장음표시 사용
81쪽
Resp. neg. ut apertissime constat ex ultima Diceeesana Synodo lib. 7. eap. io. f. Beneficiati, idque etiam ipsa mei ratio suadet: si quidem Beneficiati sunt bonorum Beneficii curatores, ut ibidem legitur , seu procuratores, &eerto quodam modo comparari possunt usu fructuariis, prout non semel fit comparatio apud Authores. Propterea sicuti procuratoris olscium exigit, ae usu fructuario incumbit Onus plantandi novas arbores, aut vites,
ubi desunt, vel demortuae sunt, ut inter alios tradit Giribaldus de Iuli.& Iur. cap. 2. num . . . . Ita consimilis obligatio ineli Beneficiato in irati ea su, in nihilo ipsi suifragante adducto. praetextu , licite enim tolerare nequit incultos agros, vitibusque suis viduatas ulmos, siue dote fructifera squalere vineas &c. Hinc enim fit, ut laeeessores pleri que in Bene telo congrua sustentatione priventur, & oneribus suis satisfacturi , angustiis
premantur, uti prosequitur praefata Synodus e inde progrediens ad remedia, ac comminationem pCenarum contra negligentes meliora menta. Et
de facto si eontra notabiliter negligentem fiat instantia, hic, aut elus haeredes adiguntur ad reparationem damnorum ut constat ex praxi ;quod denotat praecedentem obligationem Beneficiarii 'CAS. III. Applicito casu aliter igne horreo frumentario Sempronii, Seius inde extraxit aliquot corbas tritici, quas sibi retinuit, eo praetextu, quod ignis eas simul cum aliis combussisset. Q. an id tuta conscientia facere potuerit ;Resp. neg. eum Giribaldo de Restit. cap. 2. dub. R. n. 33. aliisque comm . Ratio et , . quia res quomodocumque supersit, Domini. sui eli, ae ad ipsum et amat; & servans illam non habet jus nisi ad refectionem expensarum, si quas Deit pro eius conservatione, & ad mercedem pro opera ad illam servandam praestita iuxta meritum laboris, ae periculi ad eamdem eripiendam Propterea hisce refectis tenetur Sempronio extractas triti ei corbas restituere, utpote Domino earumdem. Neque dicas , quod triticum eo in casu , ae statu erat nullius valoris , & habebatur tanquam res derelicta : utrumque enim salsum est; nam quousque frumentum in suo esse extitit, suum habet valorem ἰ nee derelictum a Sempronio proprie dici poterat, eum ejusdem dominium nunquam abdicasset, ac totum
si potuisset, perquam libenter a flamma eripuisset. Deinde quamvis Sejus ipsum secerit melioris eonditionis, nihil refert; status enim ad rem ipsam pertinet, quae Domino suo debetur.
CAS. I. II Ustieus occasione Missionum iactus est eertior. quod per bien-I nium omisit in Consessionibus plura lethalia, quae ex conscientia erronea, sed vincibili, ipse putabat venialia. Q. an debeat iterare huiusmodi Confessiones RResp. per se loquendo ipsum iterare debere huiusmodi Confessiones. Ratio est, quia semel ae omissio plurium lethalium in Confessionibus ortum habuit
. ex conscientia erronea vincibili, per se non fuit immunis a eulpa p nam stante vineibilitate illus erronei dicta minis , tenebatur prius inquirere . an illa peccata mortalia essent, nee ne, antequam eorumdem Confessionem
omitteret; ut docent Theologi communiter . ubi sermo est de Conscientia erronea vincibili; eaque omittere in Consessionibus non abhibita tali diligentia, & inquisitione, idem erat, ae voluntarie se exponere periculis confitendi absque debita integritate, prout de facto eontigit . Propxς
cum hoc fuerit, male ac sacrilege eonfiteri, dicendum est, Rustiς ψ n
82쪽
easu iterare debere huiusmodi Consessiones; ut tradunt Leander de nerit cenit. disp. 3. quaest. 7o. Philippinus de Privit. Ignor. cap. a s. privi L q.
