장음표시 사용
111쪽
A , T XII. si in ipsi urbe Roma Iudaei, qui publice vendunt, emunt, nec habetu
eiusmodi characterem, neque Summo Pontifici ad hae et it pItaque licet multi multa de isto charactere diuinare conentiar, non
tamen certo scietur quid sit, nisi cum Antichristus venerit; si forte plaueeat cum antiquissimo scriptore Hippolyto Martyre dicere, Christi haracterem esse signum Crucis, Antichristi characterem fore signi Crucis
abolitionem, quali charactere dignoscuntur hoc tempore Caluiniani ut
praecursores Antichristi. stis o miris
Denique de numero DCLXvI. dicit Rex eo numero designari nome
st aecum A aTHror nam litterae huius nominis faciunt hunc numerum. opam autem esse latinum, apud Iatinos potissimuni dominati notis. Minum est. Sed nomen, satinum, non scribitur per D, d sine se, non res ccc nomen Antichristi proprium designature Euangelista non nomen commune plurimis, ut est latinus proprio autem nomine nullus Pontificum dictus est latinus Denique iii ueniuntur nomina plurima, quae numerum illum 6 Cessiciunt notauit Arethas in commentario huius loci septem nomina, quae hunc numerum reddunt alii alia plurima,de quare multa scripsimus in lib. g. de Pontifcap. o.
Add Rex per numerum ccc posse intelligi tempus, quo Antichristus Nisaeerus
apparere debuit. Siquidem Bonifacius III. Papa qui piimus Antichristitutatum, siarpauit, sedit anno Domini DCVI. At numerus in numerus rus temporis nominis est, ut sanctus Ioannes expresse dixit non igitur detorqueri de sed 'om M a Anbet ad numerum temporis deinde numerus anno tu a Christo ad Boni ir bCacium non continent DCLXVI. sed DC I. Asinquit Rex, potest inchoari tempus huius numeri ab anno usPompeius Magnus templum Hieros,lymitanum diripuit. Omitte, id gratis dici illud ad rem tandam hanc supputationem sufficit , quod ab ilia direptione templi, sique ad annum Domini DCVI. quo poni si ius sedit, sunt anni DCLXX. Itaque necesse est, vel sanctum loannem filisne deceptum, quod fieri non potest, vel errare eos,qui volunt ni ero Stice esignari tempus aduentus Antichristi. Q Jod autem Rex dicit, sexaginta annis post obitum Bonifaci III fuisse confirmatum R. rarium Antichristi, atque hoc indicari per numerum DCLXVI aliquid 'esset si ponset ostendi aliquid peculiare accidisse anno DCLXVI. ut aliquatia mutarionem regiminis, vel creationem noui Pontificis,vel acquisitionem n vi tituli, aut aliquid eiusmodi. Sed cum annus Domini DCLXVI inciderit in Pontificatum Vitali mni, qui a aliquot annis ederat. dc pacifice ac sim ulla innovatione sederat nulla ratio reddi potest, cur tem Dus illud tam insolita reuelatione notari debuerit ut omittam, quod supra dixi, hunc numerum nominia destia non temporis ab ipso sancto Ioanne nominari Restat visio quarta ex cap. Apoc quae quanto prolixius tiactatur I Regia, tauro breuius expedietur a nobis . Melatabitur enim ita
112쪽
meam Meretrin insidens Bestue, quam Rex Antichri si
esse vult; Neo posito fundamento multa disputat de Antichristo, addens exi3m felici huius Meretricis exitu ex capI 8 i'. do quae omnia Traereremida existimo; quonia peream Meretrice Antichristus intelligi S URO m'daurento euerso totum aedificium corruat necesse est. JU,3 i. i. doni sisse aut em per eam Myretricem intelligi Antichristum, proba- D. a P 'g' mise item veteriana Patrum. Patres enim permulti per eam est AMUL Ulus Meretricem,tiatelligunt uniuersitatem impiorum Italamstus Aurastinus in Psal is. Arethasi mo,Rich*rdui AristImus, Bedi, Rupertus cap. i .d Salypsa' Ali intelligunt Romam imperantem, sinae G m num Rapprinna, qMle erat tempore Apostolorum , cum dominaretur omnibus Eentibus, moinnium gentiunt seruiret erroribus dic ex oro in Iudae suta libo cotra Marci n N. sanctus Hieronymus in epist ad Marcellam, in altera ad Algamna qu*st ii Et confirmari potest horum auctorum sententia exso quod sanctus Petrus in epist praore cap. vltimo Romam , qua us tunc erat,srum nomine B abylonis significat, Et sanctus Ioannes hanc ipsam Meretricem magnam,habylone appellat; ac vi explicet de qua Babylone loquatur,dicit esse ciuitatem,quae habet imperium super cerata terrae strat super montes septem. Q
