi librarius quadrati exhibuit: corrector secit labe .

933. CURVI MODERATOR ARARI. Antiquissimi correc

934. FERRO MO I. LERIER ARVA. Corrector Oblongi mo lirier. Brixiensis editor et Mamillus NOLIRIER. 935. VIRGUIT A. Antiquissimi Correctores VIRGULTA .

937. IMBREA DEDERANT , QUOD TERRA CREARANT.

Dederat apud Macrobium Saturn. VI, 1, itaque oblongus Prima

manu. deinde CREARAT Macrobius et corrector quadrati, item Antonius Florentinus. mox placarat apud Macrobium. 941. ΑRV1 TA. Sio iterum veteres versu 965: utroque loco corrector oblongi secit arbuta. hoc nomen per i scriptum non videor mihi legisse: sed sortasse non satis attendi, et improbum duco talia, cum nemini noceant, tacite mutaro, quod secerunt hie editores huius poetae universi. 944. PABULA DIRA TULIT . Hoc absurdum est, cum neque graviter Olentia nequo necantia neque ex humana

carne petita intellegenda sint . ad rem faciunt unico Palum DURA, ut Scripsit Naugerius. 945. AT AEDARE AITIM . Ad apud Macrobium Saturn. vi, 1, quod qui aut librariorum peccatum esse dixerunt, ut Wahesieldus, aut cum Gerh. Ιoli. Vossio infinitivum cum ad praepositione coniunctum serendum iudicarunt, orthographiae antiquae turpiter imperiti fuerunt.

946. DECURSU A AQUAI CLARI CITATI Λ TE SITIENTIA RAECLA FERARUM. Hic Lambino duce docti homines sero ita iudicarunt, Simeonem Bosium rectissime e vetere scriptura eruisse Claricitat LATE , donec nostro tempore Albertus Forbiger, Orellium tamen, nequid ipse audero Videretur , hoc ante se dixisse testatus, claricitandi verbum non omni solum auctoritate destitui, sed etiam analogiae adversari'. confidenter pronuntiaret; qua sortitudine scilicet ad laudem ingenii grassaretur et ad emendationem pariendam, quae ipsi facillima et, sere dixerit, certissima' esse visa eSt. ea autern est huius modi, Ut nunc montibus e magnis decumimaquαι Claru' citat late sitientia secla ferarum . quo commento nullum infelicius cogitari potest. nam decursus aquae nequo citat seras, hoe est aut ad cursum instigat aut nomine aP Pellat, neque clarus quomodo dicatur intellego: ipso enim

324쪽

eum clarum PSse vult 'undique e longinquo aridi dum seras decursum aquae . qui Vix audiri potest, frustra clare audire iubet. nihilo minus hie laetum est id quod dicitur, mutuum muli: nam Orellius editione altera bonam Forb. coni.' quam dieit recepit'. nos autem videamus Potius de analogia. verbum est antiqui iuris publici clarigare: id qui saepius tacit, e L Anici 1πAae: nam quod libri nostri e litteram pro g exhibent . attonios horum commentariorum lectores morari non debet. itaque clarigare et clarigitare tam recte dicuntur quam gnarisam rigare sSic Varro rerum rusticarum II, 4,l4 purgitare fumigare remigare mitigare lenigare litigare iurgare obiurgitare navigare. clarigationem autem rerum repetitionem esse satis consisti. itaque legatus cum clarigatum capite velato filo mittebatur, illos homines illasque res dedier exposcebat . item, quod est apud Livium in viii, l4, Veliterni quo temporct iussi erant trans Tiberim habitare, eius qui cis Tiberim cleprehensus et captus esset usque ad millo pondo assum erat clarigatio, id est repetitio ; quod aes scilicet ab ipso Vest a re publica Veliternorum solveretur. ad hoc exemplum snam clarigari aliquis potest, quoniam alicuius clarigario est; poeta dicit flumen feras e montibus, in quibus ad pabula quaerendae evagantur, quasi clarisitare, hoc est semper repetere et recolligere, quoniam propter sitim se ad aquam

recisere coguntur. 948. DENIQUE, NOTA VAGIS, SILVESTRIA TEMPI. ATENEBANT NYΜPHARUM. Sententiam pervertit Marullusseribendo noctivam: hoc tamen ille Wallefiet do rectius sensit, nympharum domos inepte et praeter rem dici notas esse solere hominibus circum vagantibus . sed satis est scribero

vhoi, ut ipsi illi primi mortales indicentur.

