장음표시 사용
141쪽
Easem istoria a pleris . alijs celeberrimis historicis memoria pro
dita est Vide Franciscum Guiccia dinum lib. et hist Ital Paulum Io-utum ib. a. bis i. fui temporis, sabellicum Eanead Ioiub.y contim rarem Palmeri ad annum I sq.
Historici citati narrant quidem fratrem Turcae perijsse Neapoli vel Caietae, nam Me loco variantsed periisse veneno Sabellicus in dubi
reuocat venenum autem datum auctore vel non ignorante Pontifice, ut aliqui loquuntur, nullus affirmat. Suspicionem fuisse dicit Palmerueontinuator, Guicci ardinus, creditum Se Iouius famam misse, S vellicus misse qui crederent litteris mandarunt. Ista vero non sunt hi-ctora corum testimonia,quoru est res gestas vel e narrare, sed opinione vel suspiciones hominum,qui non raro suspicando,vel opinando falluntur. Certe Onuphrius Panta inius in annotationibus ad Platanam, urc fiat rem naturali morbo perijsseimbit.
Se Suuntur noua dogmata , quae Rex notavit in meo
Primum D sema nouum pag. ym Em omnes conuenit, posse Pontificem Maximum Hae ceticos Principes iure deponere, jubditos ab eo tum obedientia liberare
consutatio. Imo vero taut abes, ut inter omnes de hoc conue nrat,brarius ut dicas, ante Hildcbrandi Pontificatum id nemini unquam ven Je mcntem , qui primus omnium hanc nouae. doctrinam plane q. ante auditam prodidit, ut multi viri docii, cum illius tum subsequintis seculi rcflantur rit altos feriorum , aetatur; iecte, o mutam qua de re vide epti: olam Curicti odiensis ad Pascha,-hmo sententiam Episccporum horum temporum Apud Auentinuis
Cum dixi, ter omnes conuenire, de Theologis,' Iureco ultis Catholicis loquebar; non de schismastici , ludies sunt quos Rex alleeat. Satis et ira sciebam durantescit mate Heri ac Quarti multos misse, qui pro vel contra scriberent. Sed si hoc dogina a tempore Gregc ri UIL que mi ex H ldebrandu vocat initium abuti cor post annos circiter qu gelos e quasi noui Ogrnatis inuetor aut sectator accus ira certe non potest dici nouia quod ante tot secuta vigilit.Sed neq; veru est, ante tempeia .regori Vil nancori strinamitisse inauditam cum constet, . Greo otio tumine, qui trecentia circiter anni Glegoriunt vi I. ante
142쪽
ee sit, excommunicatum fuisse, re vectigalibus Italiae priuatum Lesanem Isauricum Imperatorem, testibus Zonara, Gedreno. Ex auctoribus , quos Rex citat, duo soli sunt non contemendi, Otho rasingeti
s lib., cap. 33. modestidias Viterbiensis parteo . Sed hi scribunt blum se non legisse ante tempora Gregori vi I. Imperatorem a Papa ex cram municatum, hab Imperio depositum fuissed non tamen dicunt id fieri non posse, aut non licere, ut schisimatici dicunt ut autem Rex videat, vere a me dictum esse conuenire inter omnes Catholicos Theologos, dureconsultos posse a Pon tifice Maximo Principes haereticos iure deponi, dubditos ab eorum obedientia liberari legat Conciliun
generale Lateranense sub Innocentio IlI cap. unde extat cap. Ex communicamus, de haeret. lugdunense sub Innocentio I v. unde extat cap. Ad Apostolicae de sent. Se re iudiet in c. His enit Conciliijs nemo vere Catholicus corradicere potest ac per hoc inter omnes Calli licos conuenit Haereticum Principem iure posse deponi Neque his, rugnat, quod cocilio Lugdunensi citato Fridericus variis de causis depositus fuerit nam una ex praecipuis suit, quia suspectus de haeresi argumentis euidentibus habebatur. si suspectus euidenter de haeresi depositione dignus a Papa in Generali Concilio iudicatus est, quanto maris haereticus manifestus iure deponi poterit Porro ex auctoribus particularibus multos inueni, qui expresse id fateantur qui expresse ne-tet, nullum inueni: ideo non sine ratione affirmaui inter omnes