Adde quod ex sententia Regis pag. 8 halibi,per Bestiam,cui mulier
insi et, Antichristus lintelligitur. Sic enim loquitur Ioannes cap et Et mihi Angelus,quare miraris p ego dicam tib sacranientum Mu i
Bestiet,quae portas Vm quae habet capitat Bestia quam viae iii,suit, non est hascensura est de abysso. in in te tum ibit. Sic autem ex loquitur.(Octaua,quae est Bestia,quae erat repon est,&iturae lin perditionem,ipse est Antichtistus Iam si Rei in , , quae nassilerem port*x, Anxichiistua est, quomodo ipsi mulier est Antia In re aduer christus i quis ferat equitem Vnm equo conmudi,ut eques supra se iose si
et E de te dic mi gnosca ig/xur Rex nobis tardioribus si malui us eum an rumpex' ibrai, fixi per dxstiam aliud per mulierem insident m poestiae intestigere,quam cum Nouaxoribus Bestiam cum Meretrice eorfundet: e Antichristo hoc loco sufficiant.
ta addit aduersus Catholicos, quae breuiter
113쪽
va cre mult s in serenissime ginae nuper juncta rem lapius cor rare dcntque me Imperium obtinent nitrati pulueris imp tu Regi Pegni cordines funditus euertere, atque ita tam animi, quam assima iacturam facere.
centiorum Catholicorum sed etiam veterum omnium Doctorum, siue tur.
in Republica antiqua Iudaeorum , siue in Ecclesia Christianorum hanc calummam pati res et Illud unum in libris Ecclesiasticis inueni, indulgentiam peccatorum. Summis Pontificibus in generalibus Concist ijs concesssam fuisse iis, qui Cruce suscepta in bellisChristianorum Principum aduersus infideles armatum psiissent. Atque hanc indulgentiam praedicatam lego, ium ab alijs viris doctis, re sanctis, tum precipue a Salicto Bernardo Domino cooperante selmonem cor firmante sequentibus signis; ut ipset leuiter modesteq; testatur in praefatione libri secundi de Consideratione S futius hoc ipsum scribiturans lib. de vita eiusdem S. Bernardi cap g. At quod Sicat ij promissa sit spes aeternae vitae, si Regum vita insidientur, nusquam legi, numquam audiui. Sed contra potius legi in Concilio Constantiensi ses id publice damnatum articulum illum, Quilibet
Tyrannia potest, debet licite ' meritorie occidi Per quemcumque vassallum suum, subditum, et tam per clam culares insidias, S subtiles blanditias, vel adulationes, non obstante quocunque praestito iuramento, seu contaderatione factis cum eo, non expectata sententia, vel mandato Iudicis cuiuscunque Hunc articulum ita damnauit Conclitu, ut haereticos censendos, it haereticos puniendos esse decreuerit, qui eiusmodi articulum pertinaciter defendere voluerint. Illos autem, quos in exerra plum Rex adducit fuisse persuaso ab aliquo Ecclesiastico Antistite subpromissione, spe vitae aeternar ut facerent quod fecerunt, Rex non probat, neque ex confessione ipsorum,aut
alijs dicis constare potest. Sed si Regi placeat vera audire, vel le ee. re facile inuemetaec strinam, quam Vbiicit Catholicis, propriam e si
Certe Ioannis Uuicte Angli, quem Protestantes in pretio habent,&eius laudes in capite libri posuerunt oxius, de Crispinus historie mi ,- iii Enangelii in Anelia scriptores illi articuli fiunt in Concilio Con vias 'stantiensi damnati se Q. S. Nullus est Dominus ciuilis, nullus est praelatus dum est in peccato mortali. Item populares possunt ad imum arbitrium Di, minos peccantes corrigere.
