장음표시 사용
641쪽
Sect. IV. cap. II. De animae oriri
Antequam in Theologia naturali evicerimus, latris tDeo ex nihilo suis e productas de earum ortu eerti Fi is finire non d itur. Quoniam vero in demonstranea incidi. talitate animae nobis perinde est, sVe animam a Deo ereatinisve eam ex necessitate naturae suae existere ponis; gratan harum sententi irum vera sit non modo methdei tritii hiladubio relinquimus, verum etiam e 1 de causa, ne immorte, talem animae in dubium vocare possit atheus, sed tantistit impiae doctrinae sundamento admittere teneatur: id sedi , primis usui est, ubi quis in atheismum sertur opinionestae,ritatis a paenis ob scelera di flagitia post hine vitam iuvist,pturae sic ellata infligendi . Ceterum quod hie supposti mus, si animae prodeunt per ereationem, etsi a primi uitria rerum origine creatas esse, & de eorpusculis quoque stiriai foetu eontinentibus sumimus, ex principiis Theologia ni turalis tanto tutius supponi potest, quanto eertius est erit tionem animarum admittere non posse vi allentus. quenti tionibus extorquemus, nisi eum, qui principii Theolope naturalis perspecta habet. Ibidem vero ostendemdi lentri liter, quae a Deo creata sunt, ea in prima rerum aridotatu ille producta: quae di eommunia 4 heologorum sis sartiacrae conformis sententia est.
inerum deseruntur, Cum zonstet conceptionem sella stae aliunde quam ab immissione seminis maris ti Matioste diuti in uterum pendere, mim Fufi s Ormas, tae intus rudimenta contiuent, in uterum matris deferri patet Quodsi objicias hoe modo diei polle, quod istaeuta
eum corpore a parentibus generetur I ad disserentiam, cit r. tran forma tonem corpusculi organici atque astitatu dem inexutentis intercedit non attendis. Etenim trinisae tio animae, de qua mox plura dicemus, ipsa natura ipsus rieon tequitur, anima parentum nihil prorsus ad eam estista
te: led transformatio corpusculi Neuitiatis ortipitii vi
642쪽
mione clim corpore F immortalitate. 627
prodear corpus humanum, pendet non uno modo a matre,
quemadmodum in Physieis doeebimus. Recolenda hie sun quar de impossibilitate ortus entis simplieis ex simpliei pertransformationem diximus alibi ρ. 688. Onrol. . Praeexi. stentiam animarum & philosophi antiqui, S inter Patres Eeclesiae Origenes aliaeque ecclesiasticae personae asseruerunt; sed diversos errores sive theologi eos, sive philosophicos hypothesi suae miseentes. Quamobrem qui sibi metuunt, ne perieulosi quid sub si dogmati de praeexistentia animarum, prinpterea quod ab antiquis Ecclesiae Doctoribus impugnata sue.
rit; vel praeexistentiae animarum tribuunt, quod errori admixto tribuendum fuerat, vel hominum eredulitati obno. a iam habent fidem. Non video quid inde sequatur, quod vel naturali, vel revelatae religioni, vel virtuti sit adversum, si in prima statim rerum creatione animas a Deo ex nihilo productas sermes una eum staminibus foetus. Si dissiculta. rem moveat propagatio peccati originalis, ea non a praeexistentia, sed a creatione pendet. Sive enim sumas animastum demum creari, ubi eo us vivere incipit in utero . eidemque infundi, sive admittas eas in prima s atim ereatione conditas ct staminibus foetus unitas esse I eadem urgebitur dissicultas , quamvis non pari sueeessu. In easu nimirum posteriori facilius eam removere liceti quam in Priori. quem 3dmodum ex principiit Theologiae naturalis de permissione mali liquet. Uerum est anim is esse substatui as simplices. . easque a Deo suisse ereatas: S scriptum si erae eonvenit tum creatio, tum quod filia sit in prima rerum origine. Ete. nim ab angelis tanquam spiritibus, adeoque substantiis sint. Plicibus 4 6s8. . removet potentiam generandi, quae adeo neganda quoque est ea ipsius mente de animabus , ct ideo animarum Deo tribuenda ereatio. Iam vero Deus die se. Primo a creando eessasse legitur, unde Theologi recte eoli, gunt, quod hodie nil amplius creet, seu ex nihilo produear. Scripturae igitur eonvenit creatio animarum in prima statim
creatione a Deo facta. Non absimili prorsus modo idem evincitur deprimis staminibus foetuum.