conuenire. Consulat Rex S. Thomam et r. q. o. art. o.&Deserte suspicetur, S. Thomam loqui solum de Paganis, aut Iudaeis, cu dicit posta infidelem Principem auctoritare Ecclesia priuari dominio, quod habet super fideles legat articulum sextum eiusdem onaestionis, Minueniet sanctum Doctorem loqui de Paraanis, Iudaeis' Maereticis, ac potas a mude Haereticis, quos affirmat eo infideles Taganis, cludaeis ab salute, simpliciter deteriores Eandem sententiam de iure quod habet Summus Pontifex excommunicandi, de deponendi Plancipes haereticos inueniet apud S. Ra mundum in Summo tit de Hereticis S. Bona. uenturam de Hierarchia Ecclesiastica, partea cap. t. S. Antoninum in Summa parte tit. 12. cap. 3. F. T. A cap. s . . Ioannem Andrea
in cap. Ad Apostolicae de sent.& re iudic in C. Hosti ensem in Summa
tit de Haereticis, , qua poena Puniatur, num ii Abbatem in ah Excommunica mucrium 1 tit de Haereticis Ioannem de Turrecremata
lib. 2. Summa de Ecclesia catali conci in fine. Iolin nemori edonis tib i. De libertate Christiana cap Dominicum a Solom . Sentdist 2 s. q. t. art. i. conclus Alphon sum de Castro De iustas ereti corum punitione lib. 2. cap. . lacobum SmJancam in tract. De Cath licis institutionibus tit de Papa , num alios, quos onpum esset. de non necessarium huc adferre. In ortu supernaturali, quem habe trus in baptismo intelligi debet iuramentum tacitum, congcituum accibediendum Principi spirituali, qui
143쪽
est Christi vicarius. Confutatio. Mirum e unde iste haustri hau nouam , ira proclis incognitam
Theongiam qua non aliund quam ex ipsius putido cerebro nasci potuit si minus suos nobis auctores enumeret qui doceant, O rmentchristianos omnes siue paruulos, siue adustos, virtute iuramenti cuiusdam taciti in baptismo fascepti, teneri ad obedientiam absolutam christi Vicario praedandam, aut in aliud quam in Chrim nc mendas
i. Tari. Responsio. Nusquam dixit Bellarminus, eos, qui per baptismum renascuntur u lirino, in aliud quam in Christi nomen baptigari. Obliciari autem eos, qui baptismum Christi suscipiunt, ad obedientiam Vicario Christi praestandam, docent omnes, qui fatentur, per baptismum adiis mitti nomines ad familiam Christi Christi Vicarium esse illum, quem coltituit Dominus stuper familiam suam, Matth ac Luc. r. Sed miris est, cui Rex miretur, unde haec Tneologia nata sit, cum satis facile colis ligi potuerat ex verbis ipsius in polog a pro iuramento fidelitati, pag. 6 ibi enim Rex docuit, duo esse tui amenta subditorum, unum tacitu cogenitum, cum primum nati su naus alterum declaratorium in cori Limatio rem prioris adhibuum, quod nihil aliud est,quam prioris ingeniti expressio , publica quaedam praedicatio. Ex hac admiranda Regis
doctrinae sequutar,Si in ortu naturali debeat intelligi iuramentum tacitum congenitum l. obediendum Principi Politico in ortu quoque supernaturali, quem habemus ex baptismet intelligi debere iuramentutacitum de congenitum ad bediendum Principi spirituali,qui est Christi Vicacius. Ita l. vel damnet Rex doctrinam suam de iuramento tacito,' congenito in ortu naturali, vel probet etiam nostram de simili iuram et tacito, cogenito in ortu super naturali,S vel numeret ipse auctores doctrinae suae,vel desinat quaerere auctores doctrinae nostrae.
III Nouum cog mapa se . Sed cum Catholica doctrina no permittat ad ullum malum vitandsi secretum sacrametatis confessionis detegi, maluit ille morte accerbissi.mam pati, quam tanti sacramenti sigillum violare confutatio
suod secretum acram et Iis confessonis ad nullum malum quantu-cunque vitan cum uti praueniendum possit detegi, vel indirec d falle, aut in genere, modo pirsona, quac o lsone edit, celetur praeterquaquod thesis eri cunctis rancipibus , A buspublicis perniciosissima neu is dogma dic consule Alca Hat: cm, Thomam, Scotti c.