Hi sunt articuli Patriarchar, vel Prophetae vestri Uuiclesti, qui non ob tyrannidem solum sed ob quodlibet adulterium , vel sacrilegium, vel
iniustam caedem, es ob quodcunquo aliud lethale crimen Dominos
114쪽
primi dominiis lis:& quasi iniustos possietares tradit popularibus ea
arbitrio corrigendos Atque ex hac doctrina natus esse videtur erro equo paulo ante diximus. Quis autem Lutheri temporibus auctor fuit tot millibus rusticorum, ut aduersus Principes arma sumerenta nonne Ministri reformatae erdeformata potius a Luliero religionis Ematholicos certe fuisse sediti nis illius auctores, ne aduersarij quidem scribere ausi sunt . Qui mer.
Franciscum Regem Francorum secundum, fratres, matrem, coniu- rem sumptis armis interficere moliti siunt; non no Fratres euangelici fuerunt, auctore Bera, suasore Caluino EI Surius narrat in historia anni salutis MDLX Qui denique sunt, qui tot turbas in Scotia aduersius hunc ipsum Regem excitarunt, quique eum in ordinem redigere, Anarchiam introducere voluerunt, nonne illi ipsi, qui reformatam Caluini religioem, ut ipsi eam vocant, in Scotiam introduxerunt hoc Rex ipse in suo Basilico Doro aperte testatur. Desinat igitur notam illam Cath licis inurere, quam in Doctoribus suis inhaerere negare non porest . Subis iungit postea Rex pag. iis nonnulla de excellentia Regiae dignitatis si pra Cardinalitiam, quae omnia sunt a nobis excussa in capite de compa, ratione Regis, S cardinatis. Pag. Iro iterum reuertitur ad inuidiam conflandam Catholicis apud Reges ob exemptionem Clericorum sed illud praecipue reprehendit, quod scripterim sanctum Gregorium Mauritio Imperatori coactum paruisse.
Non pudet, inquit Rex hominem , christianam sancti illius viri .
Gregori humilitatem traducere, quas id fuset violentum, coactum iobseqvium Gregorio, ve non stis,alente vel non auso repugnare qua in re non muriam Gregorio tantum facit sed omnino humrittatis, ac patientiae splendorem tuum, qui in prima tua, F adhuc oriente Eccle-sa, ac praesertim sub presecutionum fauitia nituit, surda turpiq; labemaculatis hac ita in martyri , Christiana patientiae gloria non dimissioni animi spontanta, sed nec tali a cribatur quod aut viribus, aut animis defecti cinna Iuda orum, aut Turcicorum mancipiorum fortiorib . aduersaris cedcrent contra ari Tauli Petriq: precepta, qui propter conscientiam subditos esse iubent contra illam etiam Tertu iant pro christianis pologiam, antiquorum Patrum apertam professorum in e , hiq; repetitam. a 'ri, Haec illet qui primum meminisse deberet, me quicquid scripsi ex ver.
