장음표시 사용
151쪽
Dilecti filii, salutem,& Apostolicam Benedici ionem. s.
gno animi moerore nos semper astecerunt tribulati ne sicalamitates, quas pro retinenda Catholica fide iugiter sustinuistis sed cum intelligamus omnia hoc tempore magis exacerbari, afflictio nostra mirum in modum aucta est. Accepimus nam i compelli vos,grauissimis pqnis propbsitis,templa haereticorum adire,coetus eorum frequentare, concionibus illorum interesse. profecto credimus proculdubio eos. qui tanta constantia atque fortitudine atrocissimas persequia tiones, infinitas propemodum miserias hae enus perpessi sunt. vi immaculate ambularent in lege Domini; numquam commissuros esse, ut coinquinentur communione desertorum diuinae legis. Nihilominus elo Pastoralis offici nostri impulsi, pro paterna solicitudine, tua de salute animarum vestrarum assidue laboramus cogimur monere vos, atq; obtestari, ut nullo pacto adhaereticorum templa accedatis, aut eorum conciones audiatis , vel cum ipsis inritibus communicetis, ne Dei iram incurratis. Non enim licet vobis haec facere, sine detrimento diuini cultus, ac vestrae salinis. Quemadmodum etiam non potestis, absq; euidenti inna grauissima a diuini honoris iniuria obligare vos Iuramento,quod similiter maximo cum cordis nostri dolore audiuimus propositum vobis fuisse praestandum, infrascripti tenoris, videlicet: Ego A. B. vere, Syncere agnosco,profiteor, testificor declaros r. Muia r. a. eonscientia mea, coram Deo o mundo, quδdsupremus Dominus noster ment, delit Rex Iacobus est legitimus O verus Rex huius Regnios omnium aliorum Maiestatis sua Dominiorum, terrarum; quod Papa, nec per se ipsum, nec per ullam aliam auctoritatem Ecclesiae, vel Sedis Romana. vel per ulla media cum quibuscunq; at s. aliquam potestatem, nec auctoritatem habeat Regem deponendi, vel aliquorum Maiestatis, si dominiorum, vel regnorum disponendi, vel alieni Principi extraneo fum damnificare, aut terras suas inuadere auctoritatem concedendi, verrullos subditorum suorum ab eorumsuae Maiestatis Obedientia, subiectione exonerandi, aut, is eorum licentiam dare, arma contra ipsun
gerendi, tumultu seminandi, aut aliquam violetiam, aut damnum Ma
152쪽
testatis sua Personae Statui, vel Mgimini, vel aliquibus fui subdith
infra sua dominia ossi redivi eiuro ex corde,quod ii obfriante aliqua de-elaratione vel sententia excommunicaticnis , aut depriuationis octa, vetaoncisa aut facunda;vel ccxtadenda, he Papam, ut successores suos, velper quamcunq; auctori ait de riualcm uti derivarisererin-fam ab illo tu a su Sive ccxtra dictum Regim haredes aut successo-ies suos, vi quacunq; absolutione dicto sim subdito itim ab cortim ebe- itntia fiduitatem l meni veram obedienti m sua Maiestati, har
dibus, successoribus suis p ab ho , ipsum q. cibus totis meis vir,
'tis, contra omnes cc pirotecnesso attentata quacunque, qua colitra
persuam illius vel illorum, eorum q. coronam, dignitatem ratic neve colore alicuius sententia, vel declarationis , aut alias facta fuerit,dcfendam; omnemq. operam impendam reuelare,di Maiestati sua ham redibus, di successoribus suis,manifestum facere omnes proditicncs, proditorias conlpirationes qua contra illum, aut aliquos illorum, ad nositiam,vel auditum meim peruenerint i Fraterea iuro, quq ex corde abhorreo, detector, ab iuro tarcha
