장음표시 사용
321쪽
quid dicere ex mente Appiani debuerit, perinde nescivisse. ι Quod quum ita sit perspecte tamen HEXR STEPHANus, h)tantae aliaeendum hane interpreum , iudicavit quandoquis dein eius interpretatio ad in Uigandam veram Aniarii lecti nem saepenumero conserat. Certe, nisi ipsius Graeci exemplaris, quo usus est cinaedui, usura concedatur novo A plani editori eo maioris momenti eidem interim haec candidiversio esse debebit, quo planius saepenumero per ipsari Graeci sermonis imperitiam, lectiones exemplaris sui proindidit ac declaravit interpres Scilicet, quo minus benephra m Graeci sermonis ac structurae vim perceperat i terpres, eo clarius saepe singulorum verborum vestigia in eiusdem interpretatione perlucent. S. Ita codex P. ANDIDr in plurimis visiosis Lectioribus eum codd. Paris. O Miris Antani Gru consentis. avarum Lectionum, quae propriae a privae sunt i Iius Codicis, e quo candidus versionem suam consecit, nihil. magnopere adtinet specimina hoc loco proferre. Sed ut intelligatur quodammodo, quamnam ad classem auts Exeusare bonum candidum PANLν Iorrus nit;tur, quum Elos pag. 28. manci . inquit, passimque corrupti exemplans
Graeci visio. HI Iaboriosus interpro in eo opere se eandidum praesare non potuis, quum ita mutio fluis perferi eris. Sed quantumvis depravatum fuerit illud exemplar taede tamen a paret, praecipuam caussam peccatorum illorum, quae hiae verisoni metito obiiciuntur, in Graeci sermonis imperitia qua laborabat interpres tractandorumque Codicum ea lingua scriptorum insuetudine esse quaerendam. Quo magis mirum esse debet id, quod ipsum hunc interpretem, in Epiuola ad Vo-fum regem de se Appiani historias legente videmus profiterit
Ego meritis fritis, inquit dum Mec Iero, non audis Romam rum resa. ut hactenus consueveram verum lautagere ne inae
uere tantum, sed aures miti iriorin In Praefation ad Appianum p. a. eodem loco, quo non forum horridam atque rusticam hanc Petri candissi versionem esse dixerat. sed etiam tam in eum , u musta via vertere sed pereerreTΩdicenda sit.
322쪽
quasi familiam reserendum illud exemplar st; haud abs re fuerit, si monuero, in quam plurimis ex illis linis, ubila vitio cubant edet Appiani Libri ac duo Regii Mi se codicis, quibus usi sunt primi ditores, eisdem v
liis laborasse illum P candidi codicem. Ac huius quidem inter illos Codices consensus, perpetuique sere vitiorum aut lacunarum contagii . sexcenta adferre specimina possem. Sed ex his, satis iuerit, si pauca quaedam, nullo magnopere delectu habito e schedis nostris enotata, cum Lectoribus nostris hoc loco communiearimus, e quibus de cae
teris coniectura capi possit i
f. IV. Decimina PROBARNM Desonum , quas Petri ca/μοιο Veso suppeditat. Sed nee probatis Lectionibus caruit P. cinctia graecumeremptari e quibus, quum in latina etiam versione satis
ι Non Syriaea pag. a. e. mari Stephani editionem iaeitandis Appiani locis semper sequor cuius editionis pagianae ad marginem Amstelodamensis editionis ubique adnotatae sunt In Impressis atque in coda Regiis consentiente Carissi
pag. 3s7 sedit. Mogunt. IN. legitur 'Arruxu . . . χρη-- .i- σοι 'P. δέοι πρέσβ- ubi pro 'Pοόιοι neeessario eum die Aagustario 'Pωμαίοις legendum est aut Pisu αέων. eum LETHONE in Geopria ex Appiani Moria Syriaea Cons. pag. 9 extr. pag. 9 ineunte atque adde quae locum eum. de quo agimus proxune sequuntur, pag. a. d. Eademinis Syriae p. s. e. Impressi cum Mnoque Regio Miro
eam Mute vidit alter Appiani Interpres Sigiam Getinius quirem, de qua eo loco agebatur, ex Livii libro XXXVI. c. io. edoctus locum nostrum his verbis Latine reddidit Appius tibi ad Tempe pervenit; is in onopinquo astria Antiocti. RIMA, obsidentis. Sed Larissam cum Reu Codicibus hoe Ioeo ignorans Candidus , pag. 36r Graeca eum his Latinis commut vita nisu circa Ampe Aatiochum eum exercitu consedisse ridens.
323쪽
elare eaedem perluceant, vulgato graeco contextu pase sim, corruptis in locis, medela adferri possit. Et ex his quidem Lectionibus plerasque cum Augustano exemplari communes habuit uacita liber λ sunt autem osae.
quae perspicua ortissimaque ratione veram Appiani scim
Moestis M. Ognita ad , ad Afronaesum aerapea omnia per rerritus es Deum siquem insidiari Mi exi maris: Omnia enim pracle opinionem Mi adere; - - - hoc modo pergunt vulgata
Graeea exemplaria, eum Codd. Rusis 'Pωμώων adde ab ex Cod. Aug. ωPωLy. - Θαλάι, κρατο--ε, et u πολ -- χειν Ax potius αυ- , ut est in Augustin apud Meth. νόω ,τὲ 'Amriis tar a pucati κατα-- ικοτων Pro v. 'An νη--us Codrio Pletho exhibent P.M. 4' ' πιραν nuam quidem pro genuina Appiani seriptura nemo dubitabit habere, qui Whiuleam ho loco in uuae oraticinem constarint. 6c id quod ipse Auctor noster paulo ante pag. I . . dixerat contulerit. Sed candidus pagos o non magis, quam Pari η-
eum exemplar eodem in mendo eum duobus Mus eu usse. Nullum vero dubium esse potest, qui recipiendum sit nomen τνοπον quod August. loe vocabuli προτειον praestat i sed fortasse Whoe una eum illo fuerit retinendum ut Appianus seripserit: si V. 'Aλ. καὶ Φιλ--οτερον τι-ον μικοσμ Iemn sim riuinum Alexaπώ O Pluini assorum Uructi Livius XxXVII. o. erem O sex minia petat m. more 3--- md paueis lineis interiectis, verba illa, δε δε τὸ ἀλιπι
ἐκάeri H ου δυο καὶ σικοσιν, mutila esse totiusque Ioel tu bare sententiam , nemo non videt. Eodem autem modo mari.
3, p. 37a in lateribuat ab utraqua parte tio O viginti Sciliret post με υ exciditi vox nis ἄν ret ad sensum omnisno necta mi quam August. exhibet. Appio convenit eum Lino qui l. e. Haec acies, inquit, fui in iacem partes dissa partes Mainterposias his ueniantis Gliquiso. Ex ipsius tamen Au
324쪽
HISTORIARUM APPIANI.pturam in eiusmodi locis ostendunt, ubi reliquos omnes. quos vidi , codices corruptos aut mutilos deprehendi Cuius potissimum generis specimina nonnuJla hoc loco prolutae
flani Codicis lemione ambigua edimnarum quodammodo est oratio, G et πλευ- καστο μέμυς, ἐλέ. αντες υ καὶ εἰκοσιν,
Quare videndum an in ipso Aug. aliquid exciderit, seripse.
esse Appiani scripturam, quam Aug. habet ἐς πιυς φιλους, in suos candidi autem Code a vitiosa Parisiensium scriptura non recessit Vulneratis sic vetus interpses, p. 74. turmaram equi . O cium in equos deferenanus. Ibid. p. iis d. Ante verba: T ό μευ Ἀλογοι πάμπαν. exciderunt sex verba ad sententiam plane necessaria, quae nee candidas, pag. 38r agnoscit. Ea Augustam noster suppeditate J m καλώ μι 'κτο τῶ Μανim ubὶ quidem eodem Hlio. quod saepius in instis nostes Win impressis Oeeutrit, proeMαλλι sie enim Graeci Maaia nomen in Mαλλιο nectere solebant perperam Mα νέον scriptum est.. Illius generis lectiones quasdam iam in Exercis Ambus in Appianum adnotavimus. Sic tabe pag. H. a. pro vitioso
καταπλι-- Aug. καταπνεομενον, & candidua, p. 23. per sarent. Exercit. p. 49. mist. Hao. p. 27. c. pro corrupto προτιμοτερον Aug. προτιιμ ιιενοε, misiterque candidus. p. 393. vi mortem Iibens oppea a t. si item in aliis multis veteri vii Interpreti eum optimo Augustano Codice mee recte eo venit. En unum praeterea ex Beuorum clisinum Historia loeum,
Lib. IV pag. 39 . . in historia prostriptionis a Triumviris editae, impressi eum trisus agit Codd. hae habent: ' Ω
λοι δε ομιλος, ι - τας οικὼς in ἀναιρουμένων λώιπαμ καὶ - κιιδο αὐτου απὸ τη συν- ινέ νως των πανόντων κακών ἐψυχαγωγει candidus, pag. 64, a regis-----Mei diae quidam ad oerisorum domos folianda accumbarie; vae uri eas a confideratione praesorium maiarum eos avertebat vides. pro absurdo συνωνέσεως interpretem legisse συνεσεω , quam lectionem, illa dubium genuinam Augustanus habet. H Bau. Cisu. Lib. II. p. 463. e. 'Eύει μαινεν οὐν ωροβατος αυτω,
325쪽
s. V. De corallus Mutis Annari Vatisanti. Graecum exemplar, quo in convertendo Appiano usus erat Gavius, ex Nicolai V. Pont bibliotheca in Vatis nam tandem transisse videtur; in qua ad hunc diem duodem Appiani Lyros , quum tisine conuertu candidus in in his Alyrieum Librum integrum, continent. Illorum Codicum notitiam aliquam benevolentiae Cel BANDINI, Biblioth
Mutis eonsentit. Ex herbaram radicibus ses CARsAn de Beu cis. ΠI. 8. panem eonfieiebant Caesariani sed non tam opinor. formidine compulli, quam fame prest ita pronus est terae inis transitus tamque requens in instis diphthongi acum vocali a commutatio, ut pro certissima emendatione eo rupti loci ad marginem exempli mei editionis Stephanianae iam adnotavissem ἐλέμεινεν quum a caussido pag. tas illam emendationem conrirmatam viderem, his verbis r memetos quippe
Civit. Lib. Ill pag. et t. a. Antonius, quum Dolabellae Hriam provinciam a populo deeerni cuperet, quamquam tribunus pl. in omitiis malum augurium obnunciabat tamen M- κλ συλευ-ωερὶ τε Δολοβελλα Aura anus eum Regia ciaberiano Φουλωκ e quod quidem nihilo melius est. quam κεφἄλαι sed elar ora verae lactionis vestigia continet. quam lectionem Candidua in suo exempl. invenit: πιι φνλae ἐκελευε ca et sa7ν. νι us de Dolabella sententiam Usu se
ferre. p. 93 Quo loco Editor versonis Candidi in ea ediis
trone, quae Venetiis an. 24 T. prodiit, vocabulum e Ebuas puto pro numerali nomine habens imperite in ori tati hae verba adiecit maus sermo vacat redo ari/ua. Ibid pag. 36 i. a. Cicero in oratione contra Antonium in Senatu hahita haee dicens inducitur: γεν 'Αροωτιες , λα-
ε φνεμεν se ν ἐπένθει ἀι Καισαροι ιν ἀυτον οὐ νεου&e Corruptam esse Graeeam phrasim, nemo non videt ne
que Aurumna Codex laboranti loe vitam adtera medicinam; quam praesentem ex sui exemplaris praescripto exhibet Caa.didus posteriora verba hoc modo exponens, P. 24. cum ado adbistrarer atia caesar eo me a i Ter quae verba qui qm coesideraverit, non dubitabit hoc modo vium locum esse Dj9jligo b c c
326쪽
cae Laurentianae Mediceae Praesecti, acceptam resero; qui quum proxima hieme Romae commoraretur, in ipsa Bibliotheca Vaticana brevem illorum snorum recensionem nostri mussa confici curavit, is nos pro suam manitate transmisit. Aher, codex Vari nus XXXIV. hombycinus est, satis emendate, nitidis, sed iis minutissimis literarum ductibus, Seculo XIVto ut videbatur Viaro docto, qui istam notitiam perscripsit, conscriptus Alter coria Vaticam πια chartaceus, seculo Vis
απαντα, σπινυ .v- ἐφιέμπος δν ἐποθο Καῖσαρ. Dixerat paulo ante de Antonio Cicero: ohortem regiam madusii sbi ad iste Iam subiicit reliquum omnem exercitum Brundus ad Urbem duxisti id magis eo endiaria petana ea, quae caesae conexplerae. Scilicet Caesar regiam dignitatem non palam, sed surtim per subdola artes adsectaverat Antonius brevissima via, aperta vi, infesta ipsi patriae signa inferens ut est in Pallintea uinta. v. s. eamdem ad se rapere conatus
est. nia. p. I . . ubi pugna Antonii eum Pansa mitti ad Forum Gallorum inter Mutinam ae Bononiam ommissa inponitur, praeter alia, hae in vulgatis exemplis turbata leguntur in Αρσιοι πιριιι μευ in παντ is , καὶ ουή-isa --
σθαι σφέα Φῶν--, id est Legionis Martiae milites, circumventi uadique naia patente Fugio, offerant, si adegran , abstinere, eoasita. Facile intestigitur exeidisse nomen, quo
declaretur quosnam tandem Martii, eonflictu iusserint arit nere. Illud nomen peropportune suppeditat Candidus, P. 34. eos qui aderant, inquit, nον isteris se eo D edit Venet nupere Iae eos nullam Iabori panem tibis admoneae. Quod verbas παραμ ειντο ita vel legerit vel interpretatus sit Garidus tamquam scriptum esset si να-γέν- , id quidem nos morari minime debet nequa illa verba sollicitanda puto. Sed qui tollum Ioeum, in quo versamur, respexerit eumdemque cum naevi versone eontulerit , ei vix dubium esse poterit, quin seripserit Appianus. ἐκάλευον νεηλούα e, ει παραγένοι , μὴ
venissent leo fiet abstinerene lyansa, alter Consulum, ex castris
ad Mutinam in Italiam datecta habendi caussa prolactus erat:
327쪽
scriptus videbatur m Utro ex his exemplaribus usus stantiquus Interpres, ac si ne alterum ex illis emendatius multo castigarius, quam id e quo Versionem suam cra-dsidvis consecit, definire in praesentia non valeo. n Sed uberiorem eorum Codiuum notitiam, cum variarum Leinctionum ex iisdem excerptarum speciminibus quibusdam, ab amicitia atque studio politissimorum eruditorumque I venum CL ADLER Allonensis, BiRCHIIque Haisiensis, qui studiorum caussa Romae peregrinantur, propediem
De Graeca Appiani MYtione Parisens itemque iacissicibus Manuscripti Regiis . Mediceo. OVeneto S. Pauli.
S UMBionis Patisiensis Misis defuturi Medio demum seculo XVI. primum graece APPIANUS in lucem prodiit. Ea editio hanc inscriptionem praeseri:
νεηλυύαὶ caniam autem nuper electos adpellat, aderat. Eos autem magis impedimento, quam usui sibi sore existimabant veterani, si pugnae illi sese immiscerentim me aliis Codicibus Maleanis, quibus Hi amica Hannibaiae Appiaal Hsaria continetur, istis cap. III. g. II. dicetur. α Supharius GRADius . qui superiori secuta Bibliothecae Vaticanae custos interpres uerat in Praefatione ad novam suam Illyrieae Noriae Appiani eo nam . quae Ioh. Luci libris de Regno a mariae O mariae adiecta est, Codicem Vagicana Commemorat, quem a se cum D .mo Escum editione libri illius III ita evitatum, atque illa haud paulo diligentiorem, pluribus locis castigatiorem inventum esse, profitetur. Idem eodem Ioeo alius sti Appiani ex aliotheca Meleano a eiu meminit cuius nullam mentionem in recensione Mana-1criptorum a Cel BANDINI mecum communicata tu qua Dipitia i Cooste
328쪽
ψυλωνε . APPIANI ARE, A NDRINI ROMANA, δυμ Hrs TORIARν Μ celtica, Libea vel carthistare s , Illyrica, Syriaca, Parthisa, Mahridatica; misis, quia aruis libris distincta. Ex Bibliotheea Regia Lutetiae, tym M. giis, eura ae diligentia carosi Stephani μου. Eadem fomma, iisdemque nitidissimis typis, quibus Roberti Suphani Dionysius Halicarn. mio Cassius, expressus est Gra cus iste Appianus. ullum verbum praefandi mussa adiecit Editor Appiani Libri eodem ordine, quo in inscriptione enumerati sunt , sese cpnsequuntur , Accedunt in fine duae paginae, tribus columnis quaeque distincta. quibus praefixus titulus est Loeotu , qui Miser, quam impressi sunt, in aliis viribus Muntur, aut lependi videntur,
S. II Edisores a mi Pariensis. Qui in Titulo huius editionis memoratur C ROLUS STEPHANus, frater erat Robenti, Henrici patruus qui, quum Medicam artem ad id tempus Parisiis esset professus, seriptisque etiam de ea arte editis inclaruutat, fratri Roberto, cum is in eo esset, ut Genevam habitatum com
cederet, in administranda Regia Typographia successit o
tamen inees Gala d a Vari ac Palatiata distinguuntur factam reperio. I De Malearia istis odita, . aliisnue nonnullis eiusdem Anniani innis libris, quos possidebat tunc Vatimna Bibliotheca, quorum nonnulli dein, ut audio, Parisios translati sunt conserenda sunt ea quae in Praefatione ad nostram Appiani edinonam pag. xxv - xxIx diximus. Jo Praemittitur autem Appiani moemium evi subiecta illa nisis armi uiusdam Adnotatio, qua de selinia Appiari sitiis, in duo volumina olim distributis , disseritur. Curica L HIDMHistoriae non ni Epitoma exhibetur eadem, quae a Gadida erat Latine conversa. Nec vero III iis Historia tota adesti sed breve eius Fragmentum, quo Exordium illius libri, ae ne illud quidem integrum, continetur. ρ Vide MatTTAiRE, in usonia Stephanorum P. 1 44εὶ quonam tempore Parissis Genevam demigrarit Rob Sephania,
329쪽
Quamvis autem non nisi carolum Editorem inscriptio libri declaret haud nullas tamen, neque postremas partes in ea editione procuranda ipsius RoBERTI STEPHANI lacte.
filio huius minis, diserte illud testatum iacienti, o dere las est. ν
S. II Duo cod es I AEuseripex, ad eam adornaridam Editionem adhuhi. Primam hane Appiani graecam editionem quum corruptarum mutilarumque Lectionum incredibiIi multitudia
ne intellexissem scatere in quarum singulis minime probabile erat duos diversos Codices consensita iaciteri ducebar ut cogitarem , non nisi uniri Ex Laris usum Editoribus suisse concessum s illudque ipsum eo magis mihi persuaseram, eum quod de singulari illa diligentia non subierat dubitare, quam Rob Stephanas cuius auspiciis hanc prodiisse editionem e noveram ad libros a se
editos ab operarum erratis purgandos adtulisse perhibe tur; tum quod memineram id quod de eiusdem ob Suphani cautione in edendis eis Auctoribus, quorum non nisi unicum exemplar ipsi suppeteret, commemoratur, ea
non nimis quidem adeurate constat se hoe eerte miratarias Hist sepia . p. 9 sq. hostendit, eodem anno MLI. quo Appani editio illa proeurata est . Robertum Me anum adhue. suo nomine , vis eris. Iustini Martyris opera edidisse; atque etiam sub finem eiusdem anni Corderii libello de eorrupti sermonis emendatione, prid. Calend. meemb. quo diel arisiis absoluta est eius libelli repetita editio, nomen suum cum titulo Typographi Repra subseripvsse. ν Hen . Sevianus in pistola ad Lectorem, Annotationibus suis in Appianum a se editum praemissa Appianus . inquit primum ROBERTI STEPHAA paenis mei O patrui caRO Ernaxavera etiamsi patria emetim nomen ston libri praeferar iri Leempmd a Parisiis. Idem in Praesitione ad Lectorem, contextui Appiani praehra: His factum es inquit . e quum Dionem pater meus ob Stephantis edidisset, APPIANNuis ea et rura meus carolus Mephantis . paueis post annis . patris me amspiciis, Acue etiam ea eiusdem smina, in publicum emi m.
330쪽
n sine fuisse eruditum illum Typographum, ut omnio singulas sui codisis Lectione , quamquam corrupti mas sis citi emendandus , sudio exhibuens. t ac licet ad calcem huiris eiusdem editionis diversae Lectiones ex alio Exemplari ad. ferantur satis tamen caussae mihi videbar habere, cur mihi persuaderem, si quod aliud diversum exemplar in manus Editorum incidit, illud non nisi absoluto iam opere, ac leviter quidemin negligentius, tu e ab eis inspectum M Sed ex quo duos Parisienses Appiani odieis, utrumque hodie Regium, cum impressis exemplari conserendi pote stas mihi otiumque datum est cognovi demum, id quod in Editorum saltem laudem vellem secus possem adfirm re, Mitionem illam Parisiensem ex his iisdem duobus C dicibus, inter se collatis esse consectam Grum Cod cum alter, quem literis s. a. id est, Regium primum ae signabo, hodie Codex Regius Graecus MDCLXXX num ratur, atque in Catalogo Codd. Mis Biblioth. Reg. Fons blandensis cognominatur, secutaque XVIto chrisoph. wrei manu exaratus proditur. x Alter, quem literis R. b. den
a Quam sententiam quum in Praefarione ad Gerrigat in Appianum pag. . prosessus sm4 quae ibi dicta sunt, ea ex hoc loco
e Id de Dionis Cassii quidem editione totidem verbis assirmavit Riamaria , in Praetati ad Dionem . . a. pag. IX. atque ita plerisque vulgo persuasum esse video. Sed vereor, ne paulo secus eam rem se habere deprehensurus fit, si quis laborem d. nuo conterendi Codicem illum Dionis, quo Roberrus usus est, susceperit. ad subinde etiam nata mihi suspieio erat diversas illas lectiones non nisi ex ea varietate sortasse ductas esse, quae ad marmem Mastorem saepe adnotata deprehenditur. ac modo ille, quemadmodum paulo ante Dionysi ritie. Dionis Cassii exempla. . ex R. MMAHaca, quae eo tempore λυε- Munia vel naue Bia dia custodiebatur, cum Supharis fuerat communieatus. Idem regium exemplar Florentia ad Ludovicum AII. Galliae regem, Reipublica nomino, uino olim trans