,rcas Grego' Psalmo poeitentiales, ubi Mauritium Imperatorem Greciorius Papa
P quod Ecclesia Miri Phinibi subiugare, quodq; iugum impori
115쪽
Me tori Respublicae imponere voluisset oportuisset sane Regem ad lo
excitata ex sancti Gregori libris aliquid respondere, simine falso aliis quid citasse covincere potuisset, tum demii iure me impudet Ia notasset. Miratus auten valde sum,quorsum excpla Martyrum testimonia 8S. Petri, Pauli allata pertineanti quasi non possit humilitas patientia seruata, simul violentia,& crudelitas persecutorum reprehendi. Iria. lib. Machab. cap. . Martyres sanctissimi, patientissumi, quoru patientiam, raedicat S. Cyprianus lib. epist. c. de S.Gregorius Nagianetenus
integra oratione S. Augustinus, ali passim, Antiocho Regi dicunt, Tu quidem scelestissime in praesenti vita nos perdis,sed Rex Mundi nos proniis legibus defunctos,in aeternae vitae resurrectione suscitabit Christus ipse humi vatis, Se patientiae veru exemplar, non timuit patientia amittere,si seruo caedenti se diceret,Si male locutus sum, testimoniti perhibe de malo sin autem bene, cur me caedis Ioan i8. S. Stephanus primus Martyr a vestigijs Domini non recessit, cum persecutoribus suis dixit, Dura ceruice in circuncisi cordibus Mauribus vos semper Spiritui Sancto restuistis Act. p. Neq; Apostolus Paulus oblitus est patientiar,re humilitatis,cum Pontifici iubenti percuti os eius dixit. Percutiet te Deucparies dealbat, Ach et Similia legimus in historias Sanctoruin Martyrum, ipsarum etiam Sanetarum Virginum Agathae Agnetis. aliarta
Deinde, cur quaeso maculatur humilitas, patientia Martyrum si dicamus,eos coactos subiisse flagella,vulnera,ignes rotas Satis enim humilis, patiens est qui coactus fidem negare,aut crudelem mortem subire mauult subire mortem,quantumuis crudelem, naturae repugnantem,quam negare fidem squamuis magis vellet,neminem esse,qui tam duram ei necessitatem imponeret. nainivi loquitur S. Paulus a. r. s.)Nolumus expoliari sed supervestiri, ut absorbeatur quod mortale est avita. Et sancto Petro pr dicitur a Christo Martyrium per ea verba Ioan.
at Cum senueris extendes manus tuas, illus cinget te, ducet quo tu non vis. Et S Augustinus lib. Io conse si cap. 28. Quis,inquit,velit in testias, difficultates patia tolerare iubes eas, non amare. Nemo quod tolerat,amat,etsi tolerare amat.quamuis enim gaudeat se tolerare, m uult tamen non esse quod toleret.
Sed maxime admirandum est, quod Rex cum loquitur de patientia Martyrum,adducat praecepta SS. Apostolorum Petri sauli iubenti una propter conscientiam subditos esse Principibus. Quasi Martyres Sancti
contra praecepta Apostolorum facerent, quando contenentes ius a Principum malebant mori, quam eorum legibus, edictisque parere,quibus Christum abnegare. Daemonibus immolare iubebatur. Legibus enim Principum, quae contra legem Dei non pugnant nemo nostrum dicit,
parendum non esse a subditis. Sed de eiusmodi legibus non agitur, cum de Martyrio agitur. Pag. ri. exagitat Rex locum quemdam ex Recognitione librorum..