949. QUIBUS EA CIBANT UMORE FLUENTA LUBRIO A PROLUVIAE LARGA LAVERE UMIDA SAXA. Ita mem

branae , qui S escibant; quod cum II avercampus recte rettulisset, tamen nemo Vidit litteris diiunctis scribendum esso quibus e scibant. Olim impressi aestibant, Itali Mibrant, Wakeseldus eae ibant. sed fluenta putide ac perverse dicuntur umore lubrica: itaque Wahesieldus a Bonileio debuit. accipere Πνio M' fluenta, quo se homo mirus nihil umquam inse-lleius vidisse narrat. deinceps apud Nonium p. 504,8 paulo rectius scriptum extat proluvie.

325쪽

953. fCRIBANT. 959. SCIEBANT. Itali utrobique ac I - Η Α N T . at Wahesieldus, poetam non patiens tam pure quam solet loqui, altero loco scripsit scierant. 962. LUGEBAT CORPORA. Quadratus lucebat. Itali et

Brixiensis editor IUNGEBAT. 369. 970. SAETIGERISQUE PARES SUBUS SILVESTRIA

MEMBRA NUDABANT TERRAE, NOCTURNO TEMPORE

O APTI. Hic Omnia mira sunt. Primum Itali, ne versus labaret. scripserunt sui s. ut Poeta in vi, 974 977 ita non dixit sed subus utraque brevi. cur igitur hic non scripsit Saetigerisque subus similes 3 quia tota haec hominum cum auibus collatio inepta est. considera enim hanc perversam sententiarum compagem . Teras multas' inquit incebant, paucas

latebris abditi vitabant, et saetigeris suibus pares humi abiecti nudabant membra.' nudabant vero 3 qui ne pellibus quidem uterentur. Sed hoc incommodum Lambinus levavit recte scribendo silvestria membra Nuda DABANT terrae. manet tamen vel sie illud obtusum et plumbeum acumen , quod eStin hominibus cum suibus comparandis. ergo in latebris illi, feris quas vitaverant ipsi similes, nudi prosternebantur. ut

laterent. Puto. immo nocturno tempore capti: hoc enim adicitur . atque eadem nocte illi suibus pares domo saxea eiciuntur Spumigeri suis adventu validive leonis . non potuit bonus et in arte perfectus poeta haec tam Stulte coniungere. , o latebris vitabant seras, et suibus similes nudi et frondibus involuti iacebant nocte capti, saepe tamen suis aut leonis adventu saxeis tecti S excedere cogebantur.' iam vero illud subus pares alio referre temptemus, scilicet ad vires et sortitudinem primorum mortalium: Etatim Omnia rectissime procedent hoc modo. multas seras vincebant, paucas Vitabant, cum ne saetigeris suibus quidem et leonibus impares essent. cum autem nox ingruebat, in cauis nudi procumbebant, donee suis aut leonis metu exterrerentur cavernis et cubilibus haec, inquam, bene procedunt, Sed apparet Orationem mancam esse: deSunt enim ea quae alio scripturae genere notavi , et leonibus, deinde autem in cavernis . porro quonam in loco haec carmina damnum fecerint ostendit ille unius syllabae defectus post pares subus . neque vero deest aliud perturbationis indicium: nam post sex versus loco alieno leguntur haec Diuiti os by Gorale

326쪽

v1ε, quae Marullus pOSuit POSt illuna Versum, Sponte suo tibi quisque ea re et virere doctus 96l , Avantius paulo com-Modius post illa, Consectabantur silvestria Saecla ferarum . nunc vera desectus sede intellecta ita potius dicemus. et hune versum Missilibus, eoque fortasse plures, et certe duos praeterea dimidiatos . cuin casu oxcidi Ssent, in inferiore paginae margine adscriptos eum a quo codicum no Strorum archetyp0n laetum est ex parte sesellisse, ut illa versuum frusta omitteret, hunc autem. qui integer esset, non Ruo loco Scriberet. itaque haec reu ut apertior fiat, non ut cum Lucretio, summo Vgrsuum artifice , de victoria contendam , desectum Supplere conabor. haec igitur, Si non apti Ssima, saltem brevissima et ad rem maxime necessaria esse Puto . Multaque Horebant, vitabant pauca latebris , Saetigerisque pares subtiS Rr-40rique leonum Missilibus inaeis et magno pondere citiuae. Inde vis temere abiecti filo tris membra Nuda dabant terrae, ηοcturno tempore eapti, Circum se foliis ac frondibus inroirentes. 973. QUAEREBANT PAR v I DI. AntiquiSSimi Correeto

res PAVIDI.