n. 887. ae Puteobonellus de Poenit. qu. 3. arr. 7. n. 3. Dixi tamen ab
initio per se loquendo, eo quia fieri potest e quod Ruilicus, non obstante
illa e scientia erronea vincibili quoad praedicta peccara . ha buerit tempore illarum Confessionum conscientiam erroneam, seu ignorantiam in vincibilem quoad praeeeptum & obligationem inquirendi veritatem , aut de iisse aecusandi in Confessione ς dantur enim, teste Philippino l. e. privit. 3. n. v 83. & aliis, homines adeo rudes, ut id in vineibiliter ignorent; idque quandoque evenire etiam in pueris , ae puellis , tellantur Fagundeet de a. Ecel. praee. lib. R. eap. 3. ae Henriqueet de Poenit. lib. a. eap Ia. Quare si Rusticus revera laborallet hae in vincibili ignorantia , tune non inficior, quod per aecidens, ac ratione ejusdem ignorantiar, praedictae Confessiones fuissent integrae formaliter ὐ sicque nulla adesset necessitas easdem repetendi, sed tantum exponendi lethalia prius omissa , ae postea ab eo cognita ut neeessario elavibus subiicienda s ut docet Bonae ina de Poenit. disp. s. qu. 3. sect. 2. 1. 3. di istic. q. num. 2.CAS. II. Constitutus in gravi periculo mortis, metuens sibi superesse m dicum temporis, exposuit quidem peccata sua distincte quoad speciem . ex. gr. ωmmis plura periuriae . sed non quoad numerum . Nune, eum convaluerit , suaeque velit antinae prospicere, petit a Confestario , an teneatur iterum eonfiteri, exprimenὸo etiam numerum P Quid respondet
Respondet, quoad mortalia teneri. Ratio est, quia ad integritatem Consessionis spectat, ut non solum manifestentur peeeata speeie distincta ; sed etiam ut, quantum fieri potest, distincte manifestetur numerus peccatorum mortalium in qualibet specie , non quidem numerando singula Meeata, quod esset molestum, & inutile, sed uno verbo explicando numerum euiuslibet speciei: puta , decies peieravi ; duodeeias blasphema
si &e. nam secus nequit Confessarius rite , ae recte exercere munuS suum, ut aperte insinuat Tridentinum test. l . tap. 3. Cum ergo PCenitens, dieendo, commisi plura perjuria m. dili incte non expresserit numerum, quin imo nec numerum verisimilem , sed tantum in confuso dixerit , se pluries pereasse in tali & tali specie ς ideo dieendum, ipsum teneri &e. prout est usus, & praxis totius Ecclesiae, ae communis conis sus D D. CAS. III. Mare ulla desert ad mereatum ova , quorum aliqua sunt recentia , alia vero non; omnia tamen sunt carbone signate . Interogat s ac sint recentia; tangens illa, quae vere sunt, assirmat cum iuramento ἱ ac
eredit se hoe posse sacere. Quid dieendum Dicendum. Marculsam non posse id facere, sed male se gerere tum deserendo singula ova earbone signata , quando omnia recentia non sunt , tum amrmando cum iuramento , ea esse reeentia ; ipsamque a vero
aberrare si credit , se hoe posse facere.. Ratio primi est , quia deferre singula ova carbone signata, quando &e. elare denotat animum decipiendi proximum, venὸendo pro retentibus quae talia non sunt gnam obsignatio eum ear hone hie est consuetum fgnum distinguens ova
retentia a non recentibus . Unde cum talis animus pravus sit . ac
peccaminosus, dieendum , ipsam id faciendo male se gerere . Raeti secundi est , quia in primis sic se gerendo non videlut excusabilis ab usu illieitae resti icti otiis mentalis ; nam quamvis , dum amrm.
83쪽
sunt; id ita tamen facit, ae in talibus circumstantiis, ut etiam vir prudens, & oeulatus, eo tactu non obstante, facillime decipiatur, nee venire possit in cognitionem veritatis, nisi ad summum per suspicionem quamdam, stantibus ex adverso universali obsignatione ovorum, absoluata ae indefinita affirmatione , di iuramento , quod illa recentia sint. Deinde tunc non intervenit ullum grave moti Vum, nec ulla eausa vere grauis , & rationabilis utendi ea locutione amphibologica . Hi ne cum omnes eonveniant, teste Giribaldo de Juram.& Vot. cap. 3. dub. 2. n. Iq. non esse licitum uti verbis a qui vocis, & amphibologicis absque gravis & rationabili causa , & multo minus juramento firmare ea, quae sub aequivocatione, & amphibologia dicuntur, quia tota destrueretur civilis, & politica societas, ae humanum commercium, si absque iusta, & rationabili eausa posset homo loqui, & iurare in sensu diverso ab eo, quem audientes communiter percipunt, multisque dolis, & fallaciis aditus aperiretur, cum gravissimo praejudicio humanae societatis, ae humani commercii. ideo dicendum, etiam ob hoc, non posse Marculsam id facere ,& per consequens ipsam a veritate aberrare, si oppositum putat.
CAS. I. T Aterfamilias filio suo perpetuo amenti praebet earnes comeden 1 das etiam diebus Ueneris, & Sabbati, eumque laborare facit diebus festis . d. an liciteὶ 2. an hoc idem fieri possit eum eo, qui actu
habet lucida intervalla ὶ 3. an si mortale excitare actu amentem ad iram taliter, ut quid turpe, aut blasphemum proferat Resp. ad I. amrm. eum La yman de Legib. cap. Io. n. I. & 3. Giri baldo , aliisque comm . dummodo tamea absit scandalum , contemptus legis s& alius quilibet pravus finis ae simul eum a mente non occupetur at ter, qui teneatur ad legis observantiam . Ratio est, quia perpetuo amens νutpote impotens operari humano modo, non subditur legibus ista vetan tibus; nam lex, seu praeceptum, est vinculum rationis, ut ait Angelicus quς f. ι7. de Ueri t. art. 3. Propterea ministrare illi earnes ad comedendum diebus Ueneris, & Sabbati, ae facere ipsum laborare diebus festis, non est, illum inducere ad violationem legis, cum ei non subsit . sed ell , ipsum inducere ad actio aem, in eo statu ipsi licitam , ut recte inquit P. Cuniliati de Leg. g. 8. n. s. ac proinde in hoc nullum est
malum. Dixi tamen , dummodo absit me. nam certe, si id faciendo interveniret scandalum, aut &c. id facere non liceret, ut explicuimus anno I 749. ad 2. Feb.
Ad II. Resp. lieite fieri non posse, ut habens lucida intervalla laboret iadie festo ἱ posse tamen, etiam eo tune, illi minis itari carnes die Ueneris, & Sabbati. Ratio primae partis est, quia, eum tune sit sui eompos, ac proinde ea pax , ac potens servare legem, haec pro ea circumitantia ipsum adstringit: quemadmodum iuxta Sanchez in Decal. lib.
2. cap. I 2. n. q. & de Matr. lib. I. disp. 8. num. 23. a mentes in una
sola materia , a lege adstringuntur quoad reliqua , ei rea quae sunt sui compotes , ac usu rationis perfruuntur. Ratio lae. par. est . quia licet amens quandoque habeat lucida intervalla, non per hoc est liber a suo morbo, ad euius curationem non ita conserunt alii cibi : ut carnes, &ideo etiam tune possunt ei ministrari. Vide Sancha l. e. n. ιῖ. &ae Laymaa ibid. n. 3. Ad III. Resp. esse mortale exeitare actu amentem ad iram taliter, ut P Q
feras quid blasphemum, vel graviter turpe, aut seandalosum a R-m
84쪽
- gis e gravia sunt ex genere suo . Esset tamen leve, ipsum exeltare ad levem iracundiam, ae aliquid veniale . Ratio utriusque est, quia ex una parte nunquam caret culpa excitare ad id, quod malum est y id enim est, postive inducere ad malum i ex alia ipsa exeitatio est graυis. aut levis, prout est malum ipsum, ad quod inducit; siquidem per inductionem ad illud, participat, immo ponitur in eodem genere mali. Nee
refert, quod amens eo tunc, utpote sui impos nullo modo peccat; nam . ii non peeeat ipse, peceat tamen inducens, qui eo utitur, tanquam in-ilrurnento , ad malum perpetrandum, ac est causa principalis, & quo dammodo per amentem malum saetens. Layman ib. n. I'. alii qui conr.
CAS. II. Conscius Filiusfamilias, quod suus Pater plura legaverat ad pias caulas, importunis precibus eumdem induxit ad mutationem Testamenti,& ad relinquendum ipsum haeredem absque ullo onere. Q. an peccavit. ae teneatur aliquid restituere iis, quibus Pater prius Legatum reliquerat Resp. neg. si solis precibus, licet importunis, ac proinde laesusa vi, metu, mendaciis, ae dolo, id prati lit. Ratio est, quia in tali ea su non
peccavit eontra iustitiam, neque contra charitatem . Non contra iv.
stitiam , quia etiam si Pater iam plura legasset ad pias causas, tamen nec ulla persona, nee ullus locus adhuc acquisiverat aliquod jus supra sibi legata 1 & de facto si Pater a semetipso Testamentum mutasset eodem modo, nulli secisset injurrim, atque iniustitiam. Propterea cum per inductionem Patris ad mutationem Testamenti Filius familias nullus ius proprie violaverit, consequens est, quod etiam ipse non peeeaverit contra iustitiam ; cujus laesio solum interVenit, quando laeditur ius alienam. Hi ne obligatio restituendi, ratione damni dati, sine violatione iustitiae non emergat, ut supra notavimus ad 2. Maji; ideo diei debet, quod Filius familias in ea su ad nullam restitutionem teneatur iis, quibus Pater prius Legatum reliquerat. Bonacina de Restit. disp. t. qu. 2. pun. 2. n. 3. Barthol. a S. Fausto Spee. disp. 28. quaest. I. & elare diei sum videtur m l. C. Si quis aliquem testari prohibuerit, ubi dieitur, eum, qui blanditiis, s ne vi, metu, mendaciis, vel dolo, Testamentum mutari, aut Legata transerri in alterum sacit, ad restitutionem non obligari. Neque peceavit contra charitatem ; nam potius ordinata Charitas postulat, ut quisque sibi velit bonum aliquod, quam aliis, praeeipuae s Filius habeat familiam numerosam &e. Excipe lainen ea sum, quo Filius lamilias id fecerit ex odio, vindicta , vel alio pravo animo; tunc enim certum est, quod ratione istius pravi animi peecasset contra charitatem. CAS. III. Insolescentibus filiis, Materfamilias quandoque jurat per Deum, se ipsos verberaturam ἱ nec tamen id unquam exequitur. Q. an , &qualiter peecet Resp. eum dist. Vel Materfamilias, talia proserens, eadem profert cum apimo vere iurandi, ae implendi id, quod jurat: vel non. Si non, sed hisce verbis utitur veluti quodam modo usurpato ad deterrendos filios , ut ab insolentiis desistant, ac recte se geram; dico, ipsam quidem peccare , quoties id facit, peccato irreligiositatis, quatenus irreligiose, ae ex passione se nominat Deum , cujus sanctum, ac terribile nomen vel debita cum veneratione nominandum, vel omittendum est; sed noti peccare mortaliter: tum quia id facit ex quodam passionis impetu, advertentiam ae deliberationem in malum minuente ; tum quia non habet animum formaliter abutendi nomine Dei, ipsumque injuriandi. Si postea praedicta profert cum animo vere iurandi, ae implendi, id quod iurat; subdistinguor vel talia proferendo jurat, se filios verberaturam Diuili ed by Corale
85쪽
verberatione discreta, & proportionata insolentiae filiorum , & in tali casu dico, quod quoties id non exequitur, absque rationabili , ae vere urgenti motivo, peccat mortaliter contra Religionem ,: eo quia in resta. i violat promissionem juratam, de re licita, immo praecepta parentibus ; item mortallter peccat contra obligationem ossicii sui eum parentes teneantur ex ossicio Ob; urgare & castigare filios diseolos, eorumdem emendationem ae salutem , nam discreta verberatio expedit ad Dei ohsequium, filiorumque emendationem. SancheZ in Decal. lib. 3. eap. 9. num. I 6. Vel iurat, se filios verberaturam verberatione indisereta, & improportionata insolentiae filiorum; & tune dico, ipsam taceare mortaliter se jurando, nisi defectus plenae advertentiae, aut deliberati
nis ipsam ex eulet: sicuti enim mortale est, ipsos verberare indiscrete, ae immoderate, iussa Bona cinam in Decal. disp. 6. qui . un. punct. D. n. S. ita quoque mortale est, plena eum advertentia ac deliberatione jurare uerberationem indiscretam, ae immoderatam; proindeque talis verberationis omillio Matri familias in casu non est eulpabilis; quemadmodum neque esset culpabilis omissa verberationis etiam discretae, si haec omitteretur ob interpositionem amici,' veniam pro aliqua vice obtinentis, ne sequatur aliquod gravius. malum . Vide Saneh. l. e. ae G trib.
CAS. I. D Uililius invisendae Atlasiae eausa laeti in die jejunii longum,
x . ae laboriosum iter; zntie postea valde fatigatus jejunium regit. Q, an fractio jejunii sit ei imputabilis ad eulpam ρResp. eum dis . Uel Ruffilius, suscipie ado tale iter longum , ae laboriosum, praevidit quod illud facie o fieret moraliter impotens ad ieiunandum tali die; vel non praevidit. Si praevidit; dieo, fractionem jejunii esse illi imputabilem ad culpam, eo quia, stante tali praevisione, tene-hatur abstinere ab illo itinere longo, & laborioso; eum praeeeptunxobligans ad aliquid, simul & semel obliget ad non apponendum voluntarie
impedimentum exeeutioni rei praeceptae, ae viri ualiter prohibeat omnes
actus, qui sunt causae non rationabiles omittendi ejusdem praeeepti ob servantiam ἰ ut d ent innumeri DD. apud Bossum diseeptat. 4. Si non praevidit; dieo; fractionem jejunii, etiamsi ex ejus eulpa proficiscentem, non esse illi imputabilem ad eulpam; quia impotentia vere talis excusat ἰ nam ad imposibile nemo tenetur, quoeumque eκ capite is haec impossibilitas proficiscatur; ideoque etiamsi proveniat ex causa aliunde culpabili. CAS. II. Utvit Sergius eum paupere Concubina, perinde ae si esset sua Uxor; & de facto in tota vieinia legitima ejus uxor reputatur; Sergius enim eidem consignavit nedum clavem domus, verum etiam omnes alias et aves, quas tenere solent legitimae uxores. Jam vero contigit, quod illa , inscio Sergio, plures eiusdem res domestieas vendidit, puta, vesteς, Iinteola, subue uias, aliaque huiusmodi . eum Sergii damno notabili, quorum etiam pretium tonsumpsit. Q. an qui penes se habent hujusmodi res emptas, in confusas, aut a propriis discerni biles, teneantur eas Sergio reci amanti restituere Resp. cum eommuni affirmative. Res enim et amat ad Dominum, & sic in easu ad Sergium, qui est verus Dominus hujusmodi rerum adhuc existantium, nam, eum Coneubina earumdem dominium noti haberet, non potuit tale dominium transferre in emptores, qui propterea tenetur eas restituere Sergio. Nec istos eximit ab hoe onere consi8 3xt. I
86쪽
vium ab eo facta Coneubinae; etenim non per hoe ipsam effecit Domi
nam rerum domesticarum , sed tantum custodem p proindeque ementeς ab ipsa, exeusantur quidem a peceato, si bona fide emerunt a non .tamen an onere restitutionis, si penes ipsos res adhuc extat: ut patet in eo, qui bona fide aliquid emit a fure, quem l saltem in casu, quo nequitemptionis contradium restin dere, ae pretium a se solutum recuperare DD. communiter obligant rem Domino restituere. CAS. II. Commisit Ammonius incestum eum propria Sorores eum tametaeonfitetur, reticet Sororis circumstantiam , exprimitque, se peccasse eum Cod sanguinea. Q. an irrita sit talis Conseisio RRei p. In sententiam admittentium necessitatem exprimendi circumstantus a tabiliter aggravantes, talem Confessionem per se irritam esse , eo quia incestus eum tonsanguinea in primo, & etiam in secundo gradu, imporistat quid plus s & quidem notabiliter deformitatis, irreverentiae, aetim pietatis, quam cum e sanguineis in aliis gradibus; ut ex eo fit manifestum, quod Episcopi communiter Incestum sbi reservant in primo &secundo gradu, non sie in aliis . Quoniam vero patroni sententiae contrariae suam quoque opinionem dicunt in praxi tutam, ut videre est apud Cardenam Cris. dissert. a. cap. 6. art. 3. eamque, ultra Scotum &D. Bonaventuram, tradidisse videtur S. Thomas in A. dii l. 16. quatit. I.
questiune. 3. & alibi; ideo eo haerenter ad hane se distinguo vel Ammonius eonfessus est penes Consessarium simplicem, vel penes habentem faeultatem etiam in ea su reservatos. Si primum; ὸ leo, talem Confessionem esse irritam, si forte non eo urrerint quae dederint locum validi,
ae lieiti Absolutioni in directi prifati incestus. Ratio est, quia simplex Consessarius ea rebat saeuitate i plum absolvendi a tali ea su reservato, Mse non potuit ipsum valide absolvere. Si serundum p dieo, talem Consessionem per se non esse irritam, sed validam. Ratio est . quia lieet in-
stus eum Sorore,vere gravior fit, quam cum consanguinea ulterioris grais
dus; tamen magis ae minus non variant speciem , & malitia speeitia utriuiaque in ambobus casibus eonsistit in gravi iniuria facta sanguini per illicitam copulam ; unde, exprimendo se peceasse cum consanguinea , expressir Ammonis totam malitiam speeifieam metati a se eommissi. Hinc cum eonsessi uis fuerit, ae obtinuerit Absolutionem a Confessario, qui valide poterat ipsum
absolvere ab incestu, etiam eum Sorore, valida dici debet talis Confesto
CAS. I. Itius Mereator, ut daret mutuum amico, reliquit eertam I quamdam negotiationem, ratione cujus illi cessat lucrum sed ratione suae industriae tantundem acquirit alio exercitio , cui is
applieuit, ac si me uniam implicasset. Q. an iuste possit exigere a Mutuario luerum eessans ob negotiationem omissam Resp. amrmative . Ratio est, quia luerum , quod Titius peret pii P novo exerittio, nullo modo dependet ab Ami eo mutuatario , eum hie nullum pristet influxum in tale exere itium s nee proprie Titio provenit ratione mutui, sed ratione exercitii, cui ipse se applieuit, 3c in quo se exere ei; propterea non impedit quominus Titius juste exigere valeat ab amico pactam compensatiOnem lucri sibi eetaniis ob negotiationem omissa me ex quo enim tali novo exercitio luerativo se applicuit, non cessit juri suo in ordine ad dictam eompensationem, quam proinde licite eηigere potest. Neque dieas: Non facta mutuatione Titius pereepturus non fuisset hujusmodi luctum ex tali
87쪽
exestitio ς ergo mutatio est causa talis tueri, quo proinde compensatur non pereeptum ob omissam negationem. Contra enim : in hoe argu mento intervenit sal laeta a non causa, ut eausa, ut inquini Dialectiei rhine sevi recte non concluderet dieens o Si tibi furtam laetum non fuisset, non laborasses, neque ex labore tantum lucri pereepisses, quantum tibi per furtum fuit ablatum ; ergo furtum est causa talis tueri, seque fuenihil restituere tenetur,' ita recte concludit objecta ratio; per consequens Titius Mereator potest utique exigere &e. quidquid in eontrarium dieat Lessius de Iustit.e. Io.dub ii. n. 83. Uide Rosignotum de Mut. & Usur. disquis. 6. . 3. CAS. II: Parochus excommunieatus de nuneiatus assistit Matrimonio Parochiani, qui in articulo mortis ducit Uxorem, quam ante habebat Conoe ubinam. Q. an valide, ae licite assistat Resp. Valide, ae lieite, assistere; dummodo tamen non sit linetieus, vel actu a Bene fieto depositus. Ratio quoad valide in primis desumitur ex declaratione S. Congregationis, relata a Fagnano in eap. Quod a pr.edecessore n. ι8. de Schismat. tom. 6. Deinde assistentia Parochi non
eli actus jurisdictionis, sed auctoritas praeit ita per praesentiam testis auctori etabilis s ut patet ex eo, quod actus iurisdictionis nequit fieri ab
invito, & contrariam intentionem habente ; & tamen valet Matrimonium contractum contra Parocho invito, ac Sponsos increpante, ut pluries declaravit eadem S. Congregatio. Ergo eum, non obstante Excommunieatione, adhue in eo perseverat eum Beneficio isthare auctoritas,
valide assistit &e. Ratio postea quoad licite haee est, quia talis assistentia non est mala ex genere suo, eum non fit exercitium ordinis, aut iurisdictionis, quod per Exeommunieationem tantum impeditur; nec est mala quia prohibita, eum non constet de iure id prohibente: ergo tali Matrimonio assistit etiam lieite. Neque dicas, hane assistentiam esse communieationem, ab Ecclesia prohibitam exeommunicatis. Contra enim: ut haec fiat licit, non requiritur necessitas absoluta , sed sufficit necessitas ad melius esse, immo & utilitas, ut constat ex illis ea usis exeusantibus , Utile, leat, humile, res tenorata, necesse . Porro quis neget, inesse contrahentibus in praefato ea su hanc necessitatem , vel saltem utilitatem , praecipue si degant in loco valde distito ab ordinario ' Rosan. de Matri m. t. praenot. 29. n. l. & q.
CAS. III. Sergius initurus Matrimonium per Procuratorem, mittit speetale mandatum .minae , ut hare nomine ipsus illud contrahat eum Sponsa quod illa de facto peragit. Q. an tale Matrimonium sit validum' Resp. amrm. Ratio est, quia nulli bi reperitur praescriptum, quod nequeattamina ad id deputati , & ad id peragendum aliud non requiritur, quam quod habens speetale mandatum , nomine sui principalis, deis.
rat, ae respective aeceptet ab altera parte consensum in Matrimonium ;quod, ut patet, atque effici potest a Foemina , ac a Mare; ideoque dicendum, quod si in ea su id fiat, tale Matrimonium est validum, Saneheet, Rusgnotus , & alii eomm .
CAS. I. UUstorsus, vir improbus. saepissime sollieitat ad turpia R
Ea lam suam Cognatam, in eadem domo manentem, qui mul toties ob ejus importunas preces; & minas, assentitur, & absque ulla dispensatione reddit, ae etiam petit debitum a Viro suo. Aeeedit tamen frequenter ad Saeramentum Ps nitentiae cum animo vere abstinen
88쪽
s. .. di a nefario eoneubitu Cognati. 4 primo, an Rosa sit ea pax Absol tionis; & qut remedia sint ei assignanda a Confessario, ut impediat ta-
Ie peccatum ὶ Secundo an Confessarius teneatur eam admonere de impedimento Affinitatis, contracto cum Marito in ordine ad eopulam ;Tertio. An de licentia Rosae possit Confessarius admonere ejus Cogna- . tum, ut abstineat a tali nefario incestu , & quomodo in . tali moniti ne debeat se gerere Confessarius Rei p. ad primum eum dist. Vel Rosa multoties peeeato eonsentiens , Mad Poenitentiae Sacramentum frequenter accedens eum animo &e. dat
aliquod signum emendationis; vel non. Si non ; dico , ipsam pro eo tunc non esse ea pacem Absolutionis ', illa enim nulli moda emendatio non obit ante frequenti aceessu ad Poenitentiae Sacramentum , satis denotat, ejusdem animum abstinendi a nefario cuncubitu Cognati proprie non esse verum, sed apparentem , ac imaginarium ἔ ae proinde, usquequo vere non dat aliquod emendationis signum, illi suspendenda est Absolutio, eidem suggerendo, quod procuret non stare sola eum solo e &s Cognatus eam insequitur, ipsique minatur , ejusdem minas non ti meat ; & si hic eas exequi tentat, quod vocet domesticos , & si opus est, quod, sumpto aliquo praetextu, hortetur Virum suum ad habitandum divisim a fratres interim Deo enixius se commendans , qui adiutor est in opportunitatibus . in tribulatione is Si postea ipsa dat aliquod fgnum emendationis; tune dico, ipsam esse ea parem Absolutionis haneque ei posse lieite impertiri , si vere cillendit animum abstinendi &e. ae ad hibendi praescripta remedia ; nam tunc e tarmari potest judicium prudens , quod ipsa habeat de praeeedentibus verum dolorem , ae firmim propositum amplius non peccandi in illa occasione, eamque , Deo opitulante, avertendi ; maxime eum non si volita , ipsaque faciat quolpotest ad illam evadendam. Cardenas dissert. o. cap. I. n. 23. Ad II. Resp. pariter cum dist. Vel monitio speratur profutura ; puta , quia haec in posterum eam magis averteret a peccando eum Cognato .& ipsa probabiliter non petet debitum a Marito ante obtentam dispensationem; & tune di eo. Confessarium teneri eam admonere , quod debet quidem reddere Marito petenti, ipsa tamen non potest ab illo petere debitum, ob ineestum commissum cum Cognato , antequam obtinuerit dispensationem ab Episcopo , vel Consessario privilegiato . Ratio est, quia se melius praecludit aditum novo relapsui Poenitentis. Vel monitio non speratur pro sutura ; & tune di eo ς Confessarium non teneri ipsam monere, immo melius ae consultius esse taeere, si ea quoad hod est bona fide , ae in vineibiliter ignorat amnitatem eum Marito contractam . Ratio est , quia ipsam monere in tali ea su . esset potius
ipsi injicere laqueum ad peceandum p quod plane ea vendum est, ut de
se patet. γResp. Ad III. posse, supposito quod Rosa sua sponte , ae expresse id ei
commiserit . Ratio est , quia sigillum Sacramentale ex se participat naturam cujusvis alterius secreti , cuius uiu, pendet ex prudenti VO-luntate committentis se ut depositum e voluntate deponentis . Hi ac seu ti fidens aliquod aliud secretum a leui , potest huic permittere , ut in aliqua honesta circumstantia , pro sua prudentia , eodem cum aliquo utatur ; M deponens indulgere ut depositarius in aliquo peculiari casu utatur re penes ipsum dem fila ; ita & enitens, in euius
favorem indictum est sigillum Sacramentata , potest &e. ς sieque , dc expressa , & spontanea commissione Rose , potest Confessarius moner
89쪽
Cognatum illius, ut abstineat &e. 'ipue eum nulla extet lex id prohibens. Suare et de Poenit. dic q. sect. q. aliique comm. In hae tam ea monitionem facienda, opus est Confessario magna prudentia . eorrectois primis leniter manifestando notitiam, quam .habet, de delim, ab eoeommisso eum Rosa dein faciendo illi cognoscere , quam grave sit istud peecatum, ac scandalum Rosae datum; quanta ob id ipsius simul, ae R De spiritualis miseria ; cui periculo subsint aeternae damnationis , ni res- piseant &e. eumque se hortando ad Confessionem quam primum, ae veram emendationem , practice ostendet quomodo in tali monitione debeat se gerere Consessarius . CAS. II. Cum ex promissione nuptiarum, & adulterio; factis, stante eodem Conjugio, oriatur impedimentum eriminis o Q. I. an hoc oriatur eala, quo promisso intervenerit sub uno Matrimonio , & adulterium sub alioὶ Et dato quod tune non oriatur, ad promissionem , & adulterium, prae requiratur Matrimonium consummatum II. An dicta pio. missio debeat esse mutua, sincera, & absoluta ; an veto suffieiat eum adulterio promissio ab uno alteri facta, vel etiam promisso fifta auteonditionalis P III. An simul eum promissione sufficiat copula absque immissione seminis intra vas p aut copula completa , sed habita eum ignorantia crassa actualis Conjugii IV. Denique an tale impedimentum incurrant qui fecerunt quidem promissionem & adulterium . sed in se ii, quod his annexum esset tale impedimentum. Resp. ad i. neg. quoad utramque partem . Ratio primae partis est , quia
licet Meri Canones e X presse non dicant , utrumove oceurrere debere
sub eodem Coniugio; tamen id exprimunt aequivalenter , & quantum sussicit ad id percipiendum ; nam eap. fin. De eo , qui dux t Gre. sic legitur: Si quis, Uxore vivente, fida data promist aliam se ducturum rvel eum tua de facto contraxis tolerari non debet subintellige
Matrimonium si prius, vεἰ psea nemque, si antequam , vel pol
quam eum hae secunda contraxit dum υixerit uxor ipsius, illam adtitat. io polluiser . Ubi notandum , quod ibi est sermo de eadem prima uxore vivente ; & de promissione , ae adulterio , factis dum υixoritu κον ipsius ; & per consequens de promissione , & adulterio . factis sub eodem Coniugio . Nee valet id , quod ibidem inquit eelebris Joannes Andreas , scilicet quo4 . etiamsi quis dederit alteri fidem in primo Coniugio, dc commiserit adulterium in seeundo, adhue verum est dicere , quod , eonstante Matrimonio legitimo . dedit illi fidem , & eam cognovit & se quod secundum Matrimonium non habet remorari impestimentum. Non valet, inquam ὁ in primis namque ad hoe respondet Abbas Panormitanus ibidem . quod semel ae , non obstante fide uni data stante primo Matrimonio , contrahit postea secundum eum alia, iam per hae videtur , recessisse a fide , ae promissionem ipsom et facto retractasse s & se , constante hoc secundo Coniugio, superest solum adulterium , quod se solo non indueit istud impedimentum e praecipue eum ideo Iura istud induxerint , ne quis uxori viventi maehinetur mortem spe illam dueendi, eui fidem dedit et quae ratio cessat, statun ac , morta uxore , non istam , eum promist , sed aliam dueere voluit . Deinde si promisso in uno , & adulterium fuit in alio Coniugio eommissum , jam haec duo non intervenerunt uxor vivente in singulari , sed viventibus successive uxoribus p neutrius
enim respectivo tempore evenit uirumque ; prout eae ter quin de uir que fit mentio ara fato cap. fin. tamquam secuto vivente uxore ,
90쪽
ae dum υἱxeris uxor psius. Ergo, ut oriatur dictum impedimentum, debet utrumque concurrere, stante eodem Coniugio, prout canonicam sanctionem intelligunt Theologi & Canon istae communiter. Ratio postea secundat partis eis, quia etiam si Matrimonium nondum fuerit consummatum, tamen carnalis concubitus cum alterius sponsa de praesenti, est verum adulterium, simul involvens etiam malitiam stupri, si haee erat virgo; eli enim adulterium, quatenus est carnalis concubitus. cum alteri nupta. Anactetus in a. Decret. tit. 7. num. 6. Concessus namque, &non concubitus nuptias facit, ut ait Ulpianus in l. cum Dorum, T de
Reg. Jur. Cumque Matrimonium definiatur, Conjunctio viri ae mulieris,
individuam viis consuetudinem continens . ly C Junctio animorum eoniunctionem significat. Propterea Matrimonialis contractus, per textum
in l. Nuptias ae de Nuptiis, solo animorum consensu perficitur ; ideoque
inter Sanctissimam Virginem ac S.Ioseph. verum extitit Matrimonium. Unde eolligitur, quod si talis cuncubitus ei l verum adulterium, quam. vis Matrimonium nondum fuerit consummatum, eodem simul ae promissione concurrentibus, utique emergit Criminis impedimentum. Addidi postea , dictum carnalem concubitum simul involvere etiam malitiam
stupri, si fuerit cum virgine ; eo quia in casu, ultra iniustitiam factam sponso, habenti ius in re, & iniuriam irrogatam Sacramento, interis venit defloratio, ae propria fractio clauitri Virginalis & quae est ei reumstantia specifica , diversa ab illa adulterii, & proinde necessario expria menda ; ut inter alius tradit Puteobonellus de P itent. quaest. arr. q. n. Ist. necessitatem huius e X pressionis propterea extendens simul ad cireum itantiam, & qualitatem personae, dum agitur de eopula cum Sponsa de futuro. Quantum ad II. respondeo, necesse non esse, quod promissio si mutua ; sed satis esse , quod ab uno sit alteri facta, dummodo ab hoc si aeeeptata . Ratio in primis desumitur ex cap. Significasti s. De re, Vui duxit; ubi legitur: Si alter eorum fidem dederit de Matrimonio
cumrahendo: quae verba, ut recte notat Anactetus loe . cit. num. I.
unius promissione verifieantur . Deinde nulli bi habetur necessitas repromistionis in ea su ex altera parte, cuius etiam acceptatio satis inducit periculum eaptandae mortis Coniugis ad quod praeeavendum hujusmodi promissionem iura verarunt , & sie quoad effectum, ac
finem, aeceptatio aequivalet repromissioni. Non sufficit tamen simplex pollicitatio, nempe, promissio absque acceptatione ; tum quia fine hae non ita facile inducitur spes futuri coniugii, & successive votum captandae mortis, tum etiam quia, cum smus in ea su delicti admittendi, & obligationis personalis, taciturnitas non habetur pro consensu; ideoque requiritur vel repromissio , vel saltem acceptatio expressa promissionis factae ab altera parte; quamvis haec aeceptatio exprimi possiit verbis, vel signis aequivalentibus, ut cum Menochio& aliis tradidit Mareus Paulus Leo in Praxi ad Litt. M. Poenitent. pari. 2. de form. dispuni. Matri m. pag. I99. Non est quoque necesse,
quod promissio in casu sincera sit, & faEta eum intentione adimple di quod promittitur , siquidem ad inducendum Criminis impedimentum non requiritur. quod promittens interne ex animo sincero , &valide promittat , alias cum hujusmodi promissio , quantumvis sacta eum juramento, utpote dans ansam captandae mortis , ideoque a Iure reprobata , nunquam valida sit , nunquam induceret istud impedimentum. Suffcit ergo quod sit seria externe, adeo ut, quan-