meorum, a nuper edidi.Et quam uia sciam Regem,non tam esset
116쪽
riosum in alienis rebus,ut libellos vix du editos ad se deserta curet de tatis intelligam,quis in eiusmodi rebus Regi laboret respondcbo taliae n. obiecta crimina breui resposione purgabo. Nupero inqui.rractati cui IIu ufecit. Reccgnitio libro lude controuersis yniusculusq; no iiii
populos, ac subditos nostris fascibus superiores esse voluit. Et Paulo in-fia inter catera,eximere Clericos ab omni leporali Privcipii potestate di non modo Pontificis se ipsius populisupra nos imperium iam repene pracipua fiunt egregia istius recognitionis argumenta, Ad haec ego respoudeo,exeptione Clericori 1 teporaliu Principum
tella te,docuisse me cutibus omnino scriptoribus Catholicis, a Theologis,qua ureconsultis qui estio. n.aliqua est de iure,quo Clerici sunt exempli,sed aliquo iure ex eptos esse oes docent. Cur ergo mihi uni tribuitur . quod est mihi ci omnibus commune 2 quod aute abditos Regum ipsis Regibus superiores fecerim,rro poterit Rex ex libris meis prcbar cum contra potius in lib. De laicis, debere populos legibus Regum temporalium non solun ex necessitate, sed etiam in conscientia cbedire, ei que subesse, subiacere longa disputatione docuerim Sed audiamus egregiti argumentu Regis aduersus Sericotu exeptio, ne. E Ue inquiton tua eatine olli clerico iuqusstione, eo lucro, eaq;
is esse V siue Issi batb Omnino nego Caesare legitimu Iudice Pauli suis r .h paris, se nam cusa quaestio quae tunc agebatur inter Apostolia xliadaeos, qui ami rat. His tradiderani in manubri manorum, esset quaestio de Relictione .ceridu ii iudi. non poterat Iudex eg in ua esse Princeps infidelis, laicus Causam cu uis, te illa tuisse Religionis perspicua est ex cap. 11. U. bi Paulo dicente semissum esset Christo vigentes doceret Clamor populi Crtu est tot ede terra huiusmodi non enim fas est eum vivere. At ex as ubi Paulus ipse dicit,quonia de spe,d resurrectione mortuosia ego iudicor, ex ca . ubi accusant eum Iudaei, tamqua a iustore Secta diagarenorti de ex cap. 13.ubi Praeses ipse Romanus dicit: C stetissent accusatotes, ullam causam deferebat,de vibus ego susipicabar malu quaestiones ver , cuasdam de sua superstitior, e habebant aduersus eum S de qui eam Iesia defuncto, quem assirmabat Paulus vivere. Itaq; praecipua quaestici erat de resurrectione Christi cuius quaestionis essetne Caesar iudex erati mus, an non Rex ipse iudicet.
Deinde ipsa verba contextus nusquam dicunt Caesarem misse testitimum Iudacem Pauli quod tamen Rex assirmat, inde me repreheo quasi negauerim aliquid contra ipsa contextus verba, nisi forte codices Anglicani a Latinis,Giaecisq; dissentiant ad solum nos legimus Ad triunal Caesaris sto,ubi me oportet iudicati. paulo post Caesia em appetis quaim
117쪽
leg Caesarem iste ludice legitimum Pauli, sed ham ob immatium talem Iudaeorum, coactum fuisse Paulum appellare Caesarem , non ut iudicaret causam religionis, sed ut eriperet eum de manibus Iudae, rum,.quibus non facile eripi poterat per Praesidem Iudaeae lamenim expertus merat Paulus debilitatem, ne dicam improbitate Felicis Praesidis, qui plane agnouerat innocentiam ipsius, stamen in gratiam Iudaeorum reliquit et vinctum clim magistratu abiret,ut legimus Act et
Pergit Rex pag. ias Vbi veros inquit, fasces Regios populo submitti debere disputat, hoc seditionum fiandamento utitur, ut probetio Regibus auctoritatem a Deo immediate perinde ac Pontificibus esse concessam. Nam Rex quilibet,inquit 1 populo suo eligitur: im, populus numquam ita suam potestatem in Regem transfert, quin illa sibi in ha-hltu retineat,ut in certis casibus etiam actu recipere possit JHaec ille qui si dignatus fuisset verba mea , ut in libro meo posita sunt Nanina Drecitare; respondendi labore opus non esset. Aio igitur me nusquam di referuntur ver sputas e tasces Regios populo submitti debere . Libesius quem Rex ad hi tarn m. marginem notat exiguus est, locutique ex eo libro citat breuissimus, Recognitio videlicet in librum tertium,qui est de laicis consulat lector locum notatum,nihil eiusmodi reperiet. Aio praeterea, nsi esse in meo libro illa verba a Rex citat ut mea Rex quilibet a populo suo eligitur. Haec. n. propositio nec mea est, neq; ullius alterius,quod sciam, apertissime falsa est; curia multa sint in Orbe terrarum Regna successiva, in quibus successio non electio locum habet ro nulla etiam electiua ,sed per electores designatos, non per populum. Deniq; neq; illa sententia est proprie mea, quod populus numqua ita trafferat potestate uuam in Reget quiri illa sibi labitu retineat. Ego n.