impiam di haereticam hanc do ectrinam ct propositioncm,suhil Princisci per Papam excommutacati liti depriuatis int per suos subditcs, eZalios quoscunque deponi di occidi. Et ulteritis, credo, di in conscientia mea resoluor , quod nec . pa, ncc alius quicunq; potesatem habet me ab hoc Iuramento, aut aliqua ius parte absoluendi. Qio Iuramcntum agno taricta, ac laxa auctoritate esse mihi legitime mini iratum. omnibus indulgentiis, ac disse
sationibus in contrarium renuncio Hacq omnia plane, ac Ancere agnosco, iuro iuxta expresia verba per me hic prolata in iuxta Planum bac ccmmuncm sensum, intellictum eorundem verborum, absque vi- aa Aiuocatione aut mentali euasone vel secreta reseruatione quacunque Hancque recognitiorum modi agnitionem facio cordialiter,
. 'boluntari di et in utra fide christiani viri'. sic me Deus
Qiuae cum ita sint,vobis,c verbis ipsis perspicuum esse debet, tubistis, Atare io funis modi Iuramentum,salua fide Catholica, salute ani
, ii, marum clicarum praestari non potest,cum multa contineat,que fidei saluti aperte aduersantur Propterea admonemus vos, ut ab hoc,atque similibus Iuramenti Sir standis omnino caueatis, quod quidem eo acritas exigimu Savobis, quia experti vestra: S,
153쪽
Ilationis igne probata est,pro comperto nabemus, vos alacri
animo subituros esse quaecunque ali Ociora torsi cnta, ac HIOT-tem denique ipsam constanter oppetituros, potius luam Dei Maiestatem ulla in re laedatis. Et fiducia nostra confirmatur ex his,quae uoti die nobis afferuntur de egregia virtute atque fin-titudine, luat non secus ac in Ecclesiae primordij sic splendeti ' Dissimis hisce temporibus in Martyribus vestris. State ergo succincti lumbos vestros in veritate seinduti orbcam iustitiae sumentes scutum fidei confortamini in Domino, ita in potetia virtutis eius,nec quicquam vos detineat. Ipse aute,
qui coronaturus vos certamina vestra in celo intuetur, bonum
Opta S,quod in vobis cepit , perficiet. Nostris quia discipulis suis Pollicitus est se nunqua relicturii esse cos orphanos fidelis enim cst qui repromisit. Retincte igitur disciplinam eius, hoc cst, radicat fundat in charitate aquicquid agitis,quicquid conamini,ctra simplicitate cordis initate spiritus,sine murmuratione, aut haesitatione unanimes facite. siquidim in hoc cognoscut omnem, quia discipuli Christi sumus, si dilectionem ad inuicem habuerimus. Vae quidem charitas, ctim sit omnibus Christi fidelibus niaxime appetenda:vobis certe dilectis Sinai filii prorsus neccosaria est . Hac enim vestia charitate diaboli potcntia infrin-s itur, qui nunc aduersu vos tantopere insurgit, cum ipsa con
itentio uibus , atque dissidij nostrorum filiorum praecipue ni
Hortamur itaq; vos per viscera Domini IESU CHRISTI, cuius charitate e faucibus aeternae morti Serepti sumuS, Vt anto omnia, mutuam inter vos charitatem habeatis. Praescripsit sane
obis praecepta maximi tilia, de fraterna charitate vicissim exercenda, elicis recordationis Clemens Papa VIII suis litteris in forma Breuis ad dilectum filium Magistrum Geo retum Archipresbyterum Regni Angliae datis die quinta mensis Octob. aisC3. ea igitur diligenter exequimini, ne ulla difficultate, aurambiguitate remoremini praecipimus vobis, ut illarum litterarum verba ad amussim seruetis, si simpliciter prout sonant iacent,accipiatis, intelligatis,sublata omni facultate aliter illa interpretandi. Interim nos nunqua cessabimus Dei Patrem, i ricordi arti precari, ut afflictiones, claborcs vcstro Silcmetuerxespiciat, ac vos continua protectione custodiat atq; defendat.euos Apostolica benedictione nostra clementer impertimur.