643쪽
g. 7O6. Dum anima in corpusculo organico preexistente, iuri civrudimenta murinet, Ii ita videt , in antinale tico praemistit, in si itu perceptionum confusarum est. Si dimisit ea in statu perceptionum distin brum. per lepem irrij
nationis anima producit perceptiones praeteritas cum ps7 enli bus partialem quandam communem habentes, attentidae iacommunem directa f. 223. . Quolli ergo anima, date dia corpori huic unita, praeextitit in statu perceptionum dilhasthrum ; fieri haud quaquam poterit, quin interdum in teneli δ' sertim aetate, perceptiones praeteritae reproducantur ti messio ria noε certos reddat, quod illas jam habuerimus, rate racorpori huic uni remur ITI. 6 MI empiri), coalequealtia status praeexistentiae meminerimus 3.7χ. Omol. 9L2269cho empir. . Enimvero nemo unquam mortalium tale qui observavit, sed in consess. potius est penes omnes, adstiui pretexistentiae neutiquam recordari, immo ne quilem retas dari status, quem in utero experti sumus, aut dum id talliso givimus. Supponi adeo nequit, animam in staminibus fata seu animalculo sipermatico praeexistenteni fuisse in statu Itioseptionum distinctarum. Necesse igitur est, quod fuerit is ita tu perceptionum Consularum. Vim hujus argumenti rellius percipit, qui perptast iri
in m nunc recordari statuum praeteritorum, 'dii est is pereeptionum distina arum ti ad pereeptiones ὀi instat tia naum advertit. Quamobrem ubi eessit reedrivio, ihi vo que oessare debet recordationis ratio , propterea quia pus aratione sussiciente ponatur etiam id, quod propter ei tius est quam non est ij. ii 8. 0nisi . Si quis vero sns 'pia psychologica nondum iam illo experitur, 'id alia ca.d aliensum lxxhatur fieri nequv. Obtinet hoe in drai ci su Llio, hic tamen in specie inculeiadum eriti quoi nil, momenti sit principium praesena
644쪽
Quoniam anima est in statu perceptionum confusarum sitialii sit seu obscurarum, si perceptiones partiales oblhunt sunt I. -7. peractu tes
metu praeexistentiae, perceptiones nonnisi ob ras habet. Equidem non nego fieri posse, ut pereeptionibus obscuris admixtum sit aliquid elaritatiq; sed id adeo exiguum ei se debet, ut ideo perceptiones ex numero obscurarum eximi &innumerum elararum referri minime mereantur. Patebunt Iire ex sequentibu , ubi ostendemus qualem anima in perci piendo typum sequi debeat in statu pra existentiae. Ceterum in Ph1 sieis demum definiemu'. num status prae existentiae fit in anim deuiis spermaticis, an in org/nicis aliis corpusculis, quae foetus rudimenta continent. Ita praesente nobis perinde est, quodcunque horum suppona , modo agnoscas sol matio. nem flatus in utero non fieri nisi ex praeexistente organico.
Atque jam saris pater, quaenam differentia intercedat in. aer tirum animae Privsen rem S statum praeexistentiae, quorum uatuum intermedius quasi est, dum infans ex utero in lucem primum edιrur. Etenim tum ranea est perceptionum Partia. tium claritas, quae ad starum perceptiotium distin inrum sug. cir M. V Mol. σπιαὶ , sed uum anima attentioni non-σum a uer , qua quippe caruit in statu praeexistentiae tό. a et
645쪽
63o My. IV. cap. II De Animae em,
eum statu preexistentiae eommune habet . quitendi stillatim pereeptibilia actu mentis reflexo non4um distinguit.
Constat jam porro usum rationis supponere omnes illle lectus operationes f. 456.), consequenter nullum esse poterationis usum, Hes nullus locus est operationibus intellia Quamobrem cum in statu prir existentiae nullus sit locus opes,tionibus intellectust per num. I. ; nec ullus locus esse potess cairationis . adeoque anima in statu pretexistentiae usu ratiostis a. ret. Puod erat alterum. Patet idem a posteriori. Etenim dum insistita uicta tur, nulla sese produnt indicia usus alicujus rationis, immode quidem operationum intellectus. Unde colligitur animam γperationibus intellectus nondum esse adluetam, nee ullum ab hue secilIe rationis usum. Palam igitur est in statu pretexi ea ita eam caruisse operi tionibus intellectus ad usu rationis.
Mirum videri haud quaquam debet, quod de statu pirio istentiae animae in propositione praesente enuntiatar. ξtetissili homo inter ursos educatur & omnem suam vitim edn iis transigit in syllis , S intellectius earet operitionibus. I illa rationis destituitur, utut ad eum statum pelvenire pol t, a& intellectu, & ratione utatur U. 46id.
646쪽
isione eum corpore F mmouillitate. 63I .
epiam enim foetus in utero sermatur, anima in staminibus pra- formatisne ν existit seu in corpusculo organico praeexistente, ex quo ille BD Di matures. 7o . , adeoque in statu perceptionum confusarum est , 7O6. . Enimvero constat hominem in lucem editum sibi conscium esse suarum perceptionum, aut, si mavis, sui rerumque perceptarum. Foetus igitur, ubi persecte sermutus in lucem editur, est in statu perceptionum distinctarum g. i3. . Evidens adeo est, dum scelus in utero formatur, animam e statu perceptionum confusarum in statum distinclarum transferri.
Si praeexistentiam a limae supponas, eius ex statu perediptionum. eon usarum seu obscurarum in statum distinctarum trandatio evidens est, ut nihil e rea eandem dubii superella possit. Enimvero m joris momenti Videtur quaestio, quos modo translatia ista fiati ne ad potenti am Dei infinitam recur. rendum se, sie ue praeexistentia animae prorsus inutilis eva
dat, eum non appareat, cur Deus animam immutare potius
debeat, quam de novo produeere. Necesse igitur est, ut propositionem sequentem praelanti subjungamus.
. . 7IL Transtigio animae e statu perceptionum eonfusiaram in quamodis
satum is Marum naturalis atque successsva est. Aut enim remingat. per essentiam animae possibile est, ut ex statu perceptionum consularum in statum distinctarum perveniat, aut non. Ponamus per omentiam ejus fieri non posse, ut ex statu perceptionum confusarum in statum distine arum perveniat. Quoniam per essentiaIes determinationes non intelligitur, cur Hoc fieri possit; nuIIa in cQntia continetur ratio, cur fieri possit, ut ex statu perceptionum confusarum in statum distinctarum yzrveniat o. 55. Omo J. Necesse igitur est ut determinati inessentialas, quas habet in statu praeqxistentiae, mutentur inias, Consequenter ut anima praeexistens annitissetur ct ejus lo-
alia producatur : quod cum sit absurdum , ponendum utique
647쪽
63a Sect. IV. Cap. II. De Animae orto,
que est per essentiam animae possibile esse, ut in statum 'erediptionum distini um ex statu confusarum perveniat. quinniam Vero omnes animae actiones . 6o. θ quidqui et is cultates ipsius possibile est eadem vi actuantur f. 33.); udia
illa, quae animae est j 57. , vi, in quati essentia s. d. 4
natura anima: conlistit f. 67.), e statu perceptionuia coni, secum in statum distinctarum transfertur. Cum aleo pes It Iillam animae intelligi possit sit ita, quod nos idem ada d*stitis distincte explicare valeamus , cur anima e statu perceptio num consularum in statum distincharum pervenire post, stactu perveniat; ratio sussiciens translationis in statum petet ptionum distiliciarum e flatu consularum in eadem contistetat 3. 56. O ito ). Trandatio igitur haec anima naturalis eu f 69. . Eoderat liuilin. Conllat vero infantem recens natum, etsi sit in statu ν ceptionum distillinarum, plurimum tamen coniuisai astat obnoxium csse atque ex oa demum successive sese extricate stad usum intellectus atque rationis pervenire. Quamobsessili cile intelligitur, quemadmodum corpus ex stamia ibus is ultro matris iliccessive sormatur, ita quoque animam succesὸς flatu perceptionum consularum in statum distinctarum in ferri. Puod erat alterum.
Prior propos rionis pars clarior evadet per principia I G logi e naturalis posterior ex sequentibus, in sothe In animae praeexistentis clarius explicibitur.
statu praeli. ait statu praee ii entiae perceptiones nonnili Oblcuras xyttentia ad TO6. , con 'equenter quamdiu in cor Iculo oro, pigra clarat pcrcci ex quo aliquando corpus ipsius sermari debet in utes. ,
648쪽
unione tam corpore di immortalitate. 633
potentia clare ac distincte aliquid percipiendi f. 7o . Pssctit
M. S , 3l. 32. n. empiri, Enimvero dum scelus in utero formatur, e statu perceptionum confusarum in statum distinctarum transfertur pio. , adeoque tum possibile est per essentiam ct naturam anima , ut clare & distincte quid percipiat, sine ulla praevia mutatione intrinsieca, consequenter animae jam inest potentia clare ac distincte quidpiam percipiendis. Π6. Onia . Possibile igitur est in statu praeexissentiae ut potentiam clare ac distincte quid percipiendi acquirat anima iro. Ontia, Atque hoc modo patet inesse animat in statu praeexistentiae dispositionem ad claras sic distinctas perceptiones. zod erat primum. Quoniam vero translatio animae ex statu perceptionum consularum in statum distinclarum naturalis est , 7 Ir. , dispositio etiam ad clare ac distincte quid percipiendum, quae datur in statu praeexistentiae cui num. r. , natura inest animae. Est igitur naturalis s. 426. Psschol empir. . uuod erat secundum.
Hine eorruit objectio, quasi anima humana prodeat ex sub. stantia simpliei inferioris gradus, At eadem faeilitate anima alicujus bruti fieri paterar, quae nunc sit anima humana. Qui enim ita ratiocinantur, non satis intelligunt, quid sibi velit principium rationis suffieientiet, quod non admittit mutationes iciente aliquo nisi per determinationes ipsi intrinseeas explicabiles. Etsi eum Leonis a sumas. quod nostrum non facimus, mona. des, quae sunt corporum elementa, esse in statu perceptionum confusarum: non tamen ideo in hupothesi ipsius animae ex elemento aliquo corporum prodire dicendae sunt per trans r-mationem, utut hoe modo distincte explieari postet eductio animae, tanquam sermae substantialis hominis, e poteritia materiae, Promerea quod monades istae carere debent dispositionibus naturalibus ad elare ac distincte quid percipiendum. quihus indutae sunt animae humanae in statu praeexistentiae. Ua Iet hie, quod veteribus dactum et non ea quovis trunco fit
649쪽
j. 7 3. gubmodo μ- Anima continua perceptionum obscaerarum edelatote, ibriis iu elare minuto successire obscuritatis gradu , tandem ad claras perint, qui perose Quoniam menti non acquiritur, quod eidem nondum ieexistit, pleni acq se nisi iteratis saepius actibus specie vel genere iisdem si F - PDchil empir.), nec potentia clare ac dillincle quid pertista di acquiri potest, nisi iteratis actibus obscure qui perciyita di, quae cadunt in animam in statu praeexistenta s. 726ὲ qua tenus scilicet ja in claritatis quidpiam , ut ut admodum eIi priobscuris perceptionibus inei f. 3i3. PDUI. empiri, sta a obrem cum animae inlit dispositio clare ae distincte quid μα, piendi in statu pretexitΙentiae f. 7ia. , adeoque potest Iiplam acquirit 3. 426. 0 hoc empiri , dum e statu percepi'
num conianarum in statum distinctarum transfertur i, 7lo )i necesse cst ut continua perceptionum evolutione tandem reui tent perceptiones clarae, Obicuritate luccessive immictula. Modus hie perveniendi a dispositionibus nituralibet si
tentiam, seu, si stylo scholamans rerepto loqui amra, a lηgπ'tia remota ad proximam in aliis, quae ab animi a quirunaera lis evidens est, ut absonum Aret sibi persuadere quis hic hyst' tur natura animae aliena. Sane non aliter perventisit ii , hitus intellectus, quibus promptus esset tur operationzm i tellectus usus. Neque vero mirum videri debet llo tyρ lutione perceptionum obscurarum prodire tineem post clarae. Dantur enim diversi obseuriiatii tridus, qui si latcessive diminuantur, continuo propius propiusque leae i iad elaritatem & claritas primum illueeseens 2 suetessive soy incrementa capiens in plenam tandem lucem erumpit, ei satis perpendit, quae de involutione ideirum earumque tydia' tione in theoria superiori de anima dista sunt, ii successiviissa tationes . quibus anima e statu perceptionum eontuita iii statum distinctarum tranasertur. Optune concipiet.
650쪽
imam ex flatu perceptionum conjusarum in satum dissectarum nilaris ex Iuc spe transferri. μu peree
Quales sint istae sueressione , in specie reponere non licet, fuserum ins' cum tanta non sit nostra cognitio, ut ad ea penetrer, quae rebus flarum d . adeo profunde immersa sunt. Probabiliter tamen nonnulla sinctarum. si patebunt ex mor dicendis.
μβ. 7I . Anima in satu preexistentie sibi repraesentar boc uni Num Lex preen uel convenienter murationibus, quae in anima talo spematico vel in 'isuum in compusculo organico stamina fatus continente contingunt. Etenim flutu pra-- anima sibi repraesentat hoc universum pro situ corporis orga- is tia. se metiatiniversis, convenienter mutationibus, quae in organissen- soriis contingunt s. 62. vi essentiae g. 66. Sc naturae suae β. OG. Quamobrem cum corpus organicum, antequam in Utcro materno formaturavi potius evolvitur, in animalcillo spe - matico vel in corpusculo organico stamina foetus continente lateat 9 nub hac forma praeexistat, in eodem vero etiam prae istat anima o. 7 δ, atque continuam perceptionum successionem in statu praeexistentiae experiatur c . 7OSII aliud sane Πω colligere non licet, quam animam in statu praeexistentiae sibi repraesentare hoc universuin convenienter mutationibUS, quae corpuscula illi organico accidunt, in quo anima prae existit.
Poteramus hane propositionem sumere tanquam h Vpothe. . arque ex ea rationem reddere eorum, quae de statu prae- istentiae animae in propositionibus anterioribus stabilimus:
quod ut appareat. idem apertius docere libet in sequentibus propositionibus,