se dixi: itaq; Nauarrus loco notato in cap. Nouit de Iudi c. notab. 3. non dubitat affirmare, numquam populum ita potestate suam in Rege transferre,quin illa sibi in habitu retineat ut in certis casibus etiam aestu recipere pollit Idam vel ba auctitris notissimi sunt, per omnes Christianas prouincias, plurimia lecta ac considerata longo tepore:&tam nemo unquam scripsit, Nauarrum letali sina menta seditionis. Cur igitur nunc tandem mihi soli verba Nauarri relarenti calumniastruitur 3
Quod aut Nauarrus A nos dici inus; populi potestate in Rege esse
translatam, habetur apud Iustin lanum Imperatore Instit de iure natur.
gent.&ciuili, s. sed de quod Principi placuit Sed intelligitur de primoradiis Regnorum, node quacunq; Regni adeptione . Initio n. teriam mit pulis,vel magistratum ci determinata potestate, de ad certu lepus sibi creare,ut Resipublica libera tacitat vel Repetu absoluta potestat CS: perpetuu eligere; atq; in eo tota sui potestate transferre; ut in Regnis successuis factu esse videmus: sed posteaqua Magistratus sine teporalis siue perpetuus creatus est noli et imperata populus in Magistratu, sed Marai stratus,ac Regius potissimu in pulta neq; licet sine grauistimo criminea legitimo Principe suo deficere aut seditionem ebellionemve agitare.
118쪽
Pergit deinde pag. ir .in quod in eadem Reeognitione dixi, Saulem.
Dauidem,S Hieroboam quamuis a Propheta inunctos in Reges, tamdnon sine populi affensu regnare caep Ceu conatur resedere ex eo quod Saul sorte electus fuit in Rege,ut S. Matthias sorte electus est in Apostolii. quemadmodu enim S. Matthias immediate Deo,sine Apostolorum cc sensu, electus creditur. quia cecidit sors super Matthaa; sic etia Saul mimediate Deo. sine populi assensu fuisse credendus est electus in Rego Responde, sanctum Matthiam in Saulem quamuis sorte electi
Sanctus dat sint,nc tamen immedi ei Deo, sed per consensum hominum electas ibias non sola esse. Quod enim attinet ad sanctum Matthiam , historia perspicua est,frte edetiam Acst i Sanctus enirn Petrus conuocato coetu fratrum , qui erat Cad censi retis, o tum viginti, docuit ex prophetia necesse esse eligi unum in locum ludae. fgiorrum et, tum communi consensu electi sunt duo,qui videbantur omnium optimis O .f' e sed qu niam non constabat ex duobus uter esset praeferendus, confugerunt ad orationem id consilium sortium quo in rebus dubi js uti sole . hant Iudaei, ut intelligere ni voluntatem Dei. Illa enim optima est eleuctis tua homines eligunt eum,quem l Deo praeelectum, sibi persuadetuitaque dederunt sortes morantes Deum, ut sortes dirigeret,&Cstende re eo si io, quem ipse praeelegisset.ubi autem cecidit sortis per Maiathiam. ipsi qui que eum elegerunt quod enim nCs legimus annumer tus est tum undecim Apostolis in graecis textu est et taetrae tot ii, idest,
susti ae ijs electus est vi etiam interpres Chrysostomi vertit itaque Deus, elegit sanctum Matthiam, Apostoli eundem elegerunt Elegerun uatiem Apostoli parum iudicio, costilio proprio,partim sis trima in thod , - 'Cd autem Bd Saulem attinet' adhuc clarior fortes mitia ele. re, 'suis Q. , , ch dberet populus signum diuina voluntatis , scit eo uctui fui, quem tuto eligete,&in quem potestatem suam trans serre secure posset. Et quidem cadente sorte super Saulem , multi de populo clamauerunt vivat Rec multi etiam recusarunt consentire in eam electionem; sed paulo post cum Saul facto quodam egregio virtutem suam probasse unanimi consensi electus sint ut habetur i. Reg. ii. Perrexit, in tutis riptura, omnis populus, iecerunt ibi Regem Saul coram Domi , .uam; ., in digala, ut quiem intelligatur, iudicium sortium fuisse apud Heu .hdidi, a ii., b d pQΠΠ', rex iudicium , quam absolutum iudicium si h. pi b., conuulendae sum Scriptur ed minae Iosue. . . Reg. g.