154쪽
Datum Romae, apud Sanctum Marcum sub annulo piscat olus decimo,alen Octob. M. D QVI. Pontificatus nosti anno se
cundo. TEnio nune ad singulas Apologiae partes summa breuitate discuti das Orditur Auctora deploratione horrendae conspirationis in Regem Lad quales consipirationes deinceps auertendas, Iuramemum atrihuel tiat propositum est dicit. Hoc loco monendus est Auctor, vel potius ipse t iaris magna exserenissimus, ad conspirationes eiusmodi precauendas,parum praeest securua fidi in Iuramentis,multum autem in beneuolentia populorum positum xx p-' esse qui enim non timent tam atrox parricidium perpetrare; neque tiam ebunt iusiurandi Religionem contemnere. Exemplo nobis sunt pla-rimi Re es, nec pauciores Caesiares,ab ijs militibus caesi, qui eis fidelitatem sanctissime iurauerant. Contra autem scimus, Augustum, vespasianum, Traianum, Antoninum, nstantium,sifilium Constantinum, d alios permultos, beneuolentia subditorum tutissimos semper misse. Refert Tacitus lib. II. Annalium, cum Subrius Flauius , unus ex comiuratis, a Nerone interrogaretur, quibus ex causis ad obliuionem Iur
menti processisset; respondisse eum oderam te, nec quisquam tibi fidelior mit, dum amari meruisti ubi latis declarauit, eum, qui amari dignus est, etiam sine uramento securum esse de fide subditorum qui vero odio habenar, nullo Iuramento satis tegi posse. Quare si Rex secure regnare, vita mat, ac suorum consulere cupit, una Catholicos frui antiqua possessione Religionis siuae quam religi nem a parentibus, auis, proauis,per multa saecula in Angliam cultam negare non potest. Non cogat profestare veteris fidei, quam a Maeno , .... y gorasesq*ccepisse merito gloriatur, ad nouas suscipiendas Sectari
Guas co 'r rum opiniones: continuo pericula omnia timoresq cessabunt. Non
et stoen, conspirationes sed occasionem
A T Tetrat, et ' ', 'I' potest. Sperauerant enim Catholici,
et amera hic ipse Auctor Apologia fatetur, sub nouo Principes, qui clementiae aude semper floruerat, quem ipsi quoque Catholici magna alacrita-
- dc Religionem liber retenturos, quam Mater ipsa
crudelia Edicta Elietabethae Reginae,& recusantibus adire templa haereisticorum grauissimas pecuniarias mulctas imponi,seq. paulatim accus tionis praetextu opibus omnibus spoliari noranulli eorum minus dati te iniuriarum, in desiperationem acti, moliti siunt, quod nidis vobiscur pariter deploramus. Oolicum Deinde pag. iterum atque iterum repetit atoue inculcat
subduca, pexs apro mi di ideo Iuramentum sidelitatis mei .