Responsio. Non est cur Rexitigetur in auctoribus citandis, aut hac doctrina
pugnanda nunquam enim venit Bellarmino in mentem doceres, quod
Lex existimat eum docuisse quod igitur dixit secundum Catholicam doctrinam, non posse solui sigillum confessionis, ad quodcunque mali
mi taendum, intelligendiarum est, non esse licitum vito modo prodere pod
144쪽
fonam constentis. hoc enim proprie cadit sub sigillum alioqui nemini
abium est, posse detegi peccata ipsa vel ad capiendum consilium, vel ad praecaueda mala, vel alijs de causis, dumodo ex manifestatione peccati non sit periculta , ne manifestetur persona, quae peccatu cofessa est. Iam autem supra demonstratum est, non potuisse Garnet tum detegere proditionem in confessione sacramentali cognitam, nisi etia detegeret
Proditores Ideo maluisse crudeli supplicio vita amittere, quam sacro-lanctu secretum violare IV suum dogma pag. Io 2. Ego vero audeo dicere, melio te causa habere Catholicos iura meti usandi, qua Eleaetarias habuerit carnis Porcinae notusta de Cossitatio. Haec assertio reuera nouu dogma continet, Breue scilicet Totificiuna
legi Mosaica praeferendu esse: di Catholicos magis teneri Totificis decrepo, qua Iudai olim lege per Mose tradita teneban tur Responsio.
At Bellarminus in illa pag. ror disertis verbis comparauit praecep tum non comedendae carnis Porcina cum praecepto recusendi iura meti Regi quo ad materiam, non quo ad legislatores. itaq. hoc sol Una dixit, meliorem causam habere Catholicos iuram et recusandi, quo Summi Pontificis auctoritas violatur, quam Eleaetarus habuerit non gustandae earnis Porcinae quoniam longe maior res est, violatio auctoritatis Summi P5tificis,qua esius carnis Porcinat . frustra igitur Rex comparati reuePontificium cum lege Mosis. Sed neque verum est, praeceptum n CBadmittendi iuramentum, de quo agimus; niti solum auctoritate reuis
Potificij nititur enim auctoritate diuina per Breue Potificis declarata. Ideo in eodem loco dixit Bellar minus auisior uatem Imperantis in utroque loco eamdem esse, Ni delicet Dei, qui per Mosem iussit in Leuiti. co, ut Iudaei a carne suilla se abstinerent, per eunde Mosem in Deuteronomio iussit ut omnes suismo Sacerdo i obtemperarent. Nouum dogma pag. 33. Clericos exemptos es ea iurisdictione Principum secularit , ac per hoc, non es subiectos Regibus sed debere tamen leges eorum de temporalibus rebus obseruare no vi legis, sed virationis, id est, no quia subditi sunt; sed quia ratio dictat ob commune bonum, jacem Reipub. eas leges ab omnibus esse seruandas. Consolatio.
Hua sit amicus Regibus cardinalis , in qui cardinati a facellis B, ut tot subiitos ab eorum potestate exemptos velint docet monit. Praef.
pag. 3 et , Responsio. Expectabam,ut Rex nouitate huiu dogmatis demostraret, uita titulum illum Nova dogmata, unasu nouitatis ipso ui declaratione Sed quia vidit dogma istud inueniri apud Omne Theologos, Iure consulios imo in ipsis sacris Pontificum Cnnonibus , Conciliori decretis prudenter diuertit ad inuidiam Cardi Psili, pud Reges conflanda , quasi ipse primus sit auctor exemptionis Clerico u . Sed sicut ipse nihil noui docuit, uesperat,manifestam istam calumnia, nihil ei apud Catholicon
Reges de Principe nocituram. I NI S.
145쪽
Triplici nodo , triplex cuneus
Apologia pro Iuramento fidelitatis
Aduersus duo Breuia Papa P AZ LV .es recenis testiteras Cardinalis BELLAR MI NI
Angliae Archipresbyterum. EDITIO VERTI A.