&Ionae i. In his ,-- .ctuli rei enim thua inci in uestigatur per sortes, quis ex multis reus es et coni ista, misi detreii. Sed illem quem so 'cecidit,non priusi unituri quam ipse, delictum ore proprio confiteatur Qus postea Rex addit de electione Summi Pontificis non coniectu stanum in urnam, sedit Grandi pecu nia in Cardinalium fauces . ad calumnia pertinet. Nos certe electioni: Pontificum bis in te fuimus, ne citamen de praegrandi sta periinia curi quam audiuimus sed solemne est aduersariis id,in quo unus aliquando forte peccauit, ad Omne Catholico tranoferre . sic enim feliciter ipso. 1inu Euangelium propagatu re esses cu i. d.
119쪽
ita luero pag. ir s. iis .cllicit, mirari se quod lapsus memoria, in eodem paruo opusculo mecum ipse pugnem, quod Saulem David et a Propheta inunctos dixerim eguis e populi consensu,ur Regnum adipiscerentur tamen in eodem opusculo scripserim, Cupriani aetate pol
statem eligendi Episcopos non fuisse apud populum; go admirari onceius miror ch:ec enim inter se contraria non sunt, Rex eligebatur a populo tempore Samuelis,&, Episcopus non eligebatur a populo tempore Cypriani quae enim, rogo, hic contrarietas quae repugnantia est,ub personae, tempora diuellissima sunt quod si illa contraria sunt etiam ista erunt contraria, secum ipse pugnabit, qui dixerit, Rex Poloniae eligi,
tur a Populo Imperato non eligitur a populi, sed a Principibus , Rex Francorum neque a populo, neque 1 Principibus eligunr, sed haereditaria successione Regnum acquirit. Quae fuerit Cypriani tempore ratio electionis Episcoporum, ipse his mei bis testatur ib., epist. Apud nos, iere per prouincias uniuersas
tenetur,ut ad ord mationestate celebrandas,ad eam plebem cui Praepositus ordinatur, Episcopi eiusdem prouincia proximi quique conueniant, Episcopus deligatur plebe praesente , quae singulorum vitam plenissi.me nouit, uniuscuiusq; actum de eius conuersatione perspexit. paualo ante: Vt plebe praesente, inquit vel detegantur malorum crimina, vel honorum merita praedicentur. Hinc ille, ex quo intelligimus ad plebem pertinuisse Episcoporum electionem per testimonium vitae, horum ad Episcopos autem prouinciae eiusdem per iudicium, Mauctoritatem. At, inquit Rex, cum agitur de Rege, Bellar minus vult per consensum
populi eligendi potestatem designata; cum agitur de Episcopo, eodem illo consensu non ius eligendi, sed electionem ab aliis factam confirmandi intelligit. Resiponde o, nullam hic quCque esse repugnantiam . nam consensum populi fulsi necessarium ad Regis electionem demonstrant verba Scripturae,quae dicunt, Fecerunt ibi Regem Saul coram Domino. consensum populi adhibitum fuisse ad testimonium ferendum de vita, moribus eligendorum, vel electorum ab Epis pis, demonstrant veth siancti Cypriani paulo ante citata. Pergit Rex, a pag. Ir . ad 33. multa dicit de coniuratione pulueraria aduersius Garnetum, Ouidcornium Iesiuitas de qua re,quoniam maxima ex parte in facto consistat, ct extat publice edita actio in Garan et tum, plena mendaciis; tre Ut extabit responsio, quae iam tota conscripta est atque 1 me quoque diligenter perlecta; ad illam lectorem remitto. Id solum paucis refellam, quod in hi licit laris i percensenda, aduersias Bellar inicum proprie dicitur, Scripserat Bellar minus, Henricum Gatile it atra tellariana, proditionem illam puluerariam nouisse quidem, sed in confessione sacramentali, qua detegere nulla ratione poterat Rex contra demonstrati nititur, GaDnet tum eius Proditionis extrari confessionem sacramenta lenia conscium misse , o proditiones eiusmodi in sacramentali confessione are
Spionis formata tempore S. D triavi.