975. DuΜ ROTEA FAc M. Itali et Brixiensis editor

977. A PERVIS QUOD ENIM. Corre tor quadrati, item Itali et impressi, A PARVIS. 984. ELECTIQUE DOMO. Oblongus cum Veronensi editione Et Deliqtis, Itali et Brixi ensis Ε I E c T I Q U E .

985. SPUMi GERI SUIS ADVENTU VA I. IDIQUE LEO llis. Immo Walidi v x leonis. in IV, 10 lG mniserae morsu sa fite leonis. 989. Du L cIA LINQUEBANT LAMENTIS LUMINA VI

IA E . Alienissimum est lamentis, cum de mortium multitudine Vendum sit. Muretus egregie I. ABENT Is lumina vitae. Vergilii illa nota sunt , tot iam LMutibus annis, reniet lustris labentibua aetas . Manilius H, 885 Labentemque diem vitae tremulamqne δenecliam. 992. GEMITU A. Corrector oblongi GEMITU. 993. V1vA v I DENA VINO SEPELIRI VISCERA RUATO.

Itali et impressi v 1 vo b to . viscera autem hic non carnem dicit, sed intimas corporis non modo in uno alteroVe mem-hro adesi partes. Simillimo modo viscera in Tuscul. 11, 34 dici 21. Diuitiam by Cooste

327쪽

Davisius intellegere poterat, si Ciceronem versu tragico

usum esse animadvertisset. Spartae vero pueri ad aram sieeerberibus accipiuntur, Ut mullim e risceribus gan is eaeeat. 995. RUPER VICERAT TETRA. Corrector Oblongi viscera : ULCERA Itali et impressi. 996. ACCIDUNT V oc IBUS. Corrector oblongi Ac cI

BANT.

997. DENIQUE EOR VITA PRIVARANT vERMINAsAEvA. Marullus Donec privarant, Lambinus Doniceton pria rarant. debebant scribere DONIQUE. Donicum privarunt nullo auctore Creecllius.

I 001. AEQUORA LIDEBANT NAVIS AD SAXA VIROS

QUE . Corrector oblongi ledebant. hoc secuti sunt postea Itali et auctores editionum omnes : unus Ν. Heinsius in adversariis p. li8 scripti codices lidebant'; cui fidem habere Wakesieldus noluit, scilicet quia Havercampi stupor id praetermiserat . iam laedi naves virique ad saaa ridicule dicuntur ; nisi quod plerique Horatio idem ioculare dicendi genus

adscribunt, per talum zona collum laedere, earminum III, 27, 60. lidere autem sine praepositione Latinum vocabulum esSe non laetio doceri poterit: nam onomastici Latinograeci, e quo Labbaeus habet p. 107 lido κ'orta, . tanta auctoritas eSSe non debet ut ex eo scriptoribus optimis et antiquissimiS VOcabula inaudita adfingamus. quam ob rem neque Olfrido Muliero assentior in Atilii versu , qui extat apud Varronem delingua Latina via p. 367, tuenti Cape, caede, side, come, conde; ubi rectius alii Lyde; neque Scaligerum audiendum puto, qui in Diris 169, ubi erat ludere, voluit scribi sidere ; in quibus versibus nihil probabile effecit Nahius, mihi aptissima videntur haec, Et mare eum s libri mecum) tenero gavisa rattaedere in herba Pur ureos flores , quos inoper accumbebat, Bracchia formoso subponens Cypria collo. itaque in versu nostro mihi vix dubitandum videtur quin Lucretius Scripserit FLIGEBANT. figi Attium dixisse constat: flictu est apud Vergilium et alios, fiolus navium suit in Teucro Pacuvii.

1002. ΝΕc TEMERE IN CAERUM FRUSTRA ΜΛRESAEVI DAT LEVITERQUE MINAS POTE BAS INANIS. Qua

stratus in annis . SAEvi n AT Itali et Brixiensis editor, PONEBAT MarulluS. Nec sententiam pervertit: Lambinus, quamvis aliis adscribat, primus secit Sed. aptissimum et le-Diuiti eo by Cooste

328쪽

nissimum est Hi C, ut in v 432 iii, l023. versum proximum Nec poterat exhibet commentator Veronensis Vergilii ad Aen. II, 90, si recite iudicat H. Keilius, ut dixi ii, 559.