146쪽
cobus Praefitioni suae monitoriae adiunxit Apologiam suam pro iuramento fidelitatis, quam ante duos annoscito nomine suo ediderat neces Num esse duxit Cardinalis Bellarminus Apologiae suae duersus monitoriam Regis PraefatiCLem, adiungere responsionem suam ad Apologiam Regis,qup anno superiore sub nomine Matthaei Torti,sui familiaris emiserat. sic enim fiet, ut ad neutram partem libri Regi Responsio desideretur aequus lector
scriptis contrariis diligenter expensis,certius de re tota iudicium ferat.
147쪽
M DII T anno supera ori, ex Vrbe Londmo, liber Anglicano idiomate scriptus, adueisti duo Breuia summi Pontificis,in Epistolam quandam Cardinalis Bellar mini, sine nomine quidem auctoris, sed Regia tamen auctoritate impressus in in ipso in
triumphum canens ante vietoriam script tantae ruit, Tuli omnes populi clamaut runt, O dixerunt, magnae Si veritas, praeualit Hic liber, in latinam linguam conuersus , ad nos quoque ante paucos dies peruenit. Sed qui cuneos ad scindendos nodos tres adli: bere curauit, hoc uno maxime peccasse videtur, quod non re ste cuneos ad nodos applicuit. Itaque magno, sed inani conatu aerem verberauit, tunc omnes populi clamauerunt, dixerunt, magna est
veritas. praeualet,quae fiuniculo triplici colligata . dissolui non potuit. A ut sine ambagibus loquamur, qui Apologiam scripsit pro Iuramento fidelitatis, aduersus duo Breuia PAVLI V. Summi Pontificis, Epistolam Cardinalis Bellarmini neque Iuramentum, neque Breuia, neque Epistolam intellexisse videtur. Affirmat enim Iuramento fidelitatis quod Rex Anglorum subditis suis Catholicis praestandunt proposivit, solam ciuilem obedientiam contineri. Addit, Breuibus Pontifici js, de Cardinalis Epistola ciuilem obedientiam prohiberi Neutrum est verum,ut paulo post apertissam demonstrabitur Format deinde varia argumenta ex Scripturis Concilijs, Iatribus, quibus probet deberi Regibus obedientiam ciuilem a subditis: quod quia in Breuibus & Epistola non negatur,argumenta non magis concludunt,quam ea, quae in Dialectica duci dicuntur a disparatis . quamuis autem hoc generatim adis monuisse susticeret,ia meta,ut etiam tardioribus fiat satis. Primum ostendemus, Iuramentum Catholicis propositum , non ta summalum ciuilem obedientiam, sed etiam Catholicae fidei abnegationem re operta fit rere haec enim est principalis.Quaestio quae inter nos hoc tempore di capit,bis utatur. Deinde singula partes Apologiae discutiemus . e .lic ara I A Igitur
148쪽
Iguu Iuramet fidelitatis; quod habetur in Edicto Regio anni socros articulum decimum, in hac ipsa Apologia ex Breui Apostolico
recitatur, auctor Apologia contineri affirmat solam ciuilis obedientiae professionem haec enim sunt verba eius pag. . Rix specimcn Iuc dam,
atque exemplar sic praebuit,si hi in Pontificios moliri, nec meditari conficientiae causa, nec ultra quid j siderare, quam ut de eorum fide, O
constantias curus rei quam propter conscientiam suae Maiestati pra1lare tenebantur Maec sunt eius verba in latina editione; sed in Anglicana,quae antea prodierat,clarius dicebatur, Regem nihil desiderare, nisi ut securus de ciuili etiam obedientia redderetur. Item pag. c. b. idem auctor sic loquitur Quare Pontis x e immiscet operi nou suo, di falce sic mittit suam immissem alienam, in repraesertim ciuili, qua cum nullatenus spect te In Anglicana editione legitur apertius, in rebus me-re,3c solum ad ciuilem Obedientiam spectantibus . Item pag. 26. dicit , Pontificem prohibuisse per smum Isseue rem licitam,mereque ciuilem, Item pag. 1 cum testimoni j 5 Pa rum , Scripturarum , de Conciliorum probasset ciuilem obedientiam deberi Regibus a subditissubiungit c hortationem Pontificis ad Catholicos Anglos,ut pro Iuramenti recusatione Martyrium constanter subeant, ad rem non facere, cum in hoc iuramento non agatur nisi de ulli obedientia, quaecum fide Catholica