120쪽
ditas posse ac debere detes,modo persona confitentiis no detegaturi. Ad haec duo ita respondeo. Quod Garnet tus,non solum in iudicio,sed etiam in ipso Theatro iam i moriturus aperte pronunciauerit, se Proditionis illius conscium non fui e nisi in consessione sacramentali , testes utrisiant,sed unus praecipue vir grauis,non Sacerdos non I 'sulta,non seminari Alumnus, o in ipso Theatro prope ipsum Garnet tu cu esset, ecore eiusdem Garn et iid te accepiss mihi sancte assirmauit quod ego facile credidi,qui multorum annorum Garnelii consuetudine usus coptime noui summam illius viri probitatem, innocentiam,cum summa ingen j, Authia,c. omni generis eruditione coniunctam
v j - Sigillum vero confessionis sacramentalis posse detegi ad ingens detri
sacrata .rahi d. mentu auertendum,in Odo persona contentis reticeatur, non ignoro. Sed Dreret is Q, qu tori Rege, si Gam et tus retulisset, scire se Regii proditoribus morier, imminereran passius misset ob religione sacramenti cofessionis , persona proditoris silentio praeteriri Vcerte qui confessionis sacramentum nubium esse credet quis eiusmodi sigillu , ut Reipublicem axime pernici sum auersiatur mox Garneliu rapi in vincula, exquisitissimi tot metis vitam mari usi isset, neq; desinisset donec in cognitionem Proditoris, conantu eius consciolum deueni siet: licet igitur proditionem in sacramentali confessione cognitam verbis generalibus Christiano pio Principi aperire,ut remedium imminenti malo paret, uia pro coperto habetur. eum Principem nihil ultra fas interrogaturum: sed Principi a vera Relis
gione alieno,qui sigillum confessionis diuinitus imperatum irridet, Qquem satis constat non passurum, ut persona coi fitem: lateat inullo modo licet,
Denique Rex pag. is . V Idus 6 opinionem crudelis saeuitiae in Catholicos a se remouere conatur prianum inquit, id contianter asse-xero,hic nimirum siue meis sine defuncta Regina tera pruribus, conscrintiae ac Religionis causa ultim supplicio asseratim 2 an quantumuis Mligioni sua deditus sit, quantumuis eam ascrid. conflatur profiteatur,nullum ei a legibus impendet capiti3 periculum , nisi cmperto contra leges, eaterno aliquo actu deliquisse;aut coniurationem,consilitimve summae rei perniciosum in se; taceptis tanthmmodo facraficutis, certarisq: Pont ficiarum partihm, qui inuraramarinis regionibus ini ratur.
Ad haec sicilis est desponsior nam tametsi verum es et, neminem ina vir m Anglia religionis causa extremo supplicio astici, nisi contra lex es exter-
et deli vexi ; amen quia leges prch: bem reciper Sacere, . . se Catholicos in domum, prohibent reconciliari cum Ecclesia Cathom da, pr ibebent teresse sacra scio Missae,rub ni praestari iuramentum . ,-LLI; Prii Ialu' gi m sipiritualibui, vel certe iubent suscipiauramentum donon curanda ex ornunicatione Summi Pontificis, ilia id uenus multa,quae ad Religionem per tinem . idcirco qui ultimo iupplicio assiciun