BAT. De hoci versu optimo disputavit Alexander Theodorus Suerclsio in Vindiciis praecepti Benileiani p. 39, quem libellum Rigae odidit anno l832 . hic quas rationes attulit,

quibus hune versum Lucretii esse nou POSSe Ostenderet, eas et repetere et augere mei ossicii esse duco. primum igitur haec orctinem et cohaerentiam sententiarum perturbant. nisi certe aliquo vinculo eum cetera oratione conectant Ir. itaque si e libris olim impressis scribemus cum caeca iacebat, haec Supervacanea reddemus tolerabiliora. deindo scire velim quo sensu navigatio hic improba dicatur: potest enim improbum esse aut immane, ut apud Silium in xiii 76l in his rectatque capaci Aomina mole Charon, et susscit improba puppis, aut vile et Contemptum, ut Lucilius Omnes formosi fortes tibi,

Fo improbus, aut denique sceleroSum et audax; quorum Si quid aut in nautas aut in naves eadit, certe a ratione atque iuventione navigandi alienum est. nam Horatius cum iram dixit rates, non tamen improbas dixit, et impietatis modum taeeri posse non putavit, sed addidit eas vada non tangenda transilire . non ita insantem novi Lucretium, ut credam eum haec tam concise et imperfecte elaturum suisse. tum navigii nec sorma grammatica nec significatio tam antiquo poetae

e0nVenit; quorum utrumque is quem dixi vir doctissimus Reeurate exposuit. qui quod I. F. Gronovit in ecclesiasticis 0bservatione utitur, qua is p. 272 Cervi diuin Scaevolam primum Marci imperatoris aetate navigii vocabulo in l. 122 g. lD de v. o. XLV, i pro navigatione usum esse dicit nam do Edicto Ulpianus sallitur et se recto corrigit in l. 1 g. 14 D. dei lumin. xLiii, l2ὶ , DOS eundem illum Lucretianae urtis aemulum lectorem, cui hic versus adscribendus est, iam aliquOtiens poesis antiquae , quam adsectabat, non SatiS gnarum deprehendimus, velut cum dixit quia propter pro igitur i, 334. inluctus recto casu et aquai dandi I, 454, alioqui iii, 4l5, simulacra seruutur III, 433 , Sentire sonare iv, 229. haec igitur ut dixi, Suerdsiovus illis prudentius tractavit, qui una Vel altera littera immutata se hoc poeta dignum verSiculum pro- eudere PoSse existimarunt, si modo illud infaustum ii devi-Djuiijrod by Cooste

329쪽

tassent . quanto rectius erat aut cetera argumenta considerare aut illud ipsum ii quibus finibus contineretur denuo

quaereret mihi paucula delibare libet, ne nimis excurram. primum Propertius non modo distractis syllabis in genetivo sub Stantivorum casu primus. sed etiam disyllabo a recto tribrevi Solus usus est, cum dixit arma Mari et benefacta Mari. Tuno animi venere Deci, contudit arma Tati, item hasta Tati et o Tati. hoc enim nullus ceterorum imitatus est, nee tacile acl- ducor ut credam Ovidium semel Tati scripsisse in fastorum I, 260 . in versibus scaenicis veteres his disyllabis usi sunt.

Sed paucissimis , preti viti non seni lani soli soli spoli gladi

otudi), et post Vergilium nemo , cuius est in Sabino eolantis impetum eisi: Phaedrus et Seneca pretii genii. at in versibus hexametris diversa est observatio. in Moreto, quod Carmen Vergilianis aetate par eSse existimo. 89 Inde comas apii graciles , ipse Vergilius in Aeneidos Hi, 702 Inmanisque Gelasu ii cognomine dictar de hoc enim versu , quem SiliuS XIV, 218 et Claudianus de raptu Pros. 11, 58 imitati sunt, WVuerum rectius in commentariis ad librum 1ii iudicare censeo quam ad IX, Ibi, neque praetereundum eSt poetam, Cum dicit campique Geloi, Gela, Homeri illa exprimere , quae Sunt in B Iliados Til, napal Boi 8 ΛΔ λ MNAM , Bol8MN και Γλαφη 'AEC.

ante huius tempora Attius maluit fluviae in Oenomao, apud Nonium p. 73,25. sed ut Vergilius, ita Gratius 18 38 Latii. spatii Germanicus 53l, in plurium syllabarum vocabulis diducta genetivi forma non usi. quamquam haec sere adiectiva sunt, certe Laetium, itemque, nisi fallor, ea quae incerto SeXu sunt, apium aptus, fusius fluvia: in adiectivis autem genetivus brevior locum non habet, et observavit Hauptius

ita Catullum dixisse gignendi casu o mihi nuntii beati 9, 5,

neque quemquam nunti, quamvis Ciceronis Sint aquari et sagittari. manet tamen spatiis quod si antiqui usus est, Horatius quoque et Caprii prima correpta et eadem producta Capri dixisso aut arbitrium lectorum socisso potuit. sed ad Propertium redibo , quem minime noVatorem suiSSe Solus. puto, Forbiger sibi persuasit: certe nemo ante hune longius ab antiqua castitate sermonis recessit. itaque Germanicues quidem in hae re veterem consuetudinem Sequitur, item Manilius , Iaudator Pisonis Calpurnius, Persius: Contra primi, ut a Benileio recto observatum est, Propertius et Ovidius Diuitiam by Cooste

330쪽

locuti sunt novo more, postque eos Phaedrus iurgii, luscinii, Columella in x, I 82 356 Caecilii et marrubii. minus certum, puto, in Priapeo 50 supercilii, ubi ablativo pariter locus est: Dirae, Moxotum , Gratius , epitome Iliados, Ciris , Culex,

neutri parti favent. tenent novum morem Seneca, Lucanus. Petronius , Valerius Flaccus , Statius, Silius . Martialis . Iuvenalis. Propertius Vero adiectivuin quoque nomen breviori illa genetivi inflexione extulit, sest unum , Nunc Iovis incipiam causαs aperire Feretri, et Hinc Veretri dicta est ara superba Ionis . idem qui praeter hunc ausi sint, Iuvenalem in-Venio , Cuius est in satira vI 385 nominis APpi, et Senecam,

qui scripsit in Hippolyto 1022 numen Epidauri dei, nam suisse qui Satyri Tarenti in georgicis Vergilii II, 197 et scopidis surdior Icari, quod est apud Horatium carni. m. 7, 2 l, ita acciperent quasi essent Satyrii et Icarii, ueque credibile est neque dignum memoria. nuper tamen homo quidam doctus comici reuum quem dicit Plinius in naturalis historiae xiv, l4,l6, pro Luciliano hexametro venditavit nimis securo ita scriptum, Quinque Thasi rini depromam, bina Falerni. mihi certum victetur Plinium hunc versum referre ad tempora Sullana : ceterum copias Siligit expectandaS Cencteo, nec POSSum dicere quam Vere scribendum coniecerim Quin Thessii rini dena promam, bina Falerni dolia. porro Eubstantivorum Graecorum genetivos in vocalem i Simplicem exeuntes non nulli probarunt, ita tameu Si ante eam Plures m Orao essent, non una tantum : nam Priscianus imperitissime in Aeneidos 1, 222

Fata Lyci interpretatur Lyeii, p. 946, et dixit Bromii tribus syllabis Varro apud Nonium p. 7l,l8, Defrondem, Bromii autumnitatis uvidam , nisi tamen id nomen potius adiectivum est . sic igitur Plautus Talthybi in Sticho ii, 2, 33, gymnasi in Bacchisin 111, 3. 2l, Lucretius Aegi, absinthi, centauri, conchyli, Catullus Pelei montis , conchyli, gymnasi, Ovidius Semel Rhegi metam. xlv, 5, Aconti in Priapeo xvi, balausti Columella in x, 297, Statius Theb. xi 636 Lai, quod vitiose scribitur Laii. Horatius ad hune modum dixit Libros Panaeti et Dionysi Illius: de hoc enim Bent leti sententium probabit qui ea consideraverit quae Carolus Keilius in specimine Onoma-tologi Graeci, Lipsiae anno l840 edito, disputavit p. 24,

nec sacile quemquam Dionysus Trimal Gionis servus aliorsum trahet. sed longe maxima pars poetarum hae sorma Diuitiaso by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION