장음표시 사용
661쪽
Outilo In systematis itaque influxus physici ct eausarum die
sistraliuin communibus unio animae cum corpore proritis desti tuitur ratione sitissiciente. Puod erat secundum. Denique in systematis influxus physiici ct causarum occa Osa liuin emendatis anima peressentia:utinaturam ejus hoastilitat pori cuida in in hae rerum serie uniri potest f. 72o. , in i scit ita men est ad unionem cum quolibet corpore f. 7I9. . perula tiam itaque & naturam animae intelligitur, cur corpori in hac a tius rerum serie, quam in alia quacunque uniatur; intelligi vem nequit, cur huic potius, quam alteri cuicunque corpori ist ea dem serie existenti unita fuerit, conlequenter in natura ti eget tia animae ratio quidem suffciens continetur, cur corpori ia linrerum serie unita fuerit, non vero cur huic pracile, nostis, cuicunqtie in eadem serie existenti unita g. 36. 0ntot, Ia 4 1lematis adeo influxus physici ct causarum occasionalium etaea datis unio animae cum corpore in essentia ti natura animet ex pagi aliquam rationem habet, ex parte non habet. Eoi tria aer
si I. Unio in systemate harmoniae praestabilitie prinspio ratio ii sustieientis consorme, in ostematis inquius phvsiti st ea si
rum oecasionalium communibus consorme non et 'ia uita emendato ex parte tantummodo eonvenit. Quamobrem ἰο
principium rationis susti eientis sit sons verit1inm coalipy. tium , in quarum numero esse unionem animae eum tarportu Theologia naturali uberius eonstabit; plurimum hine robora aequirit systema harmoniae praestabilitae, eeteris vero ξl mum decedit. Constabit vero ex eadem Theologii mraii principium rationis susscientis non alia de eausi esse sostrem Vtritarum contingenIium, quam quatenus res a Deo pro Uba sapientia ipsius dependent. Unde etiam uato immi ea eorpore dependens esscitur a sapientia divina, quiteneo: sentiae ct naturae suae convenienter anima atque eorpus sesartur & hine in Teleologia sapientiam Numitia platea, lustrati
662쪽
mione eum corpore F imortalitate. 6 7
D A limate harmoniae praefabilitae unis animae corpo- Ii quo se ris naturalis, inf&stematis in xus plasici I causarum occasio- μας umo alium promus arbitraria, nec ullosen is naturalis dici potest. In ' systemate harmoniae prirnabilitatunio anima cum corpore habet μγρ in essentia I natura utriusque stubstantiae rationem sitfficientem ' f. par. , cur scilicet anima huic potius corpori, quam alii cui-eunque, ct cur in hac potius rerum serie, quam in alia eidem unita fuerit s. 719. 72o. . Quoniam itaque naturale illud dicendum est, quod in natura sic essentia rerum rationem sussicientem habet, curpotius sit quam non sit o. 33. Cosmia. 3 unio animae tam corpore in systemate harmoniae praestabilitae naturalis estia' dum est, quod in natura sic essentia rerum ii habet, Curpotius sit quam non sit o. 33. : eunt corpore in systemate harmoniae praestu
Εnimvero eum in systematis influxus physici S causarumi. I ne quam in alia eidem uniri potuerit c=.719. Sseqq. , in emen- titis vero in essentia tantummodo & naturae animae contineatur . ratio, cur alicui corpori in hac rerum serie uniri potuerit f. 72o. ' .uhs per se autem pateat, animam semetipsam corpori uniri non po- ' consequenter in natura di essentia animae frustra quaeri rationem sitifficientem ipsius actus, scilicet quomodo essecta fuerit ret
Quando hie de unione sermo est, non quaeritur de actu, quo anima corpori junm, hie enim unitio potius dicendus est, quam unio; sed de modo, quo exeorpore Sani fit una substantia semposita seu unum suppositum. De unione igitur evincitur, quod naturalis sit; non de unitione, quam esse opus infinitae putentiae divinae in Theologia naturali Ostendetur.
663쪽
f. 723. Aiuisionem in Visum animae cum corpore si cu barrum in Asauinis cum ammae ac corporas cinxistem . Vi enim harmosa nimet Izq ac corpori. ratio perception uiu ex iis, qua in s -- ratio autem motuum voluntariorum 1 spontaneor: ta iis, quae in anima accidunt, reddi potest 6. e 0. 1 Ouamobsta
Itaque naturalis animae ac corporis coexissentium a stitionem harum stabstantiarum siviscit. di persu dent, ali d amplius ad hoe revini l
ratem, quid sit illud amplius dieere haud qua sim nisegotium ip'ri acessit imagiriatio. Observaruat et i, psi te corporis non unici sine aliquo vineulo & hine id istinxquolue cum eo: pore unionem vineulo aliquo opinesse προ- an , vero probatur, animam eorpori eodem nobμ' h LKR'. ς'rpu' ς0rpori unitur, cum coata n im elle substantiam a eorpore prorsus diver l, vel hinc nase itur suspicio modum unionis anime eum cis 'reii et uin esse dehere a modo unionis duori in cor diu iat 'ia aveo vel endum sit, ne a eorptrum unione at ustiori animae cum corpore argumentati in errorem incita τ'
664쪽
sinu eum corpore F immi usitate. 6 9
Quod si quis distincta notione explieaverit, quale sit vinculum istud, tum demum disquiri poterit, num eodem sit opus. si porro instes, harmoniam animae & corporis naturalem se, ustere posse, etiamsi anima sit Romae, eorpus vero Lutetiae Parisiorum, quemadmodum harmonia inter duo automata subsistit, etiamsi alterum Romae sit . alterum Lutetiae Parisio rum not. 4I. Cosmol. I spatium instar emis absoluti S r bus stibiatis adhue superstitis eoncipis. quod veritati repugna f. 199. Onetoid & quod inprimis notandum est. animam coro Pori eodem modo praesentem esse sumis, quo corpus corpori Praesens est , utut idem probare non possis, & vel diversitas utriusque suhstantiae eontrarii suspicionem induear, quem ad modum paulo ante notatum esh Loealis ista praesentia, quae Ier ideas eonfusas eorporibus tribuitur, in animam non qua-rat. Anima alii eorpori praesciis intelligi nequit, quam isti,a quo in modifieationibus suis pendet.
Quoniam in systemate harmoniae praestabilitae harmonia qualis Danimae ct corporis naturalis est, vi cujus fiunt una substantia . ma cum inm a. , harmonia autem naturalis animae ac corporis coexistem v io 3ntium ad unionem animae cum corpore sufficit s=. 723.); in Astemate harmoniae praestahilyrae vera datur unio animae sy
corporis. Vera unio aliud quid signifieare non potest, quam quod anima & corpus unum constituant vi ejusdem suppositum. Quamobrem eum eoexistentium animae & corporia harmonia naturalis ad hoe suffieiat, ut anima & eorpus sint ae ma. neant unum suppositum s. 723. , ea omnino vera dicenda erit unio. An vero istiusmodi unionem, etsi essentiis S natu. ris rerum unitarum maxime convenientem, metaphysicam &eam, quae inter eorpora mediante aliquo vineulo efficitur,rel eum ipso Leonisis physieam dieere malis; mea parum re sert. Sit enim cuieunque in denominationibus arbitrariis su a libertas.
665쪽
s, ΠΙ- . iquomodo In ostemate causanim occasi altan anima initaer Irmianima corpΦ sola voluntate Dei. In hoc enim lystemate modificatiostes labri unu in monicae animae atque corporis a nuda Dei voluntate peditatfst . 393. . Quamobrem cum propter mutationes h3 62lea i j m anima & corpus unum suppolitum essiciant s=. 963 PBrt. i Lis ' anima ct corpus sunt unum suppositum per nudam Dei volutu tem, adeoque in systemate caularum occasionalium allima uua corpori sola voluntate Dei.
Hine Oeeasonalistae praeter voluntatem Dei aliud rita lum, quo anima eorpori jungatur, non agnosiunt eonsentiunt eum Harmonisiis', quod praeter hunioniam Urmae ct corporis coe istentium ad unionem re alia non sal epus. A voluntate enim Numinis pendet harmoaii 2 hic itifieitur unio.
P fida sunI Iermini is es. Quoniam animam corpori ustitam iis simulum dicimus, quia eκ mutua corporis atque animat a se lavicinit jur. pendentia intῆlligimus, corpus ad hane animam di aestan ilhoc corpus pertinere, ae ideo hanc animam nostram atinia& hoc torpus nostrum corpus appellamus f. 953. 21
empir. ; unionis illius physicae nullam experientia mas ab bemus notionem, multo minus vinculi ejusdem potionissi irquam habemus. Si Vero notionem unionis consulam, 'Midia corporum Unione abstraximus, ad unionem anima θ cut psithtransferimus; Cum anima a corpore protius differat gy quomodo ad unionem antinae & eorporis applicari s d i l non apparet, coniequenter perperam unioni anima θ eo: Mihiungitur notio unionis corporum. Quamobrem si lata isque notionem missam facias, eum osteniere non pollisi x
666쪽
-iove cum corpore es immorulitate. 6si
snodo animam uniri posse corpori, quo corpus corpori jungitur ;nulla termino unionis physicae amplius respondet notio, adeoque inanis evadit p. I 9. Log. . Ωuod erat primum Eodem prorsus modo idem Ostenditur de vinculo unionis. si derassecundum.
Sane non alia de eausa Canesius unionem physeam animae εἰ corporis, quam erepant influxionissae, A vinculum unionis misiam fecit, quam quod deprehenderit terminos hoste, quemadmodum complures alios in Philosophia Aristoteli eo Scholastica esse sine mente sonos. Neque enim in philosophiam admittenda est e censuit, nisi distinEle seu intelligibili modo explicabilia, si a posteriori mn patent. Unio physiea influxiomstarum & vinculum unionis hujus nec a priori, neca posteriori hactenus probari potuit, sed gratis admisia sui quemadmodum in aliis quoque contingit. Nemo igitur sanus requirer, ut in philosophiam recipiatur quod quid sit ignoramus, immo num sit probare minime valemus. Sunt subinde qui sibi persuadent, se unionis physicae habere notionem, quando ex mutationibus harmonicis eolligunt, animam &corpus unum facere suppositum, quod hominem eppellamus. Sed hi eum in philosophia parum adhuc sint versari, ab errore suo liberari non possunt quam si doeeentur. Qucd si non fuerint dociles, eum ignorantibus principia disputandum non
est . 727. Anima in statu praeresentiae unitur corpuscido or nico, mi reis inis ex Po deinceps Iartus in Mero formarum Etenim in corpu- tium stulo organicio, ex quo scelus in utero Ormatur, dum p existit s=. 7o . , universium hoc sibi repraesentat convenienter mulationibus , quae in corpusculo contingunt f. 7159. Quamobrem cum ex his intelligatur, cur hae ipsi potius sint perem
667쪽
dem anima in percipiendo dependet l. 8 r. 2 p corpusculo igitur; hi quo pretexistit, unita cilem r. .
Qui praeexistentiam animae & eorpuisti ortincit sortus stamina continentis perspectim habet, unionem c meum isto corpusculo in statu preex: lentiae vel tror ailogia inserer, ut eam sne probatione admittere videliori Eita quod in se vim ouandam occultam ei periti videatur, 34 ad assensum eompellitur: id quod lue notalis in edmilari bus aliis casibus prodest. d fit unio praesens.f. 728. Qiloniam anima iam unita est corpusculo, ex quo satus iautem formatur 727. ct cum eodeiu in uterum matris desti tur 3.7o3. , ibidemque harmonicas cum ipso experiatur Illa rationes, donee tandem corpore persecto prodeat status aesar eidem conveniens 3.717. I amma non de nam 'tui imm Eo, ut vitam hominis vivere 'st, infunditur g unitur, stimante jam carptam novo corpore continuatur.
Animam non ante eorpori esse prissent , quinus pus vivere incipit, non Mia nititur ratione, quam 'ed 'liei sibi peis ierint foetum in utero formari ex missi id nica seminis, ut adeo animae non ante sit lorus, quam v is gana corporis humani suerint persecta, minime aeten i verin , generationem scelus in utero non esse nisi erohi nem praeexistentis organici e pustali utique viri obrem cum antiqua illi hypothesis generationis hiat' lPhy si ei sit eliminata; nullo quoque amplius sun4amas' ttitur in su sio animae in scelus organis eorpori persecta It ivebat huic hypothes systema inquius physet tonsi pnerationis hypothesi supposita, quippe eui non lacus di qtequam organa ad sensationem di motum locile: ipus oper secta.
668쪽
adeoque impossibile est in in I brtes dis luetur 9 hac inolutioite iacta existere desinat, conloquenter intereat , I 1. V ut ). Est igitur incorruptibilis I. 666. Et quoniam si ri' - eitss animae ad determinationes generieas pertinet cy. z3Α- 3'Ont L), cum praeter animam adhuc aliae dentur subliaiuise um-- Di tes, vehiti rerum materialium c β. ISa. Cosmο & spiritus anima humana persectiores β. 637. , adeoque in numero et sentialium est f. 247. Omol. ; anima propter simplicitatem suam incorruptibilis per demonstrata per essentiam incorruptI bilis est. Ouamobrem cum in anima essentia & natura sit una eademque vis, quamvis diverso respectu f. 68. 3 anima quo'que per naturam suam incorruptibilis.
Natura nimirum ad actum perdueuntur mitationes animae
intrinsecae, sed nonnisi per essentiam ipsius posites sq. GJ. Quamobrem cum anima per essentiam suam dissolvi in p . an possit, nee vi animae insita, in qua natura ejus consistir, in partea dissolvi potest.
Anima eum tarpore interire nequit. Corpus enim hu- suod eum manum , quod comptibile est f. 9 7 , putre ione corrumpitur post motaem, quemadmodum quotidie experimur. Enimvero anima per essentiam & naturam suam incorruptibilis est 20. . Cum corpore itaque corrumpi adeoque inte
Causae, quibus eo us eorrumpitur, animae ob simplieitatem suam noeere minime valent; neque ex eo, quod corpus, dum putrefastione eorrumpitur, interit, insene licet animam simul interire. -
669쪽
Interitus corporis anime repu-gura. uomodo anima interatrem sit. Mora quid
f. 73 I. Amma eodem modo, quo corpus interit, isterire maer. . Anima emm substantia sinplex est f. ψ8 ); adeoque id ea modo, quo Composita intereunt, interire nequit L65kὶ Quamobrem cum corpus sit ens compositum 6. Π Cata); eo modo, quo eo us interit, interire n quit.
Conforme hoe est doctrinae Christi, quippe qui Mimita i polle negat, quemadmodum eOrpua interficitur.
f. 732 . ' π neqvit per mibilatio . At, enim sibstantia simplex est f. 48.J. Quoniam ἰω eas is plex aliter interire nequit nisi per annihilationem 3. 6ρ8 tannec anima aliter interire potest nisi per annihil attonem'
Quamdiu itaque ostendi nequit esse aliquam anai litiae, ea ullam & ens anni hilandi potentia instruξlum animini 'hilare vcl.e, tamdiu quoque diei nequit eam anathitari.
Mors est status corporis, quo organa ipsius in ullirenita omnia a stinetionibus suis plenarie cessant.
Corpus enim dicimus mortuum, quando millias impia organi sunctionem in eodem observamus. E. F. selliud cili dis in histote & diastole consistit, qua sangui per reau aventriculos eordis advectus ex iisdem in trierin propellita. Quando eorpus moritur, eordis systole & okρ dum cessar. Similiter pulmonum lanctio est respiratio. densitaque eorpus moritur, respiratio ressit. Musicli stat es menta. quibus Perficitur motus organorum eorporis. 0ζPdo igitur corpus moritur, motus omnia in eodem talis
670쪽
. n η, αἰ mione clim corpore. immortalitate. 6ss
i: M. mortem corrumpi, experientia obvia constat, nec quod cor- morion s . rumpatur probatione indiget. Hic vero ostendendum est, ex q*q ' morte sequi debere corruptionem. Nimirum dum corpus moritur seu vita privatur, Omnes Omnino omnium Organorum
e sunctiones cessant g. 733 ), atque ideo motu quoque cordis cessante circulatio sanguinis desinit S cum sanguine humores omnes, quibus totum corpuS ubivis resertum, stagniant. Consat vero humores stagnantes putrefieri 9 putrefactione cum mixtumsblvatur, non minus fluidorum quam solidorum compuscula in particulas miscibilium dissolvi: quo facto cum per- et eant massae, ex quibus partes Corporis organicae constant; tota ' corporis compages dissolvitur. Corpus adeo post mortem eorruptioni obnoxium O. 6660.
Equidem non desunt remedia, quibus corpus aliquandiu a putrefactione defenditur ; sed hoc non obstat, quo minus eoi pus mortuum a Primo mortis momento sit eorruptioni
i Quoniam corpus post mortem corruptioni obnoxium suum mori l. 734 0, cui obnoxium oti erat, quamdiu viveret I dum vero te eo pins= i y corrumpitur interit cf. 6660; mors est satus cor Ioris, ex quo sequot nc squitur Ousdem internus.
- .s ' Differt adeo interitus eorporis a morte ejusdem. inter se tamen haee duo eonnexa sunt, ita ut posita morte sequatur di jus interitus. Corollarii veritas a posteriori quoque patet: ' nemo.enim est qui nesciat corpora mortua non interire,. dum - , mortu tur, sed dum corrumpuntur, corruptionem Frao cum morte initium capere nisi impediatur.
Anima foret mortalis , s exercitium omnium fac statum a ima μο ud cessaret s exinde a Uitatio animae sequereIur. Cor- mora P enim ideo mortale dicitur, quia aliquando pervenit ad eum si orat.
p enim ideo mortale dicitur, quia aliquando pervenit ad eum si arat.