155쪽
appellandum est e. quo nihil aliud quaeratur, nisi ut debit obedient:
Regi praestetur; sed per sinistra interpretationem sum iri Pontificis, qua per Breve sirum prohibuit Iura metitum suscipi, quasi fidei Catholicae contrarium, tactum esse, ut miseri Catholici, aut cum discrimine vita. - tortunarum fidelitati erga Principem renuncient, aut cumlatholicae ijdei detrimento animarum suarum salutem in periculum adducant. At nos paulo ante docuimus Iuramentum propositum subeolores delitatis ad Regem, abnegationem Primaius Apostolici conti. --- ivi Fere, neque ad hoc demonstrandum multis argumentis egemus, cum ipium Regis Edictum, in quo iuramenti huius forma praescribitur, hau rari pectissime detegat. Nam ut supra notauimus, titulus Edi ' hi ''nc est, O Ad detegendos, ta reprimendos Papistas. J Et in eo de Edicto,
p ope nnem, nisi forte nos translatio fallat, duorum Iura me utorum fit mentio quorum alterum est de Primatu Regis in spiritualibus altera contra potestatem Pontificis in Principes Christianos Iuramentum s litas fidelitaris ne nominatur quidem Parum autem interest, ut Ium cur Apologiae velit, Iuramentum, de quo nunc agimus, esse Iuramentum de Primatu Regis in spiritualibus, an Iuramentum contra potestatem Pontificis in Principes Christianosci virumque enim apud veros Catholicos fidei Christianae repugnat prius enim Iuramentum tribuit spiritualem Primatum ei, cui secundum Scripturas sanctas minime debetur, posterius vero detrahit eundem Primatum ab eo , cui secundum ea clem Scripturas omni iure debetur. Christus enim , ut supra diximus,
Pastorem uniuersi gregis sui; non Regem aliquem sed Apostolum Petruesse iussat proinde, qui B. Petro succedunt; non qua Regibus succedunt, Primatum super Clitastianos obtinent. si Reges Christiani sunt, dubium esse non potest, quin Apostoli Petri successores super illos etiam pastoralem habeant potestatem . Non ego Breue Apostolicum sinistret,
interpretando Iara metum, causia est mortis temporalis fidelibus Anglis, sed Iuramentum apte ad decipiendum compositum, causa est iidem Anglis mortis sempiternae.
Pag. 6 pergit auctor Apoligi, ac dicit, Summu Pontificem contra
bonos mores, is consuetudinem Principum Christianorum vehementer peccasse quod Regem indicta causa condemnauerit, partim annuo merando eum persequutoribus partim seuere imperando, ut Catholici ab hoc Sacramento abstineant, quod dum detrectant, fidelitatem suam profiteri recusant di Id autem Pontifex in his duabus rebus peccauerit, probare se existimauit auctor insolubili argumento, dum ait, si Psi Vix exitii mauit se gis esse Iudicem competentem, cur non auditumdisuauitelia autem Pontifici nihil cum die negoti e incursalcem Dum immisit in messem ait nam Sed quamquam Christi Vicarius, si
Pater, o pector est ut 'Nerissime est Ecclesiae uniuersiae ludex etiam competens est omnium Christianorum , ac pra hoc etiam Regum, ut
156쪽
ebulis h. . Christiani sentita me si proprie loqti velimus summus Ponti sex V in neu de teri es V non de persona Regis sed de ui amento iudicauit quando au Ara tem quaestio est, utrum aliquod Iuramentum licitum sit, an illicrium .eti cuuit nemo Iudex magis competens fingi potest ipso summo Pontifice quo- ram(' niam agitur de re sacra,de re spirituali de re, quae ad salutem vel perni- 'a'-- ciem animae pertinet. Itaque summus Pontifex,cum a Iuramento,quod noxium animis fidelium iudicauit,subditos suos absterruit; id fecit quod pastor facit,cum uiculas suas arcet a pabulo venenato. Et quemadmo dum pastor non iudicat neq; punit terram , quae pabulum mortiferum protulit; sed ovibus suis consulit,dum eas ab eiusmodi pabulo remouet et sic summus Pontifex non Regem proprie iudicauit, vel damnauit, sed Catholicos suos admonuit, Iuramentum propositum non posse tuta conscientia suscipi Frustra igitur auctor Apologiae clamat Regem indicta causia condemnatum . ineptum quoq; dilem ma sibi fingit, cum non de damnatione Regis, sed de iuramenti reprehensione agatur. At,inquiet, si iuramentum reprehenditur, consequenter reprehendio ui ih. Iuramentum suscipi iussit. Respondeo, negari non potest,quitid. . non isti reprehensi Iuramenti aliquo modo ad eum pertineat qui Iuramentamin m p .pi. piae x tapsit sed aliud est reprehendere opus alicuius hominis, aliud hominem ipsum in iudicium propter opus illud vocare nan fieri potest, Vt opus nin placeat, Se tamen ab auctore iuridic discutiendo, iamnando abstineatur. Sic igitur summus Pontifex Iuramentum reprehendit, sed Regis personam non attigit neque opus fuit ut causam diceret, qui in ius vocatus non fuerat .