non pugnat. Qualis, inquit, ROD araam . issionem profiteri. O ciuilem obeatentiam Principis artiare, duae quadam res essent, nullo pasta consociabiles sed inuicem compugnantes , atque contrariae . haec ille. Et pag. O. PIoc, inquit, Iuram futtim tantummodo ciuilem beatentium artingit subuitorum erga Principem, inculissmere temporalibus o uia- - . . coci e contra prQbabimus in hoc eodem Iuramento non agi Ah s. h. si se a ciuili medientia, sed agi de Fide Catholica,idest, destimatu Se--uiu, A bd. Ap stolicae quem in scripturis sanctis apertissime fundatum Cath h. abnegatio 'ci Omnes uti de orthodoxae d igma certissimum habent. .mquar, pro Id pDJamu primum ex Edicto Regio, in quo huius uramenti mrbatur mula continetur atque praescribuur. Nam titulus Edicti hic est, a de-itu laad texendos . reprimencos apicta . Cur non dicitur, ad detegendCs,&- reprimendos rebelles nisi quia finis,cunis gratia excogitatum est Iur mentum non est detectio negantium ciuilem obedientium,quod rebellibus conuenit , sed detectio negantium Primatum spiritualem Rectis
confitentium Primatum spiritualem summi Pcntificis, quod a. tholicorum , quos Nos Papistas appellatis , proprium esse digno
scituram si Secundo probamus ex ipsis Iuramenti verbis, ac primum ex illis: euotidi .rbu Et quod Papa nec pi scipsum,nec per uuam aliam auctoritatem Fcclesia, ve: Secti A mansi ita Fotcsia1c,xcι auctor/tate tabcat Rege depo-
149쪽
v vii, e vel ullos subditorum suorum , ab eorum A. Ma estatis obe dientia, subsectione onerandi di niciam manifeste perspicitur ,hoc
Iuramentu non continere sola ciuile obedientia in rebus mere leporalibus, it auctor Adologiae a serperet et ivit, sed cotinere etia abnegatioine Pontificiae potestatis quae non est res mere temporalis . sed res sacra caelitus data, qua nullus mortalium tollere,vel minuere potest Sed neq;hoc loco necessarium est disputare, quo modo sit accipienda haec potestas aut quibus de causis exerceri possit de qua re Theologi. iureconsulti disputant siquidem inter omnes conuenit, posse Pontificem Maximum haereticos Principes iure deponere, de subditos eorum ab obedientia liberare. cum hac. n. conditione Reges terrae ad Ecclesiam admittuntur, ut sceptra sua Christo subij ciant, idem ac religionem non euertere, sed protegere; defendere,non oppugnare debeant Q Iod si nolint, ius est illi,qui toti Ecclesiae vice Christi praeest, eos a communione fidelium segregare, subditisq; interdicere,ne illis pareant. Idem probat ex verbis sequentibus: Iuro ex corde, quδd non obstach - . . . , se aliqua declaratione, vel sententia excommunicationis , aut depraua formulis emitonis facta, vel concessa, aut facienda, vesconcedenda per Papam . vel successoressu os, vel per quamcumq; auctoritatem deriuatam , vel derivari pratensam ab illo seu a sua sede contradictu Mgp, haeredes, Accessores suos bel quacuq absolutione dictorum subditor ab obedientia:fidelitatem tamen, iseram obedientiam suae Maiestati, haerediba, successoribus suis praedabo Cyc. Hic aperte negatur summo
Pontifici potestas excommunicandi Reges etiam haereticos. Quo modo enim licite de iuste Catholicus iurabit, se non pariturum Summo Pontifici Regem haereticum excommunicanti, nisi credat non plus a Pontifice Regem haereticum excommunicari Atqui potestas excommunicanuinis . et L. di intrinseca est Prima tui mistolico, atq; ab eo inseparabilis, curnii pia hi es tta,vt primo spirituali Primata dictum sit a Domino, QIOdcunq; li ea Reg. subditi uetis super terram erit ligatum ex in coelo, viatili. I 6. Et cuna ei demi fur . . tritro, atq; in eo successoribus omnius auctoritas data sit tibi tam gregem succusoribus. Dominicum pascendi, S regendi, Ioan .vit certe vel Rex Arest uuiis adgregem Dominicum nullo modo pertinet, vel B. Petro eius successo.tilius subditus est an ab eo ligari,&solui potest Ne a ulla iustior causa excommunicandi fingi potest quam haeresis. litae fidei Catholicae,&omnis iustitia fata lamentum tollit Vrbare is qui assii ni at non esse iniummo Pontifice potestatem excommunicandi Reges hi reticos neque illi esse parendum si id faciat; is omnino a stirmat, non esse sitam mirin Pontificem Caput Ecclesia uniuer , ac per hoc P amatum Apostolicum nec rare conuincitur. Non igitur his Iuramento sola ciuilis obedientia .
quaeritur sed quaeritur abnegatio fidei Catholicae, ut obedia tuti inbm contra obediendam Dei. .
150쪽
lueam. a. -lia Sed salia verba eiusdem Iuramenti consideremus, Et ulterius, inqigit.' - tolla credo, inconsta etiam ea resolupr, quo nec Papa, nec alius quicunq; D si q*ξ m pote fiali habe me ab hoc Iuram Do aut aliqua eius parte absoluenj .
Dominicis,Quemcunq, solueris super terra, erit soluit; in coelis,Cat nolici omnes colligunt,ad Pontificis Maximi auctoritate pertinere, non talu potestate absoluendi a peccatis,sed etiari s Cenis,censuris,legibus,3 tis atq; iuram ctis, quando id expediat ad gloria Dei, atq; animatu salute Sed praeterea dum affirmat hoc Iuramen tu sibi recta,ac plena auctoritate legui me ministratum , simulta firmat Regem suum , a quo Iuramentum propositum est,potestatem supremam habere in spiritualibus cum agnoscat in illo plenam aue Critatem iubendi,ut Pontificia ex communicatio,siue declaratio contemnatur.
Tertio probamus hoc ide, ex alio simili iura meto apertiore.quCd hici de auctor Apologiae ad verbii fecitat pag. p. Huius Iura meti haec suntlla' mutat verba Ego A bala tector, exta cientia mea declaro, qu)d Maieram de ramaacta Rygia unicus est suprimus gubet nator huius Regni, omni hq alior iii Rigii cclebi, Maiestatis Dominioru, ac Territoriou tam in omnibus Urritualis Ecclesiasticis rebus,aut causis qua in leporalibus: diquhil, ut
malum obuiis tui extraneus Princeps, Persona, Tratatus, Status, aut Totentatus haestor. bet, aut habere debet, laburs: citcne potestate superioritate praeminetia, et auctoritate Ecclesiastica siue spirituale infra hoc Regnu dic. Haec uramenti formula hoc solii distat ab illa, quae inclusa est in Breui
Pontificio, quod ista verbis expres is, proprijs continet abnegationem Primatus Apostolici,&ideo non facile proponitur ijs,qui aperte se profitentur Catholicos; illa vero formata est vel bisubscurioribus, per ambages circum loquutionum,ad decipi ediis incautos, ut vel e multos,atq;adeo Archipresbyteiu ipsum decepit. Sed ex hac formula clatiore facile possunt viri prudentes intelligere,quo tendat illa formula, quae diluisbet abnegari potestate ex C municandi Rege, simul iubet abnegara Primatu Apostol si in Ecclesia uniuersam ha per uaduuid constituenduPr malu gis in spiritualibus. Addo pc stre ire confirmatione ex verbis hu: us auctoris quamuis . n.milites repetierit, in hoc Iuramento non coti
neri,nisi ciuile obedientia, an e pacat excidit illi hoc Iuramentit inlu . . , , tu si esse quos pulus arceretur ne ita alie amarum illud peculum ebibat, beret antichri ut una ustortβtionu sc d. n. vocare solet Aduersari antichristianas fornicati nes nisi venerationem Pontificiae potestatisi si ergo sola ciuilis obedientia , sed etiam detestatio spiritualis obedientiae hoc ut amento continetur Inspiciam ua nunc Breuia Pontisicia ad Ca , stolicos Anglos perscripta. Primuin