At, inquit, in eo peccauit Ponti sex, qu Ad Regem persequutoribus amRet arbi numerauit,dum ad Martyrium pro recusatione Iuramenti suscipienduuvio fuit in Catholicos mos hortatus est. Respondeo, non annumerauit Pontiferram. ccare, et Regem inter persequutores absolute,sed in eius arbitrio reliquit, vellet- istud urgendo ne acquiescere veritati, aduramento illicito obtrudendo cessare, V rvr pe se pacificus haberi an potius vellet contra innocentes saeuire, jer, o ip nem V sequutor sanctorum Martyrum nominari.
At saltem in eo Pontifex peccauit, quod Iuramentum fidelitatis prohibendo,etacit, ut subditi debitam obedientiam Regi suo non exhib pa=abiuili obe rent. Respcndeo,si Iuramentum solius fidelitatis esset, neque aliud redientiam n f quireret,nisi ut subditi omnes, etiam Catholici, Regi subiecti es ent, mr; in preb rum/t ijs rebus omnibus quae contra fidem Catholicam, obedientiam Deo, summo Pontifici debitam non essentu ena o Iuramentum reprehederet,neq; Chus fuisset Breuibus Apostolicis populum Catholicum admoneri. Na clemens VIII sanctae memoriae Pontifex, lic ipse Paulus V. eius in Apostolica Sede successor, non semel per literas Catholicos Anglos admonuerunt, ut Regi Obedientiam quae Regibus secundum Scripturasia chas debetur, diligentis me exhiberent,& a tumultibus, reseditionibus omnino cauerent. Sed ubi vidit Iuramentum a Catholicis
pcii, in quo per speciem ciuilis obgdientiae , fidei catholicae abnegatioi petebatur,
157쪽
petebatur, admonuit suos, vi cauerent insidias S memores essent Apo. uolici dictu Obedire oportet magis Lico quam tu i ni ibi S, ct s. Pae. T. confert auctor Apologia nulla in tri v. aduersus Eli Zabetha, cum Breui Pauli V. ac dicit nihil fere teresse inter uitam Pi V qui Eligabeth nominatim ex comunicauit, Treue Pauli V. qui Iuram c- tum fidelitatis a Catholicis suscipi prohibuit ille enim populos ab Ubedienti Regmae absoluit iste obedientiam Regi praestata vetuit. Omitto conuicia, vel blasphemias potius initum V. Pontificem fanctum, ac de Dei Ecclesia optime meritum neque enim ad conuicia,
uae solis conuiciantibus nocent, sed ad rationes, argumenta,quae minus peruis, aut parta attentis nocere possunt, respondendu esse putaui Discessis cis mus. Hoc igitur interest inter seueritatem, qua utendu esse Pius no sine te ullum Pisius a causa censuit, lenitatem quam iusta etia de causa adhiberes la v. eo ira ecuit Paulo: quod ille Reginam iam dudum propter haeresim ex comm ut v.
Dicatam Liuie, generatim, iterum nominatim excommunicauit, excommunicatam declaraui t. quoniam cum ex comunicatis nominatim N publice declaratis non licet conuersari, ac secundum Ecclesiae
Catholicae leges eiusmodi vitandi sunt, ideo Pius V populia Catholicua obedientia Reginae ad eum modum excommunicatae N declaratae, iustissi ne absoluit, de liberauit . tali enim seueritate utendum ess e ten .pora illa suaserunt Paulus vero V. experiri volens, an medicam et a mitiora furta si e ma Vis prodessent, praesertim cum agendu esset cum Regematoris prudentiae, atque doctrinae, cuius parentes Catholici semperfuerunt: non iudicauit hoc tempore expedire,ut Rex nominatim ex coona unicaretur,vel ex communicatus publice declararetur ac per hoc n5
solum non absoluit populos abibea tecta, quod fecerat 'ius, sed neque vetu t, ut Regi bedientia in rebus temporalibus praestaretur, ut falso auctor Apologia assii mat. At prohibuit sus pictu amen una fidei alia . Auru, vo ..di ego prohibuisse suscipi ut amentum cuiuscunque fideli alis, sed eius hibui fuso hi solius, quae cum infidelitate coniuncta esset. Una enim Christianam de iura . ,ris, litatem debeant no solum Regi terreno, sed etiam Princ: p spii et uali, qualis est Christi in terris vicarius nullo modo licet Christiano viro. ita iurare Principi terreno fidelitate , ut simul iuret se Principi spirituali minimet parti uitam, et lam in iis rebus, quae pro prae ad ipsi iis pertinet potestatem. Qi V niam guu Iuramentum Catholicis propositum a. scipi non pia terat sine abiuratione Pontificia potestatis, idcirico recte summus Pontifex Iura trientum illud suscipiendum non esse censiuit; talitum l. interest te Bubam Pis . A Breve Pauli V. quantum inter
cauterium inis aut venae incisionem , Anctionem olei, aut dulcis pharma P iionem, in aeraliae is rursu in auctor polostiae Pontificem carpit, Quod ii Regem te as imprudenter, si Catholicos iniurici se se gesserit i pruci mia,
158쪽
ne se id est crina his cuius iuramentum simulat lo si xt indicio. No-ἰ rotion ut o in nugis tempus consumere, ea de causa non discuti 'Π p 'e -
'mn(b ira vocabulorum S lutuleniani orationen huius interpretis illud unum responde, Pontificis Maximi propitium non fuisse librum retiatationis conscribere ideo necesse non suisse, ut Iuramentum uniuer tam , vel partes eius, argumentis varijs ex loci petitis confutaret. Epistolam scripsit, quae vicem Edicti representaret tunc autem vere imprudens erinceps haberi deberet, si iniquam actionem prohibere se non misse crederet, nisi librum integrum Philosophorum more conscriberet. ii , in-
qilitis Pontifex notasset quid in iuramento displiceret fortasse Rex partem illam iuramenti vel deleri passa fuisset, vel eam benigna intrepretatione moli siet Respondeo,non particulam aliquam Iuramenti summo Pontifici displicuissesed ipsam Iuramenti substantiam,vt sic loquar, finem ipsum, quasi scopum, quo verba omnia diriguntur quando au- hi colui, perandum erat, ut partem aliquam principalem huius uramenti Diu uam h deleri Rex ille pateretur, qui Iuramentum alterum sub poena capitis suos uunt Iuram scipi iussit de Primatu suo in spiritualibus 2 Nam ab eo iuramento non de Primatu Re soli Catholici, sed etiam Caluin istae Puritani abhorrent, stamen Rex gis spiruit si partem ullam eius Iuramenti deleri,vel mitigari nunquam pati voluit libui . Quod autem auctor Apologiae adiungit de iniustitia Pontificis in Catholicos, facile refutari potest. iniustitia, inquit, eu, Catholicorum respeelu.
nam si ita visum fuisset Maiestati sua, in Iuramento quippiam vel mutari, vel interpretari, eo labore penitus subleuati fuissent Catholici, O
exonerati illico si secus omnia Rex, ut erant, tenere vella, O nihil im- nautare firmiter secum statuisset tam hoc inde lucri percipere potuissent Catholici, ut corum renitentia, hac umbra, hoc veluti inuolucro posset obtegi quod non tanquam claudicantes in fide sua erga rincipe iuramento abstinuerent sed tantu ab anxietate , Oscrupulis quibusdam perplexi, quibus tenera ipsorum conscientia torqueretur: quam anxietatem ac teneritudinem Pontificia damnatio verborum quorunda , in formula Iuram euti peperisset haec ille. Sed am diximus nullam omnino spem habet potui si ut partes illa Iuramenti tollerentur, quae continent abnegationem fidei Catholicae, de Primatu Ecclesiastico Roma- caibbi ei uali j j Pontificis quod si anxietas conscietia iuuare post et Catholicos apud ciuili obi die, Regem,omni iamdudum persecutio cessasset. Scit enim ex Catholi ii iis profisi cos Anglos ciuilem Obedientiam in ipsa eius coronatione exhibui sita sunt iubero ita neque iuramentum fidelitatis aohorrere, nisi ubi fides Catholica heti'
Par. c. posteaquam Breue Pontificium cum Iuramenti formula a pago usq; ad id integre desci pserat, assgreditur auctor poloetiae refu- Num salsum Clationem Breuis ac primo adscribit summo Pontifici crimen falsi quia C. c. in initio Breuis dicit magno se ni rore sit , ob tribulationes hcalamitates
159쪽
rites,quas pro retinenda fide Catholica atholici in Anglia pati utitur. An rellis bucinentiai Zabet hae Regma: qtiati, clementia Regis Iacobi longe sirpe ut onem nolixa tam assi mat. Hic, inquit , Pontifex dolorem O magnum animi fui ' re.
mari, exprimit propter tribulationes di calamitates quas pro retinenda bire catholica iugiter Atiment fili sui. Ubi praeter crimerasas. Suo 'screm mi Domini nostri Regis contumeliam tantopere reduradat; dissimvlareno possum de vires polii, lat. palam profiteor, O quod certo sciostram fero, Reginam Eliat abetham neminem ex Pontifici iure: gi orati causa, in iudicium vocasse 'nemiuem ad supplicium condi mnasse curatequam eoru scelera di flagitia, velut in utra trama, cessas
si aspertulerant, ei extorquerent; quod cuiuis aequo rerum alii maiori, in actiones ipsas cum eorum circumstanti sprudenter pensiculanti manifestum fiat haec ille Qri posteaquam ea lena felicitate scribendi, mul ta similia repetens Vinculcans, defunctae Regma: Manibus, ut ipse loquitur, parentasset; vel ,ut Anglicana editio signa ficare videtur, actificiucbtulisset . transit ad Regem, atq; ait, donpo Fum sane non con iter pro amore, quo in Per. latcm feror . quod qualis uinq; fuerit Retina laus Iclementia in Pontificios, qua sui amplissima tamen ea mansuetudinis ,
pietatis in eo dem exempla, quaeso speximus in serenis imo Rege ,
longo p teritam Reginae mansuetudiuem superarint interuallo , cymDabit hoc loco nobis veniam auctor pol tiar, ut sicut ipse bi licere
existimauit, criminis Christum Domini, id est Potificem Maximu, sine ullo veritatis colore accusare ita nobis vicissim liceat, mendacio sua in ipsam vere regerere. Principio, non scripsit Pontifex se maerore attici ob calamitates , quas tempore Reginae Eligabethae aut initio Regni Iacob Regis in Anglia, pro retinenda orthodoxa fide Catholici patiebantur: sed ob calamitates,quas hoc tempore patiuntur. Ergo,ut criminis falsi ne leue quidem vestigium in ipso Pontificio Breui adhaereat; nriseit si probemus . ingentes aerumnas propter Religionem ferre coacti sede catholicos anno Domini Isos quo tempore Bieue Apostoli cuna scribebatur . Dc autem ipso anno scimus duo dicta in Anglia , Leges ab t promulgata eius m di, ut vel sola sussiciant, ad omnia huius poloratae riobo in Ca- coarguenda mendacia. Edicti prioris summa haec est titulus ut supra illo icaiiato. admonui est
a tegendos, reprimendos recusantes Dap stas. In primo articulo confirmantur leges Eli Eabethae aduersus Catholicos iam olim statissum iri iubetur,ut Priaefecti loco tum inquirant in Catholicos omnisti di nisu aetatis qui templa haereticorum adire recusant: imposita uiacta vigintiis renorum, si negligentes in Catholicis perquirendis extit
ri i liis Piluitur, ut acriter puniantur Catholici, ita communionen ia,
160쪽
recusauerit sacris hae licorum interesse, si con*3' i et
soluat in menses singulos flore nos ducentos
Centorum florenoru in singulos menses quae, li*ph
Qerati in recusantes adire templa h. ereticorum esse oo
si hominibus ideo additur, ut Rex inuadat duas teotias par rarum omnium, tertia parte sola relicta eiusmodi recusantibus in s. itatuitur ut qui recusauerit coria am Caluinisticam sumere, soluat pra montatio florenos ducentos,secundo quadringentos, tertio sexcentos in Dadditur, ut qui templa haereticorum frequentare coeperat, posse relabitur in crimen non frequentandi, soluat statim flore nos sexcentos. In S. decernitur, Ni qui recusant Iuramentum illud suscipere, de quo nunc agimus,conij ciantur in carcerem sicariorum atq. latronum. Ins. additur ut eidem in carceribus detento, proponatur iterum Iuramentum quod si recusauerit, amittat omnia bona, carceri perpetuo ma-cipetur. In IO. additur, ut si tertia vice propositum sibi Iuramentum recus auerit, capitis vitaeq; dispendium patiatur. In ii. declaratur tabulat illas in quibus aliquis accusatus reperitur, quod 1 templis haeretic rum abfuerit, vim suam obtineant,id obstante quocunque errore, qui in accusatione formanda, aliterve contigerit in i et statuitur, ut qui Principibus externis militare voluerit, is prius Iuramentum praefata praestet, alioqui perduellis habetur. In id statuitur, ut nobilis qui in externis regionibus seruire voluerit cum duobus fideiussoribus Regi se obliget sub poena ducentorum florenorum , quod nullo umquam tempore Romano Pontifici reconciliabitur quam cautionem nisi proficiscens dederit, reus mortis erit. In is statuitur , ut qui post decimum
diem Iuni huius anniti Gog subditum aliquem Regis Anglorum ad fidem Romanae Ecclesiae pertrahet, aut pertrahere conabitur; is perduelitionis, laesia Maiestatis reus habeatur, re ipsa poenam illam subeat, nisi in Angliam reuertatur, rintra sex dies a reditu crimen confessus, duo Iuramenta suscipiat unum de Primatu Regis in spiritualibus, ab terum contra potestatem Papae in Principes Christianos.
Haec videlicet est incredibilis illa clementi Regis in Catholicos,ob quam summus Pontifex crimen falsi incurrit, quod scripserit, se non leui dolore assati, ob calamitates, quas Catholici pro fide orthodoxa retinenda tolerare coguntur Quae maior calamitas excogitari potest, quapropter vitanda sacra sacrilega,opibus spoliari; pro recusando Iura meisto perfiduae, carceri perpetuo mancipari pro exhortatione ad Caliolicam fidem, quasi Maiestatis reum morte mulctari; si nihil, nisi clauilem obedientiam Rex requirit, neque aliquid molitur conscientiae causa cur Archipresbyter, malis qui ciuilem Obedientiam, suscepto Iuramento professa sunt, adhuc carceribus detinenturi 3. distibus in Sed volo ipsum etiam Apologiae auctorem,velit nolit adigere,ut pro Ahalia via ad hac veritate testimonium dicat. Ipse igitur in hoc libro suo pag. ro. carceres, C ei tollent Principia mansuetudinem, sic it cratioso